Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΜΕΤΑΛΛΑ, ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΊΝΕΣ ΣΤΗ...
ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΜΕΤΑΛΛΑ, ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΊΝΕΣ ΣΤΗ...: Μέταλλα και Ιχνοστοιχεία Τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία ήταν γνωστά πολύ πριν ανακαλυφθούν οι βιταμίνες. Όταν όμω...
ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ (ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ...
ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ (ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ...: ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ (ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, 3 αμύγδαλα/ημέρα και δεν θα πάθετε ποτέ καρκίνο!) ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ...
ΑΡΧΙΚΗΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΝΕΑΣτη Ρώμη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Στη Ρώμη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου| Εκτύπωση | Δημιουργήθηκε στις Τετάρτη, 10 Οκτώβριος 2012 Συντάχθηκε από τον/την Romfea.gr
Γράφει η Romfea.gr
Στη Ρώμη μετέβη σήμερα, Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στη Ρώμη θα συμμετάσχει και θα μιλήσει, στους εορτασμούς επί τη συμπληρώσει 50 ετών από την σύγκληση της Β΄ Συνόδου του Βατικανού.
Τον κ. Βαρθολομαίο θα συνοδεύουν στην Ρώμη, ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ και ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιταλίας κ. Γεννάδιος.
Τέλος να σημειωθεί ότι ο Πατριάρχης επισκέπτεται την Ρώμη, μετά από πρόσκληση του Πάπα Βενέδικτου 16ου.
Μήνυμα στο Βερολίνο να προχωρήσει η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη Oλάντ-Ραχόι: «Εξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν μια συνολική αποτυχία για την ΕΕ» ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
Τελευταία ενημέρωση: 10/10/2012 19:08
Web-Only
Υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ και της ανάγκης εξεύρεσης οριστικής λύσης έως το τέλος του έτους τάχθηκαν ο Φρανσουά Ολάντ και ο Μαριάνο Ραχόι, μετά τη συνάντησή τους στο Παρίσι. «Πρέπει να βρούμε λύση για την Ελλάδα μόλις παραλάβουμε την έκθεση της τρόϊκας. Εφόσον η Ελλάδα επιβεβαιώσει τις δεσμεύσεις της, θα πρέπει να αποκτήσει την υποστήριξη της Ευρώπης. Δεν υπάρχει αμφιβολία για τη δική μας θέληση ότι η Ελλάδα θα παραμείνει πλήρως στην ευρωζώνη», ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της Γαλλίας. «Ολοι μας θα πρέπει να σεβαστούμε τις δεσμεύσεις μας. Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν μια συνολική αποτυχία για την ΕΕ, μια αποτυχία που δεν μπορούμε να αποδεχθούμε», είπε ο Πρωθυπουργός της Ισπανίας. Παράλληλα, η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι «στην Ελλάδα συμβαίνουν και καλά πράγματα».
«Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι μαζί θα μπορέσουμε να βρούμε τους τρόπους ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της και οι άλλες χώρες να πάρουν τις αποφάσεις που αρμόζουν για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ», πρόσθεσε ο Μαριάνο Ραχόι.
Παράλληλα, οι δύο ηγέτες έστειλαν κοινό μήνυμα προς το Βερολίνο για την ανάγκη να προχωρήσει με γοργότερους ρυθμούς η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη.
Ο Μαριάνο Ραχόι αναγνώρισε ότι στα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το ΔΝΤ για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη δεν είναι ικανοποιητικά, «ούτε για την Ισπανία, ούτε για τις υπόλοιπες χώρες».
Για την Ισπανία συμπλήρωσε ότι ισχύει το ποσοστό ύφεσης 1,7% για το 2012, «όμως τελικά μπορεί η εικόνα να είναι καλύτερη από την πρόβλεψή μας».
Αν δεν υπάρχει ανάπτυξη στην Ισπανία, ούτε στη Γαλλία μπορεί να υπάρξει θετικός ρυθμός, είχε πει λίγο νωρίτερα ο γάλλος πρόεδρος, απαντώντας στην ίδια ερώτηση.
Λαγκάρντ: Συμβαίνουν καλά πράγματα στην Ελλάδα
Εν τω μεταξύ, η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ επανέλαβε - μέσω του πρακτορείου οικονομικών ειδήσεων Bloomberg - τις θέσεις της περί προόδου στην Ελλάδα, αλλά και ανάγκης να γίνουν και άλλα.
Η Κριστίν Λαγκάρντ τόνισε ότι είναι λάθος να θεωρεί κανείς πως οι προσπάθειες για να βοηθηθεί η Ελλάδα αποτυγχάνουν.
Στην επισήμανση του δημοσιογράφου ότι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, η κυρία Λαγκάρντ σημείωσε ότι στην Ελλάδα «συμβαίνουν και καλά πράγματα» και ως παράδειγμα έφερε τη βελτίωση στον τομέα της δημοσιονομικής προσαρμογής και της ανταγωνιστικότητας.
GRÈCE Des anti-Merkel bêtes et méchants
Des manifestants déguisés en nazis, lors de la visite d'Angela Merkel à Athènes, le 9 octobre.
Γκάελ /Flickr
La visite d’Angela Merkel à Athènes, le 9 octobre, a donné lieu à des manifestations au cours desquelles la chancelière a été caricaturée en Hitler. Des excès qui confinent à la bêtise et qui empêchent les Grecs d’affronter leurs responsabilités, réagit un journaliste français.
Jean Quatremer
Environ 25 000 Grecs ont protesté contre la visite d’Angela Merkel, la chancelière allemande, à Athènes, la première depuis le début de la crise de la zone euro. Pour ces manifestants, pas de doute : la responsable de leur situation dramatique est l’Allemagne, ce nouveau Reich accusé de saigner leur pays. Des drapeaux nazis ont été brandis, des manifestants ont même arboré l’uniforme de la Wehrmacht.
Cette démonstration, qui n’est pas une première depuis le début de la crise grecque (Merkel a souvent été caricaturée en Hitler), est intéressante parce qu’elle révèle une certaine mentalité. Car on peut chercher dans les autres pays en difficulté financière, que ce soit au Portugal, en Irlande, en Espagne, en Italie ou à Chypre, on ne trouve nulle part de telles démonstrations de germanophobie délirantes.
Les Grecs doivent payer l'addition
C’est ce qui distingue radicalement la Grèce de ses partenaires : une partie de la population, certes encouragée par ses politiciens, préfère rendre l’étranger responsable de ses problèmes plutôt que de se remettre en question. Il est vrai que bouc émissaire vient du grec ancien "bouc à Azazel". Ainsi, au printemps 2010, le vice-premier ministre grec, le socialiste Theodore Pangalos, a rappelé que l’Allemagne n’avait jamais payé ses dettes de guerre à la suite de l’occupation nazie du pays. En décembre de la même année, le secrétaire d'Etat aux finances, Philippos Sahinidis, a chiffré la dette allemande envers son pays à 162 milliards d'euros. Bref, l’Allemagne doit payer pour aider la Grèce, car c’est elle qui est débitrice.
Après trois ans de crise, une partie de la société grecque refuse donc d’admettre qu’elle ne doit sa situation qu’à elle-même. Personne n’a imposé aux Grecs l’un des Etats les plus corrompus de la planète. Personne ne les a forcés à des dépenses militaires délirantes, à exonérer d’impôts clergé et armateurs, à laisser la majorité de la population frauder le fisc, à mentir pour se qualifier pour l’euro, à s’endetter jusqu’à plus soif, à laisser dériver les salaires, à ne pas profiter des bas taux d’intérêt de leur dette pour investir dans leur économie, etc., etc. On peut certes reprocher aux Européens d’avoir fermé les yeux sur ces dérives connues de tous. Mais les Grecs ne sont pas des grands enfants.
Aujourd’hui que les marchés ont brûlé ce qu’ils ont aimé, les Grecs doivent payer l’addition. C’est désagréable, nul ne le conteste. Pas plus que personne ne conteste que la potion administrée ne l’est pas forcément avec douceur, mais la zone euro n’a pas l’expérience de ce genre de situation et a sans doute fait des erreurs en exigeant trop d’un pays sans Etat. Tout comme l’Allemagne, qui a rechigné à aider la Grèce au début de la crise, a sans doute concouru à son aggravation.
Une poignée de crétins
Mais la zone euro et l’Allemagne ont finalement répondu présents : 240 milliards d’euros d’aide (sous forme de prêts) qui ont permis à la Grèce d’honorer ses échéances, auxquels se rajoutent plus de 50 milliards d’obligations grecques rachetées par la Banque centrale européenne, la plus grande restructuration de dettes de toute l’histoire moderne, 15 milliards d’euros d’aide financière sur deux ans, une assistance technique (européenne et bilatérale dont allemande) sans précédent pour aider à la construction d’un Etat moderne, etc.
L’alternative ? Il n’y en pas de moins douloureuse. Les Grecs, dans leur très grande majorité, ne veulent d’ailleurs pas quitter la zone euro, car ils savent qu’une faillite pure et simple serait infiniment plus douloureuse que le traitement qu’ils subissent.
En se rendant à Athènes, dans un geste spectaculaire, la chancelière reconnaît les efforts accomplis par le gouvernement Samaras et vient affirmer qu’elle ne souhaite pas (plus ?) la sortie de la Grèce de la zone euro, alors que son opinion publique y reste favorable. Alors, brandir des drapeaux nazis est non seulement indigne, mais imbécile et ne peut qu’envenimer la situation : les Allemands, dont la démocratie est l’une des plus exemplaires du monde, ne vont guère goûter d’être ainsi ramenés une nouvelle fois au nazisme par un pays qui n'est pas un exemple de démocratie.
On peut se rassurer en pensant qu’il n’y a finalement eu que 25 000 manifestants et une poignée de crétins brandissant des drapeaux nazis (dans un pays qui a envoyé un groupuscule néonazi au Parlement, ce qui est savoureux). A tout le moins, cela devrait encourager la Grèce à se doter d’une législation punissant ce type d’appel à la haine.
GRÈCE-ALLEMAGNE Il fallait y aller plus tôt, Angela 10 octobre 2012 FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG FRANCFORT
Réagir
Text larger
Text smaller
Envoyer
Imprimer
Corax
Un signe de bonne volonté, un symbole, un geste… La presse allemande salue depuis plusieurs jours la visite de la chancelière à Athènes comme purement amicale. Mais elle est bien peu de chose et intervient trop tard aux yeux de la Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Nils Minkmar
Athènes, midi et demie. Les cheveux ne tiennent pas en place. Un fâcheux vent latéral agaçait hier la chancelière à son arrivée à Athènes et gâchait les photos, comme si Eole avait délié son sac contenant les vents impétueux.
C’était une arrivée à sensation, retransmise en direct à la télévision, qui faisait penser à l’atterrissage de Sadat en Israël ou de Nixon en Chine. Une intensité dramatique surprenante qui ne s’imposait pas.
Thérapie de couple
Il est dommage que ce voyage intervienne si tard. Au moment de serrer les mains sur la piste d’atterrissage, la chancelière était tout de même contente de retrouver un visage connu : "I remember", a-t-on pu l’entendre susurrer. Tout le cabinet était là, Premier ministre compris, formant une haie d’honneur sur le tarmac. Un accueil qui semblait moins relever du protocole que du climat de panique. Le commentateur grec précisait sur [la chaîne d’information allemande] Phoenix : "Je crois que le seul à y avoir eu droit était de Gaulle". Angela Merkel et les Grecs, c’est déjà une vraie saga sentimentale, et hier, sonnait enfin l’heure de la thérapie de couple.
Lors de la conférence de presse, la chancelière s’est hélas gardée de recourir aux outils pourtant éprouvés d’aide à la communication des Grecs, comme la métaphore, le symbole ou le mythe. Il se serait agi de l’expertise d’un dégât des eaux dans un garage qu’elle ne se serait pas exprimée différemment. En revanche, elle regardait son voisin, Antonis Samaras, comme s’il allait exploser d’un instant à l’autre.
Le discours paradoxal a donc continué : les contribuables allemands mettent des sommes faramineuses à la disposition des Grecs, certes, mais les mots d’explication se font désirer. Angela Merkel aurait pu saluer le fait que les Grecs souhaitent reprendre leur destin en main et mettre le holà à la corruption et au clientélisme.
Pragmatisme protestant
En filigrane de son discours, voilà ce que l’on a entendu : "Nous avons obtenu beaucoup, ce qui a été très dur pour les gens de votre pays !" Elle a ensuite constaté fièrement que l’Allemagne était "la partenaire de la Grèce sur les chemins difficiles". En insistant sur le fait que les chemins en question étaient aussi très boueux.
C’était une leçon de pragmatisme protestant : avant le réconfort, le supplice. Et non pas : vous nous avez acheté des chars Léopard et des aéroports, dont vous n’aviez en fait pas besoin, avec de l’argent que nous vous avons prêté, alors que vous étiez depuis longtemps des clients tout choisis pour Peter Zwegat [depuis 2007 expert ès-désendettement pour une émission allemande de télé-réalité intitulée "Sortir de la dette"] – et maintenant que cette folie prend fin, nous sommes naturellement là à vos côtés pour vous épauler.
Il y aurait eu d’autres moyens de lutter contre la crise grecque sans recourir à l’humiliation, mais on ne s’est pas donné la peine de les chercher. Cette visite est bien peu de chose, et intervient trop tard.
Traduction : Jean-Baptiste Bo
«Αισιόδοξος» ο Ι. Στουρνάρας για την εκταμίευση της δόσης τον Νοέμβριο Θετική χαρακτήρισε ο Ι. Στουρνάρας την επίσκεψη Μέρκελ και εμφανίσθηκε αισιόδοξος για εκταμίευση της δόσης τον Νοέμβριο.
Θετική χαρακτήρισε ο υπουργός Οικονομικών Ιωάννης Στουρνάρας την σημερινή επίσκεψη της καγκελαρίου της Γερμανίας Α. Μέρκελ, εξερχόμενος από το Mέγαρο Μαξίμου.
«Ήταν νομίζω μία θετική αποτίμηση» είπε ο κ.Στουρνάρας ενώ εμφανίσθηκε αισιόδοξος για την εκταμίευση της δόσης την οποία, όπως ανέφερε, την υπολογίζει στον Νοέμβριο.
Αναφερόμενος στην συνεδρίαση του Eurogroup ο κ.Στουρνάρας υπογράμμισε πως ήταν «κάπως καλύτερη η εικόνα». Ανέφερε πως ενημέρωσε τον πρωθυπουργό με μεγάλη λεπτομέρεια, και τους πολιτικούς αρχηγούς για το τι έγινε χθες στο Eurogroup υπογραμμίζοντας πως «έχουμε, βέβαια, δρόμο ακόμα μπροστά μας, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε τι έχουμε μπροστά μας».
Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ακόμη ότι έχουμε ζητήσει την επιμήκυνση και το θέμα είναι πάνω στο τραπέζι. «Το πρόβλημα με την επιμήκυνση, είναι ότι απαιτεί παραπάνω χρήματα. Πήραμε την εντολή από το Eurogroup για να δούμε πως θα βρεθούν αυτά τα παραπάνω χρήματα. Με τι τρόπους. Εγώ θεωρώ ότι δεν είναι τόσο δύσκολο πρόβλημα αυτό» υπογράμμισε ο κ. Στουρνάρας.
Πηγή: ΑΜΠΕ
«SPIEGEL»: Η ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΑΙΝΟ «Πρωτοσέλιδο» στα διεθνή ΜΜΕ η επίσκεψη της Μέρκελ στην Αθήνα Το Βερολίνο «θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ» έγραψε η γαλλική «Le Monde»
Πρώτη είδηση σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα, η χθεσινή επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ στην Αθήνα έμελλε να κάνει τον γύρο του κόσμου και, μάλιστα, σε ζωντανή αναμετάδοση, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που έστειλαν ανταποκριτές για να καλύψουν το γεγονός κι ακόμη περισσότεροι αυτοί που ανέβαζαν λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις στις ιστοσελίδες τους.
Για το γερμανικό περιοδικό «Spiegel» το χθεσινό ταξίδι-εξπρές χαρακτηρίστηκε ως μια «παρηγοριά της Μέρκελ» προς την Ελλάδα. «Η Α. Μέρκελ και ο Α. Σαμαράς παρουσιάστηκαν χθες κατά τη συνάντησή τους ως στενοί σύμμαχοι», σημείωσε το περιοδικό, σύμφωνα με το οποίο η καγκελάριος επιβράβευσε τη χώρα μας με «έναν μεγάλο έπαινο». Παράλληλα, σχολιάζοντας τις χθεσινές εξελίξεις, η γερμανική «Die Zeit» μίλησε για «ανάσα» και «ευκαιρία» υπέρ της Ελλάδας.
Από την πλευρά της, η επίσης γερμανική «Die Welt» χαρακτήρισε τη χθεσινή συνάντηση «αρμονική» και σημείωσε πως, αν και δεν δόθηκαν υποσχέσεις, πλέον «είναι σίγουρο πως θα δοθούν τα χρήματα (σ.σ.: η επόμενη δόση)». Αλλωστε, σύμφωνα με τη «Welt», «είναι προς το συμφέρον της Μέρκελ να δοθούν τα χρήματα στην Αθήνα» κι αυτό διότι η Γερμανίδα καγκελάριος «θέλει να αποφύγει μια κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους πριν τις ομοσπονδιακές γερμανικές εκλογές του 2013».
Μάλιστα, την παραπάνω ανάλυση μοιάζουν να συμμερίζονται και οι «New York Times», που φιλοξένησαν χθες στην ιστοσελίδα τους άρθρο με τον τίτλο «Η Μέρκελ απλώνει το χέρι της προς την Ελλάδα με τους Γερμανούς ψηφοφόρους στο μυαλό της», στο πλαίσιο του οποίου ο συντάκτης υποστήριξε πως το φιλελληνικό ταξίδι της καγκελαρίου μπορεί να της χρησιμεύσει ως ασπίδα έναντι μελλοντικών εσωτερικών επιθέσεων από τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες.
Περισσότερο «σκανδαλοθηρική» η γερμανική «Bild», προτίμησε να κάνει κεντρικό της θέμα τους μεταμφιεσμένους σε ναζί διαδηλωτές, ενώ στο σύνολό τους τα ξένα Μέσα αναφέρθηκαν εκτενώς και στις διαδηλώσεις κάνοντας λόγο για «εχθρικό κλίμα».
Το βρετανικό BBC δημοσίευσε άρθρο με τον τίτλο «Η Μέρκελ υπόσχεται να υποστηρίξει την Ελλάδα», ενώ σε ανάλογο πνεύμα κινήθηκαν και δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου, όπως για παράδειγμα αυτό της «Le Monde», σύμφωνα με το οποίο «η Μέρκελ επαινεί την Αθήνα για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί» και «θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
«Εμείς με τις ανοησίες μας φτιάξαμε τη Χρυσή Αυγή» ΠΟΛΙΤΙΚΗ (0) Τρίτη, 09 Οκτωβρίου 2012, 13:14
Σχετικά Tags
Μητσοτάκης, Χρυσή Αυγή
Tweet18
3
3
Κ. Μητσοτάκης: Όταν ήμουν πρωθυπουργός δεν άφησα να υπάρξει φασιστικό κόμμα
«Εμείς, με τις ανοησίες μας την φτιάξαμε», είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, σχολιάζοντας την συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.
Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, σύμφωνα με τον Βηματοδότη, προχώρησε και σε μια πρόβλεψη-βόμβα για το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου.
«Μόλις βελτιωθεί το πολιτικό σύστημα θα πέσουν δημοσκοπικά, άλλωστε μην ξεχνάτε, φασιστικό κόμμα δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Όταν ήμουν πρωθυπουργός δεν άφησα να υπάρξει φασιστικό κόμμα», είπε.
Μετά την επίσκεψη Μέρκελ
Μπορεί η Γερμανίδα καγκελάριος να διέψευσε όσους είχαν επενδύσει υψηλές προσδοκίες στη χθεσινή ολιγόωρη επίσκεψη στην Αθήνα, καθώς δεν ήλθε με το... πουγκί της γεμάτο, ωστόσο η επίσκεψη αυτή έχει μία μοναδική σπουδαιότητα και μία αυτονόητη χρησιμότητα για την Ελλάδα.
Κατ΄ αρχάς πρέπει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη της επίσκεψη μετά την εκδήλωση της κρίσης - έως τώρα απέφευγε συστηματικά να ανταποκριθεί στις κατά καιρούς προσκλήσεις που λάμβανε από την Αθήνα. Υπό αυτή την έννοια η επίσκεψη Μέρκελ έχει μία σημειολογική έννοια, που υποδηλώνει την παραδοχή των Ευρωπαίων εταίρων μας, ότι η αξιοπιστία της χώρας αποκαθίσταται με την πάροδο του χρόνου και αφού διαπιστώνουν ότι η Αθήνα, ύστερα από τις παλινωδίες και τις καθυστερήσεις φαίνεται αποφασισμένη να τηρήσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.
Η κυρία Ανγκελα Μέρκελ, βεβαίως, δεν ανέλαβε καμία δέσμευση για την καταβολή της δόσης - είπε μάλιστα ότι πρέπει να περιμένουμε την έκθεση της τρόικας - και δεν θα μπορούσε άλλωστε να προκαταλάβει ούτε την ΕΕ ούτε την ΕΚΤ ούτε βεβαίως και το ΔΝΤ, που αποτελούν την τρόικα των δανειστών μας. Ωστόσο, δεδομένης της ηγετικής θέσης της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, η εκδήλωση εκ μέρους της τής συμπαράστασης και της παροχής τεχνικής βοήθειας μέσω της task force δεν στερείται σημασίας.
Προφανώς, στην κατ΄ ιδίαν συζήτηση με τα κυβερνητικά στελέχη, η Γερμανίδα καγκελάριος είχε την ευκαιρία να ακούσει από πρώτο χέρι και τις δυσκολίες της Αθήνας και το μέγεθος της προσαρμογής και τον απόηχο των διαδηλωτών, μερικές δεκάδες μέτρα πιο πέρα. Και διαφορετικό πράγμα είναι να βλέπει κάποιος τα νούμερα σε ένα κομμάτι χαρτί και σε μία ψυχρή τεχνοκρατική έκθεση και άλλη βαρύτητα έχει η διαπίστωση της πραγματικής κατάστασης ιδίοις όμμασι.
Πέραν των επίσημων δηλώσεων που υπακούουν στη διπλωματική εθιμοτυπία, εκείνο που επίσης πρέπει να καταγραφεί στα θετικά της επισκέψεως είναι η συνάντηση με Ελληνες και Γερμανούς επιχειρηματίες, με τους ανθρώπους δηλαδή που βιώνουν την πραγματική οικονομία και αναζητούν τις ευκαιρίες. Ηταν μία συνάντηση γόνιμη με την αγορά, τα αποτελέσματα της οποίας, μάλλον σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορούμε να αναμένουμε.
Εν κατακλείδι: Η επίσκεψη ήταν θετική όπως και να τη δει κάποιος. Ωστόσο, οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε ότι στην Αθήνα δεν υποδεχθήκαμε τον Αη Βασίλη ούτε τους «μάγους με τα δώρα». Από σήμερα κιόλας είμαστε πάλι μόνοι. Εμείς και τα προβλήματά μας, τα οποία κανένας άλλος δεν μπορεί να μας τα επιλύσει. Αυτό που μπορεί αυτή η επίσκεψη να αφήσει, είναι η παγίωση ενός άλλου κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και κατανόησης. Κλίμα απαραίτητο ώστε στο επόμενο συμβούλιο των ηγετών να γίνουν αποδεκτά τα ελληνικά αιτήματα και να δημιουργηθούν έτσι οι προϋποθέσεις για την έξοδο από την κρίση.
διωτική υγεία: Συνεχίζεται η μείωση της ζήτησης υπηρεσιών Όπως δείχνει μελέτη της Hellastat.
Υποχώρηση, για δεύτερη συνεχή χρονιά, έως και 20% παρουσίασε η ζήτηση των υπηρεσιών ιδιωτικής υγείας, το 2011, καθώς, όπως αναφέρεται σε μελέτη της Hellastat ΑΕ, η οικονομική κρίση οδήγησε σε περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών.
Παράλληλα, το 2010 και το 2011, η επισκεψιμότητα στις μονάδες του ΕΣΥ, όπου οι χρεώσεις είναι χαμηλότερες, συγκριτικά με τις ιδιωτικές κλινικές, αυξήθηκε κατά 20%. Το 2011, ο αριθμός των νοσηλευθέντων αυξήθηκε κατά 6%, ενώ οι χειρουργικές επεμβάσεις κατά 6%.
Σύμφωνα με τη μελέτη, κύριο πρόβλημα των ιδιωτικών μονάδων υγείας είναι η μειωμένη ρευστότητα, κυρίως, λόγω της καθυστερημένης είσπραξης των οφειλών από τα δημόσια ταμεία.
«Η συνεργασία με τον ΕΟΠΥΥ, στις αρχές του 2012, αν και οδήγησε σε αύξηση των περιστατικών νοσηλείας στις ιδιωτικές κλινικές, χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερα χαμηλές πληρωμές. Ενδεικτικά, οι οφειλές για νοσήλια έως τα τέλη Οκτωβρίου του 2011 ανέρχονταν στα 600 εκατ. ευρώ, ενώ, τον περασμένο Μάιο, είχαν ανέλθει σε περίπου 850 εκατ. ευρώ, αυξανόμενες κατά περίπου 60 εκατ. ευρώ τον μήνα.
Αρνητικά έχει επιδράσει και η νέα τιμολογιακή πολιτική, που εφαρμόστηκε στα ειδικά-προσθετικά υλικά και τα φάρμακα (επιβολή πλαφόν), αλλά και η επιβολή ΦΠΑ 13%, από 01/01/2011.
Επιπλέον, η λίστα των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ), η οποία καθορίστηκε στις αρχές του 2012 και σύμφωνα με την οποία θα τιμολογούνταν οι ιατρικές πράξεις, δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί», επισημαίνεται στη μελέτη.
Χρηματοοικονομική ανάλυση του κλάδου
Στη μελέτη της Hellastat αναλύονται οι οικονομικές καταστάσεις 78 επιχειρήσεων. Τα βασικά συμπεράσματα, που προέκυψαν, συνοψίζονται στα εξής:
Ο αθροιστικός κύκλος εργασιών του δείγματος υποχώρησε, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, κατά 10,1%, σε 1,17 δισ. ευρώ. Το 80% των εταιρειών υπέστησαν υποχώρηση των εσόδων τους.
Τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων, επέδειξαν σημαντική μείωση, που έφτασε το -27,5%, σε περίπου 67 εκατ. ευρώ, ενώ οι ζημιές προ φόρων του δείγματος διευρύνθηκαν στα 150 εκατ. ευρώ, με το 53% των επιχειρήσεων να καθίστανται ζημιογόνες.
Η μέση αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων διαμορφώθηκε στο 1,7% έναντι 8,8%, την προηγούμενη χρήση.
Η μέση γενική ρευστότητα παρέμεινε σε επίπεδο οριακά ανώτερο της μονάδας.
Οι απαιτήσεις συνιστούν σημαντικό μέρος των συνολικών κεφαλαίων (24%, το 2011), καθώς τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία καθυστερούν τις πληρωμές προς τα νοσοκομεία. Λόγω της σημαντικής χορηγούμενης πίστωσης (221 ημέρες), ο εμπορικός κύκλος διαμορφώθηκε στις 14 ημέρες.
Η κεφαλαιακή μόχλευση, το 2011, βελτιώθηκε σε 1,5 προς 1, έπειτα από μία χρονιά ανόδου.
Οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις, το 2011, υποχώρησαν κατά 1,6%, κυρίως, λόγω των υποχρεώσεων έναντι των προμηθευτών, καταλαμβάνοντας το 47% του παθητικού.
www.kathimerini.gr
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΔΑΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ Η Μέρκελ «έκλεισε το μάτι» για δόση και επιμήκυνση
Με ρεαλιστική ματιά αντιμετωπίζει την επίσκεψη Μέρκελ ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος – αποχαιρετώντας χθες το απόγευμα την Καγκελάριο στο Χίλτον – στάθηκε περισσότερο στο νέο κλίμα που διαμορφώνεται και λιγότερο στις αποφάσεις που ακολουθούν.
Στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου αναφέρουν ότι στις έξι ώρες παραμονής της Ανγκελα Μέρκελ στην Αθήνα κλείδωσαν ως «πακέτο» η εκταμίευση της – ζωτικής για τη χώρα – δόσης των 31,5 δισ. ευρώ και η διετής επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος, ενώ η Ελλάδα έχει από χθες τα γερμανικά εύσημα για την προσπάθεια που καταβάλλει.
Ακόμη και οι περισσότερο επιφυλακτικοί παραδέχονται ότι η επίσκεψη Μέρκελ ήταν θετική μόνο και μόνο λόγω του συμβολισμού που αυτή εκπέμπει, καθώς τα τελεσίγραφα για την άμεση προώθηση των επώδυνων μέτρων και των διαρθρωτικών αλλαγών παρέμειναν στο τραπέζι, ενώ η Καγκελάριος απέφυ- γε κάθε δέσμευση, παραπέμποντας για όλα τα ζητήματα στην έκθεση της τρόικας.
Στο ίδιο πνεύμα, το μήνυμά της για τη θέση της Ελλάδας στο κοινό νόμισμα – «ελπίζω και εύχομαι η Ελλάδα να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ» – κρίθηκε αδύναμο και δεν δικαίωσε εκείνους που ανέμεναν μια ηχηρότερη στήριξη.
Σε κάθε περίπτωση, στην κυβέρνηση είναι κοινός τόπος ότι η εξάωρη επίσκεψη της κ. Μέρκελ δημιουργεί ένα νέο τοπίο για τη Ελλάδα, ισχυροποιεί τη θέση της κυβέρνησης.
Για πρώτη φορά στα χρόνια της ελληνικής κρίσης η γερμανίδα Καγκελάριος ανέφερε ότι «διακρίνει φως στο τέλος του τούνελ», ενώ αναγνώρισε ότι «παράλληλα προς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα λιτότητας και εξοικο- νόμησης θα πρέπει να υπάρχει και έναυσμα για ανάπτυξη».
Από το πρωθυπουργικό επιτελείο έκαναν λόγο για μια έμμεση παραδοχή από την πλευρά της κ. Μέρκελ ότι το πρόγραμμα που σθεναρά υπερασπιζόταν επί μία διετία κινείται σε λάθος κατεύθυνση, δικαιώνοντας τον κ. Σαμαρά που επιτακτικά ζητούσε να υπάρξουν, παράλληλα, και μέτρα για την ανάκαμψη.
Προς την κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, η Καγκελάριος υποσχέθηκε ενίσχυση της ελληνογερμανικής συνεργασίας στο επενδυτικό πεδίο, αλλά και τη στήριξη της Γερμανίας για την αξιοποίηση από την Ελλάδα των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, καθώς και για την πρόσβαση της χώρας μας στις πιστώσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεω.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το «πακέτο» των δημοσιονομικών περικοπών έχει σφραγιστεί και δεν ζητούνται πρόσθετες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Μέσα σε ένα χρονικά ασφυκτικό πλαίσιο ζητείται να προωθηθεί και το «πακέτο» των 89 διαρθρωτικών αλλαγών, το οποίο θα ξεκλειδώσει και τις αποφάσεις για την Ελλάδα.
«Ο χρόνος δεν πιέζει μόνον εσάς, πιέζει κι εμάς, πιέζει και την Ευρώπη», φέρεται ότι ανέφερε η γερμανίδα Καγκελάριος.
Tαυτόχρονα, το θέμα την επιμήκυνσης ετέθη ανοικτά, καθώς ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για την προώθησή του από την πλευρά των δανειστών. Η κυρία Μέρκελ εμφανίστηκε θετική, ζητώντας αναλυτική παρουσίαση της ελληνικής πρότασης που προβλέπει διετή παράταση χωρίς πρόσθετη χρηματοδότηση, αλλά κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού μέσα από τεχνικές λύσεις (διακράτηση των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ κ.ά.).
Ο πρωθυπουργός, πάντως έδωσε έμφαση στην, προβλεπόμενη από τη σύμβαση, δόση των 6 δισ. ευρώ για την εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Ζητήθηκε, μάλιστα, η συγκεκριμένη δόση, που θα αποτελέσει ανάσα ρευστότητας για την αγορά, να αποδεσμευθεί από το υπόλοιπο «πακέτο» και να προηγηθεί εάν η δόση των 31,5 δισ. ευρώ καθυστερήσει.
La commission Jospin veut «limiter étroitement» le cumul des mandats 9 octobre 2012 à 12:23
L'ancien Premier ministre Lionel Jospin quitte le palais de l'Elysée après un entretien avec le président François Hollande, le 16 juillet 2012 à Paris. (Photo Patrick Kovarik. AFP)
-
A
+
116
Tweeter
Envoyer
Abonnez-vous
à partir de 1€
L'ancien Premier ministre entend également réformer le statut pénal du chef de l'Etat.
L’ex-Premier ministre Lionel Jospin a indiqué mardi, lors d’un point d'étape sur les travaux de la commission qu’il préside sur la rénovation de la vie publique, qu’il allait proposer de «limiter étroitement le cumul des mandats pour les ministres et les parlementaires».
Lionel Jospin a été chargé par François Hollande de présider cette commission, dans laquelle siège notamment l’ex-ministre UMP Roselyne Bachelot, et de faire, début novembre, des propositions pour réformer le système des parrainages de candidats, le statut juridictionnel du chef de l’Etat ou encore le cumul des mandats.
Réunie à neuf reprises depuis le 4 septembre, la commission va s’atteler à la rédaction et l’adoption de ses propositions au chef de l’Etat.
«Il ne m’est pas possible de vous dire aujourd’hui ce que nous allons écrire au président de la République dans un mois», a averti Jospin lors d’une conférence de presse.
Pas de distinction entre sénateurs et députés
L’ancien chef du gouvernement - qui a rappelé au passage qu’aucun membre de la commission n'était rémunéré pour ces travaux, pour faire taire des rumeurs sur ce point - a toutefois dévoilé certaines pistes de réforme. Il a ainsi annoncé qu’il allait proposer de «limiter étroitement le cumul des mandats des ministres, des parlementaires».
«Nous n’envisageons pas d’opérer de distinction entre députés et sénateurs», a expliqué Lionel Jospin, au moment où le non-cumul des mandats attise les tensions parmi les sénateurs socialistes. «Il n’est pas certain que le degré d'étroitesse (du non-cumul) soit le même pour les ministres et les parlementaires», a ajouté Lionel Jospin, sans donner de précision.
Le système décrié des parrainages des candidats à la présidentielle est aussi dans le collimateur de la commission Jospin. «L’option d’un parrainage citoyen est sur la table mais il peut aussi y avoir une option mixte, dans laquelle les partis peuvent jouer un rôle», a dit Lionel Jospin.
L'ancien Premier ministre compte aussi faire «des propositions de changement» du statut pénal du chef de l’Etat. «L’immunité du président de la République pour les actes qui relèvent de la fonction présidentielle, elle subsiste. Ce qui est en cause, c’est l’inviolabilité, c’est-à-dire l’impossibilité (pour le chef de l’Etat) de faire l’objet de procédures», a détaillé Lionel Jospin.
Ο Άνθρωπος Είναι αυτό που Σκέφτεται πως Είναι
Αναρτήθηκε από Irini Krino // 9 Οκτωβρίου 2012 // info facts // 0 Σχόλια
«Ήταν μια φορά ένας Μεσσίας που γεννήθηκε στην άγια γη της Ινδιάνας και μεγάλωσε στους γεμάτους μυστήριο λόφους, ανατολικά του Φορντ Ουαίην. Για τούτον εδώ τον κόσμο άκουσε κι έμαθε φοιτώντας, στα σχολεία της πατρίδας του καθώς και στην δουλειά του σαν μηχανικός αυτοκινήτων»
Το βιβλίο λοιπόν μας διηγείται την ιστορία του Ντόναλντ. Ενός μηχανικού αυτοκινήτων από την Ινδιάνα ο οποίος φανταζόταν πως είχε την δύναμη να βοηθήσει τον εαυτό του αλλά και όλο τον κόσμο. «Και αφού το φανταζόταν έτσι ήταν». Ο κόσμος έβλεπε την θέληση στην δύναμη του και μαζευόταν όπου δούλευε να πάρει κουράγιο, να τον γιατρέψει, να τον βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Μα έτσι με τον κόσμο δεν γινόταν να δουλεύει και οι εργοδότες του δεν μπορούσαν να το ανεχθούν και τον έδιωχναν. Μέχρι που πήρε την απόφαση και έφυγε για την ύπαιθρο και οι ανθρώποι τον ακολούθησαν και τον φώναζαν Μεσσία και θαυματοποιό. «Και αφού το έλεγαν έτσι ήταν».
© Ψευδαισθήσεις
———————-
«Λοιπόν, Ρίτσαρντ, είμαστε μαγνήτες, έτσι δεν είναι; Μάλλον όχι μαγνήτες- σίδηρος τυλιγμένος με χάλκινο σύρμα κι όποτε θελήσουμε να μετατραπούμε σε μαγνήτες μπορούμε. Διοχετεύουμε το εσωτερικό μας βολτάζ μέσω του σύρματος και ελκύουμε ότι θέλουμε. Ο μαγνήτης δεν ενδιαφέρεται για το πώς λειτουργεί. Είναι αυτό που είναι και από τη φύση του ελκύει ορισμένα πράγματα ενώ σ’ άλλα δεν ασκεί καμιά επίδραση.
Έβαλα στο στόμα μου μερικά τσιπς και γύρισα και κοίταξα συνοφρυωμένος. «Κάτι ξέχασες να μου πεις. Με ποιο τρόπο μπορώ να το κάνω αυτό;» «Τίποτα δεν έχεις να κάνεις. Πρόκειται για φυσικό νόμο, μην το ξεχνάς. Τα όμοια έλκονται. Να είσαι απλώς αυτός που είσαι, ήρεμος και φυσικός. Να δείχνεις τον πραγματικό εαυτό σου. Κι όταν είμαστε φυσικοί και ατόφιοι, και ρωτάμε κάθε λεπτό τον εαυτό μας: «αυτό είναι πράγματι που θέλω να κάνω;» και κάνουμε αυτό το κάτι μόνο όταν η απάντησή μας είναι ναι, αυτόματα εκείνοι που δεν έχουν τίποτα να μάθουν από ανθρώπους σαν κι εμάς μένουν αδιάφοροι, ενώ προσελκύονται εκείνοι που έχουν κάτι να μάθουν κι από τους οποίους κι εμείς έχουμε κάτι να μάθουμε». «Αυτό όμως απαιτεί πολλή πίστη και υπομονή και στο μεταξύ ζεις μόνος».
Με κοίταξε παράξενα, δαγκώνοντας το σάντουιτς που κρατούσε. Ανοησίες. Δεν απαιτεί καθόλου πίστη. Φαντασία απαιτεί. Άρχισε να καθαρίζει το τραπέζι που βρισκόταν ανάμεσά μας, τραβώντας στην άκρη τη σάλτσα, τις τηγανητές πατάτες, τα πιρούνια και τα μαχαίρια, ενώ εγώ τον κοιτούσα απορημένος, περιμένοντας να δω πού το πήγαινε και τι επρόκειτο να κάνει. (Προχώρησε και Άνοιξε την Πόρτα)
«Αν έχεις φαντασία σαν κόκκο σουσαμιού», είπε σπρώχνοντας με το δάχτυλο ένα τέτοιο κόκκο και φέρνοντάς τον στη μέση του τραπεζιού, «όλα είναι δυνατά». Κοίταξα πρώτα το σουσάμι και μετά εκείνον. «Νομίζω πως θα ‘ταν καλύτερα αν κανονίζατε μια συνάντηση όλοι οι Μεσσίες και καταλήγατε σε μια συμφωνία. Γιατί απ’ ότι ξέρω ο Χριστός είπε αν είχατε πίστη σαν κόκκο σινάπεως…»
«Όχι, ήθελα να το διορθώσω αυτό από τότε, πριν παραιτηθώ από το ρόλο του Μεσσία, αλλά θα ήταν δύσκολο να το καταλάβουν. Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, δεν υπήρχε η λέξη φαντασία κι η λέξη πίστη ήταν η καλύτερη που μπορούσαν να βρουν. Ούτε και σουσάμι είχαν τότε. Έτυχε να ξέρω πως υπήρχε σουσάμι τότε, αλλά προτίμησα ν’ αφήσω αυτό το ψεματάκι να περάσει απαρατήρητο. ( Ζήσε με Ενεργειακή Δράση και όχι με Παθητική Θεωρία. )
«Ας πούμε λοιπόν πως φαντάζομαι μια όμορφη και μυαλωμένη γυναίκα στο χωράφι όπου έχουμε τ’ αεροπλάνα μας, στο Ταραγκόν του Ιλλινόις. Μπορώ βέβαια να το κάνω, αλλά τι θα βγει μ’ αυτό, αφού θα πρόκειται απλώς για φαντασία. Κοίταξε προς τον ουρανό μ’ ένα απελπισμένο ύφος. Από πάνω μας βέβαια δε φαινόταν ο ουρανός αλλά το ταβάνι του μπαρ με τον ψυχρό του φωτισμό. «Θα πρόκειται απλώς για φαντασία, ε;» ναι βέβαια θα πρόκειται για φαντασία.
Αφού αυτός ο κόσμος δεν είναι παρά φαντασία, το ξέχασες;
Όπου είναι η σκέψη σου εκεί είναι οι εμπειρίες σου.
Ο άνθρωπος είναι αυτό που σκέφτεται πως είναι.
Εκείνο που φοβάμαι το παθαίνω.
Σκέψου και γίνε πλούσιος. Δημιουργικός οραματισμός για ψυχαγωγία και κέρδος.
Πώς να κάνεις φίλους με το να είσαι αυτός που είσαι. Η φαντασία σου δεν αλλάζει την πραγματικότητα ούτε κατά το ελάχιστο. Μιλάμε για κόσμους της Γουώρνερ Μπρος και της Μέτρο-Γκόλντεν-Μάγερ που το καθετί σ’ αυτούς είναι ψευδαίσθηση και φαντασία, για όλα εκείνα τα όνειρα και τα σύμβολα που πλάθουμε για τους εαυτούς μας όλοι εμείς πού ονειρευόμαστε στο ξύπνιο μας. Τοποθέτησε το πιρούνι και το μαχαίρι του με τέτοιο τρόπο σαν να ‘θελε να φτιάξει γέφυρα ανάμεσά μας. «Αναρωτιέσαι τι συμβολίζουν τα όνειρά σου; Ρίξε μια ματιά στα έργα σου όταν είσαι ξύπνιος και ν’ αναρωτηθείς τι συμβολίζουν εκείνα. Εσύ, για παράδειγμα με τ’ αεροπλάνα σου που κάθε τόσο αλλάζεις τόπο διαμονής».
«Ναι, Ντόναλντ, λοιπόν;» Προτιμούσα να κάνει σιγανότερα, να μου τα λέει λίγα-λίγα. Ένα χιλιόμετρο την ώρα είναι μεγάλη ταχύτητα για καινούριες ιδέες. «Αν ονειρευόσουν αεροπλάνα, τι θα σήμαινε αυτό για σένα;» με ρώτησε. «Ελευθερία. Τα όνειρα για αεροπλάνα σημαίνουν απόδραση, πέταγμα, κι απελευθέρωση του εαυτού μου».
«Πώς αλλιώς να σου το εξηγήσω. Το όνειρο που βλέπεις ξύπνιος και που θεωρείς πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα. Η επιθυμία σου να απελευθερωθείς απ’ όλα εκείνα τα πράγματα που σε αλυσοδένουν —τη ρουτίνα, την εξουσία των άλλων, την πλήξη, τη βαρύτητα— εκφράζεται με το να έχεις αεροπλάνο. Εκείνο που δεν έχεις καταλάβει είναι πως είσαι κιόλας ελεύθερος και πως πάντα ήσουν. Φαντασία χρειάζεται, λοιπόν, τίποτε άλλο. Τι λες γι’ αυτό;» ‘ Η σερβιτόρα που ήταν λίγο πιο πέρα και σκούπιζε τα πιάτα, γύριζε κάπου-κάπου και του έριχνε ματιές γεμάτες περιέργεια, τεντώνοντας το αυτί της για ν’ ακούσει καλύτερα τι έλεγε.
«Ώστε ποτέ δε νιώθεις μοναξιά, Ντόναλντ;» ρώτησα πάλι.
«Όχι, εκτός αν θέλω. Έχω φίλους από άλλα μήκη και πλάτη, που βρίσκονται κοντά μου από καιρού σε καιρό. Κι εσύ το ίδιο».
«Όχι, εννοώ απ’ αυτόν εδώ το φανταστικό κόσμο. Δώσε μου ένα χειροπιαστό παράδειγμα σχετικά με όσα μου είπες για το μαγνητισμό που διαθέτουμε, ένα μικρό θαύμα… θέλω να το μάθω
αυτό».
«Δοκίμασε μόνος σου», αποκρίθηκε. «Για να φέρεις κάποιον ή κάτι κοντά σου, αρκεί να φανταστείς ότι είναι κοντά σου» (Λέξεις Τροχοπέδη Της Ζωής Σου)
«Σαν τι; Εκείνη την ωραία κοπέλα, για παράδειγμα;»
«Οτιδήποτε. Όχι την κοπέλα. Κάτι μικρό πρώτα».
«Υποτίθεται πως εξασκούμαι τώρα;»
«Ναι».
«Εντάξει… Ένα γαλάζιο φτερό».
Με κοίταξε παραξενεμένος. «Γαλάζιο φτερό, Ρίτσαρντ;»
«Μου είπες οτιδήποτε, κάτι μικρό».
Ανασήκωσε τους ώμους. «Εντάξει, ένα γαλάζιο φτερό. Φαντάσου το φτερό. Δες με τη φαντασία σου κάθε του λεπτομέρεια, κάθε γραμμούλα και γωνιά του. Μόνο για ένα λεπτό. Μετά άφησέ το».
Έκλεισα για ένα λεπτό τα μάτια μου κι είδα με τη φαντασία μου την εικόνα ενός φτερού, δέκα εκατοστά μήκος, σε γαλάζιο και ασημί χρώμα, ένα φωτεινό φτερό να αιωρείται μέσα στο σκοτάδι.
«Μπορείς να το περιβάλλεις με χρυσό φως, αν θέλεις», μου είπε ο Ντόναλντ.
Το φαντάστηκα μέσα σε χρυσές φλόγες. «Εντάξει», είπα.
«Αυτό είναι. Τώρα άνοιξε τα μάτια σου».
Τα άνοιξα. «Πού είναι το φτερό;» τον ρώτησα μη βλέποντας τίποτα.
«Αν το έχεις συλλάβει καθαρά στη σκέψη σου όπου να ‘ναι φτάνει σα βενζινοκίνητο αμάξι».
«Το φτερό; Σαν αμάξι;»
«Ακριβώς, Ρίτσαρντ».
Όλο το απόγευμα περίμενα να εμφανιστεί το φτερό αλλά μάταια. Ήταν η ώρα του δείπνου κι έτρωγα ένα ζεστό σάντουιτς με γαλοπούλα όταν το είδα τελικά. Ήταν μια εικόνα και μια μικρή επιγραφή στο κουτί του γάλατος. Συσκευασμένο από τις κτηνοτροφικές επιχειρήσεις Γαλάζιο φτερό, Μπράϊαν Οχάιο. «Ντόναλντ, το φτερό μου!» φώναξα.
Γύρισε και το είδε. «Εγώ νόμιζα πως ήθελες πραγματικό φτερό», είπε.
«Για ένα αρχάριο καλό είναι κι αυτό, έτσι δεν είναι;»
«Στη φαντασία σου είδες μόνο το φτερό ή είδες και τον εαυτό σου να το κρατά;»
«Μόνο το φτερό».
«Έτσι εξηγείται. Αν θέλεις να είσαι μαζί μ’ εκείνο που προσπαθείς να μαγνητίσεις, πρέπει να βάλεις και τον εαυτό σου στην εικόνα. Με συγχωρείς που δε σου το είπα».
Ένιωσα να με πλημμυρίζει ένα παράξενο συναίσθημα. Τα κατάφερα. Είχα καταφέρει να μαγνητίσω το πρώτο πράγμα.
«Σήμερα ένα φτερό», είπα, «αύριο τον κόσμο».
«Πρόσεξε Ρίτσαρντ», με προειδοποίησε μ’ ένα περίεργο ύφος, «για να μην το μετανιώσεις».
Ψευδαισθήσεις: Ο Bach είχε δηλώσει ότι μετά τον Ιωνάθαν ότι δεν σκόπευε να γράψει ούτε λέξη και πως είχε πει όλα όσα είχε να πει με τα βιβλία που είχε γράψει μέχρι τότε, δεν υλοποίησε τα λόγια του και λίγα χρόνια αργότερα έπαιρναν την θέση τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων οι «Ψευδαισθήσεις». Παίρνοντας το βιβλίο στα χέρια και γυρίζοντας το στο οπισθόφυλλο δεν ήταν δυνατόν να μην σταθούμε …
“Αφού θέλετε τόσο πολύ την ελευθερία και την χαρά, δεν μπορείτε να καταλάβετε πως βρίσκεται μέσα σας και πουθενά αλλού”,
“Ποτέ δε συμβαίνει να έχεις μια επιθυμία, μια θέληση, χωρίς να έχεις συγχρόνως και τη δύναμη για την πραγματοποίησή της”.
“Βαθιά μέσα στον καθένα μας βρίσκεται η δύναμη που συναινεί στην υγεία ή την αρρώστια, τον πλούτο ή τη φτώχεια, τη λευτεριά ή τη σκλαβιά. Εμείς οι ίδιοι τα κυβερνάμε όλα αυτά και κανείς άλλος”.
“Αφού θέλετε τόσο πολύ την ελευθερία και τη χαρά, δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι βρίσκεται μέσα σας και πουθενά αλλού; “.
Τόσο χρήσιμα σήμερα όπως και πάντα. Αυτός είναι ο πρόλογος του βιβλίου και μπορείς να το αγοράσεις εδώ στα Ελληνικά.
1. Ήταν μια φορά ένας Μεσσίας
που γεννήθηκε στην αψιά Γη
της Ινδιάνας και μεγάλωσε
στούς γεμάτους μυστήριο
λόφους, ανατολικά του
Φορντ Ουέιν.
2. Για τούτον εδώ τον κόσμο άκουσε
κι έμαθε φοιτώντας στα σχολεία
της πατρίδας του, καθώς και στη
δουλειά του σαν μηχανικός
αυτοκίνητων.
3.Μα ο Μεσσίας είχε γνώσεις και πείρα
από άλλους τόπους κι άλλα σχολεία
από προηγούμενες ζωές που είχε ζήσει.
Θυμόταν τις προηγούμενες ζωές του,
κι αυτή η θύμηση τον έκανε σοφό
και τόσο δυνατό που οι άλλοι,
βλέποντας το δύναμη του.
έρχονταν σ’ αυτόν για συμβουλές.
4. Ο Μεσσίας πίστευε πως είχε τη δύναμη
να βοηθήσει τον εαυτό του
κι όλο το ανθρώπινο μένος.
Κι αφού το πίστευε, έτσι ήταν.
Οι άλλοι έβλεπαν το δύναμη του
κι έρχονταν σ’ αυτόν
για να τους λυτρώσει από τα βάσανα
και να τους γιατρέψει
από τις πολλές τους αρρώστιες.
5. Ο Μεσσίας πίστευε πως είναι
σωστό για κάδε άνθρωπο να βλέπει
τον εαυτό του σαν γιο του Θεού.
Κι αφού το πίστευε ,έτσι ήταν.
Και τα πλήθη συνωστίζονταν
καθημερινά σ’ όποιο συνεργείο δούλευε,
ζητώντας άλλοι τη γνώμη
του κι άλλοι το άγγιγμά του.
Κι οι δρόμοι έξω γέμιζαν
από εκείνους που ποθούσαν
η σκιά του και μόνο
να πέσει επάνω τους
καθώς εκείνος περνούσε,
για να αλλάξει τη ζωή τους.
6. Μα εξαιτίας του καθημερινού
πλήθους, οι διάφοροι εργοδότες
κι αρχιμάστορες ζητούσαν
από το Μεσσία να πάρει δρόμο,
το δικό του δρόμο, αφού τόσος ήταν
ο συνωστισμός ώστε δεν
μπορούσαν να δουλέψουν
ούτε αυτός ούτε οι άλλοι τεχνίτες.
7. Έτσι κι έγινε, έφυγε για την ύπαιθρο
κι οι άνθρωποι που τον ακολούθησαν
άρχισαν να τον ονομάζουν
Μεσαία και θαυματουργό.
Κι αφού το πίστευαν, έτσι ήταν.
8.Αν τύχαινε να πιάσει μπόρα
καθώς μιλούσε στα πλήθη
ούτε μια σταγόνα δεν άγγιζε
εκείνον η τους ακροατές του.
Κι ο πιο απομακρυσμένος
ανάμεσα στο πλήθος
άκουγε τα λόγια του τόσο καθαρά
όσο κι ο πρώτος.
έστω κι αν από τον ουρανό ψηλά
έρχονταν απανωτές βροντές.
Και πάντα μιλούσε με παραβολές.
9. Και είπε στα πλήθη.
Βαθιά μέσα στον καθένα μας
βρίσκεται η δύναμη που συναινεί
στον υγεία ή τον αρρώστια,
τον πλούτο ή τη φτώχεια.
τη λευτεριά ή τη σκλαβιά.
Εμείς οι ίδιοι τα κυβερνάμε
όλα αυτά και κανένας άλλος.
10. Ένας εργάτης μίλησε τότε
κι είπε: «εύκολο να το λες εσύ
Κύριε, γιατί είσαι προικισμένος
με χαρίσματα που δεν τα έχουμε εμείς
και δεν είσαι αναγκασμένος
να δουλεύεις σκληρά όπως εμείς.
Ο άνθρωπος πρέπει, ωστόσο,
να δουλεύει σ’ αυτό τον κόσμο
για να βγάζει το ψωμί του».
11. Κι ο Μεσσίας αποκρίθηκε,
«Υπήρχε μια φορά
στην κοίτη ενός μεγάλου,
κρυστάλλινου ποταμού
ένα χωριό από ζωντανά όντα.
12. »Το ποτάμι κυλούσε αθόρυβα τα νερά του
πάνω από τα πλάσματα
εκείνα -νεαρά και γέρικα,
πλούσια και φτωχά, καλά και κακά-
καθώς το ρεύμα ακολουθούσε
το δικό του δρόμο, ξέροντας μόνο
το δικό του κρυστάλλινο εαυτό.
13. »Κάθε πλάσμα με το δικό του
τρόπο κρατιότανε γέρα στα φυτά
και στους βράχους της κοίτης
του ποταμού, αφού η προσκόλληση
ήταν ο τρόπος ζωής τους
κι ο αντίσταση στο ρεύμα
το μόνο που είχαν μάθει
από τότε που γεννήθηκαν.
14. »Μα, τελικά, ένα από τα πλάσματα
αυτά είπε: «Βαρέθηκα να ζω κολλημένο στο ίδιο σημείο.
Και πα’ όλο που δεν μπορώ
να το δω με τα μάτια μου,
έχω ωστόσο την πεποίθηση
πως αυτό το ρεύμα
ξέρει πού πηγαίνει.
Θ’ αφεθώ να με παρασύρει
κι ας με πάει όπου θέλει,
γιατί αν μείνω εδώ προσκολλημένο
θα πεθάνω από πλήξη».
15. »Τα άλλα πλάσματα γέλασαν
και του είπαν: «Ανόητε,
αν κάνεις αυτό που λες,
αυτό το ρεύμα που σε μαγεύει
θα σε κατατσακίσει πάνω στους βράχους
και θα σε σκοτώσει
πολύ πιο γρήγορα από την πλήξη».
16. Εκείνο, όμως, δεν έδωσε σημασία
και παίρνοντας βαθιά ανάσα
αφέθηκε να ξεκολλήσει από τη θέση του.
Και τότε το ρεύμα
ΤΟ αναποδογύρισε, και
παρασύροντας το το έριξε
με δύναμη στα γειτονικά βράχια.
17. »Μα καθώς εκείνο αρνήθηκε
να ξαναπροσκολληθεί στα βράχια,
το ρεύμα το ανασήκωσε,
ελευθερώνοντας το από το βυθό,
κι ούτε ξανάπεσε
ούτε ξαναχτύπησε πουθενά.
18. Καθώς προχωρούσε με το ρεύμα,
άλλα πλάσματα που δεν το ήξεραν,
βλέποντας το φώναζαν: «θαύμα, Θαύμα!
ένα πλάσμα σαν κι εμάς
αλλά πετάει.
Ω, κοιτάχτε, δείτε τον Μεσσία
που έρχεται να μας σώσει!»
19. »Και το πλάσμα που ταξίδευε
με το ρεύμα είπε:
«Δεν είμαι περισσότερο Μεσαίας
από σας. Το ποτάμι με χαρά μας
ελευθερώνει ανασηκώνοντας μας
από το βυθό, φτάνει να έχουμε
εμείς την τόλμη να αφεθούμε
σ’ αυτό. Ο πραγματικός σκοπός
της ζωής μας είναι αυτό
το ταξίδι, αυτή η περιπέτεια».
20. »Τ’ άλλα, ωστόσο, ολοένα και πιο
πολύ φώναζαν αποκαλώντας το
«Σωτήρα», ενώ κρατιόνταν γερά
προσκολλημένα στα βράχια τους
κι όταν ξαναγύρισαν να το κοιτάξουν,
εκείνο είχε φύγει
αφήνοντας τα να φτιάχνουν θρύλους
για κάποιο Σωτήρα».
21. Βλέποντας ο Μεσσίας πως
από μέρα σε μέρα τα πλήθη
που μαζεύονταν γύρω του
μεγάλωναν και γίνονταν πιο ενθουσιώδη,
πιο αφοσιωμένα και πιο απαιτητικά,
και πως ολοένα και πιο πολύ
τον πίεζαν να τους θεραπεύσει,
και πως του ζητούσαν αδιάκοπα
να κάνει θαύματα,
να μάθει για λογαριασμό τους
και να ζήσει τις δικές τους ζωές,
ανέβηκε μια μέρα μόνος
στην κορυφή ενός λόφου,
κι άρχισε να προσεύχεται.
22. Κι είπε: «Ατελεύτητο Φως,
Αν είναι το θέλημα σου,
απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο.
Ας απαλλαγώ από την ευθύνη
αυτού του απραγματοποίητου στόχου.
Δεν μου είναι δυνατό να ‘ ζήσω τη ζωή
έστω και μίας άλλης ψυχής,
και όμως τώρα δέκα χιλιάδες άτομα
φωνάζουν και με εκλιπαρούν για ζωή.
Λυπάμαι που άφησα τα πράγματα
να φτάσουν ως εδώ.
Αν είναι το θέλημα σου,
ας γυρίσω πίσω στις μηχανές
και τα σύνεργά μου
κι άφησε με να ζήσω
όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι».
23. Μια φωνή του αποκρίθηκε εκεί
πάνω στην κορυφή του λόφου, μια
φωνή που δεν ήταν ούτε αντρική
ούτε γυναικεία, ούτε δυνατή,
ούτε απαλή, μια φωνή με άπειρη
καλοσύνη. Και είπε η φωνή:
«Όχι το θέλημα μου
αλλά το δικό σου ας γίνει.
Γιατί η δική σου επιθυμία
είναι και δική μου για το άτομο σου!
Ακολούθησε το δρόμο σου
όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι
και ζήσε ευτυχισμένος πάνω στη γη».
24. Ακούγοντας ο Μεσσίας αυτά τα λόγια
χάρηκε κι ευχαρίστησε το Θεό,
και κατέβηκε το λόφο σιγοτραγουδώντας
ένα από εκείνα τα τραγουδάκια
που συνηθίζουν να τραγουδούν οι μηχανικοί
καθώς εργάζονται.
Κι όταν τα πλήθη άρχισαν πάλι
να τον πιέζουν με τις επιθυμίες τους,
ζητώντας του ασταμάτητα
να τους θεραπεύσει,
να τους καθοδηγήσει,
να τους δείξει αγάπη και κατανόηση
και να κάνει θαύματα,
εκείνος χαμογέλασε
και τους είπε με ικανοποίηση:
«Παραιτούμαι».
» Για μια στιγμή τα πλήθη
έμειναν άφωνα από την έκπληξη.
25. Κι εκείνος τους είπε:
«Αν ένας άνθρωπος έλεγε στο Θεό
πως θα ‘θελε πάνω απ’ όλα
να βοηθήσει το βασανισμένο κόσμο,
άσχετα πόσο θα του κόστιζε,
κι ο Θεός απαντούσε
και του έλεγε τι να κάνει,
θα ‘πρεπε να υπακούσει;»
27.«Και βέβαια. Κύριε», φώναξε
ο κόσμος. «Χαρά γι’ αυτόν
να υποφέρει ακόμα και
της κόλασης τα βασανιστήρια,
αφού του το ζήτησε ο Θεός».
28. «Άσχετα πόσο σκληρά
είναι τα βασανιστήρια
και πόσο δύσκολος ο στόχος;»
29. «Τιμή θα ‘ταν να κρεμαστεί,
δόξα να καρφωθεί στο δέντρο και να καεί,
αφού του το ζήτησε ο Θεός», είπαν.
30. «Και τι θα κάνατε», ρώτησε
ο Μεσσίας τον όχλο, «αν ο Θεός σάς
μιλούσε πρόσωπο με πρόσωπο
και σας έλεγε: «ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΕΝΤΟΛΗ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΖΗΣΕΙΣ»,
Τι θα κάνατε τότε;»
31. Σιγή επικράτησε ανάμεσα στα πλήθη,
κι ούτε ψίθυρος δεν ακούστηκε
στις βουνοπλαγιές και τις κοιλάδες.
32. Και ο Μεσσίας διέκοψε τη σιγή.
«ΣΤΟ μονοπάτι της ευτυχίας μας
θα βρούμε τη γνώση
για την οποία επιλέξαμε αυτή τη ζωή.
Αυτό έμαθα σήμερα,
κι αποφάσισα να σας αφήσω
να τραβήξετε το δικό σας δρόμο,
όπως αρέσει στον καθένα».
33. Και διασχίζοντας τα πλήθη
τους εγκατέλειψε και γύρισε
πίσω στο κόσμο των ανθρώπων
και των μηχανών.
Το ίδιο έκανε και ο Ζαρατούστρα Πέρα Από Το Καλό Και Το Κακό F.W.N.και Όταν ο Ζαρατούστρα μίλησε για τον Υπεράνθρωπο !
ΔΝΤ: Παραδέχεται ότι έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα Ο κακός υπολογισμός των επιπτώσεων από τα δημοσιονομικά μέτρα ο λόγος των λανθασμένων προβλέψεων. του Σωτήρη Νίκα
Δραματικά «έξω» παραδέχεται ότι έπεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στις προβλέψεις του για την οικονομική δραστηριότητα της Ελλάδας - και όχι μόνο - κατά την διετία 2010-2011. Στην περίπτωση της Ελλάδας το Ταμείο «αστόχησε» στους υπολογισμούς του κατά 8,9 ποσοστιαίες μονάδες συνολικά για τα δύο χρόνια.
Δηλαδή, ενώ αρχικά εκτιμούσε ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα ήταν 2% το 2010, τελικά κατέληξε να είναι 4,9% (απόκλιση 2,9 ποσοστιαίων μονάδων). Για το 2011, η αρχική εκτίμηση του Ταμείου ήταν ότι η οικονομική δραστηριότητα θα συρρικνωθεί μόλις κατά 1,1%. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ χειρότερη. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 7,1% πέρυσι (απόκλιση 6 ποσοστιαίων μονάδων).
Η αιτία για αυτές τις λανθασμένες προβλέψεις έχει τη ρίζα της στον κακό υπολογισμό των επιπτώσεων που έχουν σε μία οικονομία η λήψη σκληρών δημοσιονομικών μέτρων. Επί της ουσίας, το Ταμείο προχώρησε σε μία αυτοκριτική κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης των προβλέψεών του για την παγκόσμια οικονομία στο Τόκιο.
Η επισήμανση αυτή έχει γίνει από τον επικεφαλής οικονομολόγο του Ταμείου, κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ. Ουσιαστικά το ΔΝΤ προσπαθεί στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία να εξηγήσει γιατί οι προβλέψεις του για την ανάπτυξη, ιδιαίτερα στις χώρες που εφαρμόζουν Μνημόνια, αποδείχτηκαν τόσο λανθασμένες στην πορεία με τρανότερο παράδειγμα την Ελλάδα.
Ο κ. Μπλανσάρ αναλύει στοιχεία από 28 χώρες σχετικά με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη και το πραγματικό αποτέλεσμα τα έτη 2010-2011. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Ταμείο και οι κυβερνήσεις υποτιμούσαν σταθερά την επίπτωση που έχουν τα μέτρα λιτότητας στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας.
Το βασικό στοιχείο που χρησιμοποιεί το Ταμείο και συνεπώς οι κυβερνήσεις ονομάζεται δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής. Πρόκειται για έναν αριθμό με βάση τον οποίο υπολογίζεται κατά πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ μιας χώρας αν ληφθούν δημοσιονομικά μέτρα συγκεκριμένου ύψους. Σύμφωνα με το ΔΝΤ ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιείται στις περισσότερες προβλέψεις είναι το 0,5.
Δηλαδή, αν ληφθούν μέτρα λιτότητας 1 δισ. ευρώ, προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 500 εκ. ευρώ. Ομως σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, ο πραγματικός δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι στην τελικά από 0,9-1,7. Δηλαδή ανάλογα με την περίπτωση η λήψη μέτρων λιτότητας ύψους 1 δισ. ευρώ μείωσε το ΑΕΠ από 900 εκ. ευρώ μέχρι 1,7 δισ. ευρώ. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ του τι πίστευε το ΔΝΤ ότι συμβαίνει με τα μέτρα λιτότητας και του τι πραγματικά γίνεται, εξηγεί και το γιατί έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)