Δε θα στεναχωρηθεί κανείς κ.Καρατζαφέρη
Οι ίδιοι όροι και απειλές Καρατζαφέρη και σήμερα, ο οποίος μάλλον θεωρεί εαυτόν θεμέλιο λίθο της Κυβέρνησης, κάτι που πιθανότατα δε φαίνεται να λαμβάνουν υπόψην τους οι υπόλοιποι εταίροι.
«Αν δεν γίνουν τα πράγματα αυτά που θέτω εγώ ως παραμέτρους, μου φαίνεται πως ματαιοπονούμε. Η Ευρώπη φαίνεται πως έχει μετανιώσει για τα 130 δισεκατομμύρια. Ψάχνει δικαιολογία για να μην τα δώσει. Δεν θα τους δώσω εγώ αυτή τη δικαιολογία έτοιμη. ‘Αλλοθι όσων παίζουν με την Ελλάδα δεν γίνομαι. Ή θα σοβαρευτούν ή θα βγω από την κυβέρνηση, συνεχίζοντας όμως να στηρίζω τον κ. Παπαδήμο. Κάποιοι έχουν το δικαίωμα να αυτοκτονούν. Όμως, δεν έχουν το δικαίωμα να παίρνουν και την Ελλάδα μαζί τους και αυτό εγώ δεν θα το επιτρέψω», δήλωσε σήμερα, νομίζοντας πως τάραξε το πολιτικό σύστημα.
Μάλλον, φτάνουν στα χέρια του οι δημοσκοπήσεις, στις οποίες οι ψηφοφόροι του αντιδρούν στη μεταβατική Κυβέρνηση… Άλλοθι για να φύγει μάλλον ψάχνει και προετοιμάζει ηρωική έξοδο…
Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
«Mεγάλε, άντε και πάλι το 2012 πρωθυπουργός». Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας πάντοτε την αίσθηση του χιούμορ, δε δίστασε να απαντήσει στον ψηφοφόρο με το ανάλογο, «μαύρο» χιούμορ, λέγοντας του «Αυτό είναι για τη Δευτέρα Παρουσία»! Όχι που θα το άφηνε να πέσει κάτω ο «ψηλός»…
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης νέος πρωθυπουργός
Στο άκουσμα του ονόματος του προκαλούνται από φυσικές καταστροφές μέχρι πολιτικές κρίσεις.
Έχει καταφέρε να διχάσει την κεντροδεξιά, αλλά και το ευρύτερο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας όσο κανείς άλλος, ενώ η τριετία διακυβέρνησης του έχει μείνει στην ιστορία για την προσπάθεια μεταρρυθμίσεων που βρήκαν απέναντι τους εργαζομένους του Δημοσίου. Και ενώ όλα αυτά συνέβησαν αρκετά χρόνια πριν, εκείνος έχοντας κλείσει 9 δεκαετίες ζωής, συνεχίζει να παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο ακμαιότατος.
Αυτά είδε τόσα χρόνια γαλάζιος ψηφοφόρος, που βρέθηκε στο ναό του Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτη, κατά τη δοξολογία της Πρωτοχρονιάς και μόλις αντίκρισε τον επίτιμο, δε δίστασε να του φωνάξει: «Mεγάλε, άντε και πάλι το 2012 πρωθυπουργός». Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας πάντοτε την αίσθηση του χιούμορ, δε δίστασε να απαντήσει στον ψηφοφόρο με το ανάλογο, «μαύρο» χιούμορ, λέγοντας του «Αυτό είναι για τη Δευτέρα Παρουσία»!
Όχι που θα το άφηνε να πέσει κάτω ο «ψηλός»…
Κάνε για να προλάβεις το μακελειό!
Στο άκουσμα του ονόματος του προκαλούνται από φυσικές καταστροφές μέχρι πολιτικές κρίσεις.
Έχει καταφέρε να διχάσει την κεντροδεξιά, αλλά και το ευρύτερο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας όσο κανείς άλλος, ενώ η τριετία διακυβέρνησης του έχει μείνει στην ιστορία για την προσπάθεια μεταρρυθμίσεων που βρήκαν απέναντι τους εργαζομένους του Δημοσίου. Και ενώ όλα αυτά συνέβησαν αρκετά χρόνια πριν, εκείνος έχοντας κλείσει 9 δεκαετίες ζωής, συνεχίζει να παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο ακμαιότατος.
Αυτά είδε τόσα χρόνια γαλάζιος ψηφοφόρος, που βρέθηκε στο ναό του Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτη, κατά τη δοξολογία της Πρωτοχρονιάς και μόλις αντίκρισε τον επίτιμο, δε δίστασε να του φωνάξει: «Mεγάλε, άντε και πάλι το 2012 πρωθυπουργός». Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας πάντοτε την αίσθηση του χιούμορ, δε δίστασε να απαντήσει στον ψηφοφόρο με το ανάλογο, «μαύρο» χιούμορ, λέγοντας του «Αυτό είναι για τη Δευτέρα Παρουσία»!
Όχι που θα το άφηνε να πέσει κάτω ο «ψηλός»…
Κάνε για να προλάβεις το μακελειό!
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης Γιώργος Σιακαντάρης μοίρασμα
22/12/2011 - 14:45 / σχόλια (8)
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
Γιώργος Σιακαντάρης
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 17:46
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
02/01/2012 - 15:59
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Δεν νομίζω να ήσαν και πολλοί αυτοί που εξεπλάγησαν με τα συλλυπητήρια του ΚΚΕ για τον θάνατο του Κιμ του τρίτου. Το κόμμα αυτό από το 1990 μέχρι σήμερα δείχνει τη βαθύτατη περιφρόνησή του προς την φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία και τον βαθύτατο αντιευρωπαϊσμό του. Εκφράζω την ίδια βαθύτατη περιφρόνηση προς αυτό το κόμμα, που αυτό εκφράζει προς τις ιδέες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Το κακό όμως είναι ότι μέχρι το 2000 στην Ελλάδα υπήρχε τουλάχιστον μια Αριστερά, η οποία μέσα στις αντιφάσεις της, πίστευε στο όραμα του σοσιαλισμού με δημοκρατία και στον ευρωπαϊσμό.
Η Αριστερά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση πίστευε πως η μεγαλύτερη αντίθεση του καπιταλισμού βρίσκεται στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και της παραγωγής και στον ιδιωτικό χαρακτήρα της ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου προϊόντος. Η λύση σ’ αυτή την αντίφαση για την Αριστερά ήταν μόνο μία, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Οι διαφωνίες προέκυπταν για το αν μπορεί να γίνει αυτή η κοινωνικοποίηση με ειρηνικά ή βίαια μέσα και για το ποιος θα ήταν ο ρόλος του κράτους. Το ζήτημα της δημοκρατίας για την προ-μπολσεβίκικη αριστερά δεν ήταν πρώτης προτεραιότητας, αλλά και δεν αδιαφορούσε για το αν αυτή λειτουργούσε ή όχι.
Μετά την μπολσεβίκικη επανάσταση στην ευρωπαϊκή Αριστερά ο στόχος της κοινωνικοποίησης παραμένει ο ίδιος, αλλά η στάση έναντι της δημοκρατίας αλλάζει. Για την κομμουνιστική αριστερά η δημοκρατία είναι ένα εργαλείο που το χρειάζεται όσο βρίσκεται εκτός εξουσίας και το καταργεί όταν την κατακτά. Για τη σοσιαλδημοκρατία το αίτημα της δημοκρατίας είναι η προϋπόθεση για κάθε κοινωνική μεταρρύθμιση και αναδιανομή.
Στην Ελλάδα η δημοκρατία παρέμεινε για την κομμουνιστική Αριστερά το περίβλημα της «αστικής κυριαρχίας», στο ΠΑΣΟΚ δεν γεννά κανένα βαθύτερο ή έστω και επιφανειακό προβληματισμό. Μένει μόνο η ανανεωτική κομμουνιστογενής Αριστερά να τονίζει την κοινωνική σημασία της δημοκρατίας ως πολύτιμο εργαλείο για τη συγκρότηση μια κοινωνίας ίσων και ελεύθερων ατόμων.
Η Αριστερά του Κύρκου, του Φιλίνη, του Δρακόπουλου και πάνω απ’ όλα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στη θέση του βερμπαλισμού, της ισοπέδωσης των διαφορών, της λογικής του άσπρου-μαύρου, του λαϊκισμού και του κρατισμού, του φανερού ή κρυφού αντιευρωπαϊσμού, της ασέβειας προς τον πολιτικό αντίπαλο, μίλησε για ένα πολύπλοκο διεθνή και εθνικό κόσμο, ο οποίος δεν βολεύεται στο στενό πλαίσιο των ασπρόμαυρων εξηγήσεων, μίλησε για την ανάγκη σχηματισμού ευρύτερων κυβερνητικών σχηματισμών, οι οποίοι θα είχαν ως κεντρική τους θέση την υπεράσπιση της δημοκρατίας όχι μόνο ως ζήτημα πολιτικής ελευθερίας, αλλά και ως τον πιο κατάλληλο τόπο για να στηθούν επάνω του τα αιτήματα για ένα ισχυρό κράτος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, για ένα κράτος κοινωνικού δικαίου σε ανοικτό διάλογο με την κοινωνία των πολιτών.
Αυτή η Αριστερά προώθησε μια κουλτούρα που στο πλαίσιο του ελληνικού λαϊκισμού και της αποθέωσης της αγένειας έδωσε τη δυνατότητα να κατηγορηθεί και ως «Αριστερά των σαλονιών».
Δυστυχώς όμως μετά την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ενώ στο ΠΑΣΟΚ γίνεται από τον ίδιο του Ανδρέα Παπανδρέου και συνεχίζεται καθαρά πλέον από τον Κώστα Σημίτη ένα άνοιγμα προς την σοσιαλδημοκρατία και τον εκσυγχρονισμό, η ανανεωτική Αριστερά με τη διεύρυνση της με «ορθόδοξες» κομμουνιστικές και σήμερα με αριστερίστικες δυνάμεις ακολουθεί μια αντίθετη πορεία. Μια πορεία που δεν φέρει κανένα σεβασμό προς τη δημοκρατία, αλλά και προς τον πολιτικό αντίπαλο.
Έτσι φθάσαμε στην Αριστερά της άρνησης του πολιτικού διαλόγου, της άρνησης της κυβερνητικής συμμετοχής και των δημοκρατικών διαδικασιών. Αυτή η Αριστερά όλο και περισσότερο χρησιμοποιεί τα μέσα που χρησιμοποιούσαν τις δεκαετίες του 50 και του 60 οι αντίπαλοί της. Στο μενού της πολιτικής της συμπεριφοράς σερβίρονται πλέον οι αντισυγκεντρώσεις, οι προπηλακισμοί των αντιπάλων, η περιφρόνηση προς την πολιτική και κοινωνική κοσμιότητα. Κερασάκι στην τούρτα αυτού του μενού είναι οι κατηγορίες για εθνική εσχάτη προδοσία προς όσους σκέφτονται διαφορετικά απ’ αυτήν. Κατηγορίες οι οποίες άλλες εποχές έστειλαν στο εκτελεστικό απόσπασμα κάποιους άλλους αριστερούς. Κατηγορίες βεβαίως που συνάδουν με τη σημερινή συμπόρευση της και με εθνικιστικές ομάδες.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σήμερα αυτή η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ τίθεται επικεφαλής μιας θεολογικής ερμηνείας της πολιτικής. Δεν είναι μόνο μια Αριστερά της άρνησης, όπως την κατηγορούν. Είναι μια Αριστερά της Αποκάλυψης, η οποία αντί να αγωνίζεται για το δημόσιο συμφέρον συσπειρώνεται σε θέσεις που προφητεύουν καταστροφές αποκαλυψιακής έμπνευσης. Συνοδοιπόροι αυτής της αποκαλυψιακής Αριστεράς είναι ο αντιευρωπαϊσμός, ο αντιδυτικισμός και στο βάθος η περιφρόνηση του Διαφωτιστικού προτάγματος. Αξίζει να της δοθεί μια πολιτική απάντηση απ’ όσους ακόμη βλέπουν την Αριστερά ως συνέχεια αυτού που έγραφε ο Νίκος Πουλαντζάς, πως «ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει ποτέ».
*Πρόσφατα εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πόλις το βιβλίο του Γιώργου Σιακαντάρη «Οι μεγάλες απουσίες. Η ελληνική δημοκρατία σε άμυνα».
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
Γιώργος Σιακαντάρης
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 17:46
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
02/01/2012 - 15:59
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Δεν νομίζω να ήσαν και πολλοί αυτοί που εξεπλάγησαν με τα συλλυπητήρια του ΚΚΕ για τον θάνατο του Κιμ του τρίτου. Το κόμμα αυτό από το 1990 μέχρι σήμερα δείχνει τη βαθύτατη περιφρόνησή του προς την φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία και τον βαθύτατο αντιευρωπαϊσμό του. Εκφράζω την ίδια βαθύτατη περιφρόνηση προς αυτό το κόμμα, που αυτό εκφράζει προς τις ιδέες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Το κακό όμως είναι ότι μέχρι το 2000 στην Ελλάδα υπήρχε τουλάχιστον μια Αριστερά, η οποία μέσα στις αντιφάσεις της, πίστευε στο όραμα του σοσιαλισμού με δημοκρατία και στον ευρωπαϊσμό.
Η Αριστερά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση πίστευε πως η μεγαλύτερη αντίθεση του καπιταλισμού βρίσκεται στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και της παραγωγής και στον ιδιωτικό χαρακτήρα της ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου προϊόντος. Η λύση σ’ αυτή την αντίφαση για την Αριστερά ήταν μόνο μία, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Οι διαφωνίες προέκυπταν για το αν μπορεί να γίνει αυτή η κοινωνικοποίηση με ειρηνικά ή βίαια μέσα και για το ποιος θα ήταν ο ρόλος του κράτους. Το ζήτημα της δημοκρατίας για την προ-μπολσεβίκικη αριστερά δεν ήταν πρώτης προτεραιότητας, αλλά και δεν αδιαφορούσε για το αν αυτή λειτουργούσε ή όχι.
Μετά την μπολσεβίκικη επανάσταση στην ευρωπαϊκή Αριστερά ο στόχος της κοινωνικοποίησης παραμένει ο ίδιος, αλλά η στάση έναντι της δημοκρατίας αλλάζει. Για την κομμουνιστική αριστερά η δημοκρατία είναι ένα εργαλείο που το χρειάζεται όσο βρίσκεται εκτός εξουσίας και το καταργεί όταν την κατακτά. Για τη σοσιαλδημοκρατία το αίτημα της δημοκρατίας είναι η προϋπόθεση για κάθε κοινωνική μεταρρύθμιση και αναδιανομή.
Στην Ελλάδα η δημοκρατία παρέμεινε για την κομμουνιστική Αριστερά το περίβλημα της «αστικής κυριαρχίας», στο ΠΑΣΟΚ δεν γεννά κανένα βαθύτερο ή έστω και επιφανειακό προβληματισμό. Μένει μόνο η ανανεωτική κομμουνιστογενής Αριστερά να τονίζει την κοινωνική σημασία της δημοκρατίας ως πολύτιμο εργαλείο για τη συγκρότηση μια κοινωνίας ίσων και ελεύθερων ατόμων.
Η Αριστερά του Κύρκου, του Φιλίνη, του Δρακόπουλου και πάνω απ’ όλα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στη θέση του βερμπαλισμού, της ισοπέδωσης των διαφορών, της λογικής του άσπρου-μαύρου, του λαϊκισμού και του κρατισμού, του φανερού ή κρυφού αντιευρωπαϊσμού, της ασέβειας προς τον πολιτικό αντίπαλο, μίλησε για ένα πολύπλοκο διεθνή και εθνικό κόσμο, ο οποίος δεν βολεύεται στο στενό πλαίσιο των ασπρόμαυρων εξηγήσεων, μίλησε για την ανάγκη σχηματισμού ευρύτερων κυβερνητικών σχηματισμών, οι οποίοι θα είχαν ως κεντρική τους θέση την υπεράσπιση της δημοκρατίας όχι μόνο ως ζήτημα πολιτικής ελευθερίας, αλλά και ως τον πιο κατάλληλο τόπο για να στηθούν επάνω του τα αιτήματα για ένα ισχυρό κράτος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, για ένα κράτος κοινωνικού δικαίου σε ανοικτό διάλογο με την κοινωνία των πολιτών.
Αυτή η Αριστερά προώθησε μια κουλτούρα που στο πλαίσιο του ελληνικού λαϊκισμού και της αποθέωσης της αγένειας έδωσε τη δυνατότητα να κατηγορηθεί και ως «Αριστερά των σαλονιών».
Δυστυχώς όμως μετά την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ενώ στο ΠΑΣΟΚ γίνεται από τον ίδιο του Ανδρέα Παπανδρέου και συνεχίζεται καθαρά πλέον από τον Κώστα Σημίτη ένα άνοιγμα προς την σοσιαλδημοκρατία και τον εκσυγχρονισμό, η ανανεωτική Αριστερά με τη διεύρυνση της με «ορθόδοξες» κομμουνιστικές και σήμερα με αριστερίστικες δυνάμεις ακολουθεί μια αντίθετη πορεία. Μια πορεία που δεν φέρει κανένα σεβασμό προς τη δημοκρατία, αλλά και προς τον πολιτικό αντίπαλο.
Έτσι φθάσαμε στην Αριστερά της άρνησης του πολιτικού διαλόγου, της άρνησης της κυβερνητικής συμμετοχής και των δημοκρατικών διαδικασιών. Αυτή η Αριστερά όλο και περισσότερο χρησιμοποιεί τα μέσα που χρησιμοποιούσαν τις δεκαετίες του 50 και του 60 οι αντίπαλοί της. Στο μενού της πολιτικής της συμπεριφοράς σερβίρονται πλέον οι αντισυγκεντρώσεις, οι προπηλακισμοί των αντιπάλων, η περιφρόνηση προς την πολιτική και κοινωνική κοσμιότητα. Κερασάκι στην τούρτα αυτού του μενού είναι οι κατηγορίες για εθνική εσχάτη προδοσία προς όσους σκέφτονται διαφορετικά απ’ αυτήν. Κατηγορίες οι οποίες άλλες εποχές έστειλαν στο εκτελεστικό απόσπασμα κάποιους άλλους αριστερούς. Κατηγορίες βεβαίως που συνάδουν με τη σημερινή συμπόρευση της και με εθνικιστικές ομάδες.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σήμερα αυτή η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ τίθεται επικεφαλής μιας θεολογικής ερμηνείας της πολιτικής. Δεν είναι μόνο μια Αριστερά της άρνησης, όπως την κατηγορούν. Είναι μια Αριστερά της Αποκάλυψης, η οποία αντί να αγωνίζεται για το δημόσιο συμφέρον συσπειρώνεται σε θέσεις που προφητεύουν καταστροφές αποκαλυψιακής έμπνευσης. Συνοδοιπόροι αυτής της αποκαλυψιακής Αριστεράς είναι ο αντιευρωπαϊσμός, ο αντιδυτικισμός και στο βάθος η περιφρόνηση του Διαφωτιστικού προτάγματος. Αξίζει να της δοθεί μια πολιτική απάντηση απ’ όσους ακόμη βλέπουν την Αριστερά ως συνέχεια αυτού που έγραφε ο Νίκος Πουλαντζάς, πως «ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει ποτέ».
*Πρόσφατα εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πόλις το βιβλίο του Γιώργου Σιακαντάρη «Οι μεγάλες απουσίες. Η ελληνική δημοκρατία σε άμυνα».
02/01/2012 - 17:35 / σχόλια (2) Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά ...και μια εύστοχη απάντηση
city news + voices >>
02/01/2012 - 17:35 / σχόλια (2)
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
...και μια εύστοχη απάντηση
AV Team
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 15:59
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:51
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Η παρακάτω επιστολή του προέδρου του φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά Κωνσταντίνου Κούβαρη δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του συλλόγου. (Οι υπογραμμίσεις δικές μας)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΟΥΒΑΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Το ελληνικό φαρμακείο βρίσκεται υπό διωγμό. Δυστυχώς, το συνδικαλιστικό κίνημα υπό τις παρούσες δραματικές συνθήκες βρίσκεται σε διαλογισμό, ασχολούμενο με την τακτική του αγώνα, τις κοινωνικές συμμαχίες, τη μορφή των κινητοποιήσεων, τις οικονομικές μελέτες, τις τεχνοκρατικές λύσεις, νομίζοντας ότι υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για όλα αυτά. Εξακολουθούμε να είμαστε συνομιλητές ενός αδίστακτου και αφερέγγυου υπουργού, που επανειλημμένως μας έχει κοροϊδέψει. Διαπραγματευόμαστε δηλαδή με αυτόν ο οποίος μεθοδεύει την εξαφάνισή μας, βάζοντάς μας να νομιμοποιήσουμε τις όποιες δυσβάστακτες μελλοντικές αποφάσεις του, και μας αποτρέπει μέσω του διαλόγου από μαζικές κινητοποιήσεις που θα έδιναν λύση σε όλα τα προβλήματα. Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο. Οι τύψεις και οι αναστολές δεν μας ταιριάζουν. Στηρίξαμε το ασφαλιστικό σύστημα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σήμερα που στην υγεία κυβερνούν συμφέροντα , πρέπει να αγωνιστούμε για να προστατεύσουμε τις ζωές μας, τις οικογένειές μας και τους εργαζόμενους στον κλάδο μας. Συνάδελφοι, ο καθένας προσωπικά ας αναλογιστεί μέσα από τις δυσκολίες του πώς θα συμμετέχει . Η ενότητα του κλάδου γίνεται επιζήμια όταν υπάρχει αδιαφορία και έλλειψη αλληλεγγύης. Αγωνίσου σήμερα για το φαρμακείο σου, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι μπορείς να επιβιώσεις οικονομικά στο αύριο. Χωρίς αγώνα απλώς δεν γνωρίζεις το δικό σου τέλος.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
Ακολουθεί μια εύστοχη απάντηση από blog «Το ελληνάκι»:
Αξιότιμε κ. Κούβαρη
Δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Έτυχε απλά και έπεσα πάνω σε μία ανοιχτή επιστολή σας στον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά και για την ακρίβεια σε μία συγκεκριμένη φράση. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, γράφετε αυτολεξεί: «Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο».
Θα ήθελα αρχικά να σας συγχαρώ για την εντιμότητα και την ειλικρίνειά σας. Παρά τα όσα αγωνιστικά και ανούσια κλισέ προλογίζετε, οφείλω να αναγνωρίσω την ειλικρίνεια στο σκεπτικό και τις προθέσεις σας.
Στη συνέχεια όμως, θα ήθελα να σας μουντζώσω, αλλά με μία ξεχωριστή μούντζα. Αυτή την τιμητική που δεν δίνω σε όποιον και όποιον, αλλά σε αυτόν που μπορεί και με τόση ευκολία και ειλικρίνεια, να ξεγυμνώνει τον πραγματικό Ελληναρά που κρύβει μέσα του. Τέτοιου είδους μούντζες, έχουν μεγάλη σημασία για μένα κυρίως γιατί στρέφονται σε πρόσωπα έξω από τα γνωστά πλαίσια αντίστοιχων στόχων. Το να μουντζώσεις έναν πολιτικό, έναν δημοσιογράφο, ή ένα μεγάλο λαμόγιο, δεν έχει πλέον και τόσο μεγάλη αξία. Έχει κορεστεί και σίγουρα δεν δημιουργεί κάτι νέο. Το να μουντζώνεις όμως τον «άνθρωπο της διπλανής πόρτας», τον τυχαίο πολίτη αυτής της χώρας που συμμετείχε μέχρι πρόσφατα στο τσιμπούσι και τον ελιτισμό που απολαμβάνει ένα κλειστό επάγγελμα, και εν πάσει περιπτώσει κατέχει επάξια ένα μικρό μεριδιάκι ευθύνης στην κρίση, έχει άλλη ευχαρίστηση. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος πουλάει ψόφια ιδεολογία και συναδελφικότητα με τους γνωστούς αριστερίστικους θούριους που έχουμε σιχαθεί όλοι μας.
Μην δείτε αυτό το κείμενο επιθετικά. Δείτε το τιμητικά. Δεν συνηθίζω να λασπολογώ ή να κατακρίνω ανθρώπους προσωπικά με τόση ευκολία. Στο πρόσωπό σας, όμως, εκπροσωπείτε μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας που έμαθε να ελίσσεται ανάμεσα σε κομματικές φωλίτσες, που κοίταζε πάντα την πάρτη του και που όταν απειλούνταν τα προσωπικά του κεκτημένα, έβρισκε τον τρόπο να τα ανάγει σε συλλογικά. Ελληναράδες σαν του λόγου σας έχουν «αγανακτήσει», έχουν εκβιάσει, έχουν μουντζώσει και έχουν λυσσάξει γενικότερα στα πλαίσια της ξύλινης ιδεολογίας που, όπως προείπα, δεν αφορά πλέον κανέναν.
Δεν γνωρίζω πόση αξιοπρέπεια σάς έχει μείνει για να έχετε ακόμα αναρτημένη την ανοιχτή σας επιστολή στην ιστοσελίδα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά, αλλά επειδή κατ’ εμέ, επιστολές που εκθέτουν τέτοιες ιδέες, πρέπει να μένουν κάπου αλώβητες για να τις κρίνει ο καθένας όπως νομίζει, σας κάνω την τιμή να την αναδημοσιεύσω εδώ. Θεωρείστε το ως χάρη εκ μέρους μου, ώστε να περάσει λιγότερο απαρατήρητη από όσο πέρασε μέσα στις μέρες των γιορτών. Ευτυχώς για εσάς, σε αυτή τη χώρα, τέτοιες δηλώσεις και τέτοιες στάσεις δεν αφορούν την Δικαιοσύνη και γενικότερα το Κράτος. Δυστυχώς, αφορούν όλους εμάς τους υπόλοιπους που πρέπει να ανεχτούμε ότι γράφετε δημοσίως.
Με καμία εκτίμηση,
ελληνάκι
Σχόλια με υβριστικό, ρατσιστικό, σεξιστικό ή διαφημιστικό περιεχόμενο, καθώς και σχόλια άσχετα με το θέμα του άρθρου δεν επιτρέπονται και θα σβήνονται.
τα σχόλιά σας:
Submitted by Anonymous (not verified) on Mon, 02/01/2012 - 9:14μμ.
Χρειάζονται σχόλια? Να και
Χρειάζονται σχόλια?
Να και κάτι που θα μας βρει όλους ενωμένους (αριστεροί-δεξιοί, μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, φτωχοί-πλούσιοι, έλληνες-μετανάστες, νέος-γέρος, υγειής-άρρωστος κοκ). Ό,τι και πιστεύει κάποιος δεν μπορεί να μην προκαλεί αηδία η επιστολή.
Και αν έχουν δίκιο (με ένα τεράστιο ... αν) δεν είναι τρόπος και ύφος αυτό. Δηλαδή αν εγώ πάθω ζημιά να πάρω και όποιον μπορώ μαζί μου;
reply
Submitted by Anonymous (not verified) on Mon, 02/01/2012 - 10:44μμ.
Αυτό που δείχνει καθαρά η
Αυτό που δείχνει καθαρά η ανακοίνωση μέσα στην αφέλειά της είναι ότι η Ελλάδα δεν ήταν μια συναινετική κοινωνία αλλά ένα μωσαϊκό συμφερόντων που μπορούσαν να συνυπάρχουν όσο υπήρχαν δανεικά λεφτά.
reply
αφήστε ένα σχόλιο
the PAPERcity news+VOICESfashion+LOOKdesign+HOMEculture210 guide
home
video gallery
blogs
av-books
av staff
city guide
podcast
photo gallery
02/01/2012 - 17:35 / σχόλια (2)
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
...και μια εύστοχη απάντηση
AV Team
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 15:59
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:51
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Η παρακάτω επιστολή του προέδρου του φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά Κωνσταντίνου Κούβαρη δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του συλλόγου. (Οι υπογραμμίσεις δικές μας)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΟΥΒΑΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Το ελληνικό φαρμακείο βρίσκεται υπό διωγμό. Δυστυχώς, το συνδικαλιστικό κίνημα υπό τις παρούσες δραματικές συνθήκες βρίσκεται σε διαλογισμό, ασχολούμενο με την τακτική του αγώνα, τις κοινωνικές συμμαχίες, τη μορφή των κινητοποιήσεων, τις οικονομικές μελέτες, τις τεχνοκρατικές λύσεις, νομίζοντας ότι υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για όλα αυτά. Εξακολουθούμε να είμαστε συνομιλητές ενός αδίστακτου και αφερέγγυου υπουργού, που επανειλημμένως μας έχει κοροϊδέψει. Διαπραγματευόμαστε δηλαδή με αυτόν ο οποίος μεθοδεύει την εξαφάνισή μας, βάζοντάς μας να νομιμοποιήσουμε τις όποιες δυσβάστακτες μελλοντικές αποφάσεις του, και μας αποτρέπει μέσω του διαλόγου από μαζικές κινητοποιήσεις που θα έδιναν λύση σε όλα τα προβλήματα. Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο. Οι τύψεις και οι αναστολές δεν μας ταιριάζουν. Στηρίξαμε το ασφαλιστικό σύστημα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σήμερα που στην υγεία κυβερνούν συμφέροντα , πρέπει να αγωνιστούμε για να προστατεύσουμε τις ζωές μας, τις οικογένειές μας και τους εργαζόμενους στον κλάδο μας. Συνάδελφοι, ο καθένας προσωπικά ας αναλογιστεί μέσα από τις δυσκολίες του πώς θα συμμετέχει . Η ενότητα του κλάδου γίνεται επιζήμια όταν υπάρχει αδιαφορία και έλλειψη αλληλεγγύης. Αγωνίσου σήμερα για το φαρμακείο σου, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι μπορείς να επιβιώσεις οικονομικά στο αύριο. Χωρίς αγώνα απλώς δεν γνωρίζεις το δικό σου τέλος.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
Ακολουθεί μια εύστοχη απάντηση από blog «Το ελληνάκι»:
Αξιότιμε κ. Κούβαρη
Δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Έτυχε απλά και έπεσα πάνω σε μία ανοιχτή επιστολή σας στον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά και για την ακρίβεια σε μία συγκεκριμένη φράση. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, γράφετε αυτολεξεί: «Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο».
Θα ήθελα αρχικά να σας συγχαρώ για την εντιμότητα και την ειλικρίνειά σας. Παρά τα όσα αγωνιστικά και ανούσια κλισέ προλογίζετε, οφείλω να αναγνωρίσω την ειλικρίνεια στο σκεπτικό και τις προθέσεις σας.
Στη συνέχεια όμως, θα ήθελα να σας μουντζώσω, αλλά με μία ξεχωριστή μούντζα. Αυτή την τιμητική που δεν δίνω σε όποιον και όποιον, αλλά σε αυτόν που μπορεί και με τόση ευκολία και ειλικρίνεια, να ξεγυμνώνει τον πραγματικό Ελληναρά που κρύβει μέσα του. Τέτοιου είδους μούντζες, έχουν μεγάλη σημασία για μένα κυρίως γιατί στρέφονται σε πρόσωπα έξω από τα γνωστά πλαίσια αντίστοιχων στόχων. Το να μουντζώσεις έναν πολιτικό, έναν δημοσιογράφο, ή ένα μεγάλο λαμόγιο, δεν έχει πλέον και τόσο μεγάλη αξία. Έχει κορεστεί και σίγουρα δεν δημιουργεί κάτι νέο. Το να μουντζώνεις όμως τον «άνθρωπο της διπλανής πόρτας», τον τυχαίο πολίτη αυτής της χώρας που συμμετείχε μέχρι πρόσφατα στο τσιμπούσι και τον ελιτισμό που απολαμβάνει ένα κλειστό επάγγελμα, και εν πάσει περιπτώσει κατέχει επάξια ένα μικρό μεριδιάκι ευθύνης στην κρίση, έχει άλλη ευχαρίστηση. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος πουλάει ψόφια ιδεολογία και συναδελφικότητα με τους γνωστούς αριστερίστικους θούριους που έχουμε σιχαθεί όλοι μας.
Μην δείτε αυτό το κείμενο επιθετικά. Δείτε το τιμητικά. Δεν συνηθίζω να λασπολογώ ή να κατακρίνω ανθρώπους προσωπικά με τόση ευκολία. Στο πρόσωπό σας, όμως, εκπροσωπείτε μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας που έμαθε να ελίσσεται ανάμεσα σε κομματικές φωλίτσες, που κοίταζε πάντα την πάρτη του και που όταν απειλούνταν τα προσωπικά του κεκτημένα, έβρισκε τον τρόπο να τα ανάγει σε συλλογικά. Ελληναράδες σαν του λόγου σας έχουν «αγανακτήσει», έχουν εκβιάσει, έχουν μουντζώσει και έχουν λυσσάξει γενικότερα στα πλαίσια της ξύλινης ιδεολογίας που, όπως προείπα, δεν αφορά πλέον κανέναν.
Δεν γνωρίζω πόση αξιοπρέπεια σάς έχει μείνει για να έχετε ακόμα αναρτημένη την ανοιχτή σας επιστολή στην ιστοσελίδα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά, αλλά επειδή κατ’ εμέ, επιστολές που εκθέτουν τέτοιες ιδέες, πρέπει να μένουν κάπου αλώβητες για να τις κρίνει ο καθένας όπως νομίζει, σας κάνω την τιμή να την αναδημοσιεύσω εδώ. Θεωρείστε το ως χάρη εκ μέρους μου, ώστε να περάσει λιγότερο απαρατήρητη από όσο πέρασε μέσα στις μέρες των γιορτών. Ευτυχώς για εσάς, σε αυτή τη χώρα, τέτοιες δηλώσεις και τέτοιες στάσεις δεν αφορούν την Δικαιοσύνη και γενικότερα το Κράτος. Δυστυχώς, αφορούν όλους εμάς τους υπόλοιπους που πρέπει να ανεχτούμε ότι γράφετε δημοσίως.
Με καμία εκτίμηση,
ελληνάκι
Σχόλια με υβριστικό, ρατσιστικό, σεξιστικό ή διαφημιστικό περιεχόμενο, καθώς και σχόλια άσχετα με το θέμα του άρθρου δεν επιτρέπονται και θα σβήνονται.
τα σχόλιά σας:
Submitted by Anonymous (not verified) on Mon, 02/01/2012 - 9:14μμ.
Χρειάζονται σχόλια? Να και
Χρειάζονται σχόλια?
Να και κάτι που θα μας βρει όλους ενωμένους (αριστεροί-δεξιοί, μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, φτωχοί-πλούσιοι, έλληνες-μετανάστες, νέος-γέρος, υγειής-άρρωστος κοκ). Ό,τι και πιστεύει κάποιος δεν μπορεί να μην προκαλεί αηδία η επιστολή.
Και αν έχουν δίκιο (με ένα τεράστιο ... αν) δεν είναι τρόπος και ύφος αυτό. Δηλαδή αν εγώ πάθω ζημιά να πάρω και όποιον μπορώ μαζί μου;
reply
Submitted by Anonymous (not verified) on Mon, 02/01/2012 - 10:44μμ.
Αυτό που δείχνει καθαρά η
Αυτό που δείχνει καθαρά η ανακοίνωση μέσα στην αφέλειά της είναι ότι η Ελλάδα δεν ήταν μια συναινετική κοινωνία αλλά ένα μωσαϊκό συμφερόντων που μπορούσαν να συνυπάρχουν όσο υπήρχαν δανεικά λεφτά.
reply
αφήστε ένα σχόλιο
the PAPERcity news+VOICESfashion+LOOKdesign+HOMEculture210 guide
home
video gallery
blogs
av-books
av staff
city guide
podcast
photo gallery
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας Θεόδωρος Σκυλακάκης
02/01/2012 - 15:50 / σχόλια (1)
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
Θεόδωρος Σκυλακάκης
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 17:46
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:51
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Στα σχεδόν σαράντα χρόνια που ακολούθησαν τη μεταπολίτευση η ελληνική κοινωνία στράφηκε ως κοινωνία σε αξίες έντονα συλλογικές και σταδιακά απέκτησε την εξωτερική εμφάνιση μιας χώρας του ευρωπαϊκού βορρά. Διαδοχικά «κατέκτησε» υψηλούς φορολογικούς συντελεστές στο εισόδημα και τον πλούτο, «δωρεάν» κοινωνικές παροχές υγείας και παιδείας, ισχυρά κατοχυρωμένα συλλογικά δικαιώματα της μισθωτής εργασίας, προστασία συγκεκριμένων επαγγελμάτων (μηχανικοί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, κάτοχοι αδειών φορτηγών, ταξί κ.λπ.), που δικαιολογείτο γιατί το προστατευόμενο επάγγελμα προσέφερε -θεωρητικώς τουλάχιστον- αντίστοιχα κοινωνικά αγαθά.
Από πολύ νωρίς κατέστη όμως σαφές ότι οι συλλογικές αυτές αξίες ήταν στην πραγματικότητα λεοντές, καθώς η κοινωνική οργάνωση που στην πράξη εφαρμοζόταν, κάθε άλλο παρά εδράζονταν στις συλλογικές αξίες που υποκριτικά διατυμπάνιζαν οι υποστηρικτές του νέου κατεστημένου που σταδιακά δημιουργήθηκε. Αντίθετα πίσω από το προπέτασμα που δημιουργούσαν οι -κατ’ επίφαση- συλλογικές αξίες αναπτυσσόταν ένας ακραίος και βουλιμικός ατομισμός, που απλώθηκε ως ασθένεια σ’ όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Οι «δωρεάν» κοινωνικές παροχές, δεν ήταν δωρεάν αφού ακυρώνονταν στην πράξη από την κακή ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών σε συνδυασμό με το φακελάκι στα νοσοκομεία και την αμείλικτη κοινωνική πίεση για ιδιαίτερα και φροντιστήρια. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές δεν ήταν υψηλοί παρά μόνο για μια μικρή μειοψηφία μισθωτών με υψηλές αμοιβές και για μια μικρή μερίδα άλλων φορολογουμένων με υψηλά εισοδήματα, που συνειδητά απέφευγαν να κάμνουν φοροδιαφυγή. Αντίθετα για μεγάλες άλλες κατηγορίες (επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες που φοροδιέφευγαν λαδώνοντας, δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν υποκύψει στη διαφθορά, εισοδηματίες που απέκρυπταν ενοίκια, δεκάδες χιλιάδες ψευδοανάπηροι που χρησιμοποιούσαν την ψευδοαναπηρία για να εξασφαλίζουν φοροαπαλλαγές κ.λπ.), ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ήταν πολύ χαμηλότερος ή/και μηδενικός.
Το ίδιο υποκριτικά ήταν και τα υποτιθέμενα δικαιώματα της μισθωτής εργασίας καθώς, εκτός του υπερπροστατευομένου τομέα της οικονομίας (δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες), η μισθωτή εργασία κάθε άλλο παρά απολάμβανε υψηλά εργασιακά δικαιώματα. Ο μισθωτός στις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα είχε πολύ χειρότερα συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τον εργαζόμενο στον προστατευμένο τομέα της οικονομίας, δεν απολάμβανε συνδικαλιστικής προστασίας γιατί στις περισσότερες επιχειρήσεις δεν υπήρχαν συνδικάτα και οι μισθοί του αυξάνονταν πολύ λιγότερο από 50-300% πιο αργά σε σχέση με τον υπερπροστατευμένο τομέα της οικονομίας. Τέλος το 1/3 περίπου των εργαζομένων, κυρίως στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αλλά και στον αγροτικό τομέα, βρισκόταν ως επί το πλείστον εκτός νομιμότητας, ανασφάλιστο, χωρίς ιατροφαμακευτική περίθαλψη, χωρίς κανένα συνδικαλιστικό ή άλλο δικαίωμα.
Αντίστοιχα ήταν τα συμβαίνοντα και σε σχέση με τα «κοινωνικά αγαθά», που προσέφεραν τα προστατευόμενα επαγγέλματα. Το «κοινωνικό αγαθό» της διαφύλαξης της πολεοδομικής νομιμότητας, δεν εμπόδισε το κτίσιμο και την μεταβίβαση άνω του ενός εκατομμυρίου παράνομων ημιυπαίθριων, το κοινωνικό αγαθό της χρηστής διαχείρισης των φαρμάκων δεν εμπόδισε τη χώρα να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη στην παροχή (και στη συνέχεια κατανάλωση) τεραστίων ποσοτήτων αντιβιοτικών χωρίς ιατρική συνταγή, το κλειστό επάγγελμα του κατόχου αδείας ταξί δεν εμπόδισε την πλειονότητα των οδηγών ταξί να παρέχουν κακής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες (ιδίως έναντι των τουριστών), να οδηγούν αντικοινωνικά κ.λπ..
Αντίστοιχα και ο υπερπροστατευόμενος δημόσιος τομέας κάθε άλλο παρά διαφύλαττε τις συλλογικές αξίες που θεωρητικά υπηρετούσε. Οι εφοριακοί δεν πρωταγωνίστησαν στην άμεπτη συλλογή φόρων, οι εργαζόμενοι στις πολεοδομίες στην πολεοδομική ευταξία κ.λπ.
Δεν θα επιμείνω εδώ καθόλου στις ευθύνες της κάθε ομάδας και προφανώς και στις ευθύνες, του πολιτικού συστήματος που οριζόντια διαπλέκονταν με όλες τις κοινωνικές ομάδες και αντάμειβε μέσω των πελατειακών σχέσεων κάθε είδους αντικοινωνική συμπεριφορά. Αυτές έχουν άλλωστε εκτεταμένα συζητηθεί. Ο στόχος του συγκεκριμένου κειμένου, του πρώτου μιας πολύ δύσκολης καινούριας χρονιάς που ξεκινάει, είναι διαφορετικός. Ισχυρίζομαι εδώ ότι θα ήταν μέγα και εγκληματικό λάθος αν η αποτυχία της ψευδεπίγραφης συλλογικότητας οδηγούσε στην επικράτηση του ακραίου ατομισμού ο οποίος υπέβοσκε όλα αυτά τα χρόνια μερικά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του «ελληνικού μοντέλου».
Το λέω αυτό γιατί ο πειρασμός είναι μεγάλος, η κινητήρια δύναμη της οργής που σπρώχνει προς τις ατομικές διεξόδους ισχυρότατη και ο κίνδυνος της κοινωνικής αποσύνθεσης που θα ακολουθήσει τρομακτικός.
Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι κατά τη γνώμη μου πρωτίστως οικονομικό, αν και οι πραγματικές οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστιες. Είναι κυρίως πρόβλημα κοινωνικής οργάνωσης και πολιτικής εκπροσώπησης, που πολλαπλασιάζει και μεγεθύνει τα πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, προσθέτοντας στις αντικειμενικές δυσκολίες μια καταλυτική αβεβαιότητα για τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, που παραλύει την οικονομία και καθιστά μη εφαρμόσιμη οποιαδήποτε οικονομική πολιτική.
Η Ελλάδα αντικειμενικά δεν είναι χώρα καταδικασμένη. Έχει υποδομές (δρόμοι, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, κατοικίες, γραφεία, νοσοκομειακές υποδομές κ.λπ.), σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας. Έχει έναν ικανό πληθυσμό, καλά μορφωμένο, χάρις κυρίως τις θυσίες των ελλήνων γονέων για τα παιδιά τους και -ιδίως στον ιδιωτικό τομέα- ιδιαίτερα εργατικό. Εξακολουθεί να συμμετέχει στις ισχυρότερες διεθνείς συμμαχίες και να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματά τους.
Το σημαντικότερο, οι πολίτες της δεν έχουν άγνοια (όπως συμβαίνει σε χώρες χαμηλότερου επιπέδου κοινωνικής ανάπτυξης), των αξιών ενός σύγχρονου κράτους δικαίου. Αντίθετα ασπάζονται ένα σύστημα ιδεατών κοινωνικών κανόνων δυτικής χώρας, το οποίο όμως έχει σταδιακά τόσο απομακρυνθεί από τους πραγματικούς κοινωνικούς κανόνες που ακολουθούν στην καθημερινότητά τους, ιδίως στη σχέση τους με το κράτος, ώστε η επικρατούσα κοινωνική συμπεριφορά σε πολλούς τομείς (π.χ. φορολογική και πολεοδομική συμπεριφορά, διαφθορά, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.), να προσομοιάζει με αυτή τριτοκοσμικής χώρας [1].
Για να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα που έχουμε στα επόμενα χρόνια και να οικοδομήσουμε και πάλι μια οικονομία που να παράγει και να αναπτύσσεται πρέπει να αποφύγουμε κατ’ αρχήν την οικονομική καταστροφή που συνεπάγεται η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, που θα κριθεί σε πρώτη φάση μέσα στο επόμενο τρίμηνο, λαμβάνοντας όσες και όποιες αποφάσεις είναι αναγκαίες.
Στη συνέχεια πρέπει να υιοθετήσουμε ή να οικοδομήσουμε ταχύτατα καθημερινές κοινωνικές συμπεριφορές και αντίστοιχους κοινωνικούς θεσμούς και σχέσεις πολιτικής εκπροσώπησης, που να ανταποκρίνονται στις αξίες στις οποίες πράγματι πιστεύουμε και όχι σ’ αυτές με τις οποίες η ελληνική κοινωνία σταδιακά συμβιβάστηκε ή εντός των οποίων παγιδεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες.
Η βάση της νέας συλλογικότητας που πρέπει να οικοδομήσουμε είναι απλή. Δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη φαντασία. Είναι ένα κράτος δικαίου και δικαιοσύνης. Μια νέα συλλογικότητα που δεν θα ανέχεται το ρουσφέτι, τη διαφθορά (μεγάλη και μικρή) και την εκτεταμένη (μεγάλη και μικρή) παρανομία, φοροδιαφυγή κ.λπ. Η μετάβαση στη νέα συλλογικότητα από την κοινωνική παγίδα στην οποία βρισκόμαστε είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη.
Το ερώτημα που έθετε ο καθένας ατομικά ήταν ως τώρα καταλυτικό. Ο μέσος πολίτης σκεπτόταν: «η δική μου αλλαγή αν χρειάζεται, ελάχιστα θα επηρεάσει και αν δεν αλλάξουν οι άλλοι (κατά τεκμήριο οι ισχυρότεροι, με πολύ μεγαλύτερες ευθύνες πολιτικοί, μεγαλοεπιχειρηματίες κ.λπ.), απλώς θα είμαι ακόμα περισσότερο το θύμα» (η ακριβής λέξη που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα είναι άλλη).
Δεν υπάρχει σε ατομικό επίπεδο ορθολογική απάντηση στην αντίδραση αυτή. Μόνη ελπίδα είναι οι τεράστιες δυσκολίες και αντιξοότητες που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία να πυροδοτήσουν μια ταχύτατη αλλαγή στην κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά και να διαμορφώσουν αυτή τη νέα συλλογικότητα, που θα οδηγήσει εφόσον επέλθει –το πιστεύω αυτό ακράδαντα- σε ένα καλύτερο μέλλον.
Μια τόσο σύνθετη κοινωνική διεργασία απαιτεί χρόνο. Άγνωστο πόσον. Ενδιαμέσως όσοι έχουν τις ευθύνες -πολιτικές και οικονομικές- πρέπει να κάνουν το παν ώστε να αποφύγουμε την καταστροφή για να έχει το χρόνο η ελληνική κοινωνία να δώσει τη δική απάντηση –από πλευράς πολιτικής εκπροσώπησης και αλλαγής στο εφαρμοσμένο σύστημα αξιών- στην ελληνική κρίση. Καλή χρονιά.
[1] Οι ιδεατές κοινωνικές αξίες τις οποίες ασπάζεται ο μέσος πολίτης έχουν τόσο απομακρυνθεί από την πραγματική καθημερινή κοινωνική συμπεριφορά ώστε η σχέση μεταξύ των δύο να έχει διαρραγεί και να θυμίζει εξαρθρωμένο μέλος, που δεν κατευθύνεται πια από τον «εγκέφαλο».
Η αναζήτηση μιας νέας συλλογικότητας
Θεόδωρος Σκυλακάκης
μοίρασμα
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
02/01/2012 - 17:46
Μια απαράδεκτη επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά
30/12/2011 - 12:42
Ένα ποτήρι νερό στον Αη Βασίλη!
27/12/2011 - 15:09
Από τη (μη) «Αγία Λίμνη» στην «Αγία Ζώνη»
24/12/2011 - 17:41
Ψέματα και ναρκωτικά (ληγμένα)
22/12/2011 - 14:51
Σύριζα: από την Αριστερά της άρνησης στην αριστερά της αποκάλυψης
22/12/2011 - 14:33
Το θέατρο σκιών στις περικοπές
21/12/2011 - 16:20
Xαρούμενη Κενή Πτωχοχρονιά!
1 OF 33
››
Στα σχεδόν σαράντα χρόνια που ακολούθησαν τη μεταπολίτευση η ελληνική κοινωνία στράφηκε ως κοινωνία σε αξίες έντονα συλλογικές και σταδιακά απέκτησε την εξωτερική εμφάνιση μιας χώρας του ευρωπαϊκού βορρά. Διαδοχικά «κατέκτησε» υψηλούς φορολογικούς συντελεστές στο εισόδημα και τον πλούτο, «δωρεάν» κοινωνικές παροχές υγείας και παιδείας, ισχυρά κατοχυρωμένα συλλογικά δικαιώματα της μισθωτής εργασίας, προστασία συγκεκριμένων επαγγελμάτων (μηχανικοί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, κάτοχοι αδειών φορτηγών, ταξί κ.λπ.), που δικαιολογείτο γιατί το προστατευόμενο επάγγελμα προσέφερε -θεωρητικώς τουλάχιστον- αντίστοιχα κοινωνικά αγαθά.
Από πολύ νωρίς κατέστη όμως σαφές ότι οι συλλογικές αυτές αξίες ήταν στην πραγματικότητα λεοντές, καθώς η κοινωνική οργάνωση που στην πράξη εφαρμοζόταν, κάθε άλλο παρά εδράζονταν στις συλλογικές αξίες που υποκριτικά διατυμπάνιζαν οι υποστηρικτές του νέου κατεστημένου που σταδιακά δημιουργήθηκε. Αντίθετα πίσω από το προπέτασμα που δημιουργούσαν οι -κατ’ επίφαση- συλλογικές αξίες αναπτυσσόταν ένας ακραίος και βουλιμικός ατομισμός, που απλώθηκε ως ασθένεια σ’ όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Οι «δωρεάν» κοινωνικές παροχές, δεν ήταν δωρεάν αφού ακυρώνονταν στην πράξη από την κακή ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών σε συνδυασμό με το φακελάκι στα νοσοκομεία και την αμείλικτη κοινωνική πίεση για ιδιαίτερα και φροντιστήρια. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές δεν ήταν υψηλοί παρά μόνο για μια μικρή μειοψηφία μισθωτών με υψηλές αμοιβές και για μια μικρή μερίδα άλλων φορολογουμένων με υψηλά εισοδήματα, που συνειδητά απέφευγαν να κάμνουν φοροδιαφυγή. Αντίθετα για μεγάλες άλλες κατηγορίες (επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες που φοροδιέφευγαν λαδώνοντας, δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν υποκύψει στη διαφθορά, εισοδηματίες που απέκρυπταν ενοίκια, δεκάδες χιλιάδες ψευδοανάπηροι που χρησιμοποιούσαν την ψευδοαναπηρία για να εξασφαλίζουν φοροαπαλλαγές κ.λπ.), ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής ήταν πολύ χαμηλότερος ή/και μηδενικός.
Το ίδιο υποκριτικά ήταν και τα υποτιθέμενα δικαιώματα της μισθωτής εργασίας καθώς, εκτός του υπερπροστατευομένου τομέα της οικονομίας (δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες), η μισθωτή εργασία κάθε άλλο παρά απολάμβανε υψηλά εργασιακά δικαιώματα. Ο μισθωτός στις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα είχε πολύ χειρότερα συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τον εργαζόμενο στον προστατευμένο τομέα της οικονομίας, δεν απολάμβανε συνδικαλιστικής προστασίας γιατί στις περισσότερες επιχειρήσεις δεν υπήρχαν συνδικάτα και οι μισθοί του αυξάνονταν πολύ λιγότερο από 50-300% πιο αργά σε σχέση με τον υπερπροστατευμένο τομέα της οικονομίας. Τέλος το 1/3 περίπου των εργαζομένων, κυρίως στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αλλά και στον αγροτικό τομέα, βρισκόταν ως επί το πλείστον εκτός νομιμότητας, ανασφάλιστο, χωρίς ιατροφαμακευτική περίθαλψη, χωρίς κανένα συνδικαλιστικό ή άλλο δικαίωμα.
Αντίστοιχα ήταν τα συμβαίνοντα και σε σχέση με τα «κοινωνικά αγαθά», που προσέφεραν τα προστατευόμενα επαγγέλματα. Το «κοινωνικό αγαθό» της διαφύλαξης της πολεοδομικής νομιμότητας, δεν εμπόδισε το κτίσιμο και την μεταβίβαση άνω του ενός εκατομμυρίου παράνομων ημιυπαίθριων, το κοινωνικό αγαθό της χρηστής διαχείρισης των φαρμάκων δεν εμπόδισε τη χώρα να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη στην παροχή (και στη συνέχεια κατανάλωση) τεραστίων ποσοτήτων αντιβιοτικών χωρίς ιατρική συνταγή, το κλειστό επάγγελμα του κατόχου αδείας ταξί δεν εμπόδισε την πλειονότητα των οδηγών ταξί να παρέχουν κακής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες (ιδίως έναντι των τουριστών), να οδηγούν αντικοινωνικά κ.λπ..
Αντίστοιχα και ο υπερπροστατευόμενος δημόσιος τομέας κάθε άλλο παρά διαφύλαττε τις συλλογικές αξίες που θεωρητικά υπηρετούσε. Οι εφοριακοί δεν πρωταγωνίστησαν στην άμεπτη συλλογή φόρων, οι εργαζόμενοι στις πολεοδομίες στην πολεοδομική ευταξία κ.λπ.
Δεν θα επιμείνω εδώ καθόλου στις ευθύνες της κάθε ομάδας και προφανώς και στις ευθύνες, του πολιτικού συστήματος που οριζόντια διαπλέκονταν με όλες τις κοινωνικές ομάδες και αντάμειβε μέσω των πελατειακών σχέσεων κάθε είδους αντικοινωνική συμπεριφορά. Αυτές έχουν άλλωστε εκτεταμένα συζητηθεί. Ο στόχος του συγκεκριμένου κειμένου, του πρώτου μιας πολύ δύσκολης καινούριας χρονιάς που ξεκινάει, είναι διαφορετικός. Ισχυρίζομαι εδώ ότι θα ήταν μέγα και εγκληματικό λάθος αν η αποτυχία της ψευδεπίγραφης συλλογικότητας οδηγούσε στην επικράτηση του ακραίου ατομισμού ο οποίος υπέβοσκε όλα αυτά τα χρόνια μερικά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του «ελληνικού μοντέλου».
Το λέω αυτό γιατί ο πειρασμός είναι μεγάλος, η κινητήρια δύναμη της οργής που σπρώχνει προς τις ατομικές διεξόδους ισχυρότατη και ο κίνδυνος της κοινωνικής αποσύνθεσης που θα ακολουθήσει τρομακτικός.
Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι κατά τη γνώμη μου πρωτίστως οικονομικό, αν και οι πραγματικές οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστιες. Είναι κυρίως πρόβλημα κοινωνικής οργάνωσης και πολιτικής εκπροσώπησης, που πολλαπλασιάζει και μεγεθύνει τα πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, προσθέτοντας στις αντικειμενικές δυσκολίες μια καταλυτική αβεβαιότητα για τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, που παραλύει την οικονομία και καθιστά μη εφαρμόσιμη οποιαδήποτε οικονομική πολιτική.
Η Ελλάδα αντικειμενικά δεν είναι χώρα καταδικασμένη. Έχει υποδομές (δρόμοι, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, κατοικίες, γραφεία, νοσοκομειακές υποδομές κ.λπ.), σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας. Έχει έναν ικανό πληθυσμό, καλά μορφωμένο, χάρις κυρίως τις θυσίες των ελλήνων γονέων για τα παιδιά τους και -ιδίως στον ιδιωτικό τομέα- ιδιαίτερα εργατικό. Εξακολουθεί να συμμετέχει στις ισχυρότερες διεθνείς συμμαχίες και να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματά τους.
Το σημαντικότερο, οι πολίτες της δεν έχουν άγνοια (όπως συμβαίνει σε χώρες χαμηλότερου επιπέδου κοινωνικής ανάπτυξης), των αξιών ενός σύγχρονου κράτους δικαίου. Αντίθετα ασπάζονται ένα σύστημα ιδεατών κοινωνικών κανόνων δυτικής χώρας, το οποίο όμως έχει σταδιακά τόσο απομακρυνθεί από τους πραγματικούς κοινωνικούς κανόνες που ακολουθούν στην καθημερινότητά τους, ιδίως στη σχέση τους με το κράτος, ώστε η επικρατούσα κοινωνική συμπεριφορά σε πολλούς τομείς (π.χ. φορολογική και πολεοδομική συμπεριφορά, διαφθορά, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.), να προσομοιάζει με αυτή τριτοκοσμικής χώρας [1].
Για να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα που έχουμε στα επόμενα χρόνια και να οικοδομήσουμε και πάλι μια οικονομία που να παράγει και να αναπτύσσεται πρέπει να αποφύγουμε κατ’ αρχήν την οικονομική καταστροφή που συνεπάγεται η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, που θα κριθεί σε πρώτη φάση μέσα στο επόμενο τρίμηνο, λαμβάνοντας όσες και όποιες αποφάσεις είναι αναγκαίες.
Στη συνέχεια πρέπει να υιοθετήσουμε ή να οικοδομήσουμε ταχύτατα καθημερινές κοινωνικές συμπεριφορές και αντίστοιχους κοινωνικούς θεσμούς και σχέσεις πολιτικής εκπροσώπησης, που να ανταποκρίνονται στις αξίες στις οποίες πράγματι πιστεύουμε και όχι σ’ αυτές με τις οποίες η ελληνική κοινωνία σταδιακά συμβιβάστηκε ή εντός των οποίων παγιδεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες.
Η βάση της νέας συλλογικότητας που πρέπει να οικοδομήσουμε είναι απλή. Δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη φαντασία. Είναι ένα κράτος δικαίου και δικαιοσύνης. Μια νέα συλλογικότητα που δεν θα ανέχεται το ρουσφέτι, τη διαφθορά (μεγάλη και μικρή) και την εκτεταμένη (μεγάλη και μικρή) παρανομία, φοροδιαφυγή κ.λπ. Η μετάβαση στη νέα συλλογικότητα από την κοινωνική παγίδα στην οποία βρισκόμαστε είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη.
Το ερώτημα που έθετε ο καθένας ατομικά ήταν ως τώρα καταλυτικό. Ο μέσος πολίτης σκεπτόταν: «η δική μου αλλαγή αν χρειάζεται, ελάχιστα θα επηρεάσει και αν δεν αλλάξουν οι άλλοι (κατά τεκμήριο οι ισχυρότεροι, με πολύ μεγαλύτερες ευθύνες πολιτικοί, μεγαλοεπιχειρηματίες κ.λπ.), απλώς θα είμαι ακόμα περισσότερο το θύμα» (η ακριβής λέξη που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα είναι άλλη).
Δεν υπάρχει σε ατομικό επίπεδο ορθολογική απάντηση στην αντίδραση αυτή. Μόνη ελπίδα είναι οι τεράστιες δυσκολίες και αντιξοότητες που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία να πυροδοτήσουν μια ταχύτατη αλλαγή στην κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά και να διαμορφώσουν αυτή τη νέα συλλογικότητα, που θα οδηγήσει εφόσον επέλθει –το πιστεύω αυτό ακράδαντα- σε ένα καλύτερο μέλλον.
Μια τόσο σύνθετη κοινωνική διεργασία απαιτεί χρόνο. Άγνωστο πόσον. Ενδιαμέσως όσοι έχουν τις ευθύνες -πολιτικές και οικονομικές- πρέπει να κάνουν το παν ώστε να αποφύγουμε την καταστροφή για να έχει το χρόνο η ελληνική κοινωνία να δώσει τη δική απάντηση –από πλευράς πολιτικής εκπροσώπησης και αλλαγής στο εφαρμοσμένο σύστημα αξιών- στην ελληνική κρίση. Καλή χρονιά.
[1] Οι ιδεατές κοινωνικές αξίες τις οποίες ασπάζεται ο μέσος πολίτης έχουν τόσο απομακρυνθεί από την πραγματική καθημερινή κοινωνική συμπεριφορά ώστε η σχέση μεταξύ των δύο να έχει διαρραγεί και να θυμίζει εξαρθρωμένο μέλος, που δεν κατευθύνεται πια από τον «εγκέφαλο».
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Qui veut se dépurer?.Docteur Peter JentschuraQu...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
Qui veut se dépurer?.
Docteur Peter Jentschura
Qu...: Qui veut se dépurer ? . Docteur Peter Jentschura Q uel est le problème de santé numéro 1? C e serait, tout simplement, la surcharge en ...
Qui veut se dépurer?.
Docteur Peter Jentschura
Qu...: Qui veut se dépurer ? . Docteur Peter Jentschura Q uel est le problème de santé numéro 1? C e serait, tout simplement, la surcharge en ...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Qui veut se dépurer?.Docteur Peter JentschuraQu...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
Qui veut se dépurer?.
Docteur Peter Jentschura
Qu...: Qui veut se dépurer ? . Docteur Peter Jentschura Q uel est le problème de santé numéro 1? C e serait, tout simplement, la surcharge en ...
Qui veut se dépurer?.
Docteur Peter Jentschura
Qu...: Qui veut se dépurer ? . Docteur Peter Jentschura Q uel est le problème de santé numéro 1? C e serait, tout simplement, la surcharge en ...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΧΥΜΟΣ ΛΕΜΟΝΙ
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΧΥΜΟΣ ΛΕΜΟΝΙ: ΧΥΜΟΣ ΛΕΜΟΝΙ To τελευταίο διάστημα έκανε τον γύρο του διαδικτύου μιά μελέτη του Ινστιτούτου Επιστημών Υγείας της Βαλτιμόρης, όπου αναφέ...
To χαμομηλάκι: Όταν ο ύπνος... δεν παίρνει τα παιδιά και... η Mat...
To χαμομηλάκι: Όταν ο ύπνος... δεν παίρνει τα παιδιά και... η Mat...: Της Ελένης Λαζαράτου . Ο ι διαταραχές ύπνου στην παιδική και την εφηβική ηλικία έχουν μελετηθεί λιγότερο από εκείνες των ενηλίκων, αλλ...
ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, 1.000.000 Δ.Υ. ΖΗΤΩ
ΣΟΚ! Ποιοι είναι οι 25 νέοι φόροι που ήρθαν με το 2012!
«Γνωριμία» θα έχουμε αυτή την χρονιά με 25 νέους φόρους.
Ναι, ακούσατε καλά. Τώρα καθίστε, πάρτε μια βαθειά ανάσα και διαβάστε…
Τα 25 νέα μέτρα που τέθηκαν σε εφαρμογή από χθες, είναι:
1. Μείωση του αφορολόγητου ποσού από τα 12.000 ευρώ, στα 5.000 ευρώ. Οι δύο μειώσεις στο αφορολόγητο, μπορεί να έγιναν μέσα στο 2011 (Ιούλιο και Οκτώβριο), όμως η παρακράτηση θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2012.
2. Στα 9.000 ευρώ, από 12.000 ευρώ, μειώνεται το αφορολόγητο ποσό για τους νέους ηλικίας μέχρι 30 ετών, και τους συνταξιούχους άνω των 65 ετών.
3. Αλλαγές στους συντελεστές και στα κλιμάκια της φορολογικής κλίμακας, τα οποία περιορίζονται σε 8, από 10 που είναι σήμερα. Ο συντελεστής φόρου, που αντιστοιχεί στο κλιμάκιο ετήσιου εισοδήματος, από τα 16.000 έως τα 22.000 ευρώ, αυξάνεται από 24%, σε 25%. Για εισοδήματα από 22.000 έως 26.000 ευρώ, μειώνεται από 26%, σε 25%. Για το τμήμα του εισοδήματος από τα 26.000 έως τα 32.000 ευρώ, ο συντελεστής αυξάνεται από 32%, σε 35%. Για εισοδήματα από 32.000 έως 40.000 ευρώ, ο συντελεστής μειώνεται από 36%, σε 35%.
4. Μείωση των αφορολογήτων ορίων για τα προστατευόμενα τέκνα του υπόχρεου. Συγκεκριμένα, μειώνονται από τις 11.500 στις 7.000 ευρώ, για τους υπόχρεους, που έχουν 3 τέκνα, και από τις 13.500 στις 10.000 ευρώ, για όσους έχουν 4 τέκνα.
5. Αυξάνονται έως 71% τα τεκμήρια διαβίωσης για κατοικίες, ΙΧ αυτοκίνητα, σκάφη και πισίνες.
6. Κόβονται στο μισό οι φοροαπαλλαγές για νοσήλια, ενοίκια, δίδακτρα φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής, δωρεές, διατροφή κ.λπ. και η έκπτωση 10% θα γίνεται μόνο από τον φόρο. Επίσης, καταργείται η έκπτωση 20% για τις δικηγορικές αμοιβές.
7. Καταργείται το «μπόνους» 10% της έκπτωσης φόρου, που ίσχυε στις περιπτώσεις συγκέντρωσης περισσότερων αποδείξεων από τις απαιτούμενες.
8. Τίθεται σε εφαρμογή η αυξημένη παρακράτηση φόρου εισοδήματος, με το νέο μειωμένο αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ.
9. Ξεκίνησε η παρακράτηση της «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης», που επιβάλλεται με συντελεστές 1%-4%, σε ετήσια εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ.
10. Μειώνεται στα 200.000 ευρώ, από 400.000 ευρώ, το αφορολόγητο του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, κάτι που θα οδηγήσει σε νέες επιβαρύνσεις για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
11. Σε πέντε μηνιαίες δόσεις θα πρέπει να καταβάλλουν οι ιδιοκτήτες το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών. Το τέλος θα αναπροσαρμοστεί, εφόσον αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες.
12. Έξι φόροι θα περιμένουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων το 2012. Συγκεκριμένα, το ΕΤΑΚ του 2009, η έκτακτη εισφορά στην ακίνητη περιουσία άνω των 400.000 ευρώ του έτους 2009, το Έκτακτο Ειδικό Τέλος της ΔΕΗ για το 2011 και το 2012 και ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας των ετών 2010 και 2011.
13. Το 2012 θα εισπραχθεί και η έκτακτη εισφορά για το 2011, για όσους έχουν εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ.
14. Το νέο τέλος επιτηδεύματος, που θα πρέπει να πληρώσουν όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι στην Εφορία. Για το 2012, το τέλος αυξάνεται από 300 ευρώ σε 500 ευρώ, για κάθε επιχειρηματία και επαγγελματία με έδρα πόλη άνω των 200.000 κατοίκων. Και από 300 σε 400 ευρώ, για όσους έχουν την έδρα τους σε πόλη μέχρι 200.000 κατοίκων.
15. Το 2012 θα εισπραχθεί η έκτακτη εισφορά επί των τεκμηρίων διαβίωσης, για ΙΧ αυτοκίνητα άνω των 1.929 κυβικών εκατοστών, σκάφη αναψυχής άνω των 7 μέτρων, και πισίνες. Η έκτακτη εισφορά θα υπολογιστεί επί των αυξημένων έως και 71% αντικειμενικών κριτηρίων διαβίωσης ΙΧ, σκαφών και δεξαμενών κολύμβησης, που θα ισχύσουν για τα εισοδήματα του 2011.
16. Από την 1/1/2012 θα επιβάλλεται φόρος 20% στην αξία των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
17. Εξομοιώνεται ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης – κίνησης. Ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, που παραλαμβάνουν τα φυσικά πρόσωπα, θα φτάσει στο 80% του ΕΦΚ του πετρελαίου κίνησης από τις 15/10/2012. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, από τον Οκτώβριο του επομένου έτους το πετρέλαιο θέρμανσης να πωλείται στα νοικοκυριά ακριβότερα κατά 40 λεπτά το λίτρο, σε τιμές μεταξύ 1,30 και 1,40 το λίτρο.
18. Θεσπίζεται «ηλεκτρονικό» πόθεν έσχες για όλους τους φορολογούμενους. Σ’ αυτό θα καταγράφονται όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία του φορολογούμενου. Η καταγραφή θα γίνει με ειδικό έντυπο, που θα συμπληρώσουν όλοι οι φορολογούμενοι το 2012. Στο έντυπο θα δηλώνονται όλες οι μεταβολές στην περιουσία του φορολογούμενου, αλλά και οι καταθέσεις.
19. Επανέρχονται τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών. Σε κάθε ελεύθερο επαγγελματία και μικρομεσαία επιχείρηση πρόκειται να υπολογίζεται ένα ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, βάσει συγκεκριμένων «αντικειμενικών κριτηρίων».
20. Αυξάνονται οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων, με στόχο να προσεγγίσουν τις αγοραίες τιμές. Η προσέγγιση θα γίνει μέσω της βάσης δεδομένων που διατηρεί η Τράπεζα της Ελλάδος από τις εκτιμήσεις ακινήτων, που πραγματοποιούν οι εμπορικές τράπεζες στο πλαίσιο των χορηγήσεων στεγαστικών δανείων και των προσημειώσεων ακινήτων για κάθε είδους χρηματοδότηση.
21. Η αύξηση των αντικειμενικών θα επιβαρύνει τον ΦΠΑ 23%, που επιβάλλεται στις αγοραπωλησίες των νεόδμητων οικοδομών, πλην της πρώτης κατοικίας.
22. Αυξήσεις έρχονται, με την αναθεώρηση των αντικειμενικών, και στους φόρους μεταβίβασης παλαιών οικοδομών, οικοπέδων και αγροκτημάτων. Ο φόρος μεταβίβασης, που κυμαίνεται από 8% έως 10% επί της φορολογητέας αξίας ενός ακινήτου, θα αυξηθεί σημαντικά εξαιτίας της αναθεώρησης στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.
23. Η αύξηση των αντικειμενικών τιμών θα βάλει «φωτιά» και στους φόρους για δωρεές, γονικές παροχές και κληρονομιές ακινήτων.
24. Καταργείται ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, ο οποίος θα αντικατασταθεί από τον «Κώδικα Απεικόνισης Συναλλαγών». Με τον νέο κώδικα θα επιχειρηθεί να απλοποιηθεί η τήρηση βιβλίων και η έκδοση στοιχείων για τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Όλες οι συναλλαγές τους θα περνούν, υποχρεωτικά, μέσω ενός επαγγελματικού τραπεζικού λογαριασμού.
25. Αλλάζει ο τρόπος φορολόγησης των αγροτών. Πλέον, θα αντιμετωπίζονται ως επιτηδευματίες, και θα είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν βιβλία και στοιχεία. Παράλληλα, θα διατηρηθεί το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του αγροτικού εισοδήματος μόνο για τους φορολογούμενους, που είναι κατά περίσταση αγρότες.
Κάνε για να προλάβεις το μακελειό!
«Γνωριμία» θα έχουμε αυτή την χρονιά με 25 νέους φόρους.
Ναι, ακούσατε καλά. Τώρα καθίστε, πάρτε μια βαθειά ανάσα και διαβάστε…
Τα 25 νέα μέτρα που τέθηκαν σε εφαρμογή από χθες, είναι:
1. Μείωση του αφορολόγητου ποσού από τα 12.000 ευρώ, στα 5.000 ευρώ. Οι δύο μειώσεις στο αφορολόγητο, μπορεί να έγιναν μέσα στο 2011 (Ιούλιο και Οκτώβριο), όμως η παρακράτηση θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2012.
2. Στα 9.000 ευρώ, από 12.000 ευρώ, μειώνεται το αφορολόγητο ποσό για τους νέους ηλικίας μέχρι 30 ετών, και τους συνταξιούχους άνω των 65 ετών.
3. Αλλαγές στους συντελεστές και στα κλιμάκια της φορολογικής κλίμακας, τα οποία περιορίζονται σε 8, από 10 που είναι σήμερα. Ο συντελεστής φόρου, που αντιστοιχεί στο κλιμάκιο ετήσιου εισοδήματος, από τα 16.000 έως τα 22.000 ευρώ, αυξάνεται από 24%, σε 25%. Για εισοδήματα από 22.000 έως 26.000 ευρώ, μειώνεται από 26%, σε 25%. Για το τμήμα του εισοδήματος από τα 26.000 έως τα 32.000 ευρώ, ο συντελεστής αυξάνεται από 32%, σε 35%. Για εισοδήματα από 32.000 έως 40.000 ευρώ, ο συντελεστής μειώνεται από 36%, σε 35%.
4. Μείωση των αφορολογήτων ορίων για τα προστατευόμενα τέκνα του υπόχρεου. Συγκεκριμένα, μειώνονται από τις 11.500 στις 7.000 ευρώ, για τους υπόχρεους, που έχουν 3 τέκνα, και από τις 13.500 στις 10.000 ευρώ, για όσους έχουν 4 τέκνα.
5. Αυξάνονται έως 71% τα τεκμήρια διαβίωσης για κατοικίες, ΙΧ αυτοκίνητα, σκάφη και πισίνες.
6. Κόβονται στο μισό οι φοροαπαλλαγές για νοσήλια, ενοίκια, δίδακτρα φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής, δωρεές, διατροφή κ.λπ. και η έκπτωση 10% θα γίνεται μόνο από τον φόρο. Επίσης, καταργείται η έκπτωση 20% για τις δικηγορικές αμοιβές.
7. Καταργείται το «μπόνους» 10% της έκπτωσης φόρου, που ίσχυε στις περιπτώσεις συγκέντρωσης περισσότερων αποδείξεων από τις απαιτούμενες.
8. Τίθεται σε εφαρμογή η αυξημένη παρακράτηση φόρου εισοδήματος, με το νέο μειωμένο αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ.
9. Ξεκίνησε η παρακράτηση της «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης», που επιβάλλεται με συντελεστές 1%-4%, σε ετήσια εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ.
10. Μειώνεται στα 200.000 ευρώ, από 400.000 ευρώ, το αφορολόγητο του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, κάτι που θα οδηγήσει σε νέες επιβαρύνσεις για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
11. Σε πέντε μηνιαίες δόσεις θα πρέπει να καταβάλλουν οι ιδιοκτήτες το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών. Το τέλος θα αναπροσαρμοστεί, εφόσον αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες.
12. Έξι φόροι θα περιμένουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων το 2012. Συγκεκριμένα, το ΕΤΑΚ του 2009, η έκτακτη εισφορά στην ακίνητη περιουσία άνω των 400.000 ευρώ του έτους 2009, το Έκτακτο Ειδικό Τέλος της ΔΕΗ για το 2011 και το 2012 και ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας των ετών 2010 και 2011.
13. Το 2012 θα εισπραχθεί και η έκτακτη εισφορά για το 2011, για όσους έχουν εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ.
14. Το νέο τέλος επιτηδεύματος, που θα πρέπει να πληρώσουν όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι στην Εφορία. Για το 2012, το τέλος αυξάνεται από 300 ευρώ σε 500 ευρώ, για κάθε επιχειρηματία και επαγγελματία με έδρα πόλη άνω των 200.000 κατοίκων. Και από 300 σε 400 ευρώ, για όσους έχουν την έδρα τους σε πόλη μέχρι 200.000 κατοίκων.
15. Το 2012 θα εισπραχθεί η έκτακτη εισφορά επί των τεκμηρίων διαβίωσης, για ΙΧ αυτοκίνητα άνω των 1.929 κυβικών εκατοστών, σκάφη αναψυχής άνω των 7 μέτρων, και πισίνες. Η έκτακτη εισφορά θα υπολογιστεί επί των αυξημένων έως και 71% αντικειμενικών κριτηρίων διαβίωσης ΙΧ, σκαφών και δεξαμενών κολύμβησης, που θα ισχύσουν για τα εισοδήματα του 2011.
16. Από την 1/1/2012 θα επιβάλλεται φόρος 20% στην αξία των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
17. Εξομοιώνεται ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης – κίνησης. Ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, που παραλαμβάνουν τα φυσικά πρόσωπα, θα φτάσει στο 80% του ΕΦΚ του πετρελαίου κίνησης από τις 15/10/2012. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, από τον Οκτώβριο του επομένου έτους το πετρέλαιο θέρμανσης να πωλείται στα νοικοκυριά ακριβότερα κατά 40 λεπτά το λίτρο, σε τιμές μεταξύ 1,30 και 1,40 το λίτρο.
18. Θεσπίζεται «ηλεκτρονικό» πόθεν έσχες για όλους τους φορολογούμενους. Σ’ αυτό θα καταγράφονται όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία του φορολογούμενου. Η καταγραφή θα γίνει με ειδικό έντυπο, που θα συμπληρώσουν όλοι οι φορολογούμενοι το 2012. Στο έντυπο θα δηλώνονται όλες οι μεταβολές στην περιουσία του φορολογούμενου, αλλά και οι καταθέσεις.
19. Επανέρχονται τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών. Σε κάθε ελεύθερο επαγγελματία και μικρομεσαία επιχείρηση πρόκειται να υπολογίζεται ένα ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, βάσει συγκεκριμένων «αντικειμενικών κριτηρίων».
20. Αυξάνονται οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων, με στόχο να προσεγγίσουν τις αγοραίες τιμές. Η προσέγγιση θα γίνει μέσω της βάσης δεδομένων που διατηρεί η Τράπεζα της Ελλάδος από τις εκτιμήσεις ακινήτων, που πραγματοποιούν οι εμπορικές τράπεζες στο πλαίσιο των χορηγήσεων στεγαστικών δανείων και των προσημειώσεων ακινήτων για κάθε είδους χρηματοδότηση.
21. Η αύξηση των αντικειμενικών θα επιβαρύνει τον ΦΠΑ 23%, που επιβάλλεται στις αγοραπωλησίες των νεόδμητων οικοδομών, πλην της πρώτης κατοικίας.
22. Αυξήσεις έρχονται, με την αναθεώρηση των αντικειμενικών, και στους φόρους μεταβίβασης παλαιών οικοδομών, οικοπέδων και αγροκτημάτων. Ο φόρος μεταβίβασης, που κυμαίνεται από 8% έως 10% επί της φορολογητέας αξίας ενός ακινήτου, θα αυξηθεί σημαντικά εξαιτίας της αναθεώρησης στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.
23. Η αύξηση των αντικειμενικών τιμών θα βάλει «φωτιά» και στους φόρους για δωρεές, γονικές παροχές και κληρονομιές ακινήτων.
24. Καταργείται ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, ο οποίος θα αντικατασταθεί από τον «Κώδικα Απεικόνισης Συναλλαγών». Με τον νέο κώδικα θα επιχειρηθεί να απλοποιηθεί η τήρηση βιβλίων και η έκδοση στοιχείων για τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Όλες οι συναλλαγές τους θα περνούν, υποχρεωτικά, μέσω ενός επαγγελματικού τραπεζικού λογαριασμού.
25. Αλλάζει ο τρόπος φορολόγησης των αγροτών. Πλέον, θα αντιμετωπίζονται ως επιτηδευματίες, και θα είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν βιβλία και στοιχεία. Παράλληλα, θα διατηρηθεί το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του αγροτικού εισοδήματος μόνο για τους φορολογούμενους, που είναι κατά περίσταση αγρότες.
Κάνε για να προλάβεις το μακελειό!
Valérie Courteau
La vie en Grèce, désormais...
http://yoananda.wordpress.com/2011/12/20/temoignage-grec/
Témoignage Grec
yoananda.wordpress.com
Voila comment ça se passe, et comment ça se passera aussi pour nous, d'une manière ou d'une autre. Témoignage hallucinant. Bien sûr ce ne sera pas pareil en France, mais les forces sous-jacent...
J’aime · · Annuler l’abonnement · Partager · Il y a 11 heures
Victor Monsan L'Etat actuel de la Grèce c'est le résultat du démantèlement de son économie par le pouvoir politique depuis 1981 qui a opte pour l’étatisme économique au nom de la libre économie via les emprunts de l'U.E.
Il y a 4 heures · J’aime
Christian Coppola on connait la chanson!! le disque est rayé??
Il y a 3 heures · J’aime
Victor Monsan Pas du tout Christian Coppola car c'est l'avenir et le disque n'a pas encore joue.
Il y a 3 heures · J’aime
La vie en Grèce, désormais...
http://yoananda.wordpress.com/2011/12/20/temoignage-grec/
Témoignage Grec
yoananda.wordpress.com
Voila comment ça se passe, et comment ça se passera aussi pour nous, d'une manière ou d'une autre. Témoignage hallucinant. Bien sûr ce ne sera pas pareil en France, mais les forces sous-jacent...
J’aime · · Annuler l’abonnement · Partager · Il y a 11 heures
Victor Monsan L'Etat actuel de la Grèce c'est le résultat du démantèlement de son économie par le pouvoir politique depuis 1981 qui a opte pour l’étatisme économique au nom de la libre économie via les emprunts de l'U.E.
Il y a 4 heures · J’aime
Christian Coppola on connait la chanson!! le disque est rayé??
Il y a 3 heures · J’aime
Victor Monsan Pas du tout Christian Coppola car c'est l'avenir et le disque n'a pas encore joue.
Il y a 3 heures · J’aime
News247.gr Οικονομία Οικονομικά "Όπως πάτε θα χρεοκοπήσετε κύριε Παπαδήμο"
News247.gr Οικονομία Οικονομικά
"Όπως πάτε θα χρεοκοπήσετε κύριε Παπαδήμο"
Κρίσιμες ημέρες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Τελεσίγραφο Βρυξελλών στον Έλληνα πρωθυπουργό για εφεδρεία και κλειστά επαγγέλματα. Διαβάστε στο NEWS 247 την κρυφή επιστολή και τις απαιτήσεις της τρόικας
3 σχόλια | Σχολιάστε
Δημοσιεύτηκε: Ιανουάριος 01 2012 18:19 Ενημερώθηκε: Ιανουάριος 01 2012 20:32
Αυστηρό μήνυμα στον Ελληνα πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο, με περιεχόμενο "εσείς, όπως το πάτε, θα χρεοκοπήσετε", θα απευθύνουν την πρώτη εβδομάδα του 2012 τα κορυφαία στελέχη της τρόικας κύριοι Πολ Τόμσεν, Κλάους Μαζούχ και Ματίας Μορς, σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισαν κυριακάτικες εφημερίδες.
Το τελεσίγραφο αυτό μήνυμα, επρόκειτο να περιέχεται σε επιστολή που θα στείλουν οι τρεις επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για το περιεχόμενο της οποίας έχει ήδη ενημερωθεί και ο επικεφαλής της Task Force κ. Χορστ Ράιχενμπαχ.
Ο ίδιος μάλιστα συμπληρώνει, σύμφωνα με τον κυριακάτικο Τύπο, ότι συμφωνεί απολύτως.
Τρόικα και Ράιχενμπαχ έρχονται στην Ελλάδα το αργότερο έως τις 20 Ιανουαρίου και απαιτούν τα εξής:
* Να εφαρμοστεί αμέσως η εφεδρεία και να μπουν μπροστά οι οριστικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Η εφεδρεία έχει αναγνωριστεί απ’ όλους πλέον ότι έχει μετεξελιχθεί σε φιάσκο, γεγονός που φέρνει ακόμη πιο κοντά τις απευθείας απολύσεις προσωπικού. Σε πρώτη φάση εκτιμάται ότι θα απολυθούν 80.000 υπάλληλοι, οι οποίοι μεταξύ άλλων θα αξιολογηθούν και από ομάδα Γάλλων εμπειρογνωμόνων που φτάνουν στην Ελλάδα στις αρχές Ιανουαρίου.
* Να ανοίξουν άμεσα τα κλειστά επαγγέλματα. Κορυφαία στελέχη της τρόικας και της Task Force σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες λένε ευθέως ότι "η υπογραφή του μνημονίου Νο 2 και η εκταμίευση της σούπερ δόσης των 89 δισ. ευρώ δεν θα πρέπει να θεωρούνται καθόλου δεδομένες".
Αναρωτιούνται οι ίδιοι "πώς θα καταφέρει η Ελλάδα και εμείς οι ίδιοι να πείσουμε τους ξένους ηγέτες ότι πρέπει να εγκρίνουν το δάνειο των 130 δισ. ευρώ στην Αθήνα, όταν η χώρα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε από όσα είχε υποσχεθεί;".
"Εμείς δίνουμε τις λύσεις. Εσείς δεν τις εφαρμόζετε", λένε γεμάτα απογοήτευση σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους τα ίδια στελέχη της Task Force.
"Όπως πάτε θα χρεοκοπήσετε κύριε Παπαδήμο"
Κρίσιμες ημέρες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Τελεσίγραφο Βρυξελλών στον Έλληνα πρωθυπουργό για εφεδρεία και κλειστά επαγγέλματα. Διαβάστε στο NEWS 247 την κρυφή επιστολή και τις απαιτήσεις της τρόικας
3 σχόλια | Σχολιάστε
Δημοσιεύτηκε: Ιανουάριος 01 2012 18:19 Ενημερώθηκε: Ιανουάριος 01 2012 20:32
Αυστηρό μήνυμα στον Ελληνα πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο, με περιεχόμενο "εσείς, όπως το πάτε, θα χρεοκοπήσετε", θα απευθύνουν την πρώτη εβδομάδα του 2012 τα κορυφαία στελέχη της τρόικας κύριοι Πολ Τόμσεν, Κλάους Μαζούχ και Ματίας Μορς, σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισαν κυριακάτικες εφημερίδες.
Το τελεσίγραφο αυτό μήνυμα, επρόκειτο να περιέχεται σε επιστολή που θα στείλουν οι τρεις επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για το περιεχόμενο της οποίας έχει ήδη ενημερωθεί και ο επικεφαλής της Task Force κ. Χορστ Ράιχενμπαχ.
Ο ίδιος μάλιστα συμπληρώνει, σύμφωνα με τον κυριακάτικο Τύπο, ότι συμφωνεί απολύτως.
Τρόικα και Ράιχενμπαχ έρχονται στην Ελλάδα το αργότερο έως τις 20 Ιανουαρίου και απαιτούν τα εξής:
* Να εφαρμοστεί αμέσως η εφεδρεία και να μπουν μπροστά οι οριστικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Η εφεδρεία έχει αναγνωριστεί απ’ όλους πλέον ότι έχει μετεξελιχθεί σε φιάσκο, γεγονός που φέρνει ακόμη πιο κοντά τις απευθείας απολύσεις προσωπικού. Σε πρώτη φάση εκτιμάται ότι θα απολυθούν 80.000 υπάλληλοι, οι οποίοι μεταξύ άλλων θα αξιολογηθούν και από ομάδα Γάλλων εμπειρογνωμόνων που φτάνουν στην Ελλάδα στις αρχές Ιανουαρίου.
* Να ανοίξουν άμεσα τα κλειστά επαγγέλματα. Κορυφαία στελέχη της τρόικας και της Task Force σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες λένε ευθέως ότι "η υπογραφή του μνημονίου Νο 2 και η εκταμίευση της σούπερ δόσης των 89 δισ. ευρώ δεν θα πρέπει να θεωρούνται καθόλου δεδομένες".
Αναρωτιούνται οι ίδιοι "πώς θα καταφέρει η Ελλάδα και εμείς οι ίδιοι να πείσουμε τους ξένους ηγέτες ότι πρέπει να εγκρίνουν το δάνειο των 130 δισ. ευρώ στην Αθήνα, όταν η χώρα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε από όσα είχε υποσχεθεί;".
"Εμείς δίνουμε τις λύσεις. Εσείς δεν τις εφαρμόζετε", λένε γεμάτα απογοήτευση σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους τα ίδια στελέχη της Task Force.
Fin de la république hongroise
POLITIQUEHONGRIEUNION EUROPÉENNE
Fin de la république hongroise
Lajos Soos / AP / SIPA
-A
+A
RÉAGIR !01.01.2012 | 19:50Par
Florian Tixier (Paris)
Aujourd’hui, la "République de Hongrie" n’est plus. Si le changement d’appellation officielle du pays pour Hongrie prévu par la nouvelle Constitution entrée en vigueur le 1er janvier 2012 peut sembler anodin, c’est en réalité un symbole fort de la politique menée par le gouvernement du Premier Ministre Viktor Orban depuis bientôt deux ans.
Viktor Orban l’avait dit, et il l’a fait. Sans trop de problème ni d’opposition, la nouvelle Constitution hongroise ultra-catholique, votée au pas de course en avril dernier par un Parlement tout acquis à la cause de son Premier Ministre, est entrée en application hier. Une mesure de plus pour la politique ultra conservatrice et nationaliste du gouvernement en place.
"Succes story"
En avril 2010, séduits par les promesses de renforcement de la protection des intérêts nationaux, les électeurs hongrois avaient voté massivement pour le parti conservateur, alors que le chômage élevé et la crise économique menaçaient. Les scandales de corruption dans lesquels baignaient les socialistes avaient alors achevé de convaincre les électeurs d’un changement radical. Avec ses alliés Chrétiens Démocrates, le Fidesz (le parti de Orban, conservateur) détient désormais la majorité écrasante au Parlement : deux tiers des députés soutiennent le Premier ministre, le vote des lois n’est ainsi qu’une pure formalité. N’en déplaise aux partis d’opposition qui tentent de faire entendre leur voix.
Mais Orban n’en a que faire : durant les 6 premiers mois de son mandat, plus de 50 lois ont été amendées. Pendant ce temps, la Constitution subissait six changements, avant d’être tout bonnement remplacée par cette nouvelle Constitution faisant du christianisme un élément fondateur de la patrie et de la famille traditionnelle le pilier de la société hongroise. L'historien Andras Mink n'avait alors pas hésité à dénoncer un "putsch" constitutionnel, permettant au Premier ministre d'asseoir son pouvoir et celui de son parti.
La presse mise au pas
Cette "boulimie législative" rendue possible par le poids écrasant du parti majoritaire, a encore été facilitée par la suppression des dispositifs de contrôle institutionnel classique, renforçant ainsi dangereusement les pouvoirs de la majorité. Et dans ce que l’on pourrait qualifier de course autocratique menée par Orban, les médias, considérés comme des empêcheurs de légiférer au pas de charge, n’ont pas été épargnés.
Fort heureusement, La Cour constitutionnelle hongroise, dernière instance indépendante, a finalement infligé un revers au gouvernement conservateur de Viktor Orban en rejetant certaines dispositions clés de sa loi controversée sur les médias.
Toujours plus ...
Seulement voilà, Orban en veut toujours plus. Dernier fait en date le 23 décembre dernier, avec la soumission, de formalité, de 13 nouvelles lois à l’approbation des députés. Dont une loi, adoptée par le Parlement avec 260 votes pour et 38 contre, mettant en place un nouveau mode de scrutin pour les prochaines élections. Celles-ci n’auront pas lieu avant 2014, mais il semblerait que le Fidesz tienne à se mettre à l’abri le plus rapidement possible en se taillant une loi sur mesure pour assoir son pouvoir. Le nombre de députés est réduit de près de la moitié (200 contre 386 auparavant) et le système ne devrait pas être plus transparent.
Passage de deux tours a un tour
Baisse de 176 à 106 du nombre de députés élus « géographiquement », c'est-à-dire avec une circonscription attachée à leur mandat
Abandon des mandats attribués par compensation au profit de la mise en place de listes nationales procédant à l’élection de 94 députés
Agrandissement des circonscriptions, avec un nombre moyen d’électeurs passant de 45 000 à 75 000
Doublement du nombre de signatures nécessaires pour chaque candidat pour se présenter (1500 contre 750)
Comme le souligne l’analyste Robert Laszlo, du think-tank Political Capital, "rien n’est gravé dans la pierre", mais c’est un pas de plus pour que le Fidesz inscrive son pouvoir dans la durée. Les petits partis auraient alors très peu de chance d’avoir des élus et de grosses machines électorales comme celle du parti du Premier ministre pourraient remporter jusqu’à trois quart des sièges avec des candidats ne dépassant pas les 30% au sein de leur circonscription grâce à la règle du "gagnant remporte tout".
La nouvelle loi prévoit également de réduire le débat parlementaire en autorisant une majorité de 2/3 des députés à déposer des amendements jusqu’à une heure avant le vote d’une loi et en introduisant une procédure de vote accélérée permettant une fois encore à une majorité de 2/3 de députés de faire adopter une loi en 24 heures. Des dispositions qui inquiètent le groupe Verts/EFA du Parlement européen, dont les présidents Rebecca Harms et Daniel Cohn-Bendit ont adressé une lettre au Président de la Commission européenne, JM Barroso, pour attirer son attention sur la "direction à l’opposée des valeurs européennes que fait prendre à son pays M. Orban".
Diviser pour mieux régner
Mesure la plus décriée de la loi électorale, car représentant le basculement vers un modèle majoritaire qui avantage fortement les grands partis, le passage à un mode de scrutin à un tour pourrait se retourner contre le Fidesz si les partis d’opposition, aujourd’hui divisés, formaient une coalition pour battre les conservateurs. C’est pourquoi Viktor Orban voulait initialement associer un parti d’opposition à cette nouvelle loi, de façon à ne pas se retrouver acculé par ses ennemis plus tard.
Le 23 décembre, le parti LMP (Lehet Mas Polica – Politics can be different) avait appelé à un grand rassemblement devant le Parlement pour protester contre ce vote gagné d’avance. Les députés du petit parti d’opposition écologiste de gauche ont été rejoints par des députés socialistes, eux aussi opposés à cette loi. Une quarantaine de militants, ainsi que des députés parmi lesquels se trouvait l’ancien premier ministre socialiste Ferenc Gyurcsany, ont été arrêtés par les forces de l’ordre avant d’être rapidement relâchés, alors qu’ils essayaient d’empêcher les députés d’entrer dans le Parlement en signe de protestation.
Parlant de la "fin d’une ère et du début d’une nouvelle", les membres du LMP appellent à une "nouvelle résistance" et disent vouloir "secouer l’opinion publique" hongroise.
Avec nos manifestations, nous voulons secouer l’opinion publique du pays. Nous annonçons une résistance pacifique mais dans laquelle nous allons nous confronter au régime Orban, avec la poursuite de la poursuite de la vérité pour seule arme. Nous voulons que tous nos compatriotes se rendent compte de ce qui se passe dans ce pays. Le régime anti-démocratique de Orban ne va pas durer, la poursuite de la vérité va le faire tomber".
Une opposition fragmentée
Mais au-delà de cette certaine relative "unité" affichée ponctuellement comme lors de la manifestation du 23 décembre, dont le succès revient au LMP, les partis d’opposition ont du mal à se mettre d’accord entre eux pour contrer le Fidesz.
Antonela Capelle-Pogacean, chercheuse spécialiste de la Hongrie au CERI-Sciences Po, souligne la faiblesse de cette opposition divisée. Selon elle, "les socialistes restent disqualifiés par un exercice long du pouvoir, les cas de corruption, la crise économique et morale commencée en 2006-2008, et les tensions internes qui ont mené à l’éviction du parti de l'ancien Premier ministre Gyurcsany".
De son côté, le LMP souffre toujours d'une certaine incapacité à opérer une synthèse entre des orientations idéologiques diverses (écologie et libéralisme politique), mais surtout de réussir à sortir d'un cercle intellectuel assez restreint pour se faite entendre dans des milieux sociaux plus divers, non-concentrés dans la capitale et les principales villes du pays. De plus, un éventuel rapprochement entre les deux partis semble difficile, le LMP restant très critique à l'égard du bilan socialiste de 2002 à 2010, mais aussi des changements postcommunistes en général.
Quant au Jobbik, le parti nationaliste d’extrême droite, il risque d'être favorisé par le recul de Orban et du Fidesz, dans une situation économique difficile. En revanche, tout rapprochement avec d’autres groupes parlementaires reste bien compromis tant sa position radicale est difficile à défendre.
Résultat, si le Fidesz a beaucoup baissé dans les sondages, aucune alternative d’opposition ne s'est cristallisée pour l'instant et plus de 50% des Hongrois déclarent ne pas avoir de préférence partisane arrêtée,
analyse Antonela Capelle-Pogacean.
L'arrivée de la relève ?
Des groupes se sont néanmoins articulés autour de "Un million pour la liberté de la presse" (mobilisé par Facebook, actif dans plusieurs manifestations depuis le printemps 2010), comme Negyedik Köztársaság (Quatrième République - 4K!) qui se veut le noyau d'un nouveau parti de gauche, mais qui est au tout début de sa création, autour de quelques centaines de personnes.
Le tout jeune mouvement Szolidaritás lié au monde syndical, et battit sur le modèle polonais de Solidarność, a acquis un certin poids, depuis sa création lors des manifestations de l’automne dernier. Mais il ne souhaite pas, pour l’instant se transformer en parti politique. L'idée d'une "table ronde de l'opposition" a été lancée récemment par Szolidaritás. Peut être le premier pas pour le rapprochement d'oppositions parlementaire et extraparlementaire très fragmentées pour l'instant.
Mots clés
ORBAN, NATIONALISME, OPPOSITION, FIDESZ, LIBERTÉ DE LA PRESSE, DÉMOCRATIE, RÉPUBLIQUE DE HONGRIE
Fin de la république hongroise
Lajos Soos / AP / SIPA
-A
+A
RÉAGIR !01.01.2012 | 19:50Par
Florian Tixier (Paris)
Aujourd’hui, la "République de Hongrie" n’est plus. Si le changement d’appellation officielle du pays pour Hongrie prévu par la nouvelle Constitution entrée en vigueur le 1er janvier 2012 peut sembler anodin, c’est en réalité un symbole fort de la politique menée par le gouvernement du Premier Ministre Viktor Orban depuis bientôt deux ans.
Viktor Orban l’avait dit, et il l’a fait. Sans trop de problème ni d’opposition, la nouvelle Constitution hongroise ultra-catholique, votée au pas de course en avril dernier par un Parlement tout acquis à la cause de son Premier Ministre, est entrée en application hier. Une mesure de plus pour la politique ultra conservatrice et nationaliste du gouvernement en place.
"Succes story"
En avril 2010, séduits par les promesses de renforcement de la protection des intérêts nationaux, les électeurs hongrois avaient voté massivement pour le parti conservateur, alors que le chômage élevé et la crise économique menaçaient. Les scandales de corruption dans lesquels baignaient les socialistes avaient alors achevé de convaincre les électeurs d’un changement radical. Avec ses alliés Chrétiens Démocrates, le Fidesz (le parti de Orban, conservateur) détient désormais la majorité écrasante au Parlement : deux tiers des députés soutiennent le Premier ministre, le vote des lois n’est ainsi qu’une pure formalité. N’en déplaise aux partis d’opposition qui tentent de faire entendre leur voix.
Mais Orban n’en a que faire : durant les 6 premiers mois de son mandat, plus de 50 lois ont été amendées. Pendant ce temps, la Constitution subissait six changements, avant d’être tout bonnement remplacée par cette nouvelle Constitution faisant du christianisme un élément fondateur de la patrie et de la famille traditionnelle le pilier de la société hongroise. L'historien Andras Mink n'avait alors pas hésité à dénoncer un "putsch" constitutionnel, permettant au Premier ministre d'asseoir son pouvoir et celui de son parti.
La presse mise au pas
Cette "boulimie législative" rendue possible par le poids écrasant du parti majoritaire, a encore été facilitée par la suppression des dispositifs de contrôle institutionnel classique, renforçant ainsi dangereusement les pouvoirs de la majorité. Et dans ce que l’on pourrait qualifier de course autocratique menée par Orban, les médias, considérés comme des empêcheurs de légiférer au pas de charge, n’ont pas été épargnés.
Fort heureusement, La Cour constitutionnelle hongroise, dernière instance indépendante, a finalement infligé un revers au gouvernement conservateur de Viktor Orban en rejetant certaines dispositions clés de sa loi controversée sur les médias.
Toujours plus ...
Seulement voilà, Orban en veut toujours plus. Dernier fait en date le 23 décembre dernier, avec la soumission, de formalité, de 13 nouvelles lois à l’approbation des députés. Dont une loi, adoptée par le Parlement avec 260 votes pour et 38 contre, mettant en place un nouveau mode de scrutin pour les prochaines élections. Celles-ci n’auront pas lieu avant 2014, mais il semblerait que le Fidesz tienne à se mettre à l’abri le plus rapidement possible en se taillant une loi sur mesure pour assoir son pouvoir. Le nombre de députés est réduit de près de la moitié (200 contre 386 auparavant) et le système ne devrait pas être plus transparent.
Passage de deux tours a un tour
Baisse de 176 à 106 du nombre de députés élus « géographiquement », c'est-à-dire avec une circonscription attachée à leur mandat
Abandon des mandats attribués par compensation au profit de la mise en place de listes nationales procédant à l’élection de 94 députés
Agrandissement des circonscriptions, avec un nombre moyen d’électeurs passant de 45 000 à 75 000
Doublement du nombre de signatures nécessaires pour chaque candidat pour se présenter (1500 contre 750)
Comme le souligne l’analyste Robert Laszlo, du think-tank Political Capital, "rien n’est gravé dans la pierre", mais c’est un pas de plus pour que le Fidesz inscrive son pouvoir dans la durée. Les petits partis auraient alors très peu de chance d’avoir des élus et de grosses machines électorales comme celle du parti du Premier ministre pourraient remporter jusqu’à trois quart des sièges avec des candidats ne dépassant pas les 30% au sein de leur circonscription grâce à la règle du "gagnant remporte tout".
La nouvelle loi prévoit également de réduire le débat parlementaire en autorisant une majorité de 2/3 des députés à déposer des amendements jusqu’à une heure avant le vote d’une loi et en introduisant une procédure de vote accélérée permettant une fois encore à une majorité de 2/3 de députés de faire adopter une loi en 24 heures. Des dispositions qui inquiètent le groupe Verts/EFA du Parlement européen, dont les présidents Rebecca Harms et Daniel Cohn-Bendit ont adressé une lettre au Président de la Commission européenne, JM Barroso, pour attirer son attention sur la "direction à l’opposée des valeurs européennes que fait prendre à son pays M. Orban".
Diviser pour mieux régner
Mesure la plus décriée de la loi électorale, car représentant le basculement vers un modèle majoritaire qui avantage fortement les grands partis, le passage à un mode de scrutin à un tour pourrait se retourner contre le Fidesz si les partis d’opposition, aujourd’hui divisés, formaient une coalition pour battre les conservateurs. C’est pourquoi Viktor Orban voulait initialement associer un parti d’opposition à cette nouvelle loi, de façon à ne pas se retrouver acculé par ses ennemis plus tard.
Le 23 décembre, le parti LMP (Lehet Mas Polica – Politics can be different) avait appelé à un grand rassemblement devant le Parlement pour protester contre ce vote gagné d’avance. Les députés du petit parti d’opposition écologiste de gauche ont été rejoints par des députés socialistes, eux aussi opposés à cette loi. Une quarantaine de militants, ainsi que des députés parmi lesquels se trouvait l’ancien premier ministre socialiste Ferenc Gyurcsany, ont été arrêtés par les forces de l’ordre avant d’être rapidement relâchés, alors qu’ils essayaient d’empêcher les députés d’entrer dans le Parlement en signe de protestation.
Parlant de la "fin d’une ère et du début d’une nouvelle", les membres du LMP appellent à une "nouvelle résistance" et disent vouloir "secouer l’opinion publique" hongroise.
Avec nos manifestations, nous voulons secouer l’opinion publique du pays. Nous annonçons une résistance pacifique mais dans laquelle nous allons nous confronter au régime Orban, avec la poursuite de la poursuite de la vérité pour seule arme. Nous voulons que tous nos compatriotes se rendent compte de ce qui se passe dans ce pays. Le régime anti-démocratique de Orban ne va pas durer, la poursuite de la vérité va le faire tomber".
Une opposition fragmentée
Mais au-delà de cette certaine relative "unité" affichée ponctuellement comme lors de la manifestation du 23 décembre, dont le succès revient au LMP, les partis d’opposition ont du mal à se mettre d’accord entre eux pour contrer le Fidesz.
Antonela Capelle-Pogacean, chercheuse spécialiste de la Hongrie au CERI-Sciences Po, souligne la faiblesse de cette opposition divisée. Selon elle, "les socialistes restent disqualifiés par un exercice long du pouvoir, les cas de corruption, la crise économique et morale commencée en 2006-2008, et les tensions internes qui ont mené à l’éviction du parti de l'ancien Premier ministre Gyurcsany".
De son côté, le LMP souffre toujours d'une certaine incapacité à opérer une synthèse entre des orientations idéologiques diverses (écologie et libéralisme politique), mais surtout de réussir à sortir d'un cercle intellectuel assez restreint pour se faite entendre dans des milieux sociaux plus divers, non-concentrés dans la capitale et les principales villes du pays. De plus, un éventuel rapprochement entre les deux partis semble difficile, le LMP restant très critique à l'égard du bilan socialiste de 2002 à 2010, mais aussi des changements postcommunistes en général.
Quant au Jobbik, le parti nationaliste d’extrême droite, il risque d'être favorisé par le recul de Orban et du Fidesz, dans une situation économique difficile. En revanche, tout rapprochement avec d’autres groupes parlementaires reste bien compromis tant sa position radicale est difficile à défendre.
Résultat, si le Fidesz a beaucoup baissé dans les sondages, aucune alternative d’opposition ne s'est cristallisée pour l'instant et plus de 50% des Hongrois déclarent ne pas avoir de préférence partisane arrêtée,
analyse Antonela Capelle-Pogacean.
L'arrivée de la relève ?
Des groupes se sont néanmoins articulés autour de "Un million pour la liberté de la presse" (mobilisé par Facebook, actif dans plusieurs manifestations depuis le printemps 2010), comme Negyedik Köztársaság (Quatrième République - 4K!) qui se veut le noyau d'un nouveau parti de gauche, mais qui est au tout début de sa création, autour de quelques centaines de personnes.
Le tout jeune mouvement Szolidaritás lié au monde syndical, et battit sur le modèle polonais de Solidarność, a acquis un certin poids, depuis sa création lors des manifestations de l’automne dernier. Mais il ne souhaite pas, pour l’instant se transformer en parti politique. L'idée d'une "table ronde de l'opposition" a été lancée récemment par Szolidaritás. Peut être le premier pas pour le rapprochement d'oppositions parlementaire et extraparlementaire très fragmentées pour l'instant.
Mots clés
ORBAN, NATIONALISME, OPPOSITION, FIDESZ, LIBERTÉ DE LA PRESSE, DÉMOCRATIE, RÉPUBLIQUE DE HONGRIE
Karachi: un PV évoque le rôle de Sarkozy Mots clés : Karachi, Nicolas Sarkozy
Sarkozy
Mots clés : Karachi, Nicolas Sarkozy
AFP Mis à jour le 02/01/2012 à 07:53 | publié le 02/01/2012 à 06:09 Réactions (33)
S'abonner au Figaro.fr
Un ex-haut fonctionnaire a confirmé en décembre au juge qui enquête sur l'affaire Karachi que Nicolas Sarkozy, ministre du Budget en 1994, avait validé la création d'une société luxembourgeoise servant à payer des intermédiaires dans des contrats d'armement, selon Libération.
Le journal s'appuie sur un procès-verbal d'audition du 2 décembre, devant le juge Renaud Van Ruymbeke, de Gérard-Philippe Menayas, ancien haut fonctionnaire du ministère de la Défense et ex-directeur administratif et financier de la DCNI, branche internationale de la Direction des constructions navales qui a vendu en 1994 au Pakistan des sous-marins Agosta.
M. Menayas est interrogé sur la création en 1994 au Luxembourg de la société offshore Heine, utilisée par la DCNI pour verser des commissions - qui seront légales jusqu'en 2000 - à des intermédiaires dans des contrats d'armement, dont ceux qui ont oeuvré au contrat Agosta.
"Il est clair que le ministère du Budget a nécessairement donné son accord pour la création de Heine (...) Vu l’importance du sujet, cette décision ne pouvait être prise qu’au niveau du cabinet du ministre", a déclaré M. Menayas sur le PV cité par Libération.
Sarkozy se dit "totalement étranger" à cette affaire
Un rapport de la police luxembourgeoise de janvier 2010 a déjà mis au jour le fait que Nicolas Sarkozy, ministre du Budget de 1993 à 1995, avait donné son accord à la création de Heine. Un document chronologique, non daté ni signé, saisi par la police à la DCN, évoque les circonstances de la création de Heine, mentionnant l'aval de Nicolas Bazire, directeur du cabinet du premier ministre de l'époque Edouard Balladur, et de Nicolas Sarkozy.
Le juge Van Ruymbeke demande alors à M. Menayas de confirmer que "la mise en place de la structure Heine n’a donc pu se faire qu’avec le double accord des deux cabinets du ministre du Budget et celui de la Défense", à l'époque François Léotard.
"Oui (...) Je n’imagine pas qu’une telle décision ait pu être prise sans l’aval du cabinet du ministre", répond l'ancien cadre de la DCNI, faute de quoi, "je n’aurais jamais obtenu (...) l’accord de la direction générale des impôts (...) pour payer des commissions via Heine".
Dans le volet financier de l'affaire Karachi, les juges tentent de déterminer si des rétrocommissions, alimentées grâce à l'intervention d'intermédiaires rémunérés par des commissions dans les contrats Agosta et Sawari II (avec l'Arabie saoudite), ont pu financer la campagne présidentielle de 1995 d’Edouard Balladur.
L'ex-PDG de la DCNI, Dominique Castellan, mis en examen dans ce dossier le 13 décembre pour abus de bien sociaux, a également été interrogé par le juge Van Ruymbeke, selon son PV consulté par l'AFP.
Pour la mise en place de Heine, "avez-vous sollicité ou informé vos autorités de tutelle?" en 1994, demande le magistrat. "J'ignore totalement si on a demandé l'aval des autorités mais je suis sûr que nous avons informé le ministère des Finances (auquel est rattaché le Budget, Ndlr) que nous serions amenés à payer nos agents commerciaux par des virements sur des trustees à l'étranger", répond M. Castellan.
En septembre dernier, l'Elysée avait affirmé que le chef de l'Etat n'avait "jamais exercé la moindre responsabilité dans le financement de cette campagne" Balladur, dont il était le porte-parole, et son nom "n'apparaît dans aucun des éléments du dossier".
M. Sarkozy est "totalement étranger" à cette affaire, "d'autant plus qu'à l'époque où il était ministre du Budget, il avait manifesté son hostilité à ce contrat comme cela apparaît dans les pièces de la procédure", avait précisé la présidence.
Un attentat perpétré à Karachi le 8 mai 2002 a fait 15 morts, dont 11 Français employés de la DCN.
LIRE AUSSI :
Mots clés : Karachi, Nicolas Sarkozy
AFP Mis à jour le 02/01/2012 à 07:53 | publié le 02/01/2012 à 06:09 Réactions (33)
S'abonner au Figaro.fr
Un ex-haut fonctionnaire a confirmé en décembre au juge qui enquête sur l'affaire Karachi que Nicolas Sarkozy, ministre du Budget en 1994, avait validé la création d'une société luxembourgeoise servant à payer des intermédiaires dans des contrats d'armement, selon Libération.
Le journal s'appuie sur un procès-verbal d'audition du 2 décembre, devant le juge Renaud Van Ruymbeke, de Gérard-Philippe Menayas, ancien haut fonctionnaire du ministère de la Défense et ex-directeur administratif et financier de la DCNI, branche internationale de la Direction des constructions navales qui a vendu en 1994 au Pakistan des sous-marins Agosta.
M. Menayas est interrogé sur la création en 1994 au Luxembourg de la société offshore Heine, utilisée par la DCNI pour verser des commissions - qui seront légales jusqu'en 2000 - à des intermédiaires dans des contrats d'armement, dont ceux qui ont oeuvré au contrat Agosta.
"Il est clair que le ministère du Budget a nécessairement donné son accord pour la création de Heine (...) Vu l’importance du sujet, cette décision ne pouvait être prise qu’au niveau du cabinet du ministre", a déclaré M. Menayas sur le PV cité par Libération.
Sarkozy se dit "totalement étranger" à cette affaire
Un rapport de la police luxembourgeoise de janvier 2010 a déjà mis au jour le fait que Nicolas Sarkozy, ministre du Budget de 1993 à 1995, avait donné son accord à la création de Heine. Un document chronologique, non daté ni signé, saisi par la police à la DCN, évoque les circonstances de la création de Heine, mentionnant l'aval de Nicolas Bazire, directeur du cabinet du premier ministre de l'époque Edouard Balladur, et de Nicolas Sarkozy.
Le juge Van Ruymbeke demande alors à M. Menayas de confirmer que "la mise en place de la structure Heine n’a donc pu se faire qu’avec le double accord des deux cabinets du ministre du Budget et celui de la Défense", à l'époque François Léotard.
"Oui (...) Je n’imagine pas qu’une telle décision ait pu être prise sans l’aval du cabinet du ministre", répond l'ancien cadre de la DCNI, faute de quoi, "je n’aurais jamais obtenu (...) l’accord de la direction générale des impôts (...) pour payer des commissions via Heine".
Dans le volet financier de l'affaire Karachi, les juges tentent de déterminer si des rétrocommissions, alimentées grâce à l'intervention d'intermédiaires rémunérés par des commissions dans les contrats Agosta et Sawari II (avec l'Arabie saoudite), ont pu financer la campagne présidentielle de 1995 d’Edouard Balladur.
L'ex-PDG de la DCNI, Dominique Castellan, mis en examen dans ce dossier le 13 décembre pour abus de bien sociaux, a également été interrogé par le juge Van Ruymbeke, selon son PV consulté par l'AFP.
Pour la mise en place de Heine, "avez-vous sollicité ou informé vos autorités de tutelle?" en 1994, demande le magistrat. "J'ignore totalement si on a demandé l'aval des autorités mais je suis sûr que nous avons informé le ministère des Finances (auquel est rattaché le Budget, Ndlr) que nous serions amenés à payer nos agents commerciaux par des virements sur des trustees à l'étranger", répond M. Castellan.
En septembre dernier, l'Elysée avait affirmé que le chef de l'Etat n'avait "jamais exercé la moindre responsabilité dans le financement de cette campagne" Balladur, dont il était le porte-parole, et son nom "n'apparaît dans aucun des éléments du dossier".
M. Sarkozy est "totalement étranger" à cette affaire, "d'autant plus qu'à l'époque où il était ministre du Budget, il avait manifesté son hostilité à ce contrat comme cela apparaît dans les pièces de la procédure", avait précisé la présidence.
Un attentat perpétré à Karachi le 8 mai 2002 a fait 15 morts, dont 11 Français employés de la DCN.
LIRE AUSSI :
Fiction : de l'euro au mundo, chronique d'un (impossible ?) collapse
CRISE DE LA DETTE EUROPÉENNE - 02/01/2012 | 07:33 - 554 mots
Fiction : de l'euro au mundo, chronique d'un (impossible ?) collapse
La sortie de l'euro de la Grèce entraîne la fin de l'expérience de la monnaie unique. Chaque pays revient aux parités de 1999. Mais le dollar ne résiste pas à l'onde de choc. Un nouvel étalon monétaire s'impose.
L'éclatement de la zone euro ? Personne n'y croit, tout le monde y pense. Tant les « anti » que les « pro » euro se demandent quel impact pourrait avoir un tel big bang aujourd'hui. Bien sûr, le collapse ne peut venir que du berceau de la démocratie.
Le défaut total de la Grèce, que tout le monde prédit depuis un an, aura donc bien lieu courant mars prochain, avec son corollaire, la sortie du pays de la zone euro. Ce n'est pas la fin du monde mais les conséquences seront, une fois de plus, aussi inattendues que précipitées.
En Grèce, le troc, déjà largement pratiqué, sera généralisé, la « nouvelle » drachme dévaluée de 70 % par rapport à l'euro, et la dette privée et publique, devenue insupportable, sera tout simplement annulée. De toute façon, le pays n'a plus accès aux marchés financiers, bénéficiera de l'aide du FMI, de la Banque mondiale et de la Berd pour faire tourner les infrastructures et l'État sera contraint de lancer un programme drastique de réductions des dépenses, avec suppression de l'armée et privatisation de l'Acropole.
Réaction en chaîne
L'épreuve sera terrible pour les jeunes, les retraités, les malades et les fonctionnaires. L'émigration massive et la solidarité devraient cependant amortir le choc social. Bien évidemment, la défaillance d'un État va provoquer la défaillance du pays le plus faible suivant.
C'est ce que les économistes appellent « la contagion ». Pressés par leurs opinions publiques, les pays du « Club Med » déclarent, chacun leur tour, leur incapacité à rembourser leur dette, le retour au protectionnisme et au contrôle des changes, et font appel à l'épargne forcée de leurs habitants. Dans le plus grand secret, durant le week-end pascal, la France et l'Allemagne décident de mettre un terme à l'expérience de la monnaie unique et préparent un retour aux monnaies nationales sur la base des parités de 1999.
À court terme, chacun y trouve son compte (sauf l'Allemagne) : les dévaluations compétitives dopent la croissance, l'inflation repart, les bilans bancaires s'améliorent. Certes, tous les États se préparent à de sévères cures d'austérité pour faire face à l'explosion du coût du service de la dette.
Mais chacun sait qu'une partie des dettes ne sera jamais remboursée. Les grands perdants sont les retraités et les rentiers, ceux-là mêmes qui avaient largement voté en faveur de la sortie de l'euro. Le « credit crunch » menace, les taux d'intérêt explosent. Cela tombe bien, il faut de toute façon changer nos modes de vie, consommer moins, apprendre la frugalité et suivre le nouvel indicateur PIB « bonheur ».
Problème, la contagion ne s'arrête pas aux frontières européennes. Déjà le dollar et la livre subissent les assauts des marchés. Le système financier international, vrillé par le jeu des contreparties et des produits dérivés, vacille. La volatilité des primes et des monnaies devient incontrôlable. Chacun tente de rapatrier ses capitaux.
La Chine et les États-Unis sont d'accord sur un point : il est grand temps de convoquer un nouveau Bretton Woods. Le discrédit sur le dollar, dernière devise de réserve, est tel que la fondation d'un nouvel étalon monétaire devient impérieuse. C'est chose faite durant l'été. Le nouvel étalon ne sera adossé à aucune monnaie. La parité avec l'or est partiellement réintroduite mais le coeur du dispositif repose sur une chambre de compensation internationale des dettes. Adieu l'euro, vive le mundo !
Fiction : de l'euro au mundo, chronique d'un (impossible ?) collapse
La sortie de l'euro de la Grèce entraîne la fin de l'expérience de la monnaie unique. Chaque pays revient aux parités de 1999. Mais le dollar ne résiste pas à l'onde de choc. Un nouvel étalon monétaire s'impose.
L'éclatement de la zone euro ? Personne n'y croit, tout le monde y pense. Tant les « anti » que les « pro » euro se demandent quel impact pourrait avoir un tel big bang aujourd'hui. Bien sûr, le collapse ne peut venir que du berceau de la démocratie.
Le défaut total de la Grèce, que tout le monde prédit depuis un an, aura donc bien lieu courant mars prochain, avec son corollaire, la sortie du pays de la zone euro. Ce n'est pas la fin du monde mais les conséquences seront, une fois de plus, aussi inattendues que précipitées.
En Grèce, le troc, déjà largement pratiqué, sera généralisé, la « nouvelle » drachme dévaluée de 70 % par rapport à l'euro, et la dette privée et publique, devenue insupportable, sera tout simplement annulée. De toute façon, le pays n'a plus accès aux marchés financiers, bénéficiera de l'aide du FMI, de la Banque mondiale et de la Berd pour faire tourner les infrastructures et l'État sera contraint de lancer un programme drastique de réductions des dépenses, avec suppression de l'armée et privatisation de l'Acropole.
Réaction en chaîne
L'épreuve sera terrible pour les jeunes, les retraités, les malades et les fonctionnaires. L'émigration massive et la solidarité devraient cependant amortir le choc social. Bien évidemment, la défaillance d'un État va provoquer la défaillance du pays le plus faible suivant.
C'est ce que les économistes appellent « la contagion ». Pressés par leurs opinions publiques, les pays du « Club Med » déclarent, chacun leur tour, leur incapacité à rembourser leur dette, le retour au protectionnisme et au contrôle des changes, et font appel à l'épargne forcée de leurs habitants. Dans le plus grand secret, durant le week-end pascal, la France et l'Allemagne décident de mettre un terme à l'expérience de la monnaie unique et préparent un retour aux monnaies nationales sur la base des parités de 1999.
À court terme, chacun y trouve son compte (sauf l'Allemagne) : les dévaluations compétitives dopent la croissance, l'inflation repart, les bilans bancaires s'améliorent. Certes, tous les États se préparent à de sévères cures d'austérité pour faire face à l'explosion du coût du service de la dette.
Mais chacun sait qu'une partie des dettes ne sera jamais remboursée. Les grands perdants sont les retraités et les rentiers, ceux-là mêmes qui avaient largement voté en faveur de la sortie de l'euro. Le « credit crunch » menace, les taux d'intérêt explosent. Cela tombe bien, il faut de toute façon changer nos modes de vie, consommer moins, apprendre la frugalité et suivre le nouvel indicateur PIB « bonheur ».
Problème, la contagion ne s'arrête pas aux frontières européennes. Déjà le dollar et la livre subissent les assauts des marchés. Le système financier international, vrillé par le jeu des contreparties et des produits dérivés, vacille. La volatilité des primes et des monnaies devient incontrôlable. Chacun tente de rapatrier ses capitaux.
La Chine et les États-Unis sont d'accord sur un point : il est grand temps de convoquer un nouveau Bretton Woods. Le discrédit sur le dollar, dernière devise de réserve, est tel que la fondation d'un nouvel étalon monétaire devient impérieuse. C'est chose faite durant l'été. Le nouvel étalon ne sera adossé à aucune monnaie. La parité avec l'or est partiellement réintroduite mais le coeur du dispositif repose sur une chambre de compensation internationale des dettes. Adieu l'euro, vive le mundo !
Τσεκούρι σε μισθούς, απολύσεις και νέα μέτρα ζητά η Τρόικα για το 2012
Τσεκούρι σε μισθούς, απολύσεις και νέα μέτρα ζητά η Τρόικα για το 2012
02.01.2012
08:20
0
Share
-A+A
Πρόσθετα μέτρα για να καλυφθεί η τρύπα των 3 δισ. ευρώ αλλά και απολύσεις στο Δημόσιο φέρεται έτοιμη να ζητήσει η Τρόικα που επιστρέφει δριμύτερη το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου για να συζητήσει τη νέα δανειακή σύμβαση.
Μετά το φιάσκο της εργασιακής εφεδρείας, που είχε πολύ μικρότερα αποτελέσματα από όσα είχαν υποσχεθεί οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, οι δανειστές μας φαίνονται αποφασισμένοι να τραβήξουν το σχοινί και να ζητήσουν άμεση περικοπή των δαπανών για μισθούς και συντάξεις με παράλληλο κλείσιμο δημόσιων φορέων και «άχρηστων» υπηρεσιών. Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης για κάθε 10 δημόσιους υπαλλήλους που αποχωρούν μόνο ένας υπάγεται στην εργασιακή εφεδρεία, καθώς οι υπόλοιποι βγαίνουν στη σύνταξη με αίτησή τους. Έτσι ο στόχος για 30.000 εφέδρους μέσα στο 2011 έγινε καπνός.
Στο πλαίσιο αυτό, η Τρόικα θα ζητήσει να μπει νυστέρι στο Δημόσιο, με περικοπές στα ειδικά μισθολόγια (δηλαδή σε ένστολους, δικαστικούς, διπλωμάτες, γιατρούς του ΕΣΥ, και πανεπιστημιακούς που έχουν εξαιρεθεί μέχρι τώρα από τις περικοπές), κλείσιμο Οργανισμών και περικοπές στους μισθούς των εισηγμένων ΔΕΚΟ, ενώ έως το πρώτο τρίμηνο του 2013 θα υπάρξουν αυξήσεις στα τιμολόγια των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΣΕ, και ιτων υπόλοιπων ΔΕΚΟ, πλην της ΔΕΗ που ήδη έγινε αύξηση.
Την ίδια ώρα, οι δανειστές θα πιέσουν για μεγαλύτερο ψαλίδισμα των επικουρικών συντάξεων και του εφάπαξ, ενώ για πρώτη φορά θα τεθεί θέμα εισοδηματικών κριτηρίων στη χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων. Στόχος είναι η εξοικονόμηση περίπου 2,2 δισ. ευρώ από τα 9,5 δισ. ευρώ που δαπανά ετησίως το κράτος σε αυτόν τον τομέα.
Μαχαίρι και στον ιδιωτικό τομέα
Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Τρόικα, Πολ Τόμσεν, θα επιμείνει στην πρότασή του για περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και των κατώτατων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να διαμορφωθούν κάτω από τα 751 ευρώ, καθώς θεωρεί ότι είναι απαραίτητο μέτρο για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας. Ήδη, το υπουργείο Εργασίας έχει λάβει μέτρα για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (με την κάρτα εργασίας που θα ισχύσει από τον Μάρτιο).
Η Τρόικα θα επιμείνει στην τριμερή συμφωνία κυβέρνησης-εργοδοτών-συνδικάτων για αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, όπως επίσης και στην ολοκλήρωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων. Όσον αφορά στο πεδίο της φορολογίας, οι δανειστές μας περιμένουν νέα μέτρα για τη φοροδιαφυγή, με αιχμή του δόρατος το νέο πλαίσιο για τα πρόστιμα, τα νέα τεκμήρια, το νέο πόθεν έσχες, τους ελέγχους στους μεγάλους φορολογούμενους, ενώ δεν θα λείψουν και μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα από τη στιγμή που δρομολογείται κατάργηση απαλλαγών αλλά και αλλαγές στη φορολόγηση των ακινήτων.
Απειλή για χρεοκοπία
Και όλα αυτά θα συμβαίνουν με το πιστόλι της χρεοκοπίας πάνω στο τραπέζι. Οι δανειστές μας γνωρίζουν ότι το Μάρτιο λήγουν ομόλογα-μαμούθ τα οποία η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει χωρίς εξωτερική βοήθεια και στο πλάισιο αυτό θα εκβιάσουν τη λήψη μέτρων για να αποδεσμεύσουν την επόμενη 7η δόση αλλά και την εφαμρογή της νέας δανειακής σύμβασης.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία απολύσεις ασφαλιστικές εισφορές δημόσιο δημόσιοι υπάλληλοι εργασιακή εφεδρεία μειώσεις μισθών μνημόνιο νέο Μνημόνιο τρόικα
02.01.2012
08:20
0
Share
-A+A
Πρόσθετα μέτρα για να καλυφθεί η τρύπα των 3 δισ. ευρώ αλλά και απολύσεις στο Δημόσιο φέρεται έτοιμη να ζητήσει η Τρόικα που επιστρέφει δριμύτερη το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου για να συζητήσει τη νέα δανειακή σύμβαση.
Μετά το φιάσκο της εργασιακής εφεδρείας, που είχε πολύ μικρότερα αποτελέσματα από όσα είχαν υποσχεθεί οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, οι δανειστές μας φαίνονται αποφασισμένοι να τραβήξουν το σχοινί και να ζητήσουν άμεση περικοπή των δαπανών για μισθούς και συντάξεις με παράλληλο κλείσιμο δημόσιων φορέων και «άχρηστων» υπηρεσιών. Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης για κάθε 10 δημόσιους υπαλλήλους που αποχωρούν μόνο ένας υπάγεται στην εργασιακή εφεδρεία, καθώς οι υπόλοιποι βγαίνουν στη σύνταξη με αίτησή τους. Έτσι ο στόχος για 30.000 εφέδρους μέσα στο 2011 έγινε καπνός.
Στο πλαίσιο αυτό, η Τρόικα θα ζητήσει να μπει νυστέρι στο Δημόσιο, με περικοπές στα ειδικά μισθολόγια (δηλαδή σε ένστολους, δικαστικούς, διπλωμάτες, γιατρούς του ΕΣΥ, και πανεπιστημιακούς που έχουν εξαιρεθεί μέχρι τώρα από τις περικοπές), κλείσιμο Οργανισμών και περικοπές στους μισθούς των εισηγμένων ΔΕΚΟ, ενώ έως το πρώτο τρίμηνο του 2013 θα υπάρξουν αυξήσεις στα τιμολόγια των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΣΕ, και ιτων υπόλοιπων ΔΕΚΟ, πλην της ΔΕΗ που ήδη έγινε αύξηση.
Την ίδια ώρα, οι δανειστές θα πιέσουν για μεγαλύτερο ψαλίδισμα των επικουρικών συντάξεων και του εφάπαξ, ενώ για πρώτη φορά θα τεθεί θέμα εισοδηματικών κριτηρίων στη χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων. Στόχος είναι η εξοικονόμηση περίπου 2,2 δισ. ευρώ από τα 9,5 δισ. ευρώ που δαπανά ετησίως το κράτος σε αυτόν τον τομέα.
Μαχαίρι και στον ιδιωτικό τομέα
Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Τρόικα, Πολ Τόμσεν, θα επιμείνει στην πρότασή του για περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και των κατώτατων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να διαμορφωθούν κάτω από τα 751 ευρώ, καθώς θεωρεί ότι είναι απαραίτητο μέτρο για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας. Ήδη, το υπουργείο Εργασίας έχει λάβει μέτρα για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (με την κάρτα εργασίας που θα ισχύσει από τον Μάρτιο).
Η Τρόικα θα επιμείνει στην τριμερή συμφωνία κυβέρνησης-εργοδοτών-συνδικάτων για αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, όπως επίσης και στην ολοκλήρωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων. Όσον αφορά στο πεδίο της φορολογίας, οι δανειστές μας περιμένουν νέα μέτρα για τη φοροδιαφυγή, με αιχμή του δόρατος το νέο πλαίσιο για τα πρόστιμα, τα νέα τεκμήρια, το νέο πόθεν έσχες, τους ελέγχους στους μεγάλους φορολογούμενους, ενώ δεν θα λείψουν και μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα από τη στιγμή που δρομολογείται κατάργηση απαλλαγών αλλά και αλλαγές στη φορολόγηση των ακινήτων.
Απειλή για χρεοκοπία
Και όλα αυτά θα συμβαίνουν με το πιστόλι της χρεοκοπίας πάνω στο τραπέζι. Οι δανειστές μας γνωρίζουν ότι το Μάρτιο λήγουν ομόλογα-μαμούθ τα οποία η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει χωρίς εξωτερική βοήθεια και στο πλάισιο αυτό θα εκβιάσουν τη λήψη μέτρων για να αποδεσμεύσουν την επόμενη 7η δόση αλλά και την εφαμρογή της νέας δανειακής σύμβασης.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία απολύσεις ασφαλιστικές εισφορές δημόσιο δημόσιοι υπάλληλοι εργασιακή εφεδρεία μειώσεις μισθών μνημόνιο νέο Μνημόνιο τρόικα
Σόιμπλε: Εφαρμόστε τα μέτρα, αλλιώς δεν έχει λεφτά
Σόιμπλε: Εφαρμόστε τα μέτρα, αλλιώς δεν έχει λεφτά
02.01.2012
09:25
0
Share
-A+A
Η Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμόσει σκληρά μέτρα για να μπορέσει να λάβει τα νέα δάνεια και να διαχειριστεί το χρέος της, υποστηρίζει ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε συνέντευξη του στη Bild.
Ο κ. Σόιμπλε προειδοποιεί την Ελλάδα και και παράλληλα απαντά στις επικρίσεις ότι οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί πληρώνουν πολλά για να σώσουν την Ελλάδα τονίζοντας: «Μέχρι τώρα έχουμε πληρώσει λίγα. Δώσαμε στην Ελλάδα δάνεια, για τα οποία εισπράττουμε τόκους. Τα υπόλοιπα είναι εγγυήσεις, οι οποίες δεν χρησιμοποιήθηκαν».
Την ίδια ώρα αναφερόμενος στην πορεία του ευρώ, την χαρακτήρισε επιτυχημένη, «Δέκα χρόνια μετά την καθιέρωσή του ως μετρητό χρήμα, το ευρώ εξακολουθεί να είναι σταθερό και μετά το δολάριο το σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα».
Επισημαίνει ακόμη ότι η διάσωση δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μια προσωρινή βοήθεια και πως τα κράτη πρέπει να εξυγιάνουν τους προϋπολογισμούς τους.
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος 2012 Βόλφανγκ Σόιμπλε Γερμανία διάσπαση ευρώ Ευρωζώνη ζώνη κρίση υπουργός Οικονομικών
02.01.2012
09:25
0
Share
-A+A
Η Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμόσει σκληρά μέτρα για να μπορέσει να λάβει τα νέα δάνεια και να διαχειριστεί το χρέος της, υποστηρίζει ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε συνέντευξη του στη Bild.
Ο κ. Σόιμπλε προειδοποιεί την Ελλάδα και και παράλληλα απαντά στις επικρίσεις ότι οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί πληρώνουν πολλά για να σώσουν την Ελλάδα τονίζοντας: «Μέχρι τώρα έχουμε πληρώσει λίγα. Δώσαμε στην Ελλάδα δάνεια, για τα οποία εισπράττουμε τόκους. Τα υπόλοιπα είναι εγγυήσεις, οι οποίες δεν χρησιμοποιήθηκαν».
Την ίδια ώρα αναφερόμενος στην πορεία του ευρώ, την χαρακτήρισε επιτυχημένη, «Δέκα χρόνια μετά την καθιέρωσή του ως μετρητό χρήμα, το ευρώ εξακολουθεί να είναι σταθερό και μετά το δολάριο το σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα».
Επισημαίνει ακόμη ότι η διάσωση δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μια προσωρινή βοήθεια και πως τα κράτη πρέπει να εξυγιάνουν τους προϋπολογισμούς τους.
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος 2012 Βόλφανγκ Σόιμπλε Γερμανία διάσπαση ευρώ Ευρωζώνη ζώνη κρίση υπουργός Οικονομικών
Carrefour - Μαρινόπουλος : Υπάρχει άραγε καπνός χωρίς φωτιά;
Carrefour - Μαρινόπουλος : Υπάρχει άραγε καπνός χωρίς φωτιά;
Κυριακή, 01 Ιανουάριος 2012 22:56
Τους τελευταίους μήνες υπάρχει ένας ολοένα και μεγαλύτερος θόρυβος γύρω από τις δραστηριότητες του Ομίλου «Carrefour - Μαρινόπουλος» στην χώρα μας που ξεκινάει από το «δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα» και φθάνει μέχρι την «πιθανή προσφυγή» στο άρθρο 99 επ. του Νόμου 3588/2007.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά καταγράφοντας τα διάφορα δεδομένα και τις ενδείξεις που συνθέτουν το τοπίο που έχει διαμορφωθεί:
Ο δεύτερος σε μέγεθος Όμιλος του πλανήτη μας που δραστηριοποιείται στην χώρα μας από το 2.000 (σήμερα απασχολεί στην Ελλάδα περισσότερους από 15.000 εργαζόμενους ενώ το δίκτυο του ομίλου αριθμεί 33 υπερμάρκετ Carrefour, 1 Carrefour Planet (Γέρακας), 279 σουπερμάρκετ Carrefour Μαρινόπουλος, 221 Carrefour Express, 36 καταστήματα με το σήμα 5' Μαρινόπουλος, 78 καταστήματα με το σήμα Ok Anytime και 94 καταστήματα με το σήμα Smile) έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο κύκλου εργασιών & καθαρών κερδών το 2008 (2,6 δις Ευρώ κύκλος εργασιών και καθαρά προ φόρων κέρδη 72,4 εκ. Ευρώ). Έκτοτε, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση με μείωση του κύκλου εργασιών (2,5 δις Ευρώ το 2009, 2,2 δις Ευρώ το 2010 και ακόμα χαμηλότερα το 2011) αλλά και ζημιές (για πρώτη φορά το 2010 ύψους 117,4 εκ. Ευρώ).
Η συνολική πορεία του πολυεθνικού Ομίλου Carrefour (περισσότερα από 9.500 καταστήματα σε 32 χώρες) δείχνει στασιμότητα το ενιάμηνο του 2011, με σημαντικές όμως διαφοροποιήσεις:
Η (μητρική) αγορά της Γαλλίας που πραγματοποιεί το 41,5% του συνολικού κύκλου εργασιών του Ομίλου (2010) είναι «διχασμένη»: Τα Υπερμάρκετ εξακολουθούν να χάνουν σημαντικό έδαφος και το 2011 (-4,4% το εννιάμηνο), αλλά τα μικρότερα καταστήματα γνωρίζουν εντυπωσιακή ανάκαμψη (+17% το εννιάμηνο). Η Ευρώπη όμως (συνολικά) υποφέρει: Η Ισπανία σημειώνει και πάλι απώλειες -3,7%, και η υπόλοιπη Ευρώπη -3,6% κυρίως εξ αιτίας της Ελλάδος, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η σχετική ανακοίνωση του Ομίλου στις 1/12/2011. Στην Γαλλία πάντως, η Carrefour στις 12 Δεκεμβρίου 2011 ανακοίνωσε την πρόθεση της να διαθέσει το μερίδιο της (50%) στην Altis, ένα δικαιοδόχο (franchisee) του Ομίλου στην Νότια Γαλλία που διαχειρίζεται 6 υπερμάρκετ και 10 σουπερμάρκετ έναντι 153 εκ. Ευρώ μετρητοίς.
Οι αναπτυσσόμενες αγορές του Ομίλου Carrefour σημειώνουν και φέτος σημαντική ανάπτυξη (Λατινική Αμερική +9,9%, Ασία+4%) αλλά αντιπροσωπεύουν μόνο το 25,2% του συνολικού κύκλου εργασιών του Ομίλου (2010). Στις αρχές Δεκεμβρίου 2011 εγκαινιάστηκε το υπ΄αριθμ. 200 Υπερμάρκετ στην Κίνα (Changzhou, βόρεια της Σαγκάης) στην οποία ο Όμιλος ξεκίνησε τις δραστηριότητές του το 1995.
Μέσα λοιπόν στο τοπίο αυτό, με ισχυρές πιέσεις από τις μεγαλύτερες αγορές του Ομίλου που οδήγησαν σε σημαντική υποχώρηση της αξίας των μετοχών του από τις αρχές του 2011, η κατάσταση στην Ελλάδα παρουσιάζεται τουλάχιστον αντιφατική, όταν επιχειρείται η αποτύπωση των διάφορων δεδομένων και ενδείξεων:
(1) Παρατηρούνται προβλήματα αποπληρωμής ορισμένων προμηθευτών με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις που δημιουργούν οξύτατα προβλήματα εν όψει της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην χώρα μας. Οι συνολικές υποχρεώσεις του Ομίλου «Carrefour - Μαρινόπουλος» δεν είναι μεγάλες (1,1 δις Ευρώ σε τζίρο 2,2 εκ. Ευρώ το 2010) και δεν δικαιολογούν καθόλου τις καθυστερήσεις πληρωμών πέραν ενός εξάμηνου το πολύ.
(2) Παρατηρούνται ελλείψεις ορισμένων επώνυμων προϊόντων στα ράφια των καταστημάτων της αλυσίδας οι οποίες πιθανόν να είναι συμπτωματικές, πιθανόν όχι.
(3) Παρατηρείται μια μεγάλη προσπάθεια συγκράτησης τζίρου και μεριδίων αγοράς με ένα πραγματικό «πόλεμο τιμών» που μειώνει όμως δραστικά την κερδοφορία. Αυτό βέβαια δεν είναι «Ελληνικό φαινόμενο» αφού ο Όμιλος το εφαρμόζει σε ολόκληρη την Ευρώπη (αναμένει μείωση των λειτουργικών εσόδων –operating income το 2011 κατά 15 έως 20%!)
(4) Παρατηρούνται (σύμφωνα με δημοσιεύματα) αξιοσημείωτες αλλαγές των σχέσεων εργασίας με εργαζόμενους στον Όμιλο (ιδίως σε Β. Ελλάδα και Θεσσαλία), κάτι που είναι πιθανόν να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους – από απόλυτα φυσιολογικούς μέχρι λόγους σκοπιμότητας.
(5) Τον Οκτώβριο 2011 ο Όμιλος προχώρησε σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 50 εκ. Ευρώ και δύο μήνες αργότερα (Δεκέμβριος 2011) διέψευσε επίσημα τις φήμες που ήθελαν τους Γάλλους να αποχωρούν από την Ελλάδα.
(6) Ολόκληρο το 2011 ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» εκτελεί επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 100 εκ. Ευρώ με την μετατροπή όλων των καταστημάτων Dia σε Carrefour Express καθώς και την λειτουργία του πρώτου καταστήματος CarrefourPlanet στην Ελλάδα (Βλπ. σχετικό άρθρο μας Όμιλος Carrefour: Τα αποτελέσματα του Α΄Εξαμήνου 2011 και η επέκταση της στρατηγικής "Carrefour Planet" στην Ελλάδα νωρίτερα από ότι είχε προγραμματιστεί). Τον Αύγουστο πάντως του 2011 ανακοινώθηκε το «πάγωμα» της περαιτέρω επέκτασης της εταιρείας στην Ελλάδα και μέσα στα πλαίσια αυτά, αποφασίστηκε η μετατροπή δέκα συνολικά υπερμάρκετ σε Carrefour Planet, (αντί των 14 που είχαν προγραμματιστεί) και η ακύρωση του προγραμματισμένου εκσυγχρονισμού 23 καταστημάτων ο οποίος θα γινόταν μέχρι το 2013.
(7) Σχετικά πρόσφατα (Απρίλιος 2010) ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» (η Ελληνική συμμετοχή ανέρχεται στο 50%)και ο μητρικός Όμιλος «Carrefour» συμφώνησαν σε ένα ευρύτατο σχέδιο επέκτασης στις αγορές των Βαλκανίων – ήδη τον Δεκέμβριο 2011 εγκαινιάστηκε το πρώτο κατάστημα Carrefour στην Αλβανία.
(8) Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες καθυστερεί, χωρίς φανερή αιτία, η ανανέωση συμβολαίων ενοικίασης διαφόρων καταστημάτων της αλυσίδας, ενώ είναι γνωστά τα προβλήματα του Ομίλου με ορισμένους δικαιοδόχους (franchisees) στην Ελλάδα - σχετικό άρθρο μας 28/12/2010 Όμιλος Carrefour: Στα δίχτυα της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τις συμβάσεις δικαιόχρησης (franchise).
(9) Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοινώθηκαν διοικητικές αλλαγές στην διοίκηση της «Carrefour - Μαρινόπουλος» που αιφνιδίασαν: Την πρώτη Μαίου 2011 στην θέση του απομακρυνθέντος Βασίλη Στασινούλα είχε τοποθετηθεί σαν διευθύνων σύμβουλος ο Πατρις Λεσπανιόλ. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2011 όμως, μόλις πέντε μήνες από την τοποθέτηση του, ο Πατρίς Λεσπανιόλ αντικαταστάθηκε από τον Ζερόμ Λουμπέρ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της εταιρείας την περίοδο 2004 – 2008. Στην επίσημη ανακοίνωση του Ομίλου αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: «Η διοικητική αυτή αλλαγή αποφασίστηκε στο πλαίσιο αντιμετώπισης της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα». Σύμφωνα με οικονομικά στοιχεία του πρώτου εξάμηνου του 2011 οι πωλήσεις υποχώρησαν κατά 6,8% σε σχέση με το α΄ εξάμηνο του 2010, συνεχίζοντας σταθερά μια αρνητική πορεία που ξεκίνησε από το 2009 και προβληματίζει.
Αν σε όλα αυτά τα δεδομένα και τις ενδείξεις, προσθέσει κανείς τις εντεινόμενες (παρ΄όλες τις διαψεύσεις) φήμες ότι οΓαλλικός Όμιλος αποφάσισε να περιορίσει την συμμετοχή του ή να αποχωρήσει τελείως από την Ελλάδα και τα συνδυάσει με την συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και τις πιέσεις που δέχεται ο Όμιλος σε άλλες Ευρωπαικές αγορές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοικτά:
(A) Nα συνεχίσει τις δραστηριότητές του στην Ελλάδα κανονικά, αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα που υπάρχουν και να ενεργοποιήσει δυναμικά την επέκτασή του, σε συνεργασία με τον ελληνικό Όμιλο, στις Βαλκανικές αγορές.
(B) Να περιορίσει την συμμετοχή του στην Ελλάδα με την «απόσυρση» κάποιας από τις θυγατρικές που συμμετέχουν στις δραστηριότητες της χώρας μας (Carrefour Nederland NV – ποσοστό συμμετοχής 27,02%, Carrefour SA – ποσοστό συμμετοχής 21,43%, Southmed Investments Ltd – ποσοστό συμμετοχής 1,55%).
(Γ) Να αποχωρήσει τελείως από την Ελλάδα, κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο για χώρες που δεν προσφέρουν κέρδη και δεν έχουν σαφείς προοπτικές ανάκαμψης. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οικογένεια Μαρινόπουλου που θα κληθεί να αναλάβει το σύνολο των δραστηριοτήτων του Ομίλου (ο 92 χρονος Δημήτρης Μαρινόπουλος, ο έτερος των δύο ιδρυτών του Ομίλου, απεβίωσε πριν από ένα χρόνο και η διοίκηση ασκείται από τέσσερα εξαδέλφια – τα παιδιά των δύο ιδρυτών) είναι πιθανό να καταφύγει στην «διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99 (Ν.3588/2007)», προκειμένου να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του Ομίλου αλλά και μέρος (ή το σύνολο) των 15.000 (και πλέον) θέσεων εργασίας. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμανε γενναίο «κούρεμα» των πιστωτών του Ομίλου στην Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η κορυφή της Ελληνικής αγοράς που κατέκτησε ο Όμιλος τον δεύτερο μόλις χρόνο από την εγκατάσταση του στην Ελλάδα το 2000, είναι φυσικό να δημιουργεί ένα μεγάλο μέγεθος που είναι ευάλλωτο στην σφοδρότητα της ύφεσης που παρατηρείται στην χώρα μας. Το πρώτο θύμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα υπήρξε η αλυσίδα «Ατλάντικ» που «πρόσφερε» το 2010 στους ανταγωνιστές της ένα σημαντικό κύκλο εργασιών ο οποίος ξεπερνούσε το μισό δις Ευρώ, μειωμένο βέβαια κατά το ποσοστό της μείωσης της καταναλωτικής δαπάνης εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης.
Μερικές αλυσίδες λιανικής κατάφεραν το 2010 να αξιοποιήσουν την κατάρρευση της «Ατλάντικ» και την απουσία της από την αγορά συγκρατώντας ή βελτιώνοντας τα μερίδια τους. Αντίθετα, ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» όχι μόνο δεν συγκράτησε αλλά απώλεσε μερίδια αγοράς κατά την διάρκεια της τελευταίας τριετίας (2009, 2010, 2011 - σχετικό άρθρο μαςTop 10 αλυσίδες λιανικής & χονδρικής για το 2010 – Ποιοι πλήττονται από την οικονομική κρίση και ποιοι ωφελούνται διευρύνοντας τα μερίδια τους στην ελληνική αγορά Μέρος Πρώτο και Μέρος Δεύτερο).
Μένει να δούμε αν πραγματικά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά ή αν κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεση του – και στην προκειμένη περίπτωση η εξαίρεση ακούει στο όνομα «Carrefour - Μαρινόπουλος»!
Λεωνίδας Κουμάκης*
kb@kbanalysis.com
Κυριακή, 01 Ιανουάριος 2012 22:56
Τους τελευταίους μήνες υπάρχει ένας ολοένα και μεγαλύτερος θόρυβος γύρω από τις δραστηριότητες του Ομίλου «Carrefour - Μαρινόπουλος» στην χώρα μας που ξεκινάει από το «δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα» και φθάνει μέχρι την «πιθανή προσφυγή» στο άρθρο 99 επ. του Νόμου 3588/2007.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά καταγράφοντας τα διάφορα δεδομένα και τις ενδείξεις που συνθέτουν το τοπίο που έχει διαμορφωθεί:
Ο δεύτερος σε μέγεθος Όμιλος του πλανήτη μας που δραστηριοποιείται στην χώρα μας από το 2.000 (σήμερα απασχολεί στην Ελλάδα περισσότερους από 15.000 εργαζόμενους ενώ το δίκτυο του ομίλου αριθμεί 33 υπερμάρκετ Carrefour, 1 Carrefour Planet (Γέρακας), 279 σουπερμάρκετ Carrefour Μαρινόπουλος, 221 Carrefour Express, 36 καταστήματα με το σήμα 5' Μαρινόπουλος, 78 καταστήματα με το σήμα Ok Anytime και 94 καταστήματα με το σήμα Smile) έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο κύκλου εργασιών & καθαρών κερδών το 2008 (2,6 δις Ευρώ κύκλος εργασιών και καθαρά προ φόρων κέρδη 72,4 εκ. Ευρώ). Έκτοτε, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση με μείωση του κύκλου εργασιών (2,5 δις Ευρώ το 2009, 2,2 δις Ευρώ το 2010 και ακόμα χαμηλότερα το 2011) αλλά και ζημιές (για πρώτη φορά το 2010 ύψους 117,4 εκ. Ευρώ).
Η συνολική πορεία του πολυεθνικού Ομίλου Carrefour (περισσότερα από 9.500 καταστήματα σε 32 χώρες) δείχνει στασιμότητα το ενιάμηνο του 2011, με σημαντικές όμως διαφοροποιήσεις:
Η (μητρική) αγορά της Γαλλίας που πραγματοποιεί το 41,5% του συνολικού κύκλου εργασιών του Ομίλου (2010) είναι «διχασμένη»: Τα Υπερμάρκετ εξακολουθούν να χάνουν σημαντικό έδαφος και το 2011 (-4,4% το εννιάμηνο), αλλά τα μικρότερα καταστήματα γνωρίζουν εντυπωσιακή ανάκαμψη (+17% το εννιάμηνο). Η Ευρώπη όμως (συνολικά) υποφέρει: Η Ισπανία σημειώνει και πάλι απώλειες -3,7%, και η υπόλοιπη Ευρώπη -3,6% κυρίως εξ αιτίας της Ελλάδος, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η σχετική ανακοίνωση του Ομίλου στις 1/12/2011. Στην Γαλλία πάντως, η Carrefour στις 12 Δεκεμβρίου 2011 ανακοίνωσε την πρόθεση της να διαθέσει το μερίδιο της (50%) στην Altis, ένα δικαιοδόχο (franchisee) του Ομίλου στην Νότια Γαλλία που διαχειρίζεται 6 υπερμάρκετ και 10 σουπερμάρκετ έναντι 153 εκ. Ευρώ μετρητοίς.
Οι αναπτυσσόμενες αγορές του Ομίλου Carrefour σημειώνουν και φέτος σημαντική ανάπτυξη (Λατινική Αμερική +9,9%, Ασία+4%) αλλά αντιπροσωπεύουν μόνο το 25,2% του συνολικού κύκλου εργασιών του Ομίλου (2010). Στις αρχές Δεκεμβρίου 2011 εγκαινιάστηκε το υπ΄αριθμ. 200 Υπερμάρκετ στην Κίνα (Changzhou, βόρεια της Σαγκάης) στην οποία ο Όμιλος ξεκίνησε τις δραστηριότητές του το 1995.
Μέσα λοιπόν στο τοπίο αυτό, με ισχυρές πιέσεις από τις μεγαλύτερες αγορές του Ομίλου που οδήγησαν σε σημαντική υποχώρηση της αξίας των μετοχών του από τις αρχές του 2011, η κατάσταση στην Ελλάδα παρουσιάζεται τουλάχιστον αντιφατική, όταν επιχειρείται η αποτύπωση των διάφορων δεδομένων και ενδείξεων:
(1) Παρατηρούνται προβλήματα αποπληρωμής ορισμένων προμηθευτών με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις που δημιουργούν οξύτατα προβλήματα εν όψει της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην χώρα μας. Οι συνολικές υποχρεώσεις του Ομίλου «Carrefour - Μαρινόπουλος» δεν είναι μεγάλες (1,1 δις Ευρώ σε τζίρο 2,2 εκ. Ευρώ το 2010) και δεν δικαιολογούν καθόλου τις καθυστερήσεις πληρωμών πέραν ενός εξάμηνου το πολύ.
(2) Παρατηρούνται ελλείψεις ορισμένων επώνυμων προϊόντων στα ράφια των καταστημάτων της αλυσίδας οι οποίες πιθανόν να είναι συμπτωματικές, πιθανόν όχι.
(3) Παρατηρείται μια μεγάλη προσπάθεια συγκράτησης τζίρου και μεριδίων αγοράς με ένα πραγματικό «πόλεμο τιμών» που μειώνει όμως δραστικά την κερδοφορία. Αυτό βέβαια δεν είναι «Ελληνικό φαινόμενο» αφού ο Όμιλος το εφαρμόζει σε ολόκληρη την Ευρώπη (αναμένει μείωση των λειτουργικών εσόδων –operating income το 2011 κατά 15 έως 20%!)
(4) Παρατηρούνται (σύμφωνα με δημοσιεύματα) αξιοσημείωτες αλλαγές των σχέσεων εργασίας με εργαζόμενους στον Όμιλο (ιδίως σε Β. Ελλάδα και Θεσσαλία), κάτι που είναι πιθανόν να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους – από απόλυτα φυσιολογικούς μέχρι λόγους σκοπιμότητας.
(5) Τον Οκτώβριο 2011 ο Όμιλος προχώρησε σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 50 εκ. Ευρώ και δύο μήνες αργότερα (Δεκέμβριος 2011) διέψευσε επίσημα τις φήμες που ήθελαν τους Γάλλους να αποχωρούν από την Ελλάδα.
(6) Ολόκληρο το 2011 ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» εκτελεί επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 100 εκ. Ευρώ με την μετατροπή όλων των καταστημάτων Dia σε Carrefour Express καθώς και την λειτουργία του πρώτου καταστήματος CarrefourPlanet στην Ελλάδα (Βλπ. σχετικό άρθρο μας Όμιλος Carrefour: Τα αποτελέσματα του Α΄Εξαμήνου 2011 και η επέκταση της στρατηγικής "Carrefour Planet" στην Ελλάδα νωρίτερα από ότι είχε προγραμματιστεί). Τον Αύγουστο πάντως του 2011 ανακοινώθηκε το «πάγωμα» της περαιτέρω επέκτασης της εταιρείας στην Ελλάδα και μέσα στα πλαίσια αυτά, αποφασίστηκε η μετατροπή δέκα συνολικά υπερμάρκετ σε Carrefour Planet, (αντί των 14 που είχαν προγραμματιστεί) και η ακύρωση του προγραμματισμένου εκσυγχρονισμού 23 καταστημάτων ο οποίος θα γινόταν μέχρι το 2013.
(7) Σχετικά πρόσφατα (Απρίλιος 2010) ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» (η Ελληνική συμμετοχή ανέρχεται στο 50%)και ο μητρικός Όμιλος «Carrefour» συμφώνησαν σε ένα ευρύτατο σχέδιο επέκτασης στις αγορές των Βαλκανίων – ήδη τον Δεκέμβριο 2011 εγκαινιάστηκε το πρώτο κατάστημα Carrefour στην Αλβανία.
(8) Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες καθυστερεί, χωρίς φανερή αιτία, η ανανέωση συμβολαίων ενοικίασης διαφόρων καταστημάτων της αλυσίδας, ενώ είναι γνωστά τα προβλήματα του Ομίλου με ορισμένους δικαιοδόχους (franchisees) στην Ελλάδα - σχετικό άρθρο μας 28/12/2010 Όμιλος Carrefour: Στα δίχτυα της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τις συμβάσεις δικαιόχρησης (franchise).
(9) Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοινώθηκαν διοικητικές αλλαγές στην διοίκηση της «Carrefour - Μαρινόπουλος» που αιφνιδίασαν: Την πρώτη Μαίου 2011 στην θέση του απομακρυνθέντος Βασίλη Στασινούλα είχε τοποθετηθεί σαν διευθύνων σύμβουλος ο Πατρις Λεσπανιόλ. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2011 όμως, μόλις πέντε μήνες από την τοποθέτηση του, ο Πατρίς Λεσπανιόλ αντικαταστάθηκε από τον Ζερόμ Λουμπέρ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της εταιρείας την περίοδο 2004 – 2008. Στην επίσημη ανακοίνωση του Ομίλου αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: «Η διοικητική αυτή αλλαγή αποφασίστηκε στο πλαίσιο αντιμετώπισης της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα». Σύμφωνα με οικονομικά στοιχεία του πρώτου εξάμηνου του 2011 οι πωλήσεις υποχώρησαν κατά 6,8% σε σχέση με το α΄ εξάμηνο του 2010, συνεχίζοντας σταθερά μια αρνητική πορεία που ξεκίνησε από το 2009 και προβληματίζει.
Αν σε όλα αυτά τα δεδομένα και τις ενδείξεις, προσθέσει κανείς τις εντεινόμενες (παρ΄όλες τις διαψεύσεις) φήμες ότι οΓαλλικός Όμιλος αποφάσισε να περιορίσει την συμμετοχή του ή να αποχωρήσει τελείως από την Ελλάδα και τα συνδυάσει με την συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και τις πιέσεις που δέχεται ο Όμιλος σε άλλες Ευρωπαικές αγορές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοικτά:
(A) Nα συνεχίσει τις δραστηριότητές του στην Ελλάδα κανονικά, αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα που υπάρχουν και να ενεργοποιήσει δυναμικά την επέκτασή του, σε συνεργασία με τον ελληνικό Όμιλο, στις Βαλκανικές αγορές.
(B) Να περιορίσει την συμμετοχή του στην Ελλάδα με την «απόσυρση» κάποιας από τις θυγατρικές που συμμετέχουν στις δραστηριότητες της χώρας μας (Carrefour Nederland NV – ποσοστό συμμετοχής 27,02%, Carrefour SA – ποσοστό συμμετοχής 21,43%, Southmed Investments Ltd – ποσοστό συμμετοχής 1,55%).
(Γ) Να αποχωρήσει τελείως από την Ελλάδα, κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο για χώρες που δεν προσφέρουν κέρδη και δεν έχουν σαφείς προοπτικές ανάκαμψης. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οικογένεια Μαρινόπουλου που θα κληθεί να αναλάβει το σύνολο των δραστηριοτήτων του Ομίλου (ο 92 χρονος Δημήτρης Μαρινόπουλος, ο έτερος των δύο ιδρυτών του Ομίλου, απεβίωσε πριν από ένα χρόνο και η διοίκηση ασκείται από τέσσερα εξαδέλφια – τα παιδιά των δύο ιδρυτών) είναι πιθανό να καταφύγει στην «διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99 (Ν.3588/2007)», προκειμένου να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του Ομίλου αλλά και μέρος (ή το σύνολο) των 15.000 (και πλέον) θέσεων εργασίας. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμανε γενναίο «κούρεμα» των πιστωτών του Ομίλου στην Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η κορυφή της Ελληνικής αγοράς που κατέκτησε ο Όμιλος τον δεύτερο μόλις χρόνο από την εγκατάσταση του στην Ελλάδα το 2000, είναι φυσικό να δημιουργεί ένα μεγάλο μέγεθος που είναι ευάλλωτο στην σφοδρότητα της ύφεσης που παρατηρείται στην χώρα μας. Το πρώτο θύμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα υπήρξε η αλυσίδα «Ατλάντικ» που «πρόσφερε» το 2010 στους ανταγωνιστές της ένα σημαντικό κύκλο εργασιών ο οποίος ξεπερνούσε το μισό δις Ευρώ, μειωμένο βέβαια κατά το ποσοστό της μείωσης της καταναλωτικής δαπάνης εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης.
Μερικές αλυσίδες λιανικής κατάφεραν το 2010 να αξιοποιήσουν την κατάρρευση της «Ατλάντικ» και την απουσία της από την αγορά συγκρατώντας ή βελτιώνοντας τα μερίδια τους. Αντίθετα, ο Όμιλος «Carrefour - Μαρινόπουλος» όχι μόνο δεν συγκράτησε αλλά απώλεσε μερίδια αγοράς κατά την διάρκεια της τελευταίας τριετίας (2009, 2010, 2011 - σχετικό άρθρο μαςTop 10 αλυσίδες λιανικής & χονδρικής για το 2010 – Ποιοι πλήττονται από την οικονομική κρίση και ποιοι ωφελούνται διευρύνοντας τα μερίδια τους στην ελληνική αγορά Μέρος Πρώτο και Μέρος Δεύτερο).
Μένει να δούμε αν πραγματικά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά ή αν κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεση του – και στην προκειμένη περίπτωση η εξαίρεση ακούει στο όνομα «Carrefour - Μαρινόπουλος»!
Λεωνίδας Κουμάκης*
kb@kbanalysis.com
Valérie Courteau
La vie en Grèce, désormais...
http://yoananda.wordpress.com/2011/12/20/temoignage-grec/
Témoignage Grec
yoananda.wordpress.com
Voila comment ça se passe, et comment ça se passera aussi pour nous, d'une manière ou d'une autre. Témoignage hallucinant. Bien sûr ce ne sera pas pareil en France, mais les forces sous-jacent...
J’aime · · S’abonner à la publication · Partager · Il y a 7 heures
L'Etat actuel de la Grèce c'est le résultat du démantèlement de son économie par le pouvoir politique depuis 1981 qui a opte pour l’étatisme économique au nom de la libre économie via les emprunts de l'U.E.
La vie en Grèce, désormais...
http://yoananda.wordpress.com/2011/12/20/temoignage-grec/
Témoignage Grec
yoananda.wordpress.com
Voila comment ça se passe, et comment ça se passera aussi pour nous, d'une manière ou d'une autre. Témoignage hallucinant. Bien sûr ce ne sera pas pareil en France, mais les forces sous-jacent...
J’aime · · S’abonner à la publication · Partager · Il y a 7 heures
L'Etat actuel de la Grèce c'est le résultat du démantèlement de son économie par le pouvoir politique depuis 1981 qui a opte pour l’étatisme économique au nom de la libre économie via les emprunts de l'U.E.
Καταιγίδα αποκαλύψεων! Τούρκος ομολογεί: "Πράγματι καίγαμε ελληνικά δάση"!
Αρχική | Ειδήσεις | Ελλάδα | Καταιγίδα αποκαλύψεων! Τούρκος ομολογεί: "Πράγματι καίγαμε ελληνικά δάση"!
Αναρτήθηκε την 29 Δεκεμβρίου 2011, 19:27
Αρθρο του/της: Χριστιάννα Λούπα
Του Μανώλη Κωστίδη
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της Μilliyet Τζαν Ντουντάρ, η MIT είχε απαντήσει στην έκθεση του διευθυντή του γραφείου του Γιλμάζ και ζητούσε την εξαφάνιση της!
Η ΜΙΤ ανέφερε πως « αν και δεν είναι γνωστό από ποιους έχουν γίνει οι επιθέσεις, όπως στη Λαμία στα δάση της Ελλάδος, οι βομβιστικές επιθέσεις στην Κρήτη και τη Ρόδο, όμως η αναφορά στα θέματα αυτά που είναι «κρατικά μυστικά,» ακόμη και στο επίπεδο αναφορών, θα μπορούσε να προκαλέσει την εκμετάλλευση τους από άλλα κράτη και να δημιουργήσει θέμα αμοιβαιότητας.»
Ο τούρκος αρθρογράφος με ξεκάθαρο τρόπο γράφει στο άρθρο του πως την εποχή εκείνη, «η Τουρκία ήταν εξοργισμένη για τη φιλοξενία των μελών του PKK στην Ελλάδα.»
«Έτσι κάποιοι είπαν “Αφού εκείνοι μας πονούν το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς” και δυο ομάδες χωρίς να γνωρίζει η μια την άλλη ξεκίνησαν τη δράση τους. Tότε οι ειδικές δυνάμεις ανέλαβαν τις πυρκαγιές, ο τομέας μυστικών υπηρεσιών τις βόμβες» τονίζει ο Νουτντάρ/
Ο τούρκος αρθρογράφος αναφέρει πως οι δράστες στην επικίνδυνη αποστολή τους αν συλλαμβάνονταν, δεν θα αναγνωρίζονταν από το τουρκικό κράτος.
« Μετά τις βόμβες και τις πυρκαγιές στα ελληνικά νησιά, στην Τουρκία ξέσπασαν μεγάλες πυρκαγιές. Μετά από λίγο καιρό Έλληνες επικοινώνησαν τους Τούρκους αρμόδιους και ζήτησαν «παύση πυρός.» Το μήνυμα ελήφθη και οι πυρκαγιές σταμάτησαν. Μετά για λίγο καιρό έπαψε και η φιλοξενία του PKK από την Αθήνα.
Ο τούρκος αρθρογράφος καταλήγει στο συμπέρασμα «έτσι καταλαβαίνουμε για άλλη μια φορά, το τι απαίσιο πράγμα είναι το κρατικό μυστικό αλλά και τα μυστικά κονδύλια.»
Αποκαλύψεις και από τη Vatan
Την ύπαρξη έκθεσης που δείχνει τη δράση του τουρκικού παρακράτους στα ελληνικά δάση αποδεικνύει, η αναφορά που δημοσιεύει η τουρκική εφημερίδα Vatan.
H εφημερίδα κάνει αναφορά στην έκθεση του διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου Κουτλού Σαβάς επι κυβερνήσεων Μεσούτ Γιλμαζ, σχετικά με το σκάνδαλο Σουσούρλουκ που δείχνει τη σχέση του κράτους με το παρακράτος. Στην έκθεση του, σύμφωνα με την Vatan o εισαγγελέας αφιερώνει 12 σελίδες «σχετικά με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα».
Ολόκληρη η μυστική έκθεση βρίσκεται στους φακέλους της δίκης της οργάνωσης Εργκενεκόν. Όλα τα στοιχεία βρέθηκαν κατά τη διάρκεια σύλληψης μέλους της Εργεκενεκόν Ντογού Περίντσεκ.
Στα στοιχεία τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του περίντσεκ γίνεται αναφορά πως « είχε συγκροτηθεί ειδική ομάδα από το Γενικό Επιτελείο Στρατού, Χωροφυλακής και των Δυνάμεων Ασφαλείας, για τις εργασίες που θα γίνουν στους εξωτερικούς στρόχους.» Σύμφωνα με την αναφορά η ομάδα δράσης σταμάτησε τις εργασίες της όταν άρχισαν να δημιοσιεύονται ειδήσεις για τη δράση της. Η Vatan δημοσιεύει μέρος της έκθεσης που αναφέρει « Ως πρώτoς στόχος έχει επιλεγεί ο Οτζαλάν. Αλλά έχει γίνει στόχος επίθεσης και ο χώρος συγκένρτωσης στη Λαμία (PKK). Ο συγκκριμένος χώρος άλλαξε τρεις φορές σημείο αλλά βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Μετά τη σύλληψη των εμπρηστών οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί στην Ελλάδα και είχαν σταλεί για εμπρησμούς στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο (σ.σ στην Τουρκία), ξέσπασαν μεγάλες πυρκαγιές και στην Ελλάδα. Μετά τις δράσει στις τουριστικές μας περιοχές, συνέβησαν εκρήξεις στην Κρήτη και τη Ρόδο. Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, πολλά καταστήματα των μελών του PKK έγιναν στόχοι βομβιστικών επιθέσεων.
Onalert.gr
από: Palmografos.com - Καταιγίδα αποκαλύψεων! Τούρκος ομολογεί: "Πράγματι καίγαμε ελληνικά δάση"!
Αρχική | Ειδήσεις | Ελλάδα | Καταιγίδα αποκαλύψεων! Τούρκος ομολογεί: "Πράγματι καίγαμε ελληνικά δάση"!
Αναρτήθηκε την 29 Δεκεμβρίου 2011, 19:27
Αρθρο του/της: Χριστιάννα Λούπα
Του Μανώλη Κωστίδη
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της Μilliyet Τζαν Ντουντάρ, η MIT είχε απαντήσει στην έκθεση του διευθυντή του γραφείου του Γιλμάζ και ζητούσε την εξαφάνιση της!
Η ΜΙΤ ανέφερε πως « αν και δεν είναι γνωστό από ποιους έχουν γίνει οι επιθέσεις, όπως στη Λαμία στα δάση της Ελλάδος, οι βομβιστικές επιθέσεις στην Κρήτη και τη Ρόδο, όμως η αναφορά στα θέματα αυτά που είναι «κρατικά μυστικά,» ακόμη και στο επίπεδο αναφορών, θα μπορούσε να προκαλέσει την εκμετάλλευση τους από άλλα κράτη και να δημιουργήσει θέμα αμοιβαιότητας.»
Ο τούρκος αρθρογράφος με ξεκάθαρο τρόπο γράφει στο άρθρο του πως την εποχή εκείνη, «η Τουρκία ήταν εξοργισμένη για τη φιλοξενία των μελών του PKK στην Ελλάδα.»
«Έτσι κάποιοι είπαν “Αφού εκείνοι μας πονούν το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς” και δυο ομάδες χωρίς να γνωρίζει η μια την άλλη ξεκίνησαν τη δράση τους. Tότε οι ειδικές δυνάμεις ανέλαβαν τις πυρκαγιές, ο τομέας μυστικών υπηρεσιών τις βόμβες» τονίζει ο Νουτντάρ/
Ο τούρκος αρθρογράφος αναφέρει πως οι δράστες στην επικίνδυνη αποστολή τους αν συλλαμβάνονταν, δεν θα αναγνωρίζονταν από το τουρκικό κράτος.
« Μετά τις βόμβες και τις πυρκαγιές στα ελληνικά νησιά, στην Τουρκία ξέσπασαν μεγάλες πυρκαγιές. Μετά από λίγο καιρό Έλληνες επικοινώνησαν τους Τούρκους αρμόδιους και ζήτησαν «παύση πυρός.» Το μήνυμα ελήφθη και οι πυρκαγιές σταμάτησαν. Μετά για λίγο καιρό έπαψε και η φιλοξενία του PKK από την Αθήνα.
Ο τούρκος αρθρογράφος καταλήγει στο συμπέρασμα «έτσι καταλαβαίνουμε για άλλη μια φορά, το τι απαίσιο πράγμα είναι το κρατικό μυστικό αλλά και τα μυστικά κονδύλια.»
Αποκαλύψεις και από τη Vatan
Την ύπαρξη έκθεσης που δείχνει τη δράση του τουρκικού παρακράτους στα ελληνικά δάση αποδεικνύει, η αναφορά που δημοσιεύει η τουρκική εφημερίδα Vatan.
H εφημερίδα κάνει αναφορά στην έκθεση του διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου Κουτλού Σαβάς επι κυβερνήσεων Μεσούτ Γιλμαζ, σχετικά με το σκάνδαλο Σουσούρλουκ που δείχνει τη σχέση του κράτους με το παρακράτος. Στην έκθεση του, σύμφωνα με την Vatan o εισαγγελέας αφιερώνει 12 σελίδες «σχετικά με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα».
Ολόκληρη η μυστική έκθεση βρίσκεται στους φακέλους της δίκης της οργάνωσης Εργκενεκόν. Όλα τα στοιχεία βρέθηκαν κατά τη διάρκεια σύλληψης μέλους της Εργεκενεκόν Ντογού Περίντσεκ.
Στα στοιχεία τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του περίντσεκ γίνεται αναφορά πως « είχε συγκροτηθεί ειδική ομάδα από το Γενικό Επιτελείο Στρατού, Χωροφυλακής και των Δυνάμεων Ασφαλείας, για τις εργασίες που θα γίνουν στους εξωτερικούς στρόχους.» Σύμφωνα με την αναφορά η ομάδα δράσης σταμάτησε τις εργασίες της όταν άρχισαν να δημιοσιεύονται ειδήσεις για τη δράση της. Η Vatan δημοσιεύει μέρος της έκθεσης που αναφέρει « Ως πρώτoς στόχος έχει επιλεγεί ο Οτζαλάν. Αλλά έχει γίνει στόχος επίθεσης και ο χώρος συγκένρτωσης στη Λαμία (PKK). Ο συγκκριμένος χώρος άλλαξε τρεις φορές σημείο αλλά βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Μετά τη σύλληψη των εμπρηστών οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί στην Ελλάδα και είχαν σταλεί για εμπρησμούς στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο (σ.σ στην Τουρκία), ξέσπασαν μεγάλες πυρκαγιές και στην Ελλάδα. Μετά τις δράσει στις τουριστικές μας περιοχές, συνέβησαν εκρήξεις στην Κρήτη και τη Ρόδο. Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, πολλά καταστήματα των μελών του PKK έγιναν στόχοι βομβιστικών επιθέσεων.
Onalert.gr
από: Palmografos.com - Καταιγίδα αποκαλύψεων! Τούρκος ομολογεί: "Πράγματι καίγαμε ελληνικά δάση"!
Πώς το αριστούργημα του Γκαίτε αλλάζει το σχήμα της Ευρώπης
αλλάζει το σχήμα της Ευρώπης
Sunday, 01 January 2012 23:14
Από τα ερείπια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους προβάλλει η Γερμανία ως η αδιαμφισβήτητη κυρίαρχη ευρωπαϊκή δύναμη. Και μια βασική αρχή της γερμανικής λύσης στην κρίση – γιατί η λύση που δίδεται σήμερα είναι γερμανική – είναι πως όλα τα άλλα κράτη μέλη πρέπει να … αναμορφωθούν σύμφωνα με το γερμανικό πρότυπο δημοσιονομικής ορθοδοξίας και χρηματοπιστωτικού συντηρητισμού. Το χρέος θα πρέπει να θεωρείται ανήθικο, τα πλεονάσματα του εξωτερικού ισοζυγίου απολύτως απαραίτητα, τα δημόσια ελλείμματα να τιμωρούνται και η χρηματοπιστωτική καινοτομία να στραγγαλίζεται μέσα από αυστηρά ρυθμιστικά πλαίσια. Ποια είναι η πηγή – αναρωτιούνται πολλοί Ευρωπαίοι – αυτής της ‘θεόπεμπτης’ και ‘νοικοκυρίστικης’ χρηματοπιστωτικής σκέψης;
Η συνήθης εξήγηση αποδίδει την έμφαση στην τραυματική εμπειρία του υπερπληθωρισμού της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης κατά τη δεκαετία του 1920 που χαράχτηκε στη γερμανική μνήμη περισσότερο από ό,τι η ύφεση που ακολούθησε και έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Αναμφίβολα όμως ενεργούν βαθύτεροι παράγοντες και όχι μόνο η ετυμολογική σύνδεση ανάμεσα στη σημασία του ‘χρέους’ και της ‘ενοχής’ που ενυπάρχουν στη γερμανική λέξη shuld.
Ο φόβος της νομισματικής υποτίμησης άρχισε να χαράσσεται στον γερμανικό πολιτισμό πριν τον 20ο αιώνα. Ο Μέγας Φρειδερίκος νόθευσε κατ’ επανάληψη το νόμισμα για να χρηματοδοτήσει τις εκστρατείες του κατά τον λεγόμενο Επταετή Πόλεμο. Αλλά και ο Γκαίτε στο δεύτερο μέρος του Φάουστ περιγράφει λαμπρά τους κινδύνους του πληθωρισμού. Ο Μεφιστοφελής συστήνει στον αυτοκράτορα να επικαλεστεί το χρυσάφι κάτω από τη γη του που δεν έχει ανακαλυφθεί ως υποτιθέμενο ενέχυρο για τις εγγυητικές που θα πάνε στην πληρωμή του στρατού. Όταν ο αυτοκράτορας και η αυλή διαπιστώνουν ότι μπορούν να τυπώσουν χρήμα χωρίς περιορισμούς, οι αλόγιστες δαπάνες τους οδηγούν σε ένα σπιράλ πληθωρισμού και σε κοινωνικό χάος.
Αυτό, από έναν άνδρα που υπηρέτησε ως μυστικοσύμβουλος στην αυλή της Βαϊμάρης γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον, καθώς η Γερμανία δεν είχε ακόμη αποκτήσει τραπεζικό χαρτονόμισμα όταν γράφονταν ο Φάουστ. Ο Γκαίτε πιθανότατα άντλησε υλικό από τις εμπειρίες της επαναστατικής Γαλλίας. Η γαλλική Εθνοσυνέλευση είχε εκδώσει ένα χαρτονόμισμα που υποτίθεται ότι στήριζε την αξία του στην αξία της περιουσίας της Καθολικής Εκκλησίας που κατασχέθηκε το 1790. Αλλά αυτό το χαρτονόμισμα δημιούργησε ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Το αριστούργημα του Γκαίτε σίγουρα συνετέλεσε στη δημιουργία ισχυρών αντιπληθωριστικών νοοτροπιών στις μορφωμένες τάξεις της Γερμανίας. Χρειάστηκε παρά ταύτα ο τρόμος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της μετέπειτα περιόδου ώστε αυτή η μνήμη να παγιωθεί στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Εν τω μεταξύ ο μερκαντιλισμός και ο φόβος απέναντι στα πολύπλοκα χρηματοοικονομικά βάδισαν ιστορικά χέρι - χέρι στη Γερμανία και σε άλλα μέρη του ευρωπαϊκού Βορρά. Τον 15ο αιώνα οι πόλεις της Χανσεατικής Ένωσης ήταν άκρως καχύποπτες απέναντι στην πίστωση και απέκλειαν τους ξένους τραπεζίτες. Οι έμποροι προσπαθούσαν να ισοσκελίζουν τους λογαριασμούς τους διμερώς με αγοραπωλησίες και έκαναν μερική χρήση κερμάτων. Ο ιστορικός της οικονομίας Ραΐμοντ ντε Ρουβέρ υπολόγισε ότι τα πιστωτικά ιδρύματα της Χανσεατικής Ένωσης ήταν δύο αιώνες πίσω από τους Ιταλούς το 1500.
Προχωρώντας ο 16ος αιώνας, οι Γερμανοί του Νότου όπως η οικογένεια των Φούγγερ έγιναν πιο ανταγωνιστικοί απέναντι στους Ιταλούς. Εκείνον τον καιρό ανέπτυξαν ένα σύστημα χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης που περιλάμβανε την άντληση δανείων από τους κατόχους του πλούτου οπουδήποτε στην Ευρώπη και την παροχή δανείων στους μονάρχες. Εξακολουθούσαν δηλαδή να δυσπιστούν απέναντι σε κάθε καινοτομία.
Τότε οι μεγάλοι καινοτόμοι ήταν οι Γενουάτες που ανέπτυξαν το αντίστοιχο των συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων της εποχής παρέχοντας δάνεια προς την ισπανική κυβέρνηση. Σε μια πρώιμη μορφή τιτλοποίησης, οι Γενουάτες χρησιμοποίησαν τις ροές του ασημιού προς την Ισπανία για να χρηματοδοτήσουν την παράδοση του χρυσού για την πληρωμή των ισπανικών στρατευμάτων στις Κάτω Χώρες. Σύμφωνα με το Γάλλο ιστορικό Φερνάντ Μπροντέλ οι Γερμανοί είχαν τρομοκρατηθεί με όλα αυτά και τα θεωρούσαν ως λαθροχειρίες που δεν επρόκειτο να πιάσουν. Έτσι οι Γενουάτες κατάφεραν να πάρουν το επιχειρηματικό μερίδιο των Φούγκερς με την Ισπανία.
Η γερμανική τραπεζική παρέμεινε πίσω και το 19ο αιώνα ενώ τον 20ο οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες ανταποκρίθηκαν με βραδύτητα στην σημαντικότητα των πιστωτικών καρτών, της τιτλοποίησης και των αγορών παραγωγών. Πόσο μετράει ο γερμανικός συντηρητισμός; Οι Γερμανοί είναι εκπληκτικοί κατασκευαστές ενώ οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν πολύ πιο αναπτυγμένο τον χρηματοπιστωτικό τους κλάδο. Η παγκοσμιοποίηση και ο νόμος του συγκριτικού πλεονεκτήματος αφορούν στην πραγματικότητα την εξειδίκευση. Ωστόσο η πολιτισμική προκατάληψη αποτελεί μειονέκτημα. Η έλλειψη ιδίων κεφαλαίων και στον τραπεζικό και στον μη χρηματοπιστωτικό εταιρικό τομέα καθιστά τη γερμανική οικονομία ευάλωτη στα σοκ.
Η προφανής έλλειψη κατανόησης για τις αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ πιστωτών και δανειοληπτών είναι ακόμα πιο επιζήμια. Κανείς δεν μπορεί να έχει μόνιμα εξωτερικά πλεονάσματα χωρίς κάποιος άλλος να έχει ελλείμματα. Συν τοις άλλοις, διαπιστώνουμε την ύπαρξη δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η γερμανική στρατιωτική μηχανή για πάρα πολύ καιρό δεν γνώριζε τι θα πει δημοσιονομική πειθαρχία. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για παράδειγμα, το κύριο μότο του γερμανικού γενικού επιτελείου ήτανε η φράση ‘Geld spielt keine Rolle’ (‘το χρήμα δεν παίζει κανένα ρόλο’). Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε ότι η Γερμανία υπήρξε το πρώτο κράτος μέλος της νομισματικής ένωσης που παραβίασε τους κανόνες για το έλλειμμα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Αλλά στον πραγματικό κόσμο οι πιστωτές έχουν πάντα το πάνω χέρι απέναντι στους δανειολήπτες. Επομένως, αφού το λένε οι γερμανικοί κανόνες, ο ευρωπαϊκός Νότος πρέπει να προετοιμάζεται για λιτότητα, και στη συνέχεια αποπληθωρισμό, ανεργία και ενδεχομένως κοινωνικές ταραχές – αν, βεβαίως, επιβιώσει η Ευρωζώνη…
Sunday, 01 January 2012 23:14
Από τα ερείπια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους προβάλλει η Γερμανία ως η αδιαμφισβήτητη κυρίαρχη ευρωπαϊκή δύναμη. Και μια βασική αρχή της γερμανικής λύσης στην κρίση – γιατί η λύση που δίδεται σήμερα είναι γερμανική – είναι πως όλα τα άλλα κράτη μέλη πρέπει να … αναμορφωθούν σύμφωνα με το γερμανικό πρότυπο δημοσιονομικής ορθοδοξίας και χρηματοπιστωτικού συντηρητισμού. Το χρέος θα πρέπει να θεωρείται ανήθικο, τα πλεονάσματα του εξωτερικού ισοζυγίου απολύτως απαραίτητα, τα δημόσια ελλείμματα να τιμωρούνται και η χρηματοπιστωτική καινοτομία να στραγγαλίζεται μέσα από αυστηρά ρυθμιστικά πλαίσια. Ποια είναι η πηγή – αναρωτιούνται πολλοί Ευρωπαίοι – αυτής της ‘θεόπεμπτης’ και ‘νοικοκυρίστικης’ χρηματοπιστωτικής σκέψης;
Η συνήθης εξήγηση αποδίδει την έμφαση στην τραυματική εμπειρία του υπερπληθωρισμού της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης κατά τη δεκαετία του 1920 που χαράχτηκε στη γερμανική μνήμη περισσότερο από ό,τι η ύφεση που ακολούθησε και έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Αναμφίβολα όμως ενεργούν βαθύτεροι παράγοντες και όχι μόνο η ετυμολογική σύνδεση ανάμεσα στη σημασία του ‘χρέους’ και της ‘ενοχής’ που ενυπάρχουν στη γερμανική λέξη shuld.
Ο φόβος της νομισματικής υποτίμησης άρχισε να χαράσσεται στον γερμανικό πολιτισμό πριν τον 20ο αιώνα. Ο Μέγας Φρειδερίκος νόθευσε κατ’ επανάληψη το νόμισμα για να χρηματοδοτήσει τις εκστρατείες του κατά τον λεγόμενο Επταετή Πόλεμο. Αλλά και ο Γκαίτε στο δεύτερο μέρος του Φάουστ περιγράφει λαμπρά τους κινδύνους του πληθωρισμού. Ο Μεφιστοφελής συστήνει στον αυτοκράτορα να επικαλεστεί το χρυσάφι κάτω από τη γη του που δεν έχει ανακαλυφθεί ως υποτιθέμενο ενέχυρο για τις εγγυητικές που θα πάνε στην πληρωμή του στρατού. Όταν ο αυτοκράτορας και η αυλή διαπιστώνουν ότι μπορούν να τυπώσουν χρήμα χωρίς περιορισμούς, οι αλόγιστες δαπάνες τους οδηγούν σε ένα σπιράλ πληθωρισμού και σε κοινωνικό χάος.
Αυτό, από έναν άνδρα που υπηρέτησε ως μυστικοσύμβουλος στην αυλή της Βαϊμάρης γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον, καθώς η Γερμανία δεν είχε ακόμη αποκτήσει τραπεζικό χαρτονόμισμα όταν γράφονταν ο Φάουστ. Ο Γκαίτε πιθανότατα άντλησε υλικό από τις εμπειρίες της επαναστατικής Γαλλίας. Η γαλλική Εθνοσυνέλευση είχε εκδώσει ένα χαρτονόμισμα που υποτίθεται ότι στήριζε την αξία του στην αξία της περιουσίας της Καθολικής Εκκλησίας που κατασχέθηκε το 1790. Αλλά αυτό το χαρτονόμισμα δημιούργησε ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Το αριστούργημα του Γκαίτε σίγουρα συνετέλεσε στη δημιουργία ισχυρών αντιπληθωριστικών νοοτροπιών στις μορφωμένες τάξεις της Γερμανίας. Χρειάστηκε παρά ταύτα ο τρόμος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της μετέπειτα περιόδου ώστε αυτή η μνήμη να παγιωθεί στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Εν τω μεταξύ ο μερκαντιλισμός και ο φόβος απέναντι στα πολύπλοκα χρηματοοικονομικά βάδισαν ιστορικά χέρι - χέρι στη Γερμανία και σε άλλα μέρη του ευρωπαϊκού Βορρά. Τον 15ο αιώνα οι πόλεις της Χανσεατικής Ένωσης ήταν άκρως καχύποπτες απέναντι στην πίστωση και απέκλειαν τους ξένους τραπεζίτες. Οι έμποροι προσπαθούσαν να ισοσκελίζουν τους λογαριασμούς τους διμερώς με αγοραπωλησίες και έκαναν μερική χρήση κερμάτων. Ο ιστορικός της οικονομίας Ραΐμοντ ντε Ρουβέρ υπολόγισε ότι τα πιστωτικά ιδρύματα της Χανσεατικής Ένωσης ήταν δύο αιώνες πίσω από τους Ιταλούς το 1500.
Προχωρώντας ο 16ος αιώνας, οι Γερμανοί του Νότου όπως η οικογένεια των Φούγγερ έγιναν πιο ανταγωνιστικοί απέναντι στους Ιταλούς. Εκείνον τον καιρό ανέπτυξαν ένα σύστημα χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης που περιλάμβανε την άντληση δανείων από τους κατόχους του πλούτου οπουδήποτε στην Ευρώπη και την παροχή δανείων στους μονάρχες. Εξακολουθούσαν δηλαδή να δυσπιστούν απέναντι σε κάθε καινοτομία.
Τότε οι μεγάλοι καινοτόμοι ήταν οι Γενουάτες που ανέπτυξαν το αντίστοιχο των συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων της εποχής παρέχοντας δάνεια προς την ισπανική κυβέρνηση. Σε μια πρώιμη μορφή τιτλοποίησης, οι Γενουάτες χρησιμοποίησαν τις ροές του ασημιού προς την Ισπανία για να χρηματοδοτήσουν την παράδοση του χρυσού για την πληρωμή των ισπανικών στρατευμάτων στις Κάτω Χώρες. Σύμφωνα με το Γάλλο ιστορικό Φερνάντ Μπροντέλ οι Γερμανοί είχαν τρομοκρατηθεί με όλα αυτά και τα θεωρούσαν ως λαθροχειρίες που δεν επρόκειτο να πιάσουν. Έτσι οι Γενουάτες κατάφεραν να πάρουν το επιχειρηματικό μερίδιο των Φούγκερς με την Ισπανία.
Η γερμανική τραπεζική παρέμεινε πίσω και το 19ο αιώνα ενώ τον 20ο οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες ανταποκρίθηκαν με βραδύτητα στην σημαντικότητα των πιστωτικών καρτών, της τιτλοποίησης και των αγορών παραγωγών. Πόσο μετράει ο γερμανικός συντηρητισμός; Οι Γερμανοί είναι εκπληκτικοί κατασκευαστές ενώ οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν πολύ πιο αναπτυγμένο τον χρηματοπιστωτικό τους κλάδο. Η παγκοσμιοποίηση και ο νόμος του συγκριτικού πλεονεκτήματος αφορούν στην πραγματικότητα την εξειδίκευση. Ωστόσο η πολιτισμική προκατάληψη αποτελεί μειονέκτημα. Η έλλειψη ιδίων κεφαλαίων και στον τραπεζικό και στον μη χρηματοπιστωτικό εταιρικό τομέα καθιστά τη γερμανική οικονομία ευάλωτη στα σοκ.
Η προφανής έλλειψη κατανόησης για τις αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ πιστωτών και δανειοληπτών είναι ακόμα πιο επιζήμια. Κανείς δεν μπορεί να έχει μόνιμα εξωτερικά πλεονάσματα χωρίς κάποιος άλλος να έχει ελλείμματα. Συν τοις άλλοις, διαπιστώνουμε την ύπαρξη δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η γερμανική στρατιωτική μηχανή για πάρα πολύ καιρό δεν γνώριζε τι θα πει δημοσιονομική πειθαρχία. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για παράδειγμα, το κύριο μότο του γερμανικού γενικού επιτελείου ήτανε η φράση ‘Geld spielt keine Rolle’ (‘το χρήμα δεν παίζει κανένα ρόλο’). Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε ότι η Γερμανία υπήρξε το πρώτο κράτος μέλος της νομισματικής ένωσης που παραβίασε τους κανόνες για το έλλειμμα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Αλλά στον πραγματικό κόσμο οι πιστωτές έχουν πάντα το πάνω χέρι απέναντι στους δανειολήπτες. Επομένως, αφού το λένε οι γερμανικοί κανόνες, ο ευρωπαϊκός Νότος πρέπει να προετοιμάζεται για λιτότητα, και στη συνέχεια αποπληθωρισμό, ανεργία και ενδεχομένως κοινωνικές ταραχές – αν, βεβαίως, επιβιώσει η Ευρωζώνη…
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)