Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012
Φόρμουλα εργασιακής εφεδρείας στους φορείς υπό κατάργηση 09 Αυγούστου 2012, 09:05
Φόρμουλα εργασιακής εφεδρείας στους υπό κατάργηση ή συγχώνευση φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα σχεδιάζει το Μέγαρο Μαξίμου, επιχειρώντας να καλύψει μέσω του μέτρου αυτού τις 15.000 απομακρύνσεις υπαλλήλων που προβλέπει έως τα τέλη του έτους το Μνημόνιο και παράλληλα να το εντάξει ως ισοδύναμο άλλων στο πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ.
Στο πλαίσιο αυτό θα αποτυπώνεται με σαφή τρόπο δημοσιονομικό όφελος 1,2 δισ. ευρώ που προκύπτει από το μέτρο, ενώ παράλληλα θα δίνεται ένα επαρκές διάστημα με ορίζοντα τουλάχιστον τριετίας στους «εφέδρους» ώστε να έχουν δυνατότητα αναζήτησης εναλλακτικής απασχόλησης και να μη βρεθούν αμέσως στην ανεργία.
Κατά τη διάρκεια της εφεδρείας, εξάλλου, θα προβλεφθεί ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού ανά έτος, που θα περιορίζεται σταδιακά.
Ήδη, στο πρώτο πακέτο των 21 φορέων που ανακοινώθηκαν και αναμένεται μέσα στον μήνα να εκδοθούν οι κανονιστικές ρυθμίσεις για την κατάργηση ή συγχώνευσή τους, απασχολούνται περισσότεροι από 5.000 εργαζόμενοι. Με ορίζοντα το 2015, η εφεδρεία θα ισχύσει και για άλλους 30.000 ώστε να καλυφθεί ο στόχος των 150.000 λιγότερων δημόσιων υπαλλήλων.
Ωστόσο, άγνωστο παραμένει αν η τρόικα θα αποδεχθεί το μέτρο της εφεδρείας και δεν θα επιμείνει στις απευθείας απομακρύνσεις υπαλλήλων με στόχο την άμεση μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο.
Στο πλαίσιο αυτό θα αποτυπώνεται με σαφή τρόπο δημοσιονομικό όφελος 1,2 δισ. ευρώ που προκύπτει από το μέτρο, ενώ παράλληλα θα δίνεται ένα επαρκές διάστημα με ορίζοντα τουλάχιστον τριετίας στους «εφέδρους» ώστε να έχουν δυνατότητα αναζήτησης εναλλακτικής απασχόλησης και να μη βρεθούν αμέσως στην ανεργία.
Κατά τη διάρκεια της εφεδρείας, εξάλλου, θα προβλεφθεί ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού ανά έτος, που θα περιορίζεται σταδιακά.
Ήδη, στο πρώτο πακέτο των 21 φορέων που ανακοινώθηκαν και αναμένεται μέσα στον μήνα να εκδοθούν οι κανονιστικές ρυθμίσεις για την κατάργηση ή συγχώνευσή τους, απασχολούνται περισσότεροι από 5.000 εργαζόμενοι. Με ορίζοντα το 2015, η εφεδρεία θα ισχύσει και για άλλους 30.000 ώστε να καλυφθεί ο στόχος των 150.000 λιγότερων δημόσιων υπαλλήλων.
Ωστόσο, άγνωστο παραμένει αν η τρόικα θα αποδεχθεί το μέτρο της εφεδρείας και δεν θα επιμείνει στις απευθείας απομακρύνσεις υπαλλήλων με στόχο την άμεση μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο.
Είναι στα καλά τους; Tου Aγγελου Σταγκου
Δεν έχει τόση σημασία αν είναι σωστός ο χαρακτηρισμός «σκούπα» ή αν είναι επιτυχημένη η ονομασία «Ξένιος Ζευς» της τελευταίας επιχείρησης για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης και την απογκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας. Να δεχθούμε ότι ούτε ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι σωστός ούτε η συγκεκριμένη ονομασία προϊόν μεγάλης έμπνευσης. Ομως το θέμα είναι άλλο, πολύ σοβαρό και έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.
Αναμφίβολα, η λαθρομετανάστευση έχει πάρει εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις στη χώρα μας και αυτό δεν μπορούν να το αρνηθούν ούτε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Για λόγους για τους οποίους δεν ευθύνεται η Ελλάδα, κύματα λαθρομεταναστών, από χώρες της Ασίας κυρίως, της Βόρειας Αφρικής, της Μαύρης Αφρικής αλλά και από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, φτάνουν στα ελληνικά σύνορα τα τελευταία 10-12 χρόνια και ειδικά μετά το 2004.
Για λόγους για τους οποίους ευθύνεται πλήρως το ελληνικό κράτος απέτυχε παταγωδώς να αναχαιτίσει, έστω και στοιχειωδώς, τα κύματα αυτών των ανθρώπων στα σύνορά του ή να φροντίσει για την παλιννόστησή τους αφού τα πέρασαν. Υπολογίζεται τώρα ότι ζουν στην Ελλάδα περί το ένα εκατομμύριο άτομα που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ και συνεχώς έρχονται και άλλοι...
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε από τη συσσώρευση τόσων ανθρώπων που βρίσκονται παράνομα στη χώρα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πολλοί ακραίοι υποστηρίζουν ότι οι λαθρομετανάστες «κλέβουν» τις δουλειές των Ελλήνων ή απειλούν να μολύνουν την καθαρότητα της φυλής. Πρόκειται για σαχλαμάρες του καφενείου, γιατί τις όποιες χειρωνακτικές δουλειές κάνουν οι λαθρομετανάστες, οι Ελληνες δεν τις πλησιάζουν ακόμη και τώρα, που η κρίση βαθαίνει και η ανεργία καλπάζει, και γιατί πολλοί νοικοκυραίοι έχουν επωφεληθεί από τη φτηνή εργασία των λαθρομεταναστών, ενώ τα περί απειλής της καθαρότητας της φυλής ανήκουν στη σφαίρα της ιδεολογίας των λεγόμενων «ελληναράδων».
Ωστόσο, τα φοβερά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί η παρουσία τόσων λαθρομεταναστών είναι οφθαλμοφανή. Κλιμάκωση εγκληματικότητας, κυκλώματα εκμετάλλευσης, ενίσχυση διαφθοράς, θέματα εξαθλίωσης, κίνδυνοι δημόσιας υγείας, πλήγματα στην εμπορική δραστηριότητα και τον τουρισμό, υποβάθμιση περιοχών, γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας και διάφορα άλλα, που τα αισθάνεται ο πολίτης και δεν επιτρέπεται να τα παραβλέπει η Πολιτεία.
Και όμως, αυτή η κατάσταση δεν συγκινεί, ούτε καν απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, κρίνοντας από τις θέσεις που διαχρονικά προβάλλουν όταν τίθεται ζήτημα αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης και ακόμη περισσότερο από τις αντιδράσεις τους όταν ξεκίνησε η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Το ένα κόμμα θυμήθηκε την... «4η Αυγούστου» του Μεταξά και το άλλο τις ταραχές στη... Συρία.
Από κοντά και ανοησίες άλλου τύπου. Οι συνοριοφύλακες θεωρούν ότι τα σύνορα βρίσκονται στη Μαγκουφάνα και δεν ήθελαν να μετακινηθούν στον Εβρο, η τοπική κοινωνία μαζί με υπουργούς, βουλευτάδες και παπάδες δεν θέλουν κέντρα κράτησης στην περιοχή από όπου μπαίνουν οι λαθρομετανάστες και ένας δήμος έφτασε στο σημείο να μη θέλει συνοριοφύλακες καταυλισμένους σε κτίρια της... αστυνομίας.
Μα είναι στα καλά τους;
Αναμφίβολα, η λαθρομετανάστευση έχει πάρει εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις στη χώρα μας και αυτό δεν μπορούν να το αρνηθούν ούτε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Για λόγους για τους οποίους δεν ευθύνεται η Ελλάδα, κύματα λαθρομεταναστών, από χώρες της Ασίας κυρίως, της Βόρειας Αφρικής, της Μαύρης Αφρικής αλλά και από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, φτάνουν στα ελληνικά σύνορα τα τελευταία 10-12 χρόνια και ειδικά μετά το 2004.
Για λόγους για τους οποίους ευθύνεται πλήρως το ελληνικό κράτος απέτυχε παταγωδώς να αναχαιτίσει, έστω και στοιχειωδώς, τα κύματα αυτών των ανθρώπων στα σύνορά του ή να φροντίσει για την παλιννόστησή τους αφού τα πέρασαν. Υπολογίζεται τώρα ότι ζουν στην Ελλάδα περί το ένα εκατομμύριο άτομα που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ και συνεχώς έρχονται και άλλοι...
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε από τη συσσώρευση τόσων ανθρώπων που βρίσκονται παράνομα στη χώρα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πολλοί ακραίοι υποστηρίζουν ότι οι λαθρομετανάστες «κλέβουν» τις δουλειές των Ελλήνων ή απειλούν να μολύνουν την καθαρότητα της φυλής. Πρόκειται για σαχλαμάρες του καφενείου, γιατί τις όποιες χειρωνακτικές δουλειές κάνουν οι λαθρομετανάστες, οι Ελληνες δεν τις πλησιάζουν ακόμη και τώρα, που η κρίση βαθαίνει και η ανεργία καλπάζει, και γιατί πολλοί νοικοκυραίοι έχουν επωφεληθεί από τη φτηνή εργασία των λαθρομεταναστών, ενώ τα περί απειλής της καθαρότητας της φυλής ανήκουν στη σφαίρα της ιδεολογίας των λεγόμενων «ελληναράδων».
Ωστόσο, τα φοβερά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί η παρουσία τόσων λαθρομεταναστών είναι οφθαλμοφανή. Κλιμάκωση εγκληματικότητας, κυκλώματα εκμετάλλευσης, ενίσχυση διαφθοράς, θέματα εξαθλίωσης, κίνδυνοι δημόσιας υγείας, πλήγματα στην εμπορική δραστηριότητα και τον τουρισμό, υποβάθμιση περιοχών, γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας και διάφορα άλλα, που τα αισθάνεται ο πολίτης και δεν επιτρέπεται να τα παραβλέπει η Πολιτεία.
Και όμως, αυτή η κατάσταση δεν συγκινεί, ούτε καν απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, κρίνοντας από τις θέσεις που διαχρονικά προβάλλουν όταν τίθεται ζήτημα αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης και ακόμη περισσότερο από τις αντιδράσεις τους όταν ξεκίνησε η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Το ένα κόμμα θυμήθηκε την... «4η Αυγούστου» του Μεταξά και το άλλο τις ταραχές στη... Συρία.
Από κοντά και ανοησίες άλλου τύπου. Οι συνοριοφύλακες θεωρούν ότι τα σύνορα βρίσκονται στη Μαγκουφάνα και δεν ήθελαν να μετακινηθούν στον Εβρο, η τοπική κοινωνία μαζί με υπουργούς, βουλευτάδες και παπάδες δεν θέλουν κέντρα κράτησης στην περιοχή από όπου μπαίνουν οι λαθρομετανάστες και ένας δήμος έφτασε στο σημείο να μη θέλει συνοριοφύλακες καταυλισμένους σε κτίρια της... αστυνομίας.
Μα είναι στα καλά τους;
Η εξάρτηση του Μιχάλη Χρυσοχοίδη Δημοσιευμένο στις 1 Αυγ 2012 | ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, όπως γράφει στο βιογραφικό του είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ από το 1982 (Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής). Κατέχει κρατικές θέσεις από το 1987. Μπορεί κάποιος να πει δηλαδή πως το επάγγελμά του είναι “επάγγελμα ΠΑΣΟΚ”. Ένας άνθρωπος που έχει μεγαλώσει, ανατραφεί (όχι μόνο πολιτικά) μέσα σε έναν κομματικό μηχανισμό, αλλά κυρίως έναν μηχανισμό εξουσίας. Τα ένσημά του, είναι σε πολιτικά μπαλκόνια, τηλεοπτικά πάνελ, αίθουσες υπουργείων και διαδρόμους που ψυθυρίζονταν τα μεγαλύτερα μυστικά αυτής της χώρας. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως ο ίδιος στον εαυτό του αποδίδει αυταπάρνηση, θυσία και πατριωτισμό. Αλλά οι έννοιες συνήθως έχουν διαφορετικό περιεχόμενο στην πολιτική απ’ ό,τι στην κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο που ο Άκης Τσοχατζόπουλος στα ημερολόγια του, την ώρα που έγραφε στον συνέταιρό του και του ζητούσε ένα εκατομμύριο από τις κοινές του καταχρήσεις, τελείωνε γράφοντας πως το κάνει “για την πατρίδα, το κόμμα και το καλό του τόπου”.
Οι περισσότεροι που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 30 χρόνια, συνδέονται με την εξουσία με σχέσεις εξάρτησης. Ζουν σε αυτήν, μερικές φορές γι αυτήν και όταν την χάσουν απλώς το αρνούνται. Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης ανήκε στον πυρήνα της εξουσίας. Και βέβαια ευθύνεται για την κατάντια μας σήμερα. Ατύχησε να ηγηθεί του πολιτικού του χώρου όχι γιατί ήταν χειρότερος από τους άλλους στο κακό που έκανε, αλλά γιατί έφτασε στο σημείο να πιστεύει πως η επικοινωνιακή του επικράτηση μέσα από τα συγκροτήματα Τύπου, ήταν και η πολιτική του θέση.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύστημα κοινής αποδοχής από τα Μέσα Ενημέρωσης, με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. ”Γνωστοποίησε” σε όλους τους εκδότες και τους μεγαλοδημοσιογράφους πως ήταν στόχοι τρομοκρατικών ενεργειών. Ανέλαβε να τους προστατεύσει και να τους φυλάξει. Δημιουργήθηκε λοιπόν μια σχέση εξάρτησης μεταξύ τους,που μόνο συμπάθεια προσέφερε στο πρόσωπό του και βέβαια την αντιμετώπισή του ως προστάτη. Ταυτόχρονα δημιούργησε ένα πολιτικό πλαίσιο ασφάλειας-ανασφάλειας, στο οποίο αυτός, μόνο αυτός, φάνταζε αναγκαίος.
Όλα αυτά όμως δεν ήταν ούτε η άποψη της κοινωνίας γι αυτόν, ούτε του κόμματος. Απλώς των διαπλεκόμενων εκδοτικών και επιχειρηματικών μηχανισμών. Ο αυτόματος πιλότος όμως της πολιτικής μάλλον τελείωσε γι αυτόν. Τα πράγματα άλλαξαν και ο Χρυσοχοίδης καθόλου. Έτσι άρχισε να δηλώνει “αδιάβαστος”, περί το μνημόνιο, αποδεικνύοντας όχι πόσο αμαθής ήταν, αλλά πόσο αδύναμος να διαχειριστεί κάτι,έξω από το πλαίσιο εξουσίας που αντιλαμβανόταν ως φύση του.
Συνέχισε να συμπεριφέρεται ως παντοδύναμος, «απαραίτητος» και “καταλληλότερος” με ιδιοκτησιακή αντίληψη για την εξουσία και “μεσσιανική” για την κοινωνία. Άρχισε να συμπεριφέρεται με κυκλοθυμία, που δεν ήταν μόνο πολιτική, με επιθετικότητα που ήταν εμφανής σε όλους και με αγωνία που έδειχνε απώλεια πολιτικού προσανατολισμού. Δυο τουλάχιστον περιστατικά σε συνεδριάσεις οργάνων του ΠΑΣΟΚ, άφησαν εμβρόντητους τους πάντες για την συμπεριφορά του.
Με αυτή τη συμπεριφορά ήρθα αντιμέτωπος πριν από μήνες, μετά από ένα ρεπορτάζ που αποκάλυπτε πως στο Υπουργείο Ανάπτυξης όπου ήταν υπουργός, θα έκαιγαν αρχεία αμαρτωλών συμβάσεων,παρά την ενημέρωση από το Γενικό Αρχείο του Κράτους ότι είναι παράνομο. Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ορθά κοφτά “και εσένα τι σε νοιάζει” . Προσπάθησε ανεπιτυχώς να με πείσει να κατεβάσω το δημοσίευμα και στο τέλος αναγκάστηκε να δηλώσει επίσημα, πως δεν θα γινόταν καμιά καταστροφή των Αρχείων.
Χθες ο Χρυσοχοίδης με πήρε και πάλι τηλέφωνο για να με βρίσει για ένα άλλο δημοσίευμα που τον εμφάνιζε να έχει μεγάλη φρουρά. Πολύ μεγαλύτερη από όση έχουν αστυνομικά τμήματα που φρουρούν Δήμους. Δεν πήρε ούτε για να διαψεύσει ούτε για να εξηγήσει. Πήρε με το ύφος του εξουσιαστή, για να δείξει ποιός είναι η εξουσία.
Δεν αμφιβάλω πως μπορεί να μην φταίει ο Χρυσοχοίδης για την συμπεριφορά του. Μπορεί να είναι μια συμπεριφορά που του επιτρέπουν χρόνια συνάδελφοί μου, σε τέτοιο βαθμό που νομίζει πως έτσι είναι οι δημοσιογράφοι και η δημοσιογραφία. Δεν είναι έτσι. Αντιθέτως η πολιτική που εκφράζει είναι έτσι όπως του τη δείχνει ο κόσμος στις εκλογές. Θα του θυμίσω λοιπόν μερικά πράγματα που δεν του θυμίζουν τα συγκροτήματα που τον “φυλάνε”.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης ως υπουργός Δημόσιας Τάξης,που του αρέσει να λέει πως η Αστυνομία έχει τη δικιά του σφραγίδα,είναι αυτός που επί των ημερών του δημιουργήθηκε μια Αστυνομία τόσο πιστή στη Δημοκρατία που η μισή ψηφίζει Χρυσή Αυγή
Δημιούργησε μια Αστυνομία που τα βράδια η μισή φυλάει την άλλη μισή με μπλόκα και φράχτες έξω από Αστυνομικά Τμήματα. Σε καμιά Ευρωπαϊκή Χώρα οι προστάτες της Δημόσιας Τάξης δεν δημιουργούν εικόνα ανασφάλειας και αντιπαλότητας με την κοινωνία.
Επί των ημερών του και με το επιχείρημα της τρομοκρατίας, γέμισε η χώρα με φυλασσόμενους επώνυμους και κουμπουροφόρους. Δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, μεγαλοσχήμονες, φυλάσσονται γιατί κινδυνεύουν (από ποιόν;) με χρήματα του κόσμου που πεινάει πια, χρωστώντας βέβαια ευγνωμοσύνη στο Μιχάλη. Έλληνες Αστυνομικοί κάνουν τις Φιλιππινέζες σε κάθε λογής νούμερα και επιδειξίες που προσδιορίζονται ως στόχοι.
Επί των ημερών του οι Αστυνομικοί έπαψαν να είναι πολίτες που περιπολούν στους δρόμους για την Δημόσια Ασφάλεια και έγιναν Ρόμποκοπ που περισσότερο φοβίζουν τον πολίτη παρά εμπνέουν ασφάλεια.Εκατομμύρια δόθηκαν για αγορές εξοπλισμού και εκσυγχρονισμού.
Επί των ημερών του στην Δημόσια Τάξη,οι μετανάστες γκετοποιήθηκαν και στη συνέχεια εμφανίστηκαν ως απειλή που δικαιολογούσε όλα τα προηγούμενα.
Επί των ημερών του οι υπόδικοι του Πυροσβεστικού Σώματος που υπέγραφαν υπερτιμολογημένες συμβάσεις για την δασοπυρόσβεση με εταιρείες ελικοπτέρων έπαιρναν σκανδαλώδεις προαγωγές ενώ βοούσε η Πυροσβεστική για τα έργα και τις ημέρες τους.
Και ας πάμε σε αυτό που επιδεικνύεται από τον κύριο Χρυσοχοίδη ως η σωτηρία μας. Την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. Είναι σε πολλούς πλέον γνωστό που κάνουμε χρόνια έρευνα πως η 17 Νοέμβρη δεν εξαρθρώθηκε με τη βόμβα Ξηρού.Ένα χρόνο πριν οι Μυστικές Υπηρεσίες της Βρετανίας, με εκτεταμένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα,(όπου μέλη τους εμφανίζονταν ως κριτικοί θεάτρου,πανεπιστημιακοί, τουρίστες και πολλά άλλα) είχαν κάνει καταγραφή της 17 Νοέμβρη εξασφαλίζοντας ακόμη και μαρτυρίες πρώην μελών. Έξι μήνες πριν, καμουφλαρισμένοι πράκτορες αναζητούσαν το παρελθόν του Γιωτόπουλου και είχαν μιλήσει με όλη την παλιά ομάδα Γιωτόπουλου στην Γαλλία. Συνεπώς η εξάρθρωση, δεν ήταν έργο Χρυσοχοίδη ακόμη και αν την εποχή εκείνη ο πρώην υπουργός φωτογραφιζόταν ως ο Τσακ Νόρρις της Δημόσιας Ασφάλειας.
Επί των ημερών του εμφανίστηκαν διάφορες ομάδες και “Σέχτες” που δολοφόνησαν ακόμη και δημοσιογράφους δημιουργώντας τρομερό αίσθημα ανασφάλειας σε μια χώρα που πληρώνει για την Ασφάλεια (πάλι επί των ημερών του) πάρα πολύ ακριβά.Αυτές οι ομάδες μοιάζουν περισσότερο με δημιουργήματα που δικαιολογούν τα αστυνομικά μέτρα παρά με “εκδικητές” και αντεξουσιαστές.
Επί των ημερών του έγιναν πολλά. Αλλά έγινε το χειρότερο. Για πρώτη φορά τρομοκράτες χτύπησαν το ίδιο το γραφείο του, μέσα στο Υπουργείο σκοτώνοντας έναν άνθρωπο. Και βέβαια δεν παραιτήθηκε συντετριμμένος, αλλά ζήτησε μια άλλη εξουσία, άλλο υπουργείο,γιατί δεν έφταιγε αυτός αλλά…οι τρομοκράτες.
Εν ολίγοις ο Χρυσοχοίδης με πολιτικά, κοινωνικά και δημοκρατικά κριτήρια ήταν ο πιο αποτυχημένος Υπουργός Δημόσιας Τάξης αποδεικνύοντας πως η έκταση των μέτρων Ασφάλειας δεν είχε κανένα αντίκρυσμα.
Για τα έργα και τις ημέρες στο Υπουργείο Ανάπτυξης και το ΕΣΠΑ, μάλλον θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τον Σεπτέμβρη ένα αποκαλυπτικό HOT DOC.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης , δείχνει πάντως να κινείται οριακά, αυτοπροσδιοριζόμενος ως επίλεκτος της εξουσίας. Θεωρεί ίσως πως το να κινείται με μερικές δεκάδες αστυνομικούς,δεν είναι μόνο προστασία αλλά η ίδια η εξουσία του που δεν καταρρέει αλλά είναι ενεργή. Κάνει όμως το λάθος να προσπαθεί να δοκιμάσει αυτή την εξουσία σε δημοσιογράφους. Είναι ένας πολιτικός με εθισμό και εξάρτηση. Στην εξουσία.
Υ.Γ. Επειδή καταλαβαίνω πως ο Μ. Χρυσοχοίδης δεν θα αντέξει ούτε αυτό το άρθρο καλά θα κάνει να συμβουλευτεί κάποιους δικηγόρους πριν αρχίσει να τρέχει για μηνύσεις πάλι. Η ελευθερία της γνώμης είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη. Σε αυτό το άρθρο υπάρχουν γνώμες, πραγματικά γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις. Αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου.
Οι περισσότεροι που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 30 χρόνια, συνδέονται με την εξουσία με σχέσεις εξάρτησης. Ζουν σε αυτήν, μερικές φορές γι αυτήν και όταν την χάσουν απλώς το αρνούνται. Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης ανήκε στον πυρήνα της εξουσίας. Και βέβαια ευθύνεται για την κατάντια μας σήμερα. Ατύχησε να ηγηθεί του πολιτικού του χώρου όχι γιατί ήταν χειρότερος από τους άλλους στο κακό που έκανε, αλλά γιατί έφτασε στο σημείο να πιστεύει πως η επικοινωνιακή του επικράτηση μέσα από τα συγκροτήματα Τύπου, ήταν και η πολιτική του θέση.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύστημα κοινής αποδοχής από τα Μέσα Ενημέρωσης, με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. ”Γνωστοποίησε” σε όλους τους εκδότες και τους μεγαλοδημοσιογράφους πως ήταν στόχοι τρομοκρατικών ενεργειών. Ανέλαβε να τους προστατεύσει και να τους φυλάξει. Δημιουργήθηκε λοιπόν μια σχέση εξάρτησης μεταξύ τους,που μόνο συμπάθεια προσέφερε στο πρόσωπό του και βέβαια την αντιμετώπισή του ως προστάτη. Ταυτόχρονα δημιούργησε ένα πολιτικό πλαίσιο ασφάλειας-ανασφάλειας, στο οποίο αυτός, μόνο αυτός, φάνταζε αναγκαίος.
Όλα αυτά όμως δεν ήταν ούτε η άποψη της κοινωνίας γι αυτόν, ούτε του κόμματος. Απλώς των διαπλεκόμενων εκδοτικών και επιχειρηματικών μηχανισμών. Ο αυτόματος πιλότος όμως της πολιτικής μάλλον τελείωσε γι αυτόν. Τα πράγματα άλλαξαν και ο Χρυσοχοίδης καθόλου. Έτσι άρχισε να δηλώνει “αδιάβαστος”, περί το μνημόνιο, αποδεικνύοντας όχι πόσο αμαθής ήταν, αλλά πόσο αδύναμος να διαχειριστεί κάτι,έξω από το πλαίσιο εξουσίας που αντιλαμβανόταν ως φύση του.
Συνέχισε να συμπεριφέρεται ως παντοδύναμος, «απαραίτητος» και “καταλληλότερος” με ιδιοκτησιακή αντίληψη για την εξουσία και “μεσσιανική” για την κοινωνία. Άρχισε να συμπεριφέρεται με κυκλοθυμία, που δεν ήταν μόνο πολιτική, με επιθετικότητα που ήταν εμφανής σε όλους και με αγωνία που έδειχνε απώλεια πολιτικού προσανατολισμού. Δυο τουλάχιστον περιστατικά σε συνεδριάσεις οργάνων του ΠΑΣΟΚ, άφησαν εμβρόντητους τους πάντες για την συμπεριφορά του.
Με αυτή τη συμπεριφορά ήρθα αντιμέτωπος πριν από μήνες, μετά από ένα ρεπορτάζ που αποκάλυπτε πως στο Υπουργείο Ανάπτυξης όπου ήταν υπουργός, θα έκαιγαν αρχεία αμαρτωλών συμβάσεων,παρά την ενημέρωση από το Γενικό Αρχείο του Κράτους ότι είναι παράνομο. Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ορθά κοφτά “και εσένα τι σε νοιάζει” . Προσπάθησε ανεπιτυχώς να με πείσει να κατεβάσω το δημοσίευμα και στο τέλος αναγκάστηκε να δηλώσει επίσημα, πως δεν θα γινόταν καμιά καταστροφή των Αρχείων.
Χθες ο Χρυσοχοίδης με πήρε και πάλι τηλέφωνο για να με βρίσει για ένα άλλο δημοσίευμα που τον εμφάνιζε να έχει μεγάλη φρουρά. Πολύ μεγαλύτερη από όση έχουν αστυνομικά τμήματα που φρουρούν Δήμους. Δεν πήρε ούτε για να διαψεύσει ούτε για να εξηγήσει. Πήρε με το ύφος του εξουσιαστή, για να δείξει ποιός είναι η εξουσία.
Δεν αμφιβάλω πως μπορεί να μην φταίει ο Χρυσοχοίδης για την συμπεριφορά του. Μπορεί να είναι μια συμπεριφορά που του επιτρέπουν χρόνια συνάδελφοί μου, σε τέτοιο βαθμό που νομίζει πως έτσι είναι οι δημοσιογράφοι και η δημοσιογραφία. Δεν είναι έτσι. Αντιθέτως η πολιτική που εκφράζει είναι έτσι όπως του τη δείχνει ο κόσμος στις εκλογές. Θα του θυμίσω λοιπόν μερικά πράγματα που δεν του θυμίζουν τα συγκροτήματα που τον “φυλάνε”.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης ως υπουργός Δημόσιας Τάξης,που του αρέσει να λέει πως η Αστυνομία έχει τη δικιά του σφραγίδα,είναι αυτός που επί των ημερών του δημιουργήθηκε μια Αστυνομία τόσο πιστή στη Δημοκρατία που η μισή ψηφίζει Χρυσή Αυγή
Δημιούργησε μια Αστυνομία που τα βράδια η μισή φυλάει την άλλη μισή με μπλόκα και φράχτες έξω από Αστυνομικά Τμήματα. Σε καμιά Ευρωπαϊκή Χώρα οι προστάτες της Δημόσιας Τάξης δεν δημιουργούν εικόνα ανασφάλειας και αντιπαλότητας με την κοινωνία.
Επί των ημερών του και με το επιχείρημα της τρομοκρατίας, γέμισε η χώρα με φυλασσόμενους επώνυμους και κουμπουροφόρους. Δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, μεγαλοσχήμονες, φυλάσσονται γιατί κινδυνεύουν (από ποιόν;) με χρήματα του κόσμου που πεινάει πια, χρωστώντας βέβαια ευγνωμοσύνη στο Μιχάλη. Έλληνες Αστυνομικοί κάνουν τις Φιλιππινέζες σε κάθε λογής νούμερα και επιδειξίες που προσδιορίζονται ως στόχοι.
Επί των ημερών του οι Αστυνομικοί έπαψαν να είναι πολίτες που περιπολούν στους δρόμους για την Δημόσια Ασφάλεια και έγιναν Ρόμποκοπ που περισσότερο φοβίζουν τον πολίτη παρά εμπνέουν ασφάλεια.Εκατομμύρια δόθηκαν για αγορές εξοπλισμού και εκσυγχρονισμού.
Επί των ημερών του στην Δημόσια Τάξη,οι μετανάστες γκετοποιήθηκαν και στη συνέχεια εμφανίστηκαν ως απειλή που δικαιολογούσε όλα τα προηγούμενα.
Επί των ημερών του οι υπόδικοι του Πυροσβεστικού Σώματος που υπέγραφαν υπερτιμολογημένες συμβάσεις για την δασοπυρόσβεση με εταιρείες ελικοπτέρων έπαιρναν σκανδαλώδεις προαγωγές ενώ βοούσε η Πυροσβεστική για τα έργα και τις ημέρες τους.
Και ας πάμε σε αυτό που επιδεικνύεται από τον κύριο Χρυσοχοίδη ως η σωτηρία μας. Την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. Είναι σε πολλούς πλέον γνωστό που κάνουμε χρόνια έρευνα πως η 17 Νοέμβρη δεν εξαρθρώθηκε με τη βόμβα Ξηρού.Ένα χρόνο πριν οι Μυστικές Υπηρεσίες της Βρετανίας, με εκτεταμένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα,(όπου μέλη τους εμφανίζονταν ως κριτικοί θεάτρου,πανεπιστημιακοί, τουρίστες και πολλά άλλα) είχαν κάνει καταγραφή της 17 Νοέμβρη εξασφαλίζοντας ακόμη και μαρτυρίες πρώην μελών. Έξι μήνες πριν, καμουφλαρισμένοι πράκτορες αναζητούσαν το παρελθόν του Γιωτόπουλου και είχαν μιλήσει με όλη την παλιά ομάδα Γιωτόπουλου στην Γαλλία. Συνεπώς η εξάρθρωση, δεν ήταν έργο Χρυσοχοίδη ακόμη και αν την εποχή εκείνη ο πρώην υπουργός φωτογραφιζόταν ως ο Τσακ Νόρρις της Δημόσιας Ασφάλειας.
Επί των ημερών του εμφανίστηκαν διάφορες ομάδες και “Σέχτες” που δολοφόνησαν ακόμη και δημοσιογράφους δημιουργώντας τρομερό αίσθημα ανασφάλειας σε μια χώρα που πληρώνει για την Ασφάλεια (πάλι επί των ημερών του) πάρα πολύ ακριβά.Αυτές οι ομάδες μοιάζουν περισσότερο με δημιουργήματα που δικαιολογούν τα αστυνομικά μέτρα παρά με “εκδικητές” και αντεξουσιαστές.
Επί των ημερών του έγιναν πολλά. Αλλά έγινε το χειρότερο. Για πρώτη φορά τρομοκράτες χτύπησαν το ίδιο το γραφείο του, μέσα στο Υπουργείο σκοτώνοντας έναν άνθρωπο. Και βέβαια δεν παραιτήθηκε συντετριμμένος, αλλά ζήτησε μια άλλη εξουσία, άλλο υπουργείο,γιατί δεν έφταιγε αυτός αλλά…οι τρομοκράτες.
Εν ολίγοις ο Χρυσοχοίδης με πολιτικά, κοινωνικά και δημοκρατικά κριτήρια ήταν ο πιο αποτυχημένος Υπουργός Δημόσιας Τάξης αποδεικνύοντας πως η έκταση των μέτρων Ασφάλειας δεν είχε κανένα αντίκρυσμα.
Για τα έργα και τις ημέρες στο Υπουργείο Ανάπτυξης και το ΕΣΠΑ, μάλλον θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τον Σεπτέμβρη ένα αποκαλυπτικό HOT DOC.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης , δείχνει πάντως να κινείται οριακά, αυτοπροσδιοριζόμενος ως επίλεκτος της εξουσίας. Θεωρεί ίσως πως το να κινείται με μερικές δεκάδες αστυνομικούς,δεν είναι μόνο προστασία αλλά η ίδια η εξουσία του που δεν καταρρέει αλλά είναι ενεργή. Κάνει όμως το λάθος να προσπαθεί να δοκιμάσει αυτή την εξουσία σε δημοσιογράφους. Είναι ένας πολιτικός με εθισμό και εξάρτηση. Στην εξουσία.
Υ.Γ. Επειδή καταλαβαίνω πως ο Μ. Χρυσοχοίδης δεν θα αντέξει ούτε αυτό το άρθρο καλά θα κάνει να συμβουλευτεί κάποιους δικηγόρους πριν αρχίσει να τρέχει για μηνύσεις πάλι. Η ελευθερία της γνώμης είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη. Σε αυτό το άρθρο υπάρχουν γνώμες, πραγματικά γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις. Αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου.
Διεθνής Τύπος / «Για τα προβλήματα της Ελλάδας φταίνε οι πολιτικοί και όχι οι μετανάστες»...!!! 2012-08-08 16:11:30
Τα σενάρια εξόδου της χώρας μας από την Ευρωζώνη αναζωπυρώνει ο Διεθνής Τύπος, φέρνοντας στο προσκήνιο τόσο την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας όσο και την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού από την ΕΛ.ΑΣ.
Η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt σε ρεπορτάζ της με τίτλο: «Τελειώνει σύντομα το οξυγόνο για την Ελλάδα;» σημειώνει χαρακτηριστικά πως οι ελπίδες της χώρας μας για παραμονή στο κοινό νόμισμα, εξανεμίζονται. «Αυτό δείχνει η πρόσφατη αξιολόγηση του οίκου Standard & Poors και οι πολιτικοί προετοιμάζονται για ένα σοβαρό ενδεχόμενο», σημειώνει η εφημερίδα.
Η γερμανική έκδοση των Financial Times θεωρεί πως υπάρχει περίπτωση για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. «Το ΔΝΤ ποντάρει σε ένα κούρεμα για την Ελλάδα», είναι η επιγραφή του άρθρου, στο οποίο σημειώνεται ότι: «Πίσω από αυτό το αίτημα του ΔΝΤ κρύβεται ο φόβος μιας χρεοκοπίας και μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Και τα δυο σενάρια είναι πιθανά εάν οι πιστωτές δεν δεχτούν ένα κούρεμα. Μέχρι σήμερα όμως η γερμανική κυβέρνηση αρνείται νέες παραχωρήσεις απέναντι στην Αθήνα».
Με το ίδιο θέμα καταπιάνεται και η Welt σε σχόλιό της η οποία υπογραμμίζει ότι η πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους έρχεται σε «λάθος στιγμή». «Δεν είναι δείγμα αδυναμίας χαρακτήρα να παραδεχτεί κανείς ότι έκανε λάθος. Αντιθέτως. Αλλά τo να ζητάει κανείς κάποιοι άλλοι να πληρώνουν για αυτόν, δεν είναι δίκαιο. Εάν το ΔΝΤ τώρα διαπίστωσε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της και ζητάει από τους Ευρωπαίους εταίρους να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους, ίσως και να μην είναι τελείως λάθος. Από την άλλη πλευρά όμως αφήνει κάποιες αμφιβολίες για τις τόσο σημαντικές αξιολογήσεις από την Ουάσινγκτον» αναφέρει η εφημερίδα.
Στην Αυστρία τώρα, η εφημερίδα Die Presse ασχολείται με τον ρόλο που κατέχει η Γερμανία στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. «Η Γερμανία ενισχύθηκε ως οικονομική δύναμη. Την ώρα που η Γαλλία αποδυναμώνεται και η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα πρέπει να πληρώνουν ακριβά επιτόκια, τα γερμανικά επιτόκια εδώ και μήνες βρίσκονται σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Αυτό προκαλεί φθόνο όπως και οι γερμανικές εξαγωγές. Το γερμανικό μοντέλο προκαλεί όμως και θαυμασμό. Η εικόνα του προτύπου μπορεί γρήγορα πάντως να μετατραπεί σε μια εχθρική εικόνα. Όπως συμβαίνει και στο σχολείο που οι καλύτεροι δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητοί. Και όπως συμπεριφέρεται η Μέρκελ, τόσο πιο πολύ θα της ασκείται κριτική» αναφέρει η εφημερίδα.
Η ολλανδική εφημερίδα de Volkskrant, τώρα, ασχολείται με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού από την κυβέρνηση και την ΕΛ.ΑΣ. με την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Επίσης σχολιάζει και τις δηλώσεις του υπουργού Δημοσίας Τάξεως, Νίκου Δένδια ο οποίος έκανε λόγο για άνευ προηγουμένου εισβολή μεταναστών στην χώρα μας.
«Με αυτή τη ρητορεία ο πολιτικός μετατρέπει τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους για την ελληνική δυστυχία. Τέτοια λόγια μπορεί να είναι όμως επικίνδυνα. Η Ελλάδα οφείλει την οικονομικής της δυστυχία όχι στους μετανάστες αλλά στους πολιτικούς της» καταλήγει η εφημερίδα.
Πηγή / http://www.iefimerida.gr/news
Η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt σε ρεπορτάζ της με τίτλο: «Τελειώνει σύντομα το οξυγόνο για την Ελλάδα;» σημειώνει χαρακτηριστικά πως οι ελπίδες της χώρας μας για παραμονή στο κοινό νόμισμα, εξανεμίζονται. «Αυτό δείχνει η πρόσφατη αξιολόγηση του οίκου Standard & Poors και οι πολιτικοί προετοιμάζονται για ένα σοβαρό ενδεχόμενο», σημειώνει η εφημερίδα.
Η γερμανική έκδοση των Financial Times θεωρεί πως υπάρχει περίπτωση για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. «Το ΔΝΤ ποντάρει σε ένα κούρεμα για την Ελλάδα», είναι η επιγραφή του άρθρου, στο οποίο σημειώνεται ότι: «Πίσω από αυτό το αίτημα του ΔΝΤ κρύβεται ο φόβος μιας χρεοκοπίας και μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Και τα δυο σενάρια είναι πιθανά εάν οι πιστωτές δεν δεχτούν ένα κούρεμα. Μέχρι σήμερα όμως η γερμανική κυβέρνηση αρνείται νέες παραχωρήσεις απέναντι στην Αθήνα».
Με το ίδιο θέμα καταπιάνεται και η Welt σε σχόλιό της η οποία υπογραμμίζει ότι η πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους έρχεται σε «λάθος στιγμή». «Δεν είναι δείγμα αδυναμίας χαρακτήρα να παραδεχτεί κανείς ότι έκανε λάθος. Αντιθέτως. Αλλά τo να ζητάει κανείς κάποιοι άλλοι να πληρώνουν για αυτόν, δεν είναι δίκαιο. Εάν το ΔΝΤ τώρα διαπίστωσε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της και ζητάει από τους Ευρωπαίους εταίρους να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους, ίσως και να μην είναι τελείως λάθος. Από την άλλη πλευρά όμως αφήνει κάποιες αμφιβολίες για τις τόσο σημαντικές αξιολογήσεις από την Ουάσινγκτον» αναφέρει η εφημερίδα.
Στην Αυστρία τώρα, η εφημερίδα Die Presse ασχολείται με τον ρόλο που κατέχει η Γερμανία στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. «Η Γερμανία ενισχύθηκε ως οικονομική δύναμη. Την ώρα που η Γαλλία αποδυναμώνεται και η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα πρέπει να πληρώνουν ακριβά επιτόκια, τα γερμανικά επιτόκια εδώ και μήνες βρίσκονται σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Αυτό προκαλεί φθόνο όπως και οι γερμανικές εξαγωγές. Το γερμανικό μοντέλο προκαλεί όμως και θαυμασμό. Η εικόνα του προτύπου μπορεί γρήγορα πάντως να μετατραπεί σε μια εχθρική εικόνα. Όπως συμβαίνει και στο σχολείο που οι καλύτεροι δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητοί. Και όπως συμπεριφέρεται η Μέρκελ, τόσο πιο πολύ θα της ασκείται κριτική» αναφέρει η εφημερίδα.
Η ολλανδική εφημερίδα de Volkskrant, τώρα, ασχολείται με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού από την κυβέρνηση και την ΕΛ.ΑΣ. με την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Επίσης σχολιάζει και τις δηλώσεις του υπουργού Δημοσίας Τάξεως, Νίκου Δένδια ο οποίος έκανε λόγο για άνευ προηγουμένου εισβολή μεταναστών στην χώρα μας.
«Με αυτή τη ρητορεία ο πολιτικός μετατρέπει τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους για την ελληνική δυστυχία. Τέτοια λόγια μπορεί να είναι όμως επικίνδυνα. Η Ελλάδα οφείλει την οικονομικής της δυστυχία όχι στους μετανάστες αλλά στους πολιτικούς της» καταλήγει η εφημερίδα.
Πηγή / http://www.iefimerida.gr/news
Υπό εξέταση νέο μοντέλο εφεδρείας
Υπό εξέταση νέο μοντέλο εφεδρείας: Τι θα προβλέπει η νέα φόρμουλα της εργασιακής εφεδρείας, που μελετάει η κυβέρνηση, προκειμένου να πιάσει τον στόχο για 15.000 αποχωρήσεις μέχρι το τέλος του έτους
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)