26 Ιανουαρίου 2012 Blog
3265
Την πιο απαράδεκτη δήλωση που έκανε ποτέ τέως Ελληνας Πρωθυπουργός, πραγματοποίησε ο Κώστας Σημίτης μιλώντας χτες , με τον επικεφαλής των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντάνιελ Κον-Μπέντιτ, σε εκδήλωση του Ινστιτούτου των Πρασίνων, στο Βερολίνο. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και, αν υπήρχε, θα κρατούσε δύο με τρεις ώρες».
Ο άνθρωπος που επί των ημερών της Πρωθυπουργίας του, η χώρα μας ξόδεψε αστρονομικά ποσά σε εξοπλισμούς, είχε το θράσος να αναφερθεί στις εξοπλιστικές δαπάνες της χώρας μας λέγοντας ότι πρέπει να τις μειώσουμε ή να τις … καταργήσουμε «γιατί πλέον η Τουρκία δεν είναι εχθρός μας»!
Ξέχασε προφανώς ο πρώην Πρωθυπουργός, ότι ο υπουργός Αμυνας των Κυβερνήσεών του, κατηγορείται ότι αγόραζε υποβρύχια που μπατάρουν, αεροπλάνα τυφλά χωρίς ραντάρ και η Κυβέρνησή του έκλεινε τεράστιες συμφωνίες για συστήματα ασφαλείας Ολυμπιακών Αγώνων που δεν δούλεψαν ποτέ!
Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για εξοπλισμούς, που η χώρα μας δεν είχε καν τη δυνατότητα να σκεφτεί ότι θα αποκτήσει!
Αγορές εξοπλισμών με την μέθοδο Offset (από τις ΗΠΑ κυρίως), δηλαδή, «πουλάω αεροπλάνα, δεν έχεις λεφτά, σου βρίσκω τράπεζα να σου δανείσει κι εσύ απλά τα παραλαμβάνεις»!!!
Τα ξέχασε ο Κώστας Σημίτης αυτά;
Ξέχασε ότι οι τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες των Κυβερνήσεών του , μαζί με τον «Νόμο Λαλιώτη» («Μαθηματικός Τύπος») για τους διαγωνισμός των Δημοσίων Εργων, ήταν οι δύο κύριες αιτίες που καταληστεύτηκε το δημόσιο χρήμα και αυξήθηκε κατακόρυφα ο δανεισμός μας με αποτέλεσμα να εκτοξευτεί το Δημόσιο χρέος της χώρας;
Ξέχασε άραγε ότι όλη η Ευρωπαϊκή βοήθεια ξοδεύτηκε σε δρόμους και γεφύρια για να οικονομούν τρεις – τέσσερις οικογένειες εργολάβων με έργα που τελικά δεν άξιζαν ούτε το 1/10 της πραγματικής τους αξίας και όλα τα υπόλοιπα πήγαιναν σε μίζες, και κομπίνες;
Ξέχασε ο Κώστας Σημίτης την «δημιουργική λογιστική» που διδάχτηκε από την Goldman Sachs , την οποία έφερε στην Ελλάδα αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, και «μαγείρευαν» όλα τα στοιχεία των δημόσιων λογαριασμών;
Ξέχασε ότι οι διεθνείς τοκογλύφοι εγκαταστάθηκαν στη χώρα με εντολή του και άρχισαν εκ των έσω να αλλοτριώνουν και να εκμαυλίζουν την χώρα και να ετοιμάζουν το σχέδιο «Δούρειος Ίππος» για τον έλεγχο της Ευρωζώνης ;;
Τα ξέχασε όλα αυτά κι έρχεται σήμερα να μας πει ότι η Τουρκία θα «χτυπήσει» την Ελλάδα σε 3 με 4 ώρες;;;
Το κυριότερο που ξέχασε να μας πει ο Κ.Σημίτης είναι ότι επί των ημερών του, η Γερμανία, άλωσε την Ελληνική αγορά και μια παρωνυχίδα ήταν το σκάνδαλο της Siemens. Και όλως τυχαίως, την περίοδο αυτή, στέλεχος του Γερμανικού Κυβερνόντος κόμματος ήταν ο αδελφός του!!!
Τέτοια ιταμή δήλωση δεν θα την έκανε ούτε ο μεγαλύτερος εχθρός της χώρας, ακόμη κι αν ήταν αλήθεια! Δεν θα την έκανε ούτε ο πιο ανυποψίαστος Ελληνας σε συζήτηση στο καφενείο.
Πόσο μάλιστα ένας τέως Πρωθυπουργός σε εκδήλωση ξένου κόμματος στο Εξωτερικό!
Να πλήρωναν ο Ερντογαν και ο Γκρουέφσκι, δεν θα έβρισκαν στη δεδομένη χρονική στιγμή καλύτερο «σύμμαχο» για να προωθήσουν διεθνώς τις θέσεις τους εναντίον της χώρας μας!
Με τέτοια καμώματα, ο … πάλαι ποτέ «καταλληλότερος» του ΠΑΣΟΚ που θυσιάστηκε μέσα σε μια νύχτα ως άλλη Ιφιγένεια, νομίζει ότι θα ξαναέρθει στην Εξουσία, για να σώσει την χώρα, παρέα με τους εκατοντάδες Τσουκάτους που σήμερα είναι … παροπλισμένοι!!!
Θα μου πείτε βέβαια, αυτά που έκανε ο Σημίτης μπροστά σε αυτά που έκανε ο … διάδοχος του βασιλικού θρόνου του ΠΑΣΟΚ, ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου, μοιάζουν σε ορισμένους ως … παιδικές σκανταλιές!!!
Οπως και να έχει, σε τούτη εδώ τη χώρα, το θράσος και τα θρασίμια βρίσκονται σε αφθονία! Και αυτό το γεγονός είναι το μοναδικό στο οποίο καταλόγιζα και θα καταλογίζω ευθύνες στον Ελληνα πολίτη!
Πουθενά αλλού, παρά μόνο στο σημείο ότι ανέχεται κάθε λογής θρασίμια να ομιλούν εξ ονόματος του και να λένε ότι πιο χονδροειδέστατο κατεβάζει ο νους τους προκειμένου να ανακτήσουν την εξουσία!
klassikoperiptosi
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Τελικά, μόνο στην Ελλάδα μπορεί κανείς να λέει και να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να πληρώνει ποτέ και για τίποτε.
Περιμένοντας τον Γιώργο για να (ξανα)στηρίξει Παπαδήμο!
27 Ιανουαρίου 2012 Blog
10
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία τόλμησε τις προάλλες ο Πρόεδρος Καβάκο Σίλβα να πει – δίκην παραπόνου και συμμετοχής στο κοινό δράμα – πως επλήγη και αυτός από την κρίση, καθώς μία από τις συντάξεις του μειώθηκε στα 1.300 ευρώ και έχει γίνει ο κακός χαμός.
Κατά δεκάδες χιλιάδες οι Πορτογάλοι υπογράφουν διαδικτυακά αίτημα για άμεση παραίτηση του Προέδρου.
Αυτονόητα και λογικά πράγματα, δηλαδή.
Στη χώρα μας, την ώρα που οδεύουμε προς την επικύρωση της χρεοκοπίας, οι απίστευτοι εγχώριοι προπαγανδιστές έχουν καταφέρει να πείσουν τον κόσμο πως η σωτηρία του (τώρα, γιατί πριν ήταν το Μνημόνιο) είναι το PSI.
Από εκεί και πέρα όλοι είναι έτοιμοι να πιστέψουν τα πάντα. Και κυρίως να θεωρούν φυσιολογικά τα πάντα. Και να τα αντιμετωπίζουν ως εάν να παρακολουθούσαν φαρσοκωμωδία.
Ο καθένας βαράει το βιολί του κατά πώς τον βολεύει πολιτικά.
Ο δε Γ. Παπανδρέου (που σπατάλησε ένα ολόκληρο καλοκαίρι ανεβασμένος πάνω σε ένα κανό), αφού τακτοποίησε (λέμε τώρα) τα του οίκου του, απέδρασε στην Κόστα Ρίκα, αφήνοντας πίσω του το κόμμα του σπαρασσόμενο κατά τον πλέον γελοίο τρόπο.
Στην πραγματικότητα, άφησε πίσω του τους δελφίνους του να αυτογελοιοποιούνται ένας-ένας.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι επιστρέφοντας θα δει την ευχή του να πραγματοποιείται: Όπως πάνε τα πράγματα, θα έχουν εξαφανιστεί όλοι από προσώπου γης και ενδέχεται να… κληθεί και πάλι να σώσει το κόμμα και (βεβαίως) τη χώρα!
Άλλωστε, εκεί που έφθασε η χάρη του, στην Κόστα Ρίκα, ο κ. Παπανδρέου φρόντισε να… διαφημίσει αρκούντως το έλλειμμά μας, ανεβάζοντάς το στο 16%!
Όσο για τον κ. Καρχιμάκη, το ξεκαθάρισε: Ο κόσμος να χαλάσει, η πορεία προς την διαδοχή έχει προσδιοριστεί. Όσο και να γελοιοποιηθούν οι δελφίνοι, όσο χαμηλά κι’ αν πέσει το κόμμα, οι διαδικασίες έχουν αποφασιστεί και δεν αλλάζουν.
Ανακοινώθηκε μάλιστα και η ημερήσια διάταξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, που θα συνεδριάσει στις 2 Φεβρουαρίου, υπό την προεδρία (βεβαίως) του κ. Παπανδρέου:
«Ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και το PSI – Στήριξη του έργου της κυβέρνησης».
Απίθανα πράγματα. Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει η αυριανή ημέρα και αυτοί προγραμμάτισαν τι θα συζητήσουν στις… 2 Φεβρουαρίου!
Προφανώς με την ελπίδα ως τότε να (αυτό)εξοντωθούν ή να (αλληλο)εξοντωθούν όλοι οι υποψήφιοι ηγέτες.
Μέσα σ’ αυτό το χάος, εντύπωση προκαλεί η στάση του κ. Παπαδήμου.
Παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην κυβέρνησή του, ως… τουρίστας.
Και να σκεφθεί κανείς πως όσοι είχαν τολμήσει να ασκήσουν κριτική στο (γελοίο) εγχείρημα, είχαν τότε (όταν έσπευδαν να τον εμφανίσουν ως… καταλληλότερο) αντιμετωπιστεί ως μίζεροι, γραφικοί, κακεντρεχείς.
Μέχρι στιγμής, ο κ. Παπαδήμος δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να αποπέμψει τον κ. Χρυσοχοΐδη που δεν διάβασε το μνημόνιο, τον κ. Λοβέρδο που μας απειλεί με μακελειά, τον κ. Παπαϊωάννου που παρεμποδίζει το έργο της Δικαιοσύνης επιζητώντας αντικατάσταση δικαστών, την κ. Διαμαντοπούλου, που εξακολουθεί να μην στέλνει τα βιβλία στα σχολεία, τον κ. Σκανδαλίδη, που αντί να ασχοληθεί με τα προβλήματα των αγροτών ασχολείται με την διάσωση του ΠΑΣΟΚ και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός, που συνεχίζουν ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ!
Προφανώς θα περιμένει να συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ στις 2 Φεβρουαρίου για να αποφασίσει με ποιον τρόπο θα συνεχίσουν να τον (τον κ. Παπαδήμο) στηρίζουν!
elzoni.gr
27 Ιανουαρίου 2012 Blog
10
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία τόλμησε τις προάλλες ο Πρόεδρος Καβάκο Σίλβα να πει – δίκην παραπόνου και συμμετοχής στο κοινό δράμα – πως επλήγη και αυτός από την κρίση, καθώς μία από τις συντάξεις του μειώθηκε στα 1.300 ευρώ και έχει γίνει ο κακός χαμός.
Κατά δεκάδες χιλιάδες οι Πορτογάλοι υπογράφουν διαδικτυακά αίτημα για άμεση παραίτηση του Προέδρου.
Αυτονόητα και λογικά πράγματα, δηλαδή.
Στη χώρα μας, την ώρα που οδεύουμε προς την επικύρωση της χρεοκοπίας, οι απίστευτοι εγχώριοι προπαγανδιστές έχουν καταφέρει να πείσουν τον κόσμο πως η σωτηρία του (τώρα, γιατί πριν ήταν το Μνημόνιο) είναι το PSI.
Από εκεί και πέρα όλοι είναι έτοιμοι να πιστέψουν τα πάντα. Και κυρίως να θεωρούν φυσιολογικά τα πάντα. Και να τα αντιμετωπίζουν ως εάν να παρακολουθούσαν φαρσοκωμωδία.
Ο καθένας βαράει το βιολί του κατά πώς τον βολεύει πολιτικά.
Ο δε Γ. Παπανδρέου (που σπατάλησε ένα ολόκληρο καλοκαίρι ανεβασμένος πάνω σε ένα κανό), αφού τακτοποίησε (λέμε τώρα) τα του οίκου του, απέδρασε στην Κόστα Ρίκα, αφήνοντας πίσω του το κόμμα του σπαρασσόμενο κατά τον πλέον γελοίο τρόπο.
Στην πραγματικότητα, άφησε πίσω του τους δελφίνους του να αυτογελοιοποιούνται ένας-ένας.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι επιστρέφοντας θα δει την ευχή του να πραγματοποιείται: Όπως πάνε τα πράγματα, θα έχουν εξαφανιστεί όλοι από προσώπου γης και ενδέχεται να… κληθεί και πάλι να σώσει το κόμμα και (βεβαίως) τη χώρα!
Άλλωστε, εκεί που έφθασε η χάρη του, στην Κόστα Ρίκα, ο κ. Παπανδρέου φρόντισε να… διαφημίσει αρκούντως το έλλειμμά μας, ανεβάζοντάς το στο 16%!
Όσο για τον κ. Καρχιμάκη, το ξεκαθάρισε: Ο κόσμος να χαλάσει, η πορεία προς την διαδοχή έχει προσδιοριστεί. Όσο και να γελοιοποιηθούν οι δελφίνοι, όσο χαμηλά κι’ αν πέσει το κόμμα, οι διαδικασίες έχουν αποφασιστεί και δεν αλλάζουν.
Ανακοινώθηκε μάλιστα και η ημερήσια διάταξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, που θα συνεδριάσει στις 2 Φεβρουαρίου, υπό την προεδρία (βεβαίως) του κ. Παπανδρέου:
«Ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη δανειακή σύμβαση και το PSI – Στήριξη του έργου της κυβέρνησης».
Απίθανα πράγματα. Εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει η αυριανή ημέρα και αυτοί προγραμμάτισαν τι θα συζητήσουν στις… 2 Φεβρουαρίου!
Προφανώς με την ελπίδα ως τότε να (αυτό)εξοντωθούν ή να (αλληλο)εξοντωθούν όλοι οι υποψήφιοι ηγέτες.
Μέσα σ’ αυτό το χάος, εντύπωση προκαλεί η στάση του κ. Παπαδήμου.
Παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην κυβέρνησή του, ως… τουρίστας.
Και να σκεφθεί κανείς πως όσοι είχαν τολμήσει να ασκήσουν κριτική στο (γελοίο) εγχείρημα, είχαν τότε (όταν έσπευδαν να τον εμφανίσουν ως… καταλληλότερο) αντιμετωπιστεί ως μίζεροι, γραφικοί, κακεντρεχείς.
Μέχρι στιγμής, ο κ. Παπαδήμος δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να αποπέμψει τον κ. Χρυσοχοΐδη που δεν διάβασε το μνημόνιο, τον κ. Λοβέρδο που μας απειλεί με μακελειά, τον κ. Παπαϊωάννου που παρεμποδίζει το έργο της Δικαιοσύνης επιζητώντας αντικατάσταση δικαστών, την κ. Διαμαντοπούλου, που εξακολουθεί να μην στέλνει τα βιβλία στα σχολεία, τον κ. Σκανδαλίδη, που αντί να ασχοληθεί με τα προβλήματα των αγροτών ασχολείται με την διάσωση του ΠΑΣΟΚ και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός, που συνεχίζουν ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ!
Προφανώς θα περιμένει να συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ στις 2 Φεβρουαρίου για να αποφασίσει με ποιον τρόπο θα συνεχίσουν να τον (τον κ. Παπαδήμο) στηρίζουν!
elzoni.gr
Κοινωνικό συμβόλαιο με 60 δεσμεύσεις Περισσότερα βάρη για τους πλούσιους και κοινωνικές παροχές περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα που παρουσίασε ο υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ
Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Ενα προεδρικό πρόγραμμα σφραγισμένο από την οικονομική κρίση - «σε τόνους Τσόρτσιλ», όπως σχολίασε ο «Monde» -, επισημαίνοντας ότι «η Γαλλία φυσικά δεν βρίσκεται σε πόλεμο, πηγαίνει όμως άσχημα», παρουσίασε χθες ο Φρανσουά Ολάντ, ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία, στο Maison des Metallos του Παρισιού - είχε και αυτό τον συμβολισμό του ως η πρώην έδρα του συνδικάτου των μεταλλουργών.
Στόχος του 46σέλιδου προγράμματος, με τίτλο «Οι 60 δεσμεύσεις μου για τη Γαλλία», να πειστούν ή και να βεβαιωθούν τόσο το παραδοσιακό εκλογικό σώμα της γαλλικής Αριστεράς όσο και οι κεντρώοι ψηφοφόροι για τη «σοβαρότητα», την «αλήθεια» και την «υπευθυνότητα» του Σοσιαλιστή υποψηφίου. Χωρίς παράλληλα να δοθεί κανένα πολεμοφόδιο στη Δεξιά - οι αριθμοί ελέγχθηκαν και ξαναελέγχθηκαν από ειδικούς ώστε να διασφαλιστεί ότι «βγαίνουν».
Ο Ολάντ θέλει να φέρει του χρόνου το γαλλικό δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το όριο του 3% και να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό έως το 2017. Σκοπεύει να το πράξει με την κατάργηση φοροαπαλλαγών ύψους 29 δισ. ευρώ. «Η μεγάλη πλειονότητα των γάλλων πολιτών δεν θα κληθεί να κάνει επιπλέον θυσίες», διεμήνυσε. «Αν υπάρχουν θυσίες να γίνουν, και θα υπάρξουν, τότε θα βαρύνουν τους πλουσιότερους... Ο Ομπάμα λέει ότι θέλει να πάψει η γραμματέας ενός δισεκατομμυριούχου να πληρώνει περισσότερα από τον δισεκατομμυριούχο. Και εγώ το ίδιο θέλω». Το πρόγραμμά του προβλέπει αύξηση της φορολογίας (στο 35%) για τις μεγάλες επιχειρήσεις με παράλληλη μείωση της φορολογίας (στο 15%) για τις μικρές επιχειρήσεις• αύξηση κατά 15% της φορολόγησης στα κέρδη των τραπεζών, που θα τεθούν στην «υπηρεσία της οικονομίας»• και φόρο 45% στα εισοδήματα που υπερβαίνουν τις 150.000 ευρώ.
Παράλληλα με την εξοικονόμηση 29 δισ. ευρώ, ο Ολάντ προτείνει νέες δαπάνες - για την Παιδεία, τη στέγαση, την Υγεία και την απασχόληση - ύψους 20 δισ. ευρώ. Οπως έσπευσε όμως να επισημάνει, «όλα όσα προτείνονται χρηματοδοτούνται πλήρως». «Ο πρωταθλητής των υποχρεωτικών εισφορών και των δημόσιων δαπανών είναι ο Νικολά Σαρκοζί», ανέλαβε να ρίξει τη σπόντα ο αρχιτέκτονας του προεδρικού προγράμματος Μισέλ Σαπέν - ο ίδιος ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, κατά τη συνήθεια που έχει αναπτύξει τελευταία, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά ονομαστικά στον γάλλο Πρόεδρο, αν και παρέθεσε ολόκληρο κατάλογο με ζοφερούς οικονομικούς δείκτες και χαμένους δημοσιονομικούς στόχους.
Στο όνομα της προαναφερθείσας «σοβαρότητας» και κλείνοντας το μάτι ειδικά στους κεντρώους ψηφοφόρους, ο Ολάντ αναθεωρεί προς τα κάτω αρκετούς στόχους που περιελάμβανε το κομματικό πρόγραμμα ή είχε θέσει παλαιότερα προσωπικά ο ίδιος: οι 10.000 «επιπλέον θέσεις» που προβλέπονταν αρχικά στην Αστυνομία και στη Δικαιοσύνη γίνονται 5.000• οι 300.000 «θέσεις εργασίας του μέλλοντος» για τους νέους που προβλέπονταν αρχικά γίνονται 150.000• οι φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις που θα αποδεχθούν το περίφημο «συμβόλαιο μεταξύ των γενεών» που προτείνει - πρόσληψη νέων που θα εκπαιδεύονται από τους μεγαλύτερους - γίνονται μικρότερες• οι 60.000 νέες θέσεις εργασίας που προβλέπονται σε ορίζοντα πενταετίας στην εκπαίδευση δεν θα σημάνουν αύξηση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ολάντ θέλει επίσης να νομιμοποιήσει τον γάμο και την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, να επιτρέψει την ευθανασία για τους ασθενείς σε τελικό στάδιο, να δώσει στους μετανάστες που ζουν νόμιμα στη Γαλλία για μία πενταετία δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές και να εντάξει στο Σύνταγμα τον νόμο που διαχωρίζει την Εκκλησία από το Κράτος.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Ενα προεδρικό πρόγραμμα σφραγισμένο από την οικονομική κρίση - «σε τόνους Τσόρτσιλ», όπως σχολίασε ο «Monde» -, επισημαίνοντας ότι «η Γαλλία φυσικά δεν βρίσκεται σε πόλεμο, πηγαίνει όμως άσχημα», παρουσίασε χθες ο Φρανσουά Ολάντ, ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία, στο Maison des Metallos του Παρισιού - είχε και αυτό τον συμβολισμό του ως η πρώην έδρα του συνδικάτου των μεταλλουργών.
Στόχος του 46σέλιδου προγράμματος, με τίτλο «Οι 60 δεσμεύσεις μου για τη Γαλλία», να πειστούν ή και να βεβαιωθούν τόσο το παραδοσιακό εκλογικό σώμα της γαλλικής Αριστεράς όσο και οι κεντρώοι ψηφοφόροι για τη «σοβαρότητα», την «αλήθεια» και την «υπευθυνότητα» του Σοσιαλιστή υποψηφίου. Χωρίς παράλληλα να δοθεί κανένα πολεμοφόδιο στη Δεξιά - οι αριθμοί ελέγχθηκαν και ξαναελέγχθηκαν από ειδικούς ώστε να διασφαλιστεί ότι «βγαίνουν».
Ο Ολάντ θέλει να φέρει του χρόνου το γαλλικό δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το όριο του 3% και να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό έως το 2017. Σκοπεύει να το πράξει με την κατάργηση φοροαπαλλαγών ύψους 29 δισ. ευρώ. «Η μεγάλη πλειονότητα των γάλλων πολιτών δεν θα κληθεί να κάνει επιπλέον θυσίες», διεμήνυσε. «Αν υπάρχουν θυσίες να γίνουν, και θα υπάρξουν, τότε θα βαρύνουν τους πλουσιότερους... Ο Ομπάμα λέει ότι θέλει να πάψει η γραμματέας ενός δισεκατομμυριούχου να πληρώνει περισσότερα από τον δισεκατομμυριούχο. Και εγώ το ίδιο θέλω». Το πρόγραμμά του προβλέπει αύξηση της φορολογίας (στο 35%) για τις μεγάλες επιχειρήσεις με παράλληλη μείωση της φορολογίας (στο 15%) για τις μικρές επιχειρήσεις• αύξηση κατά 15% της φορολόγησης στα κέρδη των τραπεζών, που θα τεθούν στην «υπηρεσία της οικονομίας»• και φόρο 45% στα εισοδήματα που υπερβαίνουν τις 150.000 ευρώ.
Παράλληλα με την εξοικονόμηση 29 δισ. ευρώ, ο Ολάντ προτείνει νέες δαπάνες - για την Παιδεία, τη στέγαση, την Υγεία και την απασχόληση - ύψους 20 δισ. ευρώ. Οπως έσπευσε όμως να επισημάνει, «όλα όσα προτείνονται χρηματοδοτούνται πλήρως». «Ο πρωταθλητής των υποχρεωτικών εισφορών και των δημόσιων δαπανών είναι ο Νικολά Σαρκοζί», ανέλαβε να ρίξει τη σπόντα ο αρχιτέκτονας του προεδρικού προγράμματος Μισέλ Σαπέν - ο ίδιος ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, κατά τη συνήθεια που έχει αναπτύξει τελευταία, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά ονομαστικά στον γάλλο Πρόεδρο, αν και παρέθεσε ολόκληρο κατάλογο με ζοφερούς οικονομικούς δείκτες και χαμένους δημοσιονομικούς στόχους.
Στο όνομα της προαναφερθείσας «σοβαρότητας» και κλείνοντας το μάτι ειδικά στους κεντρώους ψηφοφόρους, ο Ολάντ αναθεωρεί προς τα κάτω αρκετούς στόχους που περιελάμβανε το κομματικό πρόγραμμα ή είχε θέσει παλαιότερα προσωπικά ο ίδιος: οι 10.000 «επιπλέον θέσεις» που προβλέπονταν αρχικά στην Αστυνομία και στη Δικαιοσύνη γίνονται 5.000• οι 300.000 «θέσεις εργασίας του μέλλοντος» για τους νέους που προβλέπονταν αρχικά γίνονται 150.000• οι φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις που θα αποδεχθούν το περίφημο «συμβόλαιο μεταξύ των γενεών» που προτείνει - πρόσληψη νέων που θα εκπαιδεύονται από τους μεγαλύτερους - γίνονται μικρότερες• οι 60.000 νέες θέσεις εργασίας που προβλέπονται σε ορίζοντα πενταετίας στην εκπαίδευση δεν θα σημάνουν αύξηση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ολάντ θέλει επίσης να νομιμοποιήσει τον γάμο και την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, να επιτρέψει την ευθανασία για τους ασθενείς σε τελικό στάδιο, να δώσει στους μετανάστες που ζουν νόμιμα στη Γαλλία για μία πενταετία δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές και να εντάξει στο Σύνταγμα τον νόμο που διαχωρίζει την Εκκλησία από το Κράτος.
Δημόσιοι υπάλληλοι με «οικονομίες» εκατομμυρίων ευρώ
27 Ιανουαρίου 2012 Οικονομία
443
Λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ ή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ εντόπισε σε τραπεζικές καταθέσεις 15 δημοσίων υπαλλήλων το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, μετά την άρση του απορρήτου.
Στο έγγραφο που δημοσιεύει σήμερα η «Π+13», σημειώνεται ότι οι παχυλές καταθέσεις είναι αδικαιολόγητες και δεν προκύπτουν από νόμιμα και εμφανή εισοδήματα.
Η εντολή για άνοιγμα των λογαριασμών δόθηκε μετά από επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες πολιτών, ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έκαναν πολυτελή ζωή, ζητούσαν «φακελάκια» από συναλλασσόμενους ενώ για κάποιους οι καταγγελίες έκαναν λόγο για τοκογλυφία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Και όταν κλήθηκαν να καταθέσουν, δεν έπεισαν ότι οι… οικονομίες τους προέρχονται από κληρονομιές ή δωρεές.
Στο δημοσίευμα της εφημερίδας αναφέρεται ότι μεταξύ των δεκαπέντε δημοσίων υπαλλήλων εμπλέκονται δικαστική υπάλληλος που υπηρετεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, στο λογαριασμό της οποίας βρέθηκε το ποσό των 8 εκατομμυρίων ευρώ, πρώην διευθυντής Πολεοδομίας νησιωτικού νομού στο λογαριασμό του οποίου βρέθηκε 1,5 εκατ. ευρώ καθώς και άτομα που είχαν στους λογαριασμούς τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
443
Λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ ή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ εντόπισε σε τραπεζικές καταθέσεις 15 δημοσίων υπαλλήλων το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, μετά την άρση του απορρήτου.
Στο έγγραφο που δημοσιεύει σήμερα η «Π+13», σημειώνεται ότι οι παχυλές καταθέσεις είναι αδικαιολόγητες και δεν προκύπτουν από νόμιμα και εμφανή εισοδήματα.
Η εντολή για άνοιγμα των λογαριασμών δόθηκε μετά από επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες πολιτών, ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έκαναν πολυτελή ζωή, ζητούσαν «φακελάκια» από συναλλασσόμενους ενώ για κάποιους οι καταγγελίες έκαναν λόγο για τοκογλυφία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Και όταν κλήθηκαν να καταθέσουν, δεν έπεισαν ότι οι… οικονομίες τους προέρχονται από κληρονομιές ή δωρεές.
Στο δημοσίευμα της εφημερίδας αναφέρεται ότι μεταξύ των δεκαπέντε δημοσίων υπαλλήλων εμπλέκονται δικαστική υπάλληλος που υπηρετεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, στο λογαριασμό της οποίας βρέθηκε το ποσό των 8 εκατομμυρίων ευρώ, πρώην διευθυντής Πολεοδομίας νησιωτικού νομού στο λογαριασμό του οποίου βρέθηκε 1,5 εκατ. ευρώ καθώς και άτομα που είχαν στους λογαριασμούς τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
ΚΚΕ προς Τρόικα: Στα τσακίδια!
Σκληρή επίθεση κατά της μεταβατικής κυβέρνησης και της τρόικας για το θέμα των μισθών και των εργασιακών εξαπέλυσε το ΚΚΕ.
«Η απάντηση που πρέπει να δώσει η εργατική τάξη στους τροϊκανούς είναι μία: στα τσακίδια και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας τα κόμματα που συνδιαλέγεστε και τον ΣΕΒ που υπηρετείτε.
Το νέο σφαγείο που μας στήνετε όλοι μαζί, δεν θα τo δεχτούμε είτε υπογράψουν είτε όχι οι αρχηγοί των κομμάτων της πλουτοκρατίας και η ΓΣΕΕ, που τα συναποφασίζετε» αναφέρει το γραφείο τύπου του ΚΚΕ.
«Η απάντηση που πρέπει να δώσει η εργατική τάξη στους τροϊκανούς είναι μία: στα τσακίδια και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας τα κόμματα που συνδιαλέγεστε και τον ΣΕΒ που υπηρετείτε.
Το νέο σφαγείο που μας στήνετε όλοι μαζί, δεν θα τo δεχτούμε είτε υπογράψουν είτε όχι οι αρχηγοί των κομμάτων της πλουτοκρατίας και η ΓΣΕΕ, που τα συναποφασίζετε» αναφέρει το γραφείο τύπου του ΚΚΕ.
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: ΛΑ.Ο.Σ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΕ ΚΟΙ...
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: ΛΑ.Ο.Σ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΕ ΚΟΙ...: (Προσέξτε πόσο έντεχνα έχει αφήσει το Ριζοσπάστη να φαίνεται δίπλα του στο κάμπριο) Στον εντιμότατο επαναστάτη βουλευτή με το κάμπριο (και ...
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 99 ΚΑΙ Η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 99 ΚΑΙ Η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ: Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα κατέθεσε σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Η ιστορική εκτυπωτική επιχε...
L’arrogance de Juppé offre le point du débat à Hollande
Difficile d’y échapper ce matin. Le portrait de François Hollande s’affiche en une de tous les journaux. Le candidat PS a dévoilé son programme jeudi dans la journée avant d’aller le défendre sur France 2 dans l’émission « Des paroles et des actes ». Il s’est retrouvé en débat face à Alain Juppé, le pire ministre des Affaires étrangères français depuis 15 ans. Retour dans le réveil politique sur ce tournant de la campagne en question. Et pour commencer, celle que tout le monde se pose un lendemain de débat… Qui a gagné le débat d’hier ?
Hollande est sorti plutôt gagnant de ce débat avec Juppé ! C’est la victoire d’un homme de gauche sur un politicien qui débecte les français. Envoyer Juppé au front pour combattre Hollande est certainement la plus grave erreur de ce début de campagne de Nicolas Sarkozy.
Inscrivez-vous à la newletter de JSSNews
Pendant 40 minutes, les deux hommes ont échangé sur un ton relativement cordial mais dans une ambiance tendue. Le ministre des Affaires étrangères a en effet attaqué son interlocuteur bille en tête, en l’accusant de faire de Nicolas Sarkozy « une méchante caricature » et de faire preuve d’ « arrogance ». « Si je suis élu, quand je serais élu, comme je suis déjà président de la République…», a moqué l’ancien Premier ministre. « Vous êtes un peu trop sûr d’avoir tourné la page. » Et son adversaire de rétorquer : « En matière d’arrogance, je pense que chacun a à faire son examen de conscience. »
Juppé n’a jamais été convaincu par le sarkozysme. Serviteur de ses propres intérêts, il est certes là où il est par goût du pouvoir mais aussi pour permettre au pays «de tenir son rang» (à travers lui, bien sûr…) sur la scène internationale. En août 2010, pressé par Sarkozy d’entrer au gouvernement mais ne croyant déjà guère dans les chances de ce dernier d’être réélu, l’ancien Premier ministre de Chirac lui avait lancé: «Ai-je intérêt à monter sur le Titanic?»
Cette question, Alain Juppé a donné le sentiment face à Hollande de toujours se la poser… Lorsque le terme «Sarko» lui a échappé alors qu’il parlait du chef de l’Etat, on a compris le degré de considération dans lequel il tient son «patron». Enfin ces mots dévastateurs et démobilisateurs quand Juppé a lâché à son adversaire: «On verra ce que vous ferez»… Sous-entendu, une fois à l’Elysée. Une erreur de débutant? Pas le genre de la maison Juppé. Plutôt l’aveu chez ce pur politique que la partie est déjà pliée.
Au final, il faut reconnaître que François Hollande est meilleur en débat à la télévision qu’en discours sous les préaux à imiter François Mitterrand. Alain Juppé relativement médiocre et peu combatif a payé pour son arrogance hier soir. Arrogance régulièrement marquée de son sourire ironique qui fait penser à celui des « méchants » dans les dessins animés.
Si Sarkozy veut-être réélu, il va devoir sérieusement repenser sa stratégie. En envoyant un représentant qui ne croit pas en lui, comment peut-il croire gagner des points dans les sondages ?
Jonathan-Simon Sellem – JSSNews
Vous aimez JSSNews ? Vous aimerez notre page Facebook !
Hollande est sorti plutôt gagnant de ce débat avec Juppé ! C’est la victoire d’un homme de gauche sur un politicien qui débecte les français. Envoyer Juppé au front pour combattre Hollande est certainement la plus grave erreur de ce début de campagne de Nicolas Sarkozy.
Inscrivez-vous à la newletter de JSSNews
Pendant 40 minutes, les deux hommes ont échangé sur un ton relativement cordial mais dans une ambiance tendue. Le ministre des Affaires étrangères a en effet attaqué son interlocuteur bille en tête, en l’accusant de faire de Nicolas Sarkozy « une méchante caricature » et de faire preuve d’ « arrogance ». « Si je suis élu, quand je serais élu, comme je suis déjà président de la République…», a moqué l’ancien Premier ministre. « Vous êtes un peu trop sûr d’avoir tourné la page. » Et son adversaire de rétorquer : « En matière d’arrogance, je pense que chacun a à faire son examen de conscience. »
Juppé n’a jamais été convaincu par le sarkozysme. Serviteur de ses propres intérêts, il est certes là où il est par goût du pouvoir mais aussi pour permettre au pays «de tenir son rang» (à travers lui, bien sûr…) sur la scène internationale. En août 2010, pressé par Sarkozy d’entrer au gouvernement mais ne croyant déjà guère dans les chances de ce dernier d’être réélu, l’ancien Premier ministre de Chirac lui avait lancé: «Ai-je intérêt à monter sur le Titanic?»
Cette question, Alain Juppé a donné le sentiment face à Hollande de toujours se la poser… Lorsque le terme «Sarko» lui a échappé alors qu’il parlait du chef de l’Etat, on a compris le degré de considération dans lequel il tient son «patron». Enfin ces mots dévastateurs et démobilisateurs quand Juppé a lâché à son adversaire: «On verra ce que vous ferez»… Sous-entendu, une fois à l’Elysée. Une erreur de débutant? Pas le genre de la maison Juppé. Plutôt l’aveu chez ce pur politique que la partie est déjà pliée.
Au final, il faut reconnaître que François Hollande est meilleur en débat à la télévision qu’en discours sous les préaux à imiter François Mitterrand. Alain Juppé relativement médiocre et peu combatif a payé pour son arrogance hier soir. Arrogance régulièrement marquée de son sourire ironique qui fait penser à celui des « méchants » dans les dessins animés.
Si Sarkozy veut-être réélu, il va devoir sérieusement repenser sa stratégie. En envoyant un représentant qui ne croit pas en lui, comment peut-il croire gagner des points dans les sondages ?
Jonathan-Simon Sellem – JSSNews
Vous aimez JSSNews ? Vous aimerez notre page Facebook !
Ξεφουσκώνουν οι αποκρατικοποιήσεις και «φουσκώνει» η λυπητερή για τους πολίτες!
Δημοσίευση : Παρασκευή, 27 Ιανουάριος 2012 14:03 Εκτύπωση | E-mail
Ανανέωση : Παρασκευή, 27 Ιανουάριος 2012 15:15:40
0
Και άλλη ομοβροντία νέων μέτρων «βροντά και αστράφτει» ήδη, καθώς ο πολλοστός «εκβιασμός» των δανειστών βρίσκεται στην τελική του φάση. Το νέο μνημόνιο -σκληρότερο από το προηγούμενο, με επαχθέστερους όρους αφού η Τρόικα ζητά ρητά το κλείσιμο 2-3 μεγάλων επιχειρήσεων- στοχεύει στη θεαματική μείωση του κόστους λειτουργίας οργανισμών και φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα που προορίζεται να εκχωρηθεί σε ξένα χέρια.
Έμπειρη επιχειρηματική πηγή σημείωνε με νόημα, πως δεν είναι δυνατόν να προσελκυσθούν επενδυτές με το κόστος λειτουργίας σε τόσο υψηλά επίπεδα. Προφανώς αναφερόταν όχι μόνο στο λειτουργικό- κυρίως μισθολογικό- κόστος επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ, λόγου χάρη, που είναι το πρώτο φιλέτο που θα εκχωρηθεί, αλλά και στον τραπεζικό κλάδο.
Και ενώ διαδραματίζονται όλα αυτά, στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων επικρατεί πλήρες τέλμα με την αδυναμία είσπραξης εσόδων να λειτουργεί σαν μπούμερανγκ, σε βάρος της κοινωνίας που θα υποχρεωθεί να επωμισθεί και άλλα βάρη.
Είναι κοινός τόπος, πως όσο τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις υστερούν τόσο θα επιβαρύνεται ο πολύς κόσμος.
Σε πρόσφατο θέμα του Μoneypost (Δίνουν γη, ύδωρ και ενέργεια στους δανειστές…25/1 ) σημειωνόταν, πως «οι δανειστές ζητούν εγγυήσεις και όσο τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα αποκρατικοποίησης (δηλαδή ξεπούλημα των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ), αξιοποίησης (…τύπου Ελληνικού), ή τα περίφημα σχέδια για ενεργειακά προγράμματα (…σαν το ΗΛΙΟΣ ), δεν προχωρούν άρα δεν αποφέρουν έσοδα, τόσο ο κίνδυνος εμπράγματης υποθήκευσης ορυκτού πλούτου - κοιτασμάτων αερίου και υδρογονανθράκων μεγαλώνει.
Σύμφωνα με τον φιλόδοξο σχεδιασμό της κυβέρνησης ΓΑΠ οι αποκρατικοποιήσεις (και όλα τα συναφή ) θα έπρεπε μέχρι το 2015 να έχουν αποφέρει μεγάλο μέρος από το πακέτο των 50 δισ. ευρώ. Έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα, είναι ζήτημα εάν θα συγκεντρωθούν μετά βίας 8 με 10 δισ. ευρώ και αυτά με το καλύτερο σενάριο» .
Τα νεότερα από το μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων είναι μαύρα και άραχνα στην κυριολεξία, καθώς δεν κουνιέται φύλλο, όπως μας έλεγε χαρακτηριστικά υψηλόβαθμο στέλεχος του αρμόδιου Ταμείο για την Αξιοποίηση της Περιουσίας του Δημοσίου. Ο ένας μετά τον άλλο οι στόχοι υποβαθμίζονται, οι προβλέψεις για τα έσοδα μειώνονται επί τα χείρω και το δημόσιο ταμείο μένει στο μείον. Γεγονός, που επιβαρύνει και θα επιβαρύνει το πακέτο μέτρων, που θα πρέπει να συμφωνηθούν άμεσα.
«Θυσία σε τρόικα και PSI μισθοί και επικουρικές- Ερχονται και απολύσεις στο Δημόσιο» είναι από τα κύρια θέματα του Moneypost σήμερα, με τις εξελίξεις να δείχνουν αναπόφευκτες και εξαιτίας της αδυναμίας των κρατούντων να υλοποιήσουν στοιχειωδώς για όσα είχαν δεσμευθεί σε άλλους τομείς.
Για έσοδα 5 δισ. ευρώ το 2011 από αποκρατικοποιήσεις έκαναν λόγο τόσο οι υπουργοί της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου όσο οι συμμετέχοντες στο μεταβατικό σχήμα Λ. Παπαδήμου με τον πήχη να κλείνει πολύ χαμηλότερα, στα 1,8 δισ. Ευρώ, με περίπου μισό δισ. από την πώληση ποσοστού του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom. Η αδυναμία (ανικανότητα για άλλους), η αναποτελεσματικότητα όσων έχουν επωμισθεί την ευθύνη υλοποίησης του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων ξεπερνά κάθε φαντασία, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα για την επίτευξη του στόχου για τη φετινή χρήση.
Στα 4,5 δισ. ευρώ προϋπολογίζονταν τα έσοδα για το 2012- χωρίς να εκτιμάται η υστέρηση των 3,2 δισ. ευρώ του 2011- με το καλάθι των προς εκχώρηση πλούσιο. Όμως αν η περίπτωση του φιάσκου του Ελληνικού είναι ενδεικτική της… σοβαρότητας με την οποία κινούνται οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, η μετάθεση για ευθετότερο χρόνο της διάθεσης μειοψηφικών μετοχικών ποσοστών των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ είναι ενισχυτική του αδιεξόδου, στο οποίο έχει βρεθεί το περίφημο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Υψηλόβαθμο στέλεχος, το οποίο μάλιστα είχε διορισθεί επί ημερών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, μας έλεγε το πόσο πρόχειρα είχε καταρτισθεί το πρόγραμμα δράσης και πόσο εξωπραγματικοί ήταν οι στόχοι, που είχαν τεθεί. Θυμάστε βέβαια το περιβόητο πακέτο των… 50 δισ. ευρώ που πρώτος και καλύτερος είχε αμφισβητήσει ο αρμόδιος υφυπουργός Παντελής Οικονόμου.
Η κατάσταση από τότε έχει επιδεινωθεί μας έλεγε το ίδιο στέλεχος σε σημείο που τα κάθε λογής εμπόδια, εκκρεμότητες κ.λ.π πληθαίνουν από μέρα σε μέρα. Από τίτλους κτηρίων που έχει στο χαρτοφυλάκιο της η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, τις εκκρεμοδικείς υποθέσεις (ενδεικτική η περίπτωση του Ελληνικού) που θα εξετασθούν δευτερόδικα σε βάθος πενταετίας μέχρι την αδυναμία των αρμοδίων να προσελκύσουν στοιχειωδώς το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και δυστυχώς για τον κόσμο όσο τα «ισοδύναμα μέτωπα» πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο τόσο θα επιβαρύνεται με νέα και νέα πακέτα δυσβάστακτων μέτρων.
Ανανέωση : Παρασκευή, 27 Ιανουάριος 2012 15:15:40
0
Και άλλη ομοβροντία νέων μέτρων «βροντά και αστράφτει» ήδη, καθώς ο πολλοστός «εκβιασμός» των δανειστών βρίσκεται στην τελική του φάση. Το νέο μνημόνιο -σκληρότερο από το προηγούμενο, με επαχθέστερους όρους αφού η Τρόικα ζητά ρητά το κλείσιμο 2-3 μεγάλων επιχειρήσεων- στοχεύει στη θεαματική μείωση του κόστους λειτουργίας οργανισμών και φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα που προορίζεται να εκχωρηθεί σε ξένα χέρια.
Έμπειρη επιχειρηματική πηγή σημείωνε με νόημα, πως δεν είναι δυνατόν να προσελκυσθούν επενδυτές με το κόστος λειτουργίας σε τόσο υψηλά επίπεδα. Προφανώς αναφερόταν όχι μόνο στο λειτουργικό- κυρίως μισθολογικό- κόστος επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ, λόγου χάρη, που είναι το πρώτο φιλέτο που θα εκχωρηθεί, αλλά και στον τραπεζικό κλάδο.
Και ενώ διαδραματίζονται όλα αυτά, στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων επικρατεί πλήρες τέλμα με την αδυναμία είσπραξης εσόδων να λειτουργεί σαν μπούμερανγκ, σε βάρος της κοινωνίας που θα υποχρεωθεί να επωμισθεί και άλλα βάρη.
Είναι κοινός τόπος, πως όσο τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις υστερούν τόσο θα επιβαρύνεται ο πολύς κόσμος.
Σε πρόσφατο θέμα του Μoneypost (Δίνουν γη, ύδωρ και ενέργεια στους δανειστές…25/1 ) σημειωνόταν, πως «οι δανειστές ζητούν εγγυήσεις και όσο τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα αποκρατικοποίησης (δηλαδή ξεπούλημα των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ), αξιοποίησης (…τύπου Ελληνικού), ή τα περίφημα σχέδια για ενεργειακά προγράμματα (…σαν το ΗΛΙΟΣ ), δεν προχωρούν άρα δεν αποφέρουν έσοδα, τόσο ο κίνδυνος εμπράγματης υποθήκευσης ορυκτού πλούτου - κοιτασμάτων αερίου και υδρογονανθράκων μεγαλώνει.
Σύμφωνα με τον φιλόδοξο σχεδιασμό της κυβέρνησης ΓΑΠ οι αποκρατικοποιήσεις (και όλα τα συναφή ) θα έπρεπε μέχρι το 2015 να έχουν αποφέρει μεγάλο μέρος από το πακέτο των 50 δισ. ευρώ. Έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα, είναι ζήτημα εάν θα συγκεντρωθούν μετά βίας 8 με 10 δισ. ευρώ και αυτά με το καλύτερο σενάριο» .
Τα νεότερα από το μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων είναι μαύρα και άραχνα στην κυριολεξία, καθώς δεν κουνιέται φύλλο, όπως μας έλεγε χαρακτηριστικά υψηλόβαθμο στέλεχος του αρμόδιου Ταμείο για την Αξιοποίηση της Περιουσίας του Δημοσίου. Ο ένας μετά τον άλλο οι στόχοι υποβαθμίζονται, οι προβλέψεις για τα έσοδα μειώνονται επί τα χείρω και το δημόσιο ταμείο μένει στο μείον. Γεγονός, που επιβαρύνει και θα επιβαρύνει το πακέτο μέτρων, που θα πρέπει να συμφωνηθούν άμεσα.
«Θυσία σε τρόικα και PSI μισθοί και επικουρικές- Ερχονται και απολύσεις στο Δημόσιο» είναι από τα κύρια θέματα του Moneypost σήμερα, με τις εξελίξεις να δείχνουν αναπόφευκτες και εξαιτίας της αδυναμίας των κρατούντων να υλοποιήσουν στοιχειωδώς για όσα είχαν δεσμευθεί σε άλλους τομείς.
Για έσοδα 5 δισ. ευρώ το 2011 από αποκρατικοποιήσεις έκαναν λόγο τόσο οι υπουργοί της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου όσο οι συμμετέχοντες στο μεταβατικό σχήμα Λ. Παπαδήμου με τον πήχη να κλείνει πολύ χαμηλότερα, στα 1,8 δισ. Ευρώ, με περίπου μισό δισ. από την πώληση ποσοστού του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom. Η αδυναμία (ανικανότητα για άλλους), η αναποτελεσματικότητα όσων έχουν επωμισθεί την ευθύνη υλοποίησης του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων ξεπερνά κάθε φαντασία, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα για την επίτευξη του στόχου για τη φετινή χρήση.
Στα 4,5 δισ. ευρώ προϋπολογίζονταν τα έσοδα για το 2012- χωρίς να εκτιμάται η υστέρηση των 3,2 δισ. ευρώ του 2011- με το καλάθι των προς εκχώρηση πλούσιο. Όμως αν η περίπτωση του φιάσκου του Ελληνικού είναι ενδεικτική της… σοβαρότητας με την οποία κινούνται οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, η μετάθεση για ευθετότερο χρόνο της διάθεσης μειοψηφικών μετοχικών ποσοστών των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ είναι ενισχυτική του αδιεξόδου, στο οποίο έχει βρεθεί το περίφημο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Υψηλόβαθμο στέλεχος, το οποίο μάλιστα είχε διορισθεί επί ημερών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, μας έλεγε το πόσο πρόχειρα είχε καταρτισθεί το πρόγραμμα δράσης και πόσο εξωπραγματικοί ήταν οι στόχοι, που είχαν τεθεί. Θυμάστε βέβαια το περιβόητο πακέτο των… 50 δισ. ευρώ που πρώτος και καλύτερος είχε αμφισβητήσει ο αρμόδιος υφυπουργός Παντελής Οικονόμου.
Η κατάσταση από τότε έχει επιδεινωθεί μας έλεγε το ίδιο στέλεχος σε σημείο που τα κάθε λογής εμπόδια, εκκρεμότητες κ.λ.π πληθαίνουν από μέρα σε μέρα. Από τίτλους κτηρίων που έχει στο χαρτοφυλάκιο της η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, τις εκκρεμοδικείς υποθέσεις (ενδεικτική η περίπτωση του Ελληνικού) που θα εξετασθούν δευτερόδικα σε βάθος πενταετίας μέχρι την αδυναμία των αρμοδίων να προσελκύσουν στοιχειωδώς το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και δυστυχώς για τον κόσμο όσο τα «ισοδύναμα μέτωπα» πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο τόσο θα επιβαρύνεται με νέα και νέα πακέτα δυσβάστακτων μέτρων.
Τον ξέχασαν στην απομόνωση για δύο ολόκληρα χρόνια
27.01.2012
15:17
0
Share
-A+A
Την μεγαλύτερη αποζημίωση που έχει χρειαστεί ποτέ να πληρώσει το δημόσιο στις ΗΠΑ, απέσπασε ο 58χρονος Στέφεν Σλέβιν, ο οποίος κατηγόρησε τους υπεύθυνους της φυλακής στην Κομητεία Ντόνα Άνα, πως τον ξέχασαν στην απομόνωση για 2 ολόκληρα χρόνια, ενώ παράλληλα ξέχασαν να του ορίσουν και δίκη.
Ο Στέφεν συνελήφθη τον Αύγουστο του 2005 γιατί οδηγούσε μεθυσμένος και οδηγήθηκε σε φυλακή στο Νέο Μεξικό όπου θα κρατούνταν προσωρινά μέχρι να οριστεί η δίκη του, ενώ επειδή είχε ιστορικό που έδειχνε πως στο παρελθόν αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, οι αρχές αποφάσισαν πως ήταν σωστό να απομονωθεί από τους άλλους κρατούμενους. Ωστόσο για άγνωστο λόγο, οι αρχές ξέχασαν να του ορίσουν δικάσιμο, ενώ επίσης ξέχασαν πως τον είχαν αφήσει σε πλήρη απομόνωση για δύο ολόκληρα χρόνια. Μάλιστα όπως ο ίδιος καταγγέλλει μέσω του δικηγόρου του, του αρνήθηκαν ακόμα και την παροχή ιατρικής βοήθειας και ο ίδιος αναγκάστηκε να βγάλει μόνος του το δόντι του. Τώρα, πέντε χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, ο Σλέβιν συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα από το σοκ που του προκάλεσε η απομόνωση, ενώ χθες δικαστήριο της Σάντα Φε αποφάσισε ότι η αποζημίωσή που του αναλογεί είναι 22 εκατομμύρια δολάρια. Η μεγαλύτερη που έχει δοθεί ποτέ στις ΗΠΑ
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος αποζημίωση απομόνωση δημόσιο δίκη ΗΠΑ κρατούμενος Στέφεν Σλέβιν φυλακή
15:17
0
Share
-A+A
Την μεγαλύτερη αποζημίωση που έχει χρειαστεί ποτέ να πληρώσει το δημόσιο στις ΗΠΑ, απέσπασε ο 58χρονος Στέφεν Σλέβιν, ο οποίος κατηγόρησε τους υπεύθυνους της φυλακής στην Κομητεία Ντόνα Άνα, πως τον ξέχασαν στην απομόνωση για 2 ολόκληρα χρόνια, ενώ παράλληλα ξέχασαν να του ορίσουν και δίκη.
Ο Στέφεν συνελήφθη τον Αύγουστο του 2005 γιατί οδηγούσε μεθυσμένος και οδηγήθηκε σε φυλακή στο Νέο Μεξικό όπου θα κρατούνταν προσωρινά μέχρι να οριστεί η δίκη του, ενώ επειδή είχε ιστορικό που έδειχνε πως στο παρελθόν αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, οι αρχές αποφάσισαν πως ήταν σωστό να απομονωθεί από τους άλλους κρατούμενους. Ωστόσο για άγνωστο λόγο, οι αρχές ξέχασαν να του ορίσουν δικάσιμο, ενώ επίσης ξέχασαν πως τον είχαν αφήσει σε πλήρη απομόνωση για δύο ολόκληρα χρόνια. Μάλιστα όπως ο ίδιος καταγγέλλει μέσω του δικηγόρου του, του αρνήθηκαν ακόμα και την παροχή ιατρικής βοήθειας και ο ίδιος αναγκάστηκε να βγάλει μόνος του το δόντι του. Τώρα, πέντε χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, ο Σλέβιν συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα από το σοκ που του προκάλεσε η απομόνωση, ενώ χθες δικαστήριο της Σάντα Φε αποφάσισε ότι η αποζημίωσή που του αναλογεί είναι 22 εκατομμύρια δολάρια. Η μεγαλύτερη που έχει δοθεί ποτέ στις ΗΠΑ
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος αποζημίωση απομόνωση δημόσιο δίκη ΗΠΑ κρατούμενος Στέφεν Σλέβιν φυλακή
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Το ψέμα του Κουβέλη επιβεβαιώνεται εις διπλούν! Κα...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Το ψέμα του Κουβέλη επιβεβαιώνεται εις διπλούν! Κα...: Γράφαμε πρόσφατα σε αυτό το μπλογκ για το ψέμα Κουβέλη , που αρνείτο μετά βδελυγμίας -έως εχθές-, ότι του έγινε πρόταση συμμετοχής στην ...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Ολοκαύτωμα στις ανανεώσεις των αδειών διαμονής: Σι...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Ολοκαύτωμα στις ανανεώσεις των αδειών διαμονής: Σι...: Καίρια παρέμβαση ( εδώ ) των Οικολόγων Πράσινων Ο Νόμος που οι δημόσιες υπηρεσίες αρνούνται να εφαρμόσουν... Τις μέρες αυτές διεξ...
Ο Λαός Δεν Ξεχνά: Πιτσιρίκος: ένας σύγχρονος αυριανιστής
Ο Λαός Δεν Ξεχνά: Πιτσιρίκος: ένας σύγχρονος αυριανιστής: του Ηλία Κανέλλη* Πριν ο Παύλος Μπακογιάννης, ως πολιτική προσωπικότητα με ανοιχτό και χωρίς προκαταλήψεις πνεύμα, προωθήσει, το 1989, για ...
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Η δημοσιογραφία της δραχμής
η αριστερή στρουθοκάμηλος: Η δημοσιογραφία της δραχμής: του Σταύρου Τσακυράκη* Τα ευχάριστα νέα είναι ότι ο κ. Γιάννης Πρετεντέρης δηλώνει ότι είναι με τους καλούς. Τα δυσάρεστα είναι ότι ανα...
Hollande : du discours au programme... et à la méthode
Philippe Cohen - Marianne | Jeudi 26 Janvier 2012 à 15:01 | Lu 5083 fois
IMPRIMER AUGMENTER LA TAILLE DU TEXTE DIMINUER LA TAILLE DU TEXTE
Où l'on comprend pourquoi le candidat a décalé le programme de son discours du Bourget. Une bonne tactique de candidat. Qui laisse de côté certains choix essentiels qui seront devant le Président.
HOLLANDE SE RALLIE À LA LICENCE GLOBALE. MAIS CHUT...
HOLLANDE ET LE CHANGEMENT : UN SLOGAN DE CAMPAGNE SIMPLE ET EFFICACE
SARKOZY ARRÊTE LA POLITIQUE, VRAIMENT ?
Le discours et le programme, c'est le coeur et la raison, le cerveau droit et le cerveau gauche, la passion et la raison. On comprend mieux, en lisant le programme présenté ce matin par le candidat Hollande, pourquoi il a tenu à décaler le programme du discours. Un bon choix tactique sans doute. Mais un choix de candidat. Voilà d'ailleurs, entre parenthèse, la vraie raison de la victoire de François Hollande lors des primaires socialistes : il a convaincu les électeurs que voter pour lui était bien se donner la meilleure chance de battre Sarkozy. Tout comme Sarkozy, Hollande est un animal-candidat, il a la campagne dans la peau. Il le sait et le dit : cette campagne est la chance de sa vie et il ne s'en déssaisira pas facilement. A la différence du Président, il n'a pas cinq ans de bonimensonges derrière lui. Voilà qui rend plus facile sa stratégie de candidat tranquille : laisser venir à lui tous les ruisseaux de révoltes et d'amertume générées par cinq de folie sarkozyste.
Le discours était lyrique, dense, historique. Le programme est sec, chiffré, raisonnable. On comprend pourquoi : candidat avant tout, François Hollande a voulu se prémunir des tirs de snipers sarkozystes. De ce point de vue-là le coup est parfait. Mais cette prudence ouvre aussi sur bien des frustrations. Elle fait l'impasse sur la crise de l'Europe. Comme Delors qui fut son maître, Hollande critique volontiers la politique actuelle du duo Sarkozy-Merkel. Mais il ne donne aucune piste permettant d'entrevoir la sortie. Il affirme qu'il saura faire bouger l'Allemagne. En 2007, Sarkozy disait la même chose. On a vu le résultat.
La même insuffisance se retrouve dans le budget proposé : sur les 90 milliards dégagés (50 d'économies et 40 de recettes), seuls 20 milliards sont consacrés à des investissements nouveaux. Vingt milliards, c'est donc le prix de l'alternance, ce n'est pas énorme pour distinguer la droite et la gauche, bien qu'Hollande ai déclaré haut et fort dimanche au Bourget : « Il n'y a jamais qu'une seule politique possible! ».
Ces timidités ont un fondement : pour le moment, le candidat Hollande n'a pas de vision sur la façon dont la France peut se frayer un chemin dans la mondialisation. L'international reste encore l'angle mort de Hollande. Comme pour la question allemande, sa proposition d'imposer une augmentation du yuan indique une voie souhaitable sans expliquer comment l'emprunter. C'est la logique du candidat Hollande : il pense que les questions internationales ne seront pas décisives dans cette campagne. Rien ne sert donc de les mettre en avant. Sa vision est peut-être de ce point de vue, dépassée : la Chine n'est pas une question internationale, c'est un problème de politique intérieure, surtout pour les ouvrières de Lejaby.
Dire c'est faire, disaient jadis les structuralistes. Les politiques se sont appropriés la formule. Or, elle est à la fois juste - en politique, un discours est un acte - et fausse : la politique est aussi la mesure de l'écart entre le dire et le faire, entre le candidat et le président. Qui, à un moment, doivent fusionner...
IMPRIMER AUGMENTER LA TAILLE DU TEXTE DIMINUER LA TAILLE DU TEXTE
Où l'on comprend pourquoi le candidat a décalé le programme de son discours du Bourget. Une bonne tactique de candidat. Qui laisse de côté certains choix essentiels qui seront devant le Président.
HOLLANDE SE RALLIE À LA LICENCE GLOBALE. MAIS CHUT...
HOLLANDE ET LE CHANGEMENT : UN SLOGAN DE CAMPAGNE SIMPLE ET EFFICACE
SARKOZY ARRÊTE LA POLITIQUE, VRAIMENT ?
Le discours et le programme, c'est le coeur et la raison, le cerveau droit et le cerveau gauche, la passion et la raison. On comprend mieux, en lisant le programme présenté ce matin par le candidat Hollande, pourquoi il a tenu à décaler le programme du discours. Un bon choix tactique sans doute. Mais un choix de candidat. Voilà d'ailleurs, entre parenthèse, la vraie raison de la victoire de François Hollande lors des primaires socialistes : il a convaincu les électeurs que voter pour lui était bien se donner la meilleure chance de battre Sarkozy. Tout comme Sarkozy, Hollande est un animal-candidat, il a la campagne dans la peau. Il le sait et le dit : cette campagne est la chance de sa vie et il ne s'en déssaisira pas facilement. A la différence du Président, il n'a pas cinq ans de bonimensonges derrière lui. Voilà qui rend plus facile sa stratégie de candidat tranquille : laisser venir à lui tous les ruisseaux de révoltes et d'amertume générées par cinq de folie sarkozyste.
Le discours était lyrique, dense, historique. Le programme est sec, chiffré, raisonnable. On comprend pourquoi : candidat avant tout, François Hollande a voulu se prémunir des tirs de snipers sarkozystes. De ce point de vue-là le coup est parfait. Mais cette prudence ouvre aussi sur bien des frustrations. Elle fait l'impasse sur la crise de l'Europe. Comme Delors qui fut son maître, Hollande critique volontiers la politique actuelle du duo Sarkozy-Merkel. Mais il ne donne aucune piste permettant d'entrevoir la sortie. Il affirme qu'il saura faire bouger l'Allemagne. En 2007, Sarkozy disait la même chose. On a vu le résultat.
La même insuffisance se retrouve dans le budget proposé : sur les 90 milliards dégagés (50 d'économies et 40 de recettes), seuls 20 milliards sont consacrés à des investissements nouveaux. Vingt milliards, c'est donc le prix de l'alternance, ce n'est pas énorme pour distinguer la droite et la gauche, bien qu'Hollande ai déclaré haut et fort dimanche au Bourget : « Il n'y a jamais qu'une seule politique possible! ».
Ces timidités ont un fondement : pour le moment, le candidat Hollande n'a pas de vision sur la façon dont la France peut se frayer un chemin dans la mondialisation. L'international reste encore l'angle mort de Hollande. Comme pour la question allemande, sa proposition d'imposer une augmentation du yuan indique une voie souhaitable sans expliquer comment l'emprunter. C'est la logique du candidat Hollande : il pense que les questions internationales ne seront pas décisives dans cette campagne. Rien ne sert donc de les mettre en avant. Sa vision est peut-être de ce point de vue, dépassée : la Chine n'est pas une question internationale, c'est un problème de politique intérieure, surtout pour les ouvrières de Lejaby.
Dire c'est faire, disaient jadis les structuralistes. Les politiques se sont appropriés la formule. Or, elle est à la fois juste - en politique, un discours est un acte - et fausse : la politique est aussi la mesure de l'écart entre le dire et le faire, entre le candidat et le président. Qui, à un moment, doivent fusionner...
Sarkozy sera-t-il Chaban ou Giscard ?
Laureline Dupont - Marianne | Vendredi 27 Janvier 2012 à 05:01 | Lu 2748 fois
IMPRIMER AUGMENTER LA TAILLE DU TEXTE DIMINUER LA TAILLE DU TEXTE
Les sondages se succèdent, Nicolas Sarkozy piétine. De son côté, le « mou » François Hollande s’affermit. Son programme, « flou » hier, gagne en netteté aujourd’hui. Depuis le discours du Bourget, la majorité attend donc, frêle et paralysée, l’intervention télévisée de son président-candidat, cette intervention qui donnera le la du second temps du concerto de la bataille présidentielle. Et permettra peut-être d’apporter un début de réponse à la question : Sarkozy finira-t-il Chaban ou Giscard ?
(dessin Louison)
SIX CHAINES TÉLÉ : RIEN N’EST TROP BEAU POUR SARKO
SARKOZY, LE CANDIDAT «CONFESSIONS INTIMES»
SARKOZY ARRÊTE LA POLITIQUE, VRAIMENT ?
« Il me reste encore le Mont Ventou et l’Alpe d’Huez. » Lucide, Nicolas Sarkozy use et abuse de sa métaphore cycliste favorite. Aux parlementaires et ministres qu’il réunit chaque semaine, à ses visiteurs du soir, à ses conseillers dévoués, il répète : « Ce sera dur, il faudra se battre jusqu’au bout. » Cette satanée côte de popularité qui refuse obstinément de remonter - même de stagner-ne serait qu’un détail si ces facétieuses agences de notation n’avaient pas décidé d’entamer aussi sa crédibilité ! Le chef de l’Etat qui érigeait en objectif absolu la conservation du triple A a atteint son objectif : convaincre les Français que trois A valent mieux que deux. « Sur le terrain, on a ressenti un vrai choc suite à la dégradation de la note de la France », reconnaît Eric Ciotti.
Encore groggy par cette annonce, le président chancelle et laisse tomber de sa besace la TVA sociale. « Pourquoi maintenant ?! », s’étouffent en choeur les grognards de la Droite populaire, Lionnel Luca et Christian Vanneste. Pour façonner son image de président actif et réformateur pardi, pour renvoyer l’adversaire Hollande au rang de pleutre engourdi.
Mais voilà que le « Flamby » socialiste décide de briser la gangue en prononçant ce discours énergique et vindicatif. Panique en Sarkozie, tout le monde sur le pont ! (Voir le numéro 771 de Marianne à paraître samedi 28 janvier.)
Le paquebot UMPiste prend l’eau et certains passagers commencent à envisager de grimper dans une chaloupe moins clinquante dirigée par un capitaine plus fiable. Alain Lambert, fraîchement rallié à François Bayrou, en est convaincu : « Un nouvel appel des 43 est en germe. »
Dans le rôle du plébiscité Valéry Giscard d’Estaing ? Le candidat centriste, évidemment. Mais reste à trouver l’interprète idéal pour le personnage de Chirac, à l’origine en 1974 de ce casus belli à l’encontre de Chaban. « Jean-Louis Borloo est de ceux qui peuvent lancer cet appel », espère l’ancien ministre du Budget. Le patron du Parti radical (PR) en leader pugnace d’une rébellion anti-sarkozyste ? Le scénario paraît peu crédible de prime abord.
Le congrès du PR, durant lequel les Valoisiens choisiront leur candidat à la présidentielle, ne cesse d’être repoussé. Raison officielle : … Raison officieuse : « On ne peut pas l’organiser avant la déclaration de candidature de Nicolas Sarkozy, ça n’aurait aucun sens de le désigner s’il n’est pas encore candidat », admet volontiers un cadre du parti. « Les Radicaux sont dans une position d’observateurs et nous nous déterminerons lors de notre congrès », tempère Dominique Paillé.
Quant à l’individu Borloo, « il peut tout à fait ne soutenir personne, il n’a aucune obligation », affirme l’un de ses proches. En ce moment, il observe. Les candidats d’abord, mais également les sondages. Aux dires de certains membres de son entourage, il songerait bel et bien à lever « un escadron » pro-Bayrou le moment venu mais à la seule condition que ce dernier atteigne la barre fatidique des 18 %. Car il faut que le jeu en vaille la chandelle. On ne rompt pas avec le monarque pour un aspirant au trône de pacotille. On ne chabanise pas la bête sarkozyste si celle-ci bouge encore.
Pour se décider, Borloo et les autres hésitants du centre-droit pourront examiner le président-candidat lors de son intervention télévisée dimanche. Puis après tout, les sondages de janvier ne font pas l'élection de mai. Sarkozy a encore le temps de lutter contre ce destin à la Chaban que semblent vouloir lui réserver des centristes en mal d'humanisme. Mais il faut faire vite. François Bayrou se rêve en Giscard et droitise son discours à l'intention de ces frondeurs éventuels. Le candidat UMP doit les amadouer, coûte que coûte. Il le sait et c'est sans doute pour cette raison qu'il a prié Jean-Louis Borloo de lui soumettre ses propositions en matière de logement, de formation, d'emploi, avant le sommet social du 18 janvier. Mais même avec le soutien de ce centre-droit encore indécis, Sarkozy peut-il arracher la victoire à la gauche ?
En 1981, Giscard a dû céder son bail élyséen à François Mitterrand. « Combien de fois un gouvernement a été reconduit depuis 1974 ?, interroge dépité un député UMP. Celui qui regarderait l'avenir de façon béate serait soit un menteur, soit un inconscient. » Si défaite il y a, une question reste en suspens : Sarkozy marchera-t-il dans les pas de VGE en prenant la tête de l'UMP ? « En cas d'échec, c'est sûr, j'arrête la politique », promet aujourd'hui le candidat. La phrase fait sourire ceux qui ont approché l'animal politique de près : « Toute sa vie a été la conquête du pouvoir. Toute sa vie après l'élection sera la reconquête du pouvoir. »
IMPRIMER AUGMENTER LA TAILLE DU TEXTE DIMINUER LA TAILLE DU TEXTE
Les sondages se succèdent, Nicolas Sarkozy piétine. De son côté, le « mou » François Hollande s’affermit. Son programme, « flou » hier, gagne en netteté aujourd’hui. Depuis le discours du Bourget, la majorité attend donc, frêle et paralysée, l’intervention télévisée de son président-candidat, cette intervention qui donnera le la du second temps du concerto de la bataille présidentielle. Et permettra peut-être d’apporter un début de réponse à la question : Sarkozy finira-t-il Chaban ou Giscard ?
(dessin Louison)
SIX CHAINES TÉLÉ : RIEN N’EST TROP BEAU POUR SARKO
SARKOZY, LE CANDIDAT «CONFESSIONS INTIMES»
SARKOZY ARRÊTE LA POLITIQUE, VRAIMENT ?
« Il me reste encore le Mont Ventou et l’Alpe d’Huez. » Lucide, Nicolas Sarkozy use et abuse de sa métaphore cycliste favorite. Aux parlementaires et ministres qu’il réunit chaque semaine, à ses visiteurs du soir, à ses conseillers dévoués, il répète : « Ce sera dur, il faudra se battre jusqu’au bout. » Cette satanée côte de popularité qui refuse obstinément de remonter - même de stagner-ne serait qu’un détail si ces facétieuses agences de notation n’avaient pas décidé d’entamer aussi sa crédibilité ! Le chef de l’Etat qui érigeait en objectif absolu la conservation du triple A a atteint son objectif : convaincre les Français que trois A valent mieux que deux. « Sur le terrain, on a ressenti un vrai choc suite à la dégradation de la note de la France », reconnaît Eric Ciotti.
Encore groggy par cette annonce, le président chancelle et laisse tomber de sa besace la TVA sociale. « Pourquoi maintenant ?! », s’étouffent en choeur les grognards de la Droite populaire, Lionnel Luca et Christian Vanneste. Pour façonner son image de président actif et réformateur pardi, pour renvoyer l’adversaire Hollande au rang de pleutre engourdi.
Mais voilà que le « Flamby » socialiste décide de briser la gangue en prononçant ce discours énergique et vindicatif. Panique en Sarkozie, tout le monde sur le pont ! (Voir le numéro 771 de Marianne à paraître samedi 28 janvier.)
Le paquebot UMPiste prend l’eau et certains passagers commencent à envisager de grimper dans une chaloupe moins clinquante dirigée par un capitaine plus fiable. Alain Lambert, fraîchement rallié à François Bayrou, en est convaincu : « Un nouvel appel des 43 est en germe. »
Dans le rôle du plébiscité Valéry Giscard d’Estaing ? Le candidat centriste, évidemment. Mais reste à trouver l’interprète idéal pour le personnage de Chirac, à l’origine en 1974 de ce casus belli à l’encontre de Chaban. « Jean-Louis Borloo est de ceux qui peuvent lancer cet appel », espère l’ancien ministre du Budget. Le patron du Parti radical (PR) en leader pugnace d’une rébellion anti-sarkozyste ? Le scénario paraît peu crédible de prime abord.
Le congrès du PR, durant lequel les Valoisiens choisiront leur candidat à la présidentielle, ne cesse d’être repoussé. Raison officielle : … Raison officieuse : « On ne peut pas l’organiser avant la déclaration de candidature de Nicolas Sarkozy, ça n’aurait aucun sens de le désigner s’il n’est pas encore candidat », admet volontiers un cadre du parti. « Les Radicaux sont dans une position d’observateurs et nous nous déterminerons lors de notre congrès », tempère Dominique Paillé.
Quant à l’individu Borloo, « il peut tout à fait ne soutenir personne, il n’a aucune obligation », affirme l’un de ses proches. En ce moment, il observe. Les candidats d’abord, mais également les sondages. Aux dires de certains membres de son entourage, il songerait bel et bien à lever « un escadron » pro-Bayrou le moment venu mais à la seule condition que ce dernier atteigne la barre fatidique des 18 %. Car il faut que le jeu en vaille la chandelle. On ne rompt pas avec le monarque pour un aspirant au trône de pacotille. On ne chabanise pas la bête sarkozyste si celle-ci bouge encore.
Pour se décider, Borloo et les autres hésitants du centre-droit pourront examiner le président-candidat lors de son intervention télévisée dimanche. Puis après tout, les sondages de janvier ne font pas l'élection de mai. Sarkozy a encore le temps de lutter contre ce destin à la Chaban que semblent vouloir lui réserver des centristes en mal d'humanisme. Mais il faut faire vite. François Bayrou se rêve en Giscard et droitise son discours à l'intention de ces frondeurs éventuels. Le candidat UMP doit les amadouer, coûte que coûte. Il le sait et c'est sans doute pour cette raison qu'il a prié Jean-Louis Borloo de lui soumettre ses propositions en matière de logement, de formation, d'emploi, avant le sommet social du 18 janvier. Mais même avec le soutien de ce centre-droit encore indécis, Sarkozy peut-il arracher la victoire à la gauche ?
En 1981, Giscard a dû céder son bail élyséen à François Mitterrand. « Combien de fois un gouvernement a été reconduit depuis 1974 ?, interroge dépité un député UMP. Celui qui regarderait l'avenir de façon béate serait soit un menteur, soit un inconscient. » Si défaite il y a, une question reste en suspens : Sarkozy marchera-t-il dans les pas de VGE en prenant la tête de l'UMP ? « En cas d'échec, c'est sûr, j'arrête la politique », promet aujourd'hui le candidat. La phrase fait sourire ceux qui ont approché l'animal politique de près : « Toute sa vie a été la conquête du pouvoir. Toute sa vie après l'élection sera la reconquête du pouvoir. »
Γιούνκερ: Να συμμετάσχουν και τα κράτη της ευρωζώνης στην απομείωση του χρέους ΕΝΙΑΙΑ ΛΥΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ καλεί τις χώρες της ευρωζώνης να παραιτηθούν από μέρος των αξιώσεών τους επί της Ελλάδας προκειμένου να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
Σε συνέντευξή του προς την αυστριακή εφημερίδα Der Standard, ο πρόεδρος του Eurogroup προβαίνει στην εκτίμηση ότι στις διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν θα «επιτευχθεί πλήρως» ο στόχος που έχει τεθεί. Με αυτό το δεδομένο ο κ. Γιούνκερ καλεί τις χώρες της ευρωζώνης να παραιτηθούν από μέρος των αξιώσεών τους επί της Ελλάδας προκειμένου να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
«Τα δέκα χρόνια δεν θα επαρκέσουν»
Προβληματισμένος ο Β. Σόιμπλε
Το ίδιο υπονοεί ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου σε συνέντευξή του προς τη γερμανική Handelsblatt, όπου δεν αποκλείει το ενδεχόμενο, παράλληλα με τους ιδιώτες πιστωτές, να συμμετάσχει και ο δημόσιος τομέας, δηλαδή η ΕΚΤ και οι χώρες της ευρωζώνης, στην απομείωση του ελληνικού χρέους. «Αυτού του είδους οι προτάσεις δεν είναι παράλογες» προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, υποστήριξε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προσθέτοντας ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να στηρίξουν την Ελλάδα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που συζητείται. «Τα δέκα χρόνια δεν θα επαρκέσουν», υπογραμμίζει στην Handelsblatt ο πρόεδρος του Eurogroup.
Σε διαφορετικό μήκος κύματος ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε καλεί την Ελλάδα να προχωρήσει επιτέλους σε πράξεις. «Αναγγελίες έχουμε αρκετές», είπε χαρακτηριστικά στην Stuttgarter Zeitung ο κ. Σόιμπλε, προσθέτοντας ότι μόνο εφόσον η Αθήνα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος βοήθειας θα της χορηγηθεί ένα δεύτερο πακέτο.
«Οι συνέπειες για την Ελλάδα θα ήταν ολέθριες»
Ο αντιπρόεδρος της ΚΟ των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)Μίχαελ Μάιστερ
Το ίδιο αυστηρός έναντι της Ελλάδας εμφανίζεται ο αντιπρόεδρος της ΚΟ των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Μίχαελ Μάιστερ, υποστηρίζει ότι η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες είναι θωρακισμένες για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σε συνέντευξή του προς την Rheinische Post, ο κ. Μάιστερ υπογραμμίζει ότι η Γερμανία θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, αλλά απαιτεί από αυτή να δραστηριοποιηθεί και η ίδια. Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο, το ελληνικό κοινοβούλιο να ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την ευρωζώνη. Μια τέτοιου είδους δημοκρατική απόφαση θα τη σεβόταν μολονότι θα τον λυπούσε, δηλώνει ο κ. Μάιστερ. «Οι συνέπειες για την Ελλάδα θα ήταν ολέθριες», τονίζει ο συντηρητικός πολιτικός.
Σταμάτης Ασημένιος, dpa, dapd
Υπεύθ. Σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής
Σε συνέντευξή του προς την αυστριακή εφημερίδα Der Standard, ο πρόεδρος του Eurogroup προβαίνει στην εκτίμηση ότι στις διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες πιστωτές στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν θα «επιτευχθεί πλήρως» ο στόχος που έχει τεθεί. Με αυτό το δεδομένο ο κ. Γιούνκερ καλεί τις χώρες της ευρωζώνης να παραιτηθούν από μέρος των αξιώσεών τους επί της Ελλάδας προκειμένου να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
«Τα δέκα χρόνια δεν θα επαρκέσουν»
Προβληματισμένος ο Β. Σόιμπλε
Το ίδιο υπονοεί ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου σε συνέντευξή του προς τη γερμανική Handelsblatt, όπου δεν αποκλείει το ενδεχόμενο, παράλληλα με τους ιδιώτες πιστωτές, να συμμετάσχει και ο δημόσιος τομέας, δηλαδή η ΕΚΤ και οι χώρες της ευρωζώνης, στην απομείωση του ελληνικού χρέους. «Αυτού του είδους οι προτάσεις δεν είναι παράλογες» προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, υποστήριξε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προσθέτοντας ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να στηρίξουν την Ελλάδα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που συζητείται. «Τα δέκα χρόνια δεν θα επαρκέσουν», υπογραμμίζει στην Handelsblatt ο πρόεδρος του Eurogroup.
Σε διαφορετικό μήκος κύματος ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε καλεί την Ελλάδα να προχωρήσει επιτέλους σε πράξεις. «Αναγγελίες έχουμε αρκετές», είπε χαρακτηριστικά στην Stuttgarter Zeitung ο κ. Σόιμπλε, προσθέτοντας ότι μόνο εφόσον η Αθήνα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος βοήθειας θα της χορηγηθεί ένα δεύτερο πακέτο.
«Οι συνέπειες για την Ελλάδα θα ήταν ολέθριες»
Ο αντιπρόεδρος της ΚΟ των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)Μίχαελ Μάιστερ
Το ίδιο αυστηρός έναντι της Ελλάδας εμφανίζεται ο αντιπρόεδρος της ΚΟ των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Μίχαελ Μάιστερ, υποστηρίζει ότι η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες είναι θωρακισμένες για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σε συνέντευξή του προς την Rheinische Post, ο κ. Μάιστερ υπογραμμίζει ότι η Γερμανία θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, αλλά απαιτεί από αυτή να δραστηριοποιηθεί και η ίδια. Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο, το ελληνικό κοινοβούλιο να ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την ευρωζώνη. Μια τέτοιου είδους δημοκρατική απόφαση θα τη σεβόταν μολονότι θα τον λυπούσε, δηλώνει ο κ. Μάιστερ. «Οι συνέπειες για την Ελλάδα θα ήταν ολέθριες», τονίζει ο συντηρητικός πολιτικός.
Σταμάτης Ασημένιος, dpa, dapd
Υπεύθ. Σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής
To χαμομηλάκι: Το τραγούδι της Ενωμένης ΕυρώπηςΤο τραγούδι της Ενωμένης Ευρώπης Song for the Unification of Europe .
To χαμομηλάκι: Το τραγούδι της Ενωμένης Ευρώπης: Song for the Unification of Europe . Το 1993 οι Ευρωπαίοι ηγέτες υιοθετούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης στα οποία αναφέρονται ο...
ΣΟΛΩΜΟΝΤΕΙΑ ΛΥΣΗ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ
Γιατί πραγματικά ανεβαίνουν οι τράπεζες;
Παρασκευή, 27 Ιανουάριος 2012 00:58
Ολοι όσοι ασχολούνται με τα χρηματιστηριακά δηλώνουν έκπληκτοι από το δυναμικό ράλι που πραγματοποιεί το Χ.Α. και κυρίως από τα εκρηκτικά κέρδη που έχουν καταγράψει οι τραπεζικές μετοχές. Και φυσικά όλοι αποδίδουν το δυναμικό rebound στις προσδοκίες για άμεση επίτευξη συμφωνίας για το PSI και στις πληροφορίες που υποστηρίζουν πως το πόρισμα της BlackRock για τα δανειακά χαρτοφυλάκια των τραπεζών θα είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα.
Όμως υπάρχουν και οι πονηρά σκεπτόμενοι που όλες αυτές τις ημέρες, αναρωτιούνταν μήπως υπάρχει και κάτι άλλο, που δεν το έχει πάρει χαμπάρι η αγορά. Και μάλλον είχαν δίκιο. Τις τελευταίες ώρες υπάρχουν πληροφορίες πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και οι τραπεζίτες βρήκαν τη «χρυσή τομή» για τον τρόπο που θα πραγματοποιηθεί η προσφυγή των τραπεζών στο ΤΧΣ.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η εν λόγω διαδικασία θα γίνει πιθανότατα με την εγγυοδοσία κατά το ήμισυ κοινών και κατά το έτερον ήμισυ προνομιούχων μετοχών, κάτι που σημαίνει πως και οι δύο πλευρές έκαναν ένα βήμα πίσω ως προς τις επιδιώξεις τους. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές όλο το προηγούμενο διάστημα οι διεργασίες στο παρασκήνιο ήταν έντονες και οι τραπεζίτες ασκούσα πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση για να αποφευχθεί η λύση των κοινών μετοχών.
Αναμφίβολα, εάν τελικώς εφαρμοσθεί η παραπάνω απόφαση, αυτό θα σημαίνει ότι η κατηγορηματική θέση του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν επέμεινε πως η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει αποκλειστικά με κοινές μετοχές, ακυρώνεται.
Πληροφορίες από τραπεζικούς κύκλους αναφέρουν πως στο όλο θέμα που είχε προκύψει παρενέβησαν τόσο ο πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, όσο και ο επικεφαλής του IIF, Τσαρλς Νταλάρα, οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν μία συμβιβαστική λύση που θα ικανοποιούσε και τις δυο πλευρές. Κάποιοι μιλάνε για «νίκη» των τραπεζιτών, κάποιοι άλλοι για νέα «κωλοτούμπα» Βενιζέλου, ενώ η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Όντως ο «τσάρος» της οικονομίας κάνει ένα βήμα πίσω, ενώ και οι τραπεζίτες πέτυχαν κατά το ήμισυ το στόχο τους.
Είναι γνωστό πως όλο αυτό το διάστημα οι τραπεζίτες έκαναν αγώνα για να πειστεί η κυβέρνηση να δώσει το πράσινο φως, ώστε τα ιδρύματα να δώσουν ως εγγύηση προνομιούχες μετοχές. Με αυτό τον τρόπο οι νυν μέτοχοί τους, κάτοχοι κοινών μετοχών, θα διατηρήσουν τον έλεγχο των γενικών συνελεύσεων και θα αποφευχθεί το φάσμα της κρατικοποίησης. Με την έκδοση προνομιούχων μετοχών, οι οποίες θα είναι εξαγοράσιμες σε βάθος χρόνου, οι τράπεζες θα μπορέσουν να αντλήσουν τα αναγκαία κεφάλαια αποφεύγοντας το ενδεχόμενο κρατικοποίησης (που θα οδηγούσε πρακτικά σε χρεοκοπία των σημερινών μετόχων των τραπεζών), κερδίζουν χρόνο και μπορούν να ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τις προνομιούχες μετοχές διατηρώντας αναλλοίωτο τον έλεγχο των πιστωτικών ιδρυμάτων. Αντιθέτως, με τις κοινές μετοχές, οι τράπεζες κρατικοποιούνται και το κράτος γίνεται κυρίαρχος του συστήματος.
Εάν τελικώς, επιβεβαιωθούν οι σχετικές πληροφορίες, τα τραπεζικά ιδρύματα θα δώσουν στο ΤΧΣ και κοινές αλλά και προνομιούχες μετοχές και θα περιορίσουν την πρόσβαση του δημοσίου στα μετοχολόγια τους στο μέτρο του δυνατού.
Υπενθυμίζεται ότι οι περισσότερες εγχώριες τράπεζες ήδη έχουν εκδώσει προνομιούχες μετοχές αξίας 5 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο του προγράμματος για τη στήριξη των τραπεζών που είχε εφαρμόσει η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα, η αξία των προνομιούχων μετοχών που έχουν εκδώσει ορισμένες μεγάλες τράπεζες σήμερα ισούται με το σύνολο της αξίας των κοινών μετοχών τους όπως διαπραγματεύονται στο Χ. Α.
Παράλληλα στο τραπέζι των συζητήσεων , σύμφωνα με πληροφορίες, έχει πέσει η ιδέα, στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου να συμμετέχουν και ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι θα καλύψουν ένα μέρος, ενώ το υπόλοιπο θα καλυφθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Ανάληψη κινδύνου
Σε κάθε περίπτωση, η έκδοση προνομιούχων μετοχών αντί κοινών δημιουργεί ορισμένα ηθικά διλήμματα. Συγκεκριμένα, αν εκδοθούν προνομιούχες μετοχές, οι φορολογούμενοι θα βάλουν τα χρήματα και θα αναλάβουν το σύνολο του κινδύνου. Αν τελικά το εγχείρημα επιτύχει και οι τράπεζες επιβιώσουν, τότε οι μέτοχοι θα αποπληρώσουν τις προνομιούχες μετοχές με κάποιο πρόσθετο τόκο, αλλά η αξία που θα δημιουργηθεί από τη διάσωση της τράπεζας θα περάσει στους παλαιούς μετόχους. Αντίθετα, αν το εγχείρημα αποτύχει, οι φορολογούμενοι θα έχουν χάσει τα χρήματα που έχουν τοποθετήσει.
Το ράλι στο Χ.Α.
Δυναμική είναι η αντίδραση που έχει πραγματοποιήσει η αγορά, με το Γενικό Δείκτη στις τελευταίες 11 συνεδριάσεις να έχει μόλις μία πτωτική και να καταγράφει κέρδη 18%. Πρόκειται για το δυναμικότερο ράλι σε διάστημα 12 μηνών. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες εξακολουθούν να ελκύουν το αγοραστικό ενδιαφέρον. Είναι ενδεικτικό πως η Εθνική έχει ενισχυθεί κατά 55,7%, η Alpha +109,5%, η Eurobank +102,7%, η Τράπεζα Πειραιώς +55,7% και το ΤΤ +61%
Ποιοι κάνουν παιχνίδι και γιατί
Όμως το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιοι είναι αυτοί που κινούν τα νήματα της αγοράς τις τελευταίες 15 ημέρες και σε τι αποσκοπούν. Σύμφωνα με πληροφορίες κυρίαρχοι του «παιχνιδιού» είναι κάποια ξένα funds αλλά και εγχώριες δυνάμεις που βρήκαν αφορμή λόγω του PSI και των χαμηλών αποτιμήσεων να δημιουργήσουν ανοδικό trend, αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη. Σύμφωνα με πληροφορίες από τα χρηματιστηριακά γραφεία του Λονδίνου σε αγορές τραπεζικών blue chips έχουν προχωρήσει η Goldman Sachs, η Μοrgan Stanley, η Citigroup και η Deutsche Bank. Eιδικότερα η Goldman φέρεται να έχει αγοράσει μετοχές της Alpha Bank, ενώ Μorgan Stanley και Deutsche Bank λέγεται πως έχουν βγει αγοραστές στην Εθνική.
Εκτός όμως από τους διεθνείς παίκτες στην αγορά δραστηριοποιούνται μετά από πολύ καιρό και εγχώριες δυνάμεις. Δηλαδή εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων και χρηματιστηριακές, που διαβλέποντας βελτίωση του κλίματος δεν θέλουν να μείνουν έξω από το πάρτι. Την ίδια στιγμή υπάρχουν πληροφορίες πως υπάρχει στήριξη των τραπεζικών μετοχών από τις διοικήσεις, καθώς οι βασικοί μέτοχοι εκτιμούν ότι αν η άνοδος συνεχιστεί θα μπορέσουν να βολιδοσκοπήσουν αν και κατά πόσο μπορούν να προχωρήσουν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.
Παρασκευή, 27 Ιανουάριος 2012 00:58
Ολοι όσοι ασχολούνται με τα χρηματιστηριακά δηλώνουν έκπληκτοι από το δυναμικό ράλι που πραγματοποιεί το Χ.Α. και κυρίως από τα εκρηκτικά κέρδη που έχουν καταγράψει οι τραπεζικές μετοχές. Και φυσικά όλοι αποδίδουν το δυναμικό rebound στις προσδοκίες για άμεση επίτευξη συμφωνίας για το PSI και στις πληροφορίες που υποστηρίζουν πως το πόρισμα της BlackRock για τα δανειακά χαρτοφυλάκια των τραπεζών θα είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα.
Όμως υπάρχουν και οι πονηρά σκεπτόμενοι που όλες αυτές τις ημέρες, αναρωτιούνταν μήπως υπάρχει και κάτι άλλο, που δεν το έχει πάρει χαμπάρι η αγορά. Και μάλλον είχαν δίκιο. Τις τελευταίες ώρες υπάρχουν πληροφορίες πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και οι τραπεζίτες βρήκαν τη «χρυσή τομή» για τον τρόπο που θα πραγματοποιηθεί η προσφυγή των τραπεζών στο ΤΧΣ.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η εν λόγω διαδικασία θα γίνει πιθανότατα με την εγγυοδοσία κατά το ήμισυ κοινών και κατά το έτερον ήμισυ προνομιούχων μετοχών, κάτι που σημαίνει πως και οι δύο πλευρές έκαναν ένα βήμα πίσω ως προς τις επιδιώξεις τους. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές όλο το προηγούμενο διάστημα οι διεργασίες στο παρασκήνιο ήταν έντονες και οι τραπεζίτες ασκούσα πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση για να αποφευχθεί η λύση των κοινών μετοχών.
Αναμφίβολα, εάν τελικώς εφαρμοσθεί η παραπάνω απόφαση, αυτό θα σημαίνει ότι η κατηγορηματική θέση του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν επέμεινε πως η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει αποκλειστικά με κοινές μετοχές, ακυρώνεται.
Πληροφορίες από τραπεζικούς κύκλους αναφέρουν πως στο όλο θέμα που είχε προκύψει παρενέβησαν τόσο ο πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, όσο και ο επικεφαλής του IIF, Τσαρλς Νταλάρα, οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν μία συμβιβαστική λύση που θα ικανοποιούσε και τις δυο πλευρές. Κάποιοι μιλάνε για «νίκη» των τραπεζιτών, κάποιοι άλλοι για νέα «κωλοτούμπα» Βενιζέλου, ενώ η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Όντως ο «τσάρος» της οικονομίας κάνει ένα βήμα πίσω, ενώ και οι τραπεζίτες πέτυχαν κατά το ήμισυ το στόχο τους.
Είναι γνωστό πως όλο αυτό το διάστημα οι τραπεζίτες έκαναν αγώνα για να πειστεί η κυβέρνηση να δώσει το πράσινο φως, ώστε τα ιδρύματα να δώσουν ως εγγύηση προνομιούχες μετοχές. Με αυτό τον τρόπο οι νυν μέτοχοί τους, κάτοχοι κοινών μετοχών, θα διατηρήσουν τον έλεγχο των γενικών συνελεύσεων και θα αποφευχθεί το φάσμα της κρατικοποίησης. Με την έκδοση προνομιούχων μετοχών, οι οποίες θα είναι εξαγοράσιμες σε βάθος χρόνου, οι τράπεζες θα μπορέσουν να αντλήσουν τα αναγκαία κεφάλαια αποφεύγοντας το ενδεχόμενο κρατικοποίησης (που θα οδηγούσε πρακτικά σε χρεοκοπία των σημερινών μετόχων των τραπεζών), κερδίζουν χρόνο και μπορούν να ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τις προνομιούχες μετοχές διατηρώντας αναλλοίωτο τον έλεγχο των πιστωτικών ιδρυμάτων. Αντιθέτως, με τις κοινές μετοχές, οι τράπεζες κρατικοποιούνται και το κράτος γίνεται κυρίαρχος του συστήματος.
Εάν τελικώς, επιβεβαιωθούν οι σχετικές πληροφορίες, τα τραπεζικά ιδρύματα θα δώσουν στο ΤΧΣ και κοινές αλλά και προνομιούχες μετοχές και θα περιορίσουν την πρόσβαση του δημοσίου στα μετοχολόγια τους στο μέτρο του δυνατού.
Υπενθυμίζεται ότι οι περισσότερες εγχώριες τράπεζες ήδη έχουν εκδώσει προνομιούχες μετοχές αξίας 5 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο του προγράμματος για τη στήριξη των τραπεζών που είχε εφαρμόσει η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα, η αξία των προνομιούχων μετοχών που έχουν εκδώσει ορισμένες μεγάλες τράπεζες σήμερα ισούται με το σύνολο της αξίας των κοινών μετοχών τους όπως διαπραγματεύονται στο Χ. Α.
Παράλληλα στο τραπέζι των συζητήσεων , σύμφωνα με πληροφορίες, έχει πέσει η ιδέα, στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου να συμμετέχουν και ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι θα καλύψουν ένα μέρος, ενώ το υπόλοιπο θα καλυφθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Ανάληψη κινδύνου
Σε κάθε περίπτωση, η έκδοση προνομιούχων μετοχών αντί κοινών δημιουργεί ορισμένα ηθικά διλήμματα. Συγκεκριμένα, αν εκδοθούν προνομιούχες μετοχές, οι φορολογούμενοι θα βάλουν τα χρήματα και θα αναλάβουν το σύνολο του κινδύνου. Αν τελικά το εγχείρημα επιτύχει και οι τράπεζες επιβιώσουν, τότε οι μέτοχοι θα αποπληρώσουν τις προνομιούχες μετοχές με κάποιο πρόσθετο τόκο, αλλά η αξία που θα δημιουργηθεί από τη διάσωση της τράπεζας θα περάσει στους παλαιούς μετόχους. Αντίθετα, αν το εγχείρημα αποτύχει, οι φορολογούμενοι θα έχουν χάσει τα χρήματα που έχουν τοποθετήσει.
Το ράλι στο Χ.Α.
Δυναμική είναι η αντίδραση που έχει πραγματοποιήσει η αγορά, με το Γενικό Δείκτη στις τελευταίες 11 συνεδριάσεις να έχει μόλις μία πτωτική και να καταγράφει κέρδη 18%. Πρόκειται για το δυναμικότερο ράλι σε διάστημα 12 μηνών. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες εξακολουθούν να ελκύουν το αγοραστικό ενδιαφέρον. Είναι ενδεικτικό πως η Εθνική έχει ενισχυθεί κατά 55,7%, η Alpha +109,5%, η Eurobank +102,7%, η Τράπεζα Πειραιώς +55,7% και το ΤΤ +61%
Ποιοι κάνουν παιχνίδι και γιατί
Όμως το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιοι είναι αυτοί που κινούν τα νήματα της αγοράς τις τελευταίες 15 ημέρες και σε τι αποσκοπούν. Σύμφωνα με πληροφορίες κυρίαρχοι του «παιχνιδιού» είναι κάποια ξένα funds αλλά και εγχώριες δυνάμεις που βρήκαν αφορμή λόγω του PSI και των χαμηλών αποτιμήσεων να δημιουργήσουν ανοδικό trend, αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη. Σύμφωνα με πληροφορίες από τα χρηματιστηριακά γραφεία του Λονδίνου σε αγορές τραπεζικών blue chips έχουν προχωρήσει η Goldman Sachs, η Μοrgan Stanley, η Citigroup και η Deutsche Bank. Eιδικότερα η Goldman φέρεται να έχει αγοράσει μετοχές της Alpha Bank, ενώ Μorgan Stanley και Deutsche Bank λέγεται πως έχουν βγει αγοραστές στην Εθνική.
Εκτός όμως από τους διεθνείς παίκτες στην αγορά δραστηριοποιούνται μετά από πολύ καιρό και εγχώριες δυνάμεις. Δηλαδή εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων και χρηματιστηριακές, που διαβλέποντας βελτίωση του κλίματος δεν θέλουν να μείνουν έξω από το πάρτι. Την ίδια στιγμή υπάρχουν πληροφορίες πως υπάρχει στήριξη των τραπεζικών μετοχών από τις διοικήσεις, καθώς οι βασικοί μέτοχοι εκτιμούν ότι αν η άνοδος συνεχιστεί θα μπορέσουν να βολιδοσκοπήσουν αν και κατά πόσο μπορούν να προχωρήσουν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.
«Δημοσιονομική πολιτική- ανάπτυξη το μυστικό της επιτυχίας»
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου 2012, 17:55
Τον συνδυασμό σταθερής δημοσιονομικής πολιτικής και ανάπτυξης σκοπεύει να προωθήσει η Γερμανία στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί την Δεύτερα στις Βρυξέλλες.
Η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, μετά τη συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, επέμεινε ότι «σταθεροί προϋπολογισμοί και ανάπτυξη δεν είναι αντίθετες έννοιες» και επανέλαβε την πρότασή της για προώθηση των αδιάθετων κοινοτικών πόρων σε αναπτυξιακές πολιτικές.
Η κυρία Μέρκελ τόνισε ότι «για να υπάρχει σταθερό ευρώ πρέπει να είναι σταθερά και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης» και σημείωσε ότι η Γερμανία, η οποία μέχρι τώρα απαιτούσε την επιστροφή των αδιάθετων πόρων στους εθνικούς προϋπολογισμούς, είναι διατεθειμένη να επιτρέψει τα κονδύλια αυτά προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την στήριξη των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικά για νέους ανέργους. Αναφέρθηκε μάλιστα στην πολιτική του πρώην Καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ για την απασχόληση, η οποία του στοίχισε πολιτικά, αλλά είχε ως αποτέλεσμα τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας που έχει σήμερα η Γερμανία.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με το αίτημα που υπέβαλε το Βερολίνο προς την Νομική Υπηρεσία του Συμβουλίου της Ε.Ε. προκειμένου να γνωμοδοτήσει εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει το δικαίωμα να παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ένα κράτος - μέλος για παραβίαση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, το οποίο --προς το παρόν-- δεν αποτελεί μέρος της Συνθήκης της Ε.Ε., η κυρία Μέρκελ σημείωσε ότι δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία, εφόσον ούτως ή άλλως ένα κράτος-μέλος έχει ήδη τη δυνατότητα να καταγγείλει ένα άλλο.
Πάντως η κ. Μέρκελ τηρεί σιγή ιχθύος σχετικά με την πρόταση που τέθηκε προς συζήτηση για συμμετοχή και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο ελληνικό PSI. Σε μία αρκετά λακωνική δήλωσή της, ανέφερε μόνο ότι η διαδικασία προχωρεί με βάση τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου που προβλέπει την εθελοντική διαγραφή του 50% των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους ιδιώτες πιστωτές της.
Εκτίμησε δε ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε καλό δρόμο.
Επιμέλεια: Μυρτώ Τσάβαλου
Τον συνδυασμό σταθερής δημοσιονομικής πολιτικής και ανάπτυξης σκοπεύει να προωθήσει η Γερμανία στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί την Δεύτερα στις Βρυξέλλες.
Η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, μετά τη συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, επέμεινε ότι «σταθεροί προϋπολογισμοί και ανάπτυξη δεν είναι αντίθετες έννοιες» και επανέλαβε την πρότασή της για προώθηση των αδιάθετων κοινοτικών πόρων σε αναπτυξιακές πολιτικές.
Η κυρία Μέρκελ τόνισε ότι «για να υπάρχει σταθερό ευρώ πρέπει να είναι σταθερά και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης» και σημείωσε ότι η Γερμανία, η οποία μέχρι τώρα απαιτούσε την επιστροφή των αδιάθετων πόρων στους εθνικούς προϋπολογισμούς, είναι διατεθειμένη να επιτρέψει τα κονδύλια αυτά προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την στήριξη των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικά για νέους ανέργους. Αναφέρθηκε μάλιστα στην πολιτική του πρώην Καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ για την απασχόληση, η οποία του στοίχισε πολιτικά, αλλά είχε ως αποτέλεσμα τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας που έχει σήμερα η Γερμανία.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με το αίτημα που υπέβαλε το Βερολίνο προς την Νομική Υπηρεσία του Συμβουλίου της Ε.Ε. προκειμένου να γνωμοδοτήσει εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει το δικαίωμα να παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ένα κράτος - μέλος για παραβίαση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, το οποίο --προς το παρόν-- δεν αποτελεί μέρος της Συνθήκης της Ε.Ε., η κυρία Μέρκελ σημείωσε ότι δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία, εφόσον ούτως ή άλλως ένα κράτος-μέλος έχει ήδη τη δυνατότητα να καταγγείλει ένα άλλο.
Πάντως η κ. Μέρκελ τηρεί σιγή ιχθύος σχετικά με την πρόταση που τέθηκε προς συζήτηση για συμμετοχή και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο ελληνικό PSI. Σε μία αρκετά λακωνική δήλωσή της, ανέφερε μόνο ότι η διαδικασία προχωρεί με βάση τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου που προβλέπει την εθελοντική διαγραφή του 50% των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους ιδιώτες πιστωτές της.
Εκτίμησε δε ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε καλό δρόμο.
Επιμέλεια: Μυρτώ Τσάβαλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)