Έ ϊ εσείς εκεί ψηλά, Νεόκοποι φωστήρες πούρθατε και σαρώσατε σαν τους οδοστρωτήρες

Ο αναγνώστης μας με το ψευδώνυμο Ϊταμος ο Τρικαλινός μας έστειλε το παρακάτω ποίημα… Το δημοσιεύουμε με μεγάλη μας χαρά:

Έ ϊ ! εσείς εκεί ψηλά

Έ ϊ εσείς εκεί ψηλά, Νεόκοποι φωστήρες
πούρθατε και σαρώσατε σαν τους οδοστρωτήρες.
****
Κοιτάξτε λίγο γύρω σας ανοίξτε τα στραβά σας
δέστε τον κόσμο πως πονά, αφήστε τον χαβά σας,
τα δακρυσμένα μάτια του, τα απλωμένα χέρια,
αξιοπρέπεια σας ζητούν. θηκιάστε τα μαχαίρια.
Μην κόβεται τα όνειρα που κάνανε μαζί σας
αυτούς που τους μαυλίσατε π’ άκούσαν την φωνή σας.
Και σ’ όσους ονειρευτήκανε πως κάτι θε να γίνει.
και θα τα παίρνατε από αυτούς που είχαν την ευθύνη.
Για τούτο το κατάντημα, τον διασυρμό και πάλι,
για την αναξιοπιστία μας και για το μαύρο χάλι.
****
Να μ ην ζητάτε απ’ τον Λαό που πουθενά δεν φταίει
ούτε για την αναδουλειά ούτε που παραπαίει.
Που κάνει τον αγώνα του να κρατηθεί στα πόδια
με την δικιά του δύναμη με τα δικά του εφόδια.
****
Χρόνια και χρόνια βρίσκεστε στους θώκους τους μεγάλους
πια είναι η καζάντια μας, με σας, ή με τους άλλους;
Πότε χαμογελάσαμε και νιώσαμε ασφάλεια
και πότε δεν μας βάλατε πάλι σε νέα χάλια;.
Πότε, για μας, νοιαστήκατε, να δούμε άσπρη μέρα;
με τις ρεμούλες τις πολλές της φτώχειας την φοβέρα.
Πότε δεν τις βουλώσατε τις μαύρες τρύπες όλες
από το ξύγκι του φτωχού από τις τρύπιες σόλες.
****
Θυμάστε να μας είπατε, μέχρι εδώ, και φτάνει
μ’ όσες θυσίες κάνατε, η Ελλάδα θα ανασάνει.
Δεν θα μας λοιδορήσουνε ξανά εμάς οι Εταίροι,
ούτε στα Ιερά και Όσια ξανά θα βάλουν χέρι.
Όσες θυσίες κάνατε δεν πήγανε χαμένες
και στο εξής η ημέρες σας θα είναι διαλεγμένες
θα είναι το τραπέζι σας πάντοτε στρωμένο
μ’ όλα του κόσμου τα καλά θα είναι γεμισμένο.
****
Πολλές φορές μας είπατε, όσα μας λέτε τώρα
αλλά τότε φορτώσατε κι’ άλλα δεινά στη χώρα.
****
Εμείς, πώς να πιστέψουμε πως την αλήθεια λέτε;
για τούτο το κατάντημα, όλοι εσείς ; δεν φταίτε;
Εσείς δεν ξεπουλήσατε μεγάλες εταιρίες,
και μάλιστα γινήκανε τότε και φασαρίες;
οι εργαζόμενοι εκεί, φωνάζαν, μην πουλάτε
θα σας τα πάρουνε φτηνά και πάλι θα χρωστάτε.
Θα μείνουμε χωρίς δουλειά, δίχως το μεροδούλι
αν θα τις ξεπουλήσετε, εμείς θα πάμε δούλοι!
****
Όχι σας εγγυόμαστε κανένας δεν θα φύγει,
λέγατε τότε εσείς, μα ο φόβος τους τυλίγει.
Δεν είχαν τότε άδικο, γι’ αυτό φοβούνται πάλι
κάθε π’ ακούνε κάθαρση τους πιάνει το κεφάλι.
Πάλι θα μας γελάσουνε, λένε θα φαν και τούτοι,
εμείς θα υποφέρουμε αυτοί θα ζουν στα πλούτη.
****
Πιάστε τα ψάρια τα τρανά, που βούλιαξαν τον τόπο,
αυτούς όπου τα πιάνανε, και με τον κάθε τρόπο.
Θέλετε να πιστέψουμε πως την αλήθεια λέτε;
και ότι άλλοι τα ‘καναν και ότι εσείς δεν φταίτε;
Γυρίστε πίσω των φτωχών τα σπίτια που χαθήκαν
για λίγα ψωροχίλιαρα, στο δρόμο πεταχτήκαν.
Όσους δανείσατε χονδρά που κλείσανε και φύγαν
και πήραν τα εργοστάσια και σ’ άλλη χώρα πήγαν.
****
Αλλιώς δεν πείθετε ξανά, κανένα, σας το λέω
για τα αδειανά ταμία μας τώρα εγώ δεν κλαίω.
Ας τα προσέχατε εσείς που βρίσκεστε στους θώκους,
και νάρθει πίσω το ρευστό με τους γνωστούς τους τόκους
Ξέρετε ποιοι τα πήρανε, ποιοι την ευθύνη είχαν,
και τα κλειδιά του θησαυρού ξέρετε ποιοι κατείχαν.
Μόλις τους δούμε φυλακή και τα λεφτά μας πίσω
κάθε σας κίνηση, εγώ, θα την χειροκροτήσω….

Ϊταμος ο Τρικαλινός
Μοντάζ: ΤΟ ΓΡΕΚΙ