Μέτρα 5,5-9,5 δισ. ευρώ για 2015-16
ΔΝΤ: Μειώστε κι άλλο τους μισθούς
Η «εσωτερική υποτίμηση» έχει επιτευχθεί κατά το ήμισυ
Ακόμη μεγαλύτερη μείωση του εργατικού κόστους απαιτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και ζητά ακόμη περισσότερη «εσωτερική υποτίμηση», για να μπορεί να απολαμβάνει το ευρώ τη δική του... «υπερτίμηση» (άνω του 1,33 έναντι του δολαρίου), όπως παραδέχθηκε πρόσφατα και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ καθώς ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το τιμόνι του Eurogroup.
Στην έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία -πέρα από τουςπολιτικούς εκβιασμούς ωμής παρέμβασης- στο "τεχνοκρατικό" σκέλος υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα έχει μειώσει μόνο κατά το ήμισυ τα επίπεδα υπερτίμησης». Και ότι θα χρειαστούν δυο ακόμα χρόνια περικοπών και μέτρων λιτότητας τα οποία υπολογίζει σε 5,5-9,5 δισ. ευρώ για το 2015-16. Ώστε να καλυφθεί το «χρηματοδοτικό κενό» που προκύπτει από την... ανακύκλωση του χρέους, καθώς οι «στόχοι βιωσιμότητας», ουσιαστικά, αμφισβητούνται και αναθεωρούνται.
"Βλέπουμε ότι υπάρχει ένα κενό σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις" στον προϋπολογισμό, στους στόχους που πρέπει να επιτύχει η Ελλάδα και "οι Ευρωπαίοι πρέπει να το καλύψουν", για να θεωρηθεί το χρέος βιώσιμο, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ. Το εύρος του κενού για το 2015-2016 θα επανεκτιμάται τακτικά. "Είναι ακόμα πολύ νωρίς να πει κανείς εάν θα χρειαστεί η Ελλάδα και περαιτέρω χρηματοδότηση από τις αρχές του 2015 ή νωρίτερα", συμπλήρωσε.
"Ισχυρότερη εσωτερική υποτίμηση είναι τώρα σε εξέλιξη, γεγονός που αντανακλάται στην αλληλεπίδραση της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας με την ήδη πολύ αδύναμη αγορά εργασίας. Οι μισθοί έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται με ρυθμό κατά πολύ ταχύτερο. Οι ονομαστικοί μισθοί στην οικονομία υποχώρησαν 7,5% κατά μέσο όρο το β’ τρίμηνο, σε ετήσια βάση", σημειώνει η έκθεση του ΔΝΤ.
Βουτιά μισθών
"Σε επίπεδο ξεχωριστών επιχειρήσεων και ατομικών συμβάσεων με τους εργαζόμενους -μια τάση που ενισχύεται καθώς διευκολύνθηκε πρόσφατα στα πλαίσια θεσμικών μεταρρυθμίσεων- η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη περίπου της τάξης του 20%". Επιπλέον, οι πιο πρόσφατες υπογραφές συμβάσεων και μια σειρά δείκτες υποδηλώνουν ότι η τάση αυτή συνεχίζεται", υπογραμμίζει.
"Οι μισθολογικές μεταβολές στην Ελλάδα έχουν ξεπεράσει ό,τι θα μπορούσε να προβλεφθεί με βάση τις σωρευτικές μεταβολές του ΑΕΠ. Σε μια πολύ αδύναμη αγορά εργασίας –η ανεργία έφτασε το 26% στα τέλη Οκτωβρίου- οι εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν στα τέλη του 2011 και στις αρχές του 2012 φαίνεται να έχουν ανοίξει το δρόμο για την αναγκαία προσαρμογή".
Το διάγραμμα της απότομης βουτιάς των μισθών την τελευταία 3ετία που δημοσιεύει η έκθεση είναι ενδεικτικό της τάσης, την οποία οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ επιδιώκουν -και καλούν- να συνεχιστεί.
Η Αχίλλειος πτέρνα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Ελλάδα παραμένει η προσήλωση στην ιδέα ότι η «απελευθέρωση της αγοράς» θα τονώσει την ανάπτυξη εν μέσω αποπληθωρισμού και ύφεσης. Αλλά η χρονιά που έφυγε είχε το εξής παράδοξο. Το ΔΝΤ να αμφισβητεί τον εαυτό του.
Όταν οι ίδιοι οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ φτάνουν στο σημείο να παραδέχονται δημόσια -τον περασμένο Οκτώβριο στη σύνοδο του Τόκιο- ότι οι επιλογές της λιτότητας αντί να αναχαιτίσουν την ύφεση, την πυροδοτούν, είναι σαν να ομολογεί ο Πάπας ότι... δεν υπάρχει θεός.
Όταν, το ΔΝΤ «ξεθάβει» τον... πολλαπλασιαστή του Κέινς, το «δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή» που χρησιμοποιείται για να υπολογιστεί το ποσοστό μείωσης του ΑΕΠ μιας χώρας αν ληφθούν δημοσιονομικά μέτρα συγκεκριμένου ύψους, τότε τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους.
Ανακύκλωση χρέους
Τον Οκτώβριο οικονομολόγοι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι ο «δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής» που έχει χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα την τελευταία τριετία ήταν 0,5, ενώ σύμφωνα με τα νέα δεδομένα έπρεπε να ανέρχεται στο 1,7 -1,8.
Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι για κάθε μονάδα περικοπών δαπανών η ύφεση είναι σχεδόν διπλάσια, δηλαδή για κάθε για κάθε 1 ευρώ εξοικονόμησης από τις δημόσιες δαπάνες, αντί να χάνονται 50 σεντς από την παραγωγή, χάνονται 1,8 ευρώ.
Αν τσεκουρώνονται και οι μισθολογικές απολαβές τότε η κατρακύλα επιδεινώνεται, βάζοντας αυτογκόλ, όχι μόνο... στην ανάπτυξη αλλά και στους στόχους του χρέους, το οποίο δύσκολα δείχνει να υποχωρεί σε απόλυτα νούμερα έως το 2022 -και ανακυκλώνεται μεταξύ επίσημου τομέα και ιδιωτών.
Κώστας Σαρρής, k.sarris@eleftherotypia.net
