Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Kουβέλης: Στην όχθη, για να μη βραχούν τα παπούτσια
21/02/2012
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
1 εικόνα
του Κώστα Ρεσβάνη
Ετικέτες: Φώτης Κουβέλης
Σχόλια
Το θέμα είναι τώρα τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τ ώ ρ α τι λες.
(Μανόλης Αναγνωστάκης)
Ο Φώτης Κουβέλης γνωρίζει πολύ καλά ότι τα δημοσκοπικά ποσοστά που απολαμβάνει ο ίδιος και η Δημοκρατική Αριστερά, οφείλονται κατά κύριο λόγο στον κατακερματισμό και στην έλλειψη αξιόπιστης ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Δεν αγνοεί επίσης ότι το μειλίχιο ύφος που διαθέτει, στολισμένο με φιλοευρωπαϊκή εσάνς, φέρνει κοντά τους κεντρώους και προοδευτικούς ψηφοφόρους που δεν ανέχονται τις ανερμάτιστες κραυγές του Τσίπρα και το άνυδρο τοπίο των σταλινικών της Παπαρήγα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως σχεδόν μονοπωλεί τον δημόσιο λόγο, αφήνοντας στη σκιά τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Γνωρίζει ότι το στυλ του «πουλάει» και έχει δίκιο.
Αλλά ας δούμε, με πολιτικούς όρους, τι απομένει αν ξύσουμε τη δημόσια εικόνα του Φώτη Κουβέλη.
Η αντινομία: Ορκίζεται στο ευρώ και στην «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» και ταυτόχρονα καταψηφίζει οτιδήποτε παρέχει την δυνατότητα-μέσα από απίστευτες δυσκολίες και θυσίες-να τελεσφορήσει αυτό που λέει ότι πιστεύει! Κάποιοι, περισσότερο βίαιοι, θα ονόμαζαν αυτή την αντινομία, «κουτοπονηριά». Και ευρωπαϊστής και αντίθετος με τις υπάρχουσες υποχρεώσεις μας στην Ευρώπη! Την απάντηση σε αυτά τη γνωρίζουμε ήδη: «Υπάρχουν άλλοι δρόμοι», υπάρχουν άλλα μείγματα» και λοιπές γοητευτικές λύσεις. Κι αναρωτιέται κάθε νοήμων: Τώρα θ’ αρχίσουμε τα σχέδια για «άλλα μείγματα»; Τη στιγμή που κινδυνεύουμε κάθε στιγμή να γίνουμε η χώρα που ονειρεύεται ο Μεντρέκας και ο Σκουρλέτης;
Μετά την καταστροφή της χώρας από μία άθλια διακυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και μια αθλιότερη του Γ. Παπανδρέου, πολλοί απεγκλωβισμένοι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες πίστεψαν ότι κάποιο νέο σχήμα θα ξέφευγε από την μικροπολιτική και το θανάσιμο για τον τόπο «κομματικό κόστος». Θα ήταν η ΔΗΜΑΡ; Πολλοί το εύχονταν και δυστυχώς στην πορεία πολλοί διαψεύδονται. Αλλά παρατηρούμε και κάτι χειρότερο.
Ο καιροσκοπισμός: Υπάρχει πιο επώδυνο τραύμα για έναν δημοκράτη από τη στάση της ΔΗΜΑΡ, δηλαδή του Φ. Κουβέλη, στο θέμα του νόμου για τα Πανεπιστήμια; Στη Βουλή καταψήφισε τον νόμο με δικαιολογίες α-μπε-μπα-μπλομ και έσπρωξε σπουδαίους ανθρώπους, ιδρυτικά μέλη του κόμματος, να αποχωρήσουν τρέχοντας. Γιατί το έκανε άραγε; Για όσους αναρωτιόμαστε, η απάντηση είναι οδυνηρή για όλους μας: Για να χαϊδέψει κάποια «αριστερά» φοιτητικά αυτιά και να ομαδοποιήσει τους «δικούς του» πανεπιστημιακούς. Με άλλα λόγια, σκαστός πολιτικός καιροσκοπισμός εν όψει εκλογών. Τις αθλιότητες αυτής της σύμπραξης της ΔΗΜΑΡ τις βλέπουμε καθημερινά στις Ανώτατες Σχολές, αγκαλιά με τους μπαχαλάκηδες του Τσίπρα, τους επαγγελματίες φοιτητές της ΚΝΕ και τους απερίγραπτους Πελεγκρίνηδες και Μυλόπουλους που δεν θέλουν να χάσουν την κότα με το χρυσό αυγό…
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι ο Φ. Κουβέλης δεν τόλμησε ούτε ένα, κιχ αποδοκιμασίας, έστω και με μειλίχιο ύφος, για την καταστροφική ανομία που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες στα ΑΕΙ. Ούτε ένα κιχ για τις έως και χθες φασιστικές μεθόδους που δεν επιτρέπουν να εφαρμοστεί ένας ψηφισμένος από τη Βουλή νόμος! Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» που επαγγέλλεται; Αν λοιπόν, αυτό είναι ένα δείγμα της «κυβερνώσας Αριστεράς» που ως ελκυστικό σλόγκαν εξαπολύει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, είναι προφανές ότι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους ή προσφέρονται ως υπνωτικό στους καλόπιστους.
Η λεγόμενη «αντιμνημονιακή» στάση, άνευ όρων και ορίων, δεν είναι παρά ένα αμπρί για να μαζέψεις αλώβητος κάποιες ψήφους και ασφαλώς δεν ταιριάζει σε μια «κυβερνώσα Αριστερά». Μάλλον μοιάζει με στάση βολεμένων που στέκονται στην όχθη ορμητικού ποταμού, βλέπουν ανθρώπους που παλεύουν να μην πνιγούν και δεν δέχονται να βρέξουν ούτε τα παπούτσια τους για να τους σώσουν.
*Ο Κώστας Ρεσβάνης γεννήθηκε «Δεκέμβρη του '44» στον Πειραιά ακριβώς «σε μια μοτοσυκλέτα του ΕΛΑΣ». Διακόπτει τις σπουδές Ιατρικής και υπηρετεί μουλαράς. Δημοσιογράφησε στην προδικτατορική Αυγή, στον ΔΟΛ (Ομάδα, Ταχυδρόμος, ΝΕΑ) και ΕΡΤ (Τμήμα Ειδήσεων και ραδιοφωνικός Σταθμός Βόλου) για πάνω από τριανταπέντε χρόνια. Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Γιώργο Αρβανίτη δημιούργησε την εικοσάλεπτη ταινία «χωριό ένα, κάτοικος ένας!» που προβλήθηκε στην πρώτη εκπομπή των «Ρεπόρτερς».
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
1 εικόνα
του Κώστα Ρεσβάνη
Ετικέτες: Φώτης Κουβέλης
Σχόλια
Το θέμα είναι τώρα τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τ ώ ρ α τι λες.
(Μανόλης Αναγνωστάκης)
Ο Φώτης Κουβέλης γνωρίζει πολύ καλά ότι τα δημοσκοπικά ποσοστά που απολαμβάνει ο ίδιος και η Δημοκρατική Αριστερά, οφείλονται κατά κύριο λόγο στον κατακερματισμό και στην έλλειψη αξιόπιστης ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Δεν αγνοεί επίσης ότι το μειλίχιο ύφος που διαθέτει, στολισμένο με φιλοευρωπαϊκή εσάνς, φέρνει κοντά τους κεντρώους και προοδευτικούς ψηφοφόρους που δεν ανέχονται τις ανερμάτιστες κραυγές του Τσίπρα και το άνυδρο τοπίο των σταλινικών της Παπαρήγα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως σχεδόν μονοπωλεί τον δημόσιο λόγο, αφήνοντας στη σκιά τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Γνωρίζει ότι το στυλ του «πουλάει» και έχει δίκιο.
Αλλά ας δούμε, με πολιτικούς όρους, τι απομένει αν ξύσουμε τη δημόσια εικόνα του Φώτη Κουβέλη.
Η αντινομία: Ορκίζεται στο ευρώ και στην «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» και ταυτόχρονα καταψηφίζει οτιδήποτε παρέχει την δυνατότητα-μέσα από απίστευτες δυσκολίες και θυσίες-να τελεσφορήσει αυτό που λέει ότι πιστεύει! Κάποιοι, περισσότερο βίαιοι, θα ονόμαζαν αυτή την αντινομία, «κουτοπονηριά». Και ευρωπαϊστής και αντίθετος με τις υπάρχουσες υποχρεώσεις μας στην Ευρώπη! Την απάντηση σε αυτά τη γνωρίζουμε ήδη: «Υπάρχουν άλλοι δρόμοι», υπάρχουν άλλα μείγματα» και λοιπές γοητευτικές λύσεις. Κι αναρωτιέται κάθε νοήμων: Τώρα θ’ αρχίσουμε τα σχέδια για «άλλα μείγματα»; Τη στιγμή που κινδυνεύουμε κάθε στιγμή να γίνουμε η χώρα που ονειρεύεται ο Μεντρέκας και ο Σκουρλέτης;
Μετά την καταστροφή της χώρας από μία άθλια διακυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και μια αθλιότερη του Γ. Παπανδρέου, πολλοί απεγκλωβισμένοι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες πίστεψαν ότι κάποιο νέο σχήμα θα ξέφευγε από την μικροπολιτική και το θανάσιμο για τον τόπο «κομματικό κόστος». Θα ήταν η ΔΗΜΑΡ; Πολλοί το εύχονταν και δυστυχώς στην πορεία πολλοί διαψεύδονται. Αλλά παρατηρούμε και κάτι χειρότερο.
Ο καιροσκοπισμός: Υπάρχει πιο επώδυνο τραύμα για έναν δημοκράτη από τη στάση της ΔΗΜΑΡ, δηλαδή του Φ. Κουβέλη, στο θέμα του νόμου για τα Πανεπιστήμια; Στη Βουλή καταψήφισε τον νόμο με δικαιολογίες α-μπε-μπα-μπλομ και έσπρωξε σπουδαίους ανθρώπους, ιδρυτικά μέλη του κόμματος, να αποχωρήσουν τρέχοντας. Γιατί το έκανε άραγε; Για όσους αναρωτιόμαστε, η απάντηση είναι οδυνηρή για όλους μας: Για να χαϊδέψει κάποια «αριστερά» φοιτητικά αυτιά και να ομαδοποιήσει τους «δικούς του» πανεπιστημιακούς. Με άλλα λόγια, σκαστός πολιτικός καιροσκοπισμός εν όψει εκλογών. Τις αθλιότητες αυτής της σύμπραξης της ΔΗΜΑΡ τις βλέπουμε καθημερινά στις Ανώτατες Σχολές, αγκαλιά με τους μπαχαλάκηδες του Τσίπρα, τους επαγγελματίες φοιτητές της ΚΝΕ και τους απερίγραπτους Πελεγκρίνηδες και Μυλόπουλους που δεν θέλουν να χάσουν την κότα με το χρυσό αυγό…
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι ο Φ. Κουβέλης δεν τόλμησε ούτε ένα, κιχ αποδοκιμασίας, έστω και με μειλίχιο ύφος, για την καταστροφική ανομία που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες στα ΑΕΙ. Ούτε ένα κιχ για τις έως και χθες φασιστικές μεθόδους που δεν επιτρέπουν να εφαρμοστεί ένας ψηφισμένος από τη Βουλή νόμος! Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» που επαγγέλλεται; Αν λοιπόν, αυτό είναι ένα δείγμα της «κυβερνώσας Αριστεράς» που ως ελκυστικό σλόγκαν εξαπολύει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, είναι προφανές ότι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους ή προσφέρονται ως υπνωτικό στους καλόπιστους.
Η λεγόμενη «αντιμνημονιακή» στάση, άνευ όρων και ορίων, δεν είναι παρά ένα αμπρί για να μαζέψεις αλώβητος κάποιες ψήφους και ασφαλώς δεν ταιριάζει σε μια «κυβερνώσα Αριστερά». Μάλλον μοιάζει με στάση βολεμένων που στέκονται στην όχθη ορμητικού ποταμού, βλέπουν ανθρώπους που παλεύουν να μην πνιγούν και δεν δέχονται να βρέξουν ούτε τα παπούτσια τους για να τους σώσουν.
*Ο Κώστας Ρεσβάνης γεννήθηκε «Δεκέμβρη του '44» στον Πειραιά ακριβώς «σε μια μοτοσυκλέτα του ΕΛΑΣ». Διακόπτει τις σπουδές Ιατρικής και υπηρετεί μουλαράς. Δημοσιογράφησε στην προδικτατορική Αυγή, στον ΔΟΛ (Ομάδα, Ταχυδρόμος, ΝΕΑ) και ΕΡΤ (Τμήμα Ειδήσεων και ραδιοφωνικός Σταθμός Βόλου) για πάνω από τριανταπέντε χρόνια. Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Γιώργο Αρβανίτη δημιούργησε την εικοσάλεπτη ταινία «χωριό ένα, κάτοικος ένας!» που προβλήθηκε στην πρώτη εκπομπή των «Ρεπόρτερς».
Οκτώ αντιμνημονιακοί βγάζουν… Σαμαρά
24/02/2012
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
Photo: arredomi
1 εικόνα
του Γιώργου Καρελιά
Σχόλια
Τον Νοέμβριο του 2010 έγιναν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την Αττική, συνωστίσθηκαν εφτά υποψήφιοι, εκ των οποίων οι εξι αντιμνημονιακοί, άλλοι ούλτρα και άλλοι λάιτ. Περιφερειάρχης βγήκε ο μόνος μνημονιακός (αν και ο ίδιος δήλωνε το αντίθετο).
Υπενθυμίζω ότι πούροι αντιμνημονιακοί ήταν (εκ δεξιών προς τα αριστερά): ο Κικίλιας του Σαμαρά, ο Δημαράς, αποχωρήσας από το ΠΑΣΟΚ, ο Παφίλης του ΚΚΕ, ο Μητρόπουλος του Τσίπρα, ο Χάγιος (υποστηρίχθηκε από εξωκοινοβουλευτικές αριστερές κινήσεις) και ο Αλαβάνος. Λιγότερο αντιμνημονιακοί και με άλλα χαρακτηριστικά ήταν ο Αδωνις του Καρατζαφέρη, ο Διάκος των Οικολόγων και ο Ψαριανός της νεόκοπης τότε Δημοκρατικής Αριστεράς του Φ. Κουβέλη. Στην καρέκλα του περιφερειάρχη κάθεται ο Σγουρός, υποψήφιος του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ.
Προλαβαίνω την απορία πολλών: τι σημασία έχει η υπενθύμιση όλων αυτών σήμερα; Εχει και παραέχει, αφού σε περίπου δυο μήνες θα στηθούν κάλπες. Αυτή τη φορά όχι για τον «μικρό πρωθυπουργό», περιφεριάρχη Αττικής, αλλά για τον κανονικό πρωθυπουργό. Αυτόν που θα κάτσει στην καρέκλα του Παπαδήμου, αν δεν χρειαστεί να ξαναφωνάξουν τον Παπαδήμο.
Το σκηνικό θα επαναληφθεί με παρέλαση αντιμνημονιακών κομμάτων και κομματιδίων. Μετρήστε (πάλι εκ δεξιών προ τα αριστερά): το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, το οποίο, μετά τη μεγαλοπρεπή νέα κωλοτούμπα του κινδυνεύει να ξεπουπουλιαστεί από τα δεξιά και από τ’ αριστερά του. Οι νεόκοποι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» του Καμένου, με τις ευλογίες του αριστερού πατριώτη Μίκη Θεοδωράκη, του γαλάζιου συνδικαλιστή της λαϊκής δεξιάς Μανώλη και τινών διαγραφέντων βουλευτών της ΝΔ, που «προδόθηκαν» από τον Σαμαρά, ο οποίος δεν θα τους πάρει πίσω (θα πάρει άλλους, πιο εύκολους στις τούμπες).
Ακολουθούν οι αντιμνημονιακοί του ΠΑΣΟΚ, που δεν ξέρουν τι να κάνουν και μπορεί να κάνουν κάποιο απονεννοημένο εκλογικό διάβημα, αφού παπανδρεϊκοί και βενιζελικοί τους βλέπουν σαν στημμένες λεμονόκουπες. Και, φυσικά, ακολουθεί το σκορποχώρι της αντιμνημονιακής αριστεράς: το ΚΚΕ, που δεν θέλει κανέναν άλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, ο οποίος εσχάτως έχει πάρει στο χέρι την αριστερή πατριωτική μεζούρα. Η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που μαζεύει στις δημοσκοπήσεις δυσαρεστημένους ΠΑΣΟΚους, αλλά οι περισσότεροι δυσκολεύονται να καταλάβουν τι θέλει να πει με το «ναι στην Ευρώπη και στο ευρώ, όχι σε κανένα μέτρο». Αντιμνημονιακά κινούνται, επίσης, οι Οικολόγοι, κάποιες αριστερές κινήσεις πέραν της επίσημης αριστεράς και η Χρυσή Αυγή (από άλλη σκοπιά).
Πού οδηγούν όλα αυτά; Με (σχεδόν) μαθηματική βεβαιότητα στον Σαμαρά. Ο οποίος, όμως, πρέπει να καταφέρει να διαχειριστεί τη σχιζοφρενική κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο ίδιος στο χώρο της συντηρητικής παράταξης. Από την αντιμνημονιακή ρητορεία, πέρασε στην ρεαλιστική στροφή και εξωπέταξε όσους την αμφισβήτησαν, αλλά τώρα συζητάει να τους πάρει πίσω!
Δηλαδή αύριο, για να κυβερνήσει, μπορεί να χρειαστεί τον Καρατζαφέρη, τον Καμένο, τον Μανώλη και όσους άλλους τυχοδιώκτες της δεξιάς πολυκατοικίας στείλει η κάλπη στη Βουλή.
Γι’ αυτό η λύση που όλοι περιμένουμε απο τις εκλογές μπορεί να είναι ένα άλλου είδους αδιέξοδο. Και τότε θα ‘ρθουν τα χειρότερα.
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
Photo: arredomi
1 εικόνα
του Γιώργου Καρελιά
Σχόλια
Τον Νοέμβριο του 2010 έγιναν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την Αττική, συνωστίσθηκαν εφτά υποψήφιοι, εκ των οποίων οι εξι αντιμνημονιακοί, άλλοι ούλτρα και άλλοι λάιτ. Περιφερειάρχης βγήκε ο μόνος μνημονιακός (αν και ο ίδιος δήλωνε το αντίθετο).
Υπενθυμίζω ότι πούροι αντιμνημονιακοί ήταν (εκ δεξιών προς τα αριστερά): ο Κικίλιας του Σαμαρά, ο Δημαράς, αποχωρήσας από το ΠΑΣΟΚ, ο Παφίλης του ΚΚΕ, ο Μητρόπουλος του Τσίπρα, ο Χάγιος (υποστηρίχθηκε από εξωκοινοβουλευτικές αριστερές κινήσεις) και ο Αλαβάνος. Λιγότερο αντιμνημονιακοί και με άλλα χαρακτηριστικά ήταν ο Αδωνις του Καρατζαφέρη, ο Διάκος των Οικολόγων και ο Ψαριανός της νεόκοπης τότε Δημοκρατικής Αριστεράς του Φ. Κουβέλη. Στην καρέκλα του περιφερειάρχη κάθεται ο Σγουρός, υποψήφιος του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ.
Προλαβαίνω την απορία πολλών: τι σημασία έχει η υπενθύμιση όλων αυτών σήμερα; Εχει και παραέχει, αφού σε περίπου δυο μήνες θα στηθούν κάλπες. Αυτή τη φορά όχι για τον «μικρό πρωθυπουργό», περιφεριάρχη Αττικής, αλλά για τον κανονικό πρωθυπουργό. Αυτόν που θα κάτσει στην καρέκλα του Παπαδήμου, αν δεν χρειαστεί να ξαναφωνάξουν τον Παπαδήμο.
Το σκηνικό θα επαναληφθεί με παρέλαση αντιμνημονιακών κομμάτων και κομματιδίων. Μετρήστε (πάλι εκ δεξιών προ τα αριστερά): το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, το οποίο, μετά τη μεγαλοπρεπή νέα κωλοτούμπα του κινδυνεύει να ξεπουπουλιαστεί από τα δεξιά και από τ’ αριστερά του. Οι νεόκοποι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» του Καμένου, με τις ευλογίες του αριστερού πατριώτη Μίκη Θεοδωράκη, του γαλάζιου συνδικαλιστή της λαϊκής δεξιάς Μανώλη και τινών διαγραφέντων βουλευτών της ΝΔ, που «προδόθηκαν» από τον Σαμαρά, ο οποίος δεν θα τους πάρει πίσω (θα πάρει άλλους, πιο εύκολους στις τούμπες).
Ακολουθούν οι αντιμνημονιακοί του ΠΑΣΟΚ, που δεν ξέρουν τι να κάνουν και μπορεί να κάνουν κάποιο απονεννοημένο εκλογικό διάβημα, αφού παπανδρεϊκοί και βενιζελικοί τους βλέπουν σαν στημμένες λεμονόκουπες. Και, φυσικά, ακολουθεί το σκορποχώρι της αντιμνημονιακής αριστεράς: το ΚΚΕ, που δεν θέλει κανέναν άλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, ο οποίος εσχάτως έχει πάρει στο χέρι την αριστερή πατριωτική μεζούρα. Η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που μαζεύει στις δημοσκοπήσεις δυσαρεστημένους ΠΑΣΟΚους, αλλά οι περισσότεροι δυσκολεύονται να καταλάβουν τι θέλει να πει με το «ναι στην Ευρώπη και στο ευρώ, όχι σε κανένα μέτρο». Αντιμνημονιακά κινούνται, επίσης, οι Οικολόγοι, κάποιες αριστερές κινήσεις πέραν της επίσημης αριστεράς και η Χρυσή Αυγή (από άλλη σκοπιά).
Πού οδηγούν όλα αυτά; Με (σχεδόν) μαθηματική βεβαιότητα στον Σαμαρά. Ο οποίος, όμως, πρέπει να καταφέρει να διαχειριστεί τη σχιζοφρενική κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο ίδιος στο χώρο της συντηρητικής παράταξης. Από την αντιμνημονιακή ρητορεία, πέρασε στην ρεαλιστική στροφή και εξωπέταξε όσους την αμφισβήτησαν, αλλά τώρα συζητάει να τους πάρει πίσω!
Δηλαδή αύριο, για να κυβερνήσει, μπορεί να χρειαστεί τον Καρατζαφέρη, τον Καμένο, τον Μανώλη και όσους άλλους τυχοδιώκτες της δεξιάς πολυκατοικίας στείλει η κάλπη στη Βουλή.
Γι’ αυτό η λύση που όλοι περιμένουμε απο τις εκλογές μπορεί να είναι ένα άλλου είδους αδιέξοδο. Και τότε θα ‘ρθουν τα χειρότερα.
Στέφανος Μάνος
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, το χρέος 30/9/2009 ήταν 298 δις και 31/12/2011, 368 δις. Σε 27 μήνες κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ προστέθηκαν 70 δις νέο χρέος. 2,6 δις το μήνα, κάθε μήνα!
Στις 31/3/2004 το χρέος ήταν 185 δις και στις 30/9/2009, 298. Σε 66 μήνες κυβέρνησης ΝΔ δημιουργήθηκαν 113 δις νέο χρέος. 1,7 δις το μήνα. Βίοι απολύτως παράλληλοι!
Και τώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπόσχονται να μας σώσουν επαναφέροντας το χρέος από 171% που είναι τώρα στο 120% του ΑΕΠ το 2020 (εκεί που ήταν το 2009). Υπάρχουν πολλοί αφελείς; Το μόνο που ξέρουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι να ξοδεύουν τα δικά μας λεφτά.
Στις 31/3/2004 το χρέος ήταν 185 δις και στις 30/9/2009, 298. Σε 66 μήνες κυβέρνησης ΝΔ δημιουργήθηκαν 113 δις νέο χρέος. 1,7 δις το μήνα. Βίοι απολύτως παράλληλοι!
Και τώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπόσχονται να μας σώσουν επαναφέροντας το χρέος από 171% που είναι τώρα στο 120% του ΑΕΠ το 2020 (εκεί που ήταν το 2009). Υπάρχουν πολλοί αφελείς; Το μόνο που ξέρουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι να ξοδεύουν τα δικά μας λεφτά.
Δεν βιάζεται ο Γιώργος...
Του Αιμίλιου Περδικάρη
Εκεί που το τοπίο ξεκαθαρίζει, εκεί πάλι θολώνει. Έτσι πορεύεται το ΠΑΣΟΚ στην αλλαγή ηγεσίας και στις εκλογές, την ώρα που το «κατενάτσιο» του Γ. Παπανδρέου δημιουργεί (εκ νέου) υποψίες σε στελέχη για τις πραγματικές του προθέσεις.
Σε χθεσινή κομματική σύσκεψη υπό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ προτάθηκε από τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου η Εθνική Συνδιάσκεψη που ήταν προγραμματισμένη για το επόμενο Σαββατοκύριακο (3-4 Μαρτίου) να πάει πίσω κατά μία εβδομάδα. Η επίσημη αιτιολογία είναι ότι δεν μπορεί να συμπέσει με τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. (είναι προγραμματισμένη για τις 1-2 Μαρτίου). Στην πραγματικότητα, όμως, ακόμη και τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να ερμηνεύσουν – χωρίς αποτέλεσμα – τη σκοπιμότητα της αναβολής.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμη και συνεργάτες του κ. Παπανδρέου αργά χθες το βράδυ απαντούσαν ότι «δεν γνωρίζουν» αν υπάρχει ή όχι απόφαση αναβολής της Εθνικής Συνδιάσκεψης.
Οι κάλπες και το «σχέδιο Μάρσαλ»
Οι πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι το συνολικό χρονοδιάγραμμα εκλογής νέου προέδρου δεν αλλάζει: κάλπες, δηλαδή, θα στηθούν στις 18 Μαρτίου. Αν στηθούν. Πρώτον, διότι λεφτά… δεν υπάρχουν. Και δεύτερον, διότι το σενάριο της εκλογής νέου προέδρου από την Εθνική Συνδιάσκεψη παραμένει ζωντανό.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που διαφαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο κινείται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τις «καθυστερήσεις» που παίζει είναι ότι δεν αναμένει εθνικές εκλογές πριν το Μάιο.
Μια άλλη εξήγηση δε που δίνεται είναι το γεγονός ότι στην Ιπποκράτους αναμένουν το… «σχέδιο Μάρσαλ». Την πρώτη δόση, δηλαδή, της κρατικής επιχορήγησης (σ.σ.: η εκταμίευσή της θα απεμπλακεί από το υπουργείο Εσωτερικών πιθανότατα την επόμενη εβδομάδα), καθώς το ταμείο είναι μείον – ακόμη και οι εργαζόμενοι για μία ακόμη φορά πληρώθηκαν έναντι.
Γνώριζε ο Βενιζέλος όσα είπε ο Λοβέρδος περί συγκυβέρνησης;
Είχε ή δεν είχε γνώση ο Ευ. Βενιζέλος των όσων είπε περί «συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. μετά τις εκλογές» ο Ανδρ. Λοβέρδος; Συνομιλητές του υπουργού Οικονομικών έκαναν λόγο για «προσωπικές απόψεις» του υπουργού Υγείας, ωστόσο είναι γνωστό ότι Βενιζέλος-Λοβέρδος «συμπορεύονται» μετά τη συμφωνία των δύο.
Η άποψη, πάντως, του κ. Λοβέρδου προκάλεσε αίσθηση και αντιδράσεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μ. Παπαϊωάννου και Λούκα Κατσέλη αποδοκίμασαν, εμμέσως πλην σαφώς, με συνεντεύξεις τους την παρέμβαση του υπουργού Υγείας, ενώ η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να χάσει την έκφραση της Κεντροαριστεράς από άλλο κόμμα.
Πηγή:www.capital.gr
Εκεί που το τοπίο ξεκαθαρίζει, εκεί πάλι θολώνει. Έτσι πορεύεται το ΠΑΣΟΚ στην αλλαγή ηγεσίας και στις εκλογές, την ώρα που το «κατενάτσιο» του Γ. Παπανδρέου δημιουργεί (εκ νέου) υποψίες σε στελέχη για τις πραγματικές του προθέσεις.
Σε χθεσινή κομματική σύσκεψη υπό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ προτάθηκε από τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου η Εθνική Συνδιάσκεψη που ήταν προγραμματισμένη για το επόμενο Σαββατοκύριακο (3-4 Μαρτίου) να πάει πίσω κατά μία εβδομάδα. Η επίσημη αιτιολογία είναι ότι δεν μπορεί να συμπέσει με τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. (είναι προγραμματισμένη για τις 1-2 Μαρτίου). Στην πραγματικότητα, όμως, ακόμη και τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να ερμηνεύσουν – χωρίς αποτέλεσμα – τη σκοπιμότητα της αναβολής.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμη και συνεργάτες του κ. Παπανδρέου αργά χθες το βράδυ απαντούσαν ότι «δεν γνωρίζουν» αν υπάρχει ή όχι απόφαση αναβολής της Εθνικής Συνδιάσκεψης.
Οι κάλπες και το «σχέδιο Μάρσαλ»
Οι πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι το συνολικό χρονοδιάγραμμα εκλογής νέου προέδρου δεν αλλάζει: κάλπες, δηλαδή, θα στηθούν στις 18 Μαρτίου. Αν στηθούν. Πρώτον, διότι λεφτά… δεν υπάρχουν. Και δεύτερον, διότι το σενάριο της εκλογής νέου προέδρου από την Εθνική Συνδιάσκεψη παραμένει ζωντανό.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που διαφαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο κινείται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τις «καθυστερήσεις» που παίζει είναι ότι δεν αναμένει εθνικές εκλογές πριν το Μάιο.
Μια άλλη εξήγηση δε που δίνεται είναι το γεγονός ότι στην Ιπποκράτους αναμένουν το… «σχέδιο Μάρσαλ». Την πρώτη δόση, δηλαδή, της κρατικής επιχορήγησης (σ.σ.: η εκταμίευσή της θα απεμπλακεί από το υπουργείο Εσωτερικών πιθανότατα την επόμενη εβδομάδα), καθώς το ταμείο είναι μείον – ακόμη και οι εργαζόμενοι για μία ακόμη φορά πληρώθηκαν έναντι.
Γνώριζε ο Βενιζέλος όσα είπε ο Λοβέρδος περί συγκυβέρνησης;
Είχε ή δεν είχε γνώση ο Ευ. Βενιζέλος των όσων είπε περί «συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. μετά τις εκλογές» ο Ανδρ. Λοβέρδος; Συνομιλητές του υπουργού Οικονομικών έκαναν λόγο για «προσωπικές απόψεις» του υπουργού Υγείας, ωστόσο είναι γνωστό ότι Βενιζέλος-Λοβέρδος «συμπορεύονται» μετά τη συμφωνία των δύο.
Η άποψη, πάντως, του κ. Λοβέρδου προκάλεσε αίσθηση και αντιδράσεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μ. Παπαϊωάννου και Λούκα Κατσέλη αποδοκίμασαν, εμμέσως πλην σαφώς, με συνεντεύξεις τους την παρέμβαση του υπουργού Υγείας, ενώ η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να χάσει την έκφραση της Κεντροαριστεράς από άλλο κόμμα.
Πηγή:www.capital.gr
Μάθαμε, λοιπόν, ότι μια μερίδα της κυβέρνησης σε συνεργασία με κρατικές τράπεζες επιχειρεί να στήσει μία απίστευτη σχέση διαπλοκής με Μέσα Ενημέρωσης. Τα χρηματοδοτεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, εντάσσοντάς τα σε επενδυτικά προγράμματα. Ή αλλιώς, δανεικά και αγύριστα και μάλιστα με την βούλα του ελληνικού δημοσίου.
Τα ίδια και τα ίδια...
Μέχρι χτες πίστευα ότι η κρίση αυτή έχει κάνει τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς, πιο συνετούς. Και κυρίως εκείνους που λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για τις τύχες της χώρας. Είχα ξεχάσει πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι αυτή η χώρα. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ακόμη και σήμερα, την ώρα που το πλοίο ετοιμάζεται να πέσει στα βράχια, υπάρχουν πολιτικοί που είναι έτοιμοι να κάνουν deals με λεφτά του ελληνικού λαού. Ή αλλιώς, με λεφτά που μας δάνεισαν οι Γερμανοί φορολογούμενοι.
Μάθαμε, λοιπόν, ότι μια μερίδα της κυβέρνησης σε συνεργασία με κρατικές τράπεζες επιχειρεί να στήσει μία απίστευτη σχέση διαπλοκής με Μέσα Ενημέρωσης. Τα χρηματοδοτεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, εντάσσοντάς τα σε επενδυτικά προγράμματα. Ή αλλιώς, δανεικά και αγύριστα και μάλιστα με την βούλα του ελληνικού δημοσίου.
Η 25η διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους θα πρέπει να απαντήσει στους Έλληνες φορολογούμενους πόσα τέτοια αιτήματα έχει δεχτεί και πόσα έχει εγκρίνει. Μιλάμε για δεκαετή χαμηλότοκα δάνεια σε Μέσα μαζικής Ενημέρωσης. Δάνεια που σε ποσοστό 70% εγγυούνται από το κράτος (εξ ου και η εμπλοκή της 25ης Διεύθυνσης).
Μία εταιρεία που οφείλει, δηλαδή, σε όποιον μιλάει ελληνικά θα πάρει ένα δάνειο της τάξης των 2 ή των 4 ή των 10 εκατομμυρίων ευρώ με την εγγύηση του κράτους προς την τράπεζα που θα χορηγήσει το δάνειο και με μόνη «αντιπαροχή» την υπόσχεση ότι το Μέσο Ενημέρωσης θα διατηρήσει τόσες θέσεις εργασίας. Εδώ δεν μπορεί να εγγυηθεί την πληρωμή του επόμενου δεκαπενθημέρου και θα εγγυηθεί θέσεις εργασίας! Πλάκα κάνουν...
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνουμε μία απαραίτητη διευκρίνηση: Σε αυτή την φάση δεν πρόκειται να δώσουμε ονόματα και διευθύνσεις. Δεν θέλουμε να μεταβάλλουμε ένα σημαντικό θέμα σε θέρετρο αντιπαράθεσης με άλλα Μέσα Ενημέρωσης. Σε μία τέτοια περίπτωση θα τους επιτρέψουμε να υποστηρίξουν ότι όλο αυτό το θέμα εντάσσεται σε ένα πλαίσιο αντιπαράθεσης συμφερόντων στον χώρο του Τύπου. Εκεί που μας χρωστάγανε, θα μας φωνάξουν να τους πληρώσουμε κι από πάνω...
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα θέμα Δημοκρατίας. Σε μία κρίσιμη ώρα για το Έθνος, η πολιτική εξουσία αποδεικνύει ότι δεν έχει πάρει τα μαθήματά της και βρίσκει τρόπους για να δωρίσει λεφτά σε χρεοκοπημένα Μέσα Ενημέρωσης. Έρχονται κι εκλογές. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...
Αλήθεια, οι διοικήσεις των κρατικών τραπεζών που θα συμμετάσχουν σε αυτό το πάρτι της διαπλοκής θα δώσουν εξηγήσεις; Ή οι αρμόδιοι (σύμφωνα με το νόμο) θα παίξουν και πάλι τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου; Την προηγούμενη φορά η στάση τους αυτή μας κόστισε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια. Τώρα; Τι θα πουν; Ότι δεν ήξεραν; Ας κάνουν τον έλεγχό τους και ας στείλουν στα αζήτητα όσους παρανόμησαν.
Τρέφουμε αυταπάτες; Μάλλον. Το πιο πιθανό είναι να δούμε έξω από την πόρτα μας το ΣΔΟΕ και να μας ζητά εξηγήσεις για πιθανές μουτζούρες σε κάποιο τιμολόγιο από το να μπει ένας φραγμός στο παιγνίδι της διαπλοκής. Άλλωστε, εκλογές έρχονται. Κι οι εκλογές ήταν πάντα μία καλή επιχείρηση για τον Τύπο. Τρομάρα μας...
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή:www.capital.gr
Μέχρι χτες πίστευα ότι η κρίση αυτή έχει κάνει τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς, πιο συνετούς. Και κυρίως εκείνους που λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για τις τύχες της χώρας. Είχα ξεχάσει πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι αυτή η χώρα. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ακόμη και σήμερα, την ώρα που το πλοίο ετοιμάζεται να πέσει στα βράχια, υπάρχουν πολιτικοί που είναι έτοιμοι να κάνουν deals με λεφτά του ελληνικού λαού. Ή αλλιώς, με λεφτά που μας δάνεισαν οι Γερμανοί φορολογούμενοι.
Μάθαμε, λοιπόν, ότι μια μερίδα της κυβέρνησης σε συνεργασία με κρατικές τράπεζες επιχειρεί να στήσει μία απίστευτη σχέση διαπλοκής με Μέσα Ενημέρωσης. Τα χρηματοδοτεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, εντάσσοντάς τα σε επενδυτικά προγράμματα. Ή αλλιώς, δανεικά και αγύριστα και μάλιστα με την βούλα του ελληνικού δημοσίου.
Η 25η διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους θα πρέπει να απαντήσει στους Έλληνες φορολογούμενους πόσα τέτοια αιτήματα έχει δεχτεί και πόσα έχει εγκρίνει. Μιλάμε για δεκαετή χαμηλότοκα δάνεια σε Μέσα μαζικής Ενημέρωσης. Δάνεια που σε ποσοστό 70% εγγυούνται από το κράτος (εξ ου και η εμπλοκή της 25ης Διεύθυνσης).
Μία εταιρεία που οφείλει, δηλαδή, σε όποιον μιλάει ελληνικά θα πάρει ένα δάνειο της τάξης των 2 ή των 4 ή των 10 εκατομμυρίων ευρώ με την εγγύηση του κράτους προς την τράπεζα που θα χορηγήσει το δάνειο και με μόνη «αντιπαροχή» την υπόσχεση ότι το Μέσο Ενημέρωσης θα διατηρήσει τόσες θέσεις εργασίας. Εδώ δεν μπορεί να εγγυηθεί την πληρωμή του επόμενου δεκαπενθημέρου και θα εγγυηθεί θέσεις εργασίας! Πλάκα κάνουν...
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνουμε μία απαραίτητη διευκρίνηση: Σε αυτή την φάση δεν πρόκειται να δώσουμε ονόματα και διευθύνσεις. Δεν θέλουμε να μεταβάλλουμε ένα σημαντικό θέμα σε θέρετρο αντιπαράθεσης με άλλα Μέσα Ενημέρωσης. Σε μία τέτοια περίπτωση θα τους επιτρέψουμε να υποστηρίξουν ότι όλο αυτό το θέμα εντάσσεται σε ένα πλαίσιο αντιπαράθεσης συμφερόντων στον χώρο του Τύπου. Εκεί που μας χρωστάγανε, θα μας φωνάξουν να τους πληρώσουμε κι από πάνω...
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα θέμα Δημοκρατίας. Σε μία κρίσιμη ώρα για το Έθνος, η πολιτική εξουσία αποδεικνύει ότι δεν έχει πάρει τα μαθήματά της και βρίσκει τρόπους για να δωρίσει λεφτά σε χρεοκοπημένα Μέσα Ενημέρωσης. Έρχονται κι εκλογές. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...
Αλήθεια, οι διοικήσεις των κρατικών τραπεζών που θα συμμετάσχουν σε αυτό το πάρτι της διαπλοκής θα δώσουν εξηγήσεις; Ή οι αρμόδιοι (σύμφωνα με το νόμο) θα παίξουν και πάλι τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου; Την προηγούμενη φορά η στάση τους αυτή μας κόστισε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια. Τώρα; Τι θα πουν; Ότι δεν ήξεραν; Ας κάνουν τον έλεγχό τους και ας στείλουν στα αζήτητα όσους παρανόμησαν.
Τρέφουμε αυταπάτες; Μάλλον. Το πιο πιθανό είναι να δούμε έξω από την πόρτα μας το ΣΔΟΕ και να μας ζητά εξηγήσεις για πιθανές μουτζούρες σε κάποιο τιμολόγιο από το να μπει ένας φραγμός στο παιγνίδι της διαπλοκής. Άλλωστε, εκλογές έρχονται. Κι οι εκλογές ήταν πάντα μία καλή επιχείρηση για τον Τύπο. Τρομάρα μας...
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή:www.capital.gr
Στέφανος Μάνος
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2011 έγραψα στην Καθημερινή τα εξής: "Στην αγορά έχει διαμορφωθεί, από χιλιάδες αγοραστές και πωλητές που ενεργούν εθελοντικά, μια πραγματικότητα που σας δίνει το δικαίωμα να ξοδέψετε 55 ευρώ αύριο το πρωί και να προσδοκάτε ότι το ελληνικό Δημόσιο θα σας πληρώσει 104,5 ευρώ στις 22 Μαρτίου 2012.
Αν πιστεύετε τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου, αν πιστεύετε ότι πράγματι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, έχετε τη δυνατότητα να διπλασιάσετε τα λεφτά σας σε 6 μήνες. Οι «αγορές» σάς κάνουν αυτό το δώρο. Αρκεί να πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει όλες τις υποσχέσεις της και συνεπώς δεν θα χρεοκοπήσουμε."
Όσοι αγόρασαν ομόλογα επειδή πίστεψαν τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου την έπαθαν. Θα εισπράξουν 47,5 ευρώ σε δόσεις τριάντα ετών. Έτσι κατάφεραν οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος να εξοντώσουν τους Έλληνες ομολογιούχους και τους άνω των 500.000 Ελλήνων που τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους σε μετοχές τραπεζών. Με αυτά τα πεπραγμένα ο κ. Βενιζέλος εμφανίζεται ως ο φυσικός διάδοχος του κ. Παπανδρέου!
Αν πιστεύετε τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου, αν πιστεύετε ότι πράγματι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, έχετε τη δυνατότητα να διπλασιάσετε τα λεφτά σας σε 6 μήνες. Οι «αγορές» σάς κάνουν αυτό το δώρο. Αρκεί να πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει όλες τις υποσχέσεις της και συνεπώς δεν θα χρεοκοπήσουμε."
Όσοι αγόρασαν ομόλογα επειδή πίστεψαν τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου την έπαθαν. Θα εισπράξουν 47,5 ευρώ σε δόσεις τριάντα ετών. Έτσι κατάφεραν οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος να εξοντώσουν τους Έλληνες ομολογιούχους και τους άνω των 500.000 Ελλήνων που τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους σε μετοχές τραπεζών. Με αυτά τα πεπραγμένα ο κ. Βενιζέλος εμφανίζεται ως ο φυσικός διάδοχος του κ. Παπανδρέου!
Ευρώ ή Δραχμή; Πού διαφωνώ με τον κ. Ρουμπινί της Μιράντας Ξαφά
24/02/2012
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
Photo: TYP1
1 εικόνα
της Μιράντας Ξαφά
Σχόλια
Στην σύνοδο του Eurogroup την περασμένη Δευτέρα δόθηκε το πράσινο φως για το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα και για την διαγραφή ενός τμήματος του χρέους προς τους ιδιώτες ομολογιούχους. Η χώρα βρίσκεται σε ύφεση για πέμπτη χρονιά και το νέο πακέτο βοήθειας θα φέρει περισσότερη λιτότητα. Αντιμέτωποι με αυτή την δυσμενή προοπτική, ο κ. Νούριελ Ρουμπίνι (“Greece Should Default and Abandon the Euro”, Roubini Global Economics, September 16, 2011) και άλλοι αναλυτές προτείνουν στάση πληρωμών και έξοδο από το Ευρώ.
Η επιστροφή σε μία υποτιμημένη δραχμή θα έφερνε πόνο χωρίς όφελος. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύο προβλήματα, υπέρογκο δημόσιο χρέος και έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Η επιστροφή στη δραχμή δεν θα έλυνε κανένα από τα δύο, αντίθετα θα χειροτέρευε το πρόβλημα του χρέους. Όσο για την ανταγωνιστικότητα, το πρόβλημα δεν οφείλεται τόσο στο υψηλό μισθολογικό κόστος όσο στις αγκυλώσεις που δημιουργούν οι διοικητικές παρεμβάσεις στην οικονομία, η γραφειοκρατία και η πολυνομία. Αυτά τα εμπόδια θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο και αν υποτιμηθεί η δραχμή. Εναλλακτικά, το ερώτημα είναι κατά πόσο η εσωτερική υποτίμηση που απαιτεί η παραμονή στο ευρώ μπορεί να συντελεστεί σε μία μετα-σοβιετική οικονομία σαν την Ελληνική. Η απάντηση είναι «όχι», λόγω των αγκυλώσεων που εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία των αγορών. Τα περιθώρια κέρδους και οι ελάχιστες αμοιβές καθορίζονται με νόμο σε μία σειρά επαγγέλματα (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί, κλπ.), ενώ το καθεστώς αδειοδότησης δημιουργεί ολιγοπώλια σε άλλα επαγγέλματα (φορτηγά ΔΧ). Όπως είχε ήδη επισημάνει το πρώτο Μνημόνιο: «Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αύξησης της παραγωγικότητας και της παραγωγής στην Ελλάδα. Πολλοί κλάδοι είναι προστατευμένοι ή υπόκεινται σε στρεβλό ανταγωνισμό είτε λόγω επιδοτήσεων είτε λόγω εμποδίων εισόδου [...] ενώ το κόστος δημιουργίας και λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ». Δυστυχώς οι διαρθρωτικές αλλαγές που προέβλεπε το πρώτο Μνημόνιο ουδέποτε εφαρμόστηκαν, γι’ αυτό και το δεύτερο Μνημόνιο περιλαμβάνει μία σειρά από διαρθρωτικές παρεμβάσεις που έχουν σαν στόχο μια πιο ανταγωνιστική αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, και μια πιο εύκαμπτη αγορά εργασίας. Για την ακρίβεια, το νέο Μνημόνιο θυμίζει σχέδιο μετασχηματισμού μιας μετα-Σοβιετικής οικονομίας σε οικονομία της αγοράς. Αυτές οι αλλαγές θα ενισχύσουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας, ταυτόχρονα όμως σηματοδοτούν μία μακρά περίοδο πολιτικά δύσκολων μεταρρυθμίσεων.
Πήρε πολύ χρόνο για να μπει Ελλάδα στην δίνη της κρίσης και θα πάρει πολύ χρόνο για να την ξεπεράσει. Η είσοδος της χώρας στην Ευρωζώνη δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων μπορεί να συγκλίνει με τον μέσο όρο των χωρών-μελών δια μιας, μέσω υπερδανεισμού για κατανάλωση και πραγματικών μισθολογικών αυξήσεων που ξεπερνούσαν την αύξηση της παραγωγικότητας. Ο πληθωρισμός παρέμεινε σε επίπεδα πολύ υψηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, και οι παραγωγικοί πόροι μετακινήθηκαν από τους κλάδους που παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά - οι τιμές των οποίων καθορίζονται σε διεθνές επίπεδο – στους προστατευμένους κλάδους της οικοδομής και του λιανικού εμπορίου, όπου οι τιμές ανέβαιναν παράλληλα με τους μισθούς. Το αποτέλεσμα ήταν ένα διαρκώς διευρυνόμενο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, που έφτασε το €26δις (11% του ΑΕΠ) το 2009. Έκτοτε το ισοζύγιο βελτιώθηκε κάπως, παρά την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, παρέμεινε όμως στο υψηλό επίπεδο των €21δις (9.7% του ΑΕΠ) το 2011. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι η διαφορά μεταξύ εγχώριας κατανάλωσης και παραγωγής, ισοδυναμεί δηλ. με το ποσό που δανειζόμαστε για να καλύψουμε το χάσμα. Η νέα δανειακή σύμβαση επιτρέπει ομαλή προσγείωση μέσω της σταδιακής μετάβασης σε χαμηλότερο επίπεδο κατανάλωσης και υψηλότερης παραγωγής. Χωρίς τη δανειακή σύμβαση, η προσαρμογή σε χαμηλότερο επίπεδο κατανάλωσης θα γίνει βίαια και η ύφεση θα βαθύνει. Το χάσμα των €21δις θα κλείσει απότομα λόγω έλλειψης χρηματοδότησης για την εισαγωγή βασικών αγαθών, όπως πετρέλαιο, φάρμακα και τρόφιμα. Η μονομερής χρεοκοπία με άμεση στάση πληρωμών δεν λύνει το πρόβλημα, διότι από τα €21δις έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μόνο τα €12δις είναι τόκοι προς τους ξένους πιστωτές, τα υπόλοιπα είναι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Η επιστροφή στη δραχμή δεν θα λύσει το πρόβλημα της έλλειψης συναλλάγματος, δεδομένου ότι κανείς δεν θα δέχεται να πληρωθεί με δραχμές που χάνουν αγοραστική αξία καθημερινά. Για τον ίδιο λόγο οι καταθέσεις στις τράπεζες θα εξανεμιστούν, αν δεν επιβληθούν άμεσα περιορισμοί στις αναλήψεις και συναλλαγματικοί έλεγχοι.
Συμπερασματικά, το εθνικό εισόδημα και ο πλούτος της Ελλάδας θα μειωθεί ούτως η άλλως, είτε η Ελλάδα μείνει στην Ευρωζώνη είτε όχι. Σε αυτό ο κ. Ρουμπίνι και εγώ συμφωνούμε. Η επιλογή είναι μεταξύ ύφεσης με πληθωρισμό, αν επιστρέψουμε στην δραχμή, ή ύφεσης χωρίς πληθωρισμό αν παραμείνουμε στην Ευρωζώνη. Η διαφορά μας είναι με ποιό καθεστώς η Ελληνική οικονομία θα ανακάμψει ευκολότερα από την μακροχρόνια ύφεση. Η επιστροφή στη δραχμή δεν πρόκειται να καταργήσει την υπερ-ρύθμιση της αγοράς εργασίας, τις ολιγοπωλιακές πρακτικές, τα κλειστά επαγγέλματα, τη γραφειοκρατία, την πολυνομία. Οι ανισορροπίες και οι στρεβλώσεις στην πραγματική οικονομία δεν διορθώνονται με νομισματικά μέσα. Καμία χώρα δεν έχει πλουτίσει ποτέ υποτιμώντας το νόμισμά της. Ο υπερτροφικός κλάδος των μη εμπορεύσιμων προϊόντων (που περιλαμβάνει τις ΔΕΚΟ), όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις χώρες της νότιας Ευρώπης, δεν αποτελεί ελάττωμα στην λειτουργία της νομισματικής ένωσης αλλά ελάττωμα στην λειτουργία των αγορών, που μπορεί να διορθωθεί με διαρθρωτικές αλλαγές, όχι με νομισματική μεταρρύθμιση. Ο κρατικός ΟΣΕ, για παράδειγμα, έχει περισσότερους εργαζόμενους απ’ ότι επιβάτες, προκαλώντας τον κ. Στέφανο Μάνο να σχολιάσει ότι «θα ήταν φθηνότερο να στέλνουμε τους επιβάτες με ταξί». Αυτό που χρειάζεται ο ΟΣΕ είναι αναδιάρθρωση και ιδιωτικοποίηση, όχι υποτίμηση. Η επιστροφή στην δραχμή δεν πρόκειται να θεραπεύσει τις δομές που παράγουν τα ελλείμματα, δεν θα συρρικνώσει την παρασιτική οικονομία των ΔΕΚΟ και των κρατικοδίαιτων ΜΜΕ που τρέφονται από το κομματικό κράτος. Αντίθετα, θα την ενισχύσει, διότι «λεφτά θα υπάρχουν», έστω σε δραχμές που διαρκώς θα υποτιμούνται.
Αν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, η αναπόφευκτη προσαρμογή σε χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης θα γίνει μέσω πληθωρισμού και η κατανομή του βάρους της προσαρμογής θα είναι άδικη. Οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις είναι οι πιο εκτεθειμένες στον πληθωρισμό διότι δεν έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό η άλλα περιουσιακά στοιχεία σε ισχυρά νομίσματα. Η μετατροπή όλων των συμβολαίων από ευρώ σε δραχμές ισοδυναμεί με κατάσχεση των καταθέσεων, ενώ οι ευνοημένοι θα είναι τα υπερχρεωμένα κόμματα και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες. Είναι επίσης πολύ αμφίβολο ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό αν επιστρέψει στην δραχμή. Ποιός εγγυάται την σταθερότητα της δραχμής μετά την υποτίμηση, το ίδιο πολιτικό σύστημα που οδήγησε την χώρα στο γκρεμό; Κανένας εξαγωγέας, κανένα ξενοδοχείο ή εστιατόριο δεν πρόκειται να ανταλλάξει τα ευρώ που κερδίζει για δραχμές γνωρίζοντας ότι θα χάσουν αξία. Η δραχμή θα είναι το νόμισμα με το οποίο θα συναλλάσσονται μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Το αποτέλεσμα θα είναι οικονομικό χάος και κοινωνική έκρηξη. Αυτό που χρειάζεται η Ελληνική οικονομία είναι θεραπεία-σοκ για να βγει από το τέλμα, όχι επιστροφή στη δραχμή.
*Η Μιράντα Ξαφά είναι σύμβουλος επενδύσεων και μέλος της κεντρικής επιτροπής της ΔΡΑΣΗΣ.
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράςΜείωση μεγέθους γραμματοσειράς
Photo: TYP1
1 εικόνα
της Μιράντας Ξαφά
Σχόλια
Στην σύνοδο του Eurogroup την περασμένη Δευτέρα δόθηκε το πράσινο φως για το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα και για την διαγραφή ενός τμήματος του χρέους προς τους ιδιώτες ομολογιούχους. Η χώρα βρίσκεται σε ύφεση για πέμπτη χρονιά και το νέο πακέτο βοήθειας θα φέρει περισσότερη λιτότητα. Αντιμέτωποι με αυτή την δυσμενή προοπτική, ο κ. Νούριελ Ρουμπίνι (“Greece Should Default and Abandon the Euro”, Roubini Global Economics, September 16, 2011) και άλλοι αναλυτές προτείνουν στάση πληρωμών και έξοδο από το Ευρώ.
Η επιστροφή σε μία υποτιμημένη δραχμή θα έφερνε πόνο χωρίς όφελος. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύο προβλήματα, υπέρογκο δημόσιο χρέος και έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Η επιστροφή στη δραχμή δεν θα έλυνε κανένα από τα δύο, αντίθετα θα χειροτέρευε το πρόβλημα του χρέους. Όσο για την ανταγωνιστικότητα, το πρόβλημα δεν οφείλεται τόσο στο υψηλό μισθολογικό κόστος όσο στις αγκυλώσεις που δημιουργούν οι διοικητικές παρεμβάσεις στην οικονομία, η γραφειοκρατία και η πολυνομία. Αυτά τα εμπόδια θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο και αν υποτιμηθεί η δραχμή. Εναλλακτικά, το ερώτημα είναι κατά πόσο η εσωτερική υποτίμηση που απαιτεί η παραμονή στο ευρώ μπορεί να συντελεστεί σε μία μετα-σοβιετική οικονομία σαν την Ελληνική. Η απάντηση είναι «όχι», λόγω των αγκυλώσεων που εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία των αγορών. Τα περιθώρια κέρδους και οι ελάχιστες αμοιβές καθορίζονται με νόμο σε μία σειρά επαγγέλματα (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί, κλπ.), ενώ το καθεστώς αδειοδότησης δημιουργεί ολιγοπώλια σε άλλα επαγγέλματα (φορτηγά ΔΧ). Όπως είχε ήδη επισημάνει το πρώτο Μνημόνιο: «Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αύξησης της παραγωγικότητας και της παραγωγής στην Ελλάδα. Πολλοί κλάδοι είναι προστατευμένοι ή υπόκεινται σε στρεβλό ανταγωνισμό είτε λόγω επιδοτήσεων είτε λόγω εμποδίων εισόδου [...] ενώ το κόστος δημιουργίας και λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ». Δυστυχώς οι διαρθρωτικές αλλαγές που προέβλεπε το πρώτο Μνημόνιο ουδέποτε εφαρμόστηκαν, γι’ αυτό και το δεύτερο Μνημόνιο περιλαμβάνει μία σειρά από διαρθρωτικές παρεμβάσεις που έχουν σαν στόχο μια πιο ανταγωνιστική αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, και μια πιο εύκαμπτη αγορά εργασίας. Για την ακρίβεια, το νέο Μνημόνιο θυμίζει σχέδιο μετασχηματισμού μιας μετα-Σοβιετικής οικονομίας σε οικονομία της αγοράς. Αυτές οι αλλαγές θα ενισχύσουν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας, ταυτόχρονα όμως σηματοδοτούν μία μακρά περίοδο πολιτικά δύσκολων μεταρρυθμίσεων.
Πήρε πολύ χρόνο για να μπει Ελλάδα στην δίνη της κρίσης και θα πάρει πολύ χρόνο για να την ξεπεράσει. Η είσοδος της χώρας στην Ευρωζώνη δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων μπορεί να συγκλίνει με τον μέσο όρο των χωρών-μελών δια μιας, μέσω υπερδανεισμού για κατανάλωση και πραγματικών μισθολογικών αυξήσεων που ξεπερνούσαν την αύξηση της παραγωγικότητας. Ο πληθωρισμός παρέμεινε σε επίπεδα πολύ υψηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, και οι παραγωγικοί πόροι μετακινήθηκαν από τους κλάδους που παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά - οι τιμές των οποίων καθορίζονται σε διεθνές επίπεδο – στους προστατευμένους κλάδους της οικοδομής και του λιανικού εμπορίου, όπου οι τιμές ανέβαιναν παράλληλα με τους μισθούς. Το αποτέλεσμα ήταν ένα διαρκώς διευρυνόμενο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, που έφτασε το €26δις (11% του ΑΕΠ) το 2009. Έκτοτε το ισοζύγιο βελτιώθηκε κάπως, παρά την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, παρέμεινε όμως στο υψηλό επίπεδο των €21δις (9.7% του ΑΕΠ) το 2011. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι η διαφορά μεταξύ εγχώριας κατανάλωσης και παραγωγής, ισοδυναμεί δηλ. με το ποσό που δανειζόμαστε για να καλύψουμε το χάσμα. Η νέα δανειακή σύμβαση επιτρέπει ομαλή προσγείωση μέσω της σταδιακής μετάβασης σε χαμηλότερο επίπεδο κατανάλωσης και υψηλότερης παραγωγής. Χωρίς τη δανειακή σύμβαση, η προσαρμογή σε χαμηλότερο επίπεδο κατανάλωσης θα γίνει βίαια και η ύφεση θα βαθύνει. Το χάσμα των €21δις θα κλείσει απότομα λόγω έλλειψης χρηματοδότησης για την εισαγωγή βασικών αγαθών, όπως πετρέλαιο, φάρμακα και τρόφιμα. Η μονομερής χρεοκοπία με άμεση στάση πληρωμών δεν λύνει το πρόβλημα, διότι από τα €21δις έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μόνο τα €12δις είναι τόκοι προς τους ξένους πιστωτές, τα υπόλοιπα είναι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Η επιστροφή στη δραχμή δεν θα λύσει το πρόβλημα της έλλειψης συναλλάγματος, δεδομένου ότι κανείς δεν θα δέχεται να πληρωθεί με δραχμές που χάνουν αγοραστική αξία καθημερινά. Για τον ίδιο λόγο οι καταθέσεις στις τράπεζες θα εξανεμιστούν, αν δεν επιβληθούν άμεσα περιορισμοί στις αναλήψεις και συναλλαγματικοί έλεγχοι.
Συμπερασματικά, το εθνικό εισόδημα και ο πλούτος της Ελλάδας θα μειωθεί ούτως η άλλως, είτε η Ελλάδα μείνει στην Ευρωζώνη είτε όχι. Σε αυτό ο κ. Ρουμπίνι και εγώ συμφωνούμε. Η επιλογή είναι μεταξύ ύφεσης με πληθωρισμό, αν επιστρέψουμε στην δραχμή, ή ύφεσης χωρίς πληθωρισμό αν παραμείνουμε στην Ευρωζώνη. Η διαφορά μας είναι με ποιό καθεστώς η Ελληνική οικονομία θα ανακάμψει ευκολότερα από την μακροχρόνια ύφεση. Η επιστροφή στη δραχμή δεν πρόκειται να καταργήσει την υπερ-ρύθμιση της αγοράς εργασίας, τις ολιγοπωλιακές πρακτικές, τα κλειστά επαγγέλματα, τη γραφειοκρατία, την πολυνομία. Οι ανισορροπίες και οι στρεβλώσεις στην πραγματική οικονομία δεν διορθώνονται με νομισματικά μέσα. Καμία χώρα δεν έχει πλουτίσει ποτέ υποτιμώντας το νόμισμά της. Ο υπερτροφικός κλάδος των μη εμπορεύσιμων προϊόντων (που περιλαμβάνει τις ΔΕΚΟ), όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις χώρες της νότιας Ευρώπης, δεν αποτελεί ελάττωμα στην λειτουργία της νομισματικής ένωσης αλλά ελάττωμα στην λειτουργία των αγορών, που μπορεί να διορθωθεί με διαρθρωτικές αλλαγές, όχι με νομισματική μεταρρύθμιση. Ο κρατικός ΟΣΕ, για παράδειγμα, έχει περισσότερους εργαζόμενους απ’ ότι επιβάτες, προκαλώντας τον κ. Στέφανο Μάνο να σχολιάσει ότι «θα ήταν φθηνότερο να στέλνουμε τους επιβάτες με ταξί». Αυτό που χρειάζεται ο ΟΣΕ είναι αναδιάρθρωση και ιδιωτικοποίηση, όχι υποτίμηση. Η επιστροφή στην δραχμή δεν πρόκειται να θεραπεύσει τις δομές που παράγουν τα ελλείμματα, δεν θα συρρικνώσει την παρασιτική οικονομία των ΔΕΚΟ και των κρατικοδίαιτων ΜΜΕ που τρέφονται από το κομματικό κράτος. Αντίθετα, θα την ενισχύσει, διότι «λεφτά θα υπάρχουν», έστω σε δραχμές που διαρκώς θα υποτιμούνται.
Αν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, η αναπόφευκτη προσαρμογή σε χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης θα γίνει μέσω πληθωρισμού και η κατανομή του βάρους της προσαρμογής θα είναι άδικη. Οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις είναι οι πιο εκτεθειμένες στον πληθωρισμό διότι δεν έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό η άλλα περιουσιακά στοιχεία σε ισχυρά νομίσματα. Η μετατροπή όλων των συμβολαίων από ευρώ σε δραχμές ισοδυναμεί με κατάσχεση των καταθέσεων, ενώ οι ευνοημένοι θα είναι τα υπερχρεωμένα κόμματα και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες. Είναι επίσης πολύ αμφίβολο ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό αν επιστρέψει στην δραχμή. Ποιός εγγυάται την σταθερότητα της δραχμής μετά την υποτίμηση, το ίδιο πολιτικό σύστημα που οδήγησε την χώρα στο γκρεμό; Κανένας εξαγωγέας, κανένα ξενοδοχείο ή εστιατόριο δεν πρόκειται να ανταλλάξει τα ευρώ που κερδίζει για δραχμές γνωρίζοντας ότι θα χάσουν αξία. Η δραχμή θα είναι το νόμισμα με το οποίο θα συναλλάσσονται μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Το αποτέλεσμα θα είναι οικονομικό χάος και κοινωνική έκρηξη. Αυτό που χρειάζεται η Ελληνική οικονομία είναι θεραπεία-σοκ για να βγει από το τέλμα, όχι επιστροφή στη δραχμή.
*Η Μιράντα Ξαφά είναι σύμβουλος επενδύσεων και μέλος της κεντρικής επιτροπής της ΔΡΑΣΗΣ.
Απάτη- μαμούθ κατήγγειλε εταιρεία offshore στην Κύπρο Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2012, 17:42
Κατά 4 εκατ. ευρώ κατήγγειλε ότι ζημιώθηκε υπεράκτια εταιρεία στην Λεμεσό της Κύπρου, μετά από κλοπή δεδομένων πελατολογίου από ανταγωνίστρια εταιρεία.
Οι αστυνομικές Αρχές της Λεμεσού ανέφεραν ότι ένας Ρώσος ιδιοκτήτης offshore εταιρείας παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών διαπίστωσε ξαφνική μείωση των πελατών.
Διερευνώντας το θέμα ανακάλυψε ότι είχαν κλαπεί από τον server της εταιρείας τα ηλεκτρονικά δεδομένα πελατών, που πλήρωναν για παροχή συμβουλών συνδρομή, που άγγιζε τα 4 εκατ. ευρώ.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ματέβη στην αστυνομία και κατήγγειλε την υπόθεση στο Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, το οποίο προχώρησε στη σύλληψη δύο Ρώσων, που είναι ιδιοκτήτες υπεράκτιας εταιρείας, ανταγωνίστριας εκείνης του παραπονούμενου.
Οι δύο οδηγήθηκαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, το οποίο διέταξε την κράτησή τους για έξι ημέρες.
Στην εταιρεία και στα σπίτια τους έγιναν έρευνες και κατασχέθηκαν τεκμήρια. Το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος διερευνά τη μέθοδο με την οποία οι δράστες κατόρθωσαν να σπάσουν τους κωδικούς ασφαλείας του server.
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2012, 17:50
Οι αστυνομικές Αρχές της Λεμεσού ανέφεραν ότι ένας Ρώσος ιδιοκτήτης offshore εταιρείας παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών διαπίστωσε ξαφνική μείωση των πελατών.
Διερευνώντας το θέμα ανακάλυψε ότι είχαν κλαπεί από τον server της εταιρείας τα ηλεκτρονικά δεδομένα πελατών, που πλήρωναν για παροχή συμβουλών συνδρομή, που άγγιζε τα 4 εκατ. ευρώ.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ματέβη στην αστυνομία και κατήγγειλε την υπόθεση στο Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, το οποίο προχώρησε στη σύλληψη δύο Ρώσων, που είναι ιδιοκτήτες υπεράκτιας εταιρείας, ανταγωνίστριας εκείνης του παραπονούμενου.
Οι δύο οδηγήθηκαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, το οποίο διέταξε την κράτησή τους για έξι ημέρες.
Στην εταιρεία και στα σπίτια τους έγιναν έρευνες και κατασχέθηκαν τεκμήρια. Το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος διερευνά τη μέθοδο με την οποία οι δράστες κατόρθωσαν να σπάσουν τους κωδικούς ασφαλείας του server.
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2012, 17:50
«Μύλος» το ΠΑΣΟΚ με την αναβολή της εκλογής προέδρου
24.02.2012
08:20
0
Share
-A+A
Εκνευρισμό προκαλεί στα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ η νέα αναβολή στις εσωκομματικές διαδικασίες στο Κίνημα, την ώρα που οι ημερομηνίες για εκλογή αρχηγού πλησιάζουν.
Χθες έγινε γνωστό ότι η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ που είχε προγραμματιστεί για τις 3-4 Μαρτίου αναβάλλεται για το επόμενη Σαββατοκύριακο 10-11 του μηνός. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Εθνικού Συμβουλιου, η εκλογή προέδρου από τη βάση θα πρέπει να γίνει μέχρι τις 18 Μαρτίου και ενώ η "βενιζελική" πλευρά είχε ζητήσει την επίσπευση διαδικασιών τους.
Αιτία για την αναβολή της Συνδιάσκεψης προβάλλεται η αδυναμία των κομματικών οργανώσεων να ανταποκριθούν, αφού δεν έφτασαν εγκαίρως τα σχετικά κείμενα όπως και η έλλειψη οικονομικών πόρων στο Κίνημα. Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχει ανακοίνωση περί αναβολής της ημερομηνίας εκλογήςαπό τη βάση, ως εκ τούτου ο ή οι υποψήφιοι θα έχουν μόλις μια εβδομάδα για την εκστρατεία τους.
Πάντως ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να είναι έτοιμος να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Συνδιάσκεψη. Ήδη έχει ξεκινήσει η προεργασία για να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες υπογραφές από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, ώστε να επικυρωθεί και τυπικά η υποψηφιότητα του.
Άγνωστο είναι ακόμη αν θα υπάρξει και έτερος διεκδικητής του προεδρικού θώκου. Ο Χρήστος Παπουτσής εξακολουθεί να το σκέπτεται, ενώ ο διαγραφείς από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ Χάρης Καστανίδης φέρεται να μην ενδιαφέρεται πλέον να είναι υποψήφιος. Η Άννα Διαμαντοπούλου ξεκαθάρισε πως – παρότι της πέρασε από το μυαλό – έκρινε πως πρέπει να υποστείλει τις φιλοδοξίες της. Δήλωσε πάντως (Mega) πως οι διαδικασίες διαδοχής «πρέπει να γίνουν όσο γίνεται πιο γρήγορα, ήρεμα και οργανωμένα».
Χθες υπό την προεδρία του απερχόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο γραφείο του στην Βουλή με αντικείμενο την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης και τα οργανωτικά ζητήματα σε σχέση με την εκλογή ηγεσίας. Στην σύσκεψη πήραν μέρος οι κ.κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, Βασίλης Έξαρχος, Νίκος Αθανασάκης και Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Άννα Διαμαντοπούλου Βασίλης Έξαρχος εκλογή αρχηγού εκλογή προέδρου εσωκομματικές διαδικασίες Ευάγγελος Βενιζέλος κίνημα Μιχάλης Καρχιμάκης νέος αρχηγός νέος πρόεδρος Νίκος Αθανασάκης Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΠΑΣΟΚ προεδρικοί Ρεγγίνα Βάρτζελη Χρήστος Παπουτσής
08:20
0
Share
-A+A
Εκνευρισμό προκαλεί στα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ η νέα αναβολή στις εσωκομματικές διαδικασίες στο Κίνημα, την ώρα που οι ημερομηνίες για εκλογή αρχηγού πλησιάζουν.
Χθες έγινε γνωστό ότι η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ που είχε προγραμματιστεί για τις 3-4 Μαρτίου αναβάλλεται για το επόμενη Σαββατοκύριακο 10-11 του μηνός. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Εθνικού Συμβουλιου, η εκλογή προέδρου από τη βάση θα πρέπει να γίνει μέχρι τις 18 Μαρτίου και ενώ η "βενιζελική" πλευρά είχε ζητήσει την επίσπευση διαδικασιών τους.
Αιτία για την αναβολή της Συνδιάσκεψης προβάλλεται η αδυναμία των κομματικών οργανώσεων να ανταποκριθούν, αφού δεν έφτασαν εγκαίρως τα σχετικά κείμενα όπως και η έλλειψη οικονομικών πόρων στο Κίνημα. Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχει ανακοίνωση περί αναβολής της ημερομηνίας εκλογήςαπό τη βάση, ως εκ τούτου ο ή οι υποψήφιοι θα έχουν μόλις μια εβδομάδα για την εκστρατεία τους.
Πάντως ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να είναι έτοιμος να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Συνδιάσκεψη. Ήδη έχει ξεκινήσει η προεργασία για να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες υπογραφές από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, ώστε να επικυρωθεί και τυπικά η υποψηφιότητα του.
Άγνωστο είναι ακόμη αν θα υπάρξει και έτερος διεκδικητής του προεδρικού θώκου. Ο Χρήστος Παπουτσής εξακολουθεί να το σκέπτεται, ενώ ο διαγραφείς από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ Χάρης Καστανίδης φέρεται να μην ενδιαφέρεται πλέον να είναι υποψήφιος. Η Άννα Διαμαντοπούλου ξεκαθάρισε πως – παρότι της πέρασε από το μυαλό – έκρινε πως πρέπει να υποστείλει τις φιλοδοξίες της. Δήλωσε πάντως (Mega) πως οι διαδικασίες διαδοχής «πρέπει να γίνουν όσο γίνεται πιο γρήγορα, ήρεμα και οργανωμένα».
Χθες υπό την προεδρία του απερχόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο γραφείο του στην Βουλή με αντικείμενο την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης και τα οργανωτικά ζητήματα σε σχέση με την εκλογή ηγεσίας. Στην σύσκεψη πήραν μέρος οι κ.κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, Βασίλης Έξαρχος, Νίκος Αθανασάκης και Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική Άννα Διαμαντοπούλου Βασίλης Έξαρχος εκλογή αρχηγού εκλογή προέδρου εσωκομματικές διαδικασίες Ευάγγελος Βενιζέλος κίνημα Μιχάλης Καρχιμάκης νέος αρχηγός νέος πρόεδρος Νίκος Αθανασάκης Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΠΑΣΟΚ προεδρικοί Ρεγγίνα Βάρτζελη Χρήστος Παπουτσής
Σαμαράς: «Μέτρα ανάκαμψης αντίβαρο στα μέτρα λιτότητας» «Το κλειδί για να ξεφύγει οριστικά η Ελλάδα από την κρίση»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Διονύσης Νασόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Ισορροπία ανάμεσα σε μέτρα λιτότητας και μέτρα ανάκαμψης αναζητεί ο Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας ότι αυτό είναι πλέον το κλειδί για να ξεφύγει οριστικά η Ελλάδα από την οικονομική κρίση και να εισέλθει σε μια αναπτυξιακή τροχιά.
Το μήνυμα αυτό - το οποίο θα αποτελέσει και κεντρικό σημείο του προεκλογικού σχεδιασμού - έστειλε χθες το βράδυ ο πρόεδρος της ΝΔ, ενώ συνέστησε και η υπόλοιπη Ευρώπη να αναζητήσει αντίστοιχες λύσεις άμεσα για να μην μπει σε τέτοια κρίση, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
«ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ». «Δεν θέλουμε να αποφύγουμε κανέναν από τους στόχους του νέου προγράμματος. Δεν θέλουμε ούτε να μεταθέσουμε χρονικά την επίτευξή τους. Θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους, εξισορροπώντας τη λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις με την ανάκαμψη», τόνισε με έμφαση, μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνογαλλικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.
Ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θετικό κλίμα για αλλαγές στην οικονομική συνταγή, με στόχο την ανάπτυξη, μπορεί να διαμορφωθεί σε ολόκληρη την ευρωζώνη, την οποία «αγγίζει πλέον η ύφεση και αρχίζει να αντιλαμβάνεται την Ελλάδα όχι ως "υπαίτιο" μιας πανευρωπαϊκής κρίσης, αλλά ως τραγικό παράδειγμα μιας αδιέξοδης πολιτικής».
Με το βλέμμα εξάλλου στο εσωκομματικό ακροατήριο που παραμένει μουδιασμένο από τις μαζικές διαγραφές των αντιμνημονιακών βουλευτών, ο κ. Σαμαράς στήριξε εκ νέου τη νέα δανειακή συμφωνία και το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων (PSI), τονίζοντας ότι με την απόφαση του Eurogroup η χώρα μας κλείδωσε την παραμονή της στο ευρώ και «κέρδισε πολύτιμο χρόνο» για να προωθήσει τις αλλαγές που θα εξασφαλίσουν οικονομική σταθερότητα.
ΤΟ «αντιμνημονιακό κόμμα». Παρά το προσκλητήριο προς τους διαγραφέντες βουλευτές να «μεταμεληθούν» και να επιστρέψουν στο κόμμα, οι ρωγμές στη ΝΔ από την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου ανοίγουν σήμερα ακόμη περισσότερο με την ανακοίνωση της ίδρυσης του νέου «αντιμνημονιακού» κόμματος στον χώρο της Κεντροδεξιάς με κεντρικά πρόσωπα τον βουλευτή Πάνο Καμμένο και τον μέχρι πρότινος γραμματέα Συνδικαλιστικού της ΝΔ, Γιάννη Μανώλη. Η ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος θα παρουσιαστεί μέσω του Διαδικτύου, ενώ η αρχική στελέχωσή του θα παραμείνει ανοικτή έως την προσεχή Τετάρτη, οπότε και θα οριστικοποιηθεί ποιοι από τους 21 διαγραφέντες βουλευτές θα υπερψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους της νέας σύμβασης για να επιστρέψουν στη ΝΔ. Στη Λεωφόρο Συγγρού προεξοφλούν ότι προς το νέο κόμμα θα κινηθεί ο Χρήστος Ζώης, αλλά είναι αβέβαιο εάν θα συμπαραταχθούν με τους κ.κ. Καμμένο και Μανώλη και άλλοι βουλευτές που θα επιμείνουν στο αρχικό τους «όχι» στο νέο Μνημόνιο.
ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ. Σε κάθε περίπτωση, αμετακίνητοι στις θέσεις τους φέρεται να παραμένουν ακόμη οι Κώστας Μαρκόπουλος, Μαργαρίτης Τζίμας, Ελενα Κουντουρά, Παναγιώτης Μελάς, Μαρία Κόλλια - Τσαρουχά και Δημήτρης Παπασιώζος, παρά τις πιέσεις της Λεωφόρου Συγγρού, ενώ τον δρόμο της αναδίπλωσης εμφανίζονται έτοιμοι να ακολουθήσουν οι Κώστας Γκιουλέκας, Γιώργος Βλάχος, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Ζήσης Τζηκαλάγιας, Θεόφιλος Λεονταρίδης, Γιώργος Καρασμάνης και Τάσος Καρυπίδης.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Ισορροπία ανάμεσα σε μέτρα λιτότητας και μέτρα ανάκαμψης αναζητεί ο Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας ότι αυτό είναι πλέον το κλειδί για να ξεφύγει οριστικά η Ελλάδα από την οικονομική κρίση και να εισέλθει σε μια αναπτυξιακή τροχιά.
Το μήνυμα αυτό - το οποίο θα αποτελέσει και κεντρικό σημείο του προεκλογικού σχεδιασμού - έστειλε χθες το βράδυ ο πρόεδρος της ΝΔ, ενώ συνέστησε και η υπόλοιπη Ευρώπη να αναζητήσει αντίστοιχες λύσεις άμεσα για να μην μπει σε τέτοια κρίση, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
«ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ». «Δεν θέλουμε να αποφύγουμε κανέναν από τους στόχους του νέου προγράμματος. Δεν θέλουμε ούτε να μεταθέσουμε χρονικά την επίτευξή τους. Θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους, εξισορροπώντας τη λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις με την ανάκαμψη», τόνισε με έμφαση, μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνογαλλικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.
Ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θετικό κλίμα για αλλαγές στην οικονομική συνταγή, με στόχο την ανάπτυξη, μπορεί να διαμορφωθεί σε ολόκληρη την ευρωζώνη, την οποία «αγγίζει πλέον η ύφεση και αρχίζει να αντιλαμβάνεται την Ελλάδα όχι ως "υπαίτιο" μιας πανευρωπαϊκής κρίσης, αλλά ως τραγικό παράδειγμα μιας αδιέξοδης πολιτικής».
Με το βλέμμα εξάλλου στο εσωκομματικό ακροατήριο που παραμένει μουδιασμένο από τις μαζικές διαγραφές των αντιμνημονιακών βουλευτών, ο κ. Σαμαράς στήριξε εκ νέου τη νέα δανειακή συμφωνία και το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων (PSI), τονίζοντας ότι με την απόφαση του Eurogroup η χώρα μας κλείδωσε την παραμονή της στο ευρώ και «κέρδισε πολύτιμο χρόνο» για να προωθήσει τις αλλαγές που θα εξασφαλίσουν οικονομική σταθερότητα.
ΤΟ «αντιμνημονιακό κόμμα». Παρά το προσκλητήριο προς τους διαγραφέντες βουλευτές να «μεταμεληθούν» και να επιστρέψουν στο κόμμα, οι ρωγμές στη ΝΔ από την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου ανοίγουν σήμερα ακόμη περισσότερο με την ανακοίνωση της ίδρυσης του νέου «αντιμνημονιακού» κόμματος στον χώρο της Κεντροδεξιάς με κεντρικά πρόσωπα τον βουλευτή Πάνο Καμμένο και τον μέχρι πρότινος γραμματέα Συνδικαλιστικού της ΝΔ, Γιάννη Μανώλη. Η ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος θα παρουσιαστεί μέσω του Διαδικτύου, ενώ η αρχική στελέχωσή του θα παραμείνει ανοικτή έως την προσεχή Τετάρτη, οπότε και θα οριστικοποιηθεί ποιοι από τους 21 διαγραφέντες βουλευτές θα υπερψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους της νέας σύμβασης για να επιστρέψουν στη ΝΔ. Στη Λεωφόρο Συγγρού προεξοφλούν ότι προς το νέο κόμμα θα κινηθεί ο Χρήστος Ζώης, αλλά είναι αβέβαιο εάν θα συμπαραταχθούν με τους κ.κ. Καμμένο και Μανώλη και άλλοι βουλευτές που θα επιμείνουν στο αρχικό τους «όχι» στο νέο Μνημόνιο.
ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ. Σε κάθε περίπτωση, αμετακίνητοι στις θέσεις τους φέρεται να παραμένουν ακόμη οι Κώστας Μαρκόπουλος, Μαργαρίτης Τζίμας, Ελενα Κουντουρά, Παναγιώτης Μελάς, Μαρία Κόλλια - Τσαρουχά και Δημήτρης Παπασιώζος, παρά τις πιέσεις της Λεωφόρου Συγγρού, ενώ τον δρόμο της αναδίπλωσης εμφανίζονται έτοιμοι να ακολουθήσουν οι Κώστας Γκιουλέκας, Γιώργος Βλάχος, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Ζήσης Τζηκαλάγιας, Θεόφιλος Λεονταρίδης, Γιώργος Καρασμάνης και Τάσος Καρυπίδης.
Αρνητικός πληθωρισμός το 2012 ύστερα από 50 χρόνια στην Ελλάδα
Για πρώτη φορά ύστερα από 50 χρόνια η ελληνική οικονομία θα εμφανίσει φέτος ήπιο αποπληθωρισμό ενώ θα παραμείνει σε βαθιά ύφεση για πέμπτη διαδοχική χρονιά, πραγματοποιώντας μια «επώδυνη» προσαρμογή στην αγορά εργασίας της.
"Η" 24/2
Share
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Σχέδιο για μείωση στο 15% του φόρου στα κέρδη των επιχειρήσεων
Ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα δάνεια των δημοσίων υπαλλήλων
Αισιοδοξία για μεγάλη συμμετοχή των ιδιωτών στο PSI
Ερωτήματα από τους διαχειριστές αμοιβαίων για το PSI
Αρνητικός πληθωρισμός το 2012 ύστερα από 50 χρόνια στην Ελλάδα
Εσοδα μόλις 9% από τις εξαγωγές
Αισιοδοξία για τα μεγάλα οδικά έργα
Xρηματοδότηση του «Ηλιος» από την ΕΤΕπ
Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού του επιδόματος ανεργίας
περισσότερα »
Του Βαγγέλη Δεμίρη και της Ελευθερίας Αρλαπάνου
Για πρώτη φορά ύστερα από 50 χρόνια η ελληνική οικονομία θα εμφανίσει φέτος ήπιο αποπληθωρισμό ενώ θα παραμείνει σε βαθιά ύφεση για πέμπτη διαδοχική χρονιά, πραγματοποιώντας μια «επώδυνη» προσαρμογή στην αγορά εργασίας της.
Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Κομισιόν που δημοσιοποίησε νεότερες προβλέψεις για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας. Για την Ελλάδα προβλέπεται φέτος μείωση του ελληνικού ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 4,4% σημαντικά μεγαλύτερη σε σχέση με την πρόβλεψη για ύφεση 2,8% στην οποία είχε στηριχθεί η σύνταξη του προϋπολογισμού του 2012, με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας.
Περικοπές
Παράλληλα αναμένεται αρνητικός πληθωρισμός (-0,5%), για πρώτη φορά μετά το 1962, υπό το βάρος των μεγάλων περικοπών των εισοδημάτων κυρίως στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Η Επιτροπή προσδοκά για φέτος ακόμη μεγαλύτερη ανεργία ενώ υπολογίζει πως το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα θα μειωθεί περίπου 15% την προσεχή τριετία. Η Κομισιόν:
Προειδοποιεί εμμέσως πως η ύφεση φέτος ίσως αποδειχθεί μεγαλύτερη, κάνοντας λόγο για σημαντικούς κινδύνους που χαρακτηρίζουν τις προβλέψεις, υπό το βάρος της πολύ χαμηλής επιχειρηματικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης που επικρατεί στη χώρα. Σύμφωνα με την Επιτροπή, εκτός από τη μείωση της εξωτερικής ζήτησης, το ελληνικό ΑΕΠ θα επηρεαστεί αρνητικά φέτος από τη μείωση της εγχώριας ζήτησης εξαιτίας των περικοπών στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Ελληνικές εξαγωγές
Λιγότερο δυναμικές σε σχέση με την προηγούμενη τριετία, αναμένεται να είναι οι ελληνικές εξαγωγές παρά την υποχώρηση στα κόστη εργασίας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Επιπτώσεις θα υπάρξουν και στις εισαγωγές που αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω εξαιτίας της δραστικής μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων.
Τονίζοντας πως για μια οικονομία σε βαθιά ύφεση τα επίπεδα πληθωρισμού που είχαν καταγραφεί τα προηγούμενα χρόνια αποτύπωναν μεγάλες ακαμψίες στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Φέτος, ωστόσο, η τάση στις τιμές αναμένεται να αντιστραφεί, οδηγώντας σε ήπιο αποπληθωρισμό της τάξης του 0,5%, εξαιτίας της μεγάλης μείωσης στο διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων και ειδικότερα από τις περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Εκτιμά πως η αγορά εργασίας στην Ελλάδα διανύει επώδυνη περίοδο προσαρμογής. Αναμένει περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και μείωση της απασχόλησης κατά 4,8% σε σχέση με πέρσι.
Σημειώνει πως οι αποφάσεις για μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στη μείωση της ανεργίας των νέων. Βραχυπρόθεσμα ωστόσο, αυτό θα προκαλέσει νέα «βουτιά» στην εγχώρια ζήτηση και στην απασχόληση, τάση που θα αντιστραφεί μεσοπρόθεσμα, εφόσον προχωρήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Στα 367,9 δισ. το χρέος το Δεκέμβριο
Στα 367,978 δισ. ή στο 171% του AEΠ διαμορφώθηκε στο τέλος Δεκεμβρίου του 2011 το δημόσιο χρέος από 340,2 δισ. που ήταν στο τέλος του 2010, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τα τελευταία πριν από το PSI. Tο χρέος σε 12 μήνες αυξήθηκε κατά 27,7 δισ. καθώς εκτός το ταμειακό έλλειμμα των 23 δισ. ευρώ που κλήθηκε να καλύψει το Δημόσιο, κατέπεσαν και εγγυήσεις δανείων του Δημοσίου. Tο σύνολο των εγγυήσεων ανήλθε στο τέλος Δεκεμβρίου στα 20,6 δισ. ευρώ (από 22,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2010), ενώ τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου στο τέλος του 2011 ήταν μόλις 3,5 δισ. ευρώ. Tα στοιχεία του υπουργείου Oικονομικών δείχνουν και τον υπερδανεισμό του κράτους σε έντοκα γραμμάτια με επιτόκιο που προσεγγίζουν το 5%.
"Η" 24/2
Share
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Σχέδιο για μείωση στο 15% του φόρου στα κέρδη των επιχειρήσεων
Ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα δάνεια των δημοσίων υπαλλήλων
Αισιοδοξία για μεγάλη συμμετοχή των ιδιωτών στο PSI
Ερωτήματα από τους διαχειριστές αμοιβαίων για το PSI
Αρνητικός πληθωρισμός το 2012 ύστερα από 50 χρόνια στην Ελλάδα
Εσοδα μόλις 9% από τις εξαγωγές
Αισιοδοξία για τα μεγάλα οδικά έργα
Xρηματοδότηση του «Ηλιος» από την ΕΤΕπ
Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού του επιδόματος ανεργίας
περισσότερα »
Του Βαγγέλη Δεμίρη και της Ελευθερίας Αρλαπάνου
Για πρώτη φορά ύστερα από 50 χρόνια η ελληνική οικονομία θα εμφανίσει φέτος ήπιο αποπληθωρισμό ενώ θα παραμείνει σε βαθιά ύφεση για πέμπτη διαδοχική χρονιά, πραγματοποιώντας μια «επώδυνη» προσαρμογή στην αγορά εργασίας της.
Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Κομισιόν που δημοσιοποίησε νεότερες προβλέψεις για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας. Για την Ελλάδα προβλέπεται φέτος μείωση του ελληνικού ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 4,4% σημαντικά μεγαλύτερη σε σχέση με την πρόβλεψη για ύφεση 2,8% στην οποία είχε στηριχθεί η σύνταξη του προϋπολογισμού του 2012, με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας.
Περικοπές
Παράλληλα αναμένεται αρνητικός πληθωρισμός (-0,5%), για πρώτη φορά μετά το 1962, υπό το βάρος των μεγάλων περικοπών των εισοδημάτων κυρίως στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Η Επιτροπή προσδοκά για φέτος ακόμη μεγαλύτερη ανεργία ενώ υπολογίζει πως το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα θα μειωθεί περίπου 15% την προσεχή τριετία. Η Κομισιόν:
Προειδοποιεί εμμέσως πως η ύφεση φέτος ίσως αποδειχθεί μεγαλύτερη, κάνοντας λόγο για σημαντικούς κινδύνους που χαρακτηρίζουν τις προβλέψεις, υπό το βάρος της πολύ χαμηλής επιχειρηματικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης που επικρατεί στη χώρα. Σύμφωνα με την Επιτροπή, εκτός από τη μείωση της εξωτερικής ζήτησης, το ελληνικό ΑΕΠ θα επηρεαστεί αρνητικά φέτος από τη μείωση της εγχώριας ζήτησης εξαιτίας των περικοπών στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Ελληνικές εξαγωγές
Λιγότερο δυναμικές σε σχέση με την προηγούμενη τριετία, αναμένεται να είναι οι ελληνικές εξαγωγές παρά την υποχώρηση στα κόστη εργασίας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Επιπτώσεις θα υπάρξουν και στις εισαγωγές που αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω εξαιτίας της δραστικής μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων.
Τονίζοντας πως για μια οικονομία σε βαθιά ύφεση τα επίπεδα πληθωρισμού που είχαν καταγραφεί τα προηγούμενα χρόνια αποτύπωναν μεγάλες ακαμψίες στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Φέτος, ωστόσο, η τάση στις τιμές αναμένεται να αντιστραφεί, οδηγώντας σε ήπιο αποπληθωρισμό της τάξης του 0,5%, εξαιτίας της μεγάλης μείωσης στο διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων και ειδικότερα από τις περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Εκτιμά πως η αγορά εργασίας στην Ελλάδα διανύει επώδυνη περίοδο προσαρμογής. Αναμένει περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και μείωση της απασχόλησης κατά 4,8% σε σχέση με πέρσι.
Σημειώνει πως οι αποφάσεις για μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στη μείωση της ανεργίας των νέων. Βραχυπρόθεσμα ωστόσο, αυτό θα προκαλέσει νέα «βουτιά» στην εγχώρια ζήτηση και στην απασχόληση, τάση που θα αντιστραφεί μεσοπρόθεσμα, εφόσον προχωρήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Στα 367,9 δισ. το χρέος το Δεκέμβριο
Στα 367,978 δισ. ή στο 171% του AEΠ διαμορφώθηκε στο τέλος Δεκεμβρίου του 2011 το δημόσιο χρέος από 340,2 δισ. που ήταν στο τέλος του 2010, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τα τελευταία πριν από το PSI. Tο χρέος σε 12 μήνες αυξήθηκε κατά 27,7 δισ. καθώς εκτός το ταμειακό έλλειμμα των 23 δισ. ευρώ που κλήθηκε να καλύψει το Δημόσιο, κατέπεσαν και εγγυήσεις δανείων του Δημοσίου. Tο σύνολο των εγγυήσεων ανήλθε στο τέλος Δεκεμβρίου στα 20,6 δισ. ευρώ (από 22,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2010), ενώ τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου στο τέλος του 2011 ήταν μόλις 3,5 δισ. ευρώ. Tα στοιχεία του υπουργείου Oικονομικών δείχνουν και τον υπερδανεισμό του κράτους σε έντοκα γραμμάτια με επιτόκιο που προσεγγίζουν το 5%.
Θα καταφέρει να πείσει τον Παπουτσή ο Βενιζέλος;
Date: 08:50 - 24 Φεβ 2012
Published in: Ανεμοδείκτης
Tagged under:
Χρήστος Παπουτσής - Ευάγγελος Βενιζέλος - Πασοκ
Συνεχίζεται η προσπάθεια του ΥΠΟΙΚ για μονή υποψηφιότητα στις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, την ώρα που το μπόλ των «παπανδρεικών» πιέσει τον Παπουτσή για να διεκδικήσει την αρχηγία του κόμματος.
Το ιδεολογικό στίγμα και τις πολιτικές προτάσεις του νέου ΠΑΣΟΚ θα συζητήσει με τα κορυφαία στελέχη του κόμματος ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο υπουργός Οικονομικών, που θα παραιτηθεί μόλις ολοκληρωθεί το ντηλ που πέτυχε η Ελλάδα στο πρόσφατο Γιουρογκρούπ, σχεδιάζει σειρά ραντεβού με ιστορικά στελέχη, βασικούς υπουργούς και νέους βουλευτές. Αν το υπουργικό συμβούλιο το επιτρέψει μπορεί να αρχίσουν και από σήμερα.
Ταυτόχρονα, οι επιτελείς του ξεκινούν την επιχείρηση συλλογής υπογραφών, στο πλαίσιο του εθνικού συμβουλίου. Στόχος είναι να υπογράψουν 200 στελέχη. Υπενθυμίζεται πως το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του ΠΑΣΟΚ αποτελείται από περίπου 300 μέλη και ότι απαιτούνται τουλάχιστον 100 υπογραφές για να είναι ένα στέλεχος υποψήφιος πρόεδρος.
Πίσω από αυτές τις κινήσεις οι άνθρωποι του υπουργού Οικονομικών είδαν προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος. Το ερώτημα που έθεταν είναι "υπέρ ποίου". "Προφανώς θα θέλει χρόνο ο Χρήστος να ετοιμαστεί" απαντούσαν οι ίδιοι, εννοώντας τον Χρήστο Παπουτσή.
Είναι αλήθεια πως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη το σκέφτεται σοβαρά να κατέβει στην κούρσα της διαδοχής. Τις τελευταίες ημέρες συνομιλεί καθημερινά με στελέχη για να ζητήσει τη στήριξής του ενώ βουλευτές που τον υποστηρίζουν κάνουν ήδη "εκστρατεία" υπέρ της υποψηφιότητάς του στους νομούς που εκλέγονται.
Ιπποκράτους: Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν
Και ενώ η ημερομηνία εκλογής νέου προέδρου παραμένει η 18η Μαρτίου, προς αναβολή οδεύει η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα συζητήθηκε σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στη Βουλή υπό τον Γιώργο Παπανδρέου και παρουσία του γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Μιχάλη Καρχιμάκη, του γραμματέα της ΚΟ Βασίλη Έξαρχου, του επικεφαλής της Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης Γιώργου Ανωμερίτη και στενών συνεργατών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Παρότι επισήμως, συζήτησαν «τεχνικά θέματα» γύρω από την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης, μετέχοντες στη σύσκεψη άφηναν αργότερα ανοιχτό το ενδεχόμενο αναβολής της για τις 9-10 Μαρτίου, αντί για το διήμερο 3-4 Μαρτίου, που είχε αρχικά προγραμματιστεί. Αμέσως μετά θα συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος, προκειμένου και να κατατεθούν οι υποψηφιότητες για την προεδρία του.
Αφορμή για την «παράταση» αυτή, εφόσον πραγματοποιηθεί, αποτέλεσε αφενός η πραγματοποίηση της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 1-2 Μαρτίου, αφετέρου η ανάγκη να μελετήσουν ενδελεχώς οι Νομαρχιακές και Περιφερειακές Οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ τα κείμενα απολογισμού και προγράμματος του κόμματος.
Αιτία όμως, φέρεται να είναι το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ (ενδεικτικό είναι ότι οι επί τετράμηνο απλήρωτοι εργαζόμενοι στο ΠΑΣΟΚ έλαβαν χθες «έναντι» 500 ευρώ, και αυτό πιθανότατα γιατί θα χρειαστεί να επωμιστούν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς ενόψει των εσωκομματικών διαδικασιών) και υπάρχει μία μικρή πιθανότητα έστω και προσωρινής αντιμετώπισής του μέσω της πρότασης Γιαννίτση για την επιχορήγηση των κομμάτων που αναμένεται να έρθει την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή.
Κατά τα λοιπά, μέχρι 500 κάλπες αναμένεται να στηθούν ανά την Ελλάδα την Κυριακή 18 Μαρτίου για την ανάδειξη αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, μία σε κάθε «καλλικρατικό» δήμο και μία επιπλέον σε όσες περιφέρειες κριθεί ότι μπορούν να την υποστηρίξουν.
Όλα αυτά αναμένεται να συζητηθούν εκ νέου στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος πιθανότατα την Τρίτη ή την Τετάρτη (όπου θα τεθεί και το θέμα των διαγραφέντων), ενώ ειδικά τα οικονομικά του κόμματος και η δυνατότητα να στηθούν λιγότερες ή περισσότερες κάλπες, είχαν συζητηθεί και σε έτερη σύσκεψη στην Ιπποκράτους την Τετάρτη.
Σε αυτή συμμετείχαν κατά πληροφορίες Μιχάλης Καρχιμάκης, Γιώργος Ανωμερίτης, Ροβέρτος Σπυρόπουλος και Πάρις Κουκουλόπουλος, ενώ συζητήθηκε ακόμα και το ενδεχόμενο να μην στηθούν κάλπες, σε περίπτωση μίας υποψηφιότητας, κάτι που προσκρούει πάντως στην επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου για τήρηση του καταστατικού.
Published in: Ανεμοδείκτης
Tagged under:
Χρήστος Παπουτσής - Ευάγγελος Βενιζέλος - Πασοκ
Συνεχίζεται η προσπάθεια του ΥΠΟΙΚ για μονή υποψηφιότητα στις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, την ώρα που το μπόλ των «παπανδρεικών» πιέσει τον Παπουτσή για να διεκδικήσει την αρχηγία του κόμματος.
Το ιδεολογικό στίγμα και τις πολιτικές προτάσεις του νέου ΠΑΣΟΚ θα συζητήσει με τα κορυφαία στελέχη του κόμματος ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο υπουργός Οικονομικών, που θα παραιτηθεί μόλις ολοκληρωθεί το ντηλ που πέτυχε η Ελλάδα στο πρόσφατο Γιουρογκρούπ, σχεδιάζει σειρά ραντεβού με ιστορικά στελέχη, βασικούς υπουργούς και νέους βουλευτές. Αν το υπουργικό συμβούλιο το επιτρέψει μπορεί να αρχίσουν και από σήμερα.
Ταυτόχρονα, οι επιτελείς του ξεκινούν την επιχείρηση συλλογής υπογραφών, στο πλαίσιο του εθνικού συμβουλίου. Στόχος είναι να υπογράψουν 200 στελέχη. Υπενθυμίζεται πως το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του ΠΑΣΟΚ αποτελείται από περίπου 300 μέλη και ότι απαιτούνται τουλάχιστον 100 υπογραφές για να είναι ένα στέλεχος υποψήφιος πρόεδρος.
Πίσω από αυτές τις κινήσεις οι άνθρωποι του υπουργού Οικονομικών είδαν προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος. Το ερώτημα που έθεταν είναι "υπέρ ποίου". "Προφανώς θα θέλει χρόνο ο Χρήστος να ετοιμαστεί" απαντούσαν οι ίδιοι, εννοώντας τον Χρήστο Παπουτσή.
Είναι αλήθεια πως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη το σκέφτεται σοβαρά να κατέβει στην κούρσα της διαδοχής. Τις τελευταίες ημέρες συνομιλεί καθημερινά με στελέχη για να ζητήσει τη στήριξής του ενώ βουλευτές που τον υποστηρίζουν κάνουν ήδη "εκστρατεία" υπέρ της υποψηφιότητάς του στους νομούς που εκλέγονται.
Ιπποκράτους: Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν
Και ενώ η ημερομηνία εκλογής νέου προέδρου παραμένει η 18η Μαρτίου, προς αναβολή οδεύει η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα συζητήθηκε σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στη Βουλή υπό τον Γιώργο Παπανδρέου και παρουσία του γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Μιχάλη Καρχιμάκη, του γραμματέα της ΚΟ Βασίλη Έξαρχου, του επικεφαλής της Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης Γιώργου Ανωμερίτη και στενών συνεργατών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Παρότι επισήμως, συζήτησαν «τεχνικά θέματα» γύρω από την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης, μετέχοντες στη σύσκεψη άφηναν αργότερα ανοιχτό το ενδεχόμενο αναβολής της για τις 9-10 Μαρτίου, αντί για το διήμερο 3-4 Μαρτίου, που είχε αρχικά προγραμματιστεί. Αμέσως μετά θα συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος, προκειμένου και να κατατεθούν οι υποψηφιότητες για την προεδρία του.
Αφορμή για την «παράταση» αυτή, εφόσον πραγματοποιηθεί, αποτέλεσε αφενός η πραγματοποίηση της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 1-2 Μαρτίου, αφετέρου η ανάγκη να μελετήσουν ενδελεχώς οι Νομαρχιακές και Περιφερειακές Οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ τα κείμενα απολογισμού και προγράμματος του κόμματος.
Αιτία όμως, φέρεται να είναι το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ (ενδεικτικό είναι ότι οι επί τετράμηνο απλήρωτοι εργαζόμενοι στο ΠΑΣΟΚ έλαβαν χθες «έναντι» 500 ευρώ, και αυτό πιθανότατα γιατί θα χρειαστεί να επωμιστούν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς ενόψει των εσωκομματικών διαδικασιών) και υπάρχει μία μικρή πιθανότητα έστω και προσωρινής αντιμετώπισής του μέσω της πρότασης Γιαννίτση για την επιχορήγηση των κομμάτων που αναμένεται να έρθει την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή.
Κατά τα λοιπά, μέχρι 500 κάλπες αναμένεται να στηθούν ανά την Ελλάδα την Κυριακή 18 Μαρτίου για την ανάδειξη αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, μία σε κάθε «καλλικρατικό» δήμο και μία επιπλέον σε όσες περιφέρειες κριθεί ότι μπορούν να την υποστηρίξουν.
Όλα αυτά αναμένεται να συζητηθούν εκ νέου στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος πιθανότατα την Τρίτη ή την Τετάρτη (όπου θα τεθεί και το θέμα των διαγραφέντων), ενώ ειδικά τα οικονομικά του κόμματος και η δυνατότητα να στηθούν λιγότερες ή περισσότερες κάλπες, είχαν συζητηθεί και σε έτερη σύσκεψη στην Ιπποκράτους την Τετάρτη.
Σε αυτή συμμετείχαν κατά πληροφορίες Μιχάλης Καρχιμάκης, Γιώργος Ανωμερίτης, Ροβέρτος Σπυρόπουλος και Πάρις Κουκουλόπουλος, ενώ συζητήθηκε ακόμα και το ενδεχόμενο να μην στηθούν κάλπες, σε περίπτωση μίας υποψηφιότητας, κάτι που προσκρούει πάντως στην επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου για τήρηση του καταστατικού.
Ο γνωστός τραγουδιστής Γιάννης Αγγελάκας έγραψε ένα κείμενο-απάντηση στην "απολογία" του Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της IMAKO.
Το κείμενο έχει ως εξής:
"Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ έκανα μερικες σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικες στιγμες μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.
Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο:
''ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε…"
Δεν λέω , μπορεί και να'ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας 'δεν μετανοιώνω', αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα απο τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.
Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:
Η ζωή είναι μεγάλη
κι αν την κάνεις καρναβάλι
Θα'ρθει η ώρα να χτυπήσεις
το ξερό σου (τ'αδειανό σου;) το κεφάλι"
"Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ έκανα μερικες σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικες στιγμες μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.
Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο:
''ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε…"
Δεν λέω , μπορεί και να'ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας 'δεν μετανοιώνω', αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα απο τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.
Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:
Η ζωή είναι μεγάλη
κι αν την κάνεις καρναβάλι
Θα'ρθει η ώρα να χτυπήσεις
το ξερό σου (τ'αδειανό σου;) το κεφάλι"
Η ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ανθρωπιστές και ήθος
στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Έγραψε στις 28.02.2012 ο/η: Kurtz Paul
2799 προβολές
Επιστροφή
Οι ανθρωπιστές αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα τής αμερικανικής κοινωνίας. Αριθμούν δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι, αν και μή θρησκευόμενοι, είναι ηθικώς ακέραιοι. Ο όρος μή θρησκευόμενοι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως για εκείνους, που δεν ανήκουν σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα ή δεν πιστεύουν στην ύπαρξη τού θεού - μπορεί να είναι αγνωστικιστές, άθεοι ή σκεπτικιστές.
Πηγή έμπνευσής τους είναι η σύγχρονη επιστήμη, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία κι όχι τα παραδοσιακά «ιερά κείμενα». Δεν ακολουθούν τα κελεύσματα τής Βίβλου, τού Κορανίου κ.λπ..
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θρησκεύονται, αν και λόγω τής οικογενείας η άλλων κοινωνικών πιέσεων, που δέχονται, ενδέχεται να παραμένουν κατ’ όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας. Πρόκειται για μοντέρνους ανθρώπους τόσο στον τρόπο, με τον οποίο θεώνται τον κόσμο όσο και στην συμπεριφορά.
Ελλείψει ακριβέστερου όρου αποκαλούνται ανθρωπιστές και είναι αφοσιωμένοι στις ανθρωπιστικές αξίες και τις πολιτικές αρετές τής δημοκρατίας. Πιστεύουν στην ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια. Ενδιαφέρονται να ζήσουν μια ζωή γεμάτη δημιουργικότητα και ευτυχία. Δείχνουν αλτρουϊστικό ενδιαφέρον για το καλό των άλλων. Είναι ανεκτικοί ως προς τον τρόπο, με τον οποίο ζουν οι συνάνθρωποί τους και σέβονται την προσωπική τους ζωή.
Πρόσφατη έρευνα των Financial Times, αν και δεν έτυχε τής αρμόζουσας προσοχής, καταδεικνύει σαφέστατα το γίγνεσθαι τής σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Όταν ρωτήθηκαν, εάν πιστεύουν σε οποιαδήποτε μορφή θεού ή ανωτάτου όντος το 14% των αμερικανών απάντησαν, ότι είναι αγνωστικιστές (σκεπτικιστές ως προς την ύπαρξη θεού, αν και όχι άθεοι). Μόνο 4% απάντησαν, ότι είναι άθεοι, 6%, ότι «θα προτιμούσαν να μην πουν» και 3%, ότι «δεν είναι βέβαιοι». Τα ποσοστά αυτά συνιστούν το 27% τού πληθυσμού.
Πόσοι αμερικανοί δηλώνουν, ότι πιστεύουν στο θεό; 73%, σύμφωνα με την συγκεκριμένη έρευνα και όχι 91%, όπως συχνά αναφέρεται από το λόμπυ τής θρησκευτικής προπαγάνδας. Αν σε όσα αναφέρονται ανωτέρω προσθέσουμε εκείνους, που δεν εκκλησιάζονται, που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνο για γάμο ή για κηδεία ή που αποτελούν μόνον κατ΄όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας, τότε ο αριθμός των μή θρησκευόμενων ανθρώπων στις ΗΠΑ είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι ισχυρίζονται οι «ειδήμονες» τής Εκκλησίας. Επιπλέον, πολλοί από εκείνους, που ισχυρίζονται, ότι πιστεύουν στο θεό, μιλούν μάλλον σε πνευματικό και όχι σε υπερφυσικό επίπεδο. Γι΄αυτούς η έννοια τού θεού δεν είναι ταυτόσημη με εκείνη τού θεϊσμού.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι όσο πιο μορφωμένος είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο πιθανόν είναι να είναι ανθρωπιστής, αγνωστικιστής ή άθεος. Έτσι, σε γενικές γραμμές οι καθηγητές σε ερευνητικά κέντρα / πανεπιστήμια είναι κατά κανόνα ανθρωπιστές. Το 60% των αμερικανών επιστημόνων είναι είτε άθεοι είτε αγνωστικιστές, ποσοστό, που φθάνει το 93% στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών.
Ωστόσο, το ποσοστό των ανθρώπων, που δεν πιστεύουν στο θεό στις λαϊκές τάξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μικρότερο απ’ όσο στις πέντε ευρωπαϊκές χώρες, όπου επίσης διεξήχθη η ανάλογη έρευνα. Εκεί, οι αγνωστικιστές είναι περισσότεροί των αθέων, εκτός από την Γαλλία, όπου το ποσοστό είναι ανάλογο, 32% αντιστοίχως. Στην Μεγάλη Βρετανία, οι αγνωστικιστές αποτελούν το 35% τού πληθυσμού και οι άθεοι το 17%, στην Ιταλία οι αγνωστικιστές φθάνουν το 20% και οι άθεοί το 7%, στην Ισπανία 30% είναι αγνωστικιστές και 11 % άθεοι, ενώ στην Γερμανία 25% είναι αγνωστικιστές και 20% άθεοι. Πολλοί δήλωσαν, ότι θα προτιμούσαν να μην απαντήσουν ή ότι δεν είναι σίγουροι. Σε όλες τις προαναφερθείσες ευρωπαϊκές χώρες, εκείνοι, που δεν πιστεύουν στο θεό είναι πολύ περισσότεροί των πιστών, εξαιρουμένης τής Ιταλίας. Η Ευρώπη έχει γίνει ουμανιστική, και οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται προς την αυτήν κατεύθυνση.
Η Θρησκευτική Δεξιά υποστηρίζει, ότι χωρίς θεό δεν υπάρχει ηθική. Οι ανθρωπιστές μιλούν περί ήθους, το οποίο ασφαλώς και υπάρχει χωρίς θεό. Οι συντηρητικοί ισχυρίζονται, ότι υπερασπίζονται την προσωπική ελευθερία, αλλά με αυτό εννοούν την οικονομική ελευθερία. Πολύ συχνά όλοι τους είναι πολύ πρόθυμοι να παρέμβουν στον κώδικα αξιών και στις πλέον προσωπικές αποφάσεις των ατόμων.
Θα περιχαρακωθεί το δημοκρατικό κόμμα μέσα στη Θρησκευτική Δεξιά, θα αερολογεί αναφορικά με τις εξαγγελίες του περί ανθρωπιστικής θέασης των πραγμάτων, προκειμένου να εξασφαλίσει την ψήφο τού θεού; Παρά το γεγονός, ότι σχεδόν όλοι οι δημοκρατικοί είναι υπέρ τού χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας και άλλων φιλελεύθερων μέτρων, ωστόσο, αισθάνονται υποχρεωμένοι να ψέλνουν εκκωφαντικά ωσαννά γι’ αυτή την παλιομοδίτικη θρησκεία. Τι αηδιαστική υποκρισία!
Σημείωση:
Το παραπάνω κείμενο αποτελείται
από αποσπάσματα από το άρθρο:
Secular Humanist Morality,
περ. «Free Inquiry», 09/07.
Επιστροφή Επιστροφή στην κορυφή
0
στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Έγραψε στις 28.02.2012 ο/η: Kurtz Paul
2799 προβολές
Επιστροφή
Οι ανθρωπιστές αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα τής αμερικανικής κοινωνίας. Αριθμούν δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι, αν και μή θρησκευόμενοι, είναι ηθικώς ακέραιοι. Ο όρος μή θρησκευόμενοι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως για εκείνους, που δεν ανήκουν σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα ή δεν πιστεύουν στην ύπαρξη τού θεού - μπορεί να είναι αγνωστικιστές, άθεοι ή σκεπτικιστές.
Πηγή έμπνευσής τους είναι η σύγχρονη επιστήμη, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία κι όχι τα παραδοσιακά «ιερά κείμενα». Δεν ακολουθούν τα κελεύσματα τής Βίβλου, τού Κορανίου κ.λπ..
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θρησκεύονται, αν και λόγω τής οικογενείας η άλλων κοινωνικών πιέσεων, που δέχονται, ενδέχεται να παραμένουν κατ’ όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας. Πρόκειται για μοντέρνους ανθρώπους τόσο στον τρόπο, με τον οποίο θεώνται τον κόσμο όσο και στην συμπεριφορά.
Ελλείψει ακριβέστερου όρου αποκαλούνται ανθρωπιστές και είναι αφοσιωμένοι στις ανθρωπιστικές αξίες και τις πολιτικές αρετές τής δημοκρατίας. Πιστεύουν στην ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια. Ενδιαφέρονται να ζήσουν μια ζωή γεμάτη δημιουργικότητα και ευτυχία. Δείχνουν αλτρουϊστικό ενδιαφέρον για το καλό των άλλων. Είναι ανεκτικοί ως προς τον τρόπο, με τον οποίο ζουν οι συνάνθρωποί τους και σέβονται την προσωπική τους ζωή.
Πρόσφατη έρευνα των Financial Times, αν και δεν έτυχε τής αρμόζουσας προσοχής, καταδεικνύει σαφέστατα το γίγνεσθαι τής σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Όταν ρωτήθηκαν, εάν πιστεύουν σε οποιαδήποτε μορφή θεού ή ανωτάτου όντος το 14% των αμερικανών απάντησαν, ότι είναι αγνωστικιστές (σκεπτικιστές ως προς την ύπαρξη θεού, αν και όχι άθεοι). Μόνο 4% απάντησαν, ότι είναι άθεοι, 6%, ότι «θα προτιμούσαν να μην πουν» και 3%, ότι «δεν είναι βέβαιοι». Τα ποσοστά αυτά συνιστούν το 27% τού πληθυσμού.
Πόσοι αμερικανοί δηλώνουν, ότι πιστεύουν στο θεό; 73%, σύμφωνα με την συγκεκριμένη έρευνα και όχι 91%, όπως συχνά αναφέρεται από το λόμπυ τής θρησκευτικής προπαγάνδας. Αν σε όσα αναφέρονται ανωτέρω προσθέσουμε εκείνους, που δεν εκκλησιάζονται, που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνο για γάμο ή για κηδεία ή που αποτελούν μόνον κατ΄όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας, τότε ο αριθμός των μή θρησκευόμενων ανθρώπων στις ΗΠΑ είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι ισχυρίζονται οι «ειδήμονες» τής Εκκλησίας. Επιπλέον, πολλοί από εκείνους, που ισχυρίζονται, ότι πιστεύουν στο θεό, μιλούν μάλλον σε πνευματικό και όχι σε υπερφυσικό επίπεδο. Γι΄αυτούς η έννοια τού θεού δεν είναι ταυτόσημη με εκείνη τού θεϊσμού.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι όσο πιο μορφωμένος είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο πιθανόν είναι να είναι ανθρωπιστής, αγνωστικιστής ή άθεος. Έτσι, σε γενικές γραμμές οι καθηγητές σε ερευνητικά κέντρα / πανεπιστήμια είναι κατά κανόνα ανθρωπιστές. Το 60% των αμερικανών επιστημόνων είναι είτε άθεοι είτε αγνωστικιστές, ποσοστό, που φθάνει το 93% στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών.
Ωστόσο, το ποσοστό των ανθρώπων, που δεν πιστεύουν στο θεό στις λαϊκές τάξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μικρότερο απ’ όσο στις πέντε ευρωπαϊκές χώρες, όπου επίσης διεξήχθη η ανάλογη έρευνα. Εκεί, οι αγνωστικιστές είναι περισσότεροί των αθέων, εκτός από την Γαλλία, όπου το ποσοστό είναι ανάλογο, 32% αντιστοίχως. Στην Μεγάλη Βρετανία, οι αγνωστικιστές αποτελούν το 35% τού πληθυσμού και οι άθεοι το 17%, στην Ιταλία οι αγνωστικιστές φθάνουν το 20% και οι άθεοί το 7%, στην Ισπανία 30% είναι αγνωστικιστές και 11 % άθεοι, ενώ στην Γερμανία 25% είναι αγνωστικιστές και 20% άθεοι. Πολλοί δήλωσαν, ότι θα προτιμούσαν να μην απαντήσουν ή ότι δεν είναι σίγουροι. Σε όλες τις προαναφερθείσες ευρωπαϊκές χώρες, εκείνοι, που δεν πιστεύουν στο θεό είναι πολύ περισσότεροί των πιστών, εξαιρουμένης τής Ιταλίας. Η Ευρώπη έχει γίνει ουμανιστική, και οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται προς την αυτήν κατεύθυνση.
Η Θρησκευτική Δεξιά υποστηρίζει, ότι χωρίς θεό δεν υπάρχει ηθική. Οι ανθρωπιστές μιλούν περί ήθους, το οποίο ασφαλώς και υπάρχει χωρίς θεό. Οι συντηρητικοί ισχυρίζονται, ότι υπερασπίζονται την προσωπική ελευθερία, αλλά με αυτό εννοούν την οικονομική ελευθερία. Πολύ συχνά όλοι τους είναι πολύ πρόθυμοι να παρέμβουν στον κώδικα αξιών και στις πλέον προσωπικές αποφάσεις των ατόμων.
Θα περιχαρακωθεί το δημοκρατικό κόμμα μέσα στη Θρησκευτική Δεξιά, θα αερολογεί αναφορικά με τις εξαγγελίες του περί ανθρωπιστικής θέασης των πραγμάτων, προκειμένου να εξασφαλίσει την ψήφο τού θεού; Παρά το γεγονός, ότι σχεδόν όλοι οι δημοκρατικοί είναι υπέρ τού χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας και άλλων φιλελεύθερων μέτρων, ωστόσο, αισθάνονται υποχρεωμένοι να ψέλνουν εκκωφαντικά ωσαννά γι’ αυτή την παλιομοδίτικη θρησκεία. Τι αηδιαστική υποκρισία!
Σημείωση:
Το παραπάνω κείμενο αποτελείται
από αποσπάσματα από το άρθρο:
Secular Humanist Morality,
περ. «Free Inquiry», 09/07.
Επιστροφή Επιστροφή στην κορυφή
0
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: «Ναι» στην εργασία ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: «Ναι» στην εργασία ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο: Στο Δημόσιο υπάρχει δυνατότητα πρόσληψης εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα μονι...
Φθηνές πατάτες χωρίς… μεσάζοντες
23 Φεβρουαρίου 2012 Τεχνολογία
0
Οι αγορές γίνονται διαδικτυακά με μόλις 25 λεπτά το κιλό!
Άρχισαν να κατατίθενται μέσω Διαδικτύου οι πρώτες παραγγελίες για πατάτες Νευροκοπίου από την Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας.
Οι κάτοικοι της Κατερίνης θα μπορούν από σήμερα να παραγγείλουν μέσω της ιστοσελίδας των εθελοντών, ποσότητες μέχρι 100 κιλά ανά άτομο, προς 0,25 ευρώ το κιλό ή «2,5 ευρώ το δεκάκιλο», σύμφωνα πάντα με την ονομασία της δράσης την οποία επέλεξαν οι ενεργοί πολίτες της Πιερίας.
Στην ιστοσελίδα αναφέρονται όλα τα ονόματα των πολιτών, καθώς και οι ποσότητες που έχει παραγγείλει ο κάθε ένας από αυτούς. Μάλιστα ακόμη και ο παραγωγός θα μπορεί να παρακολουθεί την ιστοσελίδα και να προετοιμάζει τις συσκευασίες, ανάλογα με τις παραγγελίες που έχουν καταχωρηθεί στο σύστημα.
Για να γίνει αποδεκτή μία παραγγελία, πρέπει ο χρήστης να δηλώσει οπωσδήποτε, εκτός από το ονοματεπώνυμο και την ποσότητα, τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου και το κινητό τηλέφωνο. Η διαδικτυακή εφαρμογή δεν μπορεί να δεχτεί δεύτερη παραγγελία από την ίδια διεύθυνση email, ενώ για λόγους ασφάλειας απαιτείται τελική επιβεβαίωση μέσω της επιστολής που στέλνει αυτόματα το σύστημα στο χρήστη.
Η εφαρμογή, με μια ελάχιστη τροποποίηση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες πόλεις. Τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας δηλώνουν πρόθυμα να διαθέσουν όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούν, για να βοηθήσουν παρόμοιες πρωτοβουλίες πολιτών και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
0
Οι αγορές γίνονται διαδικτυακά με μόλις 25 λεπτά το κιλό!
Άρχισαν να κατατίθενται μέσω Διαδικτύου οι πρώτες παραγγελίες για πατάτες Νευροκοπίου από την Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας.
Οι κάτοικοι της Κατερίνης θα μπορούν από σήμερα να παραγγείλουν μέσω της ιστοσελίδας των εθελοντών, ποσότητες μέχρι 100 κιλά ανά άτομο, προς 0,25 ευρώ το κιλό ή «2,5 ευρώ το δεκάκιλο», σύμφωνα πάντα με την ονομασία της δράσης την οποία επέλεξαν οι ενεργοί πολίτες της Πιερίας.
Στην ιστοσελίδα αναφέρονται όλα τα ονόματα των πολιτών, καθώς και οι ποσότητες που έχει παραγγείλει ο κάθε ένας από αυτούς. Μάλιστα ακόμη και ο παραγωγός θα μπορεί να παρακολουθεί την ιστοσελίδα και να προετοιμάζει τις συσκευασίες, ανάλογα με τις παραγγελίες που έχουν καταχωρηθεί στο σύστημα.
Για να γίνει αποδεκτή μία παραγγελία, πρέπει ο χρήστης να δηλώσει οπωσδήποτε, εκτός από το ονοματεπώνυμο και την ποσότητα, τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου και το κινητό τηλέφωνο. Η διαδικτυακή εφαρμογή δεν μπορεί να δεχτεί δεύτερη παραγγελία από την ίδια διεύθυνση email, ενώ για λόγους ασφάλειας απαιτείται τελική επιβεβαίωση μέσω της επιστολής που στέλνει αυτόματα το σύστημα στο χρήστη.
Η εφαρμογή, με μια ελάχιστη τροποποίηση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες πόλεις. Τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας δηλώνουν πρόθυμα να διαθέσουν όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούν, για να βοηθήσουν παρόμοιες πρωτοβουλίες πολιτών και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Τέλος στη μονιμοποίηση στο δημόσιο για τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου
23.02.2012
23:24
0
Share
-A+A
To τέλος της μονιμοποίησης στο Δημόσιο για εργαζομένους που προσλήφθηκαν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου σήμανε με απόφαση του το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ΣτΕ έκρινε (γνωμοδοτήσεις 22 και 23/2012) ότι μετά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, είναι επιτρεπτή η σύναψη συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου μεταξύ του κράτους ή άλλων φορέων δημόσιας εξουσίας αφενός και φυσικών προσώπων αφετέρου.
Ακόμη, οι δικαστές επισημαίνουν ότι ρητά το Σύνταγμα απαγορεύει τη μονιμοποίηση των προσώπων που προσλαμβάνονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την κάλυψη οποιασδήποτε κατηγορίας θέσεων, καθώς και τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.
Το θέμα πάντως παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.
23:24
0
Share
-A+A
To τέλος της μονιμοποίησης στο Δημόσιο για εργαζομένους που προσλήφθηκαν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου σήμανε με απόφαση του το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ΣτΕ έκρινε (γνωμοδοτήσεις 22 και 23/2012) ότι μετά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, είναι επιτρεπτή η σύναψη συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου μεταξύ του κράτους ή άλλων φορέων δημόσιας εξουσίας αφενός και φυσικών προσώπων αφετέρου.
Ακόμη, οι δικαστές επισημαίνουν ότι ρητά το Σύνταγμα απαγορεύει τη μονιμοποίηση των προσώπων που προσλαμβάνονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την κάλυψη οποιασδήποτε κατηγορίας θέσεων, καθώς και τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.
Το θέμα πάντως παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)