Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα κ...
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα κ...: Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄ 25/13-2-2012 ο Ν. 4043/2012 " Μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα καταστήματα κράτησης και άλλες διατ...
«Η Ελλάδα μοιάζει με κομμουνιστική χώρα στις αρχές του '90»
Τρία σενάρια - επιλογές βλέπει πιθανά για την Ελλάδα ο Τσέχος πρωθυπουργός: Βαθιές μεταρρυθμίσεις, ανάλογες αυτών στις οποίες προχώρησαν τα κομμουνιστικά κράτη τη δεκαετία του 1990, δημοσιονομική εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή έξοδο από την Ευρωζώνη.
Σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Τσέχος πρωθυπουργός Πετρ Νέτσας τονίζει ότι ο πρώτος δρόμος είναι προτιμότερος επισημαίνοντας πάντως ότι η Ελλάδα «είναι αυτή που πρέπει να αποφασίσει».
Αναφερόμενος στις διαφορές Τσεχίας και Ελλάδας, λέει: «Αν δει κανείς το ελληνικό ΑΕΠ και την αγοραστική δύναμη, τότε πρέπει να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα βρίσκεται μόνο ένα μικρό βηματάκι μπροστά από εμάς, αλλά ανάμεσα στις συντάξεις και τους μισθούς μας υπάρχει δραματική διαφορά»
Οσον αφορά στον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι στην Ελλάδα αυτός βρίσκεται περίπου στα 750 ευρώ, ενώ στη χώρα του στα 320 ευρώ. «Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορώ να κατανοήσω», σημειώνει και εξηγεί ότι στην Τσεχία, πριν από δέκα χρόνια, επενδύθηκε το 20% του ΑΕΠ στην εξυγίανση των τραπεζών.
«Γι αυτό και τώρα έχουμε έναν υγιή χρηματοπιστωτικό τομέα. Αν, από την άλλη πλευρά, κοιτάξω την Ελλάδα, έχω κάποια ερωτήματα», καταλήγει
Σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Τσέχος πρωθυπουργός Πετρ Νέτσας τονίζει ότι ο πρώτος δρόμος είναι προτιμότερος επισημαίνοντας πάντως ότι η Ελλάδα «είναι αυτή που πρέπει να αποφασίσει».
Αναφερόμενος στις διαφορές Τσεχίας και Ελλάδας, λέει: «Αν δει κανείς το ελληνικό ΑΕΠ και την αγοραστική δύναμη, τότε πρέπει να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα βρίσκεται μόνο ένα μικρό βηματάκι μπροστά από εμάς, αλλά ανάμεσα στις συντάξεις και τους μισθούς μας υπάρχει δραματική διαφορά»
Οσον αφορά στον κατώτατο μισθό αναφέρει ότι στην Ελλάδα αυτός βρίσκεται περίπου στα 750 ευρώ, ενώ στη χώρα του στα 320 ευρώ. «Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορώ να κατανοήσω», σημειώνει και εξηγεί ότι στην Τσεχία, πριν από δέκα χρόνια, επενδύθηκε το 20% του ΑΕΠ στην εξυγίανση των τραπεζών.
«Γι αυτό και τώρα έχουμε έναν υγιή χρηματοπιστωτικό τομέα. Αν, από την άλλη πλευρά, κοιτάξω την Ελλάδα, έχω κάποια ερωτήματα», καταλήγει
Επιφυλακτικοί για τη διάσωση της Ελλάδας Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 14 Φεβρουαρίου 2012, 10:07
Η ψήφιση του νέου μνημονίου δεν έσωσε την Ελλάδα, καθώς υπάρχουν πολλά εμπόδια.
Σε αυτό το πνεύμα κινούνται οι ανταποκρίσεις των ειδησεογραφικών πρακτορείων μετά την ψηφοφορία της Κυριακής στην Βουλή και εν όψει του κρίσιμου Eurogroup της Τετάρτης.
«Η Ελλάδα παραδέχθηκε ότι, παρά την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου από το ελληνικό Κοινοβούλιο, μένουν πολλά να γίνουν ώστε να πειστούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να τη διασώσουν» μεταδίδει το Reuters σημειώνοντας ότι «η καχύποπτη Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ζητήσει από τους ηγέτες των δύο κομμάτων που έμειναν να στηρίζουν την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου να δώσουν γραπτές δεσμεύσεις ώς την Τετάρτη ότι οι αποφάσεις για περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και θέσεις εργασίας θα εφαρμοστούν και μετά τις εκλογές που προγραμματίζονται για τον Απρίλιο».
Υπάρχουν πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, τονίζει το Associated Press, σημειώνοντας ότι η Γερμανία επιμένει πως χρειάζεται χρόνος μέχρι την έγκριση του νέου πακέτου βοήθειας.
Σύμφωνα με το Associated Press, η Γερμανία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν θα δώσει την τελική έγκριση για το νέο πακέτο βοήθειας τουλάχιστον ώς τις αρχές Μαρτίου. Έως ότου δηλαδή διευκρινιστεί πόσες τράπεζες και ιδιώτες ομολογιούχοι θα δεχθούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και μέχρι να εγκρίνει τη συμφωνία η γερμανική Βουλή.
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 14 Φεβρουαρίου 2012, 10:15
Σε αυτό το πνεύμα κινούνται οι ανταποκρίσεις των ειδησεογραφικών πρακτορείων μετά την ψηφοφορία της Κυριακής στην Βουλή και εν όψει του κρίσιμου Eurogroup της Τετάρτης.
«Η Ελλάδα παραδέχθηκε ότι, παρά την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου από το ελληνικό Κοινοβούλιο, μένουν πολλά να γίνουν ώστε να πειστούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να τη διασώσουν» μεταδίδει το Reuters σημειώνοντας ότι «η καχύποπτη Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ζητήσει από τους ηγέτες των δύο κομμάτων που έμειναν να στηρίζουν την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου να δώσουν γραπτές δεσμεύσεις ώς την Τετάρτη ότι οι αποφάσεις για περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και θέσεις εργασίας θα εφαρμοστούν και μετά τις εκλογές που προγραμματίζονται για τον Απρίλιο».
Υπάρχουν πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, τονίζει το Associated Press, σημειώνοντας ότι η Γερμανία επιμένει πως χρειάζεται χρόνος μέχρι την έγκριση του νέου πακέτου βοήθειας.
Σύμφωνα με το Associated Press, η Γερμανία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν θα δώσει την τελική έγκριση για το νέο πακέτο βοήθειας τουλάχιστον ώς τις αρχές Μαρτίου. Έως ότου δηλαδή διευκρινιστεί πόσες τράπεζες και ιδιώτες ομολογιούχοι θα δεχθούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και μέχρι να εγκρίνει τη συμφωνία η γερμανική Βουλή.
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 14 Φεβρουαρίου 2012, 10:15
Μέχρι αύριο ο ανασχηματισμός Date: 10:52 - 14 Φεβ 2012
Published in: Πολιτική
Παράλληλα, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ.Καψής τα 325 εκατ. ευρώ για τα οποία υπάρχει εκκρεμότητα θα κοπούν από δαπάνες υπουργείων. Στις 15.00 συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Μέχρι αύριο θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις του πρωθυπουργού για τον ανασχηματισμό, σύμφωνα με όσα είπε σε τηλεοπτικές του δηλώσεις ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής. Ο κ. Καψής, επανέλαβε άλλωστε ότι η κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο έργο και όταν το ολοκληρώσει θα πάμε σε εκλογές.
Ο κ.Καψής αποκάλυψε πως τα 325 εκατ. ευρώ για τα οποία υπάρχει εκκρεμότητα στο πλαίσιο της νέας δανειακής σύμβασης θα κοπούν από δαπάνες υπουργείων.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των έγγραφων δεσμεύσεων που ζητά το Eurogroup από τους πολιτικούς αρχηγούς, ο κ. Καψής δεν διευκρίνισε τη μορφή τους.
Για αργότερα σήμερα, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου αναμένεται να συνεδριάσει, στις 3 το μεσημέρι, το Υπουργικό Συμβούλιο. Βασικό θέμα της ατζέντας, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι οι άμεσες ενέργειες που πρέπει να γίνουν για την υλοποίηση του νέου Μνημονίου, μετά την έγκρισή του από τη Βουλή.
Επίσης, θα συζητηθούν τα σχέδια νόμου για την «παροχή υπηρεσιών ασφαλείας από ένοπλους ιδιώτες φρουρούς σε εμπορικά πλοία και άλλες διατάξεις», με εισηγητή τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή και για «την απόκτηση ιατρικής ειδικότητας, τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των ιατρών, αναμόρφωση του ΚΕΣΥ, την ίδρυση επιστημονικών κοινοτήτων και άλλες διατάξεις» με εισηγητή τον υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, Ανδρέα Λοβέρδο.
Οι σκέψεις του Παπαδήμου
Ενώ ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα πραγματοποιούσε έναν μεγάλο ανασχηματισμό , μετά και το θυελλώδες Σαββατοκύριακο που πέρασε με πολλές παραιτήσεις κυβερνητικών μελών, η εικόνα αυτή φαίνεται πως ανατρέπεται από το πρωί της Δευτέρας.
Μετά και από την ψήφιση των μέτρων για το νέο Μνημόνιο ο Λουκάς Παπαδήμος δε μοιάζει διατεθειμένος να αλλάξει πολλά στο κυβερνητικό σχήμα. Ο λόγος είναι ότι φαίνεται να οριστικοποιείται η ημερομηνία των εκλογών μέσα στον Απρίλιο και οι πληροφορίες από το περιβάλλον του πρωθυπουργού λένε πως δε θα έχει λόγο να προχωρήσει ο κ. Παπαδήμος σ' ένα μεγάλο ανασχηματισμό, μιας και ο στόχος της κυβέρνησης του είναι κοντά στο να ολοκληρωθεί.
Και αν όλοι έβλεπαν ότι οι παραιτήσεις υπουργών και υφυπουργών (Βορίδης, Κουτσούκος, Γεωργιάδης και άλλοι) το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έδιναν στον πρωθυπουργό την ευκαιρία να διαμορφώσει το κυβερνητικό σχήμα όπως αυτός θα ήθελε –στα πρότυπα της κυβέρνησης Μόντι στην Ιταλία-, κάτι τέτοιο δεν ισχυεί.
Ο κ. Παπαδήμος φαίνεται να εξετάζει μόνο την αντικατάσταση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μάκη Βορίδη ενώ πιστεύει ότι δεν υπάρχει κάποιος αναγκαίος λόγος να αντικατασταθούν οι παραιτηθέντες υφυπουργοί. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει και στο παρελθόν πως θα ήταν καλύτερο να περιοριστεί το κυβερνητικό σχήμα.
«Καρφιά» Καστανίδη για Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ
Στο εσωτερικό των κομμάτων, το κλίμα «αντάρτικου» που προέκυψε από τη μη ψήφιση των νέων μέτρων από πλειάδα βουλευτών, το σκηνικό συνεχίζει να είναι τεταμένο. Στο ΠΑΣΟΚ, ο Χάρης Καστανίδης ήταν Λάβρος κατά του Γιώργου Παπανδρέου με δηλώσεις που έκανε τη Δευτέρα,μέσω του Real Fm. «Έχει σημασία ποιος κουβαλά τη διανόηση και την ψυχή του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον ο κ. Παπανδρέου διέγραψε τον εαυτό του», τόνισε, διευκρινίζοντας ότι δεν μπορεί να μην ερωτάται ο λαός για αποφάσεις που αφορούν τις επόμενες τρεις δεκαετίες.
Ο πρώην υπουργός άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, τόνισε ότι Παπανδρέου και Βενιζέλος θα ιδρύσουν νέο πολιτικό φορέα, ενώ χαρακτήρισε τον Θεόδωρο Πάγκαλο «ασάλευτο γίγα με σαλεμένη λογική».
Λίγο αργότερα, το μεσημέρι της Δευτέρας ανακοίνωσε την παραίτηση της από βουλευτής επικρατείας η Μάγια Τσόκλη. Η κ. Τσόκλα δικαιολόγησε την απόφαση της επικαλούμενη προσωπικούς λόγους.
Και επίσημα οι διαγραφές
Στη Ν.Δ, το απόγευμα της Δευτέρας ανακοινώθηκαν και επίσημα οι διαγραφές από το κόμμα των βουλευτών που δεν ψήφισαν «ναι» στη νέα δανειακή σύμβαση. Την ίδια τύχη είχε και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος είχε διαγραφεί από την Κ.Ο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά όχι και από το κόμμα.
Σε ανακοίνωση της η Επιτροπής Δεοντολογίας της ΝΔ, που συνεδρίασε σήμερα υπό την προεδρία του προέδρου της, βουλευτή, Ιωάννη Τραγάκη, αποφάσισε ομόφωνα την οριστική διαγραφή από μέλη του κόμματος των βουλευτών κ.κ. Έλενας Κουντουρά, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Παναγιώτη Καμμένου, Δημήτριου Σταμάτη, Κωνσταντίνου Παπασιώζου, Γιώργου Βλάχου, Μιχαήλ Γιαννάκη, Μαργαρίτη Τζίμα, Τσαμπίκας Ιατρίδη, Αλέξανδρου Δερμεντζόπουλου, Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου, Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη, Κωνσταντίνου Γκιουλέκα, Ζήση Τζηκαλάγια, Χρήστου Ζώη, Σπύρου Γαληνού, Παναγιώτη Μελά, Γιώργου Καρασμάνη, Θεόφιλου Λεονταρίδη, Αναστάσιου Καριπίδη, Μαρίας Κόλλια- Τσαρουχά και Γεώργιου Βαγιωνά.
Κόντρα ΛΑ.Ο.Σ – Γεωργιάδη
Σφοδρή αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει μεταξύ του ΛΑΟΣ και του διαγραφέντος πλέον βουλευτή Άδωνι Γεωργιάδη για την βουλευτική του έδρα.
«Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε, τόσο με δημόσιες τοποθετήσεις του, όσο και στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος, ότι προτίθεται να παραδώσει την έδρα του. Αναμένεται ο λόγος του να γίνει πράξη» ανέφερε σε ανακοίνωση του ο ΛΑΟΣ.
Ωστόσο ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής όταν προσήλθε σήμερα στο υπουργείο στο κτίριο της Ακτής Βασιλειάδη, προκειμένου- όπως είπε- να ολοκληρώσει όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις και να χαιρετίσει το προσωπικό και τους συνεργάτες του,
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η καρέκλα, ούτε του υπουργού ούτε του βουλευτού» υπογράμμισε ο Άδωνις Γεωργιάδης και ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη για την ευκαιρία που του έδωσαν να υπηρετήσει στην κυβέρνηση.
«Ο κ. Αδ. Γεωργιάδης γνωρίζει πολύ καλά ότι η παράδοση της βουλευτικής έδρας δεν επηρεάζει, κατά κανέναν τρόπο, τη δραστηριότητά του ως Υπουργού. Δεν περιμέναμε υπεκφυγές, που δεν ταιριάζουν στο χαρακτήρα του» ήταν η απάντηση του ΛΑΟΣ.
«Καμία υπεκφυγή! Δεν είμαι πια υφυπουργός. Επιθυμώ ως απλός βουλευτής να είμαι στην Ολομέλεια και στην αρμόδια Επιτροπή μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για το καμποτάζ. Αμέσως μετά θα παραδώσω την έδρα μου» δήλωσε ο Αδ. Γεωργιάδης στο real.gr.
Παράλληλα, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ.Καψής τα 325 εκατ. ευρώ για τα οποία υπάρχει εκκρεμότητα θα κοπούν από δαπάνες υπουργείων. Στις 15.00 συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Μέχρι αύριο θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις του πρωθυπουργού για τον ανασχηματισμό, σύμφωνα με όσα είπε σε τηλεοπτικές του δηλώσεις ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής. Ο κ. Καψής, επανέλαβε άλλωστε ότι η κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο έργο και όταν το ολοκληρώσει θα πάμε σε εκλογές.
Ο κ.Καψής αποκάλυψε πως τα 325 εκατ. ευρώ για τα οποία υπάρχει εκκρεμότητα στο πλαίσιο της νέας δανειακής σύμβασης θα κοπούν από δαπάνες υπουργείων.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των έγγραφων δεσμεύσεων που ζητά το Eurogroup από τους πολιτικούς αρχηγούς, ο κ. Καψής δεν διευκρίνισε τη μορφή τους.
Για αργότερα σήμερα, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου αναμένεται να συνεδριάσει, στις 3 το μεσημέρι, το Υπουργικό Συμβούλιο. Βασικό θέμα της ατζέντας, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι οι άμεσες ενέργειες που πρέπει να γίνουν για την υλοποίηση του νέου Μνημονίου, μετά την έγκρισή του από τη Βουλή.
Επίσης, θα συζητηθούν τα σχέδια νόμου για την «παροχή υπηρεσιών ασφαλείας από ένοπλους ιδιώτες φρουρούς σε εμπορικά πλοία και άλλες διατάξεις», με εισηγητή τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή και για «την απόκτηση ιατρικής ειδικότητας, τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των ιατρών, αναμόρφωση του ΚΕΣΥ, την ίδρυση επιστημονικών κοινοτήτων και άλλες διατάξεις» με εισηγητή τον υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, Ανδρέα Λοβέρδο.
Οι σκέψεις του Παπαδήμου
Ενώ ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα πραγματοποιούσε έναν μεγάλο ανασχηματισμό , μετά και το θυελλώδες Σαββατοκύριακο που πέρασε με πολλές παραιτήσεις κυβερνητικών μελών, η εικόνα αυτή φαίνεται πως ανατρέπεται από το πρωί της Δευτέρας.
Μετά και από την ψήφιση των μέτρων για το νέο Μνημόνιο ο Λουκάς Παπαδήμος δε μοιάζει διατεθειμένος να αλλάξει πολλά στο κυβερνητικό σχήμα. Ο λόγος είναι ότι φαίνεται να οριστικοποιείται η ημερομηνία των εκλογών μέσα στον Απρίλιο και οι πληροφορίες από το περιβάλλον του πρωθυπουργού λένε πως δε θα έχει λόγο να προχωρήσει ο κ. Παπαδήμος σ' ένα μεγάλο ανασχηματισμό, μιας και ο στόχος της κυβέρνησης του είναι κοντά στο να ολοκληρωθεί.
Και αν όλοι έβλεπαν ότι οι παραιτήσεις υπουργών και υφυπουργών (Βορίδης, Κουτσούκος, Γεωργιάδης και άλλοι) το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έδιναν στον πρωθυπουργό την ευκαιρία να διαμορφώσει το κυβερνητικό σχήμα όπως αυτός θα ήθελε –στα πρότυπα της κυβέρνησης Μόντι στην Ιταλία-, κάτι τέτοιο δεν ισχυεί.
Ο κ. Παπαδήμος φαίνεται να εξετάζει μόνο την αντικατάσταση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μάκη Βορίδη ενώ πιστεύει ότι δεν υπάρχει κάποιος αναγκαίος λόγος να αντικατασταθούν οι παραιτηθέντες υφυπουργοί. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει και στο παρελθόν πως θα ήταν καλύτερο να περιοριστεί το κυβερνητικό σχήμα.
«Καρφιά» Καστανίδη για Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ
Στο εσωτερικό των κομμάτων, το κλίμα «αντάρτικου» που προέκυψε από τη μη ψήφιση των νέων μέτρων από πλειάδα βουλευτών, το σκηνικό συνεχίζει να είναι τεταμένο. Στο ΠΑΣΟΚ, ο Χάρης Καστανίδης ήταν Λάβρος κατά του Γιώργου Παπανδρέου με δηλώσεις που έκανε τη Δευτέρα,μέσω του Real Fm. «Έχει σημασία ποιος κουβαλά τη διανόηση και την ψυχή του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον ο κ. Παπανδρέου διέγραψε τον εαυτό του», τόνισε, διευκρινίζοντας ότι δεν μπορεί να μην ερωτάται ο λαός για αποφάσεις που αφορούν τις επόμενες τρεις δεκαετίες.
Ο πρώην υπουργός άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, τόνισε ότι Παπανδρέου και Βενιζέλος θα ιδρύσουν νέο πολιτικό φορέα, ενώ χαρακτήρισε τον Θεόδωρο Πάγκαλο «ασάλευτο γίγα με σαλεμένη λογική».
Λίγο αργότερα, το μεσημέρι της Δευτέρας ανακοίνωσε την παραίτηση της από βουλευτής επικρατείας η Μάγια Τσόκλη. Η κ. Τσόκλα δικαιολόγησε την απόφαση της επικαλούμενη προσωπικούς λόγους.
Και επίσημα οι διαγραφές
Στη Ν.Δ, το απόγευμα της Δευτέρας ανακοινώθηκαν και επίσημα οι διαγραφές από το κόμμα των βουλευτών που δεν ψήφισαν «ναι» στη νέα δανειακή σύμβαση. Την ίδια τύχη είχε και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος είχε διαγραφεί από την Κ.Ο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά όχι και από το κόμμα.
Σε ανακοίνωση της η Επιτροπής Δεοντολογίας της ΝΔ, που συνεδρίασε σήμερα υπό την προεδρία του προέδρου της, βουλευτή, Ιωάννη Τραγάκη, αποφάσισε ομόφωνα την οριστική διαγραφή από μέλη του κόμματος των βουλευτών κ.κ. Έλενας Κουντουρά, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Παναγιώτη Καμμένου, Δημήτριου Σταμάτη, Κωνσταντίνου Παπασιώζου, Γιώργου Βλάχου, Μιχαήλ Γιαννάκη, Μαργαρίτη Τζίμα, Τσαμπίκας Ιατρίδη, Αλέξανδρου Δερμεντζόπουλου, Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου, Εμμανουήλ Κεφαλογιάννη, Κωνσταντίνου Γκιουλέκα, Ζήση Τζηκαλάγια, Χρήστου Ζώη, Σπύρου Γαληνού, Παναγιώτη Μελά, Γιώργου Καρασμάνη, Θεόφιλου Λεονταρίδη, Αναστάσιου Καριπίδη, Μαρίας Κόλλια- Τσαρουχά και Γεώργιου Βαγιωνά.
Κόντρα ΛΑ.Ο.Σ – Γεωργιάδη
Σφοδρή αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει μεταξύ του ΛΑΟΣ και του διαγραφέντος πλέον βουλευτή Άδωνι Γεωργιάδη για την βουλευτική του έδρα.
«Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε, τόσο με δημόσιες τοποθετήσεις του, όσο και στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος, ότι προτίθεται να παραδώσει την έδρα του. Αναμένεται ο λόγος του να γίνει πράξη» ανέφερε σε ανακοίνωση του ο ΛΑΟΣ.
Ωστόσο ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής όταν προσήλθε σήμερα στο υπουργείο στο κτίριο της Ακτής Βασιλειάδη, προκειμένου- όπως είπε- να ολοκληρώσει όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις και να χαιρετίσει το προσωπικό και τους συνεργάτες του,
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η καρέκλα, ούτε του υπουργού ούτε του βουλευτού» υπογράμμισε ο Άδωνις Γεωργιάδης και ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη για την ευκαιρία που του έδωσαν να υπηρετήσει στην κυβέρνηση.
«Ο κ. Αδ. Γεωργιάδης γνωρίζει πολύ καλά ότι η παράδοση της βουλευτικής έδρας δεν επηρεάζει, κατά κανέναν τρόπο, τη δραστηριότητά του ως Υπουργού. Δεν περιμέναμε υπεκφυγές, που δεν ταιριάζουν στο χαρακτήρα του» ήταν η απάντηση του ΛΑΟΣ.
«Καμία υπεκφυγή! Δεν είμαι πια υφυπουργός. Επιθυμώ ως απλός βουλευτής να είμαι στην Ολομέλεια και στην αρμόδια Επιτροπή μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για το καμποτάζ. Αμέσως μετά θα παραδώσω την έδρα μου» δήλωσε ο Αδ. Γεωργιάδης στο real.gr.
Μύθοι και αλήθειες για την κοινωνική συνοχή
Αναρτήθηκε 13/02/2012
Του/Της Ιωάννη Ληξουριώτη
Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, την άνοιξη του 2010, μια μεγάλη μερίδα του πολιτικού και συνδικαλιστικού κόσμου θυμήθηκε την ανάγκη διατήρησης της «κοινωνικής συνοχής» και άρχισε να αντιμετωπίζει κάθε σκέψη, κάθε πρόταση, κάθε υπαινιγμό για οποιαδήποτε αλλαγή στο πεδίο της αγοράς εργασίας και της πολιτικής της απασχόλησης ως ανοίκεια προσπάθεια ρηγμάτωσής της. Προφανώς, η αντίδραση αυτή εδράζεται στην αντίληψη ότι όταν άρχισε να εκδηλώνεται στην Ελλάδα η οικονομική κρίση, η «κοινωνική συνοχή» βρισκόταν σε εξαιρετικό ή έστω σε ικανοποιητικό επίπεδο και ότι οποιαδήποτε αναδιάταξη του νομικο-θεσμικού τοπίου της αγοράς εργασίας μοιραία θα οδηγούσε στην υπονόμευσή της. Εχουμε όμως διαμετρικά αντίθετη γνώμη και θεωρούμε ότι η προβολή αυτής της θέσης υποκρύπτει ανομολόγητη άρνηση προνομιακών ομάδων απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή των εργαλείων εξυπηρέτησης του πελατειακού, κρατικοδίαιτου και συντεχνιακού συστήματος συμφερόντων.
Η «κοινωνική συνοχή» είναι μια σύνθετη κατάσταση και εκφράζει τον βαθμό και την ποιότητα της έντασης των σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας. Στη θετική της κατεύθυνση αποτυπώνει έναν υψηλό βαθμό συνέργειας μεταξύ των κοινωνικών συντελεστών (προσώπων, φορέων, οργανισμών) και μια κατάσταση καλής λειτουργίας της κοινωνίας με εμφανείς εκφράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και έκδηλη εγκατάσταση ισχυρής «κοινωνικής συνείδησης». Προσθέτως, η κοινωνική συνοχή εδράζεται κατ’ ανάγκην σε κοινωνικές και πολιτικές αντιλήψεις που αποδέχονται την ειρηνική διευθέτηση των αντιτιθεμένων συμφερόντων μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και την επιδίωξη συναινετικών λύσεων των διαφορών με αμοιβαία οφέλη.
Σε μεγάλο βαθμό, το επίπεδο της συνοχής μιας κοινωνίας συνδέεται με την κατάσταση της αγοράς εργασίας και τις ευκαιρίες στην απασχόληση. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση και επηρεάζεται ισχυρά από την επεξεργασία και ορθή εφαρμογή μεταρρυθμιστικών πολιτικών που διασφαλίζουν την απασχόληση και οδηγούν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επιδιώκουν την σχετικά ισοδύναμη αύξηση του ενεργού δυναμικού στις διάφορες περιφέρειες, στοχεύουν στη μείωση του χάσματος της κατάστασης της απασχόλησης μεταξύ διαφόρων ηλικιακών και άλλων κοινωνικών ομάδων και, ειδικότερα, αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το πρόβλημα της ανεργίας των νέων και των γυναικών. Με άλλα λόγια, η «κοινωνική συνοχή» διψά από μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, με τις οποίες θα διευκολύνεται η επανένταξη στην αγορά εργασίας των ανέργων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Εξάλλου, είναι προφανές ότι το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής σε μια χώρα δεν μπορεί να βρίσκεται σε υψηλό σημείο όταν είναι ανύπαρκτος ή μηδαμινός ο βαθμός κοινωνικής νομιμοποίησης των εκπροσώπων των διαφόρων κοινωνικών ομάδων, καθώς και όταν ελλείπει ή είναι στρεβλή η αυτοσυνειδησία αυτών.
Πώς όμως θα μπορούσε να πειστεί κανείς ότι το επίπεδο της «κοινωνικής συνοχής» στη χώρα μας ήταν ζηλευτό στις αρχές του 2010, τότε που η καυτή λάβα των αδιεξόδων άρχισε να κυλά από μικρότερους και μεγαλύτερους κρατήρες προς την καθημερινότητα των πολιτών, τότε που η τέφρα της κρίσης άρχισε να καλύπτει όλους τους τομείς και εκφάνσεις της οικονομικής και κοινωνικής ζωής; Πώς θα μπορούσε να υφίσταται σε στοιχειωδώς ανεκτά επίπεδα η κοινωνική συνοχή το 2010 όταν η γενική ανεργία ήδη κάλπαζε προς το 15%, η ανεργία των γυναικών έτεινε στο 20%, η ανεργία των νέων κοντοζύγωνε στο 30%, ενώ σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας έβαινε προς διπλάσιες τιμές από ό,τι σε άλλες;
Ποιο επίπεδο συνοχής θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε σε μια κοινωνία, όπως η ελληνική, στην οποία ήταν, και εξακολουθεί να είναι, άκρως υποβαθμισμένο και έχει όλως επιφανειακό χαρακτήρα το εργαλείο του διαρκούς και ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ των εκπροσώπων των κοινωνικών ομάδων; Πώς θα μπορούσε να ήταν εδραιωμένη η συνοχή σε μια κοινωνία στην οποία δεν γίνεται αμοιβαία παραδεκτή η ύπαρξη και η ανάγκη προαγωγής κάποιων κοινών συμφερόντων και η αναγκαιότητα επιδίωξης ισορροπιών μεταξύ κοινωνικών ομάδων; Πώς θα μπορούσε να είχε σχηματιστεί κοινωνική συνοχή σε μια κοινωνία εθισμένη στον άγριο πολιτικό λόγο και στην ακραία συγκρουσιακή πολιτική πρακτική; Πού θα μπορούσε να είχε βασιστεί η συνοχή, όταν το «δίκαιο του εργάτη» αντιπαραβάλλεται και επιδιώκει να παραμερίσει βάρβαρα το «κράτος δικαίου» και όταν αυτοί που υπεραμύνονται της κοινωνικής συνοχής προωθούν λογικές αυτοδικίας και κοινωνικών αυτοματισμών αντιλαμβανόμενοι τη βία ως «μαμή» της Ιστορίας; Με ποια αντίληψη κοινωνικής συνοχής καίγονταν τον Μάιο του 2010 τρεις αθώοι στον τόπο εργασίας τους στο όνομα της «δημοκρατίας της κουκούλας», απλώς γιατί τόλμησαν να μην απεργήσουν; Η «κοινωνική συνοχή» είναι ένα μέσο ειρήνευσης της κοινωνίας και όχι υπονόμευσή της.
Οι αυτοδιοριζόμενοι «ηρακλειδείς» της κοινωνικής συνοχής και διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους υπέρ της διατήρησής της ας παρενέβαιναν έγκαιρα, όταν ανεύθυνα οι λεγόμενοι κεντρικοί «κοινωνικοί εταίροι» πριν από τρία χρόνια έδιναν μια φονική μαχαιριά στην απασχόληση συνομολογώντας με την ΕΓΣΣΕ μια αύξηση αποδοχών 3% από 31/8/2008 και άλλη μία αύξηση 5,5% από 1/5/2009, ποσοστά αυξήσεων εξωφρενικά εάν ληφθεί υπόψη η παραπαίουσα ελληνική οικονομία και ότι η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας κατρακυλούσε ήδη προς στην 71η θέση (2009) της παγκόσμιας κατάταξης (το 2002 ήταν στην 33η θέση); Ποιος λοιπόν ευθύνεται για την εκτόξευση της ανεργίας σε υπερδιπλάσια ποσοστά εντός δύο ετών εάν όχι αυτοί που σήμερα βρίσκουν παντού υπονομευτές της κοινωνικής συνοχής; Μήπως είναι οι ίδιοι που θεωρούσαν αυτονόητο ότι ο εργαζόμενος των ΔΕΚΟ και των πρώην ΔΕΚΟ, τραπεζών κ.λπ. δεν απολύεται σχεδόν ποτέ, παίρνει δυο-τρεις πρόσθετους μισθούς πέραν του 14ου και απολαμβάνει πλούσιο μενού επιδομάτων, θεωρώντας μια τέτοια κατάσταση ως καίριο στοιχείο της «κοινωνικής συνοχής»;
Αυτό λοιπόν που πρέπει σήμερα να διευκρινιστεί είναι ότι η «κοινωνική συνοχή» είναι το ζητούμενο στη χώρα μας και όχι αυτό που υπονομεύεται από όσους προτείνουν και πασχίζουν για διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και στις πολιτικές της απασχόλησης. Δεν πρέπει να παγιδευόμαστε από την προπαγάνδα κάποιων αδικαιολόγητα προνομιούχων που θέλουν να ταυτίζουν τη μείωση της αδικαιολόγητης «ευημερίας» τους με δήθεν επίθεση κατά της «κοινωνικής συνοχής». Ενας λόγος που φθάσαμε στα οριακά σημερινά προβλήματα είναι ακριβώς η στρέβλωση των εννοιών και των καταστάσεων. Η κοινωνική συνοχή δεν κινδυνεύει, αλλά αντίθετα νομίζουμε ότι ήλθε η ώρα να αρχίσει να κτίζεται και στερεά υλικά.
Του/Της Ιωάννη Ληξουριώτη
Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, την άνοιξη του 2010, μια μεγάλη μερίδα του πολιτικού και συνδικαλιστικού κόσμου θυμήθηκε την ανάγκη διατήρησης της «κοινωνικής συνοχής» και άρχισε να αντιμετωπίζει κάθε σκέψη, κάθε πρόταση, κάθε υπαινιγμό για οποιαδήποτε αλλαγή στο πεδίο της αγοράς εργασίας και της πολιτικής της απασχόλησης ως ανοίκεια προσπάθεια ρηγμάτωσής της. Προφανώς, η αντίδραση αυτή εδράζεται στην αντίληψη ότι όταν άρχισε να εκδηλώνεται στην Ελλάδα η οικονομική κρίση, η «κοινωνική συνοχή» βρισκόταν σε εξαιρετικό ή έστω σε ικανοποιητικό επίπεδο και ότι οποιαδήποτε αναδιάταξη του νομικο-θεσμικού τοπίου της αγοράς εργασίας μοιραία θα οδηγούσε στην υπονόμευσή της. Εχουμε όμως διαμετρικά αντίθετη γνώμη και θεωρούμε ότι η προβολή αυτής της θέσης υποκρύπτει ανομολόγητη άρνηση προνομιακών ομάδων απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή των εργαλείων εξυπηρέτησης του πελατειακού, κρατικοδίαιτου και συντεχνιακού συστήματος συμφερόντων.
Η «κοινωνική συνοχή» είναι μια σύνθετη κατάσταση και εκφράζει τον βαθμό και την ποιότητα της έντασης των σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας. Στη θετική της κατεύθυνση αποτυπώνει έναν υψηλό βαθμό συνέργειας μεταξύ των κοινωνικών συντελεστών (προσώπων, φορέων, οργανισμών) και μια κατάσταση καλής λειτουργίας της κοινωνίας με εμφανείς εκφράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και έκδηλη εγκατάσταση ισχυρής «κοινωνικής συνείδησης». Προσθέτως, η κοινωνική συνοχή εδράζεται κατ’ ανάγκην σε κοινωνικές και πολιτικές αντιλήψεις που αποδέχονται την ειρηνική διευθέτηση των αντιτιθεμένων συμφερόντων μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και την επιδίωξη συναινετικών λύσεων των διαφορών με αμοιβαία οφέλη.
Σε μεγάλο βαθμό, το επίπεδο της συνοχής μιας κοινωνίας συνδέεται με την κατάσταση της αγοράς εργασίας και τις ευκαιρίες στην απασχόληση. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση και επηρεάζεται ισχυρά από την επεξεργασία και ορθή εφαρμογή μεταρρυθμιστικών πολιτικών που διασφαλίζουν την απασχόληση και οδηγούν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επιδιώκουν την σχετικά ισοδύναμη αύξηση του ενεργού δυναμικού στις διάφορες περιφέρειες, στοχεύουν στη μείωση του χάσματος της κατάστασης της απασχόλησης μεταξύ διαφόρων ηλικιακών και άλλων κοινωνικών ομάδων και, ειδικότερα, αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το πρόβλημα της ανεργίας των νέων και των γυναικών. Με άλλα λόγια, η «κοινωνική συνοχή» διψά από μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, με τις οποίες θα διευκολύνεται η επανένταξη στην αγορά εργασίας των ανέργων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Εξάλλου, είναι προφανές ότι το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής σε μια χώρα δεν μπορεί να βρίσκεται σε υψηλό σημείο όταν είναι ανύπαρκτος ή μηδαμινός ο βαθμός κοινωνικής νομιμοποίησης των εκπροσώπων των διαφόρων κοινωνικών ομάδων, καθώς και όταν ελλείπει ή είναι στρεβλή η αυτοσυνειδησία αυτών.
Πώς όμως θα μπορούσε να πειστεί κανείς ότι το επίπεδο της «κοινωνικής συνοχής» στη χώρα μας ήταν ζηλευτό στις αρχές του 2010, τότε που η καυτή λάβα των αδιεξόδων άρχισε να κυλά από μικρότερους και μεγαλύτερους κρατήρες προς την καθημερινότητα των πολιτών, τότε που η τέφρα της κρίσης άρχισε να καλύπτει όλους τους τομείς και εκφάνσεις της οικονομικής και κοινωνικής ζωής; Πώς θα μπορούσε να υφίσταται σε στοιχειωδώς ανεκτά επίπεδα η κοινωνική συνοχή το 2010 όταν η γενική ανεργία ήδη κάλπαζε προς το 15%, η ανεργία των γυναικών έτεινε στο 20%, η ανεργία των νέων κοντοζύγωνε στο 30%, ενώ σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας έβαινε προς διπλάσιες τιμές από ό,τι σε άλλες;
Ποιο επίπεδο συνοχής θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε σε μια κοινωνία, όπως η ελληνική, στην οποία ήταν, και εξακολουθεί να είναι, άκρως υποβαθμισμένο και έχει όλως επιφανειακό χαρακτήρα το εργαλείο του διαρκούς και ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ των εκπροσώπων των κοινωνικών ομάδων; Πώς θα μπορούσε να ήταν εδραιωμένη η συνοχή σε μια κοινωνία στην οποία δεν γίνεται αμοιβαία παραδεκτή η ύπαρξη και η ανάγκη προαγωγής κάποιων κοινών συμφερόντων και η αναγκαιότητα επιδίωξης ισορροπιών μεταξύ κοινωνικών ομάδων; Πώς θα μπορούσε να είχε σχηματιστεί κοινωνική συνοχή σε μια κοινωνία εθισμένη στον άγριο πολιτικό λόγο και στην ακραία συγκρουσιακή πολιτική πρακτική; Πού θα μπορούσε να είχε βασιστεί η συνοχή, όταν το «δίκαιο του εργάτη» αντιπαραβάλλεται και επιδιώκει να παραμερίσει βάρβαρα το «κράτος δικαίου» και όταν αυτοί που υπεραμύνονται της κοινωνικής συνοχής προωθούν λογικές αυτοδικίας και κοινωνικών αυτοματισμών αντιλαμβανόμενοι τη βία ως «μαμή» της Ιστορίας; Με ποια αντίληψη κοινωνικής συνοχής καίγονταν τον Μάιο του 2010 τρεις αθώοι στον τόπο εργασίας τους στο όνομα της «δημοκρατίας της κουκούλας», απλώς γιατί τόλμησαν να μην απεργήσουν; Η «κοινωνική συνοχή» είναι ένα μέσο ειρήνευσης της κοινωνίας και όχι υπονόμευσή της.
Οι αυτοδιοριζόμενοι «ηρακλειδείς» της κοινωνικής συνοχής και διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους υπέρ της διατήρησής της ας παρενέβαιναν έγκαιρα, όταν ανεύθυνα οι λεγόμενοι κεντρικοί «κοινωνικοί εταίροι» πριν από τρία χρόνια έδιναν μια φονική μαχαιριά στην απασχόληση συνομολογώντας με την ΕΓΣΣΕ μια αύξηση αποδοχών 3% από 31/8/2008 και άλλη μία αύξηση 5,5% από 1/5/2009, ποσοστά αυξήσεων εξωφρενικά εάν ληφθεί υπόψη η παραπαίουσα ελληνική οικονομία και ότι η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας κατρακυλούσε ήδη προς στην 71η θέση (2009) της παγκόσμιας κατάταξης (το 2002 ήταν στην 33η θέση); Ποιος λοιπόν ευθύνεται για την εκτόξευση της ανεργίας σε υπερδιπλάσια ποσοστά εντός δύο ετών εάν όχι αυτοί που σήμερα βρίσκουν παντού υπονομευτές της κοινωνικής συνοχής; Μήπως είναι οι ίδιοι που θεωρούσαν αυτονόητο ότι ο εργαζόμενος των ΔΕΚΟ και των πρώην ΔΕΚΟ, τραπεζών κ.λπ. δεν απολύεται σχεδόν ποτέ, παίρνει δυο-τρεις πρόσθετους μισθούς πέραν του 14ου και απολαμβάνει πλούσιο μενού επιδομάτων, θεωρώντας μια τέτοια κατάσταση ως καίριο στοιχείο της «κοινωνικής συνοχής»;
Αυτό λοιπόν που πρέπει σήμερα να διευκρινιστεί είναι ότι η «κοινωνική συνοχή» είναι το ζητούμενο στη χώρα μας και όχι αυτό που υπονομεύεται από όσους προτείνουν και πασχίζουν για διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και στις πολιτικές της απασχόλησης. Δεν πρέπει να παγιδευόμαστε από την προπαγάνδα κάποιων αδικαιολόγητα προνομιούχων που θέλουν να ταυτίζουν τη μείωση της αδικαιολόγητης «ευημερίας» τους με δήθεν επίθεση κατά της «κοινωνικής συνοχής». Ενας λόγος που φθάσαμε στα οριακά σημερινά προβλήματα είναι ακριβώς η στρέβλωση των εννοιών και των καταστάσεων. Η κοινωνική συνοχή δεν κινδυνεύει, αλλά αντίθετα νομίζουμε ότι ήλθε η ώρα να αρχίσει να κτίζεται και στερεά υλικά.
Επαφές με διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ έχει η Μπακογιάννη
Επαφές με διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ έχει η Μπακογιάννη: «Το πολιτικό σύστημα καταρρέει και πρέπει να ξαναφτιαχτεί με άλλες λογικές», σημείωσε η πρόεδρος της ΔΗΣΥ
Μπακογιάννη στον ΒΗΜΑFM: Το πολιτικό σύστημα καταρρέει
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
Τελευταία ενημέρωση: 14/02/2012 10:47
Web-Only
Επαφές με βουλευτές που διαγράφηκαν από τη Νέα Δημοκρατία, επειδή καταψήφισαν το νέο Μνημόνιο, αποκάλυψε μιλώντας στον Βήμα 99,5 η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη. Παράλληλα, τόνισε πως «γίνεται μία ατελείωτη συζήτηση σε όλο το πολιτικό σκηνικό», καθώς «το πολιτικό σύστημα καταρρέει και πρέπει να ξαναφτιαχτεί με άλλες λογικές».
«Βεβαίως έχω έρθει» δήλωσε η κ. Μπακογιάννη, απαντώντας στο ερώτημα εάν έχει έρθει σε επαφή με κάποιους από τους διαγραφέντες, προκειμένου να προσχωρήσουν στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Η κ. Μπακογιάννη είπε, επίσης, ότι «γίνεται μία ατελείωτη συζήτηση σε όλο το πολιτικό σκηνικό», καθώς «το πολιτικό σύστημα καταρρέει και πρέπει να ξαναφτιαχτεί με άλλες λογικές».
«Ελπίζω με τις λογικές ότι πήραμε τα μηνύματα και μάθαμε από τα λάθη μας» τόνισε.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων η κ. Μπακογιάννη, είπε ότι υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η Δημοκρατική Συμμαχία θα μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές.
«Στόχος μας είναι να μπούμε δυνατά στη Βουλή» υπογράμμισε.
Σε άλλο σημείο των δηλώσεών της η κ. Μπακογιάννη επιτέθηκε στον Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας ότι η ΝΔ πληρώνει τις πολιτικές αντιφάσεις των τελευταίων 2,5 ετών.
Σχολιάζοντας την κομματική γραμμή της ΝΔ κατά του πρώτου Μνημονίου -που οδήγησε και στη διαγραφή της- και την τωρινή υπέρ του νέου Μνημονίου, η κ. Μπακογιάννη έκανε λόγο για «πολιτική σχιζοφρένεια».
Τελευταία ενημέρωση: 14/02/2012 10:47
Web-Only
Επαφές με βουλευτές που διαγράφηκαν από τη Νέα Δημοκρατία, επειδή καταψήφισαν το νέο Μνημόνιο, αποκάλυψε μιλώντας στον Βήμα 99,5 η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη. Παράλληλα, τόνισε πως «γίνεται μία ατελείωτη συζήτηση σε όλο το πολιτικό σκηνικό», καθώς «το πολιτικό σύστημα καταρρέει και πρέπει να ξαναφτιαχτεί με άλλες λογικές».
«Βεβαίως έχω έρθει» δήλωσε η κ. Μπακογιάννη, απαντώντας στο ερώτημα εάν έχει έρθει σε επαφή με κάποιους από τους διαγραφέντες, προκειμένου να προσχωρήσουν στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Η κ. Μπακογιάννη είπε, επίσης, ότι «γίνεται μία ατελείωτη συζήτηση σε όλο το πολιτικό σκηνικό», καθώς «το πολιτικό σύστημα καταρρέει και πρέπει να ξαναφτιαχτεί με άλλες λογικές».
«Ελπίζω με τις λογικές ότι πήραμε τα μηνύματα και μάθαμε από τα λάθη μας» τόνισε.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων η κ. Μπακογιάννη, είπε ότι υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η Δημοκρατική Συμμαχία θα μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές.
«Στόχος μας είναι να μπούμε δυνατά στη Βουλή» υπογράμμισε.
Σε άλλο σημείο των δηλώσεών της η κ. Μπακογιάννη επιτέθηκε στον Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας ότι η ΝΔ πληρώνει τις πολιτικές αντιφάσεις των τελευταίων 2,5 ετών.
Σχολιάζοντας την κομματική γραμμή της ΝΔ κατά του πρώτου Μνημονίου -που οδήγησε και στη διαγραφή της- και την τωρινή υπέρ του νέου Μνημονίου, η κ. Μπακογιάννη έκανε λόγο για «πολιτική σχιζοφρένεια».
Ο Πούτιν υπόσχεται αύξηση των μισθών και των κοινωνικών παροχών
Πηγή: ΑΠΕ 13/02/12-08:59
Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν, συνεχίζοντας την εκστρατεία του για τις προεδρικές εκλογές της 4ης Μαρτίου, υποσχέθηκε πως θα αυξήσει σημαντικά τους μισθούς στο δημόσιο, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, μειώνοντας παράλληλα κατά 20% τις τιμές των ακινήτων.
Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Komsomolskaa Pravda, ο Πούτιν υπόσχεται συγκεκριμένα να αυξήσει τους μισθούς των πανεπιστημιακών και των γιατρών κατά 200% από το 2013 ως το 2018, αν εκλεγεί στην προεδρία.
Επίσης, για την ανάπτυξη της οικοδομικής δραστηριότητας, ο Πούτιν δεσμεύτηκε ότι θα μειωθούν κατά 20% ως 30% οι τιμές των ακινήτων. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκεται αντιμέτωπος από τον Δεκέμβριο με ένα άνευ προηγουμένου κίνημα αμφισβήτησής του, οι υποστηρικτές του οποίου τον κατηγορούν ότι δίνει μη ρεαλιστικές υποσχέσεις για να αντιμετωπίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν, συνεχίζοντας την εκστρατεία του για τις προεδρικές εκλογές της 4ης Μαρτίου, υποσχέθηκε πως θα αυξήσει σημαντικά τους μισθούς στο δημόσιο, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, μειώνοντας παράλληλα κατά 20% τις τιμές των ακινήτων.
Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Komsomolskaa Pravda, ο Πούτιν υπόσχεται συγκεκριμένα να αυξήσει τους μισθούς των πανεπιστημιακών και των γιατρών κατά 200% από το 2013 ως το 2018, αν εκλεγεί στην προεδρία.
Επίσης, για την ανάπτυξη της οικοδομικής δραστηριότητας, ο Πούτιν δεσμεύτηκε ότι θα μειωθούν κατά 20% ως 30% οι τιμές των ακινήτων. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκεται αντιμέτωπος από τον Δεκέμβριο με ένα άνευ προηγουμένου κίνημα αμφισβήτησής του, οι υποστηρικτές του οποίου τον κατηγορούν ότι δίνει μη ρεαλιστικές υποσχέσεις για να αντιμετωπίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Europe : référendum et alternative...
13 Février 2012 Par Frédéric FARAVEL
Europe : référendum et alternative... (note publiée sur le blog de Frédéric Faravel, "Résistance(e)s", le 13/02/2012
Les émeutes de dimanche à Athènes – alors que les députés grecs étaient sommés d'adopter un nouveau plan d'austérité, dont on sait par avance qu'il ne produira aucun résultat – devraient faire réfléchir nombre de nos dirigeants politiques. S'il existe bien des dérives financières et budgétaires anciennes et durables dans la conduite des affaires publiques grecques – que ces dérives donnent prétextes à un discours de la droite sur la faute originelle de la gauche qui aurait fait entrer la Grèce dans l'euro –, c'est aujourd'hui le peuple grec qui est saigné à blanc alors que la stratégie économique imposée à ce pays par l'Union Européenne, la Banque Centrale Européenne et le Fonds Monétaire International, l'enfonce très clairement et plus durement jour après dans la récession… Une solution qui empêche de fait le rétablissement des comptes grecs et le remboursement de la dette de l’État hellène ; une solution qui empêche le retour de la croissance économique, qui accroit le chômage, qui abaisse comme jamais les salaires et ainsi n'autorise pas les citoyens grecs à s'acquitter des nombreuses taxes dont leur gouvernement les accable depuis 2 ans.
Une spirale infernale qu'une centaine de députés grecs a refusée hier, pendant que la population excédée répondait à la violence policière par le déclenchement d'une émeute, qui a provoqué l'incendie de la Bibliothèque nationale et de nombreux bâtiments symboles de l'Amérique et de l'Union Européenne. Plusieurs dizaines d'entre eux étaient membres du PASOK, le parti socialiste grec, parfois issus du précédent gouvernement Papandréou ; ils ont été exclus alors qu'ils ont sauvé l'honneur de leur pays et de leur famille politique. Le Parti Socialiste Européen, et en son sein le Parti Socialiste français, ne peut rester indifférent à cette sanction injustifiable.
La logique politique qui préside à la tête des institutions européennes, sous la férule d'Angela Merkel, Nicolas Sarkozy et José Manuel Durao Baroso, peut mener à des spirales similaires au Portugal (qui n'arrive pas à se sortir de la récession), et éventuellement en Italie et en Espagne. Le traité, initié par la Chancelière allemande et le Président français, le 9 décembre dernier, avec son carcan économique, ses sanctions automatiques et l'abaissement du Parlement européen [cliquer ici pour retrouver l'analyse du projet de traité] implique une généralisation de l'austérité économique, qui approfondira la récession, porte en son sein la négation de la souveraineté populaire et dénie toute possibilité de mise en œuvre d'une réelle solidarité européenne. À ce régime, l'Italie et la France pourraient bien connaître les mêmes heurts sociaux, sans possibilité d'y répondre et de faire face à la récession.
C'est une pensée qui devrait habiter nos dirigeants, de droite comme de gauche : non, Papandréou n'a pas fait preuve d'une excessive "mansuétude" vis-à-vis de la dette grecque ; au regard de la structure profonde de l’État grec, il n'avait pas les moyens d'y répondre. Il n'avait pas les moyens de corriger plusieurs décennies d'errements qui n'ont rien à voir avec des choix de politiques économiques mais tiennent surtout à l'absence d'une administration – notamment fiscale – solide et à la généralisation de la corruption. Il pouvait d'autant moins répondre à l'état de la dette grecque, que l'Union Européenne ne fixait pas comme objectif de résoudre les problèmes structurels de l’État grec (aucune demande sérieuse sur l'administration et la corruption), mais au contraire conditionnait sa « solidarité » au fait de trancher dans tous les secteurs de l'activité, sans distinction, et je ne crois pas possible de recouvrer des impôts et de lutter contre la corruption quand votre administration fiscale et votre justice sont anémiées à la demande de vos créanciers et de vos partenaires. L’État grec avait, pour finir, d'autant moins les moyens d'affronter sa dette abyssale, que l'Union Européenne n'a jamais substitué à son niveau en terme financier et monétaire les outils politiques que les États membres ont abandonné en opérant les précédents transferts de souveraineté.
Celui qui fait aujourd'hui campagne pour sa réélection grâce aux fonds publics, et n'a de ce fait aucune leçon de morale à adresser aux États du sud de l'Europe supposés laxistes, propose de revenir à une pratique plus fréquente des référendums. Mais, malheureusement pour lui, si l'annonce médiatique de référendums stigmatisant chômeurs et immigrés peut flatter quelques instincts primaires dans l'électorat sur fond de droitisation du discours de l'UMP, les thèmes choisis par le locataire de l’Élysée n'entrent vraisemblablement pas dans le champ prévu par la constitution pour les soumettre au peuple français par Référendum.
Suggérons-lui un sujet plus conséquent au regard des enjeux que constituent pour la souveraineté populaire, l'avenir de la France et de la construction européenne, les mesures contenues dans le projet de traité Merkel-Sarkozy. Ce nouveau projet de traité européen ne saurait sérieusement être ratifié sans que les citoyens français se prononcent dessus directement.
La gauche en général et les socialistes en particulier doivent adopter une stratégie très claire sur la question. Leurs parlementaires doivent voter contre le texte lorsqu'il sera présenté prochainement au parlement. Le candidat socialiste doit impérativement abandonner sa posture actuelle de ne soumettre le texte qu'il aurait préalablement renégocié qu'au Congrès. La gauche, revenue au pouvoir, ne peut pas décemment agir de la même manière que les conservateurs et mépriser les citoyens. Si François Hollande est élu, le projet de traité doit être rejeté par l'exécutif s'il reste en l'état et soumis à référendum s'il a été entre temps renégocié.
Mais encore faut-il s'entendre sur les termes de la renégociation. Car il est deux écueils que la gauche doit éviter :
considérer qu'il suffira de revendiquer et d'obtenir un référendum sur un mauvais traité ;
oublier de proposer une alternative politique et institutionnelle pour la construction, car l'UE ne peut pas décemment continuer à fonctionner avec les traités actuels.
Or il ne suffit pas d'annoncer sa volonté de renégocier le texte actuel pour lui adjoindre un chapitre sur la « croissance ». Ce n'est pas en ajoutant un tel chapitre – autant dire qu'il s'agirait de déclamer que la situation serait meilleure s'il faisait beau quand le ciel est couvert – que l'on corrigera les graves erreurs déjà énoncées plus haut. Ajouter un chapitre « croissance » équivaut à accepter de fait l'économie globale du projet de traité Merkel-Sarkozy ; et rédiger et adopter un nouvel accord franco-allemand, baptisé « second traité de l’Élysée » ne changera rien à cela.
La gauche française et européenne doit réaffirmer son projet européen. Il n'existe pas réellement, sauf pour quelques groupuscules politiques et quelques grognards au sein du MRC, de véritables anti-européens au sein de la gauche française. Le clivage qui existe est entre ceux qui veulent affirmer qu'il y a un projet européen de gauche et un projet européen de droite et ceux – les sociaux-libéraux – prêts à accepter n'importe quel texte européen, même inspiré par les conservateurs et les ultra-libéraux au prétexte qu'un rejet détruirait la construction européenne. C'est pourtant ces politiques conservatrices et ultra-libérales, ces compromis institutionnels inspirés par elles qui sont en train de tuer l'idée européenne, en dressant les peuples européens contre elles.
Si nous voulons sauver la construction européenne et si nous voulons rétablir la souveraineté populaire, la gauche doit présenter son alternative au projet de traité Merkozy.
Nous devons établir non pas une gouvernance mais un gouvernement économique européen. Le débat porte sur son périmètre, ses fonctions, son architecture institutionnelle :
Le périmètre devrait concerner idéalement tous les États de l’Union, et pas juste ceux de l’Eurogroupe. Les États les plus «eurovolontaires» doivent pouvoir le faire dans le cadre des « coopérations renforcées » et des accords intergouvernementaux. La progression de la construction européenne se fera de façon différenciée, par cercles concentriques. Avec l’ambition d’accueillir à terme tous les États membres dans le cercle le plus intégré.
Les fonctions se résument à trois : coordination des politiques budgétaires des États membres, mise en œuvre des politiques communes, conduite d’une politique active des changes.
L’architecture institutionnelle doit respecter la spécificité de la construction européenne : il s’agit d’une «fédération d’États-nations». Les trois piliers de l’autorité européenne doivent être simultanément renforcés.
La Commission européenne doit être le siège du gouvernement économique. Garante des traités, elle examinerait les budgets nationaux, communiquerait ses recommandations aux États membres, et demanderait des sanctions au Conseil européen. La commission européenne doit également privilégier la compétence politique sur la représentativité nationale et technocratique. Le commissaire aux affaires économiques et financières doit devenir le ministre de l’Économie et des Finances de l’UE : à la fois vice-président de la Commission, président de l’Ecofin (Conseil européen des 27 ministres de l’Économie et des Finances des États membres) et président de l’Eurogroupe, participant de droit avec le président de la commission au Conseil européen. Pour assumer cette position, la Commission européenne doit impérativement gagner en légitimité démocratique.
Pour gagner en légitimité démocratique, le Président de la Commission doit être élu par le Parlement Européen, parmi les têtes de liste des partis européens (PSE, PPE, Verts…). Ces derniers doivent aller aux élections européennes, non seulement avec un programme de législature pour l’UE, mais aussi avec un candidat à la présidence de la Commission pour incarner ce programme. Fort de la légitimité que lui donnera son élection au suffrage universel indirect, comme n'importe quel chef de gouvernement à l'échelle nationale, le président de la Commission pourrait se doter de vice-présidents, de rang ministériel. Le Parlement européen devrait pour sa part pleinement intégrer le processus décisionnel de la gouvernance économique européenne, grâce à l’adoption de la procédure de codécision pour les grandes orientations de politiques économique et budgétaire. Les Parlement nationaux devraient y être associés, via leurs commissions compétentes.
Le Conseil des chefs d’État et de gouvernement joue un rôle irremplaçable de chambre haute, représentant les nations. Les sujets sur lesquels il décide à la majorité qualifiée doivent être étendus, la périodicité de ses réunions augmentée.
Nous devons mutualiser la dette des États européens : nos pays ont un impératif, celui de disposer de ressources nécessaires pour améliorer leur compétitivité. A cet effet, les missions du Fonds européen de stabilité financière doivent être étendues ; il doit pouvoir recapitaliser les banques, notamment celles qui participeraient à la restructuration de la dette grecque. Le FESF doit pouvoir émettre des euro-obligations pour mobiliser l’épargne excédentaire, et l’affecter aux dépenses d’investissement des États membres. Pour prévenir d’éventuelles tensions sur les taux de ces euro-obligations, la Banque Centrale Européenne elle-même doit être autorisée à les racheter.
Cette question du gouvernement économique et du contrôle démocratique des outils de politique économique et monétaire est devenue la clé de voûte de la crise européenne, c’est elle qui conditionne la politique de mutualisation et de monétisation des dettes souveraines. L’option intergouvernementale choisie par Sarkozy débouche sur un directoire franco-allemand, marque un recul démocratique jamais vu en Europe, et accouche de l’Europe « austéritaire » et disciplinaire voulue par Mme Merkel et ne manquera pas d'emmener l'Europe à sa perte. C'est donc les fondements que l'accord du 9 décembre 2011 qu'il faut renverser, sous peine de ne même pas avoir la capacité de mettre en oeuvre le programme de François Hollande. La gauche européenne doit impérativement profiter du fait que tous les gouvernements européens sont dos au mur pour imposer son agenda.
Frédéric Faravel
Secrétaire fédéral du PS Val-d'Oise aux relations extérieures
2012 changement Europe gauche Hollande merkel Merkozy presidentielles sarkozy
Europe : référendum et alternative... (note publiée sur le blog de Frédéric Faravel, "Résistance(e)s", le 13/02/2012
Les émeutes de dimanche à Athènes – alors que les députés grecs étaient sommés d'adopter un nouveau plan d'austérité, dont on sait par avance qu'il ne produira aucun résultat – devraient faire réfléchir nombre de nos dirigeants politiques. S'il existe bien des dérives financières et budgétaires anciennes et durables dans la conduite des affaires publiques grecques – que ces dérives donnent prétextes à un discours de la droite sur la faute originelle de la gauche qui aurait fait entrer la Grèce dans l'euro –, c'est aujourd'hui le peuple grec qui est saigné à blanc alors que la stratégie économique imposée à ce pays par l'Union Européenne, la Banque Centrale Européenne et le Fonds Monétaire International, l'enfonce très clairement et plus durement jour après dans la récession… Une solution qui empêche de fait le rétablissement des comptes grecs et le remboursement de la dette de l’État hellène ; une solution qui empêche le retour de la croissance économique, qui accroit le chômage, qui abaisse comme jamais les salaires et ainsi n'autorise pas les citoyens grecs à s'acquitter des nombreuses taxes dont leur gouvernement les accable depuis 2 ans.
Une spirale infernale qu'une centaine de députés grecs a refusée hier, pendant que la population excédée répondait à la violence policière par le déclenchement d'une émeute, qui a provoqué l'incendie de la Bibliothèque nationale et de nombreux bâtiments symboles de l'Amérique et de l'Union Européenne. Plusieurs dizaines d'entre eux étaient membres du PASOK, le parti socialiste grec, parfois issus du précédent gouvernement Papandréou ; ils ont été exclus alors qu'ils ont sauvé l'honneur de leur pays et de leur famille politique. Le Parti Socialiste Européen, et en son sein le Parti Socialiste français, ne peut rester indifférent à cette sanction injustifiable.
La logique politique qui préside à la tête des institutions européennes, sous la férule d'Angela Merkel, Nicolas Sarkozy et José Manuel Durao Baroso, peut mener à des spirales similaires au Portugal (qui n'arrive pas à se sortir de la récession), et éventuellement en Italie et en Espagne. Le traité, initié par la Chancelière allemande et le Président français, le 9 décembre dernier, avec son carcan économique, ses sanctions automatiques et l'abaissement du Parlement européen [cliquer ici pour retrouver l'analyse du projet de traité] implique une généralisation de l'austérité économique, qui approfondira la récession, porte en son sein la négation de la souveraineté populaire et dénie toute possibilité de mise en œuvre d'une réelle solidarité européenne. À ce régime, l'Italie et la France pourraient bien connaître les mêmes heurts sociaux, sans possibilité d'y répondre et de faire face à la récession.
C'est une pensée qui devrait habiter nos dirigeants, de droite comme de gauche : non, Papandréou n'a pas fait preuve d'une excessive "mansuétude" vis-à-vis de la dette grecque ; au regard de la structure profonde de l’État grec, il n'avait pas les moyens d'y répondre. Il n'avait pas les moyens de corriger plusieurs décennies d'errements qui n'ont rien à voir avec des choix de politiques économiques mais tiennent surtout à l'absence d'une administration – notamment fiscale – solide et à la généralisation de la corruption. Il pouvait d'autant moins répondre à l'état de la dette grecque, que l'Union Européenne ne fixait pas comme objectif de résoudre les problèmes structurels de l’État grec (aucune demande sérieuse sur l'administration et la corruption), mais au contraire conditionnait sa « solidarité » au fait de trancher dans tous les secteurs de l'activité, sans distinction, et je ne crois pas possible de recouvrer des impôts et de lutter contre la corruption quand votre administration fiscale et votre justice sont anémiées à la demande de vos créanciers et de vos partenaires. L’État grec avait, pour finir, d'autant moins les moyens d'affronter sa dette abyssale, que l'Union Européenne n'a jamais substitué à son niveau en terme financier et monétaire les outils politiques que les États membres ont abandonné en opérant les précédents transferts de souveraineté.
Celui qui fait aujourd'hui campagne pour sa réélection grâce aux fonds publics, et n'a de ce fait aucune leçon de morale à adresser aux États du sud de l'Europe supposés laxistes, propose de revenir à une pratique plus fréquente des référendums. Mais, malheureusement pour lui, si l'annonce médiatique de référendums stigmatisant chômeurs et immigrés peut flatter quelques instincts primaires dans l'électorat sur fond de droitisation du discours de l'UMP, les thèmes choisis par le locataire de l’Élysée n'entrent vraisemblablement pas dans le champ prévu par la constitution pour les soumettre au peuple français par Référendum.
Suggérons-lui un sujet plus conséquent au regard des enjeux que constituent pour la souveraineté populaire, l'avenir de la France et de la construction européenne, les mesures contenues dans le projet de traité Merkel-Sarkozy. Ce nouveau projet de traité européen ne saurait sérieusement être ratifié sans que les citoyens français se prononcent dessus directement.
La gauche en général et les socialistes en particulier doivent adopter une stratégie très claire sur la question. Leurs parlementaires doivent voter contre le texte lorsqu'il sera présenté prochainement au parlement. Le candidat socialiste doit impérativement abandonner sa posture actuelle de ne soumettre le texte qu'il aurait préalablement renégocié qu'au Congrès. La gauche, revenue au pouvoir, ne peut pas décemment agir de la même manière que les conservateurs et mépriser les citoyens. Si François Hollande est élu, le projet de traité doit être rejeté par l'exécutif s'il reste en l'état et soumis à référendum s'il a été entre temps renégocié.
Mais encore faut-il s'entendre sur les termes de la renégociation. Car il est deux écueils que la gauche doit éviter :
considérer qu'il suffira de revendiquer et d'obtenir un référendum sur un mauvais traité ;
oublier de proposer une alternative politique et institutionnelle pour la construction, car l'UE ne peut pas décemment continuer à fonctionner avec les traités actuels.
Or il ne suffit pas d'annoncer sa volonté de renégocier le texte actuel pour lui adjoindre un chapitre sur la « croissance ». Ce n'est pas en ajoutant un tel chapitre – autant dire qu'il s'agirait de déclamer que la situation serait meilleure s'il faisait beau quand le ciel est couvert – que l'on corrigera les graves erreurs déjà énoncées plus haut. Ajouter un chapitre « croissance » équivaut à accepter de fait l'économie globale du projet de traité Merkel-Sarkozy ; et rédiger et adopter un nouvel accord franco-allemand, baptisé « second traité de l’Élysée » ne changera rien à cela.
La gauche française et européenne doit réaffirmer son projet européen. Il n'existe pas réellement, sauf pour quelques groupuscules politiques et quelques grognards au sein du MRC, de véritables anti-européens au sein de la gauche française. Le clivage qui existe est entre ceux qui veulent affirmer qu'il y a un projet européen de gauche et un projet européen de droite et ceux – les sociaux-libéraux – prêts à accepter n'importe quel texte européen, même inspiré par les conservateurs et les ultra-libéraux au prétexte qu'un rejet détruirait la construction européenne. C'est pourtant ces politiques conservatrices et ultra-libérales, ces compromis institutionnels inspirés par elles qui sont en train de tuer l'idée européenne, en dressant les peuples européens contre elles.
Si nous voulons sauver la construction européenne et si nous voulons rétablir la souveraineté populaire, la gauche doit présenter son alternative au projet de traité Merkozy.
Nous devons établir non pas une gouvernance mais un gouvernement économique européen. Le débat porte sur son périmètre, ses fonctions, son architecture institutionnelle :
Le périmètre devrait concerner idéalement tous les États de l’Union, et pas juste ceux de l’Eurogroupe. Les États les plus «eurovolontaires» doivent pouvoir le faire dans le cadre des « coopérations renforcées » et des accords intergouvernementaux. La progression de la construction européenne se fera de façon différenciée, par cercles concentriques. Avec l’ambition d’accueillir à terme tous les États membres dans le cercle le plus intégré.
Les fonctions se résument à trois : coordination des politiques budgétaires des États membres, mise en œuvre des politiques communes, conduite d’une politique active des changes.
L’architecture institutionnelle doit respecter la spécificité de la construction européenne : il s’agit d’une «fédération d’États-nations». Les trois piliers de l’autorité européenne doivent être simultanément renforcés.
La Commission européenne doit être le siège du gouvernement économique. Garante des traités, elle examinerait les budgets nationaux, communiquerait ses recommandations aux États membres, et demanderait des sanctions au Conseil européen. La commission européenne doit également privilégier la compétence politique sur la représentativité nationale et technocratique. Le commissaire aux affaires économiques et financières doit devenir le ministre de l’Économie et des Finances de l’UE : à la fois vice-président de la Commission, président de l’Ecofin (Conseil européen des 27 ministres de l’Économie et des Finances des États membres) et président de l’Eurogroupe, participant de droit avec le président de la commission au Conseil européen. Pour assumer cette position, la Commission européenne doit impérativement gagner en légitimité démocratique.
Pour gagner en légitimité démocratique, le Président de la Commission doit être élu par le Parlement Européen, parmi les têtes de liste des partis européens (PSE, PPE, Verts…). Ces derniers doivent aller aux élections européennes, non seulement avec un programme de législature pour l’UE, mais aussi avec un candidat à la présidence de la Commission pour incarner ce programme. Fort de la légitimité que lui donnera son élection au suffrage universel indirect, comme n'importe quel chef de gouvernement à l'échelle nationale, le président de la Commission pourrait se doter de vice-présidents, de rang ministériel. Le Parlement européen devrait pour sa part pleinement intégrer le processus décisionnel de la gouvernance économique européenne, grâce à l’adoption de la procédure de codécision pour les grandes orientations de politiques économique et budgétaire. Les Parlement nationaux devraient y être associés, via leurs commissions compétentes.
Le Conseil des chefs d’État et de gouvernement joue un rôle irremplaçable de chambre haute, représentant les nations. Les sujets sur lesquels il décide à la majorité qualifiée doivent être étendus, la périodicité de ses réunions augmentée.
Nous devons mutualiser la dette des États européens : nos pays ont un impératif, celui de disposer de ressources nécessaires pour améliorer leur compétitivité. A cet effet, les missions du Fonds européen de stabilité financière doivent être étendues ; il doit pouvoir recapitaliser les banques, notamment celles qui participeraient à la restructuration de la dette grecque. Le FESF doit pouvoir émettre des euro-obligations pour mobiliser l’épargne excédentaire, et l’affecter aux dépenses d’investissement des États membres. Pour prévenir d’éventuelles tensions sur les taux de ces euro-obligations, la Banque Centrale Européenne elle-même doit être autorisée à les racheter.
Cette question du gouvernement économique et du contrôle démocratique des outils de politique économique et monétaire est devenue la clé de voûte de la crise européenne, c’est elle qui conditionne la politique de mutualisation et de monétisation des dettes souveraines. L’option intergouvernementale choisie par Sarkozy débouche sur un directoire franco-allemand, marque un recul démocratique jamais vu en Europe, et accouche de l’Europe « austéritaire » et disciplinaire voulue par Mme Merkel et ne manquera pas d'emmener l'Europe à sa perte. C'est donc les fondements que l'accord du 9 décembre 2011 qu'il faut renverser, sous peine de ne même pas avoir la capacité de mettre en oeuvre le programme de François Hollande. La gauche européenne doit impérativement profiter du fait que tous les gouvernements européens sont dos au mur pour imposer son agenda.
Frédéric Faravel
Secrétaire fédéral du PS Val-d'Oise aux relations extérieures
2012 changement Europe gauche Hollande merkel Merkozy presidentielles sarkozy
«Ρίξτε τις τιμές στα ακίνητα με κάθε κόστος»
14 Φεβρουαρίου 2012 Οικονομία
4
«Ρίξτε τις τιμές στα ακίνητα με κάθε κόστος». Αυτό είναι το αίτημα του Βερολίνου προς την Αθήνα καθώς φαίνεται πως η διατήρηση σε υψηλά επίπεδα των αποτιμήσεων στο ελληνικό real estate έχει εξοργίσει τους Γερμανούς, που επιδιώκουν να τις μειώσουν με φορολογικά μέτρα.
Η εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή η πτώση εισοδημάτων και τιμών σε όλο το φάσμα της οικονομίας, ήταν το βασικό ζητούμενο των δανειστών μας από την πρώτη στιγμή, που υπογράφηκε το μνημόνιο, το Μάιο του 2010.
Σε αυτή την κατεύθυνση, άρχισε η εφαρμογή μιας πολιτικής οριζόντιων μειώσεων σε μισθούς – κατ΄ αρχάς στο Δημόσιο – και σε συντάξεις και – σχεδόν δύο χρόνια μετά – στον ιδιωτικό τομέα, με τις γνωστές παρεμβάσεις στους κατώτατους μισθούς και σε βασικούς όρους των συλλογικών συμβάσεων.
Ο στόχος ήταν αυτό να επιφέρει πτώση της κατανάλωσης, ώστε να υποχωρήσουν και οι τιμές βασικών προϊόντων και υπηρεσιών. Το θέμα είναι αν έγινε αυτό.
Σε βασικά προϊόντα, όχι ή με πολύ αργούς ρυθμούς, για διάφορους λόγους, σε κάποια άλλα – κυρίως σε υπηρεσίες, που δεν είναι πρώτης ανάγκης –, με ταχύτερους.
Από τους βασικούς, όμως, και σημαντικούς κλάδους, όπου η τρόικα θεωρεί ύψιστης σημασίας την πτώση των τιμών, είναι η αγορά του real estate. Οι δανειστές μας εκτιμούν ότι στο συγκεκριμένο κλάδο οι αποτιμήσεις πρέπει να υποχωρήσουν πρώτα απ΄ όλα.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για το γεγονός πως οι τιμές πώλησης και τα ενοίκια δεν έχουν πέσει ανάλογα με το κούρεμα των αποδοχών των φορολογουμένων.
«Πώς είναι δυνατόν να παραμένουν στα ύψη;», δηλώνει γερμανός αξιωματούχος του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης Μέρκελ. «Πώς γίνει αποδεκτή η μείωση του κατώτατου μισθού κάτω από τα 600 ευρώ, όταν κάποιος πρέπει να πληρώνει νοίκι 350, 400 και 500 ευρώ;», αναρωτιέται η ίδια πηγή.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Βερολίνο ζητά την επιπλέον λήψη μέτρων και την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, που θα οδηγήσουν σε ελεύθερη πτώση τις αποτιμήσεις. Ποια θα είναι αυτά τα μέτρα;
Καθαρά φορολογικά. Σε συνέχεια του χαρατσιού της ΔΕΗ, το καλοκαίρι θα αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες κατά μέσο όρο τουλάχιστον 25%, ενώ ζητείται η πίεση να αυξηθεί μέσω άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων. Στόχος της γερμανικής πλευράς είναι να πληγεί η ιδιοκτησία κυρίως του μικρομεσαίου, ώστε μην αντέχοντας να σηκώσει το βάρος της φορολόγησης, να αναγκαστεί να πουλήσει το ακίνητό του σε πολύ χαμηλή τιμή, παρασύροντας προς τα κάτω και τα ενοίκια. «Οι μεγαλοϊδιοκτήτες και τα υψηλά εισοδήματα αντέχουν. Μπορούν να αντεπεξέλθουν πιο εύκολα στα νέα δεδομένα», συνεχίζει ο αξιωματούχος.
Στην ουσία, τι επιδιώκει η Γερμανία; Όταν οι μισθοί οδηγούνται προς τα 400 και 500 ευρώ, τα ενοίκια να πέσουν στα 200 και 300 ευρώ.
Το αν και πόσο γρήγορα θα επιτευχθεί αυτό, θα φανεί σύντομα. Το σίγουρο είναι πως το ακίνητο παύει πλέον και επίσημα να αποτελεί επένδυση και σταθερή πηγή εισοδήματος για το μικρομεσαίο.
4
«Ρίξτε τις τιμές στα ακίνητα με κάθε κόστος». Αυτό είναι το αίτημα του Βερολίνου προς την Αθήνα καθώς φαίνεται πως η διατήρηση σε υψηλά επίπεδα των αποτιμήσεων στο ελληνικό real estate έχει εξοργίσει τους Γερμανούς, που επιδιώκουν να τις μειώσουν με φορολογικά μέτρα.
Η εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή η πτώση εισοδημάτων και τιμών σε όλο το φάσμα της οικονομίας, ήταν το βασικό ζητούμενο των δανειστών μας από την πρώτη στιγμή, που υπογράφηκε το μνημόνιο, το Μάιο του 2010.
Σε αυτή την κατεύθυνση, άρχισε η εφαρμογή μιας πολιτικής οριζόντιων μειώσεων σε μισθούς – κατ΄ αρχάς στο Δημόσιο – και σε συντάξεις και – σχεδόν δύο χρόνια μετά – στον ιδιωτικό τομέα, με τις γνωστές παρεμβάσεις στους κατώτατους μισθούς και σε βασικούς όρους των συλλογικών συμβάσεων.
Ο στόχος ήταν αυτό να επιφέρει πτώση της κατανάλωσης, ώστε να υποχωρήσουν και οι τιμές βασικών προϊόντων και υπηρεσιών. Το θέμα είναι αν έγινε αυτό.
Σε βασικά προϊόντα, όχι ή με πολύ αργούς ρυθμούς, για διάφορους λόγους, σε κάποια άλλα – κυρίως σε υπηρεσίες, που δεν είναι πρώτης ανάγκης –, με ταχύτερους.
Από τους βασικούς, όμως, και σημαντικούς κλάδους, όπου η τρόικα θεωρεί ύψιστης σημασίας την πτώση των τιμών, είναι η αγορά του real estate. Οι δανειστές μας εκτιμούν ότι στο συγκεκριμένο κλάδο οι αποτιμήσεις πρέπει να υποχωρήσουν πρώτα απ΄ όλα.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για το γεγονός πως οι τιμές πώλησης και τα ενοίκια δεν έχουν πέσει ανάλογα με το κούρεμα των αποδοχών των φορολογουμένων.
«Πώς είναι δυνατόν να παραμένουν στα ύψη;», δηλώνει γερμανός αξιωματούχος του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης Μέρκελ. «Πώς γίνει αποδεκτή η μείωση του κατώτατου μισθού κάτω από τα 600 ευρώ, όταν κάποιος πρέπει να πληρώνει νοίκι 350, 400 και 500 ευρώ;», αναρωτιέται η ίδια πηγή.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Βερολίνο ζητά την επιπλέον λήψη μέτρων και την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, που θα οδηγήσουν σε ελεύθερη πτώση τις αποτιμήσεις. Ποια θα είναι αυτά τα μέτρα;
Καθαρά φορολογικά. Σε συνέχεια του χαρατσιού της ΔΕΗ, το καλοκαίρι θα αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες κατά μέσο όρο τουλάχιστον 25%, ενώ ζητείται η πίεση να αυξηθεί μέσω άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων. Στόχος της γερμανικής πλευράς είναι να πληγεί η ιδιοκτησία κυρίως του μικρομεσαίου, ώστε μην αντέχοντας να σηκώσει το βάρος της φορολόγησης, να αναγκαστεί να πουλήσει το ακίνητό του σε πολύ χαμηλή τιμή, παρασύροντας προς τα κάτω και τα ενοίκια. «Οι μεγαλοϊδιοκτήτες και τα υψηλά εισοδήματα αντέχουν. Μπορούν να αντεπεξέλθουν πιο εύκολα στα νέα δεδομένα», συνεχίζει ο αξιωματούχος.
Στην ουσία, τι επιδιώκει η Γερμανία; Όταν οι μισθοί οδηγούνται προς τα 400 και 500 ευρώ, τα ενοίκια να πέσουν στα 200 και 300 ευρώ.
Το αν και πόσο γρήγορα θα επιτευχθεί αυτό, θα φανεί σύντομα. Το σίγουρο είναι πως το ακίνητο παύει πλέον και επίσημα να αποτελεί επένδυση και σταθερή πηγή εισοδήματος για το μικρομεσαίο.
"Au commencement ils sont venus prendre les Juifs. Je n'étais pas juif, et je n'ai pas crié. Puis ils sont venus chercher les communistes. Je n’étais pas un communiste et et je n’ai pas crie. Puis vint le temps des sociaux-démocrates. Je n’appartenais pas à ce parti et je n'ai pas trouvé de raison de me plaindre. Les homosexuels en ont suivis J’ai pense que ceci ne me concernait pas. En fin de compte ce fut le tour des gitans. Même alors, je n’ai pas trouvé les mots pour exprimer mon opposition. Le prochain dans la ligne, c'était moi. Mais il n'y avait personne pour crier " (Prêtre évangéliste Martin Nimeler)
Nicolas Bloudanis Suivi hier soir une partie des debats au parlement grec concernant l'adoption du plan d'austerite: des dizaines de prix d'idiotie auraient pu etre distribues, tant chez les "contre" que chez les "pour", avec un incontestable premier prix a un ancien president de la Chambre, M. Kaklamanis, qui a simultanement denonce les graves incidents et les incendies perpetres au centre d'Athenes comme resultat de "l'action de services secrets etrangers"... Un discours a tranche sur le ronron et les lieux communs des demeures de gauche comme de droite, celui de... Papandreou! L'homme a presente des excuses, pour l'inefficacite et tous les abus de la classe politique depuis 1974, pour la masse de fonctionnaires abusivement engagee, pour le clientelisme, pour le syndicalisme devoye, pour la caricature d'Etat social construit a credit, pour les detournements et les enrichissements abusifs de certains. Mieux vaut tard que jamais, mais courageux et symbolique.
Το Ιράν διαψεύδει τη συμμετοχή του στις βομβιστικές επιθέσεις
14 Φεβρουαρίου 2012 Διεθνή
0
Διέψευσε οποιαδήποτε συμμετοχή της στις επιθέσεις εναντίον οχημάτων των ισραηλινών πρεσβειών στην Ινδία και τη Γεωργία η Τεχεράνη, απορρίπτοντας τις κατηγορίες του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, όπως δήλωσαν υψηλόβαθμοι ιρανοί αξιωματούχοι.
«Το Ιράν καταδικάζει οποιαδήποτε τρομοκρατική επίθεση και απορρίπτουμε κατηγορηματικά τα αναληθή σχόλια του ισραηλινού αξιωματούχου» δήλωσε ο ιρανός πρεσβευτής στο Νέο Δελχί Μεχντί Ναμπιζαντέχ, σύμφωνα με το Irna. «Αυτές οι κατηγορίες είναι αναληθείς και ψευδείς, όπως τις προηγούμενες φορές».
Από τη μεριά του ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Ραμίν Μεχμανπαράστ δήλωσε στο ιρανικό τηλεοπτικό δίκτυο αλ Άλαμ ότι «απορρίπτουμε κατηγορηματικά τις κατηγορίες του σιωνιστικού καθεστώτος που είναι μέρος ενός πολέμου προπαγάνδας».
«Το ίδιο το σιωνιστικό καθεστώς βασίζεται στην κρατική τρομοκρατία και την κατοχή» πρόσθεσε ο Μεχμανπαράστ.
Βομβιστικές επιθέσεις σημειώθηκαν σήμερα εναντίον μελών του διπλωματικού προσωπικού των πρεσβειών του Ισραήλ στην Ινδία και τη Γεωργία, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τέσσερις άνθρωποι. Ο Νετανιάχου απέδωσε στο Ιράν την ευθύνη για τις επιθέσεις.
0
Διέψευσε οποιαδήποτε συμμετοχή της στις επιθέσεις εναντίον οχημάτων των ισραηλινών πρεσβειών στην Ινδία και τη Γεωργία η Τεχεράνη, απορρίπτοντας τις κατηγορίες του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, όπως δήλωσαν υψηλόβαθμοι ιρανοί αξιωματούχοι.
«Το Ιράν καταδικάζει οποιαδήποτε τρομοκρατική επίθεση και απορρίπτουμε κατηγορηματικά τα αναληθή σχόλια του ισραηλινού αξιωματούχου» δήλωσε ο ιρανός πρεσβευτής στο Νέο Δελχί Μεχντί Ναμπιζαντέχ, σύμφωνα με το Irna. «Αυτές οι κατηγορίες είναι αναληθείς και ψευδείς, όπως τις προηγούμενες φορές».
Από τη μεριά του ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Ραμίν Μεχμανπαράστ δήλωσε στο ιρανικό τηλεοπτικό δίκτυο αλ Άλαμ ότι «απορρίπτουμε κατηγορηματικά τις κατηγορίες του σιωνιστικού καθεστώτος που είναι μέρος ενός πολέμου προπαγάνδας».
«Το ίδιο το σιωνιστικό καθεστώς βασίζεται στην κρατική τρομοκρατία και την κατοχή» πρόσθεσε ο Μεχμανπαράστ.
Βομβιστικές επιθέσεις σημειώθηκαν σήμερα εναντίον μελών του διπλωματικού προσωπικού των πρεσβειών του Ισραήλ στην Ινδία και τη Γεωργία, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τέσσερις άνθρωποι. Ο Νετανιάχου απέδωσε στο Ιράν την ευθύνη για τις επιθέσεις.
EXCLU - Hollande conserve toujours son avance sur Sarkozy, Le Pen recule et Bayrou progresse.
Infos > Politique
Sondage : les intentions de vote se stabilisent
Par Europe1.fr
Publié le 14 février 2012 à 06h19
Mis à jour le 14 février 2012 à 08h12
© Max PPP
A moins de 80 jours du premier tour de l’élection présidentielle, les intentions de vote commencent à se stabiliser et confirment la nette avance du candidat socialiste, François Hollande, sur le président sortant, Nicolas Sarkozy.
Tels sont les principales conclusions de la troisième vague du baromètre Ifop réalisé pour Europe 1 - Paris Match - Public Sénat et rendu public mardi. Europe1.fr détaille les principaux enseignements à tirer de ce sondage.
Même trio de tête
Le duel Sarkozy-Hollande se confirme. François Hollande, avec 30% d’intentions de vote, et Nicolas Sarkozy, avec 25%, continuent de faire la course en tête. Mais le candidat socialiste se détache nettement au second tour (57,5%) et atteint un score "inédit sous la Vème République dans le cas d’un duel gauche-droite", analyse l’Ifop.
Marine Le Pen ralentit. Première victime de cette bipolarisation gauche-droite, Marine Le Pen recule et recueille 17,5% des intentions de vote. L’Ifop y voit une conséquence de la droitisation du discours élyséen et de l’UMP, notamment lors la récente polémique suscitée par le ministre de l’Intérieur Claude Guéant.
Et les autres candidats ?
François Bayrou et Jean-Luc Mélenchon progressent. A l’inverse, le candidat du MoDem profite de ce virage à droite de l’UMP et récupère les déçus de cette stratégie pour atteindre 12,5% des intentions de vote. Quant au candidat du Front de gauche, il récolte les fruits de ses nombreux meetings et atteint 8,5%.
Des électeurs de moins en moins indécis. 62% des électeurs sondés se déclarent certains de leur choix, un chiffre en hausse de 6 points par rapport à la mi-janvier. En 2007, seuls 52% des sondés étaient sûrs de leur choix, ce qui fait donc dire à l’Ifop qu’on assite à une cristalllisation des intentions de vote. En clair, une majorité des électeurs a déjà fait son choix et l’équilibre des forces en présence est en train de se figer.
L’annonce de candidature du président Nicolas Sarkozy va donc être scruté par les sondeurs, qui tenteront de voir si cette officialisation modifie les équilibres. Quant au candidat socialiste, il prépare déjà sa riposte pour perturber une semaine jugée stratégique par l’Elysée et l’UMP.
Sondage réalisé sur un échantillon de 1.723 personnes interrogées par téléphone et sur Internet du 09 au 12 janvier 2012.
Sondage : les intentions de vote se stabilisent
Par Europe1.fr
Publié le 14 février 2012 à 06h19
Mis à jour le 14 février 2012 à 08h12
© Max PPP
A moins de 80 jours du premier tour de l’élection présidentielle, les intentions de vote commencent à se stabiliser et confirment la nette avance du candidat socialiste, François Hollande, sur le président sortant, Nicolas Sarkozy.
Tels sont les principales conclusions de la troisième vague du baromètre Ifop réalisé pour Europe 1 - Paris Match - Public Sénat et rendu public mardi. Europe1.fr détaille les principaux enseignements à tirer de ce sondage.
Même trio de tête
Le duel Sarkozy-Hollande se confirme. François Hollande, avec 30% d’intentions de vote, et Nicolas Sarkozy, avec 25%, continuent de faire la course en tête. Mais le candidat socialiste se détache nettement au second tour (57,5%) et atteint un score "inédit sous la Vème République dans le cas d’un duel gauche-droite", analyse l’Ifop.
Marine Le Pen ralentit. Première victime de cette bipolarisation gauche-droite, Marine Le Pen recule et recueille 17,5% des intentions de vote. L’Ifop y voit une conséquence de la droitisation du discours élyséen et de l’UMP, notamment lors la récente polémique suscitée par le ministre de l’Intérieur Claude Guéant.
Et les autres candidats ?
François Bayrou et Jean-Luc Mélenchon progressent. A l’inverse, le candidat du MoDem profite de ce virage à droite de l’UMP et récupère les déçus de cette stratégie pour atteindre 12,5% des intentions de vote. Quant au candidat du Front de gauche, il récolte les fruits de ses nombreux meetings et atteint 8,5%.
Des électeurs de moins en moins indécis. 62% des électeurs sondés se déclarent certains de leur choix, un chiffre en hausse de 6 points par rapport à la mi-janvier. En 2007, seuls 52% des sondés étaient sûrs de leur choix, ce qui fait donc dire à l’Ifop qu’on assite à une cristalllisation des intentions de vote. En clair, une majorité des électeurs a déjà fait son choix et l’équilibre des forces en présence est en train de se figer.
L’annonce de candidature du président Nicolas Sarkozy va donc être scruté par les sondeurs, qui tenteront de voir si cette officialisation modifie les équilibres. Quant au candidat socialiste, il prépare déjà sa riposte pour perturber une semaine jugée stratégique par l’Elysée et l’UMP.
Sondage réalisé sur un échantillon de 1.723 personnes interrogées par téléphone et sur Internet du 09 au 12 janvier 2012.
Παραιτήθηκε και η Μάγια Τσόκλη-Στη θέση της η Τατιάνα Καραπαναγιώτη
13.02.2012
17:55
0
Share
-A+A
Την απόφασή της να παραιτηθεί από την βουλευτική της έδρα ανακοίνωσε η βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Μάγια Τσόκλη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυρία Τσόκλη ψήφισε χτες υπέρ του Μνημονίου.
Στην επιστολή παραίτησης που απέστειλε η πρώην πλέον βουλευτής αφήνει αιχμές για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν από τα αρμόδια ογανα της Βουλής οι προτάσεις και οι πρωτοβουλίες της.
Η επιστολή της Μάγιας Τσόκλη
«Για λόγους προσωπικούς και μετά την αποφασιστική χθεσινή ψηφοφορία, σας υποβάλλω την παραίτησή μου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και την βουλευτική μου έδρα. Σας ενημερώνω ακόμα ότι δεν επιθυμώ να είμαι υποψήφια βουλευτής στις επόμενες εκλογές.
Είναι αυτονόητο ότι παραμένω στη διάθεση της Πατρίδας μου στους τομείς που γνωρίζω και ελπίζω ως ενεργός πολίτης να έχω περισσότερες ευκαιρίες συμμετοχής και προσφοράς στον τόπο και το λαό μας, καθώς ως βουλευτής οι πρωτοβουλίες και προτάσεις μου αντιμετωπίστηκαν από την εκτελεστική εξουσία κατά κανόνα με άρνηση και αδιαφορία».
Επόμενη επιλαχούσα στο Επικρατείας, για να αντικαταστήσει την Μάγια Τσόκλη, μετά την άρνηση της προέδρου του Εργατικού Κέντρου,Σταυρούλας Σαλουφάκου είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Μάγια Τσόκλη νέο Μνημόνιο Σταυρούλα Σαλουφάκου Τατιάνα Καραπαναγιώτη
17:55
0
Share
-A+A
Την απόφασή της να παραιτηθεί από την βουλευτική της έδρα ανακοίνωσε η βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Μάγια Τσόκλη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυρία Τσόκλη ψήφισε χτες υπέρ του Μνημονίου.
Στην επιστολή παραίτησης που απέστειλε η πρώην πλέον βουλευτής αφήνει αιχμές για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν από τα αρμόδια ογανα της Βουλής οι προτάσεις και οι πρωτοβουλίες της.
Η επιστολή της Μάγιας Τσόκλη
«Για λόγους προσωπικούς και μετά την αποφασιστική χθεσινή ψηφοφορία, σας υποβάλλω την παραίτησή μου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και την βουλευτική μου έδρα. Σας ενημερώνω ακόμα ότι δεν επιθυμώ να είμαι υποψήφια βουλευτής στις επόμενες εκλογές.
Είναι αυτονόητο ότι παραμένω στη διάθεση της Πατρίδας μου στους τομείς που γνωρίζω και ελπίζω ως ενεργός πολίτης να έχω περισσότερες ευκαιρίες συμμετοχής και προσφοράς στον τόπο και το λαό μας, καθώς ως βουλευτής οι πρωτοβουλίες και προτάσεις μου αντιμετωπίστηκαν από την εκτελεστική εξουσία κατά κανόνα με άρνηση και αδιαφορία».
Επόμενη επιλαχούσα στο Επικρατείας, για να αντικαταστήσει την Μάγια Τσόκλη, μετά την άρνηση της προέδρου του Εργατικού Κέντρου,Σταυρούλας Σαλουφάκου είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Μάγια Τσόκλη νέο Μνημόνιο Σταυρούλα Σαλουφάκου Τατιάνα Καραπαναγιώτη
Κεφάλαια με το σταγονόμετρο Εκτός από τα επείγοντα μέτρα χρειάζονται και μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, λέει η Κίνα
ΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΡΘΡΟ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Εκτός από τα επείγοντα μέτρα, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης πρέπει επίσης να θέσουν σε εφαρμογή «συστημικές, δομικές και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις», επισημαίνει η κινεζική κυβέρνηση, την παραμονή της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Κίνας στο Πεκίνο και μετά την ψήφιση του νέου Μνημονίου στην Ελλάδα.
«Η Κίνα ανησυχεί» γι' αυτή την κρίση. «Το ζήτημα του χρέους βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο», δήλωσε την Δευτέρα ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Λιού Ουεϊμίν.
«Εκτός από τα επείγοντα μέτρα, πρέπει επίσης να θέσουν σε εφαρμογή συστημικές, δομικές και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις», δήλωσε ακόμη.
Η 14η Σύνοδος Κορυφής ανάμεσα στην Κίνα και την ΕΕ, που είχε προγραμματιστεί αρχικά για τον περασμένο Οκτώβριο, αναβλήθηκε εξαιτίας της ανάγκης των Ευρωπαίων να ενισχύσουν τον EFSF.
Η Κίνα εξέφρασε έκτοτε επανειλημένα τη βούλησή της να συμμετάσχει στον EFSF και μετά στο διάδοχό του, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που θα τεθεί σε λειτουργία τον Ιούλιο.
Όμως, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, με συναλλαγματικά αποθέματα 3,2 τρισ. δολάρια, δεν έχει αναλάβει καμιά συγκεκριμένη δέσμευση.
Ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι και της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο θα έχουν αύριο Τρίτη συνομιλίες στο Πεκίνο με τον Κινέζο πρωθυπουργό Γουέν Τζιαμπάο.
Θα γίνουν επίσης δεκτοί από τον Κινέζο πρόεδρο Χου Τζιντάο.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του κινεζικού κρατικού επενδυτικού ταμείου CIC Λου Τζιουέι, εξέφρασε σήμερα επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα της αγοράς ιταλικών ή ισπανικών κρατικών ομολόγων, κατόπιν της σχετικής επιθυμίας που εξέφρασε κατά την επίσκεψή της στην Κίνα στις αρχές Φεβρουαρίου η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
«Η Ιταλία και η Ισπανία ελπίζουν ότι το CIC θα αυξήσει τις αγορές κρατικών χρεών, όμως οι πολιτικές αυτών των χωρών στον τομέα της απασχόλησης και στο δημοσιονομικό τομέα βρίσκονται σε πλήρη αναστάτωση, γι' αυτό αρμόζει να είναι κανείς επιφυλακτικός» φέρεται να δήλωσε.
«Τα ομόλογα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δεν αποτελούν στόχους για μακροπρόθεσμους επενδυτές όπως εμείς. Βλέπουμε ευκαιρίες στις υποδομές και τη βιομηχανία, όπου τα προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν στην οικονομική ανάκαμψη», πρόσθεσε.
Το κινεζικό κρατικό ταμείο δεν επενδύει κατά προτεραιότητα σε κρατικά ομόλογα, αλλά σε επιχειρήσεις. Στα τέλη του 2010 διέθετε 410 δισ. δολάρια, επιπλέον των οποίων έλαβε 50 δισ. από την κεντρική τράπεζα, είχε αναφέρει την Παρασκευή ο ενημερωτικός ιστότοπος Caixin.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Εκτός από τα επείγοντα μέτρα, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης πρέπει επίσης να θέσουν σε εφαρμογή «συστημικές, δομικές και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις», επισημαίνει η κινεζική κυβέρνηση, την παραμονή της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Κίνας στο Πεκίνο και μετά την ψήφιση του νέου Μνημονίου στην Ελλάδα.
«Η Κίνα ανησυχεί» γι' αυτή την κρίση. «Το ζήτημα του χρέους βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο», δήλωσε την Δευτέρα ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Λιού Ουεϊμίν.
«Εκτός από τα επείγοντα μέτρα, πρέπει επίσης να θέσουν σε εφαρμογή συστημικές, δομικές και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις», δήλωσε ακόμη.
Η 14η Σύνοδος Κορυφής ανάμεσα στην Κίνα και την ΕΕ, που είχε προγραμματιστεί αρχικά για τον περασμένο Οκτώβριο, αναβλήθηκε εξαιτίας της ανάγκης των Ευρωπαίων να ενισχύσουν τον EFSF.
Η Κίνα εξέφρασε έκτοτε επανειλημένα τη βούλησή της να συμμετάσχει στον EFSF και μετά στο διάδοχό του, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που θα τεθεί σε λειτουργία τον Ιούλιο.
Όμως, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, με συναλλαγματικά αποθέματα 3,2 τρισ. δολάρια, δεν έχει αναλάβει καμιά συγκεκριμένη δέσμευση.
Ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι και της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο θα έχουν αύριο Τρίτη συνομιλίες στο Πεκίνο με τον Κινέζο πρωθυπουργό Γουέν Τζιαμπάο.
Θα γίνουν επίσης δεκτοί από τον Κινέζο πρόεδρο Χου Τζιντάο.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του κινεζικού κρατικού επενδυτικού ταμείου CIC Λου Τζιουέι, εξέφρασε σήμερα επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα της αγοράς ιταλικών ή ισπανικών κρατικών ομολόγων, κατόπιν της σχετικής επιθυμίας που εξέφρασε κατά την επίσκεψή της στην Κίνα στις αρχές Φεβρουαρίου η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
«Η Ιταλία και η Ισπανία ελπίζουν ότι το CIC θα αυξήσει τις αγορές κρατικών χρεών, όμως οι πολιτικές αυτών των χωρών στον τομέα της απασχόλησης και στο δημοσιονομικό τομέα βρίσκονται σε πλήρη αναστάτωση, γι' αυτό αρμόζει να είναι κανείς επιφυλακτικός» φέρεται να δήλωσε.
«Τα ομόλογα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δεν αποτελούν στόχους για μακροπρόθεσμους επενδυτές όπως εμείς. Βλέπουμε ευκαιρίες στις υποδομές και τη βιομηχανία, όπου τα προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν στην οικονομική ανάκαμψη», πρόσθεσε.
Το κινεζικό κρατικό ταμείο δεν επενδύει κατά προτεραιότητα σε κρατικά ομόλογα, αλλά σε επιχειρήσεις. Στα τέλη του 2010 διέθετε 410 δισ. δολάρια, επιπλέον των οποίων έλαβε 50 δισ. από την κεντρική τράπεζα, είχε αναφέρει την Παρασκευή ο ενημερωτικός ιστότοπος Caixin.
ACCUEIL > ECONOMIE > COMMENT SONT INDEMNISÉS LES CHÔMEURS EN ALLEMAGNE Comment sont indemnisés les chômeurs en Allemagne
Créé le 10-02-2012 à 18h45 - Mis à jour le 13-02-2012 à 09h26 3 réactions
Par Coralie Schaub
DECRYPTAGE Sans mentionner le système allemand, Nicolas Sarkozy s'en inspire. Outre-Rhin, on n'hésite pas à pousser à tout prix les personnes licenciées à retrouver du travail, y compris en les forçant, par exemple, à accepter un emploi à temps partiel.
inShare
0 RÉAGIR
L'équivalent de Pôle Emploi en Allemagne s'appelle l'Agentur für Arbeit. Le système allemand est plus draconien que le français. Les chômeurs sont très vite contraints d'accepter un emploi y compris à temps partiel ou loin de leur domicile, dès lors que l'offre concerne le Land où ils habitent. (SIPA)
Mots-clés : chômage, emploi, pôle emploi, Arbeit, indemnités, Sarkozy
SUR LE MÊME SUJET
» Ce que les candidats proposent pour lutter contre le chômage
» SONDAGE Donnez votre avis sur la proposition de Nicolas Sarkozy
» Sarkozy veut durcir l'indemnisation des chômeurs
» Référendum : les annonces de Sarkozy passent mal
» Formation des chômeurs : Sarkozy met la charrue avant les boeufs
Nicolas Sarkozy veut réformer l’indemnisation des chômeurs ? L’Allemagne l’a fait. Avec cette philosophie, résumée en 2005 dans le contrat de gouvernement de la grande coalition entre socialistes-réformistes et chrétiens-démocrates : "Même un travail mal payé et inconfortable est préférable à une non-activité financée par les transferts sociaux". Résultat, un "durcissement sans précédent du régime de l’assurance chômage", constatent l’ancien ambassadeur de France à Berlin, Bernard de Montferrand et l’avocat spécialiste de l’Allemagne Jean-Louis Thiériot dans leur livre "France Allemagne, l’heure de vérité" (Tallandier, 2011). Avec, à la clé, une indemnisation chômage moins généreuse et deux fois moins longue qu’en France.
Un système moins généreux qu'en France
Concrètement, elle est désormais divisée en deux grandes catégories, que détaillent les auteurs de l’ouvrage.
-D’abord l’Arbeitlosengeld I (ALG I), limitée aux 12 premiers mois de prise en charge (18 mois pour les plus de 55 ans) et proportionnelle au salaire antérieur. Soit 60% du salaire net sans enfant et 67% avec enfant. Avec un plafond de 5.500 euros à l’Ouest et de 4.650 euros à l’Est… Moins, donc, que les 57,4% à 75% du salaire brut versés en France pour une durée de 24 mois avec un plafond de 11.540 euros.
-Ensuite l’Arbeitlosengeld II (ALG II), une aide sociale indépendante des revenus antérieurs. Le demandeur d’emploi perçoit une indemnité forfaitaire de 360 euros. Une somme modulable en fonction de la situation familiale. Dans le cas d’un couple, le montant est réduit de 10% pour le conjoint dans la même situation. Les enfants à charge donnent droit à une rallonge de 60% lorsqu’ils ont moins de 14 ans et de 80% au-delà. Diverses aides s’y ajoutent souvent (logement, chauffage, aide d’urgence…), de sorte qu’au total, l’ALG II assortie de ces dernières équivaut environ au RSA français (460 euros par mois), comme le montre une étude réalisée fin 2010 par l’ambassade de France à Berlin ("France-Allemagne, une nécessaire convergence, contrainte ou opportunité").
Allocation réduite en cas de refus d'emploi
"Ce ne sont pas dans les chiffres qu’il faut chercher la singularité de ALG II, mais dans la philosophie qui l’accompagne", soulignent toutefois Bernard de Montferrand et Jean-Louis Thiériot. L’indemnité est en effet conditionnée à un examen d’ensemble de la situation patrimoniale, y compris celle du conjoint. A tel point qu’il a souvent été qualifié de "flicage". En dehors d’un privilège sur les 4.500 premiers euros de patrimoine financier, si les ressources dépassent le seuil de 720 euros et/ou s’il existe un patrimoine foncier, l’allocation est refusée. Et elle est réduite en cas de refus d’emploi, même pour un salaire inférieur à la convention tarifaire de branche à laquelle le chômeur était initialement rattaché.
Les chômeurs contraints à accepter un travail y compris à temps partiel
En cas d’offre "acceptable", la réglementation permet aussi d’imposer une mobilité dans l’ensemble du Land, sauf circonstances particulières appréciées au cas par cas. "L’important est de pousser à tout prix les personnes licenciées à retrouver du travail", résument les auteurs. Y compris un contrat à temps partiel ou un "minijob" de moins de 15 heures par semaine. Au final, la règle qui prévaut outre-Rhin est celle du recours à l’autoassistance : Hilfe zur Selbsthilfe, une "aide pour s’aider soi-même"…
Reste à savoir dans quelle mesure ces réformes ont contribué à la baisse du chômage en Allemagne (environ 7% de la population active aujourd’hui, contre plus de 10,5% en 2005). Pour Bernard de Montferrand et Jean-Louis Thiériot, c’est le cas.
Par Coralie Schaub
DECRYPTAGE Sans mentionner le système allemand, Nicolas Sarkozy s'en inspire. Outre-Rhin, on n'hésite pas à pousser à tout prix les personnes licenciées à retrouver du travail, y compris en les forçant, par exemple, à accepter un emploi à temps partiel.
inShare
0 RÉAGIR
L'équivalent de Pôle Emploi en Allemagne s'appelle l'Agentur für Arbeit. Le système allemand est plus draconien que le français. Les chômeurs sont très vite contraints d'accepter un emploi y compris à temps partiel ou loin de leur domicile, dès lors que l'offre concerne le Land où ils habitent. (SIPA)
Mots-clés : chômage, emploi, pôle emploi, Arbeit, indemnités, Sarkozy
SUR LE MÊME SUJET
» Ce que les candidats proposent pour lutter contre le chômage
» SONDAGE Donnez votre avis sur la proposition de Nicolas Sarkozy
» Sarkozy veut durcir l'indemnisation des chômeurs
» Référendum : les annonces de Sarkozy passent mal
» Formation des chômeurs : Sarkozy met la charrue avant les boeufs
Nicolas Sarkozy veut réformer l’indemnisation des chômeurs ? L’Allemagne l’a fait. Avec cette philosophie, résumée en 2005 dans le contrat de gouvernement de la grande coalition entre socialistes-réformistes et chrétiens-démocrates : "Même un travail mal payé et inconfortable est préférable à une non-activité financée par les transferts sociaux". Résultat, un "durcissement sans précédent du régime de l’assurance chômage", constatent l’ancien ambassadeur de France à Berlin, Bernard de Montferrand et l’avocat spécialiste de l’Allemagne Jean-Louis Thiériot dans leur livre "France Allemagne, l’heure de vérité" (Tallandier, 2011). Avec, à la clé, une indemnisation chômage moins généreuse et deux fois moins longue qu’en France.
Un système moins généreux qu'en France
Concrètement, elle est désormais divisée en deux grandes catégories, que détaillent les auteurs de l’ouvrage.
-D’abord l’Arbeitlosengeld I (ALG I), limitée aux 12 premiers mois de prise en charge (18 mois pour les plus de 55 ans) et proportionnelle au salaire antérieur. Soit 60% du salaire net sans enfant et 67% avec enfant. Avec un plafond de 5.500 euros à l’Ouest et de 4.650 euros à l’Est… Moins, donc, que les 57,4% à 75% du salaire brut versés en France pour une durée de 24 mois avec un plafond de 11.540 euros.
-Ensuite l’Arbeitlosengeld II (ALG II), une aide sociale indépendante des revenus antérieurs. Le demandeur d’emploi perçoit une indemnité forfaitaire de 360 euros. Une somme modulable en fonction de la situation familiale. Dans le cas d’un couple, le montant est réduit de 10% pour le conjoint dans la même situation. Les enfants à charge donnent droit à une rallonge de 60% lorsqu’ils ont moins de 14 ans et de 80% au-delà. Diverses aides s’y ajoutent souvent (logement, chauffage, aide d’urgence…), de sorte qu’au total, l’ALG II assortie de ces dernières équivaut environ au RSA français (460 euros par mois), comme le montre une étude réalisée fin 2010 par l’ambassade de France à Berlin ("France-Allemagne, une nécessaire convergence, contrainte ou opportunité").
Allocation réduite en cas de refus d'emploi
"Ce ne sont pas dans les chiffres qu’il faut chercher la singularité de ALG II, mais dans la philosophie qui l’accompagne", soulignent toutefois Bernard de Montferrand et Jean-Louis Thiériot. L’indemnité est en effet conditionnée à un examen d’ensemble de la situation patrimoniale, y compris celle du conjoint. A tel point qu’il a souvent été qualifié de "flicage". En dehors d’un privilège sur les 4.500 premiers euros de patrimoine financier, si les ressources dépassent le seuil de 720 euros et/ou s’il existe un patrimoine foncier, l’allocation est refusée. Et elle est réduite en cas de refus d’emploi, même pour un salaire inférieur à la convention tarifaire de branche à laquelle le chômeur était initialement rattaché.
Les chômeurs contraints à accepter un travail y compris à temps partiel
En cas d’offre "acceptable", la réglementation permet aussi d’imposer une mobilité dans l’ensemble du Land, sauf circonstances particulières appréciées au cas par cas. "L’important est de pousser à tout prix les personnes licenciées à retrouver du travail", résument les auteurs. Y compris un contrat à temps partiel ou un "minijob" de moins de 15 heures par semaine. Au final, la règle qui prévaut outre-Rhin est celle du recours à l’autoassistance : Hilfe zur Selbsthilfe, une "aide pour s’aider soi-même"…
Reste à savoir dans quelle mesure ces réformes ont contribué à la baisse du chômage en Allemagne (environ 7% de la population active aujourd’hui, contre plus de 10,5% en 2005). Pour Bernard de Montferrand et Jean-Louis Thiériot, c’est le cas.
On-News: Διάσημος δημοσιογράφος «τρελάθηκε» από εμβόλιο στη...
On-News: Διάσημος δημοσιογράφος «τρελάθηκε» από εμβόλιο στη...: Σοκ προκαλεί η αποκάλυψη της περιπέτειας που πέρασε και περνά με την υγεία του ο διάσημος δημοσιογράφος Malcolm Brabant, ανταποκριτής τα ...
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ:Η ΤΡΟΦΗ ΣΟΥ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
Τεράστια τα κέρδη των φαρμακευτικών
από την κινδυνολογία για τη χοληστερίνη
και τις πωλήσεις των φαρμάκων που την μειώνουν,
τα οποία όμως, παρουσιάζουν σοβαρότατες παρενέργειες...
Έγραψε στις 26.12.2011 ο/η: Δημόπουλος Μάριος
54790 προβολές
Επιστροφή
Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσουν κινδυνολογώντας ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ παρέχουν μια εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης, τις στατίνες. Χειραγωγούμενοι γιατροί, συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής «φυσιολογικής/επιτρεπτής» χοληστερίνης. Αυτό σημαίνει, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και να προστατευτούμε δήθεν από την καρδιοπάθεια.
Οι στατίνες όμως, αποδεικνύονται πολύ επικίνδυνες για την υγεία μας. Μπορούν να προκαλέσουν τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση), μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και αυτοκτονία, πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη, διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και καρκίνο.
Πίσω από όλα αυτά κρύβονται βέβαια, τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Οι στατίνες είναι τα φάρμακα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία. Τα κέρδη των φαρμακευτικών έφτασαν -σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα- τα 26 δισεκατομμύρια δολάρια. Η μετατροπή υγιών ανθρώπων σε ασθενείς, αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές επιχειρηματικό μοντέλο για τις φαρμακοβιομηχανίες...
Οι στατίνες παρουσιάζουν πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις ετησίως.
Στατίνες και οικονομικά συμφέροντα
Οι γιατροί συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής «φυσιολογικής/επιτρεπτής» χοληστερίνης. Έτσι, ενώ τα «φυσιολογικά» επίπεδα τής LDL θεωρούνται στα 100 με 115 mg/dl, νέες οδηγίες τα κατεβάζουν ακόμα πιο χαμηλά, στα 50 με 70 mg/dl. Αυτό σημαίνει, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και να προστατευτούμε από την καρδιοπάθεια. Πίσω από αυτές τις οδηγίες όμως, κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.
Ας δούμε τι αποκαλύπτει ένα δημοσίευμα τής Washington Post, το οποίο υπογράφει ο Jerome Kassirer, εκδότης τού New England Journal of Medicine και καθηγητής στο Tufts University School of Medicine: «Το NCEP (σ.σ. National Cholesterol Education Program), τμήμα τού NIH (National Institute of Health), αποκάλυψε σκληρότερες οδηγίες για τα επίπεδα τής χοληστερίνης, οδηγίες τόσο αυστηρές, που εκατομμύρια αμερικάνοι ευρισκόμενοι σε κίνδυνο για καρδιοπάθεια, θα πρέπει να πάρουν στατίνες, για να φτάσουν τα νέα χαμηλότερα όρια. Αυτό, που το NCEP δεν αποκάλυψε ήταν, ότι τα περισσότερα μέλη τού πάνελ, που βοήθησαν να γραφτούν οι συστάσεις, είχαν οικονομικούς δεσμούς με τις φαρμακευτικές εταιρείες, που προσδοκούσαν τεράστια κέρδη από την αυξημένη χρήση στατινών.
»Επικριτές, αμέσως διαμαρτυρήθηκαν για τους κρυφούς οικονομικούς δεσμούς και ζήτησαν να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Μέσα στις επόμενες ημέρες, οι σπόνσορες των οδηγιών -το NIH, η AHA (American Heart Association) και το ACC (American College of Cardiology)- δημοσίευσαν τις αποκαλύψεις στην ιστοσελίδα τού NCEP. Η έκταση των συνδέσεων ήταν εντυπωσιακή: από τα εννέα μέλη τού πάνελ, που έγραψαν τις οδηγίες, τα έξι είχαν επιχορηγήσεις έρευνας από τουλάχιστον τρεις και σε μερικές περιπτώσεις από όλες τις πέντε εταιρείες παρασκευής στατινών. Μόνο ένα μέλος δεν είχε καθόλου οικονομικούς δεσμούς… Αυτό δεν φάνηκε τόσο καλό κι έτσι μετά από μια ημέρα ή περισσότερο, ένα άλλο σημείωμα εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα, προσπαθώντας να κάνει τις οδηγίες να φαίνονται πιο αξιόπιστες.»
Αυτό σημαίνει επιστήμη! Καταλάβατε λοιπόν τι παιχνίδι παίζεται; Οι φαρμακευτικές εταιρείες προκαλούν φόβο για τη χοληστερίνη και βάζουν τους χειραγωγούμενους γιατρούς να χαμηλώνουν τα φυσιολογικά επίπεδά της, ώστε όλοι μας να γίνουμε πελάτες των φαρμακευτικών εταιρειών και να παίρνουμε στατίνες, για να μειώσουμε τη χοληστερίνη.
Τεράστια τα κέρδη των φαρμακευτικών
Οι στατίνες, εμπορικά είναι γνωστές ως Atorvastatin (Lipitor), Fluvastatin (Lescol), Lovastatin (Mevacor), Pravastatin (Pravachol), Simvastatin (Zocor) και Rosuvastatin (Crestor). Σύμφωνα με την American Heart Association, πάνω από 105 εκατομμύρια αμερικανοί έχουν επίπεδα ολικής χοληστερίνης 200 mg/dl ή υψηλότερα. Για τη φαρμακευτική βιομηχανία αυτό αντιστοιχεί σε 105 εκατομμύρια δυνητικούς πελάτες.
Με σκοπό το χρηματικό κέρδος οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν εκτοξεύσει μια τεράστια καμπάνια φόβου για τη χοληστερίνη. Αυτή η καμπάνια έχει πείσει όλο τον κόσμο, ότι η LDL είναι κακή κι ότι τα ολικά επίπεδα χοληστερίνης πρέπει να παραμένουν κάτω από 200 mg/dl για την πρόληψη τής καρδιοπάθειας.
Οι επαγγελματίες κινδυνολόγοι τού NCEP, έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσουν ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ παρέχουν μια εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης γνωστά ως φιμπράτες και τη νεότερη τάξη φαρμάκων γνωστή ως στατίνες. Η μετατροπή υγιών ανθρώπων σε ασθενείς, αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές επιχειρηματικό μοντέλο για τις φαρμακοβιομηχανίες.
Οι στατίνες είναι τα φάρμακα, που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία. Τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης έφτασαν στις 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις το 2002. Το 2004 το Lipitor έγινε το πρώτο συνταγογραφόμενο φάρμακο, που έκανε περισσότερο από 10 δισεκατομμύρια ετήσιες πωλήσεις. Σήμερα, το Forbes Magazine, μας λέει, ότι οι στατίνες παρουσιάζουν 26 δισεκατομμύρια πωλήσεις.
Σοβαρές οι παρενέργειες των στατινών
Τα φάρμακα, που επεμβαίνουν στις φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες, συνήθως έχουν παρενέργειες. Αυτό συμβαίνει και με τις στατίνες. Οι φαρμακοβιομηχανίες στατινών προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι παρενέργειες των στατινών είναι σπάνιες και ήπιες κι αυτό είναι φυσικό να το κάνουν, διότι από τα φάρμακα αυτά έχουν μεγάλα κέρδη. Αυτά τα φάρμακα δίνονται σε εκατομμύρια ανθρώπους για μια ολόκληρη ζωή. Αρκεί να αναφέρουμε, ότι το 2002, τα κέρδη τής Pfizer από την Atorvastatin ήταν 9 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το BMJ (British Medical Journal), από 164 δοκιμές στατινών μόνο οι 48 ανέφεραν τον αριθμό των συμμετεχόντων και μία ή περισσότερες παρενέργειες, που προκλήθηκαν από το φάρμακο. (1) Μα είναι ιατρική αυτό; Υποτίθεται, ότι η ιατρική φροντίζει για την υγεία των ανθρώπων, αλλά τελικά φαίνεται, ότι η ιατρική είναι υποχείριο των φαρμακευτικών εταιρειών.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν στατίνες, για να μειώσουν τη χοληστερίνη. Οι στατίνες όμως, προκαλούν σοβαρές παρενέργειες.
Τερατογενέσεις
Οι στατίνες αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, διότι δεν έχουν ελεγχθεί σε έγκυες γυναίκες. Έτσι, οι εταιρείες φαρμάκων αναγράφουν, ότι το φάρμακο αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, για να είναι ασφαλείς. Υπάρχουν όμως δεδομένα, που δείχνουν, ότι οι στατίνες προκαλούν ανωμαλίες εμβρύου. Τον Απρίλιο τού 2004, ένα άρθρο δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine με τίτλο: «Central nervous system and limb anomalies in case reports of first trimester statin exposure.» Καθώς οι στατίνες αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, δεν υπήρχαν πολλά δεδομένα. Κατάφεραν όμως να βρουν 178 περιπτώσεις. Αυτός ο αριθμός μειώθηκε μέσα από ξαφνικές αποβολές και απώλεια παρακολούθησης σε ένα τελικό αριθμό 52 επιβεβαιωμένων περιπτώσεων. Από αυτές τις 52 υπήρχαν 20 αναφορές για δυσμορφία, όπως σοβαρές ανωμαλίες τού νευρικού συστήματος, μονόπλευρες ελλείψεις άκρων, σύνθετες ανωμαλίες κατωτέρων άκρων και πολλά άλλα.
Προκαλούν λοιπόν οι στατίνες τερατογένεση; 20 σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου σε 52 παιδιά είναι ένας εξαιρετικά σοβαρός αριθμός. Η μελέτη αυτή από μόνη της αποτελεί απόδειξη, ότι οι στατίνες είναι επικίνδυνες στην εγκυμοσύνη και προκαλούν σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου, μια πεποίθηση, που ενισχύεται από το γεγονός, ότι οι ανωμαλίες ταιριάζουν με τις γνωστές επιδράσεις τής αναστολής σύνθεσης χοληστερίνης στο έμβρυο.
Όμως και αυτό το αρνούνται οι φαρμακευτικές εταιρείες. Απλώς λένε, ότι τα φάρμακα αυτά δεν έχουν ελεγχθεί στην εγκυμοσύνη. Δεν αναφέρουν, ότι μπορεί να προκαλέσουν τερατογένεση.
Οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν
Οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο σε ανθρώπους. Αυτό μπορούν να το κάνουν μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση, που είναι η διάλυση τού σκελετικού μυός. Βασικά, οι μύες διαλύονται, τα παραπροϊόντα από αυτή τη διαδικασία καταστρέφουν τα νεφρά και μπορεί να επέλθει ο θάνατος από νεφρική ανεπάρκεια. Αυτό βέβαια, δεν είναι συνηθισμένο.
Σύμφωνα με μια αναφορά, στις ΗΠΑ υπήρχαν μόνο 871 αναφορές ραβδομυόλυσης με στατίνες, 38 από τις οποίες ήταν θανατηφόρες. Λίγα χρόνια μετά την εισαγωγή τής στατίνης Baycol τής Bayer, 50 ασθενείς, που πήραν το φάρμακο, αναφέρθηκε, ότι έχουν πεθάνει από νεφρική ανεπάρκεια και η Bayer αναγκάστηκε να το αποσύρει από την αγορά. Σύμφωνα με μια πιο πρόσφατη αναφορά τής Bayer, περισσότεροι από 100 ασθενείς είχαν πεθάνει από νεφρική ανεπάρκεια. Ο αριθμός των ασθενών, που ήταν σε θεραπεία διάλυσης ή έχουν μεταμόσχευση νεφρού λόγω αυτής τής παρενέργειας είναι άγνωστος.
Παγκόσμια προπαγάνδα για τις στατίνες. Προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι στατίνες αποτελούν τη λύση για την υψηλή χοληστερίνη.
Έχετε ποτέ ακούσει, ότι οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν; Η απάντηση είναι πιθανόν όχι. Για σκεφτείτε τι θα γινόταν αν μια φυτική ουσία, μια βιταμίνη ή ένα βότανο, που μπορούσε να μειώσει τη χοληστερίνη, είχε ως παρενέργεια, έστω και σπάνια, να προκαλέσει τον θάνατο σε ανθρώπους. Γιατί λοιπόν δεν έχετε ακούσει για αυτή την παρενέργεια των στατινών; Άρα ως εδώ έχουμε δύο σοβαρές παρενέργειες, που δεν έχετε ακούσει: τερατογένεση και ραβδομυόλυση, που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο. Ας προχωρήσουμε όμως και με άλλες παρενέργειες.
Μυοπάθεια
Το μεγάλο πρόβλημα με τις στατίνες δεν είναι ότι σκοτώνουν λίγες εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά, ότι δημιουργούν μια τεράστια γκάμα από ανεπιθύμητες ενέργειες, πολλές από τις οποίες περνάνε απαρατήρητες. Αισθάνεστε κουρασμένοι; Νιώθετε μυικούς πόνους; Ακόμα κι αν υποφέρετε από μια ολοκληρωμένη παρενέργεια, οι περισσότεροι γιατροί αρνούνται να δεχθούν, ότι αυτό μπορεί πιθανόν να έχει να κάνει με τις στατίνες που παίρνετε.
Αν και η ραβδομυόλυση είναι σπάνια, οι μυικοί πόνοι και η μυική αδυναμία είναι σχετικά συχνοί με τη χρήση στατινών. Οι στατίνες μπλοκάρουν ένα ένζυμο, που είναι απαραίτητο για την παραγωγή τής Mevalonate, που αποτελεί το δομικό λίθο όχι μόνο για τη χοληστερίνη, αλλά επίσης για ένα συστατικό, που ονομάζεται συνένζυμο Q10. Αυτό το συστατικό βρίσκεται στα μιτοχόνδρια των κυττάρων μας. Δεν παράγεται ενέργεια χωρίς αυτό το ζωτικό μόριο και η σημασία του είναι μεγάλη για τα μυικά κύτταρα. Και τα μυικά παράπονα είναι η πιο συχνή παρενέργεια από θεραπεία με στατίνες.
Η επίσημη άποψη είναι, ότι περίπου 1% των ανθρώπων, που παίρνουν στατίνες, θα υποφέρουν από μυικό πόνο ή αδυναμία. Ωστόσο, υπάρχουν δεδομένα, που δείχνουν, ότι ο αριθμός των ανθρώπων πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος. Ο dr. James K. Liao, διευθυντής τού τμήματος μυικής ιατρικής έρευνας στο Brigham & Women’s Hospital στη Βοστόνη και μεγάλος υποστηρικτής των στατινών, πιστεύει, ότι οι μυικοί πόνοι είναι πολύ περισσότερο κοινοί και συμβαίνουν στο 15 με 20% των ασθενών του.
Οι στατίνες είναι επικίνδυνες για την υγεία σας. Μπορούν να προκαλέσουν τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση), μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και αυτοκτονία, πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη, διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και καρκίνο.
Μια ερευνητική ομάδα στην Αυστρία, αποφάσισε να αναλύσει 111 ανθρώπους με οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία, που είχαν μπει σε θεραπεία με στατίνες και δεν παραπονέθηκαν για παρενέργειες. Οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν αν υπήρχαν σημάδια μυικής βλάβης. Χρησιμοποίησαν ένα τεστ για εντοπισμό οξειδωτικής βλάβης και βρήκαν, ότι 11 από τους ασθενείς είχαν σημαντικά βιοχημικά σημάδια οξειδωτικής βλάβης στους μύες τους.
Η ίδια ομάδα αυστριακών ερευνητών ανακάλυψε, ότι τα σχετιζόμενα με στατίνες μυικά προβλήματα είναι πολύ πιο πιθανό να συμβούν σε αυτούς, που κάνουν πολύ άσκηση. Εξέτασαν μια ομάδα επαγγελματιών αθλητών με οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία και βρήκαν, ότι μόνο 20% από αυτούς μπορούσαν να ανεχθούν τη χρήση στατινών χωρίς να υποφέρουν από μυικούς πόνους και αδυναμία. (2)
Ο dr. Peter Langsjoen και η ομάδα του από το East Texas Medical Center βρήκαν, ότι περισσότεροι από τους μισούς από 50 ασθενείς με καρδιοπάθεια, που ήταν σε θεραπεία με στατίνη, είχαν μυικά προβλήματα, τα οποία εξαφανίστηκαν στους περισσότερους από αυτούς, όταν σταμάτησαν να παίρνουν το φάρμακο. (3)
Αμνησία
Μια άλλη παρενέργεια των στατινών είναι, ότι μπορεί να προκαλέσουν αμνησία και γενικότερα προβλήματα μνήμης. Φυσικά, οι φαρμακευτικές εταιρείες αρνούνται να παραδεχτούν, ότι τα φάρμακά τους προκαλούν μια τόσο σοβαρή παρενέργεια.
Ας δούμε την περίπτωση ενός γιατρού στις ΗΠΑ, που ονομάζεται Duane Graveline. Είναι οικογενειακός γιατρός, αλλά έχει επίσης εκπαιδευτεί ως αστροναύτης στη NASA. Μερικά χρόνια πριν, βρέθηκε, ότι είχε υψηλά επίπεδα χοληστερίνης κι άρχισε θεραπεία με στατίνη. Μετά από λίγο καιρό υπέφερε από ένα συνταρακτικό επεισόδιο απώλειας μνήμης κι έτσι σταμάτησε να παίρνει στατίνη. Δεν είχε επιπλέον προβλήματα τον επόμενο χρόνο και έτσι ο γιατρός του τον έπεισε να ξαναρχίσει τη στατίνη. Σύντομα, άρχισε να υποφέρει από μια πιο σοβαρή απώλεια μνήμης κατά τη διάρκεια τής οποίας γύρισε στα εφηβικά του χρόνια ανίκανος να θυμηθεί, ότι είχε εκπαιδευτεί ως γιατρός. Αφού επανάκτησε τη μνήμη του, προβληματίστηκε τόσο από όλο το επεισόδιο, ώστε αποφάσισε να σταματήσει να παίρνει στατίνες.
Η διάγνωση των θεραπόντων γιατρών ήταν καθολική αμνησία άγνωστης αιτίας. Αρνούνταν να δεχτούν την πιθανότητα, ότι η στατίνη μπορούσε να είναι η αιτία. Έτσι, ο dr. Graveline δημοσίευσε μια επιστολή στην ιστοσελίδα, που ονομαζόταν People’s Pharmacy ρωτώντας, αν κάποιος άλλος, που έπαιρνε στατίνες, είχε υποφέρει από το ίδιο πράγμα. Αμέσως κατακλύστηκε από εκατοντάδες περιπτώσεις από ασθενείς, που περίγραφαν μια μεγάλη ποικιλία νοητικών παρενεργειών από αμνησία και σοβαρή απώλεια μνήμης μέχρι σύγχυση και αποπροσανατολισμό, όλα συνδεόμενα με τις στατίνες, περισσότερο με την Atorvastatin. Η απάντηση τής συμβατικής ιατρικής κοινότητας ήταν, ότι οι στατίνες είναι ασφαλείς και έχουν πολύ λίγες παρενέργειες.
Βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη, αυτοκτονία
Από τις αρχές της δεκαετίας τού ΄60, αναγνωρίστηκε, ότι οι άνθρωποι που έπαιρναν φάρμακα για τη μείωση τής χοληστερίνης, είχαν την τάση να πεθαίνουν πιο συχνά από βίαιους θανάτους, ατυχήματα, αυτοκτονίες κι άλλα παρόμοια. Αυτά είχαν θεωρηθεί τότε συμπτωματικά ευρήματα, διότι κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ένα χαμηλό επίπεδο χοληστερίνης μπορεί να συνδέεται με βίαιους θανάτους.
Πριν τριάντα χρόνια κανένας δεν ήξερε, ότι η χοληστερίνη έχει να κάνει με τη λειτουργία τού εγκεφάλου. Αυτό, παρά το γεγονός, ότι ο εγκέφαλος περιέχει 25% τού συνολικού ποσού χοληστερίνης στο σώμα και 2% τού συνολικού βάρους τού εγκεφάλου είναι χοληστερίνη. Ωστόσο, έχει πρόσφατα ανακαλυφθεί, ότι αν θέλουμε ο εγκέφαλος να λειτουργήσει, χρειάζεται χοληστερίνη. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη.)
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον dr. Frank Pfrieger εξέταζαν τη λειτουργία των νευρογλοιακών κυττάρων στον εγκέφαλο. Ήταν γνωστό, ότι αυτά τα κύτταρα έχουν έναν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των συνάψεων (των συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων). Ήταν επίσης γνωστό, ότι τα νευρογλοιακά κύτταρα απελευθερώνουν ένα συστατικό, το οποίο επιτρέπει τις συνάψεις να σχηματιστούν και να λειτουργήσουν. Χωρίς αυτό το συστατικό ο εγκέφαλός μας θα ήταν σχεδόν εντελώς άχρηστος. Και ποιο είναι αυτό το θαυματουργό συστατικό; Οι ερευνητές πρότειναν, ότι είναι η χοληστερίνη.
Ίσως γνωρίζετε τι είναι η σεροτονίνη. Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης είναι μια από τις κύριες εγκεφαλικές ανωμαλίες, που σχετίζονται με την κατάθλιψη. Και τι δουλειά έχει η σεροτονίνη με τη χοληστερίνη; Εκτός από τη σημαντική λειτουργία τής χοληστερίνης στον σχηματισμό συνάψεων έχει τώρα βρεθεί, ότι τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης μειώνουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Η χαμηλή σεροτονίνη έχει επίσης συνδεθεί με βία και επιθετικότητα. Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Jian Zhang εξέτασαν τη σύνδεση μεταξύ των χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης και τής ιστορίας σχολικής βίας. Οι ερευνητές συμπέραναν, ότι «ανάμεσα στα μη αφρικανικής καταγωγής παιδιά στην Αμερική, η χαμηλή ολική χοληστερίνη συνδέεται με σχολική βία και αποβολή κι ότι η χαμηλή ολική χοληστερίνη μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για επιθετικότητα. Τα αποτελέσματα τής μελέτης αυτής είναι σύμφωνα με την πλειονότητα των προηγούμενων μελετών, που εξέταζαν τις σχέσεις μεταξύ χαμηλής χοληστερίνης και διάφορων μορφών επιθετικότητας στους ενήλικες».
Το Royal College of Psychiatry, δημοσίευσε μια μελέτη, που εξέταζε το ρόλο τής χοληστερίνης στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Ο τίτλος τής μελέτης ήταν «Low cholesterol may indicate risk of suicide» (Η χαμηλή χοληστερίνη ίσως δείχνει κίνδυνο αυτοκτονίας). Η χαμηλή χοληστερίνη μπορεί με κάποιο τρόπο να επιδρά στη λειτουργία τού κεντρικού νευρικού συστήματος.
Θεωρείται, ότι η χοληστερίνη μπορεί να επιδράσει στη σεροτονίνη, ένα νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, τα χαμηλά επίπεδα τού οποίου συνδέονται -όχι μόνο με κατάθλιψη και αυτοκτονία, αλλά επίσης- με επιθετικότητα και παρορμητικότητα.
Σε μια επιθεώρηση δοκιμών, που έγιναν πριν την εισαγωγή των στατινών, ο Matthew Muldoon και η ομάδα του από το πανεπιστήμιο τού Pittsburgh στην Pensylvania βρήκαν, ότι ένας μεγάλος αριθμός θεραπευμένων ατόμων πέθαναν από βία ή αυτοκτονία. (4) Επίσης, επισήμαναν, ότι υπάρχει χαμηλή χοληστερίνη συχνότερα σε εγκληματίες και σε ανθρώπους με ασθένειες βίας ή επιθετική συμπεριφορά.
Ο David Horrobin, πρώην εκδότης τού Medical Hypotheses, έγραψε, ότι οι πιο σοβαρές συνέπειες των μέτρων μείωσης τής χοληστερίνης δεν είναι εμφανείς. Αν χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης προκαλούν βία και κατάθλιψη, τότε η επέμβαση για μείωση τής χοληστερίνης σε μεγάλη κλίμακα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γενική στροφή σε πιο βίαια πρότυπα συμπεριφοράς. Η αυξημένη αυτή βία έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη επιθετικότητα στη δουλειά και στην οικογένεια, περισσότερη παιδική κακομεταχείριση και περισσότερο ξυλοδαρμό γυναικών. Τέτοια γεγονότα δεν καταγράφονται στις δοκιμές.
Τα συμπεράσματα τού Muldoon και των συνεργατών του ενισχύθηκαν από μια σουηδική έρευνα περισσότερων από 50.000 ατόμων, που παρακολουθήθηκαν για 20 χρόνια. (5) Κατά τη διάρκεια των έξι πρώτων χρόνων, διαπράχθηκαν πέντε φορές περισσότερες αυτοκτονίες από αυτούς, των οποίων η χοληστερίνη ήταν χαμηλή σε σύγκριση με αυτούς, των οποίων η χοληστερίνη ήταν υψηλή.
Στη μελέτη Framingham, αυτοί, των οποίων η χοληστερίνη ήταν χαμηλότερη, είχαν χαμηλότερο βαθμό προσοχής, συγκέντρωσης και ευχέρειας λόγου από τους άλλους. (6)
Η Beatrice Golomb, καθηγήτρια ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής California στο San Diego, έχει αφιερώσει πολύ από τις έρευνές της στις παρενέργειες των στατινών και είναι η πιο καλά πληροφορημένη ερευνήτρια σε αυτό τον τομέα. Σε μια σχολαστική ανάλυση όλων των προηγούμενων μελετών σε αυτό το θέμα συμπέρανε, ότι η σύνδεση είναι αιτιολογική κι ότι ο κίνδυνος τής πρόκλησης βίαιης συμπεριφοράς πρέπει να λαμβάνεται υπ΄ όψη πριν οι γιατροί συμβουλέψουν μέτρα μείωσης τής χοληστερίνης. (7) Ανέφερε επίσης ασθενείς με σοβαρή ευερεθιστότητα στη θεραπεία στατινών. Όλοι αυτοί ξαναβρήκαν τη φυσική τους, πιο υπομονετική προσωπικότητα μετά τη διακοπή τής θεραπείας και τα συμπτώματα επανεμφανίστηκαν, όταν ξανάρχισαν τη θεραπεία με τα φάρμακα. (8)
Το άρθρο λόγω έκτασης έχει αναρτηθεί σε δύο μέρη.
Τέλος Α΄μέρους.
Διαβάστε το Β΄μέρος κάνοντας κλικ εδώ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Law MR., et al., Quantifying effect of statins on low-density lipoprotein cholesterol, ischaemic heart disease, and stroke: systematic review and meta-analysis, British Medical Journal 326 (7404), 1423, 2003.
2. Sinzinger H., et al., J Cardiovasc Pharm 40, 163-171, 2002; Sinzinger H., O’Grady J., Br J Clin Pharmacol 57, 525-528, 2004.
3. Langsjoen PH., et al., Biofactors 25, 147-152, 2005.
4. Muldoon MF., et al., BMJ 301, 309-314, 1990.
5. Morgan RE., et al., Lancet 341, 75-79, 1993.
6. Elias PK., et al., Psychosom Med 67, 24-30, 2005.
7. Golomb BA., Ann Intern Med 128, 478-487, 1998.
8. Golomb BA., Kane T., Dimsdale JE., QJM 97, 229-235, 2004.
Επιστροφή
από την κινδυνολογία για τη χοληστερίνη
και τις πωλήσεις των φαρμάκων που την μειώνουν,
τα οποία όμως, παρουσιάζουν σοβαρότατες παρενέργειες...
Έγραψε στις 26.12.2011 ο/η: Δημόπουλος Μάριος
54790 προβολές
Επιστροφή
Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσουν κινδυνολογώντας ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ παρέχουν μια εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης, τις στατίνες. Χειραγωγούμενοι γιατροί, συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής «φυσιολογικής/επιτρεπτής» χοληστερίνης. Αυτό σημαίνει, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και να προστατευτούμε δήθεν από την καρδιοπάθεια.
Οι στατίνες όμως, αποδεικνύονται πολύ επικίνδυνες για την υγεία μας. Μπορούν να προκαλέσουν τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση), μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και αυτοκτονία, πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη, διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και καρκίνο.
Πίσω από όλα αυτά κρύβονται βέβαια, τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Οι στατίνες είναι τα φάρμακα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία. Τα κέρδη των φαρμακευτικών έφτασαν -σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα- τα 26 δισεκατομμύρια δολάρια. Η μετατροπή υγιών ανθρώπων σε ασθενείς, αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές επιχειρηματικό μοντέλο για τις φαρμακοβιομηχανίες...
Οι στατίνες παρουσιάζουν πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις ετησίως.
Στατίνες και οικονομικά συμφέροντα
Οι γιατροί συνεχώς κατεβάζουν τα επίπεδα τής «φυσιολογικής/επιτρεπτής» χοληστερίνης. Έτσι, ενώ τα «φυσιολογικά» επίπεδα τής LDL θεωρούνται στα 100 με 115 mg/dl, νέες οδηγίες τα κατεβάζουν ακόμα πιο χαμηλά, στα 50 με 70 mg/dl. Αυτό σημαίνει, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να πάρουμε στατίνες, για να κατεβάσουμε τα επίπεδα τής χοληστερίνης μας και να προστατευτούμε από την καρδιοπάθεια. Πίσω από αυτές τις οδηγίες όμως, κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.
Ας δούμε τι αποκαλύπτει ένα δημοσίευμα τής Washington Post, το οποίο υπογράφει ο Jerome Kassirer, εκδότης τού New England Journal of Medicine και καθηγητής στο Tufts University School of Medicine: «Το NCEP (σ.σ. National Cholesterol Education Program), τμήμα τού NIH (National Institute of Health), αποκάλυψε σκληρότερες οδηγίες για τα επίπεδα τής χοληστερίνης, οδηγίες τόσο αυστηρές, που εκατομμύρια αμερικάνοι ευρισκόμενοι σε κίνδυνο για καρδιοπάθεια, θα πρέπει να πάρουν στατίνες, για να φτάσουν τα νέα χαμηλότερα όρια. Αυτό, που το NCEP δεν αποκάλυψε ήταν, ότι τα περισσότερα μέλη τού πάνελ, που βοήθησαν να γραφτούν οι συστάσεις, είχαν οικονομικούς δεσμούς με τις φαρμακευτικές εταιρείες, που προσδοκούσαν τεράστια κέρδη από την αυξημένη χρήση στατινών.
»Επικριτές, αμέσως διαμαρτυρήθηκαν για τους κρυφούς οικονομικούς δεσμούς και ζήτησαν να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Μέσα στις επόμενες ημέρες, οι σπόνσορες των οδηγιών -το NIH, η AHA (American Heart Association) και το ACC (American College of Cardiology)- δημοσίευσαν τις αποκαλύψεις στην ιστοσελίδα τού NCEP. Η έκταση των συνδέσεων ήταν εντυπωσιακή: από τα εννέα μέλη τού πάνελ, που έγραψαν τις οδηγίες, τα έξι είχαν επιχορηγήσεις έρευνας από τουλάχιστον τρεις και σε μερικές περιπτώσεις από όλες τις πέντε εταιρείες παρασκευής στατινών. Μόνο ένα μέλος δεν είχε καθόλου οικονομικούς δεσμούς… Αυτό δεν φάνηκε τόσο καλό κι έτσι μετά από μια ημέρα ή περισσότερο, ένα άλλο σημείωμα εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα, προσπαθώντας να κάνει τις οδηγίες να φαίνονται πιο αξιόπιστες.»
Αυτό σημαίνει επιστήμη! Καταλάβατε λοιπόν τι παιχνίδι παίζεται; Οι φαρμακευτικές εταιρείες προκαλούν φόβο για τη χοληστερίνη και βάζουν τους χειραγωγούμενους γιατρούς να χαμηλώνουν τα φυσιολογικά επίπεδά της, ώστε όλοι μας να γίνουμε πελάτες των φαρμακευτικών εταιρειών και να παίρνουμε στατίνες, για να μειώσουμε τη χοληστερίνη.
Τεράστια τα κέρδη των φαρμακευτικών
Οι στατίνες, εμπορικά είναι γνωστές ως Atorvastatin (Lipitor), Fluvastatin (Lescol), Lovastatin (Mevacor), Pravastatin (Pravachol), Simvastatin (Zocor) και Rosuvastatin (Crestor). Σύμφωνα με την American Heart Association, πάνω από 105 εκατομμύρια αμερικανοί έχουν επίπεδα ολικής χοληστερίνης 200 mg/dl ή υψηλότερα. Για τη φαρμακευτική βιομηχανία αυτό αντιστοιχεί σε 105 εκατομμύρια δυνητικούς πελάτες.
Με σκοπό το χρηματικό κέρδος οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν εκτοξεύσει μια τεράστια καμπάνια φόβου για τη χοληστερίνη. Αυτή η καμπάνια έχει πείσει όλο τον κόσμο, ότι η LDL είναι κακή κι ότι τα ολικά επίπεδα χοληστερίνης πρέπει να παραμένουν κάτω από 200 mg/dl για την πρόληψη τής καρδιοπάθειας.
Οι επαγγελματίες κινδυνολόγοι τού NCEP, έχουν καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσουν ένα δήθεν πρόβλημα, τη χοληστερίνη, ενώ παρέχουν μια εσφαλμένη λύση, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης γνωστά ως φιμπράτες και τη νεότερη τάξη φαρμάκων γνωστή ως στατίνες. Η μετατροπή υγιών ανθρώπων σε ασθενείς, αποδεικνύεται, ότι είναι ένα πολύ επικερδές επιχειρηματικό μοντέλο για τις φαρμακοβιομηχανίες.
Οι στατίνες είναι τα φάρμακα, που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία. Τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης έφτασαν στις 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήσεις το 2002. Το 2004 το Lipitor έγινε το πρώτο συνταγογραφόμενο φάρμακο, που έκανε περισσότερο από 10 δισεκατομμύρια ετήσιες πωλήσεις. Σήμερα, το Forbes Magazine, μας λέει, ότι οι στατίνες παρουσιάζουν 26 δισεκατομμύρια πωλήσεις.
Σοβαρές οι παρενέργειες των στατινών
Τα φάρμακα, που επεμβαίνουν στις φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες, συνήθως έχουν παρενέργειες. Αυτό συμβαίνει και με τις στατίνες. Οι φαρμακοβιομηχανίες στατινών προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι παρενέργειες των στατινών είναι σπάνιες και ήπιες κι αυτό είναι φυσικό να το κάνουν, διότι από τα φάρμακα αυτά έχουν μεγάλα κέρδη. Αυτά τα φάρμακα δίνονται σε εκατομμύρια ανθρώπους για μια ολόκληρη ζωή. Αρκεί να αναφέρουμε, ότι το 2002, τα κέρδη τής Pfizer από την Atorvastatin ήταν 9 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το BMJ (British Medical Journal), από 164 δοκιμές στατινών μόνο οι 48 ανέφεραν τον αριθμό των συμμετεχόντων και μία ή περισσότερες παρενέργειες, που προκλήθηκαν από το φάρμακο. (1) Μα είναι ιατρική αυτό; Υποτίθεται, ότι η ιατρική φροντίζει για την υγεία των ανθρώπων, αλλά τελικά φαίνεται, ότι η ιατρική είναι υποχείριο των φαρμακευτικών εταιρειών.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν στατίνες, για να μειώσουν τη χοληστερίνη. Οι στατίνες όμως, προκαλούν σοβαρές παρενέργειες.
Τερατογενέσεις
Οι στατίνες αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, διότι δεν έχουν ελεγχθεί σε έγκυες γυναίκες. Έτσι, οι εταιρείες φαρμάκων αναγράφουν, ότι το φάρμακο αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, για να είναι ασφαλείς. Υπάρχουν όμως δεδομένα, που δείχνουν, ότι οι στατίνες προκαλούν ανωμαλίες εμβρύου. Τον Απρίλιο τού 2004, ένα άρθρο δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine με τίτλο: «Central nervous system and limb anomalies in case reports of first trimester statin exposure.» Καθώς οι στατίνες αντεδείκνυνται στην εγκυμοσύνη, δεν υπήρχαν πολλά δεδομένα. Κατάφεραν όμως να βρουν 178 περιπτώσεις. Αυτός ο αριθμός μειώθηκε μέσα από ξαφνικές αποβολές και απώλεια παρακολούθησης σε ένα τελικό αριθμό 52 επιβεβαιωμένων περιπτώσεων. Από αυτές τις 52 υπήρχαν 20 αναφορές για δυσμορφία, όπως σοβαρές ανωμαλίες τού νευρικού συστήματος, μονόπλευρες ελλείψεις άκρων, σύνθετες ανωμαλίες κατωτέρων άκρων και πολλά άλλα.
Προκαλούν λοιπόν οι στατίνες τερατογένεση; 20 σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου σε 52 παιδιά είναι ένας εξαιρετικά σοβαρός αριθμός. Η μελέτη αυτή από μόνη της αποτελεί απόδειξη, ότι οι στατίνες είναι επικίνδυνες στην εγκυμοσύνη και προκαλούν σοβαρές ανωμαλίες εμβρύου, μια πεποίθηση, που ενισχύεται από το γεγονός, ότι οι ανωμαλίες ταιριάζουν με τις γνωστές επιδράσεις τής αναστολής σύνθεσης χοληστερίνης στο έμβρυο.
Όμως και αυτό το αρνούνται οι φαρμακευτικές εταιρείες. Απλώς λένε, ότι τα φάρμακα αυτά δεν έχουν ελεγχθεί στην εγκυμοσύνη. Δεν αναφέρουν, ότι μπορεί να προκαλέσουν τερατογένεση.
Οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν
Οι στατίνες μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο σε ανθρώπους. Αυτό μπορούν να το κάνουν μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση, που είναι η διάλυση τού σκελετικού μυός. Βασικά, οι μύες διαλύονται, τα παραπροϊόντα από αυτή τη διαδικασία καταστρέφουν τα νεφρά και μπορεί να επέλθει ο θάνατος από νεφρική ανεπάρκεια. Αυτό βέβαια, δεν είναι συνηθισμένο.
Σύμφωνα με μια αναφορά, στις ΗΠΑ υπήρχαν μόνο 871 αναφορές ραβδομυόλυσης με στατίνες, 38 από τις οποίες ήταν θανατηφόρες. Λίγα χρόνια μετά την εισαγωγή τής στατίνης Baycol τής Bayer, 50 ασθενείς, που πήραν το φάρμακο, αναφέρθηκε, ότι έχουν πεθάνει από νεφρική ανεπάρκεια και η Bayer αναγκάστηκε να το αποσύρει από την αγορά. Σύμφωνα με μια πιο πρόσφατη αναφορά τής Bayer, περισσότεροι από 100 ασθενείς είχαν πεθάνει από νεφρική ανεπάρκεια. Ο αριθμός των ασθενών, που ήταν σε θεραπεία διάλυσης ή έχουν μεταμόσχευση νεφρού λόγω αυτής τής παρενέργειας είναι άγνωστος.
Παγκόσμια προπαγάνδα για τις στατίνες. Προσπαθούν να μας πείσουν, ότι οι στατίνες αποτελούν τη λύση για την υψηλή χοληστερίνη.
Έχετε ποτέ ακούσει, ότι οι στατίνες μπορεί να σας σκοτώσουν; Η απάντηση είναι πιθανόν όχι. Για σκεφτείτε τι θα γινόταν αν μια φυτική ουσία, μια βιταμίνη ή ένα βότανο, που μπορούσε να μειώσει τη χοληστερίνη, είχε ως παρενέργεια, έστω και σπάνια, να προκαλέσει τον θάνατο σε ανθρώπους. Γιατί λοιπόν δεν έχετε ακούσει για αυτή την παρενέργεια των στατινών; Άρα ως εδώ έχουμε δύο σοβαρές παρενέργειες, που δεν έχετε ακούσει: τερατογένεση και ραβδομυόλυση, που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο. Ας προχωρήσουμε όμως και με άλλες παρενέργειες.
Μυοπάθεια
Το μεγάλο πρόβλημα με τις στατίνες δεν είναι ότι σκοτώνουν λίγες εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά, ότι δημιουργούν μια τεράστια γκάμα από ανεπιθύμητες ενέργειες, πολλές από τις οποίες περνάνε απαρατήρητες. Αισθάνεστε κουρασμένοι; Νιώθετε μυικούς πόνους; Ακόμα κι αν υποφέρετε από μια ολοκληρωμένη παρενέργεια, οι περισσότεροι γιατροί αρνούνται να δεχθούν, ότι αυτό μπορεί πιθανόν να έχει να κάνει με τις στατίνες που παίρνετε.
Αν και η ραβδομυόλυση είναι σπάνια, οι μυικοί πόνοι και η μυική αδυναμία είναι σχετικά συχνοί με τη χρήση στατινών. Οι στατίνες μπλοκάρουν ένα ένζυμο, που είναι απαραίτητο για την παραγωγή τής Mevalonate, που αποτελεί το δομικό λίθο όχι μόνο για τη χοληστερίνη, αλλά επίσης για ένα συστατικό, που ονομάζεται συνένζυμο Q10. Αυτό το συστατικό βρίσκεται στα μιτοχόνδρια των κυττάρων μας. Δεν παράγεται ενέργεια χωρίς αυτό το ζωτικό μόριο και η σημασία του είναι μεγάλη για τα μυικά κύτταρα. Και τα μυικά παράπονα είναι η πιο συχνή παρενέργεια από θεραπεία με στατίνες.
Η επίσημη άποψη είναι, ότι περίπου 1% των ανθρώπων, που παίρνουν στατίνες, θα υποφέρουν από μυικό πόνο ή αδυναμία. Ωστόσο, υπάρχουν δεδομένα, που δείχνουν, ότι ο αριθμός των ανθρώπων πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος. Ο dr. James K. Liao, διευθυντής τού τμήματος μυικής ιατρικής έρευνας στο Brigham & Women’s Hospital στη Βοστόνη και μεγάλος υποστηρικτής των στατινών, πιστεύει, ότι οι μυικοί πόνοι είναι πολύ περισσότερο κοινοί και συμβαίνουν στο 15 με 20% των ασθενών του.
Οι στατίνες είναι επικίνδυνες για την υγεία σας. Μπορούν να προκαλέσουν τερατογένεση, θάνατο (μέσα από μια παρενέργεια γνωστή ως ραβδομυόλυση), μυοπάθεια, αμνησία, βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και αυτοκτονία, πολυνευροπάθεια, ανικανότητα, ηπατική βλάβη, διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και καρκίνο.
Μια ερευνητική ομάδα στην Αυστρία, αποφάσισε να αναλύσει 111 ανθρώπους με οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία, που είχαν μπει σε θεραπεία με στατίνες και δεν παραπονέθηκαν για παρενέργειες. Οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν αν υπήρχαν σημάδια μυικής βλάβης. Χρησιμοποίησαν ένα τεστ για εντοπισμό οξειδωτικής βλάβης και βρήκαν, ότι 11 από τους ασθενείς είχαν σημαντικά βιοχημικά σημάδια οξειδωτικής βλάβης στους μύες τους.
Η ίδια ομάδα αυστριακών ερευνητών ανακάλυψε, ότι τα σχετιζόμενα με στατίνες μυικά προβλήματα είναι πολύ πιο πιθανό να συμβούν σε αυτούς, που κάνουν πολύ άσκηση. Εξέτασαν μια ομάδα επαγγελματιών αθλητών με οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία και βρήκαν, ότι μόνο 20% από αυτούς μπορούσαν να ανεχθούν τη χρήση στατινών χωρίς να υποφέρουν από μυικούς πόνους και αδυναμία. (2)
Ο dr. Peter Langsjoen και η ομάδα του από το East Texas Medical Center βρήκαν, ότι περισσότεροι από τους μισούς από 50 ασθενείς με καρδιοπάθεια, που ήταν σε θεραπεία με στατίνη, είχαν μυικά προβλήματα, τα οποία εξαφανίστηκαν στους περισσότερους από αυτούς, όταν σταμάτησαν να παίρνουν το φάρμακο. (3)
Αμνησία
Μια άλλη παρενέργεια των στατινών είναι, ότι μπορεί να προκαλέσουν αμνησία και γενικότερα προβλήματα μνήμης. Φυσικά, οι φαρμακευτικές εταιρείες αρνούνται να παραδεχτούν, ότι τα φάρμακά τους προκαλούν μια τόσο σοβαρή παρενέργεια.
Ας δούμε την περίπτωση ενός γιατρού στις ΗΠΑ, που ονομάζεται Duane Graveline. Είναι οικογενειακός γιατρός, αλλά έχει επίσης εκπαιδευτεί ως αστροναύτης στη NASA. Μερικά χρόνια πριν, βρέθηκε, ότι είχε υψηλά επίπεδα χοληστερίνης κι άρχισε θεραπεία με στατίνη. Μετά από λίγο καιρό υπέφερε από ένα συνταρακτικό επεισόδιο απώλειας μνήμης κι έτσι σταμάτησε να παίρνει στατίνη. Δεν είχε επιπλέον προβλήματα τον επόμενο χρόνο και έτσι ο γιατρός του τον έπεισε να ξαναρχίσει τη στατίνη. Σύντομα, άρχισε να υποφέρει από μια πιο σοβαρή απώλεια μνήμης κατά τη διάρκεια τής οποίας γύρισε στα εφηβικά του χρόνια ανίκανος να θυμηθεί, ότι είχε εκπαιδευτεί ως γιατρός. Αφού επανάκτησε τη μνήμη του, προβληματίστηκε τόσο από όλο το επεισόδιο, ώστε αποφάσισε να σταματήσει να παίρνει στατίνες.
Η διάγνωση των θεραπόντων γιατρών ήταν καθολική αμνησία άγνωστης αιτίας. Αρνούνταν να δεχτούν την πιθανότητα, ότι η στατίνη μπορούσε να είναι η αιτία. Έτσι, ο dr. Graveline δημοσίευσε μια επιστολή στην ιστοσελίδα, που ονομαζόταν People’s Pharmacy ρωτώντας, αν κάποιος άλλος, που έπαιρνε στατίνες, είχε υποφέρει από το ίδιο πράγμα. Αμέσως κατακλύστηκε από εκατοντάδες περιπτώσεις από ασθενείς, που περίγραφαν μια μεγάλη ποικιλία νοητικών παρενεργειών από αμνησία και σοβαρή απώλεια μνήμης μέχρι σύγχυση και αποπροσανατολισμό, όλα συνδεόμενα με τις στατίνες, περισσότερο με την Atorvastatin. Η απάντηση τής συμβατικής ιατρικής κοινότητας ήταν, ότι οι στατίνες είναι ασφαλείς και έχουν πολύ λίγες παρενέργειες.
Βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη, αυτοκτονία
Από τις αρχές της δεκαετίας τού ΄60, αναγνωρίστηκε, ότι οι άνθρωποι που έπαιρναν φάρμακα για τη μείωση τής χοληστερίνης, είχαν την τάση να πεθαίνουν πιο συχνά από βίαιους θανάτους, ατυχήματα, αυτοκτονίες κι άλλα παρόμοια. Αυτά είχαν θεωρηθεί τότε συμπτωματικά ευρήματα, διότι κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ένα χαμηλό επίπεδο χοληστερίνης μπορεί να συνδέεται με βίαιους θανάτους.
Πριν τριάντα χρόνια κανένας δεν ήξερε, ότι η χοληστερίνη έχει να κάνει με τη λειτουργία τού εγκεφάλου. Αυτό, παρά το γεγονός, ότι ο εγκέφαλος περιέχει 25% τού συνολικού ποσού χοληστερίνης στο σώμα και 2% τού συνολικού βάρους τού εγκεφάλου είναι χοληστερίνη. Ωστόσο, έχει πρόσφατα ανακαλυφθεί, ότι αν θέλουμε ο εγκέφαλος να λειτουργήσει, χρειάζεται χοληστερίνη. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη.)
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον dr. Frank Pfrieger εξέταζαν τη λειτουργία των νευρογλοιακών κυττάρων στον εγκέφαλο. Ήταν γνωστό, ότι αυτά τα κύτταρα έχουν έναν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των συνάψεων (των συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων). Ήταν επίσης γνωστό, ότι τα νευρογλοιακά κύτταρα απελευθερώνουν ένα συστατικό, το οποίο επιτρέπει τις συνάψεις να σχηματιστούν και να λειτουργήσουν. Χωρίς αυτό το συστατικό ο εγκέφαλός μας θα ήταν σχεδόν εντελώς άχρηστος. Και ποιο είναι αυτό το θαυματουργό συστατικό; Οι ερευνητές πρότειναν, ότι είναι η χοληστερίνη.
Ίσως γνωρίζετε τι είναι η σεροτονίνη. Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης είναι μια από τις κύριες εγκεφαλικές ανωμαλίες, που σχετίζονται με την κατάθλιψη. Και τι δουλειά έχει η σεροτονίνη με τη χοληστερίνη; Εκτός από τη σημαντική λειτουργία τής χοληστερίνης στον σχηματισμό συνάψεων έχει τώρα βρεθεί, ότι τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης μειώνουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Η χαμηλή σεροτονίνη έχει επίσης συνδεθεί με βία και επιθετικότητα. Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Jian Zhang εξέτασαν τη σύνδεση μεταξύ των χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης και τής ιστορίας σχολικής βίας. Οι ερευνητές συμπέραναν, ότι «ανάμεσα στα μη αφρικανικής καταγωγής παιδιά στην Αμερική, η χαμηλή ολική χοληστερίνη συνδέεται με σχολική βία και αποβολή κι ότι η χαμηλή ολική χοληστερίνη μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για επιθετικότητα. Τα αποτελέσματα τής μελέτης αυτής είναι σύμφωνα με την πλειονότητα των προηγούμενων μελετών, που εξέταζαν τις σχέσεις μεταξύ χαμηλής χοληστερίνης και διάφορων μορφών επιθετικότητας στους ενήλικες».
Το Royal College of Psychiatry, δημοσίευσε μια μελέτη, που εξέταζε το ρόλο τής χοληστερίνης στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Ο τίτλος τής μελέτης ήταν «Low cholesterol may indicate risk of suicide» (Η χαμηλή χοληστερίνη ίσως δείχνει κίνδυνο αυτοκτονίας). Η χαμηλή χοληστερίνη μπορεί με κάποιο τρόπο να επιδρά στη λειτουργία τού κεντρικού νευρικού συστήματος.
Θεωρείται, ότι η χοληστερίνη μπορεί να επιδράσει στη σεροτονίνη, ένα νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, τα χαμηλά επίπεδα τού οποίου συνδέονται -όχι μόνο με κατάθλιψη και αυτοκτονία, αλλά επίσης- με επιθετικότητα και παρορμητικότητα.
Σε μια επιθεώρηση δοκιμών, που έγιναν πριν την εισαγωγή των στατινών, ο Matthew Muldoon και η ομάδα του από το πανεπιστήμιο τού Pittsburgh στην Pensylvania βρήκαν, ότι ένας μεγάλος αριθμός θεραπευμένων ατόμων πέθαναν από βία ή αυτοκτονία. (4) Επίσης, επισήμαναν, ότι υπάρχει χαμηλή χοληστερίνη συχνότερα σε εγκληματίες και σε ανθρώπους με ασθένειες βίας ή επιθετική συμπεριφορά.
Ο David Horrobin, πρώην εκδότης τού Medical Hypotheses, έγραψε, ότι οι πιο σοβαρές συνέπειες των μέτρων μείωσης τής χοληστερίνης δεν είναι εμφανείς. Αν χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης προκαλούν βία και κατάθλιψη, τότε η επέμβαση για μείωση τής χοληστερίνης σε μεγάλη κλίμακα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γενική στροφή σε πιο βίαια πρότυπα συμπεριφοράς. Η αυξημένη αυτή βία έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη επιθετικότητα στη δουλειά και στην οικογένεια, περισσότερη παιδική κακομεταχείριση και περισσότερο ξυλοδαρμό γυναικών. Τέτοια γεγονότα δεν καταγράφονται στις δοκιμές.
Τα συμπεράσματα τού Muldoon και των συνεργατών του ενισχύθηκαν από μια σουηδική έρευνα περισσότερων από 50.000 ατόμων, που παρακολουθήθηκαν για 20 χρόνια. (5) Κατά τη διάρκεια των έξι πρώτων χρόνων, διαπράχθηκαν πέντε φορές περισσότερες αυτοκτονίες από αυτούς, των οποίων η χοληστερίνη ήταν χαμηλή σε σύγκριση με αυτούς, των οποίων η χοληστερίνη ήταν υψηλή.
Στη μελέτη Framingham, αυτοί, των οποίων η χοληστερίνη ήταν χαμηλότερη, είχαν χαμηλότερο βαθμό προσοχής, συγκέντρωσης και ευχέρειας λόγου από τους άλλους. (6)
Η Beatrice Golomb, καθηγήτρια ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής California στο San Diego, έχει αφιερώσει πολύ από τις έρευνές της στις παρενέργειες των στατινών και είναι η πιο καλά πληροφορημένη ερευνήτρια σε αυτό τον τομέα. Σε μια σχολαστική ανάλυση όλων των προηγούμενων μελετών σε αυτό το θέμα συμπέρανε, ότι η σύνδεση είναι αιτιολογική κι ότι ο κίνδυνος τής πρόκλησης βίαιης συμπεριφοράς πρέπει να λαμβάνεται υπ΄ όψη πριν οι γιατροί συμβουλέψουν μέτρα μείωσης τής χοληστερίνης. (7) Ανέφερε επίσης ασθενείς με σοβαρή ευερεθιστότητα στη θεραπεία στατινών. Όλοι αυτοί ξαναβρήκαν τη φυσική τους, πιο υπομονετική προσωπικότητα μετά τη διακοπή τής θεραπείας και τα συμπτώματα επανεμφανίστηκαν, όταν ξανάρχισαν τη θεραπεία με τα φάρμακα. (8)
Το άρθρο λόγω έκτασης έχει αναρτηθεί σε δύο μέρη.
Τέλος Α΄μέρους.
Διαβάστε το Β΄μέρος κάνοντας κλικ εδώ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Law MR., et al., Quantifying effect of statins on low-density lipoprotein cholesterol, ischaemic heart disease, and stroke: systematic review and meta-analysis, British Medical Journal 326 (7404), 1423, 2003.
2. Sinzinger H., et al., J Cardiovasc Pharm 40, 163-171, 2002; Sinzinger H., O’Grady J., Br J Clin Pharmacol 57, 525-528, 2004.
3. Langsjoen PH., et al., Biofactors 25, 147-152, 2005.
4. Muldoon MF., et al., BMJ 301, 309-314, 1990.
5. Morgan RE., et al., Lancet 341, 75-79, 1993.
6. Elias PK., et al., Psychosom Med 67, 24-30, 2005.
7. Golomb BA., Ann Intern Med 128, 478-487, 1998.
8. Golomb BA., Kane T., Dimsdale JE., QJM 97, 229-235, 2004.
Επιστροφή
On-News: ΕΜΒΟΛΙΑ: Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΕΝΕΣΗ
On-News: ΕΜΒΟΛΙΑ: Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΕΝΕΣΗ: 80 γιατροί υπογράφουν εγγράφως, ότι τα εμβόλια αποτελούν σημαντικό κίνδυνο βλάβης για την υγεία των παιδιών ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)