Ομιλία Στέφανου Μάνου στο συνέδριο της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου

Αναρτήθηκε 15/10/2011

Του/Της Στέφανου Μάνου

Στο λίγο καιρό που μεσολάβησε από τότε που μου κάνατε τη τιμή να με καλέσετε να σας μιλήσω,  μεσολάβησαν πολλά γεγονότα που ενδεχομένως θα στιγματίσουν το μέλλον της πατρίδας μας.

Σκοπός μου δεν είναι να σας ευχαριστήσω, αλλά να σας πω χωρίς περιστροφές και ωραιοποιήσεις πως βλέπω την κατάσταση και τι μπορεί ακόμη να γίνει.

Γιατί μπλέξαμε σε τέτοιο σημείο; γιατί χρωστάμε τόσο πολλά λεφτά; Η απάντηση δεν απαιτεί μια μακρά και δυσνόητη αφήγηση του είδους που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του κ. Υπουργού των Οικονομικών. Η απάντηση είναι απλή και παρά την απλότητα της απόλυτα σωστή. Επειδή για 30 και πλέον χρόνια το Ελληνικό κράτος ξοδεύει περισσότερα και συχνά πολύ περισσότερα από όσα βγάζει. Ακόμη και φέτος, στη μέση της κρίσης, παρά τις περικοπές, παρά τις φορολογικές επιδρομές, το κράτος ξοδεύει περισσότερα από όσα βγάζει, περισσότερα ακόμη από όσα ξόδεψε πέρυσι. Μόλις ανακοινώθηκαν τα στοιχεία του εννεάμηνου. Στη διάρκεια των πρώτων 9 μηνών ξοδέψαμε σχεδόν 8% περισσότερα από το 2010. Είναι απίστευτο και όμως αληθινό.

Μπέστε για δύο λεπτά στα παπούτσια της κ. Μέρκελ. Οι συνεταίροι της στην κυβέρνηση και πολλά μέλη του κόμματος της διαμαρτύρονται έντονα επειδή συνεχίζει να ρίχνει λεφτά στο, χωρίς πάτο, Ελληνικό πηγάδι. Έχουν άδικο να της πουν «δίνουμε λεφτά στην Ελλάδα για να ξοδεύουν πιο πολλά;»

Ένας συγγενής σας, χαρτοπαίκτης, έχει χάσει πολλά λεφτά και χρωστάει παντού. «Βοήθησε με» σας λέει «να ξεκινήσω μια δουλειά για να μπορέσω σιγά-σιγά να ξεχρεώσω». Τι να κάνετε, συγγενής είναι, του τα δίνετε και εκείνος τα παίζει και τα ξαναχάνει. Επανέρχεται σε σας, ξανά τα ίδια. Του λέτε «το εξοχικό που έχεις στον Ωρωπό, γιατί δεν το πουλάς;». «Αν το πουλήσω θα στενοχωρηθεί η γυναίκα μου και τα παιδιά και τι θα λένε για μένα οι γείτονές μου στον Ωρωπό;» Έτσι συμπεριφέρεται η Ελλάδα.

Κατά τη δική μου εκτίμηση ο κόμπος έφθασε στο χτένι. Έτσι ερμηνεύω τη σιγή μετά τη συνάντηση Μέρκελ Σαρκοζί της περασμένης Κυριακής. Η κ. Μέρκελ είπε, ως εδώ. Θα γίνει ένα πολύ μεγάλο κούρεμα του Ελληνικού χρέους και η Ελλάδα θα αφεθεί να χρεοκοπήσει.

Σε αυτό το γεγονός αναφερόμουν όταν είπα στην αρχή  σε γεγονότα που θα στιγματίσουν το μέλλον μας.

Η απόφαση της κ. Μέρκελ, απόλυτα δικαιολογημένη κατά τη γνώμη μου, μας βοηθά να ξεκαθαρίσουμε τις προτεραιότητες μας.

Η δική μου προτεραιότητα,  ο στόχος μου είναι να μη χρεοκοπήσουμε και να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και το Ευρώ. Είστε επιχειρηματίες και υποθέτω αντιλαμβάνεστε ότι οι στόχοι προσδιορίζουν τις ενέργειες. Και από τις ενέργειες μπορεί κανείς να υποθέσει τους στόχους. Έχει η κυβέρνηση ως πρωταρχικό στόχο να μη χρεοκοπήσουμε; Έχει τέτοιο στόχο η Νέα Δημοκρατία;

Αν τον είχαν θα έπρεπε να συμφωνήσουν, εδώ και τώρα, σε δύο τρία μέτρα αμέσου εφαρμογής που θα ακύρωναν τις προθέσεις της κ. Μέρκελ.

Τι είναι αυτά τα μέτρα;

Η άμεση μαζική πώληση ή ενεχυρίαση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που θα οδηγήσουν σε έσοδα 125-150 δις (το εξοχικό στον Ωρωπό) και θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του χρέους. Δύο συγκεκριμένες πρακτικές προτάσεις που επιτυγχάνουν αυτό το στόχο έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης εδώ και αρκετό καιρό η οποία – ως συνήθως – δεν κάνει τίποτε (τι θα πουν η σύζυγος, τα παιδιά και οι γείτονες, όπως ο κ. Τσίπρας). Είναι λοιπόν προτεραιότητα της κυβέρνησης να μη χρεοκοπήσουμε; Αμφιβάλλω.

Σημειώστε ότι αν γίνει μια τέτοια μαζική μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων θα ακολουθήσει ένα κύμα ξένων επενδύσεων για να αξιοποιηθούν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία. Από -5% ρυθμό ανάπτυξης μπορεί να πάμε σε +5% ρυθμό ανάπτυξης. Χιλιάδες άνθρωποι θα πιάσουν δουλειά.

Η δεύτερη κατηγορία μέτρων είναι η άμεση μαζική περικοπή κρατικών δαπανών, τόση ώστε ήδη το 2011 να έχομε πρωτογενές πλεόνασμα. Κατευθυντήρια σκέψη πρέπει να είναι να κοπεί τελείως κάθε δαπάνη που δεν είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Να θέσουμε για παράδειγμα το ερώτημα: Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ΟΣΕ; Εγώ λέω ναι. Το ίδιο νομίζω  λένε οι περισσότεροι. Σημειώστε ότι ο ΟΣΕ μπορεί να περιλαμβάνεται στο μπλοκ των περιουσιακών στοιχείων που θα πουληθεί οπότε αργά ή γρήγορα θα αναβιώσει ιδιωτικός και αποδοτικός. Μπορείτε να ζήσετε χωρίς δημοτικούς ραδιοσταθμούς; Ότι δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή μας, πρέπει να κλείσει. Όταν η οικονομία συνέλθει μπορεί να ξανανοίξει.

Όπως σας είπα ο χρόνος τρέχει. Έχουμε λίγες εβδομάδες για να αποτρέψουμε το χονδρό κούρεμα του χρέους και τη συνακόλουθη χρεοκοπία.

Σε αυτή την πραγματικότητα πρέπει να δείτε το αίτημα για συναίνεση ή συγκυβέρνηση των κομμάτων. Τίποτε από αυτά δεν χρειάζεται. Ούτε συγκυβέρνηση ούτε ιδιαίτερη συναίνεση. Αυτό που χρειάζεται είναι ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, να δηλώσουν ότι θέτουν ως πρωταρχικό τους στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας και την παραμονή στην Ευρωζώνη. Στη συνέχεια πρέπει να επιλέξουν έναν άνθρωπο που θα του εμπιστευθούν την πραγματοποίηση του κοινού αυτού στόχου.

Είναι ρεαλιστικό να γίνει κάτι τέτοιο; Η συμπεριφορά και των δύο κομμάτων δεν επιτρέπει αισιοδοξία. Αν λοιπόν δεν διαθέσουμε μαζικά περιουσιακά στοιχεία και αν δεν περιορίσουμε δραστικά τις κρατικές δαπάνες, θα χρεοκοπήσουμε. Με τη βεβαιότητα ότι η Κυριακή διαδέχεται το Σάββατο. Με ρωτούν πολλοί, ξένοι κυρίως, «μα δεν καταλαβαίνουν τον κίνδυνο της χρεοκοπίας;» και ομολογώ ότι δεν ξέρω πώς να απαντήσω. Πολίτες με ρωτούν: «Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;»  Όχι πολλά δυστυχώς. Μη χάνεστε πάντως σε περιφερειακά ζητήματα, έστω και αν σας αφορούν άμεσα. Επειδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι κουφοί, φωνάξτε, φωνάξτε δυνατά ότι δεν θέλετε να χρεοκοπήσουν η Ελλάδα και οι Έλληνες.