Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012
To χαμομηλάκι: Πώς να δείξετε στο παιδί την αγάπη σας;
To χαμομηλάκι: Πώς να δείξετε στο παιδί την αγάπη σας;: Οι συμβουλές της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής ( ΑΑΡ ) μπορεί να σας βοηθήσουν. 14 Ways to Show Love for Your Child • Να χ...
Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τις φυλακές Αλλαγές στο νομοσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών επέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, μετά την αποχώρηση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.
Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε επί της αρχής και επί των άρθρων, από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς, ενώ το ΚΚΕ δήλωσε «παρών».
Τονίζοντας πως «είναι υπουργός της κυβέρνησης Παπαδήμου και όχι του κου Σαμαρά ή του κου Καρατζαφέρη» και διαβεβαιώνοντας πως θα επανέλθει με συμφωνία του ίδιου του Πρωθυπουργού που επιδεικνύει προσωπικό ενδιαφέρον για τις ρυθμίσεις, ο Μ. Παπαϊωάννου, απέσυρε τη διάταξη που έδινε τη δυνατότητα πρόωρης αποφυλάκισης και σε καταδικασμένους για κακουργήματα σε κάθειρξη από πέντε έως δέκα έτη. Αντ' αυτής, παρέτεινε την χρονική διάρκεια της ισχύος των ρυθμίσεων από πέντε σε δέκα μήνες, υπογραμμίζοντας πως με τον τρόπο αυτό, θα αποφυλακισθούν ενδεχομένως και περισσότεροι φυλακισμένοι απ' ό,τι προηγουμένως.
Η ρύθμιση της πρόωρης αποφυλάκισης, θα αφορά πλέον κατάδικους με ποινές φυλάκισης έως 3 χρόνια υπό την προϋπόθεση έκτισης του 1/10 της ποινής τους, καθώς και κατάδικους με ποινές φυλάκισης ή και κάθειρξης έως 5 έτη, εφόσον έχουν εκτίσει το 1/5 της ποινής τους.
«Δεν θα βάλω εγώ σε κίνδυνο τη συνοχή της κυβέρνησης, αλλά δεν θα γίνω και ο ηθικός αυτουργός για να λένε για κάποιον που υποτροπίασε, πως ‘ο Παπαϊωάννου τον έβγαλε και ξαναέκανε το έγκλημα’» ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης. «Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου το προσδιόρισαν οι αριθμοί. Είπανε οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, πως είναι θέμα αρχής γι' αυτούς. Και για μένα είναι θέμα αρχής να μην βγει κανείς! Όταν όμως μια Πολιτεία δεν έχει δυνατότητα να κτίσει νέες φυλακές, θα πρέπει να έχει όσους φυλακισμένους αντέχει το σύστημα. Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεται μια πάγια ρύθμιση ώστε για να μπει κάποιος στη φυλακή, να αποφυλακίζεται εκείνος που είναι πιο κοντά στην αποφυλάκιση. Δεν φαντάστηκα ποτέ πως αυτό θα δημιουργούσε πολιτικό ζήτημα στην κυβέρνηση. Αυτό ήταν έξω απ' τις σκέψεις μου» είπε ο υπουργός.
Σε συνεχή σχολιασμό της στάσης της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, ο κος Παπαϊωάννου δήλωσε πως ήθελε να φέρει το νομοσχέδιο πριν τις γιορτές, αλλά αντέδρασαν τα υπόλοιπα κόμματα. Κατόπιν προτροπής του Πρωθυπουργού, επεδίωξε συνάντηση με τους κ.κ. Τζαβάρα και Πλεύρη, οι οποίοι δεν έθεσαν ζήτημα αφαίρεσης του επίμαχου άρθρου, αλλά ζήτησαν εξαιρέσεις για συγκεκριμένα αδικήματα, τις οποίες έκανε ο ίδιος δεκτές. «Με διαβεβαίωναν πως εκείνος που είχε ένσταση ήταν ο κος Δένδιας και είπα πως ‘άλλα μου είπε χθες ο κος Τζαβάρας’. Φαίνεται πως ο κος Σαμαράς έχει προνομιακό συνομιλητή τον κο Δένδια. Παρουσία του κου Αβραμόπουλου και Βορίδη, στο υπουργικό συμβούλιο μου είπαν ‘δεν έχεις άλλη επιλογή’…»
Ο κος Παπαϊωάννου, τέλος, στηλίτευσε την στάση όλων των προηγούμενων υπουργών Δικαιοσύνης που διαμαρτυρήθηκαν για τις ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανόμενου έτσι και του Χάρη Καστανίδη. «Εγώ θα επανέλθω - και θα επανέλθω και στο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά με πρόσθετα μέτρα. Τον απασχολούν και τον Πρωθυπουργό εκείνοι οι 7000 φτωχοί σε σύνολο 12700 φυλακισμένων…».
Σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας, διαπίστωσε πως «ο υπουργός δεν υπερασπίστηκε τελικά την διάταξή του».
Διεκτραγωδώντας με τη σειρά του την κατάσταση στις φυλακές και τα κρατητήρια, («οκτώ άτομα σε ένα κελί», «διαβίωση ακόμα και στις τουαλέτες») ο κος Δρίτσας παρατήρησε πως «τέτοιες φυλακές αναπαράγουν την εγκληματικότητα».
«Πολύ φοβάμαι πως των ευνοϊκών ρυθμίσεων ελάχιστοι θα μπορούν να κάνουν χρήση. Κρατάμε τα προσχήματα, αναπαράγεται η συναίνεση των 3 κομμάτων, ξεφεύγουμε απ' τη σκόπελο μιας πολιτικής κρίσης και παροξύνουμε την κοινωνική κρίση. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα» εκτίμησε ο κος Δρίτσας.
Σημειώνεται πως σε δηλώσεις του, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, ανέφερε ότι διέκρινε στη στάση του Μ. Παπαϊωάννου «προβοκάτσια κατά του Λουκά Παπαδήμου και πολιτικό παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου» και ανακοίνωσε πως αύριο το πρωί, θα συσκεφθεί με τους υπουργούς του ΛΑΟΣ που μετέχουν στην κυβέρνηση για την παραμονή τους σε αυτή - συνεκτιμούμενης της τελικής στάσης του υπουργού Δικαιοσύνης.
kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τονίζοντας πως «είναι υπουργός της κυβέρνησης Παπαδήμου και όχι του κου Σαμαρά ή του κου Καρατζαφέρη» και διαβεβαιώνοντας πως θα επανέλθει με συμφωνία του ίδιου του Πρωθυπουργού που επιδεικνύει προσωπικό ενδιαφέρον για τις ρυθμίσεις, ο Μ. Παπαϊωάννου, απέσυρε τη διάταξη που έδινε τη δυνατότητα πρόωρης αποφυλάκισης και σε καταδικασμένους για κακουργήματα σε κάθειρξη από πέντε έως δέκα έτη. Αντ' αυτής, παρέτεινε την χρονική διάρκεια της ισχύος των ρυθμίσεων από πέντε σε δέκα μήνες, υπογραμμίζοντας πως με τον τρόπο αυτό, θα αποφυλακισθούν ενδεχομένως και περισσότεροι φυλακισμένοι απ' ό,τι προηγουμένως.
Η ρύθμιση της πρόωρης αποφυλάκισης, θα αφορά πλέον κατάδικους με ποινές φυλάκισης έως 3 χρόνια υπό την προϋπόθεση έκτισης του 1/10 της ποινής τους, καθώς και κατάδικους με ποινές φυλάκισης ή και κάθειρξης έως 5 έτη, εφόσον έχουν εκτίσει το 1/5 της ποινής τους.
«Δεν θα βάλω εγώ σε κίνδυνο τη συνοχή της κυβέρνησης, αλλά δεν θα γίνω και ο ηθικός αυτουργός για να λένε για κάποιον που υποτροπίασε, πως ‘ο Παπαϊωάννου τον έβγαλε και ξαναέκανε το έγκλημα’» ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης. «Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου το προσδιόρισαν οι αριθμοί. Είπανε οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, πως είναι θέμα αρχής γι' αυτούς. Και για μένα είναι θέμα αρχής να μην βγει κανείς! Όταν όμως μια Πολιτεία δεν έχει δυνατότητα να κτίσει νέες φυλακές, θα πρέπει να έχει όσους φυλακισμένους αντέχει το σύστημα. Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεται μια πάγια ρύθμιση ώστε για να μπει κάποιος στη φυλακή, να αποφυλακίζεται εκείνος που είναι πιο κοντά στην αποφυλάκιση. Δεν φαντάστηκα ποτέ πως αυτό θα δημιουργούσε πολιτικό ζήτημα στην κυβέρνηση. Αυτό ήταν έξω απ' τις σκέψεις μου» είπε ο υπουργός.
Σε συνεχή σχολιασμό της στάσης της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, ο κος Παπαϊωάννου δήλωσε πως ήθελε να φέρει το νομοσχέδιο πριν τις γιορτές, αλλά αντέδρασαν τα υπόλοιπα κόμματα. Κατόπιν προτροπής του Πρωθυπουργού, επεδίωξε συνάντηση με τους κ.κ. Τζαβάρα και Πλεύρη, οι οποίοι δεν έθεσαν ζήτημα αφαίρεσης του επίμαχου άρθρου, αλλά ζήτησαν εξαιρέσεις για συγκεκριμένα αδικήματα, τις οποίες έκανε ο ίδιος δεκτές. «Με διαβεβαίωναν πως εκείνος που είχε ένσταση ήταν ο κος Δένδιας και είπα πως ‘άλλα μου είπε χθες ο κος Τζαβάρας’. Φαίνεται πως ο κος Σαμαράς έχει προνομιακό συνομιλητή τον κο Δένδια. Παρουσία του κου Αβραμόπουλου και Βορίδη, στο υπουργικό συμβούλιο μου είπαν ‘δεν έχεις άλλη επιλογή’…»
Ο κος Παπαϊωάννου, τέλος, στηλίτευσε την στάση όλων των προηγούμενων υπουργών Δικαιοσύνης που διαμαρτυρήθηκαν για τις ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανόμενου έτσι και του Χάρη Καστανίδη. «Εγώ θα επανέλθω - και θα επανέλθω και στο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά με πρόσθετα μέτρα. Τον απασχολούν και τον Πρωθυπουργό εκείνοι οι 7000 φτωχοί σε σύνολο 12700 φυλακισμένων…».
Σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας, διαπίστωσε πως «ο υπουργός δεν υπερασπίστηκε τελικά την διάταξή του».
Διεκτραγωδώντας με τη σειρά του την κατάσταση στις φυλακές και τα κρατητήρια, («οκτώ άτομα σε ένα κελί», «διαβίωση ακόμα και στις τουαλέτες») ο κος Δρίτσας παρατήρησε πως «τέτοιες φυλακές αναπαράγουν την εγκληματικότητα».
«Πολύ φοβάμαι πως των ευνοϊκών ρυθμίσεων ελάχιστοι θα μπορούν να κάνουν χρήση. Κρατάμε τα προσχήματα, αναπαράγεται η συναίνεση των 3 κομμάτων, ξεφεύγουμε απ' τη σκόπελο μιας πολιτικής κρίσης και παροξύνουμε την κοινωνική κρίση. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα» εκτίμησε ο κος Δρίτσας.
Σημειώνεται πως σε δηλώσεις του, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, ανέφερε ότι διέκρινε στη στάση του Μ. Παπαϊωάννου «προβοκάτσια κατά του Λουκά Παπαδήμου και πολιτικό παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου» και ανακοίνωσε πως αύριο το πρωί, θα συσκεφθεί με τους υπουργούς του ΛΑΟΣ που μετέχουν στην κυβέρνηση για την παραμονή τους σε αυτή - συνεκτιμούμενης της τελικής στάσης του υπουργού Δικαιοσύνης.
kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σε πανικό οι Παπανδρεϊκοί ψάχνουν για υποψήφιο πρόεδρο
Σε πανικό οι Παπανδρεϊκοί ψάχνουν για υποψήφιο πρόεδρο
31.01.2012
20:11
0
Share
-A+A
Πυρετός συσκέψεων μεταξύ στελεχών του ΠΑΣΟΚ μετά τον αιφνιδιασμό που υπέστησαν από την απόφαση των Ευάγγελου Βενιζέλου και Ανδρέα Λοβέρδου για συμπόρευση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι κ.κ. Χρήστος Παπουτσής, Χάρης Καστανίδης και Λούκα Κατσέλη που εκφράζουν το «παπανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ έχουν συνάντηση για να προσδιορίσουν αν και ποιός θα κατέλθει απέναντι στον Βαγγέλη Βενιζέλο.
Το μεσημέρι η Λούκα Κατσέλη κάλεσε στο γραφείο της στην οδό Σίνα νεοεκλεγέντες βουλευτές (Μιχελογιαννάκη, Κυριακοπούλου, Αντωνακόπουλο Τεκτονίδου Νταλάρα κ.α.) όπου - παρόντος του συζύγου της Γεράσιμου Αρσένη – εκδήλωσε το ενδιαφέρον της να είναι υποψήφια. Αφορμή για την «μάζωξη» ήταν η εκδήλωση που ετοιμάζει το ίδρυμα ΙΝΕΡΠΟΣΤ στο Πολεμικό Μουσείο στις 10-11 Φεβρουαρίου με τίτλο «Υπάρχει και Άλλος Δρόμος για Έξοδο Από την Κρίση» και ομιλητές μεταξύ άλλων τους Κένεθ Γκαλμπραίηθ τζούνιορ και Γιάννη Βαρουφάκη
Οι εκτιμήσεις είναι ότι μετά τις νέες εξελίξεις η συμμαχία Βενιζέλου-Λοβέρδου «γέρνει» πλέον την ζυγαριά υπέρ τους τόσο μέσα στο κόμμα, όσο και στην Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και στο Εθνικό Συμβούλιο.
Οι εξελίξεις πλέον στο ΠΑΣΟΚ είναι ραγδαίες και όλοι περιμένουν ποιά θα είναι η απάντηση του Γιώργου Παπανδρέου και των υποστηρικτών του στην κίνηση των δύο αλλά και ποιό θα είναι το αποτέλεσμα του ραντεβού που θα έχουν αύριο οι τρείς τους στην Ιπποκράτους.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική αναβρασμός Βενιζέλος Λοβέρδος Παπανδρέου στρατόπεδο συμμαχία συνάντηση
31.01.2012
20:11
0
Share
-A+A
Πυρετός συσκέψεων μεταξύ στελεχών του ΠΑΣΟΚ μετά τον αιφνιδιασμό που υπέστησαν από την απόφαση των Ευάγγελου Βενιζέλου και Ανδρέα Λοβέρδου για συμπόρευση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι κ.κ. Χρήστος Παπουτσής, Χάρης Καστανίδης και Λούκα Κατσέλη που εκφράζουν το «παπανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ έχουν συνάντηση για να προσδιορίσουν αν και ποιός θα κατέλθει απέναντι στον Βαγγέλη Βενιζέλο.
Το μεσημέρι η Λούκα Κατσέλη κάλεσε στο γραφείο της στην οδό Σίνα νεοεκλεγέντες βουλευτές (Μιχελογιαννάκη, Κυριακοπούλου, Αντωνακόπουλο Τεκτονίδου Νταλάρα κ.α.) όπου - παρόντος του συζύγου της Γεράσιμου Αρσένη – εκδήλωσε το ενδιαφέρον της να είναι υποψήφια. Αφορμή για την «μάζωξη» ήταν η εκδήλωση που ετοιμάζει το ίδρυμα ΙΝΕΡΠΟΣΤ στο Πολεμικό Μουσείο στις 10-11 Φεβρουαρίου με τίτλο «Υπάρχει και Άλλος Δρόμος για Έξοδο Από την Κρίση» και ομιλητές μεταξύ άλλων τους Κένεθ Γκαλμπραίηθ τζούνιορ και Γιάννη Βαρουφάκη
Οι εκτιμήσεις είναι ότι μετά τις νέες εξελίξεις η συμμαχία Βενιζέλου-Λοβέρδου «γέρνει» πλέον την ζυγαριά υπέρ τους τόσο μέσα στο κόμμα, όσο και στην Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και στο Εθνικό Συμβούλιο.
Οι εξελίξεις πλέον στο ΠΑΣΟΚ είναι ραγδαίες και όλοι περιμένουν ποιά θα είναι η απάντηση του Γιώργου Παπανδρέου και των υποστηρικτών του στην κίνηση των δύο αλλά και ποιό θα είναι το αποτέλεσμα του ραντεβού που θα έχουν αύριο οι τρείς τους στην Ιπποκράτους.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική αναβρασμός Βενιζέλος Λοβέρδος Παπανδρέου στρατόπεδο συμμαχία συνάντηση
Φιλί της ζωής για το ΠΑΣΟΚ η συμφωνία Βενιζέλου-Λοβέρδου! ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ
0
Share
-A+A
Η πολιτική συμφωνία που συνυπέγραψαν ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος απελευθερώνει το ΠΑΣΟΚ απο την ιδιότυπη ομηρεία στην οποία το είχε καταδικάσει η παράλογη εμμονή του Γιώργου Παπανδρέου να αποχωρήσει απο την προεδρεία του κόμματος με όρους και προϋποθέσεις που θύμιζαν περισσότερο δεσποτεία και λιγότερο ένα δημοκρατικό κόμμα.
Εδώ και πολύ καιρό ο Γιώργος Παπανδρέου περιφρονώντας και ευτελίζοντας με τρόπο προκλητικό κάθε έννοια συλλογικότητας, εγκλώβιζε την παράταξη του σε ένα παραλυτικό κενό εξουσίας μεταφέροντας την εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ στην κοινοβουλευτική του ομάδα και εν τέλει στην ίδια την κυβέρνηση συνεργασίας. Αξιοποιώντας τις αντιθέσεις και τις (νόμιμες) φιλοδοξίες των διαδόχων του, αλλά και την ανασφάλεια της κομματικής γραφειοκρατίας της Ιπποκράτους, ο πρώην πρωθυπουργός προσπαθούσε, χωρίς εμφανές σχέδιο, να κερδίσει χρόνο σε βάρος του ίδιου του κόμματος του και της χώρας. Κρίσιμες αποφάσεις και νομοσχέδια έμπαιναν στον φαύλο κύκλο μιας τυφλής εσωκομματικής αντιπαράθεσης σε βάρος της ίδιας της κοινωνίας.
Οι δύο κορυφαίοι υπουργοί που συνειδητοποίησαν το παραλυτικό αυτό τέλμα αλλά και τις διαθέσεις τις κοινής γνώμης όπως καταγράφονται στις καταστρεπτικές για το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις, βρήκαν τον τροπο να
παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συμπορευτούν σε μια πρόσπαθεια πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ.
Ειδικά ο Ανδρέας Λοβέρδος που δίνει το προβάδισμα στον Βαγγέλη Βενιζέλο, βάζοντας σε παρένθεση τις ηγετικές του φιλοδοξίες για να διασωθεί ο ισχυρότερος πόλος της κεντροαριστεράς απο μια προεξοφλημένη
εκλογική και πολιτική ήττα.
Η πολιτική συμπόρευση των δύο κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην κρίσιμη αυτή συγκυρία διαμορφώνει μια συντριπτική πλειοψηφία στο κόμμα αφού πλέον στηρίζεται από την πλειονότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας,του Εθνικού Συμβουλίου και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Με την συμπόρευση του Λοβέρδου δημιουργείται πλέον η κρίσιμη μάζα για να απομακρυνθεί απο την ηγεσία ο Παπανδρέου και οι κηπουροί του, ενώ δημιουργούνται ταυτόχρονα οι προϋποθέσεις ομογενοποίησης και αποτελεσματικότητας του κόμματος εν όψει της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Ταυτόχρονα απαλλάσσει το ΠΑΣΟΚ απο μια άσκοπη και αδελφοκτόνα σύγκρουση σε μια κρίσιμη στιγμή για την χώρα που παλεύει να διασωθεί από την χρεοκοπία!
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Βενιζέλος Λοβέρδος Γιώργος Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ συμπόρευση συμφωνία φιλί ζωής
Share
-A+A
Η πολιτική συμφωνία που συνυπέγραψαν ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος απελευθερώνει το ΠΑΣΟΚ απο την ιδιότυπη ομηρεία στην οποία το είχε καταδικάσει η παράλογη εμμονή του Γιώργου Παπανδρέου να αποχωρήσει απο την προεδρεία του κόμματος με όρους και προϋποθέσεις που θύμιζαν περισσότερο δεσποτεία και λιγότερο ένα δημοκρατικό κόμμα.
Εδώ και πολύ καιρό ο Γιώργος Παπανδρέου περιφρονώντας και ευτελίζοντας με τρόπο προκλητικό κάθε έννοια συλλογικότητας, εγκλώβιζε την παράταξη του σε ένα παραλυτικό κενό εξουσίας μεταφέροντας την εσωκομματική κρίση του ΠΑΣΟΚ στην κοινοβουλευτική του ομάδα και εν τέλει στην ίδια την κυβέρνηση συνεργασίας. Αξιοποιώντας τις αντιθέσεις και τις (νόμιμες) φιλοδοξίες των διαδόχων του, αλλά και την ανασφάλεια της κομματικής γραφειοκρατίας της Ιπποκράτους, ο πρώην πρωθυπουργός προσπαθούσε, χωρίς εμφανές σχέδιο, να κερδίσει χρόνο σε βάρος του ίδιου του κόμματος του και της χώρας. Κρίσιμες αποφάσεις και νομοσχέδια έμπαιναν στον φαύλο κύκλο μιας τυφλής εσωκομματικής αντιπαράθεσης σε βάρος της ίδιας της κοινωνίας.
Οι δύο κορυφαίοι υπουργοί που συνειδητοποίησαν το παραλυτικό αυτό τέλμα αλλά και τις διαθέσεις τις κοινής γνώμης όπως καταγράφονται στις καταστρεπτικές για το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις, βρήκαν τον τροπο να
παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συμπορευτούν σε μια πρόσπαθεια πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ.
Ειδικά ο Ανδρέας Λοβέρδος που δίνει το προβάδισμα στον Βαγγέλη Βενιζέλο, βάζοντας σε παρένθεση τις ηγετικές του φιλοδοξίες για να διασωθεί ο ισχυρότερος πόλος της κεντροαριστεράς απο μια προεξοφλημένη
εκλογική και πολιτική ήττα.
Η πολιτική συμπόρευση των δύο κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην κρίσιμη αυτή συγκυρία διαμορφώνει μια συντριπτική πλειοψηφία στο κόμμα αφού πλέον στηρίζεται από την πλειονότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας,του Εθνικού Συμβουλίου και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Με την συμπόρευση του Λοβέρδου δημιουργείται πλέον η κρίσιμη μάζα για να απομακρυνθεί απο την ηγεσία ο Παπανδρέου και οι κηπουροί του, ενώ δημιουργούνται ταυτόχρονα οι προϋποθέσεις ομογενοποίησης και αποτελεσματικότητας του κόμματος εν όψει της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Ταυτόχρονα απαλλάσσει το ΠΑΣΟΚ απο μια άσκοπη και αδελφοκτόνα σύγκρουση σε μια κρίσιμη στιγμή για την χώρα που παλεύει να διασωθεί από την χρεοκοπία!
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Βενιζέλος Λοβέρδος Γιώργος Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ συμπόρευση συμφωνία φιλί ζωής
Σχεδιάζεται «μπαζούκα» 1,5 τρισ. για τη διάσωση του ευρώ
31 Ιανουαρίου 2012 Διεθνή
0
Ένας «υπέρ-μηχανισμός» διάσωσης του ευρώ με πόρους 1.500 δισεκατομμυρίων ευρώ σχεδιάζεται σε στενό κύκλο αξιωματούχων από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σύμφωνα με αποκλειστική είδηση που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική σελίδα των γερμανικών Financial Times.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας από τις Βρυξέλλες πρόκειται για τον συνδυασμό τριών μηχανισμών διάσωσης, το χρονοδιάγραμμα για την δημιουργία του οποίου έχει ήδη σχεδιαστεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το ύψος του αποθεματικού διέρρευσε, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, από τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, έπειτα από σχετική συνάντηση που είχε με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον Πρόεδρο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Γάλλο ομόλογό του Φρανσουά Μπαρουέν στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός.
Η εφημερίδα επισημαίνει ωστόσο ότι η πληροφορία δεν έχει επιβεβαιωθεί από την γερμανική κυβέρνηση, γεγονός που θεωρείται λογικό, καθώς δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη η συναίνεση των κομμάτων που συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό.
Εκτιμάται πάντως ότι ο μηχανισμός θα μπορεί να εγκριθεί στο ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου, όπου θα τεθεί και το ζήτημα του EFSF και του ESM και να εγκριθεί τον Απρίλιο και από την Σύνοδο του ΔΝΤ.
0
Ένας «υπέρ-μηχανισμός» διάσωσης του ευρώ με πόρους 1.500 δισεκατομμυρίων ευρώ σχεδιάζεται σε στενό κύκλο αξιωματούχων από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σύμφωνα με αποκλειστική είδηση που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική σελίδα των γερμανικών Financial Times.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας από τις Βρυξέλλες πρόκειται για τον συνδυασμό τριών μηχανισμών διάσωσης, το χρονοδιάγραμμα για την δημιουργία του οποίου έχει ήδη σχεδιαστεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το ύψος του αποθεματικού διέρρευσε, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, από τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, έπειτα από σχετική συνάντηση που είχε με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον Πρόεδρο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Γάλλο ομόλογό του Φρανσουά Μπαρουέν στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός.
Η εφημερίδα επισημαίνει ωστόσο ότι η πληροφορία δεν έχει επιβεβαιωθεί από την γερμανική κυβέρνηση, γεγονός που θεωρείται λογικό, καθώς δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη η συναίνεση των κομμάτων που συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό.
Εκτιμάται πάντως ότι ο μηχανισμός θα μπορεί να εγκριθεί στο ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου, όπου θα τεθεί και το ζήτημα του EFSF και του ESM και να εγκριθεί τον Απρίλιο και από την Σύνοδο του ΔΝΤ.
H Στήλη του Ερμοκράτη: Και το πλοίο φεύγει…
H Στήλη του Ερμοκράτη: Και το πλοίο φεύγει…: Δε με νοιάζει που φεύγω, δε με πειράζουν τα ταξίδια. Με πειράζει το «ΓΙΑΤΙ;». Γιατί ένας ευλογημένος τόπος, τούτη δω η χώρα, τείνει να μο...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: La Santé par la Dépuration - Solution au problème...
DÉMOCRATIE-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
La Santé par la Dépuration - Solution au problème...: La Santé par la Dépuration - Solution au problème de santé n°1 La Dépuration: Une Clef fondamentale de la Santé Qui veut se dépurer ? . ...
La Santé par la Dépuration - Solution au problème...: La Santé par la Dépuration - Solution au problème de santé n°1 La Dépuration: Une Clef fondamentale de la Santé Qui veut se dépurer ? . ...
Ντράγκι: Το σύμφωνο ενισχύει την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη
31.01.2012
09:13
0
Share
-A+A
Ικανοποιημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι μετά την υπογραφή του δημοσιονομικού συμφώνου από τις 25 ευρωπαϊκές χώρες, κρίνοντας ότι αυτό θα «ενισχύσει αναμφίβολα την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη».
Η συνθήκη αυτή «είναι ένα πρώτο βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στους δημοσιογράφους και πρόσθεσε ότι « χαιρετίζουμε την έναρξη της ισχύος τον Ιούλιο, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, του ταμείου μόνιμης διάσωσης της ευρωζώνης».
Η άποψη του Μάριο Ντράγκι έχει βαρύνουσα σημασία καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν ότι η συνθήκη θα ενθαρρύνει το νομισματικό ινστιτούτο να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες ώστε να βοηθήσει τις εύθραυστες χώρες της νομισματικής Ένωσης απέναντι στην κρίση χρέους, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Ένωσης αντιμετωπίζει θετικά μια τέτοια εξέλιξη.
Με εξαίρεση τη Βρετανία και την Τσεχία, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δέχτηκαν χθες να εντάξουν στις νομοθεσίες τους έναν «χρυσό κανόνα» που θα επιτρέψει την επιστροφή σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την επιβολή σχεδόν αυτόματων κυρώσεων σε περίπτωση παρεκτροπής των δημοσίων ελλειμμάτων, κάτι το οποίο απαιτούσε η Γερμανία με αντάλλαγμα τη χρηματοπιστωτική της αλληλεγγύη.
Το θέμα της δανειοδοτικής ικανότητας του Ταμείου θα εξεταστεί κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής των 27 στις αρχές Μαρτίου.Η Γερμανία, πάντως, δέχεται πιέσεις για αύξηση των πόρων του Ταμείου από 500 σε 750 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία δημοσιονομικό σύμφωνο ΕΚΤ Ευρωζώνη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Μάριο Ντράγκι τρόικα
09:13
0
Share
-A+A
Ικανοποιημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι μετά την υπογραφή του δημοσιονομικού συμφώνου από τις 25 ευρωπαϊκές χώρες, κρίνοντας ότι αυτό θα «ενισχύσει αναμφίβολα την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη».
Η συνθήκη αυτή «είναι ένα πρώτο βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στους δημοσιογράφους και πρόσθεσε ότι « χαιρετίζουμε την έναρξη της ισχύος τον Ιούλιο, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, του ταμείου μόνιμης διάσωσης της ευρωζώνης».
Η άποψη του Μάριο Ντράγκι έχει βαρύνουσα σημασία καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν ότι η συνθήκη θα ενθαρρύνει το νομισματικό ινστιτούτο να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες ώστε να βοηθήσει τις εύθραυστες χώρες της νομισματικής Ένωσης απέναντι στην κρίση χρέους, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Ένωσης αντιμετωπίζει θετικά μια τέτοια εξέλιξη.
Με εξαίρεση τη Βρετανία και την Τσεχία, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δέχτηκαν χθες να εντάξουν στις νομοθεσίες τους έναν «χρυσό κανόνα» που θα επιτρέψει την επιστροφή σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την επιβολή σχεδόν αυτόματων κυρώσεων σε περίπτωση παρεκτροπής των δημοσίων ελλειμμάτων, κάτι το οποίο απαιτούσε η Γερμανία με αντάλλαγμα τη χρηματοπιστωτική της αλληλεγγύη.
Το θέμα της δανειοδοτικής ικανότητας του Ταμείου θα εξεταστεί κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής των 27 στις αρχές Μαρτίου.Η Γερμανία, πάντως, δέχεται πιέσεις για αύξηση των πόρων του Ταμείου από 500 σε 750 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία δημοσιονομικό σύμφωνο ΕΚΤ Ευρωζώνη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Μάριο Ντράγκι τρόικα
Ντράγκι: Το σύμφωνο ενισχύει την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη
31.01.2012
09:13
0
Share
-A+A
Ικανοποιημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι μετά την υπογραφή του δημοσιονομικού συμφώνου από τις 25 ευρωπαϊκές χώρες, κρίνοντας ότι αυτό θα «ενισχύσει αναμφίβολα την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη».
Η συνθήκη αυτή «είναι ένα πρώτο βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στους δημοσιογράφους και πρόσθεσε ότι « χαιρετίζουμε την έναρξη της ισχύος τον Ιούλιο, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, του ταμείου μόνιμης διάσωσης της ευρωζώνης».
Η άποψη του Μάριο Ντράγκι έχει βαρύνουσα σημασία καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν ότι η συνθήκη θα ενθαρρύνει το νομισματικό ινστιτούτο να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες ώστε να βοηθήσει τις εύθραυστες χώρες της νομισματικής Ένωσης απέναντι στην κρίση χρέους, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Ένωσης αντιμετωπίζει θετικά μια τέτοια εξέλιξη.
Με εξαίρεση τη Βρετανία και την Τσεχία, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δέχτηκαν χθες να εντάξουν στις νομοθεσίες τους έναν «χρυσό κανόνα» που θα επιτρέψει την επιστροφή σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την επιβολή σχεδόν αυτόματων κυρώσεων σε περίπτωση παρεκτροπής των δημοσίων ελλειμμάτων, κάτι το οποίο απαιτούσε η Γερμανία με αντάλλαγμα τη χρηματοπιστωτική της αλληλεγγύη.
Το θέμα της δανειοδοτικής ικανότητας του Ταμείου θα εξεταστεί κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής των 27 στις αρχές Μαρτίου.Η Γερμανία, πάντως, δέχεται πιέσεις για αύξηση των πόρων του Ταμείου από 500 σε 750 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία δημοσιονομικό σύμφωνο ΕΚΤ Ευρωζώνη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Μάριο Ντράγκι τρόικα
09:13
0
Share
-A+A
Ικανοποιημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι μετά την υπογραφή του δημοσιονομικού συμφώνου από τις 25 ευρωπαϊκές χώρες, κρίνοντας ότι αυτό θα «ενισχύσει αναμφίβολα την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη».
Η συνθήκη αυτή «είναι ένα πρώτο βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στους δημοσιογράφους και πρόσθεσε ότι « χαιρετίζουμε την έναρξη της ισχύος τον Ιούλιο, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, του ταμείου μόνιμης διάσωσης της ευρωζώνης».
Η άποψη του Μάριο Ντράγκι έχει βαρύνουσα σημασία καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν ότι η συνθήκη θα ενθαρρύνει το νομισματικό ινστιτούτο να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες ώστε να βοηθήσει τις εύθραυστες χώρες της νομισματικής Ένωσης απέναντι στην κρίση χρέους, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Ένωσης αντιμετωπίζει θετικά μια τέτοια εξέλιξη.
Με εξαίρεση τη Βρετανία και την Τσεχία, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δέχτηκαν χθες να εντάξουν στις νομοθεσίες τους έναν «χρυσό κανόνα» που θα επιτρέψει την επιστροφή σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την επιβολή σχεδόν αυτόματων κυρώσεων σε περίπτωση παρεκτροπής των δημοσίων ελλειμμάτων, κάτι το οποίο απαιτούσε η Γερμανία με αντάλλαγμα τη χρηματοπιστωτική της αλληλεγγύη.
Το θέμα της δανειοδοτικής ικανότητας του Ταμείου θα εξεταστεί κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής των 27 στις αρχές Μαρτίου.Η Γερμανία, πάντως, δέχεται πιέσεις για αύξηση των πόρων του Ταμείου από 500 σε 750 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία δημοσιονομικό σύμφωνο ΕΚΤ Ευρωζώνη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Μάριο Ντράγκι τρόικα
23:27Koίτα εξαθλιωμένε πολίτη, πόσα κονομάνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, οι βουλευτές και οι υπάλληλοι της Βουλής σε καιρό κρίσης!
30 Ιανουαρίου 2012 Blog
1603
Πάρτι αποδοχών για τους ανώτατους άρχοντες και συντάξεων για τους «ευνοημένους» τους, εργαζόμενους της Βουλής, γίνεται σε καιρούς λιτότητας. Ένα άρθρο που πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι Έλληνες
Τη στιγμή που οι μισθωτοί χάνουν κατά μέσον όρο 400 ευρώ το μήνα εδώ και ένα χρόνο ελέω Μνημονίου, οι ανώτατοι άρχοντες είδαν μόνο τη μείωση κατά 12% των εξόδων παράστασης όταν οι συνολικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κόπηκαν οριζόντια 20% (πλέον των Δώρων και επιδόματος αδείας που κόπηκαν σε όλους ανεξαιρέτως).
Κοντά σε βουλευτές, υπουργούς, υφυπουργούς, τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «ευνοημένοι» είναι και οι πέριξ αυτών υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι εκτός του ότι διατήρησαν 16 μισθούς εισπράττουν παχυλά εφάπαξ -κατά μέσον όρο 250.000 ευρώ -και υψηλές συντάξεις. Παγκόσμια πρωτοτυπία αποτελεί και η κατοχύρωση δύο συντάξεων για τους βουλευτές.
Σε εποχές οικονομικής κρίσης, με τους εργαζόμενους να βιώνουν καθημερινά την άμεση (κόψιμο μισθών, καταργήσεις Δώρων και επιδόματος αδείας) ή έμμεση (αυξήσεις φόρων, αλλαγή εργασιακών σχέσεων για τον ιδιωτικό τομέα) μείωση των εισοδημάτων τους, δεν έχουμε μόνο φαινόμενα απαίτησης αναδρομικών από περίπου 800 βουλευτές του παρελθόντος (ανάλογα αυτών που έλαβαν οι δικαστικοί), αλλά ανεπίσημα στοιχεία από το υπουργείο Οικονομικών καταδεικνύουν, σύμφωνα με πληροφορίες, και τα προνόμια που συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι 300 του Κοινοβουλίου και οι πέριξ αυτών:
Οι περικοπές
1 Καταρχήν το Μνημόνιο έφερε την περικοπή κατά 12% των εξόδων παράστασης του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του προέδρου της Βουλής, των υπουργών και των υφυπουργών. Δηλαδή, μια μηνιαία περικοπή της τάξης των περίπου 1.000 ευρώ για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και 190 ευρώ κατά μέσον όρο για τους υπόλοιπους.
2 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εισπράττει περίπου 360.000 ευρώ. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 565/18.3.1977 του παρέχεται μηνιαία χορηγία ίση με το τετραπλάσιο της βουλευτικής αποζημίωσης (7.000 ευρώ) ήτοι 28.000 ευρώ, τα οποία περιορίζονται σε περίπου 22.000 ευρώ μετά την παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20%. Συμπληρωματικά καταβάλλονται μηνιαία ως έξοδα παράστασης ίσα με το 1/3 της χορηγίας -και μάλιστα χωρίς κρατήσεις ήτοι 9.300 ευρώ, τα οποία μετά τη μείωση του 12% περιορίστηκαν σε περίπου 8.200 ευρώ. Μηνιαίως εισπράττει περίπου 30.000 ευρώ ή κοντά 360.000 ευρώ ετησίως.
3 Ο πρωθυπουργός παίρνει τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ, προσαυξημένη κατά 40% ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.800 ευρώ ή περίπου 2.460 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνολικά λαμβάνει περίπου 9.460 ευρώ το μήνα ή περίπου 113.500 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
4 Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που έχουν και τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ μηνιαίως, με προσαύξηση 30% για τον αντιπρόεδρο και 20% για τους βουλευτές ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.100 ευρώ και 1.400 ευρώ αντίστοιχα. Μετά την περικοπή 12% τα ποσά αυτά μειώνονται σε 1.900 ευρώ και 1.230 ευρώ αντίστοιχα. Συνεπώς ένας υπουργός ή υφυπουργός-βουλευτής λαμβάνει μηνιαίως 8.230 ευρώ ή περίπου 98.760 ευρώ (προ φόρου) ετησίως. Ο αντιπρόεδρος λαμβάνει 8.900 ευρώ μηνιαίως ή περίπου 106.800 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
Το υπουργικό
5 Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ και το 50% των εξόδων παράστασης των υπουργών -βουλευτών ήτοι 700 ευρώ, τα οποία περιορίστηκαν σε 610 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνεπώς μηνιαίως λαμβάνουν 7.610 ευρώ ή περίπου 91.320 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
6 Οι βουλευτές εκτός της βουλευτικής αποζημίωσης 7.000 ευρώ (κάθε χρόνο από το 2009, ο πρόεδρος της Βουλής εισηγείται τη μείωση της αποζημίωσης στην ολομέλεια, η οποία την εγκρίνει) εισπράττουν και έξοδα παράστασης 1.400 ευρώ ή περίπου 1.230 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Μηνιαίως λαμβάνουν (προ φόρου) 8.230 ευρώ ή 98.760 ευρώ ετησίως.
7 Αξίζει να καταγραφεί ότι οι βουλευτές έχουν λαμβάνειν και από τις συμμετοχές τους στις Επιτροπές -δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Επιτροπή Οικονομικών που συνεδριάζει τις περισσότερες φορές τον τελευταίο χρόνο, ώστε να αναπληρώσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, τα χαμένα από τις περικοπές του Μνημονίου. Επιπροσθέτως λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, επίδομα κίνησης αναλόγως του τόπου εκλογής, αυτοκίνητα, και μεταξύ άλλων η Βουλή τούς πληρώνει και τους λογαριασμούς τηλεφώνου.
Δύο συντάξεις
8 Καταστρατηγείται πρωτίστως από τους βουλευτές ο βασικός κανόνας του ενός κύριου φορέα σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους. Οι βουλευτές λαμβάνουν δύο κύριες συντάξεις και χωρίς κανέναν περιορισμό ως προς το ύψος της σύνταξης που λαμβάνουν από άλλο ασφαλιστικό ή συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης. Από το 1993 και μετά το σύνολο των ασφαλισμένων λαμβάνει μόνο μια κύρια σύνταξη, ενώ το προνόμιο των δύο κύριων συντάξεων διατηρήθηκε μόνο για ασφαλισμένους προ του 1993. Αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμη και ο διπλασιασμός του χρόνου της βουλευτικής θητείας από 4 σε 8 έτη από το 2008 δεν αφορούσε τους παλιούς, αλλά τους νέους βουλευτές.
9 Σε όλους τους Προέδρους της Δημοκρατίας που έχουν αποχωρήσει παρέχεται ισόβια μηνιαία αποζημίωση λόγω εξόδων παράστασης ίση με το 50% της μηνιαίας χορηγίας του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας ήτοι 11.000 ευρώ (μετά τον παρακρατούμενο φόρο 20%) ή ετησίως 132.000 ευρώ.
Οι υπάλληλοι
10 Προκλητικό είναι το συνταξιοδοτικό καθεστώς των υπαλλήλων της Βουλής, καθώς και η πληθώρα επιδομάτων, προσαυξήσεων, αποζημιώσεων και εφάπαξ παροχών. Ενδεικτικές είναι οι συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί κατά καιρούς για το προσωπικό της Βουλής. Οπως η προσαύξηση κατά 25% του βασικού μισθού, η περαιτέρω προσαύξηση κατά 15% με την αποχώρησή τους λόγω συνταξιοδότησης και η λήψη πλήρους σύνταξης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
11 Οι υπάλληλοι της Βουλής εξαιρούνται από τα όρια ηλικίας για τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης, καθώς αυτή υπολογίζεται με 28,5 έτη στο 100% των προσαυξημένων κατά το μήνα εξόδου αποδοχών τους, όταν για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει όριο ηλικίας για τη λήψη σύνταξης, η οποία υπολογίζεται με 35 έτη υπηρεσίας στο 80% των αποδοχών τους. Και μάλιστα όταν πληρώνουν αμφότεροι τις ίδιες κρατήσεις 6,67% για κύρια σύνταξη.
Ο υπολογισμός της σύνταξης βάσει του ίδιου καθεστώτος, που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους και το οποίο νομοθετήθηκε πέρυσι λόγω Μνημονίου, αφορά μόνο όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από το 2010 και μετά, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 3865. Αλλά ακόμα και αυτοί που θα βγουν στη σύνταξη με το 80% των αποδοχών τους, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, τυγχάνουν της προσαύξησης 25% των αποδοχών τους. Συνεπώς, οι παλαιοί υπάλληλοι της Βουλής βγαίνουν στη σύνταξη με το ευνοϊκό καθεστώς που ίσχυε μέχρι το 2009.
12 Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου, γενικός διευθυντής της Βουλής με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει κύρια σύνταξη 5.169 ευρώ όταν του προέδρου του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου με 28,5 έτη είναι 4.785 ευρώ και με 35 έτη 5.906 ευρώ. Την ίδια στιγμή ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (πτέραρχος) με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 2.937 ευρώ και με 35 έτη 3.619 ευρώ. Ο γενικός διευθυντής υπουργείου δε, παίρνει σύνταξη 2.306 ευρώ με 28,5 έτη υπηρεσίας και 2.782 ευρώ με 35 έτη υπηρεσίας.
Εφάπαξ 58 μισθοί
13 Οι υπάλληλοι της Βουλής κατά την αποχώρησή τους από την εργασία λαμβάνουν εφάπαξ από το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής (ΤΑΥΒ) πέραν του ποσού που λαμβάνουν από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ). Το εφάπαξ του ΤΑΥΒ ισούται με 2 μισθούς ανά έτος ασφάλισης, δηλαδή με 28,5 έτη λαμβάνουν 58 μισθούς ή κατά μέσον όρο 200.000 ευρώ. Οσο δε για το εφάπαξ από το ΤΠΔΥ υπολογίζεται σε περίπου 50.000 ευρώ. Συνολικά, με τη αποχώρησή τους λαμβάνουν κοντά 250.000 ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι το ΤΑΥΒ, εκτός από την εισφορά 5% των υπαλλήλων, επιχορηγείται από τον προϋπολογισμό της Βουλής με τουλάχιστον 10%, 4% επί προμηθειών και εργασιών Βουλής, ενοίκια καφενείων και άλλων χώρων Βουλής, καθώς και από ποσά εκποίησης άχρηστου υλικού, χάρτου κ.λπ. της Βουλής και της Βιβλιοθήκης της.
30 Ιανουαρίου 2012 Blog
1603
Πάρτι αποδοχών για τους ανώτατους άρχοντες και συντάξεων για τους «ευνοημένους» τους, εργαζόμενους της Βουλής, γίνεται σε καιρούς λιτότητας. Ένα άρθρο που πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι Έλληνες
Τη στιγμή που οι μισθωτοί χάνουν κατά μέσον όρο 400 ευρώ το μήνα εδώ και ένα χρόνο ελέω Μνημονίου, οι ανώτατοι άρχοντες είδαν μόνο τη μείωση κατά 12% των εξόδων παράστασης όταν οι συνολικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κόπηκαν οριζόντια 20% (πλέον των Δώρων και επιδόματος αδείας που κόπηκαν σε όλους ανεξαιρέτως).
Κοντά σε βουλευτές, υπουργούς, υφυπουργούς, τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «ευνοημένοι» είναι και οι πέριξ αυτών υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι εκτός του ότι διατήρησαν 16 μισθούς εισπράττουν παχυλά εφάπαξ -κατά μέσον όρο 250.000 ευρώ -και υψηλές συντάξεις. Παγκόσμια πρωτοτυπία αποτελεί και η κατοχύρωση δύο συντάξεων για τους βουλευτές.
Σε εποχές οικονομικής κρίσης, με τους εργαζόμενους να βιώνουν καθημερινά την άμεση (κόψιμο μισθών, καταργήσεις Δώρων και επιδόματος αδείας) ή έμμεση (αυξήσεις φόρων, αλλαγή εργασιακών σχέσεων για τον ιδιωτικό τομέα) μείωση των εισοδημάτων τους, δεν έχουμε μόνο φαινόμενα απαίτησης αναδρομικών από περίπου 800 βουλευτές του παρελθόντος (ανάλογα αυτών που έλαβαν οι δικαστικοί), αλλά ανεπίσημα στοιχεία από το υπουργείο Οικονομικών καταδεικνύουν, σύμφωνα με πληροφορίες, και τα προνόμια που συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι 300 του Κοινοβουλίου και οι πέριξ αυτών:
Οι περικοπές
1 Καταρχήν το Μνημόνιο έφερε την περικοπή κατά 12% των εξόδων παράστασης του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του προέδρου της Βουλής, των υπουργών και των υφυπουργών. Δηλαδή, μια μηνιαία περικοπή της τάξης των περίπου 1.000 ευρώ για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και 190 ευρώ κατά μέσον όρο για τους υπόλοιπους.
2 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εισπράττει περίπου 360.000 ευρώ. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 565/18.3.1977 του παρέχεται μηνιαία χορηγία ίση με το τετραπλάσιο της βουλευτικής αποζημίωσης (7.000 ευρώ) ήτοι 28.000 ευρώ, τα οποία περιορίζονται σε περίπου 22.000 ευρώ μετά την παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20%. Συμπληρωματικά καταβάλλονται μηνιαία ως έξοδα παράστασης ίσα με το 1/3 της χορηγίας -και μάλιστα χωρίς κρατήσεις ήτοι 9.300 ευρώ, τα οποία μετά τη μείωση του 12% περιορίστηκαν σε περίπου 8.200 ευρώ. Μηνιαίως εισπράττει περίπου 30.000 ευρώ ή κοντά 360.000 ευρώ ετησίως.
3 Ο πρωθυπουργός παίρνει τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ, προσαυξημένη κατά 40% ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.800 ευρώ ή περίπου 2.460 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνολικά λαμβάνει περίπου 9.460 ευρώ το μήνα ή περίπου 113.500 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
4 Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που έχουν και τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ μηνιαίως, με προσαύξηση 30% για τον αντιπρόεδρο και 20% για τους βουλευτές ως έξοδα παράστασης ήτοι 2.100 ευρώ και 1.400 ευρώ αντίστοιχα. Μετά την περικοπή 12% τα ποσά αυτά μειώνονται σε 1.900 ευρώ και 1.230 ευρώ αντίστοιχα. Συνεπώς ένας υπουργός ή υφυπουργός-βουλευτής λαμβάνει μηνιαίως 8.230 ευρώ ή περίπου 98.760 ευρώ (προ φόρου) ετησίως. Ο αντιπρόεδρος λαμβάνει 8.900 ευρώ μηνιαίως ή περίπου 106.800 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
Το υπουργικό
5 Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα, λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση 7.000 ευρώ και το 50% των εξόδων παράστασης των υπουργών -βουλευτών ήτοι 700 ευρώ, τα οποία περιορίστηκαν σε 610 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Συνεπώς μηνιαίως λαμβάνουν 7.610 ευρώ ή περίπου 91.320 ευρώ (προ φόρου) ετησίως.
6 Οι βουλευτές εκτός της βουλευτικής αποζημίωσης 7.000 ευρώ (κάθε χρόνο από το 2009, ο πρόεδρος της Βουλής εισηγείται τη μείωση της αποζημίωσης στην ολομέλεια, η οποία την εγκρίνει) εισπράττουν και έξοδα παράστασης 1.400 ευρώ ή περίπου 1.230 ευρώ μετά την περικοπή 12%. Μηνιαίως λαμβάνουν (προ φόρου) 8.230 ευρώ ή 98.760 ευρώ ετησίως.
7 Αξίζει να καταγραφεί ότι οι βουλευτές έχουν λαμβάνειν και από τις συμμετοχές τους στις Επιτροπές -δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Επιτροπή Οικονομικών που συνεδριάζει τις περισσότερες φορές τον τελευταίο χρόνο, ώστε να αναπληρώσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, τα χαμένα από τις περικοπές του Μνημονίου. Επιπροσθέτως λαμβάνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου, επίδομα κίνησης αναλόγως του τόπου εκλογής, αυτοκίνητα, και μεταξύ άλλων η Βουλή τούς πληρώνει και τους λογαριασμούς τηλεφώνου.
Δύο συντάξεις
8 Καταστρατηγείται πρωτίστως από τους βουλευτές ο βασικός κανόνας του ενός κύριου φορέα σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους. Οι βουλευτές λαμβάνουν δύο κύριες συντάξεις και χωρίς κανέναν περιορισμό ως προς το ύψος της σύνταξης που λαμβάνουν από άλλο ασφαλιστικό ή συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης. Από το 1993 και μετά το σύνολο των ασφαλισμένων λαμβάνει μόνο μια κύρια σύνταξη, ενώ το προνόμιο των δύο κύριων συντάξεων διατηρήθηκε μόνο για ασφαλισμένους προ του 1993. Αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμη και ο διπλασιασμός του χρόνου της βουλευτικής θητείας από 4 σε 8 έτη από το 2008 δεν αφορούσε τους παλιούς, αλλά τους νέους βουλευτές.
9 Σε όλους τους Προέδρους της Δημοκρατίας που έχουν αποχωρήσει παρέχεται ισόβια μηνιαία αποζημίωση λόγω εξόδων παράστασης ίση με το 50% της μηνιαίας χορηγίας του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας ήτοι 11.000 ευρώ (μετά τον παρακρατούμενο φόρο 20%) ή ετησίως 132.000 ευρώ.
Οι υπάλληλοι
10 Προκλητικό είναι το συνταξιοδοτικό καθεστώς των υπαλλήλων της Βουλής, καθώς και η πληθώρα επιδομάτων, προσαυξήσεων, αποζημιώσεων και εφάπαξ παροχών. Ενδεικτικές είναι οι συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί κατά καιρούς για το προσωπικό της Βουλής. Οπως η προσαύξηση κατά 25% του βασικού μισθού, η περαιτέρω προσαύξηση κατά 15% με την αποχώρησή τους λόγω συνταξιοδότησης και η λήψη πλήρους σύνταξης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
11 Οι υπάλληλοι της Βουλής εξαιρούνται από τα όρια ηλικίας για τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης, καθώς αυτή υπολογίζεται με 28,5 έτη στο 100% των προσαυξημένων κατά το μήνα εξόδου αποδοχών τους, όταν για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει όριο ηλικίας για τη λήψη σύνταξης, η οποία υπολογίζεται με 35 έτη υπηρεσίας στο 80% των αποδοχών τους. Και μάλιστα όταν πληρώνουν αμφότεροι τις ίδιες κρατήσεις 6,67% για κύρια σύνταξη.
Ο υπολογισμός της σύνταξης βάσει του ίδιου καθεστώτος, που ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους και το οποίο νομοθετήθηκε πέρυσι λόγω Μνημονίου, αφορά μόνο όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από το 2010 και μετά, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 3865. Αλλά ακόμα και αυτοί που θα βγουν στη σύνταξη με το 80% των αποδοχών τους, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, τυγχάνουν της προσαύξησης 25% των αποδοχών τους. Συνεπώς, οι παλαιοί υπάλληλοι της Βουλής βγαίνουν στη σύνταξη με το ευνοϊκό καθεστώς που ίσχυε μέχρι το 2009.
12 Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου, γενικός διευθυντής της Βουλής με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει κύρια σύνταξη 5.169 ευρώ όταν του προέδρου του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου με 28,5 έτη είναι 4.785 ευρώ και με 35 έτη 5.906 ευρώ. Την ίδια στιγμή ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (πτέραρχος) με 28,5 έτη υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 2.937 ευρώ και με 35 έτη 3.619 ευρώ. Ο γενικός διευθυντής υπουργείου δε, παίρνει σύνταξη 2.306 ευρώ με 28,5 έτη υπηρεσίας και 2.782 ευρώ με 35 έτη υπηρεσίας.
Εφάπαξ 58 μισθοί
13 Οι υπάλληλοι της Βουλής κατά την αποχώρησή τους από την εργασία λαμβάνουν εφάπαξ από το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής (ΤΑΥΒ) πέραν του ποσού που λαμβάνουν από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ). Το εφάπαξ του ΤΑΥΒ ισούται με 2 μισθούς ανά έτος ασφάλισης, δηλαδή με 28,5 έτη λαμβάνουν 58 μισθούς ή κατά μέσον όρο 200.000 ευρώ. Οσο δε για το εφάπαξ από το ΤΠΔΥ υπολογίζεται σε περίπου 50.000 ευρώ. Συνολικά, με τη αποχώρησή τους λαμβάνουν κοντά 250.000 ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι το ΤΑΥΒ, εκτός από την εισφορά 5% των υπαλλήλων, επιχορηγείται από τον προϋπολογισμό της Βουλής με τουλάχιστον 10%, 4% επί προμηθειών και εργασιών Βουλής, ενοίκια καφενείων και άλλων χώρων Βουλής, καθώς και από ποσά εκποίησης άχρηστου υλικού, χάρτου κ.λπ. της Βουλής και της Βιβλιοθήκης της.
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Ολοκαύτωμα στις ανανεώσεις των αδειών διαμονής: Σι...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Ολοκαύτωμα στις ανανεώσεις των αδειών διαμονής: Σι...: Καίρια παρέμβαση ( εδώ ) των Οικολόγων Πράσινων Ο Νόμος που οι δημόσιες υπηρεσίες αρνούνται να εφαρμόσουν... Τις μέρες αυτές διεξ...
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις τείνει να λάβει η παράνομη πορνεία στην Αθήνα
Εκτύπωση E-mail Προσθήκη σχολίου
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο1 2 3 4 5 (1 Ψήφος)
«Η παράνομη πορνεία είναι ένα από τα σημαντικά προβλήματα της Αθήνας, με σοβαρότατες συνέπειες και στη δημόσια υγεία και στο επίπεδο της ασφάλειας των πολιτών», τονίζει σε σχετική ερώτησή της η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κα. Όλγα Κεφαλογιάννη, την οποία κατέθεσε προς τους υπουργούς Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη.
«Στο κομμάτι της υγείας, οι αριθμοί αποτυπώνουν εφιαλτικές καταστάσεις. 20.000 άτομα χωρίς άδεια εκδίδονται στους δρόμους της πρωτεύουσας ή τους εκατοντάδες παράνομους οίκους ανοχής. Αυτό σημαίνει μηδενικό έλεγχο για λοιμώδη νοσήματα. Δηλαδή, με μαθηματική ακρίβεια, αύξηση των κρουσμάτων στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα στο γενικό πληθυσμό» αναφέρει η κα Κεφαλογιάννη.
Σημαντική χαρακτηρίζει και τη δεύτερη πτυχή του προβλήματος η τομεάρχης της ΝΔ, που αφορά στη δημόσια ασφάλεια. «Όπου 'ξεφυτρώνουν' πιάτσες παράνομης πορνείας, δεν αργεί να επέλθει συνολική παρακμή του αστικού περιβάλλοντος και άνευ όρων παράδοση σε επιπλέον μορφές παραβατικότητας, όπως τα ναρκωτικά και το παράνομο εμπόριο. Αυτός ο συσχετισμός σημαίνει για τον πολίτη στέρηση του στοιχειώδους δικαιώματός του στη δημόσια ασφάλεια».
Η κα Κεφαλογιάννη αναφέρεται και στο πλήγμα στην εικόνα της Αθήνας ως τουριστικού προορισμού. «Δεν είναι λίγες οι περιοχές του ιστορικού κέντρου, ακόμα και κοντά σε σημεία υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος, που μόλις νυχτώσει, μετατρέπονται σε πιάτσες. Αυτό πλήττει κατάφορα ξενοδόχους και επιχειρηματίες. Δημιουργεί ζώνες ανομίας και παραβατικότητας. Σχηματίζει την εντύπωση στον επισκέπτη, ότι σαν Πολιτεία δεν μπορούμε να προστατέψουμε ούτε καν τα στοιχειώδη για την τουριστική μας ανάπτυξη», επισημαίνει η βουλευτής της ΝΔ.
«Είναι ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αντιστραφεί η ζημιά που έχει προκαλέσει στην Αθήνα η παράνομη πορνεία. Δε νοείται κανείς να μην ευθύνεται και κανείς να μη μπορεί να δράσει αποτελεσματικά. Οι αρμόδιοι Υπουργοί ας αφήσουν τις παραινέσεις και ας κάνουν αυτά που οφείλουν και για τη δημόσια υγεία και για τη δημόσια ασφάλεια και για την εικόνα της πόλης μας συνολικά. Για όλους τους παραπάνω λόγους, καταθέσαμε στη Βουλή ερώτηση προς τα αρμόδια Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης», καταλήγει.
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο1 2 3 4 5 (1 Ψήφος)
«Η παράνομη πορνεία είναι ένα από τα σημαντικά προβλήματα της Αθήνας, με σοβαρότατες συνέπειες και στη δημόσια υγεία και στο επίπεδο της ασφάλειας των πολιτών», τονίζει σε σχετική ερώτησή της η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κα. Όλγα Κεφαλογιάννη, την οποία κατέθεσε προς τους υπουργούς Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη.
«Στο κομμάτι της υγείας, οι αριθμοί αποτυπώνουν εφιαλτικές καταστάσεις. 20.000 άτομα χωρίς άδεια εκδίδονται στους δρόμους της πρωτεύουσας ή τους εκατοντάδες παράνομους οίκους ανοχής. Αυτό σημαίνει μηδενικό έλεγχο για λοιμώδη νοσήματα. Δηλαδή, με μαθηματική ακρίβεια, αύξηση των κρουσμάτων στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα στο γενικό πληθυσμό» αναφέρει η κα Κεφαλογιάννη.
Σημαντική χαρακτηρίζει και τη δεύτερη πτυχή του προβλήματος η τομεάρχης της ΝΔ, που αφορά στη δημόσια ασφάλεια. «Όπου 'ξεφυτρώνουν' πιάτσες παράνομης πορνείας, δεν αργεί να επέλθει συνολική παρακμή του αστικού περιβάλλοντος και άνευ όρων παράδοση σε επιπλέον μορφές παραβατικότητας, όπως τα ναρκωτικά και το παράνομο εμπόριο. Αυτός ο συσχετισμός σημαίνει για τον πολίτη στέρηση του στοιχειώδους δικαιώματός του στη δημόσια ασφάλεια».
Η κα Κεφαλογιάννη αναφέρεται και στο πλήγμα στην εικόνα της Αθήνας ως τουριστικού προορισμού. «Δεν είναι λίγες οι περιοχές του ιστορικού κέντρου, ακόμα και κοντά σε σημεία υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος, που μόλις νυχτώσει, μετατρέπονται σε πιάτσες. Αυτό πλήττει κατάφορα ξενοδόχους και επιχειρηματίες. Δημιουργεί ζώνες ανομίας και παραβατικότητας. Σχηματίζει την εντύπωση στον επισκέπτη, ότι σαν Πολιτεία δεν μπορούμε να προστατέψουμε ούτε καν τα στοιχειώδη για την τουριστική μας ανάπτυξη», επισημαίνει η βουλευτής της ΝΔ.
«Είναι ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αντιστραφεί η ζημιά που έχει προκαλέσει στην Αθήνα η παράνομη πορνεία. Δε νοείται κανείς να μην ευθύνεται και κανείς να μη μπορεί να δράσει αποτελεσματικά. Οι αρμόδιοι Υπουργοί ας αφήσουν τις παραινέσεις και ας κάνουν αυτά που οφείλουν και για τη δημόσια υγεία και για τη δημόσια ασφάλεια και για την εικόνα της πόλης μας συνολικά. Για όλους τους παραπάνω λόγους, καταθέσαμε στη Βουλή ερώτηση προς τα αρμόδια Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης», καταλήγει.
Οι Ευρωπαίοι βγάζουν εκτός νόμου τον κεϋνσιανισμό!
Τρίτη, 31 Ιανουάριος 2012 01:03
Oι Ευρωπαίοι ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων συναντήθηκαν χτες στις Βρυξέλλες σε μια σύνοδο που υποτίθεται ότι είχε σαν στόχο της να συμβιβάσει τη λιτότητα με την ανάπτυξη. Η ατζέντα περιλάμβανε την έγκριση των νέων μηχανισμών διάσωσης της Ευρωζώνης, τις τελευταίες πινελιές στο γερμανικό σχέδιο για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία και την επεξεργασία τρόπων για την ενίσχυση της ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης στην Ευρωζώνη. Δεν είναι τυχαίο όμως ότι όλα αυτά εν τέλει επισκιάστηκαν από τις ευρωπαϊκές διενέξεις για τη γερμανική πρόταση περί διορισμού επιτρόπου για την Ελλάδα, η οποία, πέρα από την αναξιοπιστία των ελληνικών κυβερνήσεων, δείχνει και τον πανικό του Βορρά μπροστά στο βαθμό με τον οποίο η ακραία λιτότητα τορπιλίζει οριστικά κάθε βιωσιμότητα του χρέους.
Επισήμως όπως είπαμε, η χτεσινή σύνοδος ήταν η ‘σύνοδος της ανάπτυξης’. Επρόκειτο δηλαδή, κατά τις ευρωπαϊκές διακηρύξεις να εστιάσει στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ενισχυθεί η ανάπτυξη σε μια συγκυρία όπου τα κράτη υποχρεώνονται να κόψουν δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουν τη φορολογία. Αλλά η διαμάχη μεταξύ της γερμανικής ηγεσίας, της Ολλανδίας και της Σουηδίας αφενός και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, της Αυστρίας, του προέδρου του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και άλλων Ευρωπαίων πολιτικών αφετέρου για το θεμιτό της γερμανικής πρότασης περί διορισμού επιτρόπου στον οποίο η Ελλάδα θα μεταβιβάσει τη εθνική κυριαρχία επί των δημοσιονομικών της, εξέπεμψαν κάτι τελείως διαφορετικό από το αισιόδοξο μήνυμα που θα ήθελε να στείλει η Ευρώπη.
Το αρνητικό κλίμα συμπληρώθηκε από τις κακές ειδήσεις για την ισπανική οικονομία και τα πορτογαλικά σπρεντ. Ο νέος Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δήλωσε η χώρα του δεν θα πετύχει το στόχο της ανάπτυξης κατά 2.3% φέτος και ότι από το τέταρτο τρίμηνο του 2011 η ισπανική οικονομία έχει περάσει σε ύφεση. Κι αυτό εγείρει προφανώς πολλές αμφιβολίες για το αν η Ισπανία μπορεί να μειώσει το έλλειμμα της από 8% του ΑΕΠ το 2011 σε 4.4% φέτος και, κυρίως, για το τι συνέπειες θα έχει αν το επιχειρήσει. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα προήλθε και από την Πορτογαλία που κατά τις αγορές ετοιμάζεται να ακολουθήσει την τύχη της Ελλάδας στη χρεοκοπία… Αυτό τουλάχιστον λέει το κόστος ασφάλισης έναντι κινδύνου πτώχευσης της Πορτογαλίας που έχει πάρει τα βουνά και η διαφορά αποδόσεων των πορτογαλικών ομολόγων έναντι των γερμανικών η οποία ξεπέρασε για πρώτη φορά χτες τις 1500 μονάδες βάσης.
Τα μέτρα για την ανάπτυξη ήταν φάρσα…
Η χτεσινή συνάντηση ήταν η 17η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύο χρόνια κατά τα οποία η ΕΕ λύνει την κρίση χρέους και σώζει το ευρώ. Με δύο χώρες πλέον εκτός διαδικασιών, τη Βρετανία αλλά και την Τσεχία, που τελευταία στιγμή αποφάσισε να μην προσυπογράψει το νέο σύμφωνο, οι επικεφαλής των 25 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προετοίμασαν την έγκριση του νέου δημοσιονομικού συμφώνου σύμφωνα με το οποίο ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός θα γίνει εθνικός νόμος σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης.
«Αν κάνουμε νόμο τη γερμανική άποψη για το πώς τρέχουμε μια οικονομία, σημαίνει ότι κηρύσσουμε εκτός νόμου του κεϋνσιανισμό», σχολίασε δηκτικά αλλά και εύστοχα Άγγλος αξιωματούχος στο πρακτορείο Ρόιτερ.
Απαντώντας στις επικρίσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των οικονομολόγων που έχουν επισημάνει ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο θα έχει ισχυρές κυκλικές επιπτώσεις και θα επιδεινώσει την ύφεση στον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και στις προειδοποιήσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι ότι οι Ιταλοί θα εξεγερθούν κατά της Ευρώπης αν δουν ότι οι θυσίες τους μένουν χωρίς αποτέλεσμα, η σύνοδος είχε σαν σκοπό της, υποτίθεται, να προτείνει πολιτικές ανάπτυξης. Μόνο που οι ανακοινώσεις της στο μέτωπο της ανάπτυξης αποδείχτηκαν τελικά αξιοθρήνητες.
Ξεκινώντας από την αρχή ότι η λιτότητα είναι ανάγκη για τα κράτη, η μόνη πρόταση ήταν να χρησιμοποιηθούν αδιάθετα κονδύλια ύψους 20 δις ευρώ από τους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς της περιόδου 2007-2013 για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ιδίως για τους νέους, και να στηριχθεί η ενίσχυση του τραπεζικού δανεισμού σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις – αλλά δεν ανακοινώθηκε το πώς θα γίνει αυτό… Κατά τα άλλα, τα κράτη κλήθηκαν να το παλέψουν μόνα τους μέσα στην ύφεση με την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την απελευθέρωση των αγορών απασχόλησης που κάποτε… στο μέλλον … θα φέρουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Η Ελλάδα στο στόχαστρο
Παρά την κυρίαρχη σε πρώτο επίπεδο ρητορική της ανάπτυξης, ένα μεγάλο κομμάτι της συνόδου εστίασε όπως ήταν αναμενόμενο στο θέμα της Ελλάδας, του PSI, των ευρωπαϊκών απαιτήσεων για την έγκριση της δεύτερης δανειακής σύμβασης, της αδυναμίας της Αθήνας να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και βέβαια το θέμα της γερμανικής πρότασης περί διορισμού επιτρόπου.
Η γερμανική ιδέα υποστηρίχθηκε από τους πρωθυπουργούς της Ολλανδίας και της Σουηδίας. «Πρέπει να εισάγουμε μηχανισμούς για να διασφαλίσουμε ότι (οι Έλληνες) πράγματι κάνουν αυτά που υπόσχονται», δήλωσε ο Σουηδός πρωθυπουργός Φρέντερικ Ράινφελντ. Αντίθετα η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ, μετά και τις επικρίσεις που η πρόταση του Βερολίνου δέχτηκε, επιχείρησε να υποβαθμίσει την ιδέα του διεθνούς οικονομικού ελέγχου της Ελλάδας λέγοντας: «Έχουμε μια συζήτηση που δεν θα έπρεπε να έχουμε. Κι αφορά το πώς η Ευρώπη μπορεί να στηρίξει την προσαρμογή της Ελλάδας, αυτοί είναι οι στόχοι».
Το κλίμα που αντιμετώπισε ο Έλληνας πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος ήταν βαρύ καθώς μολονότι το ελληνικό ζήτημα δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη, η Φιλανδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και το Βέλγιο ζήτησαν να γίνει έκτακτη συζήτηση για την Ελλάδα. Στην οποία ασκήθηκε σκληρή κριτική για την απουσία αποτελεσμάτων, την αδυναμία δηλαδή της χώρας να βελτιώσει τη δημοσιονομική εικόνα της, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του Bloomberg η κριτική στόχευσε και στην άρνηση της Ελλάδας να δεχθεί το διορισμό ευρωπαίου επιτρόπου που θα ελέγχει την εφαρμογή του ελληνικού προϋπολογισμού.
Oι Ευρωπαίοι ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων συναντήθηκαν χτες στις Βρυξέλλες σε μια σύνοδο που υποτίθεται ότι είχε σαν στόχο της να συμβιβάσει τη λιτότητα με την ανάπτυξη. Η ατζέντα περιλάμβανε την έγκριση των νέων μηχανισμών διάσωσης της Ευρωζώνης, τις τελευταίες πινελιές στο γερμανικό σχέδιο για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία και την επεξεργασία τρόπων για την ενίσχυση της ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης στην Ευρωζώνη. Δεν είναι τυχαίο όμως ότι όλα αυτά εν τέλει επισκιάστηκαν από τις ευρωπαϊκές διενέξεις για τη γερμανική πρόταση περί διορισμού επιτρόπου για την Ελλάδα, η οποία, πέρα από την αναξιοπιστία των ελληνικών κυβερνήσεων, δείχνει και τον πανικό του Βορρά μπροστά στο βαθμό με τον οποίο η ακραία λιτότητα τορπιλίζει οριστικά κάθε βιωσιμότητα του χρέους.
Επισήμως όπως είπαμε, η χτεσινή σύνοδος ήταν η ‘σύνοδος της ανάπτυξης’. Επρόκειτο δηλαδή, κατά τις ευρωπαϊκές διακηρύξεις να εστιάσει στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ενισχυθεί η ανάπτυξη σε μια συγκυρία όπου τα κράτη υποχρεώνονται να κόψουν δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουν τη φορολογία. Αλλά η διαμάχη μεταξύ της γερμανικής ηγεσίας, της Ολλανδίας και της Σουηδίας αφενός και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, της Αυστρίας, του προέδρου του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και άλλων Ευρωπαίων πολιτικών αφετέρου για το θεμιτό της γερμανικής πρότασης περί διορισμού επιτρόπου στον οποίο η Ελλάδα θα μεταβιβάσει τη εθνική κυριαρχία επί των δημοσιονομικών της, εξέπεμψαν κάτι τελείως διαφορετικό από το αισιόδοξο μήνυμα που θα ήθελε να στείλει η Ευρώπη.
Το αρνητικό κλίμα συμπληρώθηκε από τις κακές ειδήσεις για την ισπανική οικονομία και τα πορτογαλικά σπρεντ. Ο νέος Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δήλωσε η χώρα του δεν θα πετύχει το στόχο της ανάπτυξης κατά 2.3% φέτος και ότι από το τέταρτο τρίμηνο του 2011 η ισπανική οικονομία έχει περάσει σε ύφεση. Κι αυτό εγείρει προφανώς πολλές αμφιβολίες για το αν η Ισπανία μπορεί να μειώσει το έλλειμμα της από 8% του ΑΕΠ το 2011 σε 4.4% φέτος και, κυρίως, για το τι συνέπειες θα έχει αν το επιχειρήσει. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα προήλθε και από την Πορτογαλία που κατά τις αγορές ετοιμάζεται να ακολουθήσει την τύχη της Ελλάδας στη χρεοκοπία… Αυτό τουλάχιστον λέει το κόστος ασφάλισης έναντι κινδύνου πτώχευσης της Πορτογαλίας που έχει πάρει τα βουνά και η διαφορά αποδόσεων των πορτογαλικών ομολόγων έναντι των γερμανικών η οποία ξεπέρασε για πρώτη φορά χτες τις 1500 μονάδες βάσης.
Τα μέτρα για την ανάπτυξη ήταν φάρσα…
Η χτεσινή συνάντηση ήταν η 17η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύο χρόνια κατά τα οποία η ΕΕ λύνει την κρίση χρέους και σώζει το ευρώ. Με δύο χώρες πλέον εκτός διαδικασιών, τη Βρετανία αλλά και την Τσεχία, που τελευταία στιγμή αποφάσισε να μην προσυπογράψει το νέο σύμφωνο, οι επικεφαλής των 25 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προετοίμασαν την έγκριση του νέου δημοσιονομικού συμφώνου σύμφωνα με το οποίο ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός θα γίνει εθνικός νόμος σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης.
«Αν κάνουμε νόμο τη γερμανική άποψη για το πώς τρέχουμε μια οικονομία, σημαίνει ότι κηρύσσουμε εκτός νόμου του κεϋνσιανισμό», σχολίασε δηκτικά αλλά και εύστοχα Άγγλος αξιωματούχος στο πρακτορείο Ρόιτερ.
Απαντώντας στις επικρίσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των οικονομολόγων που έχουν επισημάνει ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο θα έχει ισχυρές κυκλικές επιπτώσεις και θα επιδεινώσει την ύφεση στον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και στις προειδοποιήσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι ότι οι Ιταλοί θα εξεγερθούν κατά της Ευρώπης αν δουν ότι οι θυσίες τους μένουν χωρίς αποτέλεσμα, η σύνοδος είχε σαν σκοπό της, υποτίθεται, να προτείνει πολιτικές ανάπτυξης. Μόνο που οι ανακοινώσεις της στο μέτωπο της ανάπτυξης αποδείχτηκαν τελικά αξιοθρήνητες.
Ξεκινώντας από την αρχή ότι η λιτότητα είναι ανάγκη για τα κράτη, η μόνη πρόταση ήταν να χρησιμοποιηθούν αδιάθετα κονδύλια ύψους 20 δις ευρώ από τους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς της περιόδου 2007-2013 για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ιδίως για τους νέους, και να στηριχθεί η ενίσχυση του τραπεζικού δανεισμού σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις – αλλά δεν ανακοινώθηκε το πώς θα γίνει αυτό… Κατά τα άλλα, τα κράτη κλήθηκαν να το παλέψουν μόνα τους μέσα στην ύφεση με την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την απελευθέρωση των αγορών απασχόλησης που κάποτε… στο μέλλον … θα φέρουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Η Ελλάδα στο στόχαστρο
Παρά την κυρίαρχη σε πρώτο επίπεδο ρητορική της ανάπτυξης, ένα μεγάλο κομμάτι της συνόδου εστίασε όπως ήταν αναμενόμενο στο θέμα της Ελλάδας, του PSI, των ευρωπαϊκών απαιτήσεων για την έγκριση της δεύτερης δανειακής σύμβασης, της αδυναμίας της Αθήνας να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και βέβαια το θέμα της γερμανικής πρότασης περί διορισμού επιτρόπου.
Η γερμανική ιδέα υποστηρίχθηκε από τους πρωθυπουργούς της Ολλανδίας και της Σουηδίας. «Πρέπει να εισάγουμε μηχανισμούς για να διασφαλίσουμε ότι (οι Έλληνες) πράγματι κάνουν αυτά που υπόσχονται», δήλωσε ο Σουηδός πρωθυπουργός Φρέντερικ Ράινφελντ. Αντίθετα η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ, μετά και τις επικρίσεις που η πρόταση του Βερολίνου δέχτηκε, επιχείρησε να υποβαθμίσει την ιδέα του διεθνούς οικονομικού ελέγχου της Ελλάδας λέγοντας: «Έχουμε μια συζήτηση που δεν θα έπρεπε να έχουμε. Κι αφορά το πώς η Ευρώπη μπορεί να στηρίξει την προσαρμογή της Ελλάδας, αυτοί είναι οι στόχοι».
Το κλίμα που αντιμετώπισε ο Έλληνας πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος ήταν βαρύ καθώς μολονότι το ελληνικό ζήτημα δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη, η Φιλανδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και το Βέλγιο ζήτησαν να γίνει έκτακτη συζήτηση για την Ελλάδα. Στην οποία ασκήθηκε σκληρή κριτική για την απουσία αποτελεσμάτων, την αδυναμία δηλαδή της χώρας να βελτιώσει τη δημοσιονομική εικόνα της, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του Bloomberg η κριτική στόχευσε και στην άρνηση της Ελλάδας να δεχθεί το διορισμό ευρωπαίου επιτρόπου που θα ελέγχει την εφαρμογή του ελληνικού προϋπολογισμού.
Ο εφιάλτης της δραχμής επανέρχεται στο προσκήνιο; 1) Ο εφιάλτης της δραχμής επανέρχεται…
Η «ανταρσία» των βουλευτών την εβδομάδα που πέρασε για χάρη δυο τριών κραταιών συντεχνιών, επαναφέρει τους φόβους της δραχμής, μισό βήμα εγγύτερα σε σχέση με την ενός βήματος απομάκρυνση που σηματοδότησε τους τελευταίους μήνες η στήριξη κυβέρνησης κοινής αποδοχής υπό τον κύριο Παπαδήμο...
Αν οι βουλευτές της πελατειακής μας δημοκρατίας, (οι οποίοι μπορεί να έχυσαν δάκρυα για τον 13ο και 14ο μισθό αλλά τα «νύχια» τους έδειξαν μόνο για τους φαρμακοποιούς και τους δικηγόρους...) αρνηθούν να ψηφίσουν την δανειακή σύμβαση προσεχώς, το σκηνικό επανέρχεται ραγδαία σε χειρότερη μοίρα από εκείνη που βρισκόταν πριν την συγκυβέρνηση...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από την ανασφάλεια των ανεπάγγελτων να χάσουν «πελάτες» και δουλειά. Από εκεί πηγάζει ο όποιος κίνδυνος εκτροχιασμού των προσπαθειών «ομαλής προσγείωσης» προσεχώς. Στρατηγοί χωρίς στρατό οι ηγεσίες...
Μπορεί οι ηγεσίες των κομμάτων να έχουν αντιληφθεί πλέον, αυτό που ήταν εδώ και χρόνια αυτονόητο, πως δεν γίνεται να υπάρχει χώρα που καταναλώνει εσαεί περισσότερα απ’ όσα παράγει, αλλά η ραχοκοκαλιά των κομμάτων αποτελείται κυρίως από την πελατειακό μηχανισμό και η διάλυσή του αποτελεί διάλυση του παραταξιακού κορμού.
Του όποιου κορμού έχει απομείνει δηλαδή.
Η πλειοψηφία του ΚΑΝΕΝΟΣ και τα μικρά ποσοστά όλων των κομμάτων εξουσίας και παραεξουσίας (αριστερά), δείχνει πως σ’ αυτά έχουν μείνει απομείνει κυρίως οι σκληροί πελατειακοί πυρήνες.
Το καλό σενάριο για το προσεχές μέλλον εμπεριέχεται στην εκτίμηση, οι βουλευτές να πραγματοποίησαν το καθήκον της επίδειξης της συμπαράστασής τους στις πληττόμενες συντεχνίες με την οπερέτα της εξέγερσης της περασμένης εβδομάδας και να ψηφίσουν προσεχώς τη νέα δανειακή συμφωνία.
Ένα διαφορετικό σενάριο είναι να μην το πράξουν και να προκαλέσουν πιο πρόωρες και από τις πρόωρες προσεχείς εκλογές.
Το σενάριο αυτό απομακρύνθηκε προς το παρόν μετά την χθεσινή επαναβεβαίωση της υποστήριξης των πολιτικών αρχηγών στον κ. Παπαδήμο, αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει πως οι ηγεσίες ελέγχουν το πελατειακό τέρας που έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες...
Το σενάριο της ανταρσίας προβλέπει να πάμε σε εκλογές το Φεβρουάριο χωρίς PSI και νέα δανειακή σύμβαση, αναβάλλοντας την πληρωμή των 14,5 δισ. ευρώ της 20 Μαρτίου με την προσωρινή έκδοση ενός ομολόγου...
Το σενάριο αυτό διακινείται τις τελευταίες μέρες περικλείει περισσότερους κινδύνους από τα προβλήματα που λύνει.
Οι κίνδυνοι που περικλείει είναι:
Κάτι να «στραβώσει» και η αδυναμία πληρωμής της δόσης του Μαρτίου να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Οι εταίροι στην Ευρωζώνη να βαρεθούν την υπόθεση αλληλεγγύης και διάσωσης της Ελλάδας και να μας εγκαταλείψουν στην βαλκανική τύχη μας.
Σαν διακύβευμα των εκλογών να αναδειχτεί μια απλούστευση του τύπου ναι ή όχι στο 13ο-14ο μισθό. Οι δυνάμεις της οπισθοδρομικής κομπανίας του λαϊκισμού έχουν ισχυροποιηθεί στο κλίμα της σύγχυσης.
Τα πλεονεκτήματα
Είναι πως η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα διαθέτει μια νωπή λαϊκή εντολή και έτσι θα προχωρήσει ταχύτερα στις μεταρρυθμίσεις μέχρι η άνευ αρχών καιροσκοπική εγχώρια αριστερά επαναφέρει πάλι το αίτημα των πρόωρων εκλογών.
Which Side Are You On;
Το υπάρχουν πολιτικό σκηνικό δεν φαίνεται να αντιπροσωπεύει τα δυο ρεύματα που μορφοποιούνται στην ελληνική κοινωνία: Το ρεύμα της συντήρησης και το ρεύμα της μεταρρύθμισης...
Το ρεύμα του λαϊκισμού και το ρεύμα του εκσυγχρονισμού, της παρασιτοκρατίας και αυτών που επιζητούν ένα παραγωγικό μοντέλο, της κοινωνίας των πελατών και της κοινωνίας των πολιτών. Του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του ανατολικού δεσποτισμού και νεοθωμανισμού.
Τα ρεύματα αυτά τέμνουν σχεδόν (πλην ΚΚΕ) όλα τα κόμματα εγκάρσια. Συγκυριακές εξελίξεις και λανθασμένες επιλογές έχουν φέρει το μεταρρυθμιστικό ρεύμα σε αδυναμία τα τελευταία χρόνια.
Οι έννοιες αριστερά-δεξιά δεν αρκούν πλέον να καλύψουν τις αποχρώσεις του πολιτικού φάσματος υπό το βάρος των νέων αντιθέσεων της ελληνικής κοινωνίας. Οι έννοιες λαϊκιστής και μεταρρυθμιστής τις ερμηνεύουν πληρέστερα σε αυτή τα φάση.
Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις έχουν ένα επιπλέον μειονέκτημα. Καθώς δεν έχουν τη ευχέρεια να υπόσχονται τα πάντα, αλλά να υποσχεθούν μόνο «πόνο» και «δάκρυα» μέχρι να βγούμε από την κρίση, βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση.
2) Διόρθωση και νέο υψηλό έτους...
Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις κινούνται σε τόσο οριακά επίπεδα που είναι ιδιαίτερα δύσκολο με βάση αυτές να προβλέψει κάποιος τις κινήσεις της χρηματιστηριακής αγοράς.
Θα έλεγα πως είναι περισσότερο φρόνιμο κάποιος με βάση τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις να προσπαθήσει να ερμηνεύσει τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.
Πιθανή ευνοϊκή εξέλιξη της επόμενη εβδομάδα, μετά την διορθωτική κίνηση που ξεκίνησε τηn Παρασκευή, θα οδηγήσει την αγορά σε υψηλότερα επίπεδα.
Πιθανή αρνητική εξέλιξη είναι πιθανόν να την οδηγήσει χαμηλότερα καθώς θα επαναφέρει πιο κοντά το σενάριο της δραχμής.
3) Ομόλογα Μαρτίου...
Κύριε Στούπα καλημέρα.
Υπάρχει κάποιος υπεύθυνος τελικά (από την κυβέρνηση ή όπου αλλού) να ενημερώσει τον απλό Έλληνα πολίτη που επένδυσε σε ομόλογα της χώρας του τι θα γίνει με τα φυσικά πρόσωπα που κατέχουν ομόλογα Ελληνικού δημοσίου;
Ακούμε χιλιάδες πράγματα.
Ευχαριστώ.
Κ.Μ.
Απάντηση: Τις τελευταίες μέρες έχουν έρθει βροχή μηνύματα και τηλεφωνήματα σαν το παραπάνω που ρωτούν για τις ευκαιρίες και τους κινδύνους που κρύβει η αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου της 20 Μαρτίου, με την προσδοκία να μην συμπεριληφθούν στο «κούρεμα» αυτά των μικρών ιδιωτών.
Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί με μια ρύθμιση π.χ. να συμπεριλαμβάνονται στο «κούρεμα» τα ομόλογα όσων κατέχουν λιγότερα από 100.000 ευρώ.
Οι προσθέσεις της κυβέρνησης συγκλίνουν σε μια τέτοια είδους λύση, σύμφωνα με τις πληροφορίες.
Ο κίνδυνος υπάρχει στις προσφυγές που θα κάνουν εναντίον της χώρας κάποιοι από τους ξένους δανειστές. Από το πόσο ισχυρό νομικό επιχείρημα συνιστά η μια προσφυγή εναντίον της διακριτικής μεταχείρισης μια μερίδας επενδυτών.
Μήπως δηλ. η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει ένα τέτοιου είδους νομικό επιχείρημα την αναγκάσει να υποχωρήσει από την πρόθεση εξαίρεσης των μικρών κατόχων ομολόγων. Ένα άλλο επιχείρημα που μπορεί να αναπτυχθεί όταν προκύψει αυτό το ζήτημα, συνίσταται στους εξής προβληματισμούς:
Οι συνθήκες χρεοκοπίας έχουν πλήξει της οικονομίες όλων των νοικοκυριών της επικράτειας μέσω της μείωσης των μισθών, της αύξησης της φορολογίας, της φορολόγησης ακινήτων κλπ. Το μη «κούρεμα» των ομολόγων συνιστά κατάφωρη διάκριση μεταξύ των διάφορων μορφών επένδυσης και διατήρησης περιουσίας.
4) Περί ομολόγων ΟΤΕ και ελβετικού φράγκου...
Kαλημέρα σας,
Έχουμε επικοινωνήσει ξανά παλαιοτέρα, θα προτείνετε επενδυτικές προτάσεις για φέτος; Τα ομόλογα του ΟΤΕ είναι καλή ιδέα; Γνωρίζετε μήπως κάπου που μπορούμε να τα πάρουμε;
Αυτή την στιγμή γνωρίζετε τι απόδοση έχουν; Σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, μ΄ αυτά τι γίνεται;
Και μια που φτάσαμε και σ’ αυτό, υπάρχουν προτάσεις για αυτό το θέμα; (επιστροφή στη δραχμή).
Καλά για εμάς που έχουμε δάνειο σε ελβετικό φαντάζομαι είμαστε για να μας κλαινε οι... ρέγκες (τί να κάνουμε μ΄ αυτό;)
Αλήθεια λέτε να γίνει τέτοιο πατατράκ;;;
Βάζω σε κάτι αμοιβαία κάποιο πόσο περί των 400 με μηνιαίες καταβολές ,τα 250 στην alpha trust στο NEW STRATEGY ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ κ 150 στο ALPHA TRUST GLOBAL LEADERS ΜΕΤ.ΕΞ. Βασικά κάνω καλά; Τσουκου τσουκου έχει μαζευτεί ένα ποσό γύρω στις 10.000.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας ,αν και ήθελα να σας απασχολήσω μόνο για τις επενδυτικές προτάσεις, αλλά με τόσα ανοιχτα μέτωπα η μια φέρνει την άλλη και τελικά μαζεύτηκαν ένα σωρό και πάλι ευχαριστώ
ΤΙΜΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Απάντηση: Μάλλον κακά κανείς που επενδύεις σε αμοιβαία. Μένει να αποδειχτεί κιόλας. Το επικρατέστερο σενάριο παραμένει να μείνουμε στο ευρώ, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα ατύχημα. Για τα ομόλογα του ΟΤΕ πρέπει να ρωτήσετε το χρηματιστή σας. Τον πληρώνετε γι’ αυτό. Οι επιλογές, καθώς υπήρξαν και άλλοι που ζητούσαν, είναι στις επισημάνσεις.
5) Δεν πάτε στο διάβολο...
Θέλω κάποιον να μου δανείσει 130.000 ευρώ. Θέλω επίσης να με αφήσει μοναχό μου να τα διαχειριστώ. Υπ όψη, χρωστώ 360.000 ευρώ από παλια, παρακαλάω να μου χαρίσουν τα 100.000 ευρώ πάλι από τα παλιά.
Ζητώ τα νέα 130.000 ευρω, το μαγαζί που είχα εδω και 40 χρόνια ήταν ένα μπαχαλο, ηθελα 4 υπαλλήλους και είχα προσλάβει 24(!!!), οι περισσότεροι έπαιρναν επιδόματα φουσκωμενα, απο τους 24 οι μισοί έφυγαν σε σύνταξη στα 48 και τους πληρώνω εγώ δια των κρατήσεων των άλλων 12.
Οι υπάλληλοί μου, όταν έκαναν παραγγελίες, αγόραζαν ακριβά τα υλικά, και έπαιρναν προμήθειες, αφήστε χάλια το μαγαζί μου!!Τώρα θέλω και κούρεμα του χρέους μου και αλλά 130.000 ευρώ.
Η τράπεζα μου τα δίνει με προϋποθέσεις. Εγώ βάζω κόκκινες γραμμές. Και κυρίως δεν υπογράφω τίποτα. Μόλις χθες πήρα ένα γράμμα από την τράπεζα. Ελεγε μόνο μια φράση: ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ...
Ο Καθημερινός Αναγνώστης
Απάντηση: Και εγώ αν ήμουν τράπεζα το ίδιο θα σου έλεγα.
6) Άγνωστος Επενδυτής: Είμαστε ήδη σε πρωτογενές πλεόνασμα;
Δεν μου αρέσει να ευλογώ τα γένια μου όμως δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι στο είπα κανα 1,5 μήνα νωρίτερα...
Βλέπε: Δεν μ’ αρέσει να ευλογώ τα γένια μου…
7) Ανάγκες για ΠΙΚΠΑ Πεντέλης
Το γεγονός πως χρεοκοπήσαμε και ακόμη ψάχνουμε για διέξοδο διαφωνώντας η συμφωνώντας δεν σημαίνει πως σαν κοινωνία μας επιτρέπεται να αδιαφορούμε για τους διπλανούς μας. Ο παλιός φίλος της στήλης Χριστόδουλος Αγάθος που έστειλε μια λίστα από είδη πρώτης ανάγκης που χρειάζονται στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης.
Η συνεισφορά όλων μας είναι απαραίτητη: Η στήλη προτείνει να βοηθήσει στη δημιουργία ομάδας φίλων που θα αναλάβει συστηματικά την αρωγή.
Βλέπε: Οι ανάγκες των παιδιών έχουν προτεραιότητα
Περισσότερα άρθρα
Βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον;
30/01/2012 00:18 από Hayek
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112809914
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112809914
30/01/2012 00:58 από Skeptic
Κ. Στούπα,
Ο "εφιάλτης της δραχμής" δεν επανέρχεται, είναι μόνιμος στην αρθρογραφία σας.
30/01/2012 01:23 από IOANNIS KONTOGIANNIS
μπα απλως μας τρομαζουν με το ομολογο που ληγει. .
30/01/2012 06:45 από cptnkan
Για σου ρε Στουπα μεγαλε, Κοντευεις να γινεις μελοντολογος, δεν τα ελεγες ομως ολα αυτα και εσυ και καποιοι αλλοι πριν κατι χρονια τουλαχιστον να λεγατε τωρα, Δε σας τα λεγα.
30/01/2012 07:23 από BIG
Το . . . ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟ ΡΕ . . . μας έρχεται σύντομα . . .
Και τότε η καταστροφή θα είναι μεγέθους 1922 . . . σε ζωές, δυστυχία, μιζέρια . . . . Δεν θα μας σώσουν εκλογές , γιατί απλά δεν παράγουν τίποτα . . .
Και μετά εμπρός για νέα Γουδιά . . . και δεν ενννοώ τον Παπαδήμο . . .
(όσο για κρατικο-βολεμένους τύπου π. χ. ΕΤ1 που όλο κλείνει από τον Ιούλιο, κι ακόμα ανοιχτή είναι . . που νομίζουν οτι κερδίζουν έτσι. . . Προβλέπω να κλείνει ΟΛΗ μαζί η ΕΡΤ . . . το κανάλι 1, 2, 3, 4, 5, και 6 . . . μαζί με τα ραδιόφωνα . . . )
30/01/2012 07:42 από ΝΙΚΗΤΑΣ
ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ Ή ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑ
Δυστυχώς δεν φαίνεται καμιά πιθανότητα να μας βοηθήσει η Ευρωζώνη με παραγωγικές επενδύσεις από τα πλεονάσματα των βορείων χωρών της (σχέδιο «τύπου» Μάρσαλ).
Αν υπογραφεί η δανειακή συμβαση και υλοποιηθεί, το δημόσιο χρέος της χώρας μας θα γίνει ενυπόθηκο.
Δεδομένου οτι το χρέος μας είναι 360 δις € , ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η απομείωση του κουρέματος των ομολόγων θα φτάσει τελικά τα 100 δις € ( που είναι το υπεραισιόδοξο σενάριο), θα μας μείνει υπόλοιπο χρέους 260 δισεκατομμύρια €. Με την δανειακή συμβαση θα πάρουμε άλλα 130 δις € δανεικά. Επομένως θα χρωστάμε 390 δις €, δηλαδή λογιστικά έχουμε επιδείνωση και όχι βελτίωση.
Σ' αυτό το ύψος το χρέος είναι σχεδόν ίσο με το διπλάσιο του ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν). Για να είναι “βιώσιμο”, όλοι λένε οτι, θα πρέπει το επιτόκιο εξυπηρέτησης του, να είναι τουλάχιστον όσο και η εκατοστιαία ανάπτυξή του ΑΕΠ, δηλαδή έως λίγο πάνω από το 2% στην ποιό αισιόδοξη πρόβλεψη. Το επιτόκιο, για το νέο δάνειο, γράφεται οτι θα κυμανθεί μεταξύ του 3-4%. Με δεδομένο οτι εμείς δεν θα έχουμε ανάπτυξη αλλά θα έχουμε ύφεση, θα πρέπει κάθε χρόνο, για να είμαστε συνεπείς στο δανεισμό μας, να ξεπουλάμε δημόσια περιουσία ή θα λαμβάνουμε συνεχώς νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Έτσι με ορίζοντα το 2015, προβλέπεται το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις €. Σύμφωνα με τις αποφάσεις των οργάνων της Ε. Ε. μέχρι το 2015 θα πρέπει να έχουμε χρέος μέχρι το 60% του ΑΕΠ. Η χώρα μας με «πετυχημένο» κούρεμα θα έχει όπως προβλέπεται χρέος ίσο με το 120% του ΑΕΠ το 2020. Επομένως, είναι ενδεχόμενο στο μεταξύ να αποβληθεί η χώρας μας από την ευρωζώνη, αφού δεν θα έχει επιτύχει τον στόχο. Τότε με ποιά πιστοληπτική ικανότητα θα αντιμετωπίσουμε την υπερχρεωσή μας?
Το ΑΕΠ μας από την έναρξη της κρίσης μειώθηκε σχεδόν κατά 15%, οι μισθοί καταβαραθρώθηκαν, οι αξίες των ακινήτων ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, το χρηματιστήριο επίσης, οι τράπεζες μας έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει, η ανεργία αυξάνεται διαρκώς, χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο χείλος της καταστροφής, τα ενοικιαστήρια πληθαίνουν καθημερινά στους δρόμους. Σε αυτήν την οικονομική εξέλιξη τα έσοδα του κράτους μας από την φορολογία διαρκώς μειώνωνται και θα μειώνωνται.
Από τον οικονομολόγο Βασίλειο Βιλιάρδο εκτιμάται το κόστος της ζημίας που έχει επέλθει στην αξία της όλης Ελληνικής περιουσίας, κινητής και ακινήτου (δημοσίας και ιδιωτικής), από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου οτι ξεπερνά τα 700 δις €. Και έναντι αυτής της ζημίας έχουμε λάβει λιγότερα από 70 δις € δανεικά από την τρόϊκα!
Εχοντας αυτά τα δεδομένα, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουμε με τα τοκογλυφικά επιτόκια και τις μονομερείς απαιτήσεις των «εταίρων» μας. Η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη σε ένα βάθος χρόνου το πολύ μιάς εικοσαετίας.
Δυστυχώς μου έρχεται στο μυαλό και το ιστορικό προηγούμενο της 4ης Σταυροφορίας, που κατέληξε στην άλωση του 1204 και την Φραγκοκρατία δύο αιώνων και μου αυξάνει ακόμη περισσότερο την δυσπιστία απέναντι στους δυτικούς, για τις προθέσεις τους. Δεν μπορώ να μην σκεφθώ πως αποσκοπούν , υποδουλώνοντας οικονομικά για δεκαετίες την Ελλάδα, ουσιαστικά έχουν στόχο τη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.
Επομένως στην ουσία έχουμε πτωχεύσει και με το νέο δανεισμό των 130 δις € η χώρα θα βυθισθεί ακόμη βαθύτερα στην σπειροειδή ύφεση, χωρίς να γνωρίζει κανείς που και πότε αυτή θα τελειώσει και στο μεταξύ θα έχει λεηλατηθεί και η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων.
Εάν δεν υπογράψουμε την νέα δανειακή σύμβαση, η τρόϊκα δεν θα μας δώσει το δάνειο. Τότε μοιραία θα προβούμε σε στάση πληρωμών των ομολόγων μας και θα καλέσουμε υποχρεωτικά σε διαπραγμάτευση τους ομολογιούχους. Επειδή, “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος” και με δεδομένο, οτι τα ομόλογα μας διέπονται από το Ελληνικό δίκαιο, θα επέλθει κάποιος συμβιβασμός στη βάση όμως του να είναι το δάνειο μη επαχθές και η αποπληρωμή του δυνατή.
Οι συνέπειες θα είναι μεγάλες με δεδομένο το έλλειμμα μας στο εμπορικό μας ισοζύγιο. Η χώρα θα μπορούσε να εξασφαλίσει εισαγωγές μόνο των ζωτικών αγαθών για την οικονομία και την κοινωνία. Επίσης, επειδή τα ετήσια έσοδα του κράτους μας ανέρχονται σε 50 δις € περίπου θα πρέπει και οι δαπάνες του να περιορισθούν στο ύψος αυτό. Οι ελλείψεις θα είναι μεγάλες και οι ανάγκες μας θα πρέπει να προσαρμοσθούν ανάλογα. Αυτό θα είναι αναπόφευκτο.
Όμως θα ξέραμε οτι πατήσαμε πάτο και από δώ και πέρα, με μεγάλο πόνο και κόπο, θα αρχίζαμε την προσπάθεια της ανάκαμψης της οικονομίας μας. Να ξαναδημιουργήσουμε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής. Να εξυγειάνουμε τις υπηρεσίες και ιδίως το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ηράκλειο το έργο, όμως αναγαίο και αναπόφευκτο!
Η χώρα μας τέσσερες φορές κήρυξε πτώχευση από το 1821 μέχρι σήμερα και ξαναστάθηκε στα πόδια της, δεν ξεπούλησε την δημόσια και ιδιωτική περιουσία της.
Υπήρξε όμως ηγεσία, που ενέπνευσε τον Ελληνικό Λαό. Χρέος μας, μια τέτοια ηγεσία να αναδείξουμε.
Επομένως το νέο δάνειο είναι άλλο ένα τυρί στη φάκα, για την Ελλάδα.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει σχετικά με την ψήφιση ή μη της νέας δανειακής σύμβασης?
Από πολλά μέσα ενημέρωσης μας τίθεται και πάλι το ψευτοδείλλημμα δανειακή σύμβαση ή χρεοκοπία.
Όμως με δεδομένο ότι η χώρα έχει ουσιαστικά πτωχεύσει, το ουσιαστικό και κρίσιμο δίλημμα για τον κάθε Έλληνα πολίτη είναι σήμερα το εξης: Φτωχός με ελευθερία και αξιοπρέπεια ή φτωχός δουλοπάρικος και αναξιοπρεπής.
Οι ημέρες που ζούμε και τα επερχόμενα είναι καιροί ωδινών και οδύνης, γι' αυτό και τα διλήματα
που θα αντιμετωπίζουμε θα είναι δύσκολα και σκληρά.
Νικήτας Αποστόλου
Πτυχιούχος ΠΑΣΠΕ Συνταξιούχος Δημοσίου
Ναπολέοντος Ζέρβα αριθ. 39 Ιωάννινα
τηλέφωνο 2651067528
08:33 από bankster
Αυτή τη φορά βάλανε οι Γερμανοί το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. . . . . . . .
Και αυτοί δεν είναι τσίρκο μεντρανο σαν τους δικούς μας. . . . . . . . . . .
10:04 από justice
Με την παρούσα βουλή δεν βλέπω να ψηφίζεται τίποτα. Οι βουλευτές εξετάζουν πάντοτε το πολιτικό κόστος πισω από κάθε μέτρο που τίθεται προς ψηφοφορία και το τι κάνουν οι συνάδελφοί τους στην περιφέρεια που εκλεγονται. Ισως λοιπόν να ήταν καλύτερα να πηγαίναμε σε μια προσωρινή οικονομική δικτατορία υπό την μορφή επιτρόπου στα οικονομικά από την Ευρώπη. Αν με αυτό μας δανείσουν και γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε, αν με την κατάρτηση του 13 και 14ου μισθού γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε. Αυτή τι στιγμή δεν έχουμε καταλάβει ότι πάιζεται όχι μόνο η χρεοκοπία της χώρας, αλλά και οι καταθέσεις μας, οι επενδύσεις μας, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, ακόμη και τα ακίνητα που έχουμε υπό μορφή δήμευσης δια των φόρων. Αν χρεοκοπήσουμε χάνουμε τα πάντα, παρ΄όλα αυτά, ακόμη και αν υπογραφεί το μνημόνιο η νέα δανειακή σύμβαση και πάρουμε το νέο δάνειο των 130δις, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και δεν παραχθεί προϊόν και δεν κάνουμε εξαγωγές και δεν ισοσκελισθεί το εμπορικό μας ισοζύγιο και δεν περιορισθεί τα μέγιστα το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, αργότερα θα χρεοκοπήσουμε υπο πολύ δυσμενέστερους όρους. Με λίγα λόγια αν δεν κάνουμε ισχυρές εκ βάθρων μεταρρυθμίσεις σε μικρό χρονικό διάστημα 'ωστε να παρει μπρος η οικονομία, τότε θα χάσουμε τα πάντα και πιθανώς και όλη μας την περιουσία και εκτός Ευρώπης με διεθνή οικονομικο έλεγχο.
10:04 από justice
Με την παρούσα βουλή δεν βλέπω να ψηφίζεται τίποτα. Οι βουλευτές εξετάζουν πάντοτε το πολιτικό κόστος πισω από κάθε μέτρο που τίθεται προς ψηφοφορία και το τι κάνουν οι συνάδελφοί τους στην περιφέρεια που εκλεγονται. Ισως λοιπόν να ήταν καλύτερα να πηγαίναμε σε μια προσωρινή οικονομική δικτατορία υπό την μορφή επιτρόπου στα οικονομικά από την Ευρώπη. Αν με αυτό μας δανείσουν και γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε, αν με την κατάρτηση του 13 και 14ου μισθού γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε. Αυτή τι στιγμή δεν έχουμε καταλάβει ότι πάιζεται όχι μόνο η χρεοκοπία της χώρας, αλλά και οι καταθέσεις μας, οι επενδύσεις μας, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, ακόμη και τα ακίνητα που έχουμε υπό μορφή δήμευσης δια των φόρων. Αν χρεοκοπήσουμε χάνουμε τα πάντα, παρ΄όλα αυτά, ακόμη και αν υπογραφεί το μνημόνιο η νέα δανειακή σύμβαση και πάρουμε το νέο δάνειο των 130δις, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και δεν παραχθεί προϊόν και δεν κάνουμε εξαγωγές και δεν ισοσκελισθεί το εμπορικό μας ισοζύγιο και δεν περιορισθεί τα μέγιστα το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, αργότερα θα χρεοκοπήσουμε υπο πολύ δυσμενέστερους όρους. Με λίγα λόγια αν δεν κάνουμε ισχυρές εκ βάθρων μεταρρυθμίσεις σε μικρό χρονικό διάστημα 'ωστε να παρει μπρος η οικονομία, τότε θα χάσουμε τα πάντα και πιθανώς και όλη μας την περιουσία και εκτός Ευρώπης με διεθνή οικονομικο έλεγχο.
10:45 από jamescartash
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο δεν είναι η πτώχευση που δε θα συμβεί ποτέ όπως την φανταζόμαστε. Με φοβίζει αυτή η ανερχόμενη μισαλλοδοξία που εκκολάπτεται ξανά στη χώρα. Ήταν οι Τούρκοι. Οι αμερικάνοι. Οι μετανάστες. Η Γερμανία. Κάθε λίγα χρόνια προστίθεται και ένας ακόμα. Αυξάνονται οι εχθροί ανάλογα με την αύξηση του χρέους. . . Αυτή είναι η κατάντια μας. . .
Πηγή:www.capital.gr
Αν οι βουλευτές της πελατειακής μας δημοκρατίας, (οι οποίοι μπορεί να έχυσαν δάκρυα για τον 13ο και 14ο μισθό αλλά τα «νύχια» τους έδειξαν μόνο για τους φαρμακοποιούς και τους δικηγόρους...) αρνηθούν να ψηφίσουν την δανειακή σύμβαση προσεχώς, το σκηνικό επανέρχεται ραγδαία σε χειρότερη μοίρα από εκείνη που βρισκόταν πριν την συγκυβέρνηση...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από την ανασφάλεια των ανεπάγγελτων να χάσουν «πελάτες» και δουλειά. Από εκεί πηγάζει ο όποιος κίνδυνος εκτροχιασμού των προσπαθειών «ομαλής προσγείωσης» προσεχώς. Στρατηγοί χωρίς στρατό οι ηγεσίες...
Μπορεί οι ηγεσίες των κομμάτων να έχουν αντιληφθεί πλέον, αυτό που ήταν εδώ και χρόνια αυτονόητο, πως δεν γίνεται να υπάρχει χώρα που καταναλώνει εσαεί περισσότερα απ’ όσα παράγει, αλλά η ραχοκοκαλιά των κομμάτων αποτελείται κυρίως από την πελατειακό μηχανισμό και η διάλυσή του αποτελεί διάλυση του παραταξιακού κορμού.
Του όποιου κορμού έχει απομείνει δηλαδή.
Η πλειοψηφία του ΚΑΝΕΝΟΣ και τα μικρά ποσοστά όλων των κομμάτων εξουσίας και παραεξουσίας (αριστερά), δείχνει πως σ’ αυτά έχουν μείνει απομείνει κυρίως οι σκληροί πελατειακοί πυρήνες.
Το καλό σενάριο για το προσεχές μέλλον εμπεριέχεται στην εκτίμηση, οι βουλευτές να πραγματοποίησαν το καθήκον της επίδειξης της συμπαράστασής τους στις πληττόμενες συντεχνίες με την οπερέτα της εξέγερσης της περασμένης εβδομάδας και να ψηφίσουν προσεχώς τη νέα δανειακή συμφωνία.
Ένα διαφορετικό σενάριο είναι να μην το πράξουν και να προκαλέσουν πιο πρόωρες και από τις πρόωρες προσεχείς εκλογές.
Το σενάριο αυτό απομακρύνθηκε προς το παρόν μετά την χθεσινή επαναβεβαίωση της υποστήριξης των πολιτικών αρχηγών στον κ. Παπαδήμο, αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει πως οι ηγεσίες ελέγχουν το πελατειακό τέρας που έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες...
Το σενάριο της ανταρσίας προβλέπει να πάμε σε εκλογές το Φεβρουάριο χωρίς PSI και νέα δανειακή σύμβαση, αναβάλλοντας την πληρωμή των 14,5 δισ. ευρώ της 20 Μαρτίου με την προσωρινή έκδοση ενός ομολόγου...
Το σενάριο αυτό διακινείται τις τελευταίες μέρες περικλείει περισσότερους κινδύνους από τα προβλήματα που λύνει.
Οι κίνδυνοι που περικλείει είναι:
Κάτι να «στραβώσει» και η αδυναμία πληρωμής της δόσης του Μαρτίου να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.
Οι εταίροι στην Ευρωζώνη να βαρεθούν την υπόθεση αλληλεγγύης και διάσωσης της Ελλάδας και να μας εγκαταλείψουν στην βαλκανική τύχη μας.
Σαν διακύβευμα των εκλογών να αναδειχτεί μια απλούστευση του τύπου ναι ή όχι στο 13ο-14ο μισθό. Οι δυνάμεις της οπισθοδρομικής κομπανίας του λαϊκισμού έχουν ισχυροποιηθεί στο κλίμα της σύγχυσης.
Τα πλεονεκτήματα
Είναι πως η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα διαθέτει μια νωπή λαϊκή εντολή και έτσι θα προχωρήσει ταχύτερα στις μεταρρυθμίσεις μέχρι η άνευ αρχών καιροσκοπική εγχώρια αριστερά επαναφέρει πάλι το αίτημα των πρόωρων εκλογών.
Which Side Are You On;
Το υπάρχουν πολιτικό σκηνικό δεν φαίνεται να αντιπροσωπεύει τα δυο ρεύματα που μορφοποιούνται στην ελληνική κοινωνία: Το ρεύμα της συντήρησης και το ρεύμα της μεταρρύθμισης...
Το ρεύμα του λαϊκισμού και το ρεύμα του εκσυγχρονισμού, της παρασιτοκρατίας και αυτών που επιζητούν ένα παραγωγικό μοντέλο, της κοινωνίας των πελατών και της κοινωνίας των πολιτών. Του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του ανατολικού δεσποτισμού και νεοθωμανισμού.
Τα ρεύματα αυτά τέμνουν σχεδόν (πλην ΚΚΕ) όλα τα κόμματα εγκάρσια. Συγκυριακές εξελίξεις και λανθασμένες επιλογές έχουν φέρει το μεταρρυθμιστικό ρεύμα σε αδυναμία τα τελευταία χρόνια.
Οι έννοιες αριστερά-δεξιά δεν αρκούν πλέον να καλύψουν τις αποχρώσεις του πολιτικού φάσματος υπό το βάρος των νέων αντιθέσεων της ελληνικής κοινωνίας. Οι έννοιες λαϊκιστής και μεταρρυθμιστής τις ερμηνεύουν πληρέστερα σε αυτή τα φάση.
Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις έχουν ένα επιπλέον μειονέκτημα. Καθώς δεν έχουν τη ευχέρεια να υπόσχονται τα πάντα, αλλά να υποσχεθούν μόνο «πόνο» και «δάκρυα» μέχρι να βγούμε από την κρίση, βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση.
2) Διόρθωση και νέο υψηλό έτους...
Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις κινούνται σε τόσο οριακά επίπεδα που είναι ιδιαίτερα δύσκολο με βάση αυτές να προβλέψει κάποιος τις κινήσεις της χρηματιστηριακής αγοράς.
Θα έλεγα πως είναι περισσότερο φρόνιμο κάποιος με βάση τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις να προσπαθήσει να ερμηνεύσει τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.
Πιθανή ευνοϊκή εξέλιξη της επόμενη εβδομάδα, μετά την διορθωτική κίνηση που ξεκίνησε τηn Παρασκευή, θα οδηγήσει την αγορά σε υψηλότερα επίπεδα.
Πιθανή αρνητική εξέλιξη είναι πιθανόν να την οδηγήσει χαμηλότερα καθώς θα επαναφέρει πιο κοντά το σενάριο της δραχμής.
3) Ομόλογα Μαρτίου...
Κύριε Στούπα καλημέρα.
Υπάρχει κάποιος υπεύθυνος τελικά (από την κυβέρνηση ή όπου αλλού) να ενημερώσει τον απλό Έλληνα πολίτη που επένδυσε σε ομόλογα της χώρας του τι θα γίνει με τα φυσικά πρόσωπα που κατέχουν ομόλογα Ελληνικού δημοσίου;
Ακούμε χιλιάδες πράγματα.
Ευχαριστώ.
Κ.Μ.
Απάντηση: Τις τελευταίες μέρες έχουν έρθει βροχή μηνύματα και τηλεφωνήματα σαν το παραπάνω που ρωτούν για τις ευκαιρίες και τους κινδύνους που κρύβει η αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου της 20 Μαρτίου, με την προσδοκία να μην συμπεριληφθούν στο «κούρεμα» αυτά των μικρών ιδιωτών.
Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί με μια ρύθμιση π.χ. να συμπεριλαμβάνονται στο «κούρεμα» τα ομόλογα όσων κατέχουν λιγότερα από 100.000 ευρώ.
Οι προσθέσεις της κυβέρνησης συγκλίνουν σε μια τέτοια είδους λύση, σύμφωνα με τις πληροφορίες.
Ο κίνδυνος υπάρχει στις προσφυγές που θα κάνουν εναντίον της χώρας κάποιοι από τους ξένους δανειστές. Από το πόσο ισχυρό νομικό επιχείρημα συνιστά η μια προσφυγή εναντίον της διακριτικής μεταχείρισης μια μερίδας επενδυτών.
Μήπως δηλ. η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει ένα τέτοιου είδους νομικό επιχείρημα την αναγκάσει να υποχωρήσει από την πρόθεση εξαίρεσης των μικρών κατόχων ομολόγων. Ένα άλλο επιχείρημα που μπορεί να αναπτυχθεί όταν προκύψει αυτό το ζήτημα, συνίσταται στους εξής προβληματισμούς:
Οι συνθήκες χρεοκοπίας έχουν πλήξει της οικονομίες όλων των νοικοκυριών της επικράτειας μέσω της μείωσης των μισθών, της αύξησης της φορολογίας, της φορολόγησης ακινήτων κλπ. Το μη «κούρεμα» των ομολόγων συνιστά κατάφωρη διάκριση μεταξύ των διάφορων μορφών επένδυσης και διατήρησης περιουσίας.
4) Περί ομολόγων ΟΤΕ και ελβετικού φράγκου...
Kαλημέρα σας,
Έχουμε επικοινωνήσει ξανά παλαιοτέρα, θα προτείνετε επενδυτικές προτάσεις για φέτος; Τα ομόλογα του ΟΤΕ είναι καλή ιδέα; Γνωρίζετε μήπως κάπου που μπορούμε να τα πάρουμε;
Αυτή την στιγμή γνωρίζετε τι απόδοση έχουν; Σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, μ΄ αυτά τι γίνεται;
Και μια που φτάσαμε και σ’ αυτό, υπάρχουν προτάσεις για αυτό το θέμα; (επιστροφή στη δραχμή).
Καλά για εμάς που έχουμε δάνειο σε ελβετικό φαντάζομαι είμαστε για να μας κλαινε οι... ρέγκες (τί να κάνουμε μ΄ αυτό;)
Αλήθεια λέτε να γίνει τέτοιο πατατράκ;;;
Βάζω σε κάτι αμοιβαία κάποιο πόσο περί των 400 με μηνιαίες καταβολές ,τα 250 στην alpha trust στο NEW STRATEGY ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ κ 150 στο ALPHA TRUST GLOBAL LEADERS ΜΕΤ.ΕΞ. Βασικά κάνω καλά; Τσουκου τσουκου έχει μαζευτεί ένα ποσό γύρω στις 10.000.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας ,αν και ήθελα να σας απασχολήσω μόνο για τις επενδυτικές προτάσεις, αλλά με τόσα ανοιχτα μέτωπα η μια φέρνει την άλλη και τελικά μαζεύτηκαν ένα σωρό και πάλι ευχαριστώ
ΤΙΜΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Απάντηση: Μάλλον κακά κανείς που επενδύεις σε αμοιβαία. Μένει να αποδειχτεί κιόλας. Το επικρατέστερο σενάριο παραμένει να μείνουμε στο ευρώ, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα ατύχημα. Για τα ομόλογα του ΟΤΕ πρέπει να ρωτήσετε το χρηματιστή σας. Τον πληρώνετε γι’ αυτό. Οι επιλογές, καθώς υπήρξαν και άλλοι που ζητούσαν, είναι στις επισημάνσεις.
5) Δεν πάτε στο διάβολο...
Θέλω κάποιον να μου δανείσει 130.000 ευρώ. Θέλω επίσης να με αφήσει μοναχό μου να τα διαχειριστώ. Υπ όψη, χρωστώ 360.000 ευρώ από παλια, παρακαλάω να μου χαρίσουν τα 100.000 ευρώ πάλι από τα παλιά.
Ζητώ τα νέα 130.000 ευρω, το μαγαζί που είχα εδω και 40 χρόνια ήταν ένα μπαχαλο, ηθελα 4 υπαλλήλους και είχα προσλάβει 24(!!!), οι περισσότεροι έπαιρναν επιδόματα φουσκωμενα, απο τους 24 οι μισοί έφυγαν σε σύνταξη στα 48 και τους πληρώνω εγώ δια των κρατήσεων των άλλων 12.
Οι υπάλληλοί μου, όταν έκαναν παραγγελίες, αγόραζαν ακριβά τα υλικά, και έπαιρναν προμήθειες, αφήστε χάλια το μαγαζί μου!!Τώρα θέλω και κούρεμα του χρέους μου και αλλά 130.000 ευρώ.
Η τράπεζα μου τα δίνει με προϋποθέσεις. Εγώ βάζω κόκκινες γραμμές. Και κυρίως δεν υπογράφω τίποτα. Μόλις χθες πήρα ένα γράμμα από την τράπεζα. Ελεγε μόνο μια φράση: ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ...
Ο Καθημερινός Αναγνώστης
Απάντηση: Και εγώ αν ήμουν τράπεζα το ίδιο θα σου έλεγα.
6) Άγνωστος Επενδυτής: Είμαστε ήδη σε πρωτογενές πλεόνασμα;
Δεν μου αρέσει να ευλογώ τα γένια μου όμως δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι στο είπα κανα 1,5 μήνα νωρίτερα...
Βλέπε: Δεν μ’ αρέσει να ευλογώ τα γένια μου…
7) Ανάγκες για ΠΙΚΠΑ Πεντέλης
Το γεγονός πως χρεοκοπήσαμε και ακόμη ψάχνουμε για διέξοδο διαφωνώντας η συμφωνώντας δεν σημαίνει πως σαν κοινωνία μας επιτρέπεται να αδιαφορούμε για τους διπλανούς μας. Ο παλιός φίλος της στήλης Χριστόδουλος Αγάθος που έστειλε μια λίστα από είδη πρώτης ανάγκης που χρειάζονται στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης.
Η συνεισφορά όλων μας είναι απαραίτητη: Η στήλη προτείνει να βοηθήσει στη δημιουργία ομάδας φίλων που θα αναλάβει συστηματικά την αρωγή.
Βλέπε: Οι ανάγκες των παιδιών έχουν προτεραιότητα
Περισσότερα άρθρα
Βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον;
30/01/2012 00:18 από Hayek
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112809914
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112809914
30/01/2012 00:58 από Skeptic
Κ. Στούπα,
Ο "εφιάλτης της δραχμής" δεν επανέρχεται, είναι μόνιμος στην αρθρογραφία σας.
30/01/2012 01:23 από IOANNIS KONTOGIANNIS
μπα απλως μας τρομαζουν με το ομολογο που ληγει. .
30/01/2012 06:45 από cptnkan
Για σου ρε Στουπα μεγαλε, Κοντευεις να γινεις μελοντολογος, δεν τα ελεγες ομως ολα αυτα και εσυ και καποιοι αλλοι πριν κατι χρονια τουλαχιστον να λεγατε τωρα, Δε σας τα λεγα.
30/01/2012 07:23 από BIG
Το . . . ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟ ΡΕ . . . μας έρχεται σύντομα . . .
Και τότε η καταστροφή θα είναι μεγέθους 1922 . . . σε ζωές, δυστυχία, μιζέρια . . . . Δεν θα μας σώσουν εκλογές , γιατί απλά δεν παράγουν τίποτα . . .
Και μετά εμπρός για νέα Γουδιά . . . και δεν ενννοώ τον Παπαδήμο . . .
(όσο για κρατικο-βολεμένους τύπου π. χ. ΕΤ1 που όλο κλείνει από τον Ιούλιο, κι ακόμα ανοιχτή είναι . . που νομίζουν οτι κερδίζουν έτσι. . . Προβλέπω να κλείνει ΟΛΗ μαζί η ΕΡΤ . . . το κανάλι 1, 2, 3, 4, 5, και 6 . . . μαζί με τα ραδιόφωνα . . . )
30/01/2012 07:42 από ΝΙΚΗΤΑΣ
ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ Ή ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑ
Δυστυχώς δεν φαίνεται καμιά πιθανότητα να μας βοηθήσει η Ευρωζώνη με παραγωγικές επενδύσεις από τα πλεονάσματα των βορείων χωρών της (σχέδιο «τύπου» Μάρσαλ).
Αν υπογραφεί η δανειακή συμβαση και υλοποιηθεί, το δημόσιο χρέος της χώρας μας θα γίνει ενυπόθηκο.
Δεδομένου οτι το χρέος μας είναι 360 δις € , ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η απομείωση του κουρέματος των ομολόγων θα φτάσει τελικά τα 100 δις € ( που είναι το υπεραισιόδοξο σενάριο), θα μας μείνει υπόλοιπο χρέους 260 δισεκατομμύρια €. Με την δανειακή συμβαση θα πάρουμε άλλα 130 δις € δανεικά. Επομένως θα χρωστάμε 390 δις €, δηλαδή λογιστικά έχουμε επιδείνωση και όχι βελτίωση.
Σ' αυτό το ύψος το χρέος είναι σχεδόν ίσο με το διπλάσιο του ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν). Για να είναι “βιώσιμο”, όλοι λένε οτι, θα πρέπει το επιτόκιο εξυπηρέτησης του, να είναι τουλάχιστον όσο και η εκατοστιαία ανάπτυξή του ΑΕΠ, δηλαδή έως λίγο πάνω από το 2% στην ποιό αισιόδοξη πρόβλεψη. Το επιτόκιο, για το νέο δάνειο, γράφεται οτι θα κυμανθεί μεταξύ του 3-4%. Με δεδομένο οτι εμείς δεν θα έχουμε ανάπτυξη αλλά θα έχουμε ύφεση, θα πρέπει κάθε χρόνο, για να είμαστε συνεπείς στο δανεισμό μας, να ξεπουλάμε δημόσια περιουσία ή θα λαμβάνουμε συνεχώς νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Έτσι με ορίζοντα το 2015, προβλέπεται το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις €. Σύμφωνα με τις αποφάσεις των οργάνων της Ε. Ε. μέχρι το 2015 θα πρέπει να έχουμε χρέος μέχρι το 60% του ΑΕΠ. Η χώρα μας με «πετυχημένο» κούρεμα θα έχει όπως προβλέπεται χρέος ίσο με το 120% του ΑΕΠ το 2020. Επομένως, είναι ενδεχόμενο στο μεταξύ να αποβληθεί η χώρας μας από την ευρωζώνη, αφού δεν θα έχει επιτύχει τον στόχο. Τότε με ποιά πιστοληπτική ικανότητα θα αντιμετωπίσουμε την υπερχρεωσή μας?
Το ΑΕΠ μας από την έναρξη της κρίσης μειώθηκε σχεδόν κατά 15%, οι μισθοί καταβαραθρώθηκαν, οι αξίες των ακινήτων ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, το χρηματιστήριο επίσης, οι τράπεζες μας έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει, η ανεργία αυξάνεται διαρκώς, χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο χείλος της καταστροφής, τα ενοικιαστήρια πληθαίνουν καθημερινά στους δρόμους. Σε αυτήν την οικονομική εξέλιξη τα έσοδα του κράτους μας από την φορολογία διαρκώς μειώνωνται και θα μειώνωνται.
Από τον οικονομολόγο Βασίλειο Βιλιάρδο εκτιμάται το κόστος της ζημίας που έχει επέλθει στην αξία της όλης Ελληνικής περιουσίας, κινητής και ακινήτου (δημοσίας και ιδιωτικής), από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου οτι ξεπερνά τα 700 δις €. Και έναντι αυτής της ζημίας έχουμε λάβει λιγότερα από 70 δις € δανεικά από την τρόϊκα!
Εχοντας αυτά τα δεδομένα, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουμε με τα τοκογλυφικά επιτόκια και τις μονομερείς απαιτήσεις των «εταίρων» μας. Η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη σε ένα βάθος χρόνου το πολύ μιάς εικοσαετίας.
Δυστυχώς μου έρχεται στο μυαλό και το ιστορικό προηγούμενο της 4ης Σταυροφορίας, που κατέληξε στην άλωση του 1204 και την Φραγκοκρατία δύο αιώνων και μου αυξάνει ακόμη περισσότερο την δυσπιστία απέναντι στους δυτικούς, για τις προθέσεις τους. Δεν μπορώ να μην σκεφθώ πως αποσκοπούν , υποδουλώνοντας οικονομικά για δεκαετίες την Ελλάδα, ουσιαστικά έχουν στόχο τη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.
Επομένως στην ουσία έχουμε πτωχεύσει και με το νέο δανεισμό των 130 δις € η χώρα θα βυθισθεί ακόμη βαθύτερα στην σπειροειδή ύφεση, χωρίς να γνωρίζει κανείς που και πότε αυτή θα τελειώσει και στο μεταξύ θα έχει λεηλατηθεί και η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων.
Εάν δεν υπογράψουμε την νέα δανειακή σύμβαση, η τρόϊκα δεν θα μας δώσει το δάνειο. Τότε μοιραία θα προβούμε σε στάση πληρωμών των ομολόγων μας και θα καλέσουμε υποχρεωτικά σε διαπραγμάτευση τους ομολογιούχους. Επειδή, “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος” και με δεδομένο, οτι τα ομόλογα μας διέπονται από το Ελληνικό δίκαιο, θα επέλθει κάποιος συμβιβασμός στη βάση όμως του να είναι το δάνειο μη επαχθές και η αποπληρωμή του δυνατή.
Οι συνέπειες θα είναι μεγάλες με δεδομένο το έλλειμμα μας στο εμπορικό μας ισοζύγιο. Η χώρα θα μπορούσε να εξασφαλίσει εισαγωγές μόνο των ζωτικών αγαθών για την οικονομία και την κοινωνία. Επίσης, επειδή τα ετήσια έσοδα του κράτους μας ανέρχονται σε 50 δις € περίπου θα πρέπει και οι δαπάνες του να περιορισθούν στο ύψος αυτό. Οι ελλείψεις θα είναι μεγάλες και οι ανάγκες μας θα πρέπει να προσαρμοσθούν ανάλογα. Αυτό θα είναι αναπόφευκτο.
Όμως θα ξέραμε οτι πατήσαμε πάτο και από δώ και πέρα, με μεγάλο πόνο και κόπο, θα αρχίζαμε την προσπάθεια της ανάκαμψης της οικονομίας μας. Να ξαναδημιουργήσουμε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής. Να εξυγειάνουμε τις υπηρεσίες και ιδίως το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ηράκλειο το έργο, όμως αναγαίο και αναπόφευκτο!
Η χώρα μας τέσσερες φορές κήρυξε πτώχευση από το 1821 μέχρι σήμερα και ξαναστάθηκε στα πόδια της, δεν ξεπούλησε την δημόσια και ιδιωτική περιουσία της.
Υπήρξε όμως ηγεσία, που ενέπνευσε τον Ελληνικό Λαό. Χρέος μας, μια τέτοια ηγεσία να αναδείξουμε.
Επομένως το νέο δάνειο είναι άλλο ένα τυρί στη φάκα, για την Ελλάδα.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει σχετικά με την ψήφιση ή μη της νέας δανειακής σύμβασης?
Από πολλά μέσα ενημέρωσης μας τίθεται και πάλι το ψευτοδείλλημμα δανειακή σύμβαση ή χρεοκοπία.
Όμως με δεδομένο ότι η χώρα έχει ουσιαστικά πτωχεύσει, το ουσιαστικό και κρίσιμο δίλημμα για τον κάθε Έλληνα πολίτη είναι σήμερα το εξης: Φτωχός με ελευθερία και αξιοπρέπεια ή φτωχός δουλοπάρικος και αναξιοπρεπής.
Οι ημέρες που ζούμε και τα επερχόμενα είναι καιροί ωδινών και οδύνης, γι' αυτό και τα διλήματα
που θα αντιμετωπίζουμε θα είναι δύσκολα και σκληρά.
Νικήτας Αποστόλου
Πτυχιούχος ΠΑΣΠΕ Συνταξιούχος Δημοσίου
Ναπολέοντος Ζέρβα αριθ. 39 Ιωάννινα
τηλέφωνο 2651067528
08:33 από bankster
Αυτή τη φορά βάλανε οι Γερμανοί το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. . . . . . . .
Και αυτοί δεν είναι τσίρκο μεντρανο σαν τους δικούς μας. . . . . . . . . . .
10:04 από justice
Με την παρούσα βουλή δεν βλέπω να ψηφίζεται τίποτα. Οι βουλευτές εξετάζουν πάντοτε το πολιτικό κόστος πισω από κάθε μέτρο που τίθεται προς ψηφοφορία και το τι κάνουν οι συνάδελφοί τους στην περιφέρεια που εκλεγονται. Ισως λοιπόν να ήταν καλύτερα να πηγαίναμε σε μια προσωρινή οικονομική δικτατορία υπό την μορφή επιτρόπου στα οικονομικά από την Ευρώπη. Αν με αυτό μας δανείσουν και γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε, αν με την κατάρτηση του 13 και 14ου μισθού γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε. Αυτή τι στιγμή δεν έχουμε καταλάβει ότι πάιζεται όχι μόνο η χρεοκοπία της χώρας, αλλά και οι καταθέσεις μας, οι επενδύσεις μας, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, ακόμη και τα ακίνητα που έχουμε υπό μορφή δήμευσης δια των φόρων. Αν χρεοκοπήσουμε χάνουμε τα πάντα, παρ΄όλα αυτά, ακόμη και αν υπογραφεί το μνημόνιο η νέα δανειακή σύμβαση και πάρουμε το νέο δάνειο των 130δις, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και δεν παραχθεί προϊόν και δεν κάνουμε εξαγωγές και δεν ισοσκελισθεί το εμπορικό μας ισοζύγιο και δεν περιορισθεί τα μέγιστα το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, αργότερα θα χρεοκοπήσουμε υπο πολύ δυσμενέστερους όρους. Με λίγα λόγια αν δεν κάνουμε ισχυρές εκ βάθρων μεταρρυθμίσεις σε μικρό χρονικό διάστημα 'ωστε να παρει μπρος η οικονομία, τότε θα χάσουμε τα πάντα και πιθανώς και όλη μας την περιουσία και εκτός Ευρώπης με διεθνή οικονομικο έλεγχο.
10:04 από justice
Με την παρούσα βουλή δεν βλέπω να ψηφίζεται τίποτα. Οι βουλευτές εξετάζουν πάντοτε το πολιτικό κόστος πισω από κάθε μέτρο που τίθεται προς ψηφοφορία και το τι κάνουν οι συνάδελφοί τους στην περιφέρεια που εκλεγονται. Ισως λοιπόν να ήταν καλύτερα να πηγαίναμε σε μια προσωρινή οικονομική δικτατορία υπό την μορφή επιτρόπου στα οικονομικά από την Ευρώπη. Αν με αυτό μας δανείσουν και γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε, αν με την κατάρτηση του 13 και 14ου μισθού γλυτώσουμε την χρεοκοπία ας το κάνουμε. Αυτή τι στιγμή δεν έχουμε καταλάβει ότι πάιζεται όχι μόνο η χρεοκοπία της χώρας, αλλά και οι καταθέσεις μας, οι επενδύσεις μας, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, ακόμη και τα ακίνητα που έχουμε υπό μορφή δήμευσης δια των φόρων. Αν χρεοκοπήσουμε χάνουμε τα πάντα, παρ΄όλα αυτά, ακόμη και αν υπογραφεί το μνημόνιο η νέα δανειακή σύμβαση και πάρουμε το νέο δάνειο των 130δις, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και δεν παραχθεί προϊόν και δεν κάνουμε εξαγωγές και δεν ισοσκελισθεί το εμπορικό μας ισοζύγιο και δεν περιορισθεί τα μέγιστα το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, αργότερα θα χρεοκοπήσουμε υπο πολύ δυσμενέστερους όρους. Με λίγα λόγια αν δεν κάνουμε ισχυρές εκ βάθρων μεταρρυθμίσεις σε μικρό χρονικό διάστημα 'ωστε να παρει μπρος η οικονομία, τότε θα χάσουμε τα πάντα και πιθανώς και όλη μας την περιουσία και εκτός Ευρώπης με διεθνή οικονομικο έλεγχο.
10:45 από jamescartash
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο δεν είναι η πτώχευση που δε θα συμβεί ποτέ όπως την φανταζόμαστε. Με φοβίζει αυτή η ανερχόμενη μισαλλοδοξία που εκκολάπτεται ξανά στη χώρα. Ήταν οι Τούρκοι. Οι αμερικάνοι. Οι μετανάστες. Η Γερμανία. Κάθε λίγα χρόνια προστίθεται και ένας ακόμα. Αυξάνονται οι εχθροί ανάλογα με την αύξηση του χρέους. . . Αυτή είναι η κατάντια μας. . .
Πηγή:www.capital.gr
Το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο θα οδηγήσει σε έκρηξη χρεών
Tuesday, 31 January 2012 00:41
Δεν υπάρχει οικονομολόγος που να μην τονίζει ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωζώνης που προωθεί η Γερμανία είναι καθαρή τρέλα. Ακόμα και ορισμένοι πολιτικοί που εγκρίνουν την εισαγωγή του δηλώνουν ότι επί της αρχής συμμερίζονται αυτή την άποψη, αλλά θεωρούν ότι ίσως αξίζει τον κόπο εφόσον το σύμφωνο βοηθά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία. Ένα άλλο επιχείρημα που έχει χρησιμοποιηθεί υπέρ του συμφώνου από την πλευρά κάποιων κεντρικών τραπεζιτών είναι ότι – αν και δεν επιτυγχάνει κάτι – είναι χρήσιμο γιατί θα δώσει ένα μήνυμα στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Και σε ό,τι αφορά τη γνώμη των ανθρώπων των αγορών, όλοι τους το θεωρούν καθαρή τρέλα.
Το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσαμε να πούμε για το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο είναι ότι δεν χρειάζεται. Ό,τι περιλαμβάνει είτε εμπεριέχεται σε ήδη υπάρχουσες συνθήκες είτε στα νέα μέτρα εποπτείας των εθνικών προϋπολογισμών που ενέκρινε πέρσι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Κι ενώ κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τι καλό φέρνει το νέο σύμφωνο, τη ζημιά που μπορεί να κάνει την επισημαίνουν οι πάντες. Το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο οδηγεί τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης στην υιοθέτηση κυκλικών πολιτικών που θα επιδεινώσουν την ύφεση.
Ας αφήσουμε την τραγική περίπτωση της Ελλάδας κι ας πιάσουμε την Ισπανία. Μέχρι την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση Ραχόι έλεγε ότι δεν θα εισάγει νέα μέτρα λιτότητας για να πετύχει τους στόχους του ελλείμματος. Και πολύ σωστά. Η ισπανική οικονομία συρρικνώνεται με ταχύτερους ρυθμούς από τις εκτιμήσεις για λόγους που βρίσκονται εκτός του ελέγχου της Μαδρίτης. Υπό αυτές τις συνθήκες το λογικό θα ήταν να αφήσει κανείς τους αυτόματους σταθεροποιητές να δουλέψουν. Αυτό έκαναν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης το 2009. Και χάρη σ’ αυτό, η ύφεση είχε μεγάλο βάθος αλλά όχι μεγάλη διάρκεια.
Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμφωνούσε με τη θέση της ισπανικής κυβέρνησης μέχρι την περασμένη βδομάδα. Η ισπανική εφημερίδα El Pais έγραψε ότι αξιωματούχος του ΔΝΤ δήλωσε ότι μια περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή με στόχο τη μείωση του ελλείμματος δεν είναι επιθυμητή γιατί θα επιδεινώσει αντί να ανακουφίσει τις πιέσεις των αγορών. Η πρόβλεψη του ΔΝΤ κάνει λόγο για 2ετή ύφεση με το ισπανικό έλλειμμα να μειώνεται από 8% του ΑΕΠ το 2011 σε 6,8% φέτος και σε 6,3% το 2013. Επομένως ακόμη και με σοβαρή υπέρβαση των στόχων του ελλείμματος η Ισπανία θα έχει ύφεση – τόσο σοβαρή όσο και το 2009.
Αλλά όχι. Την περασμένη βδομάδα ο νέος Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι επισκέφτηκε το Βερολίνο και αμέσως επανήλθε στη δέσμευση της κυβέρνησής του στους συμφωνημένους στόχους του ελλείμματος – που προβλέπουν μείωση του σε 4.4% του ΑΕΠ το 2012 και σε 3% το 2013. Έτσι φέτος η Μαδρίτη θα επιχειρήσει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμά της κατά 2.2% ακόμα και κατά 3.3% το 2013 – και όλα αυτά ενώ η οικονομία της συρρικνώνεται.
Η Ισπανία ακολουθεί το δρόμο που χάραξε η Ελλάδα. Η Ισπανία έχει πολύ πιο υγιή οικονομία από την Ελλάδα. Αλλά έχει κι ένα πρόβλημα που δεν είχε η Ελλάδα: τη μεγάλη υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα. Γι’ αυτό η πολιτική της υπερβολικής μείωσης των ελλειμμάτων μπορεί να γίνει και στην Ισπανία άκρως τοξική.
Ο Ρίτσαρντ Κου, επικεφαλής οικονομολόγος του ερευνητικού ινστιτούτου της Νομούρα μελέτησε πρόσφατα την πορεία της απομόχλευσης στις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Ευρωζώνη. Η Ισπανία βιώνει μια ακραία εκδοχή αυτού που ο Κου αποκαλεί ‘μεγάλη συρρίκνωση των ισολογισμών’, μια συρρίκνωση δηλαδή πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Από το τρίτο τρίμηνο του 2007 ο ισπανικός ιδιωτικός τομέας έχει περιορίσει το χρέος του ως αναλογία του ΑΕΠ κατά 17.2% ενώ ο δημόσιος τομέας έχει εν μέρει αντισταθμίσει την απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα με μια αύξηση του δημόσιου χρέους κατά 11.8% του ΑΕΠ. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο ποσοστά καλύπτεται με τη μορφή της θετικής συμβολής του εξωτερικού τομέα – με άλλα λόγια από μια μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών πληρωμών.
Ο Ρίτσαρντ Κου υποστηρίζει ότι – όπως και στην Ιαπωνία κατά τη δεκαετία του 1990 – είναι πολύ σημαντικό οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στηρίξουν την οικονομία σε αυτό το στάδιο της απομόχλευσης του ιδιωτικού τομέα για να αποφύγουν αυτό που διαφορετικά θα οδηγήσει σε βαθύτατη ύφεση.
Αν επομένως η Ισπανία ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας και αγνοήσει ό,τι έγινε κατά τη χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας, το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι μια σοβαρή και παρατεταμένη ύφεση. Κι αυτό αποτελεί πολύ μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από όλα τα προβλήματα της Ελλάδας που αντιμετωπίζει σήμερα. Στο μεγάλο σχήμα δεν θα μετρήσει αν οι ομολογιούχοι της Ελλάδας θα αποδεχτούν ή όχι την εθελοντική συμμετοχή τους στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αν η Ισπανία πέσει στη μαύρη τρύπα της υπερχρέωσης, κανένα ταμείο διάσωσης δεν θα μπορέσει να την ανασύρει
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η Ευρωζώνη υιοθετεί ένα δημοσιονομικό σύμφωνο γερμανικής έμπνευσης για να μειώσει το χρέος της , αλλά αυτό το ίδιο μπορεί να προκαλέσει την έκρηξη του χρέους της, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας. Η υπερβολική σύσφιξη αυξάνει τους κινδύνους μιας μόνιμης ύφεσης που θα απλωθεί σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τίποτα δεν θα μπορεί να σώσει την Ευρωζώνη
Δεν υπάρχει οικονομολόγος που να μην τονίζει ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωζώνης που προωθεί η Γερμανία είναι καθαρή τρέλα. Ακόμα και ορισμένοι πολιτικοί που εγκρίνουν την εισαγωγή του δηλώνουν ότι επί της αρχής συμμερίζονται αυτή την άποψη, αλλά θεωρούν ότι ίσως αξίζει τον κόπο εφόσον το σύμφωνο βοηθά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία. Ένα άλλο επιχείρημα που έχει χρησιμοποιηθεί υπέρ του συμφώνου από την πλευρά κάποιων κεντρικών τραπεζιτών είναι ότι – αν και δεν επιτυγχάνει κάτι – είναι χρήσιμο γιατί θα δώσει ένα μήνυμα στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Και σε ό,τι αφορά τη γνώμη των ανθρώπων των αγορών, όλοι τους το θεωρούν καθαρή τρέλα.
Το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσαμε να πούμε για το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο είναι ότι δεν χρειάζεται. Ό,τι περιλαμβάνει είτε εμπεριέχεται σε ήδη υπάρχουσες συνθήκες είτε στα νέα μέτρα εποπτείας των εθνικών προϋπολογισμών που ενέκρινε πέρσι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Κι ενώ κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τι καλό φέρνει το νέο σύμφωνο, τη ζημιά που μπορεί να κάνει την επισημαίνουν οι πάντες. Το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο οδηγεί τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης στην υιοθέτηση κυκλικών πολιτικών που θα επιδεινώσουν την ύφεση.
Ας αφήσουμε την τραγική περίπτωση της Ελλάδας κι ας πιάσουμε την Ισπανία. Μέχρι την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση Ραχόι έλεγε ότι δεν θα εισάγει νέα μέτρα λιτότητας για να πετύχει τους στόχους του ελλείμματος. Και πολύ σωστά. Η ισπανική οικονομία συρρικνώνεται με ταχύτερους ρυθμούς από τις εκτιμήσεις για λόγους που βρίσκονται εκτός του ελέγχου της Μαδρίτης. Υπό αυτές τις συνθήκες το λογικό θα ήταν να αφήσει κανείς τους αυτόματους σταθεροποιητές να δουλέψουν. Αυτό έκαναν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης το 2009. Και χάρη σ’ αυτό, η ύφεση είχε μεγάλο βάθος αλλά όχι μεγάλη διάρκεια.
Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμφωνούσε με τη θέση της ισπανικής κυβέρνησης μέχρι την περασμένη βδομάδα. Η ισπανική εφημερίδα El Pais έγραψε ότι αξιωματούχος του ΔΝΤ δήλωσε ότι μια περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή με στόχο τη μείωση του ελλείμματος δεν είναι επιθυμητή γιατί θα επιδεινώσει αντί να ανακουφίσει τις πιέσεις των αγορών. Η πρόβλεψη του ΔΝΤ κάνει λόγο για 2ετή ύφεση με το ισπανικό έλλειμμα να μειώνεται από 8% του ΑΕΠ το 2011 σε 6,8% φέτος και σε 6,3% το 2013. Επομένως ακόμη και με σοβαρή υπέρβαση των στόχων του ελλείμματος η Ισπανία θα έχει ύφεση – τόσο σοβαρή όσο και το 2009.
Αλλά όχι. Την περασμένη βδομάδα ο νέος Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι επισκέφτηκε το Βερολίνο και αμέσως επανήλθε στη δέσμευση της κυβέρνησής του στους συμφωνημένους στόχους του ελλείμματος – που προβλέπουν μείωση του σε 4.4% του ΑΕΠ το 2012 και σε 3% το 2013. Έτσι φέτος η Μαδρίτη θα επιχειρήσει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμά της κατά 2.2% ακόμα και κατά 3.3% το 2013 – και όλα αυτά ενώ η οικονομία της συρρικνώνεται.
Η Ισπανία ακολουθεί το δρόμο που χάραξε η Ελλάδα. Η Ισπανία έχει πολύ πιο υγιή οικονομία από την Ελλάδα. Αλλά έχει κι ένα πρόβλημα που δεν είχε η Ελλάδα: τη μεγάλη υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα. Γι’ αυτό η πολιτική της υπερβολικής μείωσης των ελλειμμάτων μπορεί να γίνει και στην Ισπανία άκρως τοξική.
Ο Ρίτσαρντ Κου, επικεφαλής οικονομολόγος του ερευνητικού ινστιτούτου της Νομούρα μελέτησε πρόσφατα την πορεία της απομόχλευσης στις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Ευρωζώνη. Η Ισπανία βιώνει μια ακραία εκδοχή αυτού που ο Κου αποκαλεί ‘μεγάλη συρρίκνωση των ισολογισμών’, μια συρρίκνωση δηλαδή πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Από το τρίτο τρίμηνο του 2007 ο ισπανικός ιδιωτικός τομέας έχει περιορίσει το χρέος του ως αναλογία του ΑΕΠ κατά 17.2% ενώ ο δημόσιος τομέας έχει εν μέρει αντισταθμίσει την απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα με μια αύξηση του δημόσιου χρέους κατά 11.8% του ΑΕΠ. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο ποσοστά καλύπτεται με τη μορφή της θετικής συμβολής του εξωτερικού τομέα – με άλλα λόγια από μια μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών πληρωμών.
Ο Ρίτσαρντ Κου υποστηρίζει ότι – όπως και στην Ιαπωνία κατά τη δεκαετία του 1990 – είναι πολύ σημαντικό οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στηρίξουν την οικονομία σε αυτό το στάδιο της απομόχλευσης του ιδιωτικού τομέα για να αποφύγουν αυτό που διαφορετικά θα οδηγήσει σε βαθύτατη ύφεση.
Αν επομένως η Ισπανία ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας και αγνοήσει ό,τι έγινε κατά τη χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας, το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι μια σοβαρή και παρατεταμένη ύφεση. Κι αυτό αποτελεί πολύ μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από όλα τα προβλήματα της Ελλάδας που αντιμετωπίζει σήμερα. Στο μεγάλο σχήμα δεν θα μετρήσει αν οι ομολογιούχοι της Ελλάδας θα αποδεχτούν ή όχι την εθελοντική συμμετοχή τους στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αν η Ισπανία πέσει στη μαύρη τρύπα της υπερχρέωσης, κανένα ταμείο διάσωσης δεν θα μπορέσει να την ανασύρει
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η Ευρωζώνη υιοθετεί ένα δημοσιονομικό σύμφωνο γερμανικής έμπνευσης για να μειώσει το χρέος της , αλλά αυτό το ίδιο μπορεί να προκαλέσει την έκρηξη του χρέους της, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας. Η υπερβολική σύσφιξη αυξάνει τους κινδύνους μιας μόνιμης ύφεσης που θα απλωθεί σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τίποτα δεν θα μπορεί να σώσει την Ευρωζώνη
Ομολογία σοκ: "Aυτούς λάδωνα"
Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2012, 20:26
Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός
Η ομερτά έσπασε. Το ίδιο και το απόστημα με τα διεφθαρμένα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, τους επιτελικούς υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, τους επίορκους προϊσταμένους εφοριών και τους πολιτικούς τους «φίλους», συνεργούς στο μεγάλο «φαγοπότι» που συντελέστηκε και συντελείται σε βάρος του Δημοσίου.
Ο άνδρας στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούγεται φοβισμένος.
«Από την πίτα τρώγαμε όλοι και ισόποσα», λέει. Είναι ο Νίκος Κασιμάτης, νούμερο ένα οφειλέτης του Δημοσίου σύμφωνα με τη λίστα που δημοσίευσε πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών. Μίλησε στη ραδιοφωνική εκπομπή «Πέτρα Σκανδάλου» του zougla radio. Σήμερα, χρωστάει το ποσό των 952.087.781 ευρώ και εκτίει ποινή κάθειρξης 504 ετών.
Τηλεφωνεί από τις φυλακές Διαβατών και επιθυμεί να πει «όλη την αλήθεια».
Μια αλήθεια πικρή, που ξεμπροστιάζει όλο το σύστημα του θεσμικού υποκόσμου. Τους ελεγκτές που πρέπει να ελεγχθούν, αλλά δεν ελέγχονται. Προϊσταμένους εφοριών, στελέχη ΣΔΟΕ και «μεγαλοκαρχαρίες» του υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι πρωταγωνιστούν στο σύστημα 4-4-2 το οποίο είχε καταγγείλει και ο πρώην γενικός γραμματέας πληροφοριακών συστημάτων, κ. Διομήδης Σπινέλης.
Με την συνδρομή τους, την αρωγή των «λευκών κολάρων», ο Νίκος Κασιμάτης κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο οικονομικό κόλπο των τελευταίων δεκαετιών.
Να στήσει ένα κύκλωμα με 30 εταιρίες-μαϊμού που έπαιρναν επιστροφές ΦΠΑ από το Δημόσιο. Εκείνος είναι ο ηθικός αυτουργός. Οι φυσικοί αυτουργοί, παραμένουν ασύλληπτοι. Υπηρετούν στην «αυλή» του υπουργού Οικονομικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, και στην καρδιά του ΣΔΟΕ.
Άλλοι πήραν προαγωγές, ελάχιστοι συνταξιοδοτήθηκαν. «Ήμουν παιδί του συστήματος. Από 26 ετών είμαι μέσα στο σύστημα. Εγώ είμαι φυλακή και δικαίως είμαι. Αυτοί οι κύριοι όμως, οι συνεργοί μου, παραμένουν ασύλληπτοι και εξακολουθούν να διενεργούν ελέγχους. Είναι περισσότεροι από 60. Όσο ήμουν νόμιμος δεν έβρισκα δουλειά», παραδέχεται κυνικά και προσθέτει: «Το κόλπο στηνόταν ως εξής: Μου έλεγαν 'όσο κατεβαίνουμε εμείς, τόσο θα ανεβαίνεις εσύ'. Από τα 100 εκατομμύρια ευρώ για παράδειγμα το 40% το έπαιρναν οι ελεγκτές, το 40% η επιχείρηση και το 20% το κράτος». Πάλι καλά…
Η συνάντηση με το Φωτιάδη
Ήξεραν αλλά σιωπούσαν. Σύμφωνα με τα όσα επικαλείται ο κ. Κασιμάτης, το υπουργείο Οικονομικών γνώριζε τις «υπόγειες» συναλλαγές μεταξύ εφοριακών και επιχειρήσεων από το 2002. Ωστόσο, δεν αντιδρούσε.
Ο νούμερο ένα οφειλέτης του Δημοσίου επισημαίνει ότι ο -τότε- διευθυντής του ΣΔΟΕ, Γιώργος Κουκάκης, τον είχε συνοδεύσει στο υπουργείο Οικονομικών ώστε να εξηγήσει στον υφυπουργό και στον γενικό γραμματέα πως είχε στηθεί το «κόλπο».
«Παρών στη συζήτηση ήταν ο υφυπουργός Οικονομικών, Απόστολος Φωτιάδης, ο γενικός γραμματέας, ο Γιώργος Κουκάκης και εγώ. Εξήγησα τι λεφτά πέφτανε από το θέμα των φόρων. Ανέφερα συγκεκριμένα νούμερα. Όπως στη ΔΟΥ-ΦΑΕ Θεσσαλονίκης για παράδειγμα, ο έφορος 'κοστολογούνταν' 50.000.000 δρχ., 35.000.000 δρχ. ήταν η ταρίφα του επόπτη και 15.000.000 δρχ. ήταν η ταρίφα του ελεγκτή» αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι κ.κ. Φωτιάδης και Κουκάκης ενημερώθηκαν, αλλά δεν ενήργησαν όπως θα έπρεπε. Κατά το Νίκο Κασιμάτη είναι και αυτοί «υπόλογοι».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Πώς είχε στηθεί η «κομπίνα»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αφήγηση Κασιματη σχετικά διαδικασία που ακολουθούσαν οι εταιρίες-φαντάσματα προκειμένου να υφαρπάζουν το δημόσιο χρήμα.
Ο τρόπος απλός: Η «Α» εταιρία εξέδιδε εικονικά τιμολόγια αγορών και έβγαζε εικονικά τιμολόγια εξωτερικού εισπράττοντας την επιστροφή του Φ.Π.Α.
Συτνονίστρια του «colpo-grosso»; Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Κασιμάτη, η λογίστρια, κυρία Ελένη Καρυδοπούλου καθώς η εταιρία που έκοβε τα τιμολόγια ήταν του συζύγου της Νίκου Καρυδόπουλου. Αποτέλεσμα; Εισροή πολλών εκατομμυρίων.
«Εμφανίζονταν οι εφοριακοί και ζητούσαν τη μερίδα του λέοντος. Από τότε ζητούσαν το 4-4-2. Και μάλιστα πολλές φορές λέγανε, 'σε παρακαλώ βάλε και καμιά εταιρία γιατί έχουμε αγοράσει σπίτι, έχουμε πάρει δάνεια για να μπορέσουμε να τακτοποιηθούμε'» αναφέρει ο μεγαλοοφειλέτης.
Γνώριζαν από το 2002 για τον Παπαχατζή
Πλήθος ερωτηματικών εγείρονται από το γεγονός ότι μετά τις καταγγελίες του κ. Κασιμάτη που αποκάλυψε το κύκλωμα των επίορκων υπαλλήλων της εφορίας και του ΣΔΟΕ, το 80% εξ αυτών εξακολουθούν μέχρι σήμερα να παραμένουν εν ενεργεία. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα και εγείρουν τεράστια ερωτήματα κατά πόσο μια τόσο διεφθαρμένη φορολογική διοίκηση μπορεί να λύσει το πρόβλημα φοροδιαφυγής της χώρας.
Ο Κασιμάτης επισημαίνει ότι έχει καταγγελθεί με όνομα και επώνυμο και αυτή τη στιγμή εργάζεται στο υπουργείο Οικονομικών ως ανώτατος επιθεωρητής. Όπως είχε καταγγελθεί και το ανώτατο στέλεχος του ΣΔΟΕ και κατηγορούμενος για την υπόθεση της «Μαφίας Θεσσαλονίκης», κ. Χρήστος Παπαχατζής. Από το 2002 κιόλας. Αλήθεια κανείς δεν «μπόρεσε» να τα ελέγξει όλα αυτά;
«Είχα καταγγείλει τον Παπαχατζή από το 2002. Ανέφερα εκ νέου τον ρόλο του με αναφορά το 2010. Στο παιχνίδι βέβαια ήταν και πολιτικά πρόσωπα. Σε όλες τις περιόδους, διαχρονικά. Ας αποφύγουμε όμως τα πολιτικά πρόσωπα γιατί όπως σας είπα είμαι στη φυλακή και η μόνη μου προστασία είναι φύλακες» σημειώνει ο Κασιμάτης.
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Ο φίλος μου ο Παναγιώτης
Είναι γνωστό ότι ο Νίκος Κασιμάτης είχε συνεργαστεί -δύο φορές μάλιστα- με τον πρώην περιφερειάρχη Μακεδονίας, Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Η πρώτη συνεργασία αφορούσε την εταιρία «Αύρα Τεχνοχώρος Πολιτισμού Α.Ε.». Ο κ. Κασιμάτης υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και μέλος του Δ.Σ. της εταιρίας συμφερόντων του κ. Ψωμιάδη. Η εταιρία ιδρύθηκε το 1992 και από το 1994 εκπρόσωπός της ήταν ο αδελφός του νομάρχη, Διονύσης.
Η δεύτερη συνεργασία η οποία συνοδεύτηκε και με τραγελαφικά γεγονότα, αφορούσε την εταιρία «Ιντερφάρμ». Στην συγκεκριμένη εταιρία ήταν μέτοχος ο κ. Ψωμιάδης ενώ ο κ. Κασιμάτης εργαζόταν μόνο ως λογιστής, έχοντας αναλάβει τα λογιστικά βιβλία.
Αξιοπερίεργο βέβαια είναι το γεγονός ότι όταν κάποια στιγμή επισκέφθηκαν την εταιρία άνδρες του Σ.Δ.Ο.Ε. προκειμένου να διενεργήσουν έλεγχο, τα φορολογικά βιβλία κάηκαν μπροστά στα μάτια τους προτού καν προλάβουν να τα ανοίξουν. Οι αιτίες της πυρκαγιάς ακόμα διερευνώνται…
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός
Η ομερτά έσπασε. Το ίδιο και το απόστημα με τα διεφθαρμένα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, τους επιτελικούς υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, τους επίορκους προϊσταμένους εφοριών και τους πολιτικούς τους «φίλους», συνεργούς στο μεγάλο «φαγοπότι» που συντελέστηκε και συντελείται σε βάρος του Δημοσίου.
Ο άνδρας στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούγεται φοβισμένος.
«Από την πίτα τρώγαμε όλοι και ισόποσα», λέει. Είναι ο Νίκος Κασιμάτης, νούμερο ένα οφειλέτης του Δημοσίου σύμφωνα με τη λίστα που δημοσίευσε πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών. Μίλησε στη ραδιοφωνική εκπομπή «Πέτρα Σκανδάλου» του zougla radio. Σήμερα, χρωστάει το ποσό των 952.087.781 ευρώ και εκτίει ποινή κάθειρξης 504 ετών.
Τηλεφωνεί από τις φυλακές Διαβατών και επιθυμεί να πει «όλη την αλήθεια».
Μια αλήθεια πικρή, που ξεμπροστιάζει όλο το σύστημα του θεσμικού υποκόσμου. Τους ελεγκτές που πρέπει να ελεγχθούν, αλλά δεν ελέγχονται. Προϊσταμένους εφοριών, στελέχη ΣΔΟΕ και «μεγαλοκαρχαρίες» του υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι πρωταγωνιστούν στο σύστημα 4-4-2 το οποίο είχε καταγγείλει και ο πρώην γενικός γραμματέας πληροφοριακών συστημάτων, κ. Διομήδης Σπινέλης.
Με την συνδρομή τους, την αρωγή των «λευκών κολάρων», ο Νίκος Κασιμάτης κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο οικονομικό κόλπο των τελευταίων δεκαετιών.
Να στήσει ένα κύκλωμα με 30 εταιρίες-μαϊμού που έπαιρναν επιστροφές ΦΠΑ από το Δημόσιο. Εκείνος είναι ο ηθικός αυτουργός. Οι φυσικοί αυτουργοί, παραμένουν ασύλληπτοι. Υπηρετούν στην «αυλή» του υπουργού Οικονομικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, και στην καρδιά του ΣΔΟΕ.
Άλλοι πήραν προαγωγές, ελάχιστοι συνταξιοδοτήθηκαν. «Ήμουν παιδί του συστήματος. Από 26 ετών είμαι μέσα στο σύστημα. Εγώ είμαι φυλακή και δικαίως είμαι. Αυτοί οι κύριοι όμως, οι συνεργοί μου, παραμένουν ασύλληπτοι και εξακολουθούν να διενεργούν ελέγχους. Είναι περισσότεροι από 60. Όσο ήμουν νόμιμος δεν έβρισκα δουλειά», παραδέχεται κυνικά και προσθέτει: «Το κόλπο στηνόταν ως εξής: Μου έλεγαν 'όσο κατεβαίνουμε εμείς, τόσο θα ανεβαίνεις εσύ'. Από τα 100 εκατομμύρια ευρώ για παράδειγμα το 40% το έπαιρναν οι ελεγκτές, το 40% η επιχείρηση και το 20% το κράτος». Πάλι καλά…
Η συνάντηση με το Φωτιάδη
Ήξεραν αλλά σιωπούσαν. Σύμφωνα με τα όσα επικαλείται ο κ. Κασιμάτης, το υπουργείο Οικονομικών γνώριζε τις «υπόγειες» συναλλαγές μεταξύ εφοριακών και επιχειρήσεων από το 2002. Ωστόσο, δεν αντιδρούσε.
Ο νούμερο ένα οφειλέτης του Δημοσίου επισημαίνει ότι ο -τότε- διευθυντής του ΣΔΟΕ, Γιώργος Κουκάκης, τον είχε συνοδεύσει στο υπουργείο Οικονομικών ώστε να εξηγήσει στον υφυπουργό και στον γενικό γραμματέα πως είχε στηθεί το «κόλπο».
«Παρών στη συζήτηση ήταν ο υφυπουργός Οικονομικών, Απόστολος Φωτιάδης, ο γενικός γραμματέας, ο Γιώργος Κουκάκης και εγώ. Εξήγησα τι λεφτά πέφτανε από το θέμα των φόρων. Ανέφερα συγκεκριμένα νούμερα. Όπως στη ΔΟΥ-ΦΑΕ Θεσσαλονίκης για παράδειγμα, ο έφορος 'κοστολογούνταν' 50.000.000 δρχ., 35.000.000 δρχ. ήταν η ταρίφα του επόπτη και 15.000.000 δρχ. ήταν η ταρίφα του ελεγκτή» αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι κ.κ. Φωτιάδης και Κουκάκης ενημερώθηκαν, αλλά δεν ενήργησαν όπως θα έπρεπε. Κατά το Νίκο Κασιμάτη είναι και αυτοί «υπόλογοι».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Πώς είχε στηθεί η «κομπίνα»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αφήγηση Κασιματη σχετικά διαδικασία που ακολουθούσαν οι εταιρίες-φαντάσματα προκειμένου να υφαρπάζουν το δημόσιο χρήμα.
Ο τρόπος απλός: Η «Α» εταιρία εξέδιδε εικονικά τιμολόγια αγορών και έβγαζε εικονικά τιμολόγια εξωτερικού εισπράττοντας την επιστροφή του Φ.Π.Α.
Συτνονίστρια του «colpo-grosso»; Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Κασιμάτη, η λογίστρια, κυρία Ελένη Καρυδοπούλου καθώς η εταιρία που έκοβε τα τιμολόγια ήταν του συζύγου της Νίκου Καρυδόπουλου. Αποτέλεσμα; Εισροή πολλών εκατομμυρίων.
«Εμφανίζονταν οι εφοριακοί και ζητούσαν τη μερίδα του λέοντος. Από τότε ζητούσαν το 4-4-2. Και μάλιστα πολλές φορές λέγανε, 'σε παρακαλώ βάλε και καμιά εταιρία γιατί έχουμε αγοράσει σπίτι, έχουμε πάρει δάνεια για να μπορέσουμε να τακτοποιηθούμε'» αναφέρει ο μεγαλοοφειλέτης.
Γνώριζαν από το 2002 για τον Παπαχατζή
Πλήθος ερωτηματικών εγείρονται από το γεγονός ότι μετά τις καταγγελίες του κ. Κασιμάτη που αποκάλυψε το κύκλωμα των επίορκων υπαλλήλων της εφορίας και του ΣΔΟΕ, το 80% εξ αυτών εξακολουθούν μέχρι σήμερα να παραμένουν εν ενεργεία. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα και εγείρουν τεράστια ερωτήματα κατά πόσο μια τόσο διεφθαρμένη φορολογική διοίκηση μπορεί να λύσει το πρόβλημα φοροδιαφυγής της χώρας.
Ο Κασιμάτης επισημαίνει ότι έχει καταγγελθεί με όνομα και επώνυμο και αυτή τη στιγμή εργάζεται στο υπουργείο Οικονομικών ως ανώτατος επιθεωρητής. Όπως είχε καταγγελθεί και το ανώτατο στέλεχος του ΣΔΟΕ και κατηγορούμενος για την υπόθεση της «Μαφίας Θεσσαλονίκης», κ. Χρήστος Παπαχατζής. Από το 2002 κιόλας. Αλήθεια κανείς δεν «μπόρεσε» να τα ελέγξει όλα αυτά;
«Είχα καταγγείλει τον Παπαχατζή από το 2002. Ανέφερα εκ νέου τον ρόλο του με αναφορά το 2010. Στο παιχνίδι βέβαια ήταν και πολιτικά πρόσωπα. Σε όλες τις περιόδους, διαχρονικά. Ας αποφύγουμε όμως τα πολιτικά πρόσωπα γιατί όπως σας είπα είμαι στη φυλακή και η μόνη μου προστασία είναι φύλακες» σημειώνει ο Κασιμάτης.
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Ο φίλος μου ο Παναγιώτης
Είναι γνωστό ότι ο Νίκος Κασιμάτης είχε συνεργαστεί -δύο φορές μάλιστα- με τον πρώην περιφερειάρχη Μακεδονίας, Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Η πρώτη συνεργασία αφορούσε την εταιρία «Αύρα Τεχνοχώρος Πολιτισμού Α.Ε.». Ο κ. Κασιμάτης υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και μέλος του Δ.Σ. της εταιρίας συμφερόντων του κ. Ψωμιάδη. Η εταιρία ιδρύθηκε το 1992 και από το 1994 εκπρόσωπός της ήταν ο αδελφός του νομάρχη, Διονύσης.
Η δεύτερη συνεργασία η οποία συνοδεύτηκε και με τραγελαφικά γεγονότα, αφορούσε την εταιρία «Ιντερφάρμ». Στην συγκεκριμένη εταιρία ήταν μέτοχος ο κ. Ψωμιάδης ενώ ο κ. Κασιμάτης εργαζόταν μόνο ως λογιστής, έχοντας αναλάβει τα λογιστικά βιβλία.
Αξιοπερίεργο βέβαια είναι το γεγονός ότι όταν κάποια στιγμή επισκέφθηκαν την εταιρία άνδρες του Σ.Δ.Ο.Ε. προκειμένου να διενεργήσουν έλεγχο, τα φορολογικά βιβλία κάηκαν μπροστά στα μάτια τους προτού καν προλάβουν να τα ανοίξουν. Οι αιτίες της πυρκαγιάς ακόμα διερευνώνται…
Δείτε το σχετικό απόσπασμα
Επί ποδός πολέμου
Πολιτική
Text Size
30/1
Εκρηκτική αναμένεται να είναι η συνεδρίαση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ την Πέμπτη με τους υποστηρικτές της πρότασης Σκανδαλίδη για εκλογή νέου αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας να προετοιμάζονται για σύγκρουση με τους υποστηρικτές της πρότασης Παπανδρέου για συντεταγμένες διαδικασίες, οι οποίες θα οδηγήσουν στην ανάδειξη νέου προέδρου στα τέλη του Μάρτη.
Η Βάσω Παπανδρέου ζήτησε πάντως άμεση αλλαγή αρχηγού και δήλωσε μιλώντας στο ρ/σ "Βήμα fm": "Ο κ. Παπανδρέου έχω πει πως ήδη έπρεπε να είχε φύγει, ώστε να υπάρχει μια συνοχή ένας συντονισμός καλύτερος στην κοινοβουλευτική ομάδα αλλά και στο ΠΑΣΟΚ το ίδιο. Τον τιμώ, τον εκτιμώ αλλά πρέπει να αφήσει το κόμμα".
Αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι ιδιαίτερα ενοχλημένα από τη συνεχή απουσία του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος μετά την Κόστα Ρίκα όπου βρέθηκε για τη Σοσιαλιστική Διεθνή, αναχώρησε για τις Βρυξέλλες, ενώ στη συνέχεια θα αναχωρήσει για το Ισραήλ, από όπου θα επιστρέψει μόλις λίγες ώρες πριν την κρίσιμη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του.
"Το ΠΑΣΟΚ είναι πίσω από τις εξελίξεις έχει χάσει τον έλεγχο πλήρως σε σχέση με το κόμμα και την πολιτική του παρουσία", δήλωσε ο βουλευτής του κόμματός, Κώστας Καρτάλης, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ.
Τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που ενδέχεται να διεκδικήσουν τη θέση του προέδρου, έχουν ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης, ενώ κάποιοι συνάδελφοί τους έχουν αρχίσει και παίρνουν θέση. Μάλιστα η Εύη Χριστοφιλοπούλου μιλώντας στο ρ/σ "9" είπε πως σε περίπτωση που υποψήφιοι θα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, θα ψήφιζε υπέρ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.
Text Size
30/1
Εκρηκτική αναμένεται να είναι η συνεδρίαση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ την Πέμπτη με τους υποστηρικτές της πρότασης Σκανδαλίδη για εκλογή νέου αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας να προετοιμάζονται για σύγκρουση με τους υποστηρικτές της πρότασης Παπανδρέου για συντεταγμένες διαδικασίες, οι οποίες θα οδηγήσουν στην ανάδειξη νέου προέδρου στα τέλη του Μάρτη.
Η Βάσω Παπανδρέου ζήτησε πάντως άμεση αλλαγή αρχηγού και δήλωσε μιλώντας στο ρ/σ "Βήμα fm": "Ο κ. Παπανδρέου έχω πει πως ήδη έπρεπε να είχε φύγει, ώστε να υπάρχει μια συνοχή ένας συντονισμός καλύτερος στην κοινοβουλευτική ομάδα αλλά και στο ΠΑΣΟΚ το ίδιο. Τον τιμώ, τον εκτιμώ αλλά πρέπει να αφήσει το κόμμα".
Αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι ιδιαίτερα ενοχλημένα από τη συνεχή απουσία του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος μετά την Κόστα Ρίκα όπου βρέθηκε για τη Σοσιαλιστική Διεθνή, αναχώρησε για τις Βρυξέλλες, ενώ στη συνέχεια θα αναχωρήσει για το Ισραήλ, από όπου θα επιστρέψει μόλις λίγες ώρες πριν την κρίσιμη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του.
"Το ΠΑΣΟΚ είναι πίσω από τις εξελίξεις έχει χάσει τον έλεγχο πλήρως σε σχέση με το κόμμα και την πολιτική του παρουσία", δήλωσε ο βουλευτής του κόμματός, Κώστας Καρτάλης, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ.
Τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που ενδέχεται να διεκδικήσουν τη θέση του προέδρου, έχουν ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης, ενώ κάποιοι συνάδελφοί τους έχουν αρχίσει και παίρνουν θέση. Μάλιστα η Εύη Χριστοφιλοπούλου μιλώντας στο ρ/σ "9" είπε πως σε περίπτωση που υποψήφιοι θα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, θα ψήφιζε υπέρ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Αρχαία Φάρμακα και Βότανα
Τα διάφορα φυτά στην αρχαιότητα εκτός από το να καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων, χρησιμοποιούνταν επίσης στον καλλωπισμό, αλλά και στην παραγωγή διαφόρων φαρμακευτικών σκευασμάτων. Οι Μινωίτες και οι Μυκηναΐοι χρησιμοποιούσαν...ρίζες, ξύλα, φλοιούς, άνθη, βλαστούς, καρπούς, σπόρους, έλαια και ρητίνες από διάφορα φαρμακευτικά φυτά και βότανα τα οποία φύονταν στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα πραγματοποιούσαν εισαγωγή πρώτων υλών φυτικής προέλευσης, εξάγοντας παράλληλα δικά τους αρωματικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Πολλά μάλιστα από τα προϊόντα αυτά πέρα από το φαρμακευτικό, θρησκευτικό και τελετουργικό ρόλο τους, χρησιμοποιούνταν επίσης και σε διάφορες μαγείες. Ο ελλαδικός χώρος λόγω της συστάσεως του εδάφους, της φυσικής του διαμόρφωσης, αλλά και του κλίματός του, διέθετε πλουσιότατη χλωρίδα από την αρχαιότητα, με την Κρήτη να αποτελεί έναν βοτανολογικό παράδεισο.
Οι Μινωίτες (2500-1400 π.Χ.) γνώριζαν τις φαρμακευτικές και αρωματικές ιδιότητες των φυτών και εκμεταλλεύονταν την πλούσια βλάστηση του νησιού για την παρασκευή αρωμάτων, αλοιφών, καλλυντικών και φαρμάκων. Στις πήλινες πινακίδες μάλιστα της γραμμικής Β περιλαμβάνονται διάφορα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, όπως ο κορίανδρος (κόλιαντρο), η κύππερις, το σφάκον ή αλελίσφακον του Διοσκουρίδου (φασκομηλιά), το κρίταμον ή Κρίθμον το παράλιον, η μαστίχη από τη ρητίνη της τερεμίνθου, το φοινίκιον ή λάδανον από το φυτό Κίστος ο κρητικός (αγριοροδανιά ή μεταξόχορτο). Επίσης οι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν τον κρόκο τον ήμερο, τον κρίνο, τη μυρτιά, την ίριδα, τη μαντζουράνα, το μάραθο, τον άνηθο, τον ασπάλαθο, τη Μήκωνα την υπνοφόρο, τον Στύρακα τον φαρμακευτικό, τον κέδρο, το κυπαρίσσι, το ελαιόλαδο και πολλά άλλα.
Οι Μυκηναΐοι μεταξύ άλλων χρησιμοποιούσαν την κύπερη, το φασκόμηλο, το κύμινο, τον κορίανδο, την ίριδα, το μάραθο, τη μαντζουράνα, το γλυκάνισο, τη μυρτιά, το ελαιόλαδο, ενώ ο Όμηρος αναφέρει διάφορα αρωματικά έλαια, καλλυντικά και φαρμακευτικά σκευάσματα.
Στην ελληνική μυθολογία γίνονται αναφορές σε διάφορα φαρμακευτικά και θαυματουργά βότανα, όπως για παράδειγμα σ' αυτό με το οποίο ο μάντης Πολύιδος ανέστησε το Γλαύκο, γιο του βασιλιά Μίνωα. Στην Οδύσσεια αναφέρεται πως η Κίρκη έριξε μέσα στο κρασί των συντρόφων του Οδυσσέα μαζί με άλλα συστατικά και διάφορα κακά βότανα, τα λυγρά φάρμακα, τα οποία προκαλούσαν αμνησία, για να τους κάνει να λησμονήσουν την πατρίδα τους, ενώ με φάρμακο άλειψε τους συντρόφους για να τους επαναφέρει πάλι στην ανθρώπινη μορφή τους. Ο Ερμής ήταν αυτός που είχε δώσει μόλις πριν στον Οδυσσέα ένα βότανο, το μώλυ, το αντίδοτο των λυγρών φαρμάκων, για να τον προστατέψει από τη μαγεία της Κίρκης. Όμως και οι μεγάλοι γιατροί της αρχαιότητας, όπως ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός μιλούν για τη σημασία της διαίτης και των βοτάνων στην πρόληψη και τη θεραπεία των διαφόρων ασθενειών.
Γενικά από την εποχή του Ομήρου ήδη αναφέρονται φάρμακα ανδροφόνα ή θυμοφθόρα, δηλαδή δηλητηριώδη βότανα με τα οποία επάλειφαν τα βέλη ή δηλητηρίαζαν την τροφή, φάρμακα ήπια ή οδυνήφατα τα οποία ήταν παυσίπονα, αλλά και φάρμακα λυγρά τα οποία προκαλούσαν αμνησία, καθώς και το μώλυ, από το μωλύω που σημαίνει αφανίζω, ως αντίδοτο των λυγρών φαρμάκων. Στον Όμηρο αναφέρεται επίσης το νηπενθές, με φαρμακοδυναμική δράση, ως κατευναστικό και παυσίλυπον, καθώς και ένα είδος γάζας η ονομαζόμενη σφενδόνη από καλοστριμμένο μαλλί προβάτου για να περιδένονται τα τραύματα.
Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, ο Θεόφραστος, ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης και άλλοι αναφέρουν λεπτομέρειες σε σχέση με αρώματα, αλοιφές, καλλυντικά και φάρμακα των οποίων η παρασκευή στηρίζονταν σε φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά και βότανα.
tmth.edu.gr
Οι Μινωίτες (2500-1400 π.Χ.) γνώριζαν τις φαρμακευτικές και αρωματικές ιδιότητες των φυτών και εκμεταλλεύονταν την πλούσια βλάστηση του νησιού για την παρασκευή αρωμάτων, αλοιφών, καλλυντικών και φαρμάκων. Στις πήλινες πινακίδες μάλιστα της γραμμικής Β περιλαμβάνονται διάφορα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, όπως ο κορίανδρος (κόλιαντρο), η κύππερις, το σφάκον ή αλελίσφακον του Διοσκουρίδου (φασκομηλιά), το κρίταμον ή Κρίθμον το παράλιον, η μαστίχη από τη ρητίνη της τερεμίνθου, το φοινίκιον ή λάδανον από το φυτό Κίστος ο κρητικός (αγριοροδανιά ή μεταξόχορτο). Επίσης οι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν τον κρόκο τον ήμερο, τον κρίνο, τη μυρτιά, την ίριδα, τη μαντζουράνα, το μάραθο, τον άνηθο, τον ασπάλαθο, τη Μήκωνα την υπνοφόρο, τον Στύρακα τον φαρμακευτικό, τον κέδρο, το κυπαρίσσι, το ελαιόλαδο και πολλά άλλα.
Οι Μυκηναΐοι μεταξύ άλλων χρησιμοποιούσαν την κύπερη, το φασκόμηλο, το κύμινο, τον κορίανδο, την ίριδα, το μάραθο, τη μαντζουράνα, το γλυκάνισο, τη μυρτιά, το ελαιόλαδο, ενώ ο Όμηρος αναφέρει διάφορα αρωματικά έλαια, καλλυντικά και φαρμακευτικά σκευάσματα.
Στην ελληνική μυθολογία γίνονται αναφορές σε διάφορα φαρμακευτικά και θαυματουργά βότανα, όπως για παράδειγμα σ' αυτό με το οποίο ο μάντης Πολύιδος ανέστησε το Γλαύκο, γιο του βασιλιά Μίνωα. Στην Οδύσσεια αναφέρεται πως η Κίρκη έριξε μέσα στο κρασί των συντρόφων του Οδυσσέα μαζί με άλλα συστατικά και διάφορα κακά βότανα, τα λυγρά φάρμακα, τα οποία προκαλούσαν αμνησία, για να τους κάνει να λησμονήσουν την πατρίδα τους, ενώ με φάρμακο άλειψε τους συντρόφους για να τους επαναφέρει πάλι στην ανθρώπινη μορφή τους. Ο Ερμής ήταν αυτός που είχε δώσει μόλις πριν στον Οδυσσέα ένα βότανο, το μώλυ, το αντίδοτο των λυγρών φαρμάκων, για να τον προστατέψει από τη μαγεία της Κίρκης. Όμως και οι μεγάλοι γιατροί της αρχαιότητας, όπως ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός μιλούν για τη σημασία της διαίτης και των βοτάνων στην πρόληψη και τη θεραπεία των διαφόρων ασθενειών.
Γενικά από την εποχή του Ομήρου ήδη αναφέρονται φάρμακα ανδροφόνα ή θυμοφθόρα, δηλαδή δηλητηριώδη βότανα με τα οποία επάλειφαν τα βέλη ή δηλητηρίαζαν την τροφή, φάρμακα ήπια ή οδυνήφατα τα οποία ήταν παυσίπονα, αλλά και φάρμακα λυγρά τα οποία προκαλούσαν αμνησία, καθώς και το μώλυ, από το μωλύω που σημαίνει αφανίζω, ως αντίδοτο των λυγρών φαρμάκων. Στον Όμηρο αναφέρεται επίσης το νηπενθές, με φαρμακοδυναμική δράση, ως κατευναστικό και παυσίλυπον, καθώς και ένα είδος γάζας η ονομαζόμενη σφενδόνη από καλοστριμμένο μαλλί προβάτου για να περιδένονται τα τραύματα.
Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, ο Θεόφραστος, ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης και άλλοι αναφέρουν λεπτομέρειες σε σχέση με αρώματα, αλοιφές, καλλυντικά και φάρμακα των οποίων η παρασκευή στηρίζονταν σε φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά και βότανα.
tmth.edu.gr
"L'inflation n'est pas le problème, c'est la solution"
Paul Krugman, Prix Nobel d'économie | | 30.01.12 | 15h45 • Mis à jour le 30.01.12 | 17h43
34
Classez
Imprimez
Envoyez
Partagez
Facebook
Twitter
LinkedIn
Paul Krugman, prix nobel d'économie et chroniqueur au New York Times, a confié dans un entretien accordé au journal Le Monde : "Jusqu'ici, aucun sommet n'a su apporter de réponses adéquates, aucune décision politique n'a su traiter le problème dans son intégralité".AFP
Prix Nobel d'économie et chroniqueur au New York Times, Paul Krugman donnera à Paris, mardi 31 janvier, une conférence sur la crise de la zone euro à l'initiative de la société Lunalogic.
Au moment où devait se tenir un nouveau sommet européen, lundi, l'économiste américain se montre sévère envers les mesures décidées jusqu'ici, regrettant la rigidité de l'Allemagne.
Vue des Etats-Unis, comment est perçue la crise de la zone euro ?
La vieille question est toujours d'actualité : "L'Europe, quel numéro de téléphone ?" Et ce malgré l'émergence de "Merkozy", le duo formé par Angela Merkel et Nicolas Sarkozy. Personnellement, je suis très préoccupé par ce qui arrive. Il est devenu très difficile de comprendre comment l'Europe peut fonctionner, trouver les moyens de s'ajuster. C'est une réelle source d'inquiétude pour l'avenir de l'économie mondiale.
Les mesures prises fin 2011 vont-elles dans la bonne voie ? Jusqu'ici, aucun sommet n'a su apporter de réponses adéquates, aucune décision politique n'a su traiter le problème dans son intégralité. La crise reste considérée uniquement comme un problème de dérives budgétaires. Ce n'est pas le cas. Ces déséquilibres existent, mais il y a aussi un écart de compétitivité et de flux de capitaux. Le seul élément positif est venu de Mario Draghi, le président de la Banque centrale européenne (BCE), qui a indirectement soulagé le marché des dettes souveraines. Mais, encore une fois, cela ne traite que l'urgence sans apporter de réponse fondamentale.
La BCE devrait-elle agir comme le fait la Réserve fédérale (Fed), qui achète massivement de la dette américaine ?
Si on met de côté les blocages politiques, oui, l'Europe a besoin d'une politique monétaire très agressive. Plus agressive encore que celle des Etats-Unis. Il n'y a pas d'autre moyen de faire les ajustements nécessaires. La BCE devrait racheter plus de dettes d'Etat mais aussi favoriser davantage l'expansion monétaire.
Cela ne risque-t-il pas de faire déraper les prix ?
L'inflation n'est pas le problème, c'est la solution.
Que voulez-vous dire ?
Pour restaurer la compétitivité en Europe, il faudrait que, disons d'ici les cinq prochaines années, les salaires baissent, dans les pays européens moins compétitifs, de 20 % par rapport à l'Allemagne. Avec un peu d'inflation, cet ajustement est plus facile à réaliser (en laissant filer les prix sans faire grimper les salaires en conséquence).
Le problème de compétitivité viendrait donc de salaires trop élevés en Europe du Sud par rapport à l'Allemagne ?
Au final, le problème est celui d'un déséquilibre des balances des paiements. Mais, si on prend l'exemple de l'Espagne, les salaires espagnols n'ont pas toujours été au-dessus de la moyenne. C'est un phénomène récent. Après la création de l'euro, il y a eu des afflux massifs de capitaux dans les pays dits à la périphérie de l'Europe qui ont provoqué une bulle du crédit.
Ainsi, que faut-il faire ?
Le problème de la zone euro, c'est sa construction même. Tout cela n'arrive pas par surprise : il y a vingt ans déjà, cette union monétaire provoquait des débats académiques, on se demandait comment ce système pouvait gérer un choc asymétrique, une récession plus profonde dans un pays que dans un autre. Mais la question a été négligée. Aux Etats-Unis, ces chocs asymétriques sont gérés, pas toujours parfaitement, grâce à un système budgétaire intégré et une mobilité très élevée.
L'Europe n'a aucun de ces deux atouts. II lui faut donc quelque chose d'autre pour donner plus de souplesse au système. Une politique monétaire moins stricte avec une inflation plus élevée - autour de 4 % - offrirait une part de la flexibilité qui manque à la zone euro.
Croyez-vous à l'émergence, au final, d'Etats-Unis d'Europe ?
J'aimerais ! On peut imaginer un renforcement de l'intégration budgétaire, ou la création d'euro-obligations. Mais il y a beaucoup de freins à tout cela : les pays endettés redoutent de perdre leur souveraineté, les autres ne veulent pas sauver des "irresponsables". Ces débats pour l'heure contribuent plutôt à détruire l'idée de l'Europe.
Je dois dire que, quand je pense à la zone euro, je me trouve dans cette situation étrange où tout semble inextricable. Je ne peux imaginer que la zone euro s'effondre. Cela me paraît inconcevable, on perdrait tant. Je me dis donc que les politiques feront tout pour résoudre cette crise. Mais je pense alors aux solutions à mettre en place, et là je me dis : "Non, il est impossible qu'ils prennent de telles mesures." Je suis alors confronté à une double impasse.
L'Allemagne a-t-elle une mauvaise influence sur l'Europe ?
L'Allemagne croit que la rectitude et la discipline budgétaires sont la solution. Elle a tort. Leur histoire les pousse à proposer un mauvais remède. Les Allemands étaient en mauvaise posture à la fin des années 1990. Alors ils regardent ce qu'ils ont fait, comment ils sont parvenus à redresser leur économie et transformer des déficits en excédents commerciaux. Ils pensent appliquer leurs solutions à la zone euro. Mais, si tel était le cas, il faudrait trouver une autre planète pour exporter les produits de l'Europe !
On parle parfois d'un "complot anglo-saxon" anti-euro...
Il y a toujours quelqu'un quelque part qui complote. Mais les gens raisonnables aux Etats-Unis comprennent bien que le succès de l'Europe nous profite. Ce n'est pas seulement une question économique. Il est question de démocratie, des droits de l'homme, de la victoire de nos idéaux. Et ce qui se passe aujourd'hui en zone euro ne vient pas des Etats-Unis, c'est un problème interne à l'Europe.
Lors des primaires républicaines, Mitt Romney a dit que Barack Obama conduisait les Etats-Unis vers la voie de l'Europe en tentant de copier son modèle social. Le modèle européen est-il l'exemple à ne pas suivre ?
Non. La crise de la zone euro n'a d'ailleurs rien à voir avec le coût de son système social. Des économies avec un fort Etat-providence ne s'en sortent pas si mal. Regardez la France ! D'un point de vue américain, on se dit que personne n'a aucune incitation à la productivité, que vous avez plus de jours de vacances. Mais, au final, la productivité horaire est la même qu'aux Etats-Unis. En aucune manière cette crise ne montre l'échec de ces systèmes sociaux. Il est possible de préserver un niveau élevé de protection sociale avec une politique budgétaire responsable : il suffit de regarder la Suède.
On parle d'un retour du protectionnisme. Est-ce un danger ?
Au regard de l'Histoire, les petits réflexes protectionnistes ne sont pas un problème majeur. On essaie parfois de faire un parallèle avec la Grande Dépression. Cela n'a rien à voir. Il n'y a pas de barrière importante érigée contre le libre commerce.
Propos recueillis par Claire Gatinois et Clément Lacombe
34
Classez
Imprimez
Envoyez
Partagez
Paul Krugman, prix nobel d'économie et chroniqueur au New York Times, a confié dans un entretien accordé au journal Le Monde : "Jusqu'ici, aucun sommet n'a su apporter de réponses adéquates, aucune décision politique n'a su traiter le problème dans son intégralité".AFP
Prix Nobel d'économie et chroniqueur au New York Times, Paul Krugman donnera à Paris, mardi 31 janvier, une conférence sur la crise de la zone euro à l'initiative de la société Lunalogic.
Au moment où devait se tenir un nouveau sommet européen, lundi, l'économiste américain se montre sévère envers les mesures décidées jusqu'ici, regrettant la rigidité de l'Allemagne.
Vue des Etats-Unis, comment est perçue la crise de la zone euro ?
La vieille question est toujours d'actualité : "L'Europe, quel numéro de téléphone ?" Et ce malgré l'émergence de "Merkozy", le duo formé par Angela Merkel et Nicolas Sarkozy. Personnellement, je suis très préoccupé par ce qui arrive. Il est devenu très difficile de comprendre comment l'Europe peut fonctionner, trouver les moyens de s'ajuster. C'est une réelle source d'inquiétude pour l'avenir de l'économie mondiale.
Les mesures prises fin 2011 vont-elles dans la bonne voie ? Jusqu'ici, aucun sommet n'a su apporter de réponses adéquates, aucune décision politique n'a su traiter le problème dans son intégralité. La crise reste considérée uniquement comme un problème de dérives budgétaires. Ce n'est pas le cas. Ces déséquilibres existent, mais il y a aussi un écart de compétitivité et de flux de capitaux. Le seul élément positif est venu de Mario Draghi, le président de la Banque centrale européenne (BCE), qui a indirectement soulagé le marché des dettes souveraines. Mais, encore une fois, cela ne traite que l'urgence sans apporter de réponse fondamentale.
La BCE devrait-elle agir comme le fait la Réserve fédérale (Fed), qui achète massivement de la dette américaine ?
Si on met de côté les blocages politiques, oui, l'Europe a besoin d'une politique monétaire très agressive. Plus agressive encore que celle des Etats-Unis. Il n'y a pas d'autre moyen de faire les ajustements nécessaires. La BCE devrait racheter plus de dettes d'Etat mais aussi favoriser davantage l'expansion monétaire.
Cela ne risque-t-il pas de faire déraper les prix ?
L'inflation n'est pas le problème, c'est la solution.
Que voulez-vous dire ?
Pour restaurer la compétitivité en Europe, il faudrait que, disons d'ici les cinq prochaines années, les salaires baissent, dans les pays européens moins compétitifs, de 20 % par rapport à l'Allemagne. Avec un peu d'inflation, cet ajustement est plus facile à réaliser (en laissant filer les prix sans faire grimper les salaires en conséquence).
Le problème de compétitivité viendrait donc de salaires trop élevés en Europe du Sud par rapport à l'Allemagne ?
Au final, le problème est celui d'un déséquilibre des balances des paiements. Mais, si on prend l'exemple de l'Espagne, les salaires espagnols n'ont pas toujours été au-dessus de la moyenne. C'est un phénomène récent. Après la création de l'euro, il y a eu des afflux massifs de capitaux dans les pays dits à la périphérie de l'Europe qui ont provoqué une bulle du crédit.
Ainsi, que faut-il faire ?
Le problème de la zone euro, c'est sa construction même. Tout cela n'arrive pas par surprise : il y a vingt ans déjà, cette union monétaire provoquait des débats académiques, on se demandait comment ce système pouvait gérer un choc asymétrique, une récession plus profonde dans un pays que dans un autre. Mais la question a été négligée. Aux Etats-Unis, ces chocs asymétriques sont gérés, pas toujours parfaitement, grâce à un système budgétaire intégré et une mobilité très élevée.
L'Europe n'a aucun de ces deux atouts. II lui faut donc quelque chose d'autre pour donner plus de souplesse au système. Une politique monétaire moins stricte avec une inflation plus élevée - autour de 4 % - offrirait une part de la flexibilité qui manque à la zone euro.
Croyez-vous à l'émergence, au final, d'Etats-Unis d'Europe ?
J'aimerais ! On peut imaginer un renforcement de l'intégration budgétaire, ou la création d'euro-obligations. Mais il y a beaucoup de freins à tout cela : les pays endettés redoutent de perdre leur souveraineté, les autres ne veulent pas sauver des "irresponsables". Ces débats pour l'heure contribuent plutôt à détruire l'idée de l'Europe.
Je dois dire que, quand je pense à la zone euro, je me trouve dans cette situation étrange où tout semble inextricable. Je ne peux imaginer que la zone euro s'effondre. Cela me paraît inconcevable, on perdrait tant. Je me dis donc que les politiques feront tout pour résoudre cette crise. Mais je pense alors aux solutions à mettre en place, et là je me dis : "Non, il est impossible qu'ils prennent de telles mesures." Je suis alors confronté à une double impasse.
L'Allemagne a-t-elle une mauvaise influence sur l'Europe ?
L'Allemagne croit que la rectitude et la discipline budgétaires sont la solution. Elle a tort. Leur histoire les pousse à proposer un mauvais remède. Les Allemands étaient en mauvaise posture à la fin des années 1990. Alors ils regardent ce qu'ils ont fait, comment ils sont parvenus à redresser leur économie et transformer des déficits en excédents commerciaux. Ils pensent appliquer leurs solutions à la zone euro. Mais, si tel était le cas, il faudrait trouver une autre planète pour exporter les produits de l'Europe !
On parle parfois d'un "complot anglo-saxon" anti-euro...
Il y a toujours quelqu'un quelque part qui complote. Mais les gens raisonnables aux Etats-Unis comprennent bien que le succès de l'Europe nous profite. Ce n'est pas seulement une question économique. Il est question de démocratie, des droits de l'homme, de la victoire de nos idéaux. Et ce qui se passe aujourd'hui en zone euro ne vient pas des Etats-Unis, c'est un problème interne à l'Europe.
Lors des primaires républicaines, Mitt Romney a dit que Barack Obama conduisait les Etats-Unis vers la voie de l'Europe en tentant de copier son modèle social. Le modèle européen est-il l'exemple à ne pas suivre ?
Non. La crise de la zone euro n'a d'ailleurs rien à voir avec le coût de son système social. Des économies avec un fort Etat-providence ne s'en sortent pas si mal. Regardez la France ! D'un point de vue américain, on se dit que personne n'a aucune incitation à la productivité, que vous avez plus de jours de vacances. Mais, au final, la productivité horaire est la même qu'aux Etats-Unis. En aucune manière cette crise ne montre l'échec de ces systèmes sociaux. Il est possible de préserver un niveau élevé de protection sociale avec une politique budgétaire responsable : il suffit de regarder la Suède.
On parle d'un retour du protectionnisme. Est-ce un danger ?
Au regard de l'Histoire, les petits réflexes protectionnistes ne sont pas un problème majeur. On essaie parfois de faire un parallèle avec la Grande Dépression. Cela n'a rien à voir. Il n'y a pas de barrière importante érigée contre le libre commerce.
Propos recueillis par Claire Gatinois et Clément Lacombe
De l'art de gâcher une bonne idée
Editorial | | 30.01.12 | 20h57
0
Classez
Imprimez
Envoyez
Partagez
Facebook
Twitter
LinkedIn
Nicolas Sarkozy a ouvert dimanche 29 janvier un débat fondamental pour l'économie française. Il faut l'en féliciter. Le président de la République, candidat à sa réélection en mai, a posé la question de la compétitivité des entreprises nationales. Elle est au coeur du malaise hexagonal. Mais elle ne concerne pas que la France. Tous les grands pays industrialisés, du moins ceux qui ont tenu à développer un Etat social fort, débattent de cette affaire.
En somme, il s'agit, en ces temps de globalisation économique, d'imaginer d'autres sources de financement de l'Etat-providence que celle qui consiste à en faire peser une grande partie sur les entreprises.
D'où cette idée de TVA sociale. M. Sarkozy dit ne pas aimer l'expression, mais c'est bien de ça qu'on parle. Le chef de l'Etat a donc annoncé le transfert sur les consommateurs d'une partie des charges qui pèsent sur le travail. Au risque de l'incompréhension et de l'impopularité.
La proposition est d'une actualité particulière. Elle intervient à un moment où la France - comme les Etats-Unis et bien d'autres pays, notamment en Europe - entend répondre aux défis des délocalisations. A l'instar des Etats-Unis, qui veulent réhabiliter le "made in America", il s'agit de promouvoir le "produit en France". Il est symptomatique et heureux de constater que tous les candidats déclarés manifestent ce même souci. Le débat porte, légitimement, sur la méthode.
On relèvera à ce sujet que le professeur Sarkozy, devant seize millions de téléspectateurs, a commis une bourde au milieu de sa leçon en affirmant que le Royaume-Uni ne disposait quasiment plus d'industries. En fait, le poids de l'industrie dans le PIB britannique est légèrement supérieur à ce qu'il est dans le nôtre...
En revanche, le président parle vrai quand, défendant son projet, il pointe la perte de compétitivité de nos entreprises ces dernières années. Cela peut se concevoir face à la concurrence du Sud émergent. C'est beaucoup plus grave quand il s'agit de parts de marché perdues par la France au sein même de la zone euro.
L'intérêt de la TVA sociale est d'élargir aux consommateurs le financement de l'Etat-providence. Ce faisant, elle diminue le coût du travail. Elle réoriente vers l'offre le profil d'une économie, la nôtre, dont le moteur est la consommation intérieure plus que l'exportation.
Les économistes sont divisés. Partisans et adversaires de la TVA sociale se retrouvent à droite et à gauche. Les critiques portent sur les risques d'inflation ; ils font valoir que la question de la compétitivité ne se réduit pas au coût du travail.
La proposition Sarkozy a ses mérites, mais la méthode est étonnante. Elle consiste, à trois mois du scrutin, à forcer une réforme-clé du financement de l'Etat social sans se donner le temps d'une large consultation. S'il avait voulu gâcher une bonne idée, le président ne s'y serait pas pris autrement. La démocratie commande qu'il fasse de la TVA sociale l'un des éléments de son programme de candidat, pas qu'il l'impose, comme président, à la hussarde.
0
Classez
Imprimez
Envoyez
Partagez
Nicolas Sarkozy a ouvert dimanche 29 janvier un débat fondamental pour l'économie française. Il faut l'en féliciter. Le président de la République, candidat à sa réélection en mai, a posé la question de la compétitivité des entreprises nationales. Elle est au coeur du malaise hexagonal. Mais elle ne concerne pas que la France. Tous les grands pays industrialisés, du moins ceux qui ont tenu à développer un Etat social fort, débattent de cette affaire.
En somme, il s'agit, en ces temps de globalisation économique, d'imaginer d'autres sources de financement de l'Etat-providence que celle qui consiste à en faire peser une grande partie sur les entreprises.
D'où cette idée de TVA sociale. M. Sarkozy dit ne pas aimer l'expression, mais c'est bien de ça qu'on parle. Le chef de l'Etat a donc annoncé le transfert sur les consommateurs d'une partie des charges qui pèsent sur le travail. Au risque de l'incompréhension et de l'impopularité.
La proposition est d'une actualité particulière. Elle intervient à un moment où la France - comme les Etats-Unis et bien d'autres pays, notamment en Europe - entend répondre aux défis des délocalisations. A l'instar des Etats-Unis, qui veulent réhabiliter le "made in America", il s'agit de promouvoir le "produit en France". Il est symptomatique et heureux de constater que tous les candidats déclarés manifestent ce même souci. Le débat porte, légitimement, sur la méthode.
On relèvera à ce sujet que le professeur Sarkozy, devant seize millions de téléspectateurs, a commis une bourde au milieu de sa leçon en affirmant que le Royaume-Uni ne disposait quasiment plus d'industries. En fait, le poids de l'industrie dans le PIB britannique est légèrement supérieur à ce qu'il est dans le nôtre...
En revanche, le président parle vrai quand, défendant son projet, il pointe la perte de compétitivité de nos entreprises ces dernières années. Cela peut se concevoir face à la concurrence du Sud émergent. C'est beaucoup plus grave quand il s'agit de parts de marché perdues par la France au sein même de la zone euro.
L'intérêt de la TVA sociale est d'élargir aux consommateurs le financement de l'Etat-providence. Ce faisant, elle diminue le coût du travail. Elle réoriente vers l'offre le profil d'une économie, la nôtre, dont le moteur est la consommation intérieure plus que l'exportation.
Les économistes sont divisés. Partisans et adversaires de la TVA sociale se retrouvent à droite et à gauche. Les critiques portent sur les risques d'inflation ; ils font valoir que la question de la compétitivité ne se réduit pas au coût du travail.
La proposition Sarkozy a ses mérites, mais la méthode est étonnante. Elle consiste, à trois mois du scrutin, à forcer une réforme-clé du financement de l'Etat social sans se donner le temps d'une large consultation. S'il avait voulu gâcher une bonne idée, le président ne s'y serait pas pris autrement. La démocratie commande qu'il fasse de la TVA sociale l'un des éléments de son programme de candidat, pas qu'il l'impose, comme président, à la hussarde.
Το ΣτΕ άδειασε Βενιζέλο και ΔΕΗ
Πρώτη Δημοσίευση: Δευτέρα, 30. 01. 2012 - 19:25 μέγεθος γραμματοσειράς Εκτύπωση E-mail Σχολιάστε πρώτοι!
Απόφαση που αδειάζει την πολιτική εξουσία της χώρας εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας του οποίου η απόφαση έχει να κάνει με το χαράτσι της ΔΕΗ.
Μάλιστα σύμφωνα με το ΣτΕ η συγκεκριμένη πρακτική κρίνεται ως αντισυνταγματική, η ΔΕΗ δεν δικαιούται να εισπράττει φόρους, ούτε να διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες της, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το τέλος ακινήτων.
Παράλληλα, ούτε οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες – πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη φόρων ή διακοπή της ηλεκτροδότησης.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος).
Τόσο η είσπραξη φόρων, όσο και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας εξουσίας.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άσκηση δημόσιας εξουσίας αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Η προτεινόμενη τροπολογία δεν αναθέτει τις αρμοδιότητες αυτές μόνο στη ΔΕΗ (η οποία έχει και κάποιο δημόσιο χαρακτήρα) αλλά και σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης (δηλ.εναλλακτικούς παρόχους). Η επιβολή της κύρωσης ναι μεν προβλέπεται από το Νόμο, αλλά αναθέτει σε ιδιώτη να επιβάλει αυτές τις κυρώσεις.
Εναπόκειται στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει εάν αυτή η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων συμβαδίζει με τα άρθρα 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος. Το παραπάνω, προστίθεται στους λόγους αντισυνταγματικότητας που ήδη έχουν επισημανθεί από νομικούς κύκλους.
Απόφαση που αδειάζει την πολιτική εξουσία της χώρας εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας του οποίου η απόφαση έχει να κάνει με το χαράτσι της ΔΕΗ.
Μάλιστα σύμφωνα με το ΣτΕ η συγκεκριμένη πρακτική κρίνεται ως αντισυνταγματική, η ΔΕΗ δεν δικαιούται να εισπράττει φόρους, ούτε να διακόπτει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες της, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το τέλος ακινήτων.
Παράλληλα, ούτε οι άλλες ιδιωτικές εταιρίες – πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη φόρων ή διακοπή της ηλεκτροδότησης.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος).
Τόσο η είσπραξη φόρων, όσο και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας εξουσίας.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η άσκηση δημόσιας εξουσίας αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Η προτεινόμενη τροπολογία δεν αναθέτει τις αρμοδιότητες αυτές μόνο στη ΔΕΗ (η οποία έχει και κάποιο δημόσιο χαρακτήρα) αλλά και σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης (δηλ.εναλλακτικούς παρόχους). Η επιβολή της κύρωσης ναι μεν προβλέπεται από το Νόμο, αλλά αναθέτει σε ιδιώτη να επιβάλει αυτές τις κυρώσεις.
Εναπόκειται στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει εάν αυτή η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων συμβαδίζει με τα άρθρα 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος. Το παραπάνω, προστίθεται στους λόγους αντισυνταγματικότητας που ήδη έχουν επισημανθεί από νομικούς κύκλους.
62 επιχειρηματίες και επιστήμονες υπογράφουν κείμενο υπέρ Παπαδήμου
30.01.2012
14:55
1
Share
-A+A
Παρέμβαση στα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα επιχειρούν με κείμενο που υπογράφουν 62 επιχειρηματίες και επιστήμονες με το οποίο στηρίζουν τον Λουκά Παπαδήμο και ζητούν την «ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών»
Στην παρέμβασή τους που περιγράφουν ως «Κείμενο κοινωνικής παρέμβασης», σύμφωνα με το vima.gr, οι 62 επιχειρηματίες και επιστήμονες ζητούν να στηριχθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου τονίζοντας ότι «η νέα κυβερνητική περίοδος που εγκαινιάστηκε πριν από λίγο καιρό προσφέρεται για το γύρισμα της σελίδας και την υιοθέτηση σύγχρονων και εποικοδομητικών αντιλήψεων».
Οι υπογράφοντες προτείνουν να αλλάξει ριζικά ο τρόπος λειτουργίας της πολιτικής και διαχείρισης των κρατικών πόρων ώστε να ανακάμψει η οικονομία, να εξυγιανθεί η πολιτική ζωή και να ξαναλειτουργήσει το κράτος.
Ειδικότερα, το κείμενο προτείνει τους παρακάτω στόχους:
«(α) Υιοθέτηση ενός σύγχρονου οικονομικού προτύπου της χώρας, που να βασίζεται στον δημοσιονομικό εξορθολογισμό, στον επαναπροσδιορισμό της έννοιας και του ρόλου του κράτους, σε ένα υγιές χρηματοπιστωτικό σύστημα, στη δημιουργία ισχυρής, καινοτόμου και εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας, στη δημιουργία μιας αποτελεσματικής Παιδείας βασισμένης στη δημιουργία προτύπων και στην επιβράβευση, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην έμφαση στο πράσινο ενεργειακό ισοζύγιο, στον ποιοτικό τουρισμό και στη σύνδεσή του με τον πολιτισμό, σε μια ισχυρή εθνική ναυτιλία και, τέλος, σε μια ανταγωνιστική γεωργία.
(β) Θέσπιση σύγχρονων κανόνων εκπαίδευσης, σχεδιασμού, δράσης και συμπεριφοράς όλων ανεξαιρέτως των δημοσίων λειτουργών και εισαγωγή των αρχών της επιβράβευσης και του ότι το Κράτος πρέπει να πάψει να αυτοεξαιρείται των κανόνων που επιβάλλει στην κοινωνία και στην οικονομία και να δίνει το άνωθεν καλό παράδειγμα, αντί για το κακό.
(γ) Συστηματική και ουσιαστική διαβούλευση με την κυβέρνηση για κάθε σημαντικό θέμα, για κάθε αλλαγή πορείας, για κάθε εξαίρεση από τον κανόνα.
(δ) Πειστική και αποτελεσματική διαφάνεια στον ευρύτερο χώρο του Δημοσίου, σε αντίθεση με τη "διαφανοφάνεια" που προκαλεί σύγχυση και χρησιμοποιείται πολλάκις ως εργαλείο απόκρυψης της παραβίασης της νομιμότητας.
(ε) Πάταξη της διαφθοράς με σύγχρονες πρακτικές βασισμένες σε επιτυχείς διεθνείς εφαρμογές».
To κείμενο υπογράφουν οι εξής επιχειρηματίες και επιστήμονες
Αναστασόπουλος Σίμος (ΠΕΤΣΙΑΒΑΣ ΑΕ), Ανδρεάδης Ανδρέας (πρόεδρος ΣΕΤΕ), Ανδρεάδης Σταύρος (επίτιμος πρόεδρος ΣΕΤΕ), Αντωνιάδης Βασίλης (BCG), Βαράγκη Ελένη, Βιδάλης Ευθύμιος, Βλαστός Δημήτρης (Ιδρυμα Μποδοσάκη), Βογιατζόγλου Νίκος (Voyatzoglou Systems), Βορδώνης Εμμανουήλ (καθηγητής), Γερουλάνος Στέφανος (καθηγητής), Γεωργόπουλος Λεωνίδας (Κυριακίδης, Γεωργόπουλος), Γκατένιο Μωρίς (επιχειρηματίας), Γκιγκιλίνης Αλέξανδρος (εφοπλιστής), Γκορμεζάνο Μωρίς (επίτιμος πρόξενος Μονακό), Γραμματίδης Γιάννος (πρόεδρος Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου), Δαυίδ Χάρης (3Ε), Εξαρχος Τάσος (Scavolini), Ζέπος Δημήτρης (ΕΛΙΑΜΕΠ), Ζέπος Κώστας (πρέσβης επί τιμή), Καινούργιος Χρήστος (Διαδικασία ΑΕ), Μπέλλες Αριστείδης (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Νηρεύς ΑΕ), Μπενόπουλος Γιάννος (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Coffee Connection ΑΒΕΕ), Μπήτρος Παναγιώτης (καθηγητής Πανεπ. Αθηνών), Μπρισκόλας Γιώργος (Εurocent), Μωυσής Ραφαήλ, Ντόκος Θάνος (γενικός διευθυντής ΕΛΙΑΜΕΠ), Πανέττας Μάρκος, Παπαδόπουλος Ιωάννης (γιατρός), Παπαϊωάννου Χρήστος (εκδότης περιοδ. Επιλογή), Παπαλεξόπουλος Θεόδωρος, Παπασταύρου Παναγιώτης, Προκοπάκης Ηρακλής, Ρούμπας Θωμάς (όμιλος Dionic), Ρωμνιός Νίκος, Σακελλαρίδη Χριστίνα, Σαρακάκης Γιάννης (Αφοί Σαρακάκη), Σιώτης Ιων (δ/ντής Δημόκριτος), Σούφλης Ιωάννης (ηλεκτρολ. μηχανικός), Στασινόπουλος Νίκος (Βιοχάλκο), Σταυρίδης Στέλιος (όμιλος Ideales - διευθύνων σύμβουλος), Τσαχαγέας Γιάννης, Τσέτη Ιουλία (διευθύνουσα σύμβουλος Uni-Pharma S.A.), Τσουτρέλης Χαράλαμπος, Φραγκάκης Νίκος, Φραγκούλης Σπύρος (δικηγόρος), Φουρλής Βασίλης (Ομιλος Φουρλή), Ψάλτης Μάριος (PWC).
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Ανδρέας Ανδρεάδης Αριστείδης Μπέλλες Βασίλης Φουρλής Γιάννης Σαρακάκης Θωμάς Ρούμπας Ιουλία Τσέτη Ιων Σιώτης κυβέρνηση Λουκάς Παπαδήμος Μάριος Ψάλτης Νίκος Στασινόπουλος Νίκος Φραγκάκης Παναγιώτης Μπήτρος Χάρης Δαυίδ
14:55
1
Share
-A+A
Παρέμβαση στα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα επιχειρούν με κείμενο που υπογράφουν 62 επιχειρηματίες και επιστήμονες με το οποίο στηρίζουν τον Λουκά Παπαδήμο και ζητούν την «ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών»
Στην παρέμβασή τους που περιγράφουν ως «Κείμενο κοινωνικής παρέμβασης», σύμφωνα με το vima.gr, οι 62 επιχειρηματίες και επιστήμονες ζητούν να στηριχθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου τονίζοντας ότι «η νέα κυβερνητική περίοδος που εγκαινιάστηκε πριν από λίγο καιρό προσφέρεται για το γύρισμα της σελίδας και την υιοθέτηση σύγχρονων και εποικοδομητικών αντιλήψεων».
Οι υπογράφοντες προτείνουν να αλλάξει ριζικά ο τρόπος λειτουργίας της πολιτικής και διαχείρισης των κρατικών πόρων ώστε να ανακάμψει η οικονομία, να εξυγιανθεί η πολιτική ζωή και να ξαναλειτουργήσει το κράτος.
Ειδικότερα, το κείμενο προτείνει τους παρακάτω στόχους:
«(α) Υιοθέτηση ενός σύγχρονου οικονομικού προτύπου της χώρας, που να βασίζεται στον δημοσιονομικό εξορθολογισμό, στον επαναπροσδιορισμό της έννοιας και του ρόλου του κράτους, σε ένα υγιές χρηματοπιστωτικό σύστημα, στη δημιουργία ισχυρής, καινοτόμου και εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας, στη δημιουργία μιας αποτελεσματικής Παιδείας βασισμένης στη δημιουργία προτύπων και στην επιβράβευση, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην έμφαση στο πράσινο ενεργειακό ισοζύγιο, στον ποιοτικό τουρισμό και στη σύνδεσή του με τον πολιτισμό, σε μια ισχυρή εθνική ναυτιλία και, τέλος, σε μια ανταγωνιστική γεωργία.
(β) Θέσπιση σύγχρονων κανόνων εκπαίδευσης, σχεδιασμού, δράσης και συμπεριφοράς όλων ανεξαιρέτως των δημοσίων λειτουργών και εισαγωγή των αρχών της επιβράβευσης και του ότι το Κράτος πρέπει να πάψει να αυτοεξαιρείται των κανόνων που επιβάλλει στην κοινωνία και στην οικονομία και να δίνει το άνωθεν καλό παράδειγμα, αντί για το κακό.
(γ) Συστηματική και ουσιαστική διαβούλευση με την κυβέρνηση για κάθε σημαντικό θέμα, για κάθε αλλαγή πορείας, για κάθε εξαίρεση από τον κανόνα.
(δ) Πειστική και αποτελεσματική διαφάνεια στον ευρύτερο χώρο του Δημοσίου, σε αντίθεση με τη "διαφανοφάνεια" που προκαλεί σύγχυση και χρησιμοποιείται πολλάκις ως εργαλείο απόκρυψης της παραβίασης της νομιμότητας.
(ε) Πάταξη της διαφθοράς με σύγχρονες πρακτικές βασισμένες σε επιτυχείς διεθνείς εφαρμογές».
To κείμενο υπογράφουν οι εξής επιχειρηματίες και επιστήμονες
Αναστασόπουλος Σίμος (ΠΕΤΣΙΑΒΑΣ ΑΕ), Ανδρεάδης Ανδρέας (πρόεδρος ΣΕΤΕ), Ανδρεάδης Σταύρος (επίτιμος πρόεδρος ΣΕΤΕ), Αντωνιάδης Βασίλης (BCG), Βαράγκη Ελένη, Βιδάλης Ευθύμιος, Βλαστός Δημήτρης (Ιδρυμα Μποδοσάκη), Βογιατζόγλου Νίκος (Voyatzoglou Systems), Βορδώνης Εμμανουήλ (καθηγητής), Γερουλάνος Στέφανος (καθηγητής), Γεωργόπουλος Λεωνίδας (Κυριακίδης, Γεωργόπουλος), Γκατένιο Μωρίς (επιχειρηματίας), Γκιγκιλίνης Αλέξανδρος (εφοπλιστής), Γκορμεζάνο Μωρίς (επίτιμος πρόξενος Μονακό), Γραμματίδης Γιάννος (πρόεδρος Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου), Δαυίδ Χάρης (3Ε), Εξαρχος Τάσος (Scavolini), Ζέπος Δημήτρης (ΕΛΙΑΜΕΠ), Ζέπος Κώστας (πρέσβης επί τιμή), Καινούργιος Χρήστος (Διαδικασία ΑΕ), Μπέλλες Αριστείδης (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Νηρεύς ΑΕ), Μπενόπουλος Γιάννος (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Coffee Connection ΑΒΕΕ), Μπήτρος Παναγιώτης (καθηγητής Πανεπ. Αθηνών), Μπρισκόλας Γιώργος (Εurocent), Μωυσής Ραφαήλ, Ντόκος Θάνος (γενικός διευθυντής ΕΛΙΑΜΕΠ), Πανέττας Μάρκος, Παπαδόπουλος Ιωάννης (γιατρός), Παπαϊωάννου Χρήστος (εκδότης περιοδ. Επιλογή), Παπαλεξόπουλος Θεόδωρος, Παπασταύρου Παναγιώτης, Προκοπάκης Ηρακλής, Ρούμπας Θωμάς (όμιλος Dionic), Ρωμνιός Νίκος, Σακελλαρίδη Χριστίνα, Σαρακάκης Γιάννης (Αφοί Σαρακάκη), Σιώτης Ιων (δ/ντής Δημόκριτος), Σούφλης Ιωάννης (ηλεκτρολ. μηχανικός), Στασινόπουλος Νίκος (Βιοχάλκο), Σταυρίδης Στέλιος (όμιλος Ideales - διευθύνων σύμβουλος), Τσαχαγέας Γιάννης, Τσέτη Ιουλία (διευθύνουσα σύμβουλος Uni-Pharma S.A.), Τσουτρέλης Χαράλαμπος, Φραγκάκης Νίκος, Φραγκούλης Σπύρος (δικηγόρος), Φουρλής Βασίλης (Ομιλος Φουρλή), Ψάλτης Μάριος (PWC).
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Ανδρέας Ανδρεάδης Αριστείδης Μπέλλες Βασίλης Φουρλής Γιάννης Σαρακάκης Θωμάς Ρούμπας Ιουλία Τσέτη Ιων Σιώτης κυβέρνηση Λουκάς Παπαδήμος Μάριος Ψάλτης Νίκος Στασινόπουλος Νίκος Φραγκάκης Παναγιώτης Μπήτρος Χάρης Δαυίδ
Μέρκελ: «Δεν επιθυμώ μια πολεμική, αλλά μια συζήτηση για την Ελλάδαπου θα καταλήξει σε επιτυχία»
Η καγκελάριος Αγ. Μέρκελ μετριάζει τη γερμανική πρόταση να τεθεί η Ελλάδα υπό επιτροπεία.
Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για μεταρρυθμίσεις, δήλωσε σήμερα η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, η οποία προσπάθησε να μετριάσει τις αντιδράσεις, που προκάλεσε η γερμανική πρόταση να τεθεί η Ελλάδα υπό επιτροπεία.
Η συζήτηση θα πρέπει να αφορά το «πώς μπορεί η Ευρώπη να βοηθήσει, ώστε να υλοποιηθούν στην Ελλάδα οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει» δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά την άφιξή της στις Βρυξέλλες για τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
«Όμως όλα αυτά λειτουργούν μόνον αν η Ελλάδα και τα άλλα κράτη μέλη (της ΕΕ) τα συζητήσουν, γι’ αυτό δεν επιθυμώ μια πολεμική, αλλά μια συζήτηση που θα καταλήξει σε επιτυχία» προσέθεσε η καγκελάριος.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για μεταρρυθμίσεις, δήλωσε σήμερα η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, η οποία προσπάθησε να μετριάσει τις αντιδράσεις, που προκάλεσε η γερμανική πρόταση να τεθεί η Ελλάδα υπό επιτροπεία.
Η συζήτηση θα πρέπει να αφορά το «πώς μπορεί η Ευρώπη να βοηθήσει, ώστε να υλοποιηθούν στην Ελλάδα οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει» δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά την άφιξή της στις Βρυξέλλες για τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
«Όμως όλα αυτά λειτουργούν μόνον αν η Ελλάδα και τα άλλα κράτη μέλη (της ΕΕ) τα συζητήσουν, γι’ αυτό δεν επιθυμώ μια πολεμική, αλλά μια συζήτηση που θα καταλήξει σε επιτυχία» προσέθεσε η καγκελάριος.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)