Δευτέρα 14 Μαΐου 2012
Grèce : le scénario de sortie de l'euro Mots clés : Grèce, Zone Euro Par Jean-Pierre Robin, Anne Cheyvialle, Anne de Guigné Publié le 14/05/2012 à 21:26 Réagir
La question de la sortie de la Grèce de la zone euro, voire de l'Union européenne, n'est plus taboue. Crédits photo : Simon Dawson/Bloomberg
Recommander
Quelles seraient les conséquences majeures de la sortie de la Grèce de la zone euro ? Éléments de réponse.Quelles conséquences pour la Grèce ?Quel est le risque de contagion ?Zone euro, BCE, FMI : qui va payer quoi ?Quelles conséquences pour la France ?
À 80 % d'entre eux, les Grecs veulent rester dans la zone euro, selon les sondages. Ils connaissent de façon intuitive le scénario de sortie envisagé officiellement, entre autres, par le FMI: dépréciation quasi immédiate de 50 % de la nouvelle monnaie, chute d'au moins 12 % du PIB et envolée de 35 % des prix, la première année.
Un défaut de paiement sera inévitable, considèrent le FMI et les observateurs privés. Lesquels s'attendent à une chute d'activité encore plus brutale (de 35 % à 50 % selon les experts de la Société Générale).
Le choc sera triple. Privé du jour au lendemain de tout financement extérieur, l'État grec sera contraint d'aligner instantanément ses dépenses sur ses recettes. Fin juin 2012 le déficit (hors paiement des intérêts de la dette) devrait en effet atteindre 4,8 milliards d'euros, prévoit le FMI.
Deuxième blocage, le circuit bancaire. Les banques grecques ont déjà vu leurs dépôts se contracter de 30 % en deux ans. La course aux guichets s'amplifiera du jour au lendemain, obligeant Athènes à bloquer les comptes. En outre, les banques ne pourront plus bénéficier des avances de la BCE (près de 100 milliards d'euros aujourd'hui, le tiers de leurs ressources totales).
Troisième effet paralysant, l'assèchement automatique des approvisionnements extérieurs. Les importations (67 milliards d'euros en 2011) devront impérativement s'adapter au niveau des recettes à l'export, 52 milliards à peine, tourisme compris.
Les économistes le reconnaissent, c'est le grand saut dans l'inconnu. En pariant toutefois sur une contagion moins grave qu'un an auparavant «car l'essentiel de la dette grecque est aujourd'hui détenu par le secteur public (BCE) et le FESF (Fonds européen de stabilité financière)», explique Jean-François Robin, de Natixis.
Les dirigeants européens s'attacheront aussi à minimiser l'impact, mettant en avant les mécanismes de sauvegarde mis en place. Il n'empêche, un retour de la drachme à Athènes commencera par déclencher un vent de panique sur les marchés obligataires. Vent qui frappera les dettes des pays les plus fragilisés, en première ligne le Portugal, déjà sous financement du FMI et de l'Union européenne, et sur lequel plane la menace d'un deuxième plan de sauvetage. Confronté à un problème de compétitivité, le Portugal pourrait être tenté, à l'instar de la Grèce, de sortir de la zone euro pour dévaluer sa monnaie et doper ses exportations. Autre pays sur la sellette, l'Espagne risquerait face à une défiance accrue des investisseurs de devoir faire appel, plus vite que prévu, à une aide internationale. Globalement, tous les pays qui voient leur déficit extérieur se creuser sont exposés. Au-delà, on peut redouter un effet récessif plus marqué en zone euro. Pour contenir la contagion, l'action de la BCE sera décisive.
Les engagements pris en faveur de la Grèce depuis le printemps 2010 s'élèvent à 340 milliards d'euros. Soit une aide de 31 000 euros pour chacun des 11 millions de citoyens grecs.
Un premier paquet de 110 milliards a été décidé en mai 2010, associant les États de la zone euro, directement ou à travers les institutions européennes, et le FMI. Un deuxième programme a été déployé en mars 2012, à hauteur de 130 milliards d'euros, réunissant les mêmes bailleurs de fonds. À quoi s'est ajoutée la contribution des investisseurs privés, qui ont accepté un effacement partiel de leurs créances de 100 milliards d'euros, en valeur actualisée.
Par ailleurs, la Banque centrale européenne a contribué à aider les Grecs sous deux formes. D'une part par ses rachats de titres de l'État grec sur le marché, pour environ une cinquantaine de milliards d'euros, et de l'autre par des avances de liquidités aux banques grecques, qui s'élèvent aujourd'hui à près de 100 milliards d'euros. Les pertes potentielles de la BCE sont donc considérables et les Allemands y sont d'autant plus sensibles que c'est la Bundesbank qui en porte de loin la plus grande part.
En dernier ressort, c'est le contribuable européen qui devrait supporter l'ardoise, y compris pour l'argent de la BCE qu'il faudrait recapitaliser.
Il en va autrement pour le FMI, qui intervient au nom de la communauté internationale. À ce titre, le FMI est un créancier «privilégié», qui a toujours été remboursé, y compris lors de la faillite de l'Argentine. Les seules exceptions étant la Somalie, le Soudan et le Zimbabwe dont les arriérés de paiements à son égard restent modestes (2 milliards de dollars) comparés à l'enfer grec.
Il existe deux relais de contagion pour la France. D'abord budgétaire: l'État pourrait perdre jusqu'à 58,5 milliards d'euros. Cette somme correspond à l'addition des deux prêts accordés via le fonds de secours européen pour un montant total de 26,4 milliards à quoi il faut rajouter la part que la France devra verser pour combler les pertes essuyées par la BCE et le FMI si ces derniers ne sont pas remboursés par la Grèce (10,5 milliards au total). En outre, d'après Fitch, la France pourrait devoir refinancer jusqu'à 22,2 milliards le réseau des banques centrales de la zone euro. Le deuxième coût est d'ordre privé et concerne l'exposition des entreprises et des banques à la Grèce. Ces dernières ainsi que les assureurs ont circonscrit une grande partie de leurs risques lors de l'opération historique de restructuration achevée en mars dernier.
Cette opération massive a coûté au secteur bancaire français près de 7 milliards d'euros en 2011. En parallèle de ces provisions, les cinq grands groupes hexagonaux se sont massivement délestés de leurs créances. Ils ne sont plus aujourd'hui exposés au risque grec qu'à hauteur d'un peu plus de 2 milliards d'euros, selon la Banque des règlements internationaux. «Je ne connais aucun groupe bancaire qui serait mis en difficulté par un scénario extrême sur la Grèce», a pu ainsi assurer lundi le gouverneur de la Banque de France, Christian Noyer. Le Crédit agricole, présent localement, inquiète toutefois. Au premier trimestre 2012, sa filiale, Emporiki, lui a encore coûté 940 millions d'euros. Les analystes évoquent une facture globale de 7 milliards.
Recommander
Quelles seraient les conséquences majeures de la sortie de la Grèce de la zone euro ? Éléments de réponse.Quelles conséquences pour la Grèce ?Quel est le risque de contagion ?Zone euro, BCE, FMI : qui va payer quoi ?Quelles conséquences pour la France ?
À 80 % d'entre eux, les Grecs veulent rester dans la zone euro, selon les sondages. Ils connaissent de façon intuitive le scénario de sortie envisagé officiellement, entre autres, par le FMI: dépréciation quasi immédiate de 50 % de la nouvelle monnaie, chute d'au moins 12 % du PIB et envolée de 35 % des prix, la première année.
Un défaut de paiement sera inévitable, considèrent le FMI et les observateurs privés. Lesquels s'attendent à une chute d'activité encore plus brutale (de 35 % à 50 % selon les experts de la Société Générale).
Le choc sera triple. Privé du jour au lendemain de tout financement extérieur, l'État grec sera contraint d'aligner instantanément ses dépenses sur ses recettes. Fin juin 2012 le déficit (hors paiement des intérêts de la dette) devrait en effet atteindre 4,8 milliards d'euros, prévoit le FMI.
Deuxième blocage, le circuit bancaire. Les banques grecques ont déjà vu leurs dépôts se contracter de 30 % en deux ans. La course aux guichets s'amplifiera du jour au lendemain, obligeant Athènes à bloquer les comptes. En outre, les banques ne pourront plus bénéficier des avances de la BCE (près de 100 milliards d'euros aujourd'hui, le tiers de leurs ressources totales).
Troisième effet paralysant, l'assèchement automatique des approvisionnements extérieurs. Les importations (67 milliards d'euros en 2011) devront impérativement s'adapter au niveau des recettes à l'export, 52 milliards à peine, tourisme compris.
Les économistes le reconnaissent, c'est le grand saut dans l'inconnu. En pariant toutefois sur une contagion moins grave qu'un an auparavant «car l'essentiel de la dette grecque est aujourd'hui détenu par le secteur public (BCE) et le FESF (Fonds européen de stabilité financière)», explique Jean-François Robin, de Natixis.
Les dirigeants européens s'attacheront aussi à minimiser l'impact, mettant en avant les mécanismes de sauvegarde mis en place. Il n'empêche, un retour de la drachme à Athènes commencera par déclencher un vent de panique sur les marchés obligataires. Vent qui frappera les dettes des pays les plus fragilisés, en première ligne le Portugal, déjà sous financement du FMI et de l'Union européenne, et sur lequel plane la menace d'un deuxième plan de sauvetage. Confronté à un problème de compétitivité, le Portugal pourrait être tenté, à l'instar de la Grèce, de sortir de la zone euro pour dévaluer sa monnaie et doper ses exportations. Autre pays sur la sellette, l'Espagne risquerait face à une défiance accrue des investisseurs de devoir faire appel, plus vite que prévu, à une aide internationale. Globalement, tous les pays qui voient leur déficit extérieur se creuser sont exposés. Au-delà, on peut redouter un effet récessif plus marqué en zone euro. Pour contenir la contagion, l'action de la BCE sera décisive.
Les engagements pris en faveur de la Grèce depuis le printemps 2010 s'élèvent à 340 milliards d'euros. Soit une aide de 31 000 euros pour chacun des 11 millions de citoyens grecs.
Un premier paquet de 110 milliards a été décidé en mai 2010, associant les États de la zone euro, directement ou à travers les institutions européennes, et le FMI. Un deuxième programme a été déployé en mars 2012, à hauteur de 130 milliards d'euros, réunissant les mêmes bailleurs de fonds. À quoi s'est ajoutée la contribution des investisseurs privés, qui ont accepté un effacement partiel de leurs créances de 100 milliards d'euros, en valeur actualisée.
Par ailleurs, la Banque centrale européenne a contribué à aider les Grecs sous deux formes. D'une part par ses rachats de titres de l'État grec sur le marché, pour environ une cinquantaine de milliards d'euros, et de l'autre par des avances de liquidités aux banques grecques, qui s'élèvent aujourd'hui à près de 100 milliards d'euros. Les pertes potentielles de la BCE sont donc considérables et les Allemands y sont d'autant plus sensibles que c'est la Bundesbank qui en porte de loin la plus grande part.
En dernier ressort, c'est le contribuable européen qui devrait supporter l'ardoise, y compris pour l'argent de la BCE qu'il faudrait recapitaliser.
Il en va autrement pour le FMI, qui intervient au nom de la communauté internationale. À ce titre, le FMI est un créancier «privilégié», qui a toujours été remboursé, y compris lors de la faillite de l'Argentine. Les seules exceptions étant la Somalie, le Soudan et le Zimbabwe dont les arriérés de paiements à son égard restent modestes (2 milliards de dollars) comparés à l'enfer grec.
Il existe deux relais de contagion pour la France. D'abord budgétaire: l'État pourrait perdre jusqu'à 58,5 milliards d'euros. Cette somme correspond à l'addition des deux prêts accordés via le fonds de secours européen pour un montant total de 26,4 milliards à quoi il faut rajouter la part que la France devra verser pour combler les pertes essuyées par la BCE et le FMI si ces derniers ne sont pas remboursés par la Grèce (10,5 milliards au total). En outre, d'après Fitch, la France pourrait devoir refinancer jusqu'à 22,2 milliards le réseau des banques centrales de la zone euro. Le deuxième coût est d'ordre privé et concerne l'exposition des entreprises et des banques à la Grèce. Ces dernières ainsi que les assureurs ont circonscrit une grande partie de leurs risques lors de l'opération historique de restructuration achevée en mars dernier.
Cette opération massive a coûté au secteur bancaire français près de 7 milliards d'euros en 2011. En parallèle de ces provisions, les cinq grands groupes hexagonaux se sont massivement délestés de leurs créances. Ils ne sont plus aujourd'hui exposés au risque grec qu'à hauteur d'un peu plus de 2 milliards d'euros, selon la Banque des règlements internationaux. «Je ne connais aucun groupe bancaire qui serait mis en difficulté par un scénario extrême sur la Grèce», a pu ainsi assurer lundi le gouverneur de la Banque de France, Christian Noyer. Le Crédit agricole, présent localement, inquiète toutefois. Au premier trimestre 2012, sa filiale, Emporiki, lui a encore coûté 940 millions d'euros. Les analystes évoquent une facture globale de 7 milliards.
Εξοικονομήστε 150-250 ευρώ ετησίως με το νυχτερινό ρεύμα!
Από 150 έως 250 ευρώ τον χρόνο μπορεί να εξοικονομήσει κάθε νοικοκυριό, με σχετικά υψηλή κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, από τη χρήση του νυχτερινού οικιακού τιμολογίου της ΔΕΗ...
Συγκεκριμένα, το νυχτερινό τιμολόγιο κοστολογείται προς 0,05400 ευρώ την κιλοβατώρα (kWh), ενώ επιβαρύνεται και με τέσσερα ευρώ επιπλέον πάγιο το τετράμηνο. Σύμφωνα με τα ισχύοντα τιμολόγια της ΔΕΗ, από 1-800 kWh η χρέωση είναι 0,05625 ευρώ/kWh, από 801-1.000 kWh η χρέωση είναι 0,07850 ευρώ/kWh, από 1001-2.000 kWh φτάνει τα 0,08150 ευρώ/kWh και από 2.000 kWh και πάνω ανεβαίνει στα 0,09155 ευρώ/kWh. Είναι φανερό πως όσο πιο μεγάλη είναι η οικογενειακή κατανάλωση τόσο περισσότερο συμφέρει η χρήση του νυχτερινού τιμολογίου. Μόνο για όσα νοικοκυριά έχουν κατανάλωση μικρότερη από 800 κιλοβατώρες το τετράμηνο δεν φαίνεται να συμφέρει, εκτός κι αν ανεβάσουν τη χρήση του νυχτερινού πάνω από τις 150 kWh, έτσι ώστε να καλύπτεται το κόστος του αντίστοιχου τέλους.
Το μειωμένο νυχτερινό τιμολόγιο ρεύματος ισχύει για οκτώ ώρες το 24ωρο και εφαρμόζεται με δύο τρόπους. Με τη μορφή του συνεχούς ωραρίου (23.00 - 07.00), με ισχύ όλο τον χρόνο. Αφορά καταναλωτές που κάνουν χρήση νυχτερινού πριν από το 1988, αλλά και ορισμένους νεότερους συνδρομητές της ΔΕΗ από ειδικές περιοχές. Το μεικτό (τμηματικό) ωράριο έχει δύο εφαρμογές του νυχτερινού, μία θερινή και μία χειμερινή. Από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο είναι από τις 23.00 έως τις 07.00. Τους υπόλοιπους μήνες (από τον Νοέμβριο ώς τον Απρίλιο) όμως, το νυχτερινό γίνεται και λίγο... μεσημβρινό, καθώς χωρίζεται σε δύο τμήματα: από 15.30 ώς 17.30 και από 02.00 έως 08.00.
Συγκεκριμένα, το νυχτερινό τιμολόγιο κοστολογείται προς 0,05400 ευρώ την κιλοβατώρα (kWh), ενώ επιβαρύνεται και με τέσσερα ευρώ επιπλέον πάγιο το τετράμηνο. Σύμφωνα με τα ισχύοντα τιμολόγια της ΔΕΗ, από 1-800 kWh η χρέωση είναι 0,05625 ευρώ/kWh, από 801-1.000 kWh η χρέωση είναι 0,07850 ευρώ/kWh, από 1001-2.000 kWh φτάνει τα 0,08150 ευρώ/kWh και από 2.000 kWh και πάνω ανεβαίνει στα 0,09155 ευρώ/kWh. Είναι φανερό πως όσο πιο μεγάλη είναι η οικογενειακή κατανάλωση τόσο περισσότερο συμφέρει η χρήση του νυχτερινού τιμολογίου. Μόνο για όσα νοικοκυριά έχουν κατανάλωση μικρότερη από 800 κιλοβατώρες το τετράμηνο δεν φαίνεται να συμφέρει, εκτός κι αν ανεβάσουν τη χρήση του νυχτερινού πάνω από τις 150 kWh, έτσι ώστε να καλύπτεται το κόστος του αντίστοιχου τέλους.
Το μειωμένο νυχτερινό τιμολόγιο ρεύματος ισχύει για οκτώ ώρες το 24ωρο και εφαρμόζεται με δύο τρόπους. Με τη μορφή του συνεχούς ωραρίου (23.00 - 07.00), με ισχύ όλο τον χρόνο. Αφορά καταναλωτές που κάνουν χρήση νυχτερινού πριν από το 1988, αλλά και ορισμένους νεότερους συνδρομητές της ΔΕΗ από ειδικές περιοχές. Το μεικτό (τμηματικό) ωράριο έχει δύο εφαρμογές του νυχτερινού, μία θερινή και μία χειμερινή. Από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο είναι από τις 23.00 έως τις 07.00. Τους υπόλοιπους μήνες (από τον Νοέμβριο ώς τον Απρίλιο) όμως, το νυχτερινό γίνεται και λίγο... μεσημβρινό, καθώς χωρίζεται σε δύο τμήματα: από 15.30 ώς 17.30 και από 02.00 έως 08.00.
QUAND NICOLAS SARKOZY VOULAIT «DONNER SA CHANCE» À FRANÇOIS HOLLANDE Par Fabien Jannic | publié le 14 mai 2012 à 19h14
Nicolas Sarkozy en mai 2012 REUTERS/Yves Herman
OUTILS
> taille du texte
Nicolas Sarkozy ne considérait pas François Hollande comme un adversaire crédible. C'est au détour d'un article du Monde intitulé «Ce que la gauche française doit à Nafissatou Diallo» que l'on apprend cette information jusque-là inédite. Le 13 mai 2011, deux jours avant l'arrestation de DSK à New York dans l'affaire du Sofitel, le président de l'époque déclare aux journalistes présents:
«Hollande a été dix ans premier secrétaire du PS et est à 3% dans les sondages. Je me dis que c'est normal de lui donner sa chance.»
Avant d'ajouter:
«Je me suis régalé quand je l'ai rencontré en Corrèze, car je l'ai vu se rétracter complètement.»
Nicolas Sarkozy juge à l'époque que son futur adversaire «est un homme de qualité, de talent, sympathique, mais il n'a aucune idée» estimant qu'il ne doit sa place qu'à «une conjonction astrale fantastique, avec Martine Aubry qui n'est pas dans le “mood” et Dominique Strauss-Kahn qui est un produit hors-sol, comme un ovni qui arrive... »
Dossiers : DSK, Nicolas Sarkozy, François Hollande, Martine Aubry, affaire DSK, Nafissatou Diallo
OUTILS
> taille du texte
Nicolas Sarkozy ne considérait pas François Hollande comme un adversaire crédible. C'est au détour d'un article du Monde intitulé «Ce que la gauche française doit à Nafissatou Diallo» que l'on apprend cette information jusque-là inédite. Le 13 mai 2011, deux jours avant l'arrestation de DSK à New York dans l'affaire du Sofitel, le président de l'époque déclare aux journalistes présents:
«Hollande a été dix ans premier secrétaire du PS et est à 3% dans les sondages. Je me dis que c'est normal de lui donner sa chance.»
Avant d'ajouter:
«Je me suis régalé quand je l'ai rencontré en Corrèze, car je l'ai vu se rétracter complètement.»
Nicolas Sarkozy juge à l'époque que son futur adversaire «est un homme de qualité, de talent, sympathique, mais il n'a aucune idée» estimant qu'il ne doit sa place qu'à «une conjonction astrale fantastique, avec Martine Aubry qui n'est pas dans le “mood” et Dominique Strauss-Kahn qui est un produit hors-sol, comme un ovni qui arrive... »
Dossiers : DSK, Nicolas Sarkozy, François Hollande, Martine Aubry, affaire DSK, Nafissatou Diallo
Δράση ΔΗ.ΣΥ. Συμμαχία για την Ελλάδα 14.05.12 | 19:38 newsplus+εκλογές 2012, επικράτεια "Συμμαχία για την Ελλάδα" το όνομα του κόμματος Μπακογιάννη - Μάνου
share
Tο όνομα του νέου κόμματος με το οποίο θα κατέλθουν από κοινού Δημοκρατική Συμμαχία και Δράση σε περίτπωση επανάληψης των εκλογών, θα είναι "Συμμαχία για την Ελλάδα".
Σύμφωνα με πληροφορίες της Real news, το όνομα που προτάθηκε για επικεφαλής του συνδυασμού είναι αυτό του Αλέκου Παπαδόπουλου. Τις τελευταίες ώρες υπάρχουν πληροφορίες και για μια γυναίκα περίπου 45 ετών, το όνομα της οποίας κρατείται μυστικό.
Να σημειωθεί ότι από την πλευρά του κ. Μάνου υπάρχουν ελπίδες ότι μέχρι την τελευταία στιγμή μπορεί να συμμετάσχει και το κόμμα του Θάνου Τζήμερου, Δημιουργία Ξανά.
Τα κόμματα θα διατηρήσουν την αυτονομία τους και η ηγεσία θα είναι συλλογική. Το έδαφος για την κοινή κάθοδο των φιλελεύθερων δυνάμεων ήταν ώριμο από την επομένη των εκλογών. Η Δημοκρατική Συμμαχία με 2,55% και ο Στέφανος Μάνος με ποσοστό 1,8% κατάλαβαν ότι σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών μπορούν να αθροίσουν τις δυνάμεις τους. Και όχι μόνον.
Tο όνομα του νέου κόμματος με το οποίο θα κατέλθουν από κοινού Δημοκρατική Συμμαχία και Δράση σε περίτπωση επανάληψης των εκλογών, θα είναι "Συμμαχία για την Ελλάδα".
Σύμφωνα με πληροφορίες της Real news, το όνομα που προτάθηκε για επικεφαλής του συνδυασμού είναι αυτό του Αλέκου Παπαδόπουλου. Τις τελευταίες ώρες υπάρχουν πληροφορίες και για μια γυναίκα περίπου 45 ετών, το όνομα της οποίας κρατείται μυστικό.
Να σημειωθεί ότι από την πλευρά του κ. Μάνου υπάρχουν ελπίδες ότι μέχρι την τελευταία στιγμή μπορεί να συμμετάσχει και το κόμμα του Θάνου Τζήμερου, Δημιουργία Ξανά.
Τα κόμματα θα διατηρήσουν την αυτονομία τους και η ηγεσία θα είναι συλλογική. Το έδαφος για την κοινή κάθοδο των φιλελεύθερων δυνάμεων ήταν ώριμο από την επομένη των εκλογών. Η Δημοκρατική Συμμαχία με 2,55% και ο Στέφανος Μάνος με ποσοστό 1,8% κατάλαβαν ότι σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών μπορούν να αθροίσουν τις δυνάμεις τους. Και όχι μόνον.
Καμμένος: Προϋπόθεση να φύγει ο Σαμαράς για να συζητήσουμε με τη ΝΔ Οπως αναφέρεται τόσο ο κ. Καμμένος όσο και τα κορυφαία στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν θεωρούν αξιόπιστο συνομιλητή τον κ. Σαμαρα με βάση τις αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις που έχει διατυπώσει όλο το προηγούμενο διάστημα"Η" Online 14/5 18:07
Share
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Προ των πυλών η νέα εκλογική αναμέτρηση
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κίνηση ρελάνς από τον Τσίπρα: Ερχομαι μόνος μου ή με όλα τα κόμματα της Βουλής
Μπακογιάννη: Έκκληση για σχηματισμό κυβέρνησης
Μάνος: Προτείνει φιλοευρωπαϊκό μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΣΥ-Δράσης
Σκουρλέτης: Οριακά συνταγματικές οι πρωτοβουλίες Παπούλια
«Τορπίλη» από τον Αλ. Τσίπρα στην οικουμενική κυβέρνηση
Γλέζος: «Τρομάξανε, διαστρεβλώνουν και πετούν λάσπη»
Φ.Γεννηματά: Ο κ. Τσίπρας φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες του
Επιστολή Παπαδήμου προς Παπούλια: Ποιους κινδύνους ανιτμετωπίζει η χώρα
Απόψε η πρώτη κινητοποίηση του ΚΚΕ μετά την 6η Μάη
περισσότερα »
Ως όρο θέτουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες την απομάκρυνση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να συζητήσουν την συνεργασία για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης στην οποία θα μετέχουν και οι ίδιοι.
Σύμφωνα με διαροοές, το κόμμα του κ. Καμμένου έστειλε ήδη σαφές μήνυμα προς τη Συγγρού ότι δεν μπορεί να γίνει καμία τέτοια συζήτηση όσο στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται ο κ. Σαμαράς.
Οπως αναφέρεται τόσο ο κ. Καμμένος όσο και τα κορυφαία στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν θεωρούν αξιόπιστο συνομιλητή τον κ. Σαμαρα με βάση τις αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις που έχει διατυπώσει όλο το προηγούμενο διάστημα.
«Πρώτα διέγραψε τους μνημονιακούς και μετά διέγραψε αυτούς που καταψήφισαν το δεύτερο Μνημόνιο. Τι εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς σε έναν ηγέτη που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο» έλεγαν στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων που, όπως αναφέρουν, δεν θα είχαν κανένα θέμα να συζητήσουν με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο επιλέξει η Νέα Δημοκρατία.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Προ των πυλών η νέα εκλογική αναμέτρηση
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κίνηση ρελάνς από τον Τσίπρα: Ερχομαι μόνος μου ή με όλα τα κόμματα της Βουλής
Μπακογιάννη: Έκκληση για σχηματισμό κυβέρνησης
Μάνος: Προτείνει φιλοευρωπαϊκό μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΣΥ-Δράσης
Σκουρλέτης: Οριακά συνταγματικές οι πρωτοβουλίες Παπούλια
«Τορπίλη» από τον Αλ. Τσίπρα στην οικουμενική κυβέρνηση
Γλέζος: «Τρομάξανε, διαστρεβλώνουν και πετούν λάσπη»
Φ.Γεννηματά: Ο κ. Τσίπρας φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες του
Επιστολή Παπαδήμου προς Παπούλια: Ποιους κινδύνους ανιτμετωπίζει η χώρα
Απόψε η πρώτη κινητοποίηση του ΚΚΕ μετά την 6η Μάη
περισσότερα »
Ως όρο θέτουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες την απομάκρυνση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να συζητήσουν την συνεργασία για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης στην οποία θα μετέχουν και οι ίδιοι.
Σύμφωνα με διαροοές, το κόμμα του κ. Καμμένου έστειλε ήδη σαφές μήνυμα προς τη Συγγρού ότι δεν μπορεί να γίνει καμία τέτοια συζήτηση όσο στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται ο κ. Σαμαράς.
Οπως αναφέρεται τόσο ο κ. Καμμένος όσο και τα κορυφαία στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν θεωρούν αξιόπιστο συνομιλητή τον κ. Σαμαρα με βάση τις αλληλοσυγκρουόμενες θέσεις που έχει διατυπώσει όλο το προηγούμενο διάστημα.
«Πρώτα διέγραψε τους μνημονιακούς και μετά διέγραψε αυτούς που καταψήφισαν το δεύτερο Μνημόνιο. Τι εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς σε έναν ηγέτη που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο» έλεγαν στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων που, όπως αναφέρουν, δεν θα είχαν κανένα θέμα να συζητήσουν με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο επιλέξει η Νέα Δημοκρατία.
Γκάφα του ηγέτη του CDU στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία πλήττει τη Μέρκελ
Οι πιθανότητες του κυβερνώντος κόμματος υπό την καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ να ανακτήσει τον έλεγχο του πολυπληθέστερου κρατιδίου της Γερμανίας δέχτηκαν σήμερα ισχυρό πλήγμα καθώς ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών άφησε να εννοηθεί ότι οι επερχόμενες τοπικές εκλογές αφορούν τη διάσωση του ευρώ και όχι τοπικά θέματα.
Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν, ο ηγέτης του CDU στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, αναγκάστηκε πάντως να πάρει πίσω τη δήλωσή του ότι το σημαντικότερο θέμα που απασχολεί τους ψηφοφόρους για τις εκλογές της Κυριακής είναι η συνταγή της καγκελαρίου Μέρκελ για τον τερματισμό της κρίσης στην ευρωζώνη.
Η ίδια η Μέρκελ και οι συνεργάτες της αντέδρασαν έντονα στο σχόλιο αυτό, ανησυχώντας ότι μια ήττα του Ρέτγκεν στις εκλογές θα υποδήλωνε ότι οι ψηφοφόροι αποδοκιμάζουν την οικονομική πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
«Οι εκλογές της Κυριακής είναι σημαντικές κρατιδιακές εκλογές για την ανάδειξη της βουλής της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και τίποτα περισσότερο», τόνισε η Μέρκελ στην τοπική εφημερίδα Nuhr Nacrhichten.
Τα μέσα ενημέρωσης σχολιάζουν ότι ο Ρέτγκεν, που είναι επίσης υπουργός Περιβάλλοντος και θεωρείται γενικά ως διάδοχος της Μέρκελ, έκανε ένα σοβαρό λάθος τακτικής. Καθώς η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία έχει καταγεγραμμένους 13,2 εκατομμύρια ψηφοφόρους - σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γερμανίας - αυτές οι τοπικές εκλογές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και μίνι-γενικές εκλογές. Μετά τις τελευταίες εκλογές τη διακυβέρνηση του κρατιδίου ανέλαβε ο συνασπισμός των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) με τους Πράσινους.
Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 61% των Γερμανών στηρίζουν τη σκληρή πολιτική της Μέρκελ απέναντι στις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, όμως η υποστήριξη αυτή δεν μεταφράστηκε και σε ψήφους για το CDU. Αντιθέτως, το κόμμα της καγκελαρίου μπορεί να υποστεί τη χειρότερη ήττα του στις εκλογές αυτές καθώς άλλες δημοσκοπήσεις του δίνουν ποσοστό 30-31%, ενώ το 2010 το ποσοστό του άγγιζε το 34,6%.
Ο ίδιος ο Ρέτγκεν πάντως υποστηρίζει ότι οι δηλώσεις του παρερμηνεύτηκαν. «Την Κυριακή δεν κρίνεται η πολιτική της Άγκελα Μέρκελ στην Ευρώπη αλλά η πολιτική του δανεισμού της (Χανελόρε) Κραφτ» (σ.σ. της ηγέτιδας των Σοσιαλδημοκρατών και πρωθυπουργού της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας από το 2010), είπε.
Στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο πάντως, ο Τόμας Όπερμαν του SPD δεν δίστασε να λοιδορήσει τον Ρέτγκεν. «Τα πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι η Μέρκελ έχει ξεγράψει τον Ρέτγκεν. Η καγκελάριος δεν θέλει μερίδιο στην καταστροφή του. Ο Ρέτγκεν θα επιστρέψει στο Βερολίνο ως ο αποτυχημένος υποψήφιος διάδοχος», είπε μιλώντας στην Μπούντεσταγκ.
Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν, ο ηγέτης του CDU στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, αναγκάστηκε πάντως να πάρει πίσω τη δήλωσή του ότι το σημαντικότερο θέμα που απασχολεί τους ψηφοφόρους για τις εκλογές της Κυριακής είναι η συνταγή της καγκελαρίου Μέρκελ για τον τερματισμό της κρίσης στην ευρωζώνη.
Η ίδια η Μέρκελ και οι συνεργάτες της αντέδρασαν έντονα στο σχόλιο αυτό, ανησυχώντας ότι μια ήττα του Ρέτγκεν στις εκλογές θα υποδήλωνε ότι οι ψηφοφόροι αποδοκιμάζουν την οικονομική πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
«Οι εκλογές της Κυριακής είναι σημαντικές κρατιδιακές εκλογές για την ανάδειξη της βουλής της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και τίποτα περισσότερο», τόνισε η Μέρκελ στην τοπική εφημερίδα Nuhr Nacrhichten.
Τα μέσα ενημέρωσης σχολιάζουν ότι ο Ρέτγκεν, που είναι επίσης υπουργός Περιβάλλοντος και θεωρείται γενικά ως διάδοχος της Μέρκελ, έκανε ένα σοβαρό λάθος τακτικής. Καθώς η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία έχει καταγεγραμμένους 13,2 εκατομμύρια ψηφοφόρους - σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γερμανίας - αυτές οι τοπικές εκλογές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και μίνι-γενικές εκλογές. Μετά τις τελευταίες εκλογές τη διακυβέρνηση του κρατιδίου ανέλαβε ο συνασπισμός των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) με τους Πράσινους.
Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 61% των Γερμανών στηρίζουν τη σκληρή πολιτική της Μέρκελ απέναντι στις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, όμως η υποστήριξη αυτή δεν μεταφράστηκε και σε ψήφους για το CDU. Αντιθέτως, το κόμμα της καγκελαρίου μπορεί να υποστεί τη χειρότερη ήττα του στις εκλογές αυτές καθώς άλλες δημοσκοπήσεις του δίνουν ποσοστό 30-31%, ενώ το 2010 το ποσοστό του άγγιζε το 34,6%.
Ο ίδιος ο Ρέτγκεν πάντως υποστηρίζει ότι οι δηλώσεις του παρερμηνεύτηκαν. «Την Κυριακή δεν κρίνεται η πολιτική της Άγκελα Μέρκελ στην Ευρώπη αλλά η πολιτική του δανεισμού της (Χανελόρε) Κραφτ» (σ.σ. της ηγέτιδας των Σοσιαλδημοκρατών και πρωθυπουργού της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας από το 2010), είπε.
Στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο πάντως, ο Τόμας Όπερμαν του SPD δεν δίστασε να λοιδορήσει τον Ρέτγκεν. «Τα πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι η Μέρκελ έχει ξεγράψει τον Ρέτγκεν. Η καγκελάριος δεν θέλει μερίδιο στην καταστροφή του. Ο Ρέτγκεν θα επιστρέψει στο Βερολίνο ως ο αποτυχημένος υποψήφιος διάδοχος», είπε μιλώντας στην Μπούντεσταγκ.
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012 - 18:08 Μάνος: Ενιαίο ευρωπαϊκό μέτωπο από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΣΥ, Δράση
Να κυβερνηθεί αμέσως και αποτελεσματική η χώρα προς τη σωστή κατεύθυνση θέτει ως προτεραιότητα ο πρόεδρος της Δράσης κ. Στέφανος Μάνος ο οποίος παράλληλα σημειώνει πως αν δεν αποφευχθούν οι εκλογές να δημιουργηθεί ένα νέο μεγάλο ενιαίο φιλευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό μέτωπο (Δράση, ΔΗΣΥ, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.).
Αναλυτικά, η πλήρης δήλωση του κ. Μάνου έχει ως εξής:
«Με αφορμή διάφορα φανταστικά δημοσιεύματα που με αφορούν, διευκρινίζω ότι κατά την άποψη μας προέχει να κυβερνηθεί αμέσως και αποτελεσματικά η χώρα, προς τη σωστή κατεύθυνση, για το γενικό καλό. Αν όμως δεν αποφευχθούν οι εκλογές, θα βοηθήσουμε με τη δύναμη που μας δίνει το μικρό μας ποσοστό στις εκλογές, να δημιουργηθεί ένα νέο μεγάλο ενιαίο φιλευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό μέτωπο (Δράση, ΔΗΣΥ, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) που θα αντιπαρατεθεί στις δυνάμεις που, αρνούμενες την πραγματικότητα, μας οδηγούν αναποφεύκτως έξω από την Ευρώπη.»
Πηγή:www.capital.gr
Αναλυτικά, η πλήρης δήλωση του κ. Μάνου έχει ως εξής:
«Με αφορμή διάφορα φανταστικά δημοσιεύματα που με αφορούν, διευκρινίζω ότι κατά την άποψη μας προέχει να κυβερνηθεί αμέσως και αποτελεσματικά η χώρα, προς τη σωστή κατεύθυνση, για το γενικό καλό. Αν όμως δεν αποφευχθούν οι εκλογές, θα βοηθήσουμε με τη δύναμη που μας δίνει το μικρό μας ποσοστό στις εκλογές, να δημιουργηθεί ένα νέο μεγάλο ενιαίο φιλευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό μέτωπο (Δράση, ΔΗΣΥ, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) που θα αντιπαρατεθεί στις δυνάμεις που, αρνούμενες την πραγματικότητα, μας οδηγούν αναποφεύκτως έξω από την Ευρώπη.»
Πηγή:www.capital.gr
Un gamin demande à son père:
- Papa, est ce que je peux sortir avec Julie notre voisine ?Le père répond:
- Non mon fils, j’ai couché avec sa mère, ça pourrait être ta soeur !
Alors le gamin retente avec une autre de ses copines:
- Et Aurore la fille du boulanger ?
Le père:
- Bah, elle aussi j’ai couché avec sa mère.
Le garçon:
- Alors, Sandra la fille de Pascal ?
Le père:
- Bah… non plus, c’est peut être ta soeur…
C’est là que la mère sort de la cuisine et dit:
- Fais ce que tu veux mon ange, ce n’est pas ton père !
- Papa, est ce que je peux sortir avec Julie notre voisine ?Le père répond:
- Non mon fils, j’ai couché avec sa mère, ça pourrait être ta soeur !
Alors le gamin retente avec une autre de ses copines:
- Et Aurore la fille du boulanger ?
Le père:
- Bah, elle aussi j’ai couché avec sa mère.
Le garçon:
- Alors, Sandra la fille de Pascal ?
Le père:
- Bah… non plus, c’est peut être ta soeur…
C’est là que la mère sort de la cuisine et dit:
- Fais ce que tu veux mon ange, ce n’est pas ton père !
ΣΟΚ:Συμμορία βίασε πάνω από 630 ανήλικα κορίτσια
14.05.2012 - 14.27
Τεράστιο σοκ έχει προκαλέσει στην Βρετανία η αποκάλυψη συμμορίας Πακιστανών που φέρεται να έχει βιάσει πάνω από 630 νεαρά κορίτσια, ακόμα και ηλικίας 13 ετών, τα τελευταία πέντε χρόνια.
Οι περιγραφές είναι δραματικές. Τα 9 μέλη της συμμορίας που έχουν συλληφθεί, ηλικίας από 22 έως 59 ετών, πλησίαζαν ανήλικα κορίτσια σε μαγαζιά fast food και καφετέριες, τα ξελόγιαζαν και στην συνέχεια τα ανάγκαζαν να κάνουν χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών.
Στην συνέχεια τα οδηγούσαν σε διάφορα σπίτια και τα κακοποιούσαν σεξουαλικά κατ΄ εξακολούθηση.
Ήδη έχουν καταγραφεί 631 περιπτώσεις, ενώ σύμφωνα με τους Times ο αριθμός είναι ασύλληπτος.
Ο εφιάλτης των ανήλικων κοριτσιών
Από τις 631 περιπτώσεις οι 187 σημειώθηκαν τους 10 περασμένους μήνες. Τα κορίτσια υπέφεραν στα χέρια των αδίστακτων κακοποιών.
Δυο από αυτές έχασαν τη ζωή τους. Ένα κορίτσι 13 ετών έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε να το «ρίξει» και μια 15χρονη κατήγγειλε ότι βιάστηκε από 25 άνδρες μέσα σε μια νύχτα.
Το γεγονός ότι οι δράστες ήταν πακιστανικής και αφγανικής καταγωγής και οι κοπέλες ήταν όλες λευκές έχει οδηγήσει τους υπεύθυνους να πιστεύουν ότι υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο οι προθέσεις τους να είναι και ρατσιστικές.
Keywords: Διεθνή, συμμορία, Πακιστάν, 630 κορίτσια, βιασμός, Βρετανία
Τεράστιο σοκ έχει προκαλέσει στην Βρετανία η αποκάλυψη συμμορίας Πακιστανών που φέρεται να έχει βιάσει πάνω από 630 νεαρά κορίτσια, ακόμα και ηλικίας 13 ετών, τα τελευταία πέντε χρόνια.
Οι περιγραφές είναι δραματικές. Τα 9 μέλη της συμμορίας που έχουν συλληφθεί, ηλικίας από 22 έως 59 ετών, πλησίαζαν ανήλικα κορίτσια σε μαγαζιά fast food και καφετέριες, τα ξελόγιαζαν και στην συνέχεια τα ανάγκαζαν να κάνουν χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών.
Στην συνέχεια τα οδηγούσαν σε διάφορα σπίτια και τα κακοποιούσαν σεξουαλικά κατ΄ εξακολούθηση.
Ήδη έχουν καταγραφεί 631 περιπτώσεις, ενώ σύμφωνα με τους Times ο αριθμός είναι ασύλληπτος.
Ο εφιάλτης των ανήλικων κοριτσιών
Από τις 631 περιπτώσεις οι 187 σημειώθηκαν τους 10 περασμένους μήνες. Τα κορίτσια υπέφεραν στα χέρια των αδίστακτων κακοποιών.
Δυο από αυτές έχασαν τη ζωή τους. Ένα κορίτσι 13 ετών έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε να το «ρίξει» και μια 15χρονη κατήγγειλε ότι βιάστηκε από 25 άνδρες μέσα σε μια νύχτα.
Το γεγονός ότι οι δράστες ήταν πακιστανικής και αφγανικής καταγωγής και οι κοπέλες ήταν όλες λευκές έχει οδηγήσει τους υπεύθυνους να πιστεύουν ότι υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο οι προθέσεις τους να είναι και ρατσιστικές.
Keywords: Διεθνή, συμμορία, Πακιστάν, 630 κορίτσια, βιασμός, Βρετανία
Αχιλλέας Μακρής: Ο Ελληνας, golden boy, των 350 δισ. που...κατέστρεψε την JPMorgan 14.05.2012
14:14
0
Share
-A+A
Η ζημιά των τουλάχιστον 2 δισ. δολαρίων που κατέγραψε ο παγκόσμιος τρπαεζικός κολοσσός της JP Morgan ταυτίστηκε με 3 πρόσωπα. Οπως αναφέρουν οι New York Times και η Wall Street Journal τρία ανώτατα στελέχη της τράπεζας θα απομακρυνθούν μετά την αποκάλυψη των «λανθασμένων επενδύσεων».
Ο πρόεδρος της τράπεζας Τζέιμι Ντάιμον έχει ήδη κάνει δεκτή την παραίτηση της Ινα Ντριου, μίας εκ των στενότερων συνεργατών του η οποία είχε τοποθετηθεί στη διεύθυνση επενδύσεων της JP Morgan.
Ομως, μαζί της το... λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν δύο ακόμη κορυφαία στελέχη της τράπεζας: Ο ελληνικής καταγωγής Αχιλλέας Μακρής και ο ισπανός Χαβιέ Μαρτιν Αρτάχο οι οποίοι εργάζονται στο τμήμα επενδύσεων σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά προϊόντα στο Λονδίνο.
Πάντως, ο τρόπος που χάθηκαν τόσα χρήματα παραμένει μυστήριο για τους ανθρώπους της JP Morgan. Ο ίδιος ο Ντάιμον ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι «έγιναν πολλά λάθη και άστοχες επιλογές» όμως σημειώνει ότι δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό πώς οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις κεφαλαίων προκάλεσαν απώλειες αυτού του μεγέθους. «Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο είναι ασυγχώρητο» δήλωνε χθες στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ο θεωρούμενος ως ο πλέον επιτυχημένος τραπεζίτης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πάντως η ευρωστία της τράπεζας που ανακοίνωσε κέρδη ύψους 5,4 δισ. δολαρίων για το πρώτο τρίμηνο του έτους δεν κινδυνεύει ούτε και από ένα τόσο σοβαρό και «ασυγχώρητο» λάθος. Η μετοχή της τράπεζας σημείωσε πτώση 9,28% την περασμένη Παρασκευή στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης όμως ο Ντάιμον εμφανίστηκε βέβαιος ότι η τράπεζά του «αντέχει» να πληρώσει το τίμημα.
Ποιός είναι ο Αχχιλέας Μακρής
Ο Αχιλλέας Μακρής, όπως σημείωνε πρόσφατα η «Καθημερινή» είναι ο άνθρωπος που ανέπτυξε την επενδυτική τραπεζική της JPMorgan Chase από το Λονδίνο, εφαρμόζοντας μια εύστοχη στρατηγική κάτω από τη στενή επίβλεψη του διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας, Τζέιμι Ντίμον.
Ο 50χρονος Ελληνας ανέλαβε διοικητικά καθήκοντα στο CIO (Chief Investment Office) το 2006. Το συνολικό χαρτοφυλάκιο του CIO ξεπερνά τα 350 δισ. δολάρια ή 265,5 δισ. ευρώ από τα 76,5 δισ. δολάρια προ εξαετίας.
Η μεγαλύτερη αύξηση στο χαρτοφυλάκιο του CIO σημειώθηκε το 2009. Τότε, όταν η χρηματοπιστωτική κρίση βρισκόταν στο κορύφωμά της, η JPMorgan προχώρησε σε μαζικές αγορές σε ομόλογα δανείων εγγυημένων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, σε ομόλογα με υποθηκευμένα περιουσιακά στοιχεία και σε εταιρικά ομόλογα.
Τα επενδυτικά στοιχήματα του κ. Μακρή είναι σήμερα τόσο μεγάλα που η JPMorgan δεν θα μπορούσε να αποδεσμευτεί αυτόματα από αυτά, ρευστοποιώντας μαζικά θέσεις δίχως να προκαλέσει απότομη πτώση στις τιμές τίτλων ή μια γενικότερη αναστάτωση στις αγορές. Οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η αναβάθμιση του CIO στις δραστηριότητες της JPMorgan, η οποία ανακοίνωσε κέρδη ρεκόρ για το 2011, υποδεικνύει πόσο θολές παραμένουν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της επένδυσης ιδίων κεφαλαίων και της διαχείρισης του επενδυτικού κινδύνου. Βάσει του κανόνα Βόλκερ, απαγορεύονται τα επενδυτικά στοιχήματα με ίδια κεφάλαια από τις τράπεζες, αλλά η διαχείριση του επενδυτικού κινδύνου θεωρείται απαραίτητη για την ασφαλή «ζυγοστάθμιση» των τοποθετήσεων στις αγορές.
Ανθρωποι, ωστόσο, που έχουν συνεργαστεί με τον κ. Μακρή τονίζουν ότι δεν είναι παράτολμος επενδυτής. Περιγράφουν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος με σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων που δεν εγκλωβίζεται σε τυποποιημένες συνταγές επενδύσεων. Ενας από αυτούς, ο Ντέιβιντ Σαντελόφσκι, υφιστάμενος του κ. Μακρή στην Bankers Trust τη δεκαετία του '90, θυμάται ότι είχε «εντυπωσιαστεί από τις ευρύτερες γνώσεις που διέθετε για τις τέχνες, το κρασί, την πολιτική και την ιστορία». Ηταν ένας «ενεργός χρηματιστής με διευθυντικές ικανότητες». Δεν θα λάμβανε, για παράδειγμα, ένα μονοδιάστατο στοίχημα για την άνοδο του δολαρίου έναντι του γιεν, συνεχίζει. «Είχε βαθιά αντίληψη για την οικονομική πολιτική κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών. Δεν σκεπτόταν απλοϊκά», λέει ο κ. Σαντελόφσκι.
Πριν από το 2006, οπότε προσλήφθηκε από την JPMorgan, o κ. Μακρής ήταν ένας από τους επικεφαλής στην Dresdner Kleinwort Wasserstein. Καθήκον του ήταν να επιβλέπει την έκθεση ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας στις αγορές, όπως δηλώνουν ανώνυμα πρώην συνεργάτες του. Αποστολή του κ. Μακρή από το 2006 είναι να παράγει κέρδη στο CIO. Δεν έλαβε, όμως, μεγάλες θέσεις νωρίτερα από το 2008, όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση. Τότε εκμεταλλεύτηκε την κάθετη πτώση τιμών σε κατηγορίες πιστωτικών παραγώγων με υψηλή βαθμολογία. Στο «επιτελείο» του κ. Μακρή συγκαταλέγονται στελέχη, επίσης ελληνικής καταγωγής, όπως ο Εβανς Καλιμτζής που εργαζόταν στην Dresdner και ο Γιώργος Πολυχρονόπουλος, πρώην στέλεχος της Endeavour Capital. Αρνήθηκαν, ωστόσο, να προβούν σε οποιοδήποτε σχόλιο για τον κ. Μακρή, κρατώντας κλειστό τον κύκλο των στενών συνεργατών.
Διαβάστε περισσότερα:Stories Αχιλλέας Μακρής. JP Morgan ζημιές 2 δισ. λανθασμένες επενδύσεις
0
Share
-A+A
Η ζημιά των τουλάχιστον 2 δισ. δολαρίων που κατέγραψε ο παγκόσμιος τρπαεζικός κολοσσός της JP Morgan ταυτίστηκε με 3 πρόσωπα. Οπως αναφέρουν οι New York Times και η Wall Street Journal τρία ανώτατα στελέχη της τράπεζας θα απομακρυνθούν μετά την αποκάλυψη των «λανθασμένων επενδύσεων».
Ο πρόεδρος της τράπεζας Τζέιμι Ντάιμον έχει ήδη κάνει δεκτή την παραίτηση της Ινα Ντριου, μίας εκ των στενότερων συνεργατών του η οποία είχε τοποθετηθεί στη διεύθυνση επενδύσεων της JP Morgan.
Ομως, μαζί της το... λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν δύο ακόμη κορυφαία στελέχη της τράπεζας: Ο ελληνικής καταγωγής Αχιλλέας Μακρής και ο ισπανός Χαβιέ Μαρτιν Αρτάχο οι οποίοι εργάζονται στο τμήμα επενδύσεων σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά προϊόντα στο Λονδίνο.
Πάντως, ο τρόπος που χάθηκαν τόσα χρήματα παραμένει μυστήριο για τους ανθρώπους της JP Morgan. Ο ίδιος ο Ντάιμον ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι «έγιναν πολλά λάθη και άστοχες επιλογές» όμως σημειώνει ότι δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό πώς οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις κεφαλαίων προκάλεσαν απώλειες αυτού του μεγέθους. «Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο είναι ασυγχώρητο» δήλωνε χθες στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ο θεωρούμενος ως ο πλέον επιτυχημένος τραπεζίτης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πάντως η ευρωστία της τράπεζας που ανακοίνωσε κέρδη ύψους 5,4 δισ. δολαρίων για το πρώτο τρίμηνο του έτους δεν κινδυνεύει ούτε και από ένα τόσο σοβαρό και «ασυγχώρητο» λάθος. Η μετοχή της τράπεζας σημείωσε πτώση 9,28% την περασμένη Παρασκευή στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης όμως ο Ντάιμον εμφανίστηκε βέβαιος ότι η τράπεζά του «αντέχει» να πληρώσει το τίμημα.
Ποιός είναι ο Αχχιλέας Μακρής
Ο Αχιλλέας Μακρής, όπως σημείωνε πρόσφατα η «Καθημερινή» είναι ο άνθρωπος που ανέπτυξε την επενδυτική τραπεζική της JPMorgan Chase από το Λονδίνο, εφαρμόζοντας μια εύστοχη στρατηγική κάτω από τη στενή επίβλεψη του διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας, Τζέιμι Ντίμον.
Ο 50χρονος Ελληνας ανέλαβε διοικητικά καθήκοντα στο CIO (Chief Investment Office) το 2006. Το συνολικό χαρτοφυλάκιο του CIO ξεπερνά τα 350 δισ. δολάρια ή 265,5 δισ. ευρώ από τα 76,5 δισ. δολάρια προ εξαετίας.
Η μεγαλύτερη αύξηση στο χαρτοφυλάκιο του CIO σημειώθηκε το 2009. Τότε, όταν η χρηματοπιστωτική κρίση βρισκόταν στο κορύφωμά της, η JPMorgan προχώρησε σε μαζικές αγορές σε ομόλογα δανείων εγγυημένων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, σε ομόλογα με υποθηκευμένα περιουσιακά στοιχεία και σε εταιρικά ομόλογα.
Τα επενδυτικά στοιχήματα του κ. Μακρή είναι σήμερα τόσο μεγάλα που η JPMorgan δεν θα μπορούσε να αποδεσμευτεί αυτόματα από αυτά, ρευστοποιώντας μαζικά θέσεις δίχως να προκαλέσει απότομη πτώση στις τιμές τίτλων ή μια γενικότερη αναστάτωση στις αγορές. Οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η αναβάθμιση του CIO στις δραστηριότητες της JPMorgan, η οποία ανακοίνωσε κέρδη ρεκόρ για το 2011, υποδεικνύει πόσο θολές παραμένουν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της επένδυσης ιδίων κεφαλαίων και της διαχείρισης του επενδυτικού κινδύνου. Βάσει του κανόνα Βόλκερ, απαγορεύονται τα επενδυτικά στοιχήματα με ίδια κεφάλαια από τις τράπεζες, αλλά η διαχείριση του επενδυτικού κινδύνου θεωρείται απαραίτητη για την ασφαλή «ζυγοστάθμιση» των τοποθετήσεων στις αγορές.
Ανθρωποι, ωστόσο, που έχουν συνεργαστεί με τον κ. Μακρή τονίζουν ότι δεν είναι παράτολμος επενδυτής. Περιγράφουν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος με σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων που δεν εγκλωβίζεται σε τυποποιημένες συνταγές επενδύσεων. Ενας από αυτούς, ο Ντέιβιντ Σαντελόφσκι, υφιστάμενος του κ. Μακρή στην Bankers Trust τη δεκαετία του '90, θυμάται ότι είχε «εντυπωσιαστεί από τις ευρύτερες γνώσεις που διέθετε για τις τέχνες, το κρασί, την πολιτική και την ιστορία». Ηταν ένας «ενεργός χρηματιστής με διευθυντικές ικανότητες». Δεν θα λάμβανε, για παράδειγμα, ένα μονοδιάστατο στοίχημα για την άνοδο του δολαρίου έναντι του γιεν, συνεχίζει. «Είχε βαθιά αντίληψη για την οικονομική πολιτική κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών. Δεν σκεπτόταν απλοϊκά», λέει ο κ. Σαντελόφσκι.
Πριν από το 2006, οπότε προσλήφθηκε από την JPMorgan, o κ. Μακρής ήταν ένας από τους επικεφαλής στην Dresdner Kleinwort Wasserstein. Καθήκον του ήταν να επιβλέπει την έκθεση ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας στις αγορές, όπως δηλώνουν ανώνυμα πρώην συνεργάτες του. Αποστολή του κ. Μακρή από το 2006 είναι να παράγει κέρδη στο CIO. Δεν έλαβε, όμως, μεγάλες θέσεις νωρίτερα από το 2008, όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση. Τότε εκμεταλλεύτηκε την κάθετη πτώση τιμών σε κατηγορίες πιστωτικών παραγώγων με υψηλή βαθμολογία. Στο «επιτελείο» του κ. Μακρή συγκαταλέγονται στελέχη, επίσης ελληνικής καταγωγής, όπως ο Εβανς Καλιμτζής που εργαζόταν στην Dresdner και ο Γιώργος Πολυχρονόπουλος, πρώην στέλεχος της Endeavour Capital. Αρνήθηκαν, ωστόσο, να προβούν σε οποιοδήποτε σχόλιο για τον κ. Μακρή, κρατώντας κλειστό τον κύκλο των στενών συνεργατών.
Διαβάστε περισσότερα:Stories Αχιλλέας Μακρής. JP Morgan ζημιές 2 δισ. λανθασμένες επενδύσεις
Οι ιδέες Τσίπρα και οι ήρωες της αντιπολίτευσης
Οι πολιτικές διεργασίες στην Ελλάδα για το σχηματισμό κυβέρνησης αλλά και η χθεσινή πανωλεθρία για τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ στο NRW, στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης.
Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Από την ομοιοπαθητική είναι γνωστό το φαινόμενο της αρχικής επιδείνωσης. Τα συστατικά που χορηγούνται, μπορεί να επιφέρουν καταρχήν επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η ανάρρωση έρχεται αργότερα, αλλά είναι αρκετά πιο βιώσιμη. Ένας παρόμοιος μηχανισμός υπάρχει και στην οικονομική πολιτική: όταν μια χώρα τα βάζει με τα διαρθρωτικά της προβλήματα, καθιστώντας, για παράδειγμα, πιο ευέλικτο το εργατικό δίκαιο, όταν ανοίγει τις αγορές της και διευκολύνει τις επενδύσεις, τότε απαιτούνται χρόνια για να μεταφραστούν οι μεταρρυθμίσεις σε μεγαλύτερη ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας. (…)
Δεδομένης της εξαιρετικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η γερμανική οικονομία, λίγοι θυμούνται ότι το σήμερα επικροτούμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων Ατζέντα 2010 είχε στοιχίσει πριν από λίγα χρόνια σε έναν καγκελάριο ονόματι Σρέντερ το αξίωμά του. Σε αυτά τα συμφραζόμενα δεν είναι σοβαρό να προβάλει κανείς τα κακά οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας ως απόδειξη αποτυχίας του μοντέλου αρωγής των χωρών της ευρωζώνης. Η Ελλάδα δε διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, υποφέρει από τη γραφειοκρατία, τη νοοτροπία αυτοεξυπηρέτησης, τη φοροδιαφυγή, ενώ υπάρχει έλλειψη ανταγωνιστικών προϊόντων. Για να αλλάξουν όλα αυτά απαιτούνται 10-15 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα που για πολλούς Έλληνες συνεπάγεται απώλεια της θέσης εργασίας, οικονομικά προβλήματα και αγωνία για το μέλλον. Εάν οι άνθρωποι δεν το θέλουν αυτό, τότε η χώρα τους πρέπει να βγει από την ευρωζώνη. Εάν θέλουν να παραμείνουν, τότε απαιτείται ριζική αναδιάταξη, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής επιδείνωσης».
Υπάρχουν περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης;
"Η Ελλάδα δε διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, υποφέρει από τη γραφειοκρατία, τη νοοτροπία αυτοεξυπηρέτησης, τη φοροδιαφυγή ενώ υπάρχει έλλειψη ανταγωνιστικών προϊόντων"
Στα περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Ακόμη κι ο δυνητικός διάδοχος του Ζ. Κ. Γιούνκερ, ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε, είπε σε χθεσινή του συνέντευξη ότι εάν υπάρχουν στην Αθήνα ιδέες για το πώς μπορεί να οδηγηθεί η ελληνική οικονομία στο δρόμο της ανάπτυξης, αυτό μπορεί να συζητηθεί. Οι ιδέες του Τσίπρα ωστόσο συμβαδίζουν με τις μεθόδους που οδήγησαν στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Θέλει να προσλάβει νέους δημοσίους υπαλλήλους και να αναιρέσει όλες τις συμφωνηθείσες από το 2010 μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Το έλλειμμα θα έφτανε το 15 %, όπως και πριν από την κρίση. Και φυσικά ο Τσίπρας περιμένει ότι η ΕΕ θα χρηματοδοτήσει αυτό το έλλειμμα.
Ωστόσο υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης (…) καθώς οι επιταγές της Τρόικας δεν είναι ο Δεκάλογος. (…) Ο Σαμαράς (…) έχει ζητήσει μείωση της φορολογίας για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη. (…) Υποστηρίζει ότι η αύξηση του ΦΠΑ έφερε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση. Πράγματι, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι μερική μείωση μπορεί να ωφελήσει. Ωστόσο δεν θα πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες. Αποφασιστικής σημασίας δεν είναι το ύψος των φόρων, αλλά η ικανότητα του ελληνικού κράτους να μαζέψει αυτά τα χρήματα». Το δημοσίευμα αναφέρεται στη συνέχεια στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που μπορεί να αποφέρει πολύ σημαντικά έσοδα αλλά δεν μπορεί να αποδώσει καρπούς εν μια νυκτί, αλλά και στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που απέτρεπε το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, με συνέπεια να πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα που έπληξαν κυρίως τη μεσαία τάξη. «H μείωση της φορολογίας θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εάν το κράτος απέλυε δημοσίους υπαλλήλους».
«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ»
Οι ιδέες του Αλέξη Τσίπρα προκαλούν προβληματισμό στην Ευρώπη
Η ουσία των μεταρρυθμίσεων πάντως δεν μπορεί να αλλάξει, όπως σημειώνει η FAZ, παρά μόνον το χρονοδιάγραμμα, δηλαδή ο τρόπος αποπληρωμής, οι τόκοι και οι δημοσιονομικοί στόχοι. Η Τρόικα έχει δείξει προθυμία για διαπραγματεύσεις, εφόσον υπάρχει κυβέρνηση στην Αθήνα που συμφωνεί με την πολιτική των μεταρρυθμίσεων. Αυτό όμως δεν είναι εμφανές σε αρκετούς τομείς, όπως στον δημόσιο τομέα ή στο άνοιγμα επαγγελμάτων. Εκφράζονται όμως φόβοι ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος αντιλαμβάνονται τον όρο ‘επαναδιαπραγμάτευση’ διαφορετικά από ότι χρηματοδότες της Αθήνας. Ο Αλέξης Τσίπρας και άλλοι ήρωες της αντιπολίτευσης έτσι κι αλλιώς».
«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ», τιτλοφορείται σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Bild που σημειώνει: «Τα ελληνικά κόμματα συνέχισαν να μαλώνουν χθες για το σχηματισμό κυβέρνησης, νέες εκλογές γίνονται όλο και πιο πιθανές. Εν τω μεταξύ στο Βερολίνο προετοιμάζονται για την έξοδο των Ελλήνων». Το δημοσίευμα επικαλείται στο σημείο αυτό τις χθεσινές δηλώσεις Σόιμπλε, το σημερινό δημοσίευμα του Spiegel με τον τίτλο Akropolis Adieu, αλλά και δηλώσεις του επισφαλής του Ινστιτούτου Ιfo Χανς Βέρνερ Ζιν, που υποστηρίζει ότι με το ευρώ η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Για τις εκλογές στο NRW
Η νικήτρια των εκλογών Χανελόρε Κραφτ
Στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου υπέστησαν ιστορική ήττα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, αναφέρεται σημερινό σχόλιο της Kölner Stadt Anzeiger: «Η πλειονότητα των ψηφοφόρων θέλει προφανώς το κράτος πρόνοιας που έχει το ρόλο ρυθμιστή. Ένα δυνατό κράτος που μοιράζει ακόμη κι όταν το κάνει αυτό με νέα χρέη και ουσιαστικά αποδυναμώνεται».
«Πεντακομματικά και εξακομματικά κοινοβούλια γίνονται πλέον κανόνας στη Γερμανία», εκτιμά η Handelsblatt. Στα πολυσυλλεκτικά κοινοβούλια ο σχηματισμός και η διαχείριση κυβερνήσεων γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη. Στη νέα πολιτική πραγματικότητα οι κλασικές συμμαχίες δυο κομμάτων, ενός μεγάλου και ενός μικρού, για το σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης είναι πλέον ξεπερασμένα μοντέλα».
Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής
Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Από την ομοιοπαθητική είναι γνωστό το φαινόμενο της αρχικής επιδείνωσης. Τα συστατικά που χορηγούνται, μπορεί να επιφέρουν καταρχήν επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η ανάρρωση έρχεται αργότερα, αλλά είναι αρκετά πιο βιώσιμη. Ένας παρόμοιος μηχανισμός υπάρχει και στην οικονομική πολιτική: όταν μια χώρα τα βάζει με τα διαρθρωτικά της προβλήματα, καθιστώντας, για παράδειγμα, πιο ευέλικτο το εργατικό δίκαιο, όταν ανοίγει τις αγορές της και διευκολύνει τις επενδύσεις, τότε απαιτούνται χρόνια για να μεταφραστούν οι μεταρρυθμίσεις σε μεγαλύτερη ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας. (…)
Δεδομένης της εξαιρετικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η γερμανική οικονομία, λίγοι θυμούνται ότι το σήμερα επικροτούμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων Ατζέντα 2010 είχε στοιχίσει πριν από λίγα χρόνια σε έναν καγκελάριο ονόματι Σρέντερ το αξίωμά του. Σε αυτά τα συμφραζόμενα δεν είναι σοβαρό να προβάλει κανείς τα κακά οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας ως απόδειξη αποτυχίας του μοντέλου αρωγής των χωρών της ευρωζώνης. Η Ελλάδα δε διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, υποφέρει από τη γραφειοκρατία, τη νοοτροπία αυτοεξυπηρέτησης, τη φοροδιαφυγή, ενώ υπάρχει έλλειψη ανταγωνιστικών προϊόντων. Για να αλλάξουν όλα αυτά απαιτούνται 10-15 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα που για πολλούς Έλληνες συνεπάγεται απώλεια της θέσης εργασίας, οικονομικά προβλήματα και αγωνία για το μέλλον. Εάν οι άνθρωποι δεν το θέλουν αυτό, τότε η χώρα τους πρέπει να βγει από την ευρωζώνη. Εάν θέλουν να παραμείνουν, τότε απαιτείται ριζική αναδιάταξη, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής επιδείνωσης».
Υπάρχουν περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης;
"Η Ελλάδα δε διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, υποφέρει από τη γραφειοκρατία, τη νοοτροπία αυτοεξυπηρέτησης, τη φοροδιαφυγή ενώ υπάρχει έλλειψη ανταγωνιστικών προϊόντων"
Στα περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Ακόμη κι ο δυνητικός διάδοχος του Ζ. Κ. Γιούνκερ, ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε, είπε σε χθεσινή του συνέντευξη ότι εάν υπάρχουν στην Αθήνα ιδέες για το πώς μπορεί να οδηγηθεί η ελληνική οικονομία στο δρόμο της ανάπτυξης, αυτό μπορεί να συζητηθεί. Οι ιδέες του Τσίπρα ωστόσο συμβαδίζουν με τις μεθόδους που οδήγησαν στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Θέλει να προσλάβει νέους δημοσίους υπαλλήλους και να αναιρέσει όλες τις συμφωνηθείσες από το 2010 μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Το έλλειμμα θα έφτανε το 15 %, όπως και πριν από την κρίση. Και φυσικά ο Τσίπρας περιμένει ότι η ΕΕ θα χρηματοδοτήσει αυτό το έλλειμμα.
Ωστόσο υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης (…) καθώς οι επιταγές της Τρόικας δεν είναι ο Δεκάλογος. (…) Ο Σαμαράς (…) έχει ζητήσει μείωση της φορολογίας για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη. (…) Υποστηρίζει ότι η αύξηση του ΦΠΑ έφερε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση. Πράγματι, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι μερική μείωση μπορεί να ωφελήσει. Ωστόσο δεν θα πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες. Αποφασιστικής σημασίας δεν είναι το ύψος των φόρων, αλλά η ικανότητα του ελληνικού κράτους να μαζέψει αυτά τα χρήματα». Το δημοσίευμα αναφέρεται στη συνέχεια στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που μπορεί να αποφέρει πολύ σημαντικά έσοδα αλλά δεν μπορεί να αποδώσει καρπούς εν μια νυκτί, αλλά και στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που απέτρεπε το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, με συνέπεια να πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα που έπληξαν κυρίως τη μεσαία τάξη. «H μείωση της φορολογίας θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εάν το κράτος απέλυε δημοσίους υπαλλήλους».
«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ»
Οι ιδέες του Αλέξη Τσίπρα προκαλούν προβληματισμό στην Ευρώπη
Η ουσία των μεταρρυθμίσεων πάντως δεν μπορεί να αλλάξει, όπως σημειώνει η FAZ, παρά μόνον το χρονοδιάγραμμα, δηλαδή ο τρόπος αποπληρωμής, οι τόκοι και οι δημοσιονομικοί στόχοι. Η Τρόικα έχει δείξει προθυμία για διαπραγματεύσεις, εφόσον υπάρχει κυβέρνηση στην Αθήνα που συμφωνεί με την πολιτική των μεταρρυθμίσεων. Αυτό όμως δεν είναι εμφανές σε αρκετούς τομείς, όπως στον δημόσιο τομέα ή στο άνοιγμα επαγγελμάτων. Εκφράζονται όμως φόβοι ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος αντιλαμβάνονται τον όρο ‘επαναδιαπραγμάτευση’ διαφορετικά από ότι χρηματοδότες της Αθήνας. Ο Αλέξης Τσίπρας και άλλοι ήρωες της αντιπολίτευσης έτσι κι αλλιώς».
«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ», τιτλοφορείται σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Bild που σημειώνει: «Τα ελληνικά κόμματα συνέχισαν να μαλώνουν χθες για το σχηματισμό κυβέρνησης, νέες εκλογές γίνονται όλο και πιο πιθανές. Εν τω μεταξύ στο Βερολίνο προετοιμάζονται για την έξοδο των Ελλήνων». Το δημοσίευμα επικαλείται στο σημείο αυτό τις χθεσινές δηλώσεις Σόιμπλε, το σημερινό δημοσίευμα του Spiegel με τον τίτλο Akropolis Adieu, αλλά και δηλώσεις του επισφαλής του Ινστιτούτου Ιfo Χανς Βέρνερ Ζιν, που υποστηρίζει ότι με το ευρώ η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Για τις εκλογές στο NRW
Η νικήτρια των εκλογών Χανελόρε Κραφτ
Στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου υπέστησαν ιστορική ήττα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, αναφέρεται σημερινό σχόλιο της Kölner Stadt Anzeiger: «Η πλειονότητα των ψηφοφόρων θέλει προφανώς το κράτος πρόνοιας που έχει το ρόλο ρυθμιστή. Ένα δυνατό κράτος που μοιράζει ακόμη κι όταν το κάνει αυτό με νέα χρέη και ουσιαστικά αποδυναμώνεται».
«Πεντακομματικά και εξακομματικά κοινοβούλια γίνονται πλέον κανόνας στη Γερμανία», εκτιμά η Handelsblatt. Στα πολυσυλλεκτικά κοινοβούλια ο σχηματισμός και η διαχείριση κυβερνήσεων γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη. Στη νέα πολιτική πραγματικότητα οι κλασικές συμμαχίες δυο κομμάτων, ενός μεγάλου και ενός μικρού, για το σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης είναι πλέον ξεπερασμένα μοντέλα».
Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Τα νούμερα δεν λένε ψέμματα Αλέξη - τα πολιτικά "ν...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Τα νούμερα δεν λένε ψέμματα Αλέξη - τα πολιτικά "ν...: ...ανύποπτος προς το Βατερλώ ...μας Είναι φανερό ότι η άρνηση του Συριζα να συμμετέχει σε κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονί...
ΒιοΑφράτης: Το ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες
ΒιοΑφράτης: Το ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες: Το 1929 έγινε η πρώτη βιοχημική ανάλυση των συστατικών του. Οι πρώτες κλινικές δοκιμές για τις θεραπευτικές χρήσεις του φυτού ξεκίνησαν στη...
Λόγια-Σταράτα: Michael Mross: "H κρίση είναι προσχεδιασμένη και η...
Λόγια-Σταράτα: Michael Mross: "H κρίση είναι προσχεδιασμένη και η...: Ελλάδα: πορεία προς την ανάκαμψη ή την ανεξέλεγκτη βία; RT News Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα προσπαθούν να καταλήξουν σε μια συμφ...
Λόγια-Σταράτα: Αλαβάνος : Να βγούμε και να πούμε όλη την αλήθεια ...
Λόγια-Σταράτα: Αλαβάνος : Να βγούμε και να πούμε όλη την αλήθεια ...: «15 Σημειώσεις στο Πρόχειρο» για τις Εκλογές, για το Μνημόνιο και κυρίως για το Ευρώ* 1. Εκτελεστικό απόσπασμα για τον δικομματισμό σ...
Λόγια-Σταράτα: Δραχμή: Γουστάρετε; Πείτε το να τελειώνουμε…
Λόγια-Σταράτα: Δραχμή: Γουστάρετε; Πείτε το να τελειώνουμε…: Του Βασίλη Βαλαμβάνου Μόνο το ΚΚΕ και ο Π. Λαφαζάνης από το ΣΥΡΙΖΑ έχουν το θάρρος να λένε δημόσια – και μπράβο τους! – ότι θεωρούν...
Κρούγκαν: "Η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ, πιθανόν τον επόμενο μήνα" 14 Μαϊου 2012, 07:47
"Η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ, πιθανόν τον επόμενο μήνα". Αυτή είναι η πρόβλεψη που κάνει ο Πολ Κρούγκμαν σε συνέντευξη στην εφημερίδα New York Times.
Ο Πολ Κρούγκμαν ακόμη αναφέρει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ο Πολ Κρούγκαν επίσης αναφέρει, πως «το τέλος του κόσμου θα έχει ως εξής:
1. Η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ, πιθανόν τον επόμενο μήνα
2. Τεράστιες καταθέσεις από τις Ισπανικές και Ιταλικές τράπεζες θα αποτραβηχτούν, Οι καταθέτες θα στείλουν για ασφάλια τα χρήματά τους στη Γερμανία.
3. Έλεγχοι των τραπεζών για να συγκρατήσουν τις διαρροές ή τεράστια ποσά από την ΕΚΤ για να σώσουν το τραπεζικό σύστημα.
4. Η Γερμανία, θα προσπαθήσει να κάνει αλλαγές, ή αλλιώς θα δούμε το τέλος του ευρώ
Και αυτό θα το δούμε τους επόμενους μήνες υποστηρίζει στο σχόλιό του ο Πολ Κρούγκμαν.
Ο Πολ Κρούγκμαν ακόμη αναφέρει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ο Πολ Κρούγκαν επίσης αναφέρει, πως «το τέλος του κόσμου θα έχει ως εξής:
1. Η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ, πιθανόν τον επόμενο μήνα
2. Τεράστιες καταθέσεις από τις Ισπανικές και Ιταλικές τράπεζες θα αποτραβηχτούν, Οι καταθέτες θα στείλουν για ασφάλια τα χρήματά τους στη Γερμανία.
3. Έλεγχοι των τραπεζών για να συγκρατήσουν τις διαρροές ή τεράστια ποσά από την ΕΚΤ για να σώσουν το τραπεζικό σύστημα.
4. Η Γερμανία, θα προσπαθήσει να κάνει αλλαγές, ή αλλιώς θα δούμε το τέλος του ευρώ
Και αυτό θα το δούμε τους επόμενους μήνες υποστηρίζει στο σχόλιό του ο Πολ Κρούγκμαν.
Dimanche 13 mai 2012 L'austérité, fille de la relance.
L'austérité est présentée comme une politique qui fait souffrir inutilement les populations, déjà touchées par la crise. Elle est accusée de ralentir l'économie, et ainsi d'approfondir la crise. A contrario, une politique de relance, comprise comme une injection de liquidités dans l'économie, serait plus "sociale". Cette politique créerait de l'emploi, et elle permettrait de rembourser l'endettement, car elle créerait de la croissance. Elle éviterait de diminuer la dépense publique, ce qui demande des efforts à la population.
Cependant, la réalité contredit obstinément cette vision des choses depuis quarante ans. En effet, les politiques de relance n'ont jamais donné les résultats espérés, elles ont toujours provoqué l'austérité, et le problème est plus de gérer les conséquences des politiques de relance.
Dès les premiers signes de ralentissement de l'expansion d'après guerre, des politiques de relance ont été engagées. La France a connu des relances sous Giscard dans les années 1970, et sous Mitterrand en 1981. Ces politiques n'ont pas relancé l'économie.
Elles ont toutes provoqué la rigueur. dans les années 1970, il était question de "stop and go" : des politiques expansionnistes suivies de la rigueur pour rétablir les comptes. En France, la relance de 1981 a été suivie d'un formidable plan de rigueur.
Aujourd'hui encore, une crise suit la politique expansionniste menée par les pays occidentaux (cf Monnaie et finances : de l'orthodoxie à l'expansionnisme ). C'est parce que les pays européens étaient en déficits, alors même qu'ils étaient en croissance, qu'ils sont en difficulté aujourd'hui. Ce qui n'empêche pas un pays comme la France de mener actuellement une politique de relance. Tous les pays européens mènent une politique de relance : déficit budgétaire, taux d'intérêt bas, et, même, financement indirect de la dette par la BCE! Tous les leviers de la relance sont actionnés.
La relance par l'injection de liquidités dans l'économie ne paraît donc pas si "sociale" que le prétendent ses thuriféraires. Au contraire, elle apparaît comme créatrice de crise, et c'est plutôt la politique dite d'austérité, assumée et bien organisée, qui peut améliorer la vie des populations. La relance apparaît comme une fuite en avant, et plus les pays iront dans cette direction, plus la facture sera lourde pour la population. Souvenons nous de 1981.
La relance n'est pas une solution. L'austérité n'est pas une fin en soi. Il convient de réfléchir à un fonctionnement meilleur de l'économie. Et voilà donc que les propositions de réformes structurelles font leur retour. Ces propositions réapparaissent à chaque crise, remettant en question la pensée dominante axée sur la relance. L'expansionnisme monétaire a permis de les éluder ces dernières années. Mais la réalité est têtue.
Cependant, la réalité contredit obstinément cette vision des choses depuis quarante ans. En effet, les politiques de relance n'ont jamais donné les résultats espérés, elles ont toujours provoqué l'austérité, et le problème est plus de gérer les conséquences des politiques de relance.
Dès les premiers signes de ralentissement de l'expansion d'après guerre, des politiques de relance ont été engagées. La France a connu des relances sous Giscard dans les années 1970, et sous Mitterrand en 1981. Ces politiques n'ont pas relancé l'économie.
Elles ont toutes provoqué la rigueur. dans les années 1970, il était question de "stop and go" : des politiques expansionnistes suivies de la rigueur pour rétablir les comptes. En France, la relance de 1981 a été suivie d'un formidable plan de rigueur.
Aujourd'hui encore, une crise suit la politique expansionniste menée par les pays occidentaux (cf Monnaie et finances : de l'orthodoxie à l'expansionnisme ). C'est parce que les pays européens étaient en déficits, alors même qu'ils étaient en croissance, qu'ils sont en difficulté aujourd'hui. Ce qui n'empêche pas un pays comme la France de mener actuellement une politique de relance. Tous les pays européens mènent une politique de relance : déficit budgétaire, taux d'intérêt bas, et, même, financement indirect de la dette par la BCE! Tous les leviers de la relance sont actionnés.
La relance par l'injection de liquidités dans l'économie ne paraît donc pas si "sociale" que le prétendent ses thuriféraires. Au contraire, elle apparaît comme créatrice de crise, et c'est plutôt la politique dite d'austérité, assumée et bien organisée, qui peut améliorer la vie des populations. La relance apparaît comme une fuite en avant, et plus les pays iront dans cette direction, plus la facture sera lourde pour la population. Souvenons nous de 1981.
La relance n'est pas une solution. L'austérité n'est pas une fin en soi. Il convient de réfléchir à un fonctionnement meilleur de l'économie. Et voilà donc que les propositions de réformes structurelles font leur retour. Ces propositions réapparaissent à chaque crise, remettant en question la pensée dominante axée sur la relance. L'expansionnisme monétaire a permis de les éluder ces dernières années. Mais la réalité est têtue.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)