Monday, 10 December 2012 17:55
Γράφοντας στους Financial Times, ο Martin Gruenberg, πρόεδρος της αμερικανικής Federal Deposit Insurance Corporation, και ο Paul Tucker, αναπληρωτής διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, δηλώνουν ότι αυτό αντιπροσωπεύει τα πρώτα συγκεκριμένα βήματα για να μπει ένα τέλος στο προβληματικό δόγμα «too big to fail» (πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν) που περιγράφει πολλές διεθνείς τράπεζες.
Ο κ. Tucker ηγείται μια σειρά διεθνών προσπαθειών για τη δημιουργία ενός εγχειριδίου έκτακτης ανάγκης για την εκκαθάριση τραπεζών σε Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ. Αρχικά θα αφορά 12 μεγάλες διεθνείς τράπεζες και θα αποτελεί το πρότυπο για 16 ακόμα συστημικά σημαντικές τράπεζες σε άλλες χώρες.
«Όλες οι χώρες έχουν πολύ έντονο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της ικανότητας να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των παγκόσμια συστημικά σημαντικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με αξιόπιστο και αποτελεσματικό τρόπο», γράφουν οι δύο ρυθμιστές.
Το άρθρο τονίζει ότι οι μέτοχοι θα πρέπει να αναμένουν πλήρεις απώλειες και οι ανασφάλισοι ομολογιούχοι «να αναμένουν ότι οι αξιώσεις τους θα μηδενιστούν ώστε να λαμβάνουν υπόψη οι απώλειες που οι μέτοχοι δεν θα μπορούν να καλύψουν», το οποίο δεν έγινε όταν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να στηρίξουν τις διεθνείς τράπεζες τους στην κρίση του 2008.
Η διοίκηση θα πρέπει να απομακρυνθεί, αλλά κρίσιμες επιχειρηματικές λειτουργίες θα συνεχιστούν και οι υγιείς θυγατρικές, ξένες και εγχώριες, θα μπορούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, περιορίζοντας τη ζημία στην ευρύτερη οικονομία, γράφουν οι ρυθμιστικές αρχές.
Η παρέμβαση θα εμφανιστεί σε επίπεδο εταιρείας holding των διεθνών τραπεζών. Με την αντιμετώπιση του προβλήματος στην κορυφή των διεθνών τραπεζών, θα αποφευθχούν «ξεχωριστές διαδικασίες εκκαθάρισης ανάλογα με την έδρα και την μητρική εταιρεία», όπως συνέβη με την πτώχευση της Lehman Brothers.
Το άρθρο αναφέρει ότι αφού καμία από τις μεγάλες τράπεζες στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχουν επί του παρόντος επαρκή ίδια κεφάλαια και χρέος στην κορυφή του ομίλου τους, οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να λάβουν ανάλογα μέτρα για να το αντιμετωπίσουν.
Οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ θα εξετάσουν το ενδεχόμενο υποχρεωτικής ανάληψης «επαρκούς» χρέους σε αυτό το επίπεδο από τις τις μεγαλύτερες τράπεζες, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι βρετανικές αρχές θα προσφέρουν τις μεγαλύτερες τράπεζες τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ της αναδιάρθρωσης, έτσι ώστε περισσότερο χρέος να εκδίδεται από την εταιρεία συμμετοχών ή της εφαρμογής κανόνων για την επιβολή ζημιών στις holding εταιρείες κάθε ομίλου.
«Πιστεύουμε ότι, για πολλές τράπεζες, η στρατηγική αυτή έχει την καλύτερη πιθανότητα διατήρησης της σταθερότητας κατά την αφαίρεση υποστήριξης από τους φορολογούμενους. Θέτει μετόχους και πιστωτές προ των ευθυνών τους σε περίπτωση κατάρρευσης και τους αναγκάζει να αναλάβουν μέρος των ζημιών που τους αναλογεί» γράφουνTucker και Gruenberg.
Παράλληλα και άλλες χώρες εργάζονται επίσης για παρόμοια σχέδια δράσης για τις μεγαλύτερες τράπεζες τους, αλλά το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο συντονίζει την προσπάθεια, πρόσφατα επέκτεινε την προθεσμία για το επόμενο έτος, επειδή πολλά από τα σχέδια δεν ήταν πλήρη.
«Οι ρυθμιστικές αρχές αισθάνονται ότι θέλουν να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο γύρω από αυτές τις παγκόσμιες δομές», δήλωσε ο Barney Reynolds, συνέταιρος στη διεθνή δικηγορική εταιρεία Shearman & Sterling.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.