Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012
Σε υψηλό διετίας ανεβαίνει η δημοτικότητα της Μέρκελ και μάλιστα εν μέσω της ευρωπαϊκής κρίσης.
Στην αντίπερα όχθη οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι βλέπουν την αποδοχή τους να συρρικνώνεται εμφανώς και τα στελέχη τους να καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις στη λίστα.
Σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του τηλεοπτικού ARD, το 63% των ερωτηθέντων Γερμανών δηλώνει ικανοποιημένο με την Άνγκελα Μέρκελ.
Το ίδιο ποσοστό δηλώνει επίσης ικανοποιημένο με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά και τον Χριστιανοδημοκράτη υπουργό Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ.
Σε σχέση με αντίστοιχη δημοσκόπηση στο τέλος του προηγούμενου μήνα, τα ποσοστά της Μέρκελ έχουν ενισχυθεί κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες ενώ του Σόιμπλε κατά 8 μονάδες .
Την τέταρτη θέση, με 58%, καταλαμβάνει ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (με ενίσχυση 1%) ενώ έπεται ο Πέερ Στάινμπρουκ με 53% -οι «πρώτες επιλογές» των Χριστιανοδημοκρατών για τη μάχη εναντίον της Μέρκελ για την καγκελαρία το 2013.
Ακολουθούν ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε (25%), πρώην αντικαγκελάριος, και στη συνέχεια ο Φίλιπ Ρέσλερ, νυν αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας.
Η δημοσκόπηση πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα σε δείγμα 1.000 ατόμων.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
Στην αντίπερα όχθη οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι βλέπουν την αποδοχή τους να συρρικνώνεται εμφανώς και τα στελέχη τους να καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις στη λίστα.
Σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του τηλεοπτικού ARD, το 63% των ερωτηθέντων Γερμανών δηλώνει ικανοποιημένο με την Άνγκελα Μέρκελ.
Το ίδιο ποσοστό δηλώνει επίσης ικανοποιημένο με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά και τον Χριστιανοδημοκράτη υπουργό Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ.
Σε σχέση με αντίστοιχη δημοσκόπηση στο τέλος του προηγούμενου μήνα, τα ποσοστά της Μέρκελ έχουν ενισχυθεί κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες ενώ του Σόιμπλε κατά 8 μονάδες .
Την τέταρτη θέση, με 58%, καταλαμβάνει ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (με ενίσχυση 1%) ενώ έπεται ο Πέερ Στάινμπρουκ με 53% -οι «πρώτες επιλογές» των Χριστιανοδημοκρατών για τη μάχη εναντίον της Μέρκελ για την καγκελαρία το 2013.
Ακολουθούν ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε (25%), πρώην αντικαγκελάριος, και στη συνέχεια ο Φίλιπ Ρέσλερ, νυν αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας.
Η δημοσκόπηση πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα σε δείγμα 1.000 ατόμων.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
Κερδισμένος και ο Β.Σόιμπλε Στα ύψη η δημοτικότητα της Μέρκελ, στον πάτο οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΡΘΡΟ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 06 Ιανουαρίου 2012
Με ενισχυμένη τη δημοτικότητά τους μπαίνουν στο 2012 τα στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών στη γερμανική κυβέρνηση, με την ίδια την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να βλέπει την αποδοχή της ανεβαίνει -και μάλιστα εν μέσω της ευρωπαϊκής κρίσης- σε υψηλα διετίας.
Αντιθέτως όμως, οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι βλέπουν την αποδοχή τους να συνεχίζει τον κατήφορο και τα στελέχη τους να κατρακυλούν στο τέλος της λίστας.
Σε δημοσκόπηση για λογαριασμό του τηλεοπτικού ARD, το 63% των ερωτηιέντων Γερμανών δηλώνει ικανοποιημένο με την Άνγκελα Μέρκελ. Το ίδιο ποσοστό δηλώνει επίσης ικανοποιημένο με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά και τον Χριστιανοδημοκράτη υπουργό Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ.
Σε σύγκριση με αντίστοιχη δημοσκόπηση στο τέλος του προηγούμενου μήνα, η Μέρκελ βλέπει τα ποσοστά της να ενισχύονται κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες και ο Σόιμπλε κατά 8.
Στην τέταρτη θέση, με 58%, βρίσκεται ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (με ενίσχυση 1%) και ακολουθεί ο Πέερ Στάινμπρουκ με 53% -οι «πρώτες επιλογές» των Χριστιανοδημοκρατών για την μάχη εναντίον της Μέρκελ για την καγκελαρία το 2013.
Για να βρει όμως κανείς τους Φιλελεύθερους -τους «προτιμώμενους συνεργάτες» των Χριστιανοδημοκρατών- στη δημοσκόπηση πρέπει να προσπεράσει αρκετούς βουλευτές και να φτάσει στο 27% του Ράινερ Μπρούντερλε (επικεφαλής των Φιλελεύθερων βουλευτών).
Ακολουθεί ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλλε (25%), τέως αντικαγκελάριος, και έπειτα ο Φίλιπ Ρέσλερ, νυν αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας.
Ανάμεικτο είναι τέλος το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης για τον Γερμανό πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ, στον απόηχο του σκανδάλου με το στεγαστικό του δάνειο.
Έξι στους δέκα Γερμανούς -το 61%- δηλώνουν ότι δεν πείστηκαν από την πρόσφατη «τηλε-απολογία του» στα δύο μεγάλα κανάλια. Ωστόσο, το 60% θεωρεί επίσης ότι ο Βουλφ «κέρδισε μία δεύτερη ευκαιρία».
Η δημοσκόπηση έγινε σε δείγμα 1.000 ατόμων στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας.
ΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 06 Ιανουαρίου 2012
Με ενισχυμένη τη δημοτικότητά τους μπαίνουν στο 2012 τα στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών στη γερμανική κυβέρνηση, με την ίδια την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να βλέπει την αποδοχή της ανεβαίνει -και μάλιστα εν μέσω της ευρωπαϊκής κρίσης- σε υψηλα διετίας.
Αντιθέτως όμως, οι συγκυβερνώντες Φιλελεύθεροι βλέπουν την αποδοχή τους να συνεχίζει τον κατήφορο και τα στελέχη τους να κατρακυλούν στο τέλος της λίστας.
Σε δημοσκόπηση για λογαριασμό του τηλεοπτικού ARD, το 63% των ερωτηιέντων Γερμανών δηλώνει ικανοποιημένο με την Άνγκελα Μέρκελ. Το ίδιο ποσοστό δηλώνει επίσης ικανοποιημένο με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά και τον Χριστιανοδημοκράτη υπουργό Άμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ.
Σε σύγκριση με αντίστοιχη δημοσκόπηση στο τέλος του προηγούμενου μήνα, η Μέρκελ βλέπει τα ποσοστά της να ενισχύονται κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες και ο Σόιμπλε κατά 8.
Στην τέταρτη θέση, με 58%, βρίσκεται ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (με ενίσχυση 1%) και ακολουθεί ο Πέερ Στάινμπρουκ με 53% -οι «πρώτες επιλογές» των Χριστιανοδημοκρατών για την μάχη εναντίον της Μέρκελ για την καγκελαρία το 2013.
Για να βρει όμως κανείς τους Φιλελεύθερους -τους «προτιμώμενους συνεργάτες» των Χριστιανοδημοκρατών- στη δημοσκόπηση πρέπει να προσπεράσει αρκετούς βουλευτές και να φτάσει στο 27% του Ράινερ Μπρούντερλε (επικεφαλής των Φιλελεύθερων βουλευτών).
Ακολουθεί ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλλε (25%), τέως αντικαγκελάριος, και έπειτα ο Φίλιπ Ρέσλερ, νυν αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας.
Ανάμεικτο είναι τέλος το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης για τον Γερμανό πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ, στον απόηχο του σκανδάλου με το στεγαστικό του δάνειο.
Έξι στους δέκα Γερμανούς -το 61%- δηλώνουν ότι δεν πείστηκαν από την πρόσφατη «τηλε-απολογία του» στα δύο μεγάλα κανάλια. Ωστόσο, το 60% θεωρεί επίσης ότι ο Βουλφ «κέρδισε μία δεύτερη ευκαιρία».
Η δημοσκόπηση έγινε σε δείγμα 1.000 ατόμων στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας.
ΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ Η κρίση ωφελεί σοβαρά την Τουρκία
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 06 Ιανουαρίου 2012
Η Τουρκία είναι διχασμένη μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Ουκ ολίγοι από τους Δυτικούς όμως δεν τη θέλουν στην ΕΕ και πολλοί από τους γείτονές της στη Μέση Ανατολή τη βρίσκουν υπερβολικά κοσμική για τα γούστα τους. Αυτή ακριβώς η ιδιάζουσα ταυτότητά της, που είχε γοητεύσει τους ταξιδευτές του παρελθόντος, θεωρείται τώρα το μεγαλύτερο ατού της από κάθε λογής μπίζνεσμαν. Η γειτονική χώρα δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση χρέους που πλήττει την ευρωζώνη, ενώ η σταθερή κυβέρνηση του πατερούλη Ερντογάν της δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μέση Ανατολή.
Το 2011 πολλές πολυεθνικές εξαγόρασαν τουρκικές εταιρείες δίνοντας συνολικά περί τα 10,6 δισ. δολάρια, ενώ το 2010 εξαγορές και συγχωνεύσεις επί τουρκικού εδάφους άγγιξαν τα 25,6 δισ., όταν μια δεκαετία πριν ήταν μόλις 1,1 δισ. Για την JPMorgan Chase η Τουρκία «αναπτύσσεται γρήγορα, άρα είναι απόλυτα λογικό να προσελκύει ξένους επενδυτές». Το 2011 το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 8%. Και όπως επισημαίνει ο Ρίτσαρντ Εβανς της δικηγορικής εταιρείας Allen & Overy που άνοιξε γραφεία στην Κωνσταντινούπολη τον Δεκέμβριο για να εκμεταλλευτεί όλο αυτόν τον οίστρο εξαγορών και συγχωνεύσεων: «Θα γίνουν και πολλές ιδιωτικοποιήσεις. Σε υποδομές, τράπεζες και ενέργεια. Τώρα η Τουρκία είναι πολύ πιο ελκυστικό μέρος για μπίζνες από ό,τι η Ελλάδα ή η Ισπανία».
Η Τουρκία είναι διχασμένη μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Ουκ ολίγοι από τους Δυτικούς όμως δεν τη θέλουν στην ΕΕ και πολλοί από τους γείτονές της στη Μέση Ανατολή τη βρίσκουν υπερβολικά κοσμική για τα γούστα τους. Αυτή ακριβώς η ιδιάζουσα ταυτότητά της, που είχε γοητεύσει τους ταξιδευτές του παρελθόντος, θεωρείται τώρα το μεγαλύτερο ατού της από κάθε λογής μπίζνεσμαν. Η γειτονική χώρα δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση χρέους που πλήττει την ευρωζώνη, ενώ η σταθερή κυβέρνηση του πατερούλη Ερντογάν της δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μέση Ανατολή.
Το 2011 πολλές πολυεθνικές εξαγόρασαν τουρκικές εταιρείες δίνοντας συνολικά περί τα 10,6 δισ. δολάρια, ενώ το 2010 εξαγορές και συγχωνεύσεις επί τουρκικού εδάφους άγγιξαν τα 25,6 δισ., όταν μια δεκαετία πριν ήταν μόλις 1,1 δισ. Για την JPMorgan Chase η Τουρκία «αναπτύσσεται γρήγορα, άρα είναι απόλυτα λογικό να προσελκύει ξένους επενδυτές». Το 2011 το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 8%. Και όπως επισημαίνει ο Ρίτσαρντ Εβανς της δικηγορικής εταιρείας Allen & Overy που άνοιξε γραφεία στην Κωνσταντινούπολη τον Δεκέμβριο για να εκμεταλλευτεί όλο αυτόν τον οίστρο εξαγορών και συγχωνεύσεων: «Θα γίνουν και πολλές ιδιωτικοποιήσεις. Σε υποδομές, τράπεζες και ενέργεια. Τώρα η Τουρκία είναι πολύ πιο ελκυστικό μέρος για μπίζνες από ό,τι η Ελλάδα ή η Ισπανία».
Δεν αποκλείει διάσπαση του ΠΑΣΟΚ ο Σαλαγιάννης
Δεν αποκλείει διάσπαση του ΠΑΣΟΚ ο Σαλαγιάννης: Ο βουλευτής τόνισε την ανάγκη για καθαρές λύσεις και ζήτησε νέα ηγεσία πριν από τις εκλογές
«Εχουμε χρέος να αποτρέψουμε μια εθνική καταστροφή»
Του Παναγη Γαλιατσατου
Ηταν η αιχμηρότερη παρέμβαση Προέδρου της Δημοκρατίας στην ιστορία του θεσμού, και ταυτόχρονα η πιο πολιτική. Μετά την ολοκλήρωση της καθιερωμένης τελετής ευχών στο Προεδρικό Μέγαρο για το νέο έτος, ο κ. Κάρολος Παπούλιας πήρε κατά μέρος τους δημοσιογράφους και προσέφερε την αμέριστη υποστήριξή του στον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, επισημαίνοντας ότι «του γίνεται πόλεμος». Οσοι τον ξέρουν καλά, δεν αιφνιδιάστηκαν: Ο κ. Παπούλιας έχει πλήρη συναίσθηση της ευθύνης του απέναντι στη χώρα και έχει αποφασίσει πως δεν θα γίνει ο Πρόεδρος της δραχμής.
Η πορεία της χώρας, εδώ και πολλούς μήνες, προκαλεί έντονη ανησυχία στον κ. Παπούλια, ο οποίος ήδη από τον περασμένο Μάιο –και διαπιστώνοντας την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ– είχε προσπαθήσει να διευκολύνει τη συνεννόηση των δύο υπεύθυνων κομμάτων εξουσίας σε ένα σχήμα σωτηρίας. Ο,τι δεν μπόρεσε να ευοδωθεί τότε, κατέστη αναγκαίο τον Νοέμβριο. Ο κ. Παπούλιας συνετέλεσε ενεργά στην επίτευξη της συμφωνίας και έγινε ο θεματοφύλακάς της. Απόλυτα ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα των διεργασιών δεν ήταν όμως. Σύμφωνα με πληροφορίες, θεωρούσε ότι μια κυβέρνηση τύπου Μόντι χωρίς χρονικούς περιορισμούς στη θητεία της θα ήταν πιο ενδεδειγμένη.
Την ημέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης, τον άκουσαν να ψιθυρίζει πικρόχολα σε συνεργάτη του: «Παραείναι πολλοί και παραδείχνουν χαρούμενοι».
Οι επιφυλάξεις του δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν: Αντί να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας, τα κόμματα που συμμετείχαν στην κυβέρνηση έδειξαν τη διάθεση να κάνουν τη ζωή της κυβέρνησης Παπαδήμου δύσκολη. Ο Πρόεδρος παρακολουθούσε με μεγάλη ανησυχία τις εξελίξεις και γρήγορα διαπίστωσε ότι η λειτουργία της κυβέρνησης πολύ απείχε από τις απαιτήσεις της ιστορικής στιγμής. «Το κάρο κόλλησε στη λάσπη», είχε πει χαρακτηριστικά σε μια βραδινή συνάντηση με φίλους και συνεργάτες του στην Καισαριανή. Θεώρησε ευθύνη του, όμως, να συμβάλει ώστε το κάρο να ξεκολλήσει.
Λίγο πριν από από τα Χριστούγεννα τηλεφώνησε στον κ. Παπαδήμο. Από τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας είχαν περάσει 40 μέρες, τα λειτουργικά προβλήματα ήταν ορατά και το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού είχε αναδειχθεί στη δημόσια συζήτηση. Ο κ. Παπούλιας τόνισε στον πρωθυπουργό ότι βρίσκεται στη διάθεσή του για τη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, αν κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο. Η κίνηση αυτή ερμηνεύτηκε ως έμμεση στήριξη στον κ. Παπαδήμο. Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του, όπου ανέφερε ότι «με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου έγινε ένα σημαντικό βήμα που δεν πρέπει να μείνει μετέωρο» και ότι «το 2012 είτε θα πετύχουμε είτε θα αποτύχουμε οριστικά», κατέστησε σαφές ότι η στήριξη δεν θα είναι μόνον έμμεση.
Οι πολέμιοι
Τους δημοσιογράφους, που ήθελαν να μάθουν ποιοι πολεμούν τον κ. Παπαδήμο, τους παρέπεμψε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Οπως υποστηρίζουν πρόσωπα που τον γνωρίζουν καλά, το πιθανότερο είναι ότι εννοούσε κόμματα, πολιτικούς, οικονομικές δυνάμεις, μιντιάρχες και άλλους παράγοντες του τόπου, που σκοπίμως υποβαθμίζουν τους κινδύνους: «Το μέτωπο εναντίον της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη πρέπει να είναι αρραγές, γιατί έχουμε χρέος να αποτρέψουμε μια εθνική καταστροφή – με αφόρητες συνέπειες για τους αδύναμους», είχε τονίσει άλλωστε στο μήνυμά του.
Συνομιλητές του κ. Παπούλια βεβαιώνουν ότι έχει ζητήσει αναλυτικά στοιχεία για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, παρακολουθεί πολύ προσεκτικά όποια εξέλιξη αφορά το οικονομικό έγκλημα και τη μεγάλη φοροδιαφυγή και γνωρίζει τις σοβαρές μελέτες και αναλύσεις στις οποίες αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις ενδεχόμενης εξόδου από την Ευρωζώνη, ιδιαίτερα για τους ασθενέστερους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως λένε συνομιλητές του, εξοργίζεται για τις ευκαιρίες κερδοσκοπίας που θα παρουσιαστούν σε όσους φυγάδευσαν τα κεφάλαιά τους αν η χώρα γυρίσει στη δραχμή. Σε ιδιωτικές συνομιλίες του, λέει ότι αν χαθεί αυτή η εθνική μάχη, οι επόμενες γενιές θα μισήσουν τους πατεράδες και τους παππούδες τους.
Η παρέμβασή του υπέρ της κυβέρνησης Παπαδήμου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος του καταλόγισε «πολιτικές τοποθετήσεις, που υπερβαίνουν τελικά τα όρια και τον ρόλο που προβλέπει το Σύνταγμα» για τον θεσμικό του ρόλο. Ωστόσο, όπως έδειξε και η αντίδρασή του στα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου, οι αντιδράσεις δεν τον τρομάζουν και ως γνήσιος Ηπειρώτης είναι και πείσμων. Στις 2 Ιανουαρίου, στη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Στ. Δήμα, ο κ. Παπούλιας ζήτησε να βάλουμε όλοι πλάτη για να ορθοποδήσει η χώρα.
Του Παναγη Γαλιατσατου
Ηταν η αιχμηρότερη παρέμβαση Προέδρου της Δημοκρατίας στην ιστορία του θεσμού, και ταυτόχρονα η πιο πολιτική. Μετά την ολοκλήρωση της καθιερωμένης τελετής ευχών στο Προεδρικό Μέγαρο για το νέο έτος, ο κ. Κάρολος Παπούλιας πήρε κατά μέρος τους δημοσιογράφους και προσέφερε την αμέριστη υποστήριξή του στον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, επισημαίνοντας ότι «του γίνεται πόλεμος». Οσοι τον ξέρουν καλά, δεν αιφνιδιάστηκαν: Ο κ. Παπούλιας έχει πλήρη συναίσθηση της ευθύνης του απέναντι στη χώρα και έχει αποφασίσει πως δεν θα γίνει ο Πρόεδρος της δραχμής.
Η πορεία της χώρας, εδώ και πολλούς μήνες, προκαλεί έντονη ανησυχία στον κ. Παπούλια, ο οποίος ήδη από τον περασμένο Μάιο –και διαπιστώνοντας την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ– είχε προσπαθήσει να διευκολύνει τη συνεννόηση των δύο υπεύθυνων κομμάτων εξουσίας σε ένα σχήμα σωτηρίας. Ο,τι δεν μπόρεσε να ευοδωθεί τότε, κατέστη αναγκαίο τον Νοέμβριο. Ο κ. Παπούλιας συνετέλεσε ενεργά στην επίτευξη της συμφωνίας και έγινε ο θεματοφύλακάς της. Απόλυτα ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα των διεργασιών δεν ήταν όμως. Σύμφωνα με πληροφορίες, θεωρούσε ότι μια κυβέρνηση τύπου Μόντι χωρίς χρονικούς περιορισμούς στη θητεία της θα ήταν πιο ενδεδειγμένη.
Την ημέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης, τον άκουσαν να ψιθυρίζει πικρόχολα σε συνεργάτη του: «Παραείναι πολλοί και παραδείχνουν χαρούμενοι».
Οι επιφυλάξεις του δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν: Αντί να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας, τα κόμματα που συμμετείχαν στην κυβέρνηση έδειξαν τη διάθεση να κάνουν τη ζωή της κυβέρνησης Παπαδήμου δύσκολη. Ο Πρόεδρος παρακολουθούσε με μεγάλη ανησυχία τις εξελίξεις και γρήγορα διαπίστωσε ότι η λειτουργία της κυβέρνησης πολύ απείχε από τις απαιτήσεις της ιστορικής στιγμής. «Το κάρο κόλλησε στη λάσπη», είχε πει χαρακτηριστικά σε μια βραδινή συνάντηση με φίλους και συνεργάτες του στην Καισαριανή. Θεώρησε ευθύνη του, όμως, να συμβάλει ώστε το κάρο να ξεκολλήσει.
Λίγο πριν από από τα Χριστούγεννα τηλεφώνησε στον κ. Παπαδήμο. Από τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας είχαν περάσει 40 μέρες, τα λειτουργικά προβλήματα ήταν ορατά και το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού είχε αναδειχθεί στη δημόσια συζήτηση. Ο κ. Παπούλιας τόνισε στον πρωθυπουργό ότι βρίσκεται στη διάθεσή του για τη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, αν κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο. Η κίνηση αυτή ερμηνεύτηκε ως έμμεση στήριξη στον κ. Παπαδήμο. Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του, όπου ανέφερε ότι «με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου έγινε ένα σημαντικό βήμα που δεν πρέπει να μείνει μετέωρο» και ότι «το 2012 είτε θα πετύχουμε είτε θα αποτύχουμε οριστικά», κατέστησε σαφές ότι η στήριξη δεν θα είναι μόνον έμμεση.
Οι πολέμιοι
Τους δημοσιογράφους, που ήθελαν να μάθουν ποιοι πολεμούν τον κ. Παπαδήμο, τους παρέπεμψε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Οπως υποστηρίζουν πρόσωπα που τον γνωρίζουν καλά, το πιθανότερο είναι ότι εννοούσε κόμματα, πολιτικούς, οικονομικές δυνάμεις, μιντιάρχες και άλλους παράγοντες του τόπου, που σκοπίμως υποβαθμίζουν τους κινδύνους: «Το μέτωπο εναντίον της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη πρέπει να είναι αρραγές, γιατί έχουμε χρέος να αποτρέψουμε μια εθνική καταστροφή – με αφόρητες συνέπειες για τους αδύναμους», είχε τονίσει άλλωστε στο μήνυμά του.
Συνομιλητές του κ. Παπούλια βεβαιώνουν ότι έχει ζητήσει αναλυτικά στοιχεία για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, παρακολουθεί πολύ προσεκτικά όποια εξέλιξη αφορά το οικονομικό έγκλημα και τη μεγάλη φοροδιαφυγή και γνωρίζει τις σοβαρές μελέτες και αναλύσεις στις οποίες αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις ενδεχόμενης εξόδου από την Ευρωζώνη, ιδιαίτερα για τους ασθενέστερους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως λένε συνομιλητές του, εξοργίζεται για τις ευκαιρίες κερδοσκοπίας που θα παρουσιαστούν σε όσους φυγάδευσαν τα κεφάλαιά τους αν η χώρα γυρίσει στη δραχμή. Σε ιδιωτικές συνομιλίες του, λέει ότι αν χαθεί αυτή η εθνική μάχη, οι επόμενες γενιές θα μισήσουν τους πατεράδες και τους παππούδες τους.
Η παρέμβασή του υπέρ της κυβέρνησης Παπαδήμου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος του καταλόγισε «πολιτικές τοποθετήσεις, που υπερβαίνουν τελικά τα όρια και τον ρόλο που προβλέπει το Σύνταγμα» για τον θεσμικό του ρόλο. Ωστόσο, όπως έδειξε και η αντίδρασή του στα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου, οι αντιδράσεις δεν τον τρομάζουν και ως γνήσιος Ηπειρώτης είναι και πείσμων. Στις 2 Ιανουαρίου, στη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Στ. Δήμα, ο κ. Παπούλιας ζήτησε να βάλουμε όλοι πλάτη για να ορθοποδήσει η χώρα.
Η μάχη του θρόνου
Στελέχη κοντά στον πρώην πρωθυπουργό λένε ότι ναι μεν «δεν πρόκειται να βάλει κόλλα στην καρέκλα του αρχηγού», αλλά δεν «αποκλείουν» να απαντήσει στη σύγκρουση με σύγκρουση
Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε με τον Ευ. Βενιζέλο πριν από τη σύγκληση της εκρηκτικής συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου
Με το «χαρτί» της διάσπασης αλλά και της σύνθεσης των «τιμαρίων» του, αναλόγως των συνθηκών που θα επικρατήσουν, πορεύεται το ΠΑΣΟΚ προς το κρισιμότερο 7ήμερο των τελευταίων χρόνων.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε να ανοίξει τα χαρτιά του αλλά ταυτόχρονα να θολώσει το τοπίο που διαμορφώνεται σχετικά με τις αποφάσεις του, που ανακοίνωσε στην προχθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Το καθοριστικό ραντεβού κλείστηκε για το προσεχές Σαββατοκύριακο, που το 400μελές Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θα εγκρίνει ή θα απορρίψει τις εισηγήσεις που δια αντιπροσώπων τους θα προωθήσουν κορυφαία στελέχη.
Πολύ απλά: το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να βρίσκεται στον «αέρα?, με τον Γ. Παπανδρέου να δηλώνει ότι φεύγει αλλά να προτείνει διαρχία χωρίς σαφές πλαίσιο, τους κορυφαίους να «εξεγείρονται» και να ζητούν απαντήσεις στα μετέωρα ερωτήματα και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να «παραπαίει» αναμένοντας λύσεις από τους «χρησμούς» και τα «αναθέματα».
Παρασκήνιο
Στη δίνη εν τω μεταξύ που έχει εγκλωβιστεί το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι παραμένει μέχρι νεωτέρας, καθώς οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις δεν οδηγούν στο «δια ταύτα».
Ο κ. Παπανδρέου μπορεί για παράδειγμα να δήλωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος (ούτε για την επανεκλογή του στην ηγεσία, ούτε ως υποψήφιος πρωθυπουργός), αλλά δεν διατύπωσε σαφή άποψη για την «επόμενη μέρα».
Τα δε κορυφαία στελέχη αδυνατούν μέχρι σήμερα να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση - κάτι όμως που δεν τους αφήνει παγερά αδιάφορους, αντιθέτως εκτιμάται ότι ψηλαφούν προσεκτικά όλα τα ενδεχόμενα.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπανδρέου είχε αφήσει στο «σκοτάδι» σχετικά με τις πρώτες κινήσεις του πολλά στελέχη και δη της Ιπποκράτους.
Ναι μεν είχε προϊδεάσει για την απόφασή του να απόσχει της υποψηφιότητας για την επανεκλογή του, αλλά ταυτόχρονα δεν είχε «διαγράψει» την πιθανότητα να «χτίσει» το προφίλ του εγγυητή της ενότητας του κόμματος για την «επόμενη μέρα».
Οι πληροφορίες λένε ότι καλώντας σε σύσκεψη το επιτελείο, δηλαδή τους κ. Καρχιμάκη, Βάρτζελη, Αθανασάκη, Ελενόπουλο, Μπεγλίτη, φρόντισε να δώσει «εικόνα» των αποφάσεών του. Και όταν το έκανε, σήκωσε αμέσως μετά το τηλέφωνο.
Συνομίλησε για αρκετή ώρα με τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος κατά πληροφορίες δεν απέρριψε κατά τη διάρκεια της συζήτησης το «πλάνο» Παπανδρέου για την κούρσα της διαδοχής του. Ταυτόχρονα όμως δεν άφησε να εννοηθεί ότι συμφωνεί, ούτε ότι έχουν αποσαφηνιστεί οι κρίσιμες λεπτομέρειες.
Δεύτερες σκέψεις
Η αλήθεια είναι, ως φαίνεται, ότι ο Γ. Παπανδρέου μετά και τα «πρακτικά» της τελευταίας συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου «βενιζελικοί» ζήτησαν την άμεση και πλήρη αποχώρησή του, εξετάζει εκ νέου τη στάση του.
Οι καλά γνωρίζοντες τον πρώην πρωθυπουργό λένε ότι ναι μεν «δεν πρόκειται να βάλει κόλλα στην καρέκλα του αρχηγού», αλλά επίσης δεν «αποκλείουν» να απαντήσει στη σύγκρουση με σύγκρουση, σε χρόνο που ο ίδιος θα κρίνει κατάλληλο. Εχει πια συμμάχους;
Το ερώτημα εκτιμάται ότι θα απαντηθεί εντός των προσεχών εικοσιτετραώρων, και αφού Παπανδρέου και κορυφαία στελέχη προσεγγίσουν σε τετ α τετ τις πιθανές καθαρές λύσεις...
ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Στο Εθνικό Συμβούλιο το προσεχές Σάββατο δεν θα ανοίξει (αναγκαστικά) πλήρως τα χαρτιά του μόνο ο Γ. Παπανδρέου. Εκεί οι κ. Βενιζέλος, Λοβέρδος, Χρυσοχοΐδης, Παπουτσής, Ρέππας, Ραγκούσης, Αννα Διαμαντοπούλου, Λούκα Κατσέλη κ.ά. δεν μπορούν παρά να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την «επόμενη μέρα». Θα έχει προηγηθεί η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου τα μεσαία στελέχη θα αποφασίσουν για τις εισηγήσεις προς το καθοριστικό μίνι συνέδριο.
ΟΙ ΚΡΙΣΙΜΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ:
Αντίστροφη μέτρηση με το παιχνίδι να μένει ανοιχτό
Εγώ ήμουν και είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρότεινα και είναι σήμερα άλλος πρωθυπουργός» έλεγε προχθές με νόημα σε έμπιστο συνεργάτη του ο Γ. Παπανδρέου, θέλοντας να ενισχύσει το «μήνυμα» ότι δεν προτείνει στην ουσία διαρχία διαρκείας για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά εισηγείται με ειλικρίνεια μια υπεύθυνη λύση μέχρι τις εθνικές εκλογές.
«Γιατί; Το εννοεί;» είναι η... αυθόρμητη αντίδραση στελεχών του ΠΑΣΟΚ που είναι εναντίον της εκλογής υποψήφιου αρχηγού χωρίς αρμοδιότητες και ειδικά λόγω της προηγούμενης δήλωσής τους για εκλογή νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση.
Εμπειρα στελέχη, πάντως, εκτιμούν ότι ο Γ. Παπανδρέου (άκουσαν, δε, παρόμοια φράση του για την παραίτησή του από την αρχηγία, ενώ ήταν πρόεδρος της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και στο Πολιτικό Συμβούλιο) έχει αποφασίσει οριστικά να εγκαταλείψει τη διεκδίκηση της επανεκλογής του στο «ρετιρέ» της Ιπποκράτους, αλλά δεν ανοίγει πλήρως τα χαρτιά του και δεν αποκαλύπτει τις επόμενες κινήσεις του μέχρι και τα άλλα στελέχη να κατασταλάξουν στη «γραμμή πλεύσης». Αλλά τα χρονικά όρια της «ψηλάφησης» των νέων δεδομένων είναι πλέον συγκεκριμένα.
Κρας τεστ
Την προσεχή Πέμπτη, αν δεν έχει ήδη εξασφαλιστεί η μίνιμουμ συμφωνία μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου θα προεδρεύσει σε ένα οιονεί διασπασμένο Πολιτικό Συμβούλιο, το οποίο θα καταλήξει σε περισσότερες από δύο διαφορετικές εισηγήσεις προς το 400μελές Εθνικό Συμβούλιο, όπου οι δημοφιλείς Ευ. Βενιζέλος, Ανδρέας Λοβέρδος και άλλοι υπουργοί διά της ομιλίας τους θα επικοινωνήσουν ουσιαστικά με ευρύτερα κοινά, πρώην ή και νυν (;) ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γ. Παπανδρέου φαίνεται ότι έχει διαμηνύσει στους συνεργάτες του πως δεν θέλει να παρερμηνευτούν, επ' ουδενί λόγω, οι προθέσεις του. Ο ίδιος πήρε τηλέφωνο τον Ευ. Βενιζέλο πριν από τη σύγκληση της επίμαχης και εκρηκτικής συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου οι «βενιζελικοί» του πρότειναν να αποχωρήσει «τώρα» και να εκλεγεί νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Ο υποψήφιος πρωθυπουργός είναι αυτός που θα πάρει την εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα έχει άλλες υποχρεώσεις» υπογραμμίζει σχετικά έμπιστος συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, εκφράζοντας «απορία» (προφανώς σκοπίμως;...) για την αδυναμία να αντιληφθούν στελέχη και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την ανάγκη νηφάλιας αλλαγής στην ηγεσία, στη φάση που η κυβέρνηση πρέπει να πετύχει τους εθνικούς στόχους οπωσδήποτε και να αποφύγει η χώρα την άτακτη χρεοκοπία.
Συναντήσεις
Οι πληροφορίες λένε ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν αποκλείεται μέσα στα προσεχή εικοσιτετράωρα να καλέσει σε κατ' ιδίαν συναντήσεις κορυφαία στελέχη, αν και πιστεύει ότι η σύνθεση δεν είναι μόνο δική του ευθύνη... Τι υπονοεί; Οτι αν πρώην και νυν υπουργοί δεν συμφωνήσουν για την εκλογή υποψήφιου πρωθυπουργού, τότε ο ίδιος δεν πρόκειται να παραμείνει στην πρότασή του - θα εμφανίσει ίσως νέα και «τελεσίδικη».
Στην πραγματικότητα οι πιέσεις προς την ηγεσία είναι ισχυρές από τα κορυφαία στελέχη, τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου κατά πληροφορίες δεν «δεσμεύεται» για τα όσα έχει πει, εφόσον διαμορφωθεί άλλο «γήπεδο» για την «επόμενη μέρα». Υπάρχει περίπτωση να θελήσει να παραμείνει στην ηγεσία και να «παρακολουθήσει» εκ των πραγμάτων από την Ιπποκράτους ακόμη και τη διάσπαση του κόμματος;
Οι καλά γνωρίζοντες τη «διαδρομή» του ΠΑΣΟΚ δεν κάνουν προβλέψεις, λόγω των πρωτόγνωρων πολιτικών συνθηκών. Λένε όμως ότι «ο Παπανδρέου δεν μπλοφάρει, προτείνει και θα αποχωρήσει αν θεωρήσει ότι έτσι πρέπει να γίνει...».
ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΡΙΦΟΥ
Στην πρόκληση «Παπανδρέου, πάρε ξεκάθαρη θέση» φαίνεται ότι δεν μπορεί παρά να απαντήσει τα επόμενα εικοσιτετράωρα με σαφήνεια ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στενοί συνεργάτες του υπογραμμίζουν ότι είναι ανοιχτός να ακούσει όλες τις εισηγήσεις στο Πολιτικό Συμβούλιο της Πέμπτης και να βάλει και ο ίδιος την υπογραφή του για την έγκριση της επικρατούσας στο Εθνικό Συμβούλιο που θα ακολουθήσει...
ΦΩΦΗ ΓΙΩΤΑΚΗ
fofig@pegasus.gr
Στελέχη κοντά στον πρώην πρωθυπουργό λένε ότι ναι μεν «δεν πρόκειται να βάλει κόλλα στην καρέκλα του αρχηγού», αλλά δεν «αποκλείουν» να απαντήσει στη σύγκρουση με σύγκρουση
Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε με τον Ευ. Βενιζέλο πριν από τη σύγκληση της εκρηκτικής συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου
Με το «χαρτί» της διάσπασης αλλά και της σύνθεσης των «τιμαρίων» του, αναλόγως των συνθηκών που θα επικρατήσουν, πορεύεται το ΠΑΣΟΚ προς το κρισιμότερο 7ήμερο των τελευταίων χρόνων.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε να ανοίξει τα χαρτιά του αλλά ταυτόχρονα να θολώσει το τοπίο που διαμορφώνεται σχετικά με τις αποφάσεις του, που ανακοίνωσε στην προχθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Το καθοριστικό ραντεβού κλείστηκε για το προσεχές Σαββατοκύριακο, που το 400μελές Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θα εγκρίνει ή θα απορρίψει τις εισηγήσεις που δια αντιπροσώπων τους θα προωθήσουν κορυφαία στελέχη.
Πολύ απλά: το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να βρίσκεται στον «αέρα?, με τον Γ. Παπανδρέου να δηλώνει ότι φεύγει αλλά να προτείνει διαρχία χωρίς σαφές πλαίσιο, τους κορυφαίους να «εξεγείρονται» και να ζητούν απαντήσεις στα μετέωρα ερωτήματα και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να «παραπαίει» αναμένοντας λύσεις από τους «χρησμούς» και τα «αναθέματα».
Παρασκήνιο
Στη δίνη εν τω μεταξύ που έχει εγκλωβιστεί το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι παραμένει μέχρι νεωτέρας, καθώς οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις δεν οδηγούν στο «δια ταύτα».
Ο κ. Παπανδρέου μπορεί για παράδειγμα να δήλωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος (ούτε για την επανεκλογή του στην ηγεσία, ούτε ως υποψήφιος πρωθυπουργός), αλλά δεν διατύπωσε σαφή άποψη για την «επόμενη μέρα».
Τα δε κορυφαία στελέχη αδυνατούν μέχρι σήμερα να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση - κάτι όμως που δεν τους αφήνει παγερά αδιάφορους, αντιθέτως εκτιμάται ότι ψηλαφούν προσεκτικά όλα τα ενδεχόμενα.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπανδρέου είχε αφήσει στο «σκοτάδι» σχετικά με τις πρώτες κινήσεις του πολλά στελέχη και δη της Ιπποκράτους.
Ναι μεν είχε προϊδεάσει για την απόφασή του να απόσχει της υποψηφιότητας για την επανεκλογή του, αλλά ταυτόχρονα δεν είχε «διαγράψει» την πιθανότητα να «χτίσει» το προφίλ του εγγυητή της ενότητας του κόμματος για την «επόμενη μέρα».
Οι πληροφορίες λένε ότι καλώντας σε σύσκεψη το επιτελείο, δηλαδή τους κ. Καρχιμάκη, Βάρτζελη, Αθανασάκη, Ελενόπουλο, Μπεγλίτη, φρόντισε να δώσει «εικόνα» των αποφάσεών του. Και όταν το έκανε, σήκωσε αμέσως μετά το τηλέφωνο.
Συνομίλησε για αρκετή ώρα με τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος κατά πληροφορίες δεν απέρριψε κατά τη διάρκεια της συζήτησης το «πλάνο» Παπανδρέου για την κούρσα της διαδοχής του. Ταυτόχρονα όμως δεν άφησε να εννοηθεί ότι συμφωνεί, ούτε ότι έχουν αποσαφηνιστεί οι κρίσιμες λεπτομέρειες.
Δεύτερες σκέψεις
Η αλήθεια είναι, ως φαίνεται, ότι ο Γ. Παπανδρέου μετά και τα «πρακτικά» της τελευταίας συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου «βενιζελικοί» ζήτησαν την άμεση και πλήρη αποχώρησή του, εξετάζει εκ νέου τη στάση του.
Οι καλά γνωρίζοντες τον πρώην πρωθυπουργό λένε ότι ναι μεν «δεν πρόκειται να βάλει κόλλα στην καρέκλα του αρχηγού», αλλά επίσης δεν «αποκλείουν» να απαντήσει στη σύγκρουση με σύγκρουση, σε χρόνο που ο ίδιος θα κρίνει κατάλληλο. Εχει πια συμμάχους;
Το ερώτημα εκτιμάται ότι θα απαντηθεί εντός των προσεχών εικοσιτετραώρων, και αφού Παπανδρέου και κορυφαία στελέχη προσεγγίσουν σε τετ α τετ τις πιθανές καθαρές λύσεις...
ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Στο Εθνικό Συμβούλιο το προσεχές Σάββατο δεν θα ανοίξει (αναγκαστικά) πλήρως τα χαρτιά του μόνο ο Γ. Παπανδρέου. Εκεί οι κ. Βενιζέλος, Λοβέρδος, Χρυσοχοΐδης, Παπουτσής, Ρέππας, Ραγκούσης, Αννα Διαμαντοπούλου, Λούκα Κατσέλη κ.ά. δεν μπορούν παρά να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την «επόμενη μέρα». Θα έχει προηγηθεί η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου τα μεσαία στελέχη θα αποφασίσουν για τις εισηγήσεις προς το καθοριστικό μίνι συνέδριο.
ΟΙ ΚΡΙΣΙΜΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ:
Αντίστροφη μέτρηση με το παιχνίδι να μένει ανοιχτό
Εγώ ήμουν και είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρότεινα και είναι σήμερα άλλος πρωθυπουργός» έλεγε προχθές με νόημα σε έμπιστο συνεργάτη του ο Γ. Παπανδρέου, θέλοντας να ενισχύσει το «μήνυμα» ότι δεν προτείνει στην ουσία διαρχία διαρκείας για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά εισηγείται με ειλικρίνεια μια υπεύθυνη λύση μέχρι τις εθνικές εκλογές.
«Γιατί; Το εννοεί;» είναι η... αυθόρμητη αντίδραση στελεχών του ΠΑΣΟΚ που είναι εναντίον της εκλογής υποψήφιου αρχηγού χωρίς αρμοδιότητες και ειδικά λόγω της προηγούμενης δήλωσής τους για εκλογή νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση.
Εμπειρα στελέχη, πάντως, εκτιμούν ότι ο Γ. Παπανδρέου (άκουσαν, δε, παρόμοια φράση του για την παραίτησή του από την αρχηγία, ενώ ήταν πρόεδρος της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και στο Πολιτικό Συμβούλιο) έχει αποφασίσει οριστικά να εγκαταλείψει τη διεκδίκηση της επανεκλογής του στο «ρετιρέ» της Ιπποκράτους, αλλά δεν ανοίγει πλήρως τα χαρτιά του και δεν αποκαλύπτει τις επόμενες κινήσεις του μέχρι και τα άλλα στελέχη να κατασταλάξουν στη «γραμμή πλεύσης». Αλλά τα χρονικά όρια της «ψηλάφησης» των νέων δεδομένων είναι πλέον συγκεκριμένα.
Κρας τεστ
Την προσεχή Πέμπτη, αν δεν έχει ήδη εξασφαλιστεί η μίνιμουμ συμφωνία μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου θα προεδρεύσει σε ένα οιονεί διασπασμένο Πολιτικό Συμβούλιο, το οποίο θα καταλήξει σε περισσότερες από δύο διαφορετικές εισηγήσεις προς το 400μελές Εθνικό Συμβούλιο, όπου οι δημοφιλείς Ευ. Βενιζέλος, Ανδρέας Λοβέρδος και άλλοι υπουργοί διά της ομιλίας τους θα επικοινωνήσουν ουσιαστικά με ευρύτερα κοινά, πρώην ή και νυν (;) ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γ. Παπανδρέου φαίνεται ότι έχει διαμηνύσει στους συνεργάτες του πως δεν θέλει να παρερμηνευτούν, επ' ουδενί λόγω, οι προθέσεις του. Ο ίδιος πήρε τηλέφωνο τον Ευ. Βενιζέλο πριν από τη σύγκληση της επίμαχης και εκρηκτικής συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου, όπου οι «βενιζελικοί» του πρότειναν να αποχωρήσει «τώρα» και να εκλεγεί νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Ο υποψήφιος πρωθυπουργός είναι αυτός που θα πάρει την εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα έχει άλλες υποχρεώσεις» υπογραμμίζει σχετικά έμπιστος συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, εκφράζοντας «απορία» (προφανώς σκοπίμως;...) για την αδυναμία να αντιληφθούν στελέχη και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την ανάγκη νηφάλιας αλλαγής στην ηγεσία, στη φάση που η κυβέρνηση πρέπει να πετύχει τους εθνικούς στόχους οπωσδήποτε και να αποφύγει η χώρα την άτακτη χρεοκοπία.
Συναντήσεις
Οι πληροφορίες λένε ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν αποκλείεται μέσα στα προσεχή εικοσιτετράωρα να καλέσει σε κατ' ιδίαν συναντήσεις κορυφαία στελέχη, αν και πιστεύει ότι η σύνθεση δεν είναι μόνο δική του ευθύνη... Τι υπονοεί; Οτι αν πρώην και νυν υπουργοί δεν συμφωνήσουν για την εκλογή υποψήφιου πρωθυπουργού, τότε ο ίδιος δεν πρόκειται να παραμείνει στην πρότασή του - θα εμφανίσει ίσως νέα και «τελεσίδικη».
Στην πραγματικότητα οι πιέσεις προς την ηγεσία είναι ισχυρές από τα κορυφαία στελέχη, τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου κατά πληροφορίες δεν «δεσμεύεται» για τα όσα έχει πει, εφόσον διαμορφωθεί άλλο «γήπεδο» για την «επόμενη μέρα». Υπάρχει περίπτωση να θελήσει να παραμείνει στην ηγεσία και να «παρακολουθήσει» εκ των πραγμάτων από την Ιπποκράτους ακόμη και τη διάσπαση του κόμματος;
Οι καλά γνωρίζοντες τη «διαδρομή» του ΠΑΣΟΚ δεν κάνουν προβλέψεις, λόγω των πρωτόγνωρων πολιτικών συνθηκών. Λένε όμως ότι «ο Παπανδρέου δεν μπλοφάρει, προτείνει και θα αποχωρήσει αν θεωρήσει ότι έτσι πρέπει να γίνει...».
ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΡΙΦΟΥ
Στην πρόκληση «Παπανδρέου, πάρε ξεκάθαρη θέση» φαίνεται ότι δεν μπορεί παρά να απαντήσει τα επόμενα εικοσιτετράωρα με σαφήνεια ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στενοί συνεργάτες του υπογραμμίζουν ότι είναι ανοιχτός να ακούσει όλες τις εισηγήσεις στο Πολιτικό Συμβούλιο της Πέμπτης και να βάλει και ο ίδιος την υπογραφή του για την έγκριση της επικρατούσας στο Εθνικό Συμβούλιο που θα ακολουθήσει...
ΦΩΦΗ ΓΙΩΤΑΚΗ
fofig@pegasus.gr
«Τσεκούρι» σε μισθούς και ΔΕΚΟ ζητά εδώ και τώρα η Τρόικα
06.01.2012
15:49
0
Share
-A+A
Μείωση στους μισθούς των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ ζητά η Τρόικα με επιστολή της προς την κυβέρνηση, λίγο πριν φτάσει η αντιπροσωπεία της στην χώρα μας.
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στα ΝΕΑ, η τρόικα θεωρεί ότι οι μισθοί είναι υψηλοί και επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να πλήττεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Η τρόικα στην επιστολή της αναφέρεται και στο θέμα των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα και ειδικότερα στον κατώτατο μισθό αλλά και στον 13ο και 14ο μισθό, ζητώντας άμεση εξεύρεση λύσης.
Στην επιστολή της κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων και αναφέρεται μεταξύ των άλλων στους μεταφορείς, τους δικηγόρους αλλά και τους μηχανικούς. Ως γνωστόν, η Κομισιόν στην τελευταία της έκθεση για την Ελλάδα επισήμανε ότι το άνοιγμα που έγινε δεν ήταν επαρκές, ότι οι αμοιβές των συμβολαιογράφων παραμένουν υψηλότερες από τις αντίστοιχες στην Ευρώπη, ότι δεν καταργήθηκαν οι ελάχιστες αμοιβές των δικηγόρων καθώς και ότι δεν άλλαξε το σύστημα διαμόρφωσης τιμών των μηχανικών και αρχιτεκτόνων.
Εκτός από τις διαρθρωτικές αλλαγές, η Τρόικα περιμένει και περικοπές δαπανών στο Δημόσιο. Παρά το ότι δεν αναφέρεται σε απολύσεις στην επιστολή της, είναι προφανές ότι περιμένει κλείσιμο φορέων με κατάργηση των αντίστοιχων θέσεων απασχόλησης.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία ΔΕΚΟ δημόσιο δικηγόροι ιδιωτικός τομέας κλειστά επαγγέλματα Κομισιόν μηχανικοί μισθοί τρόικα
15:49
0
Share
-A+A
Μείωση στους μισθούς των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ ζητά η Τρόικα με επιστολή της προς την κυβέρνηση, λίγο πριν φτάσει η αντιπροσωπεία της στην χώρα μας.
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στα ΝΕΑ, η τρόικα θεωρεί ότι οι μισθοί είναι υψηλοί και επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να πλήττεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Η τρόικα στην επιστολή της αναφέρεται και στο θέμα των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα και ειδικότερα στον κατώτατο μισθό αλλά και στον 13ο και 14ο μισθό, ζητώντας άμεση εξεύρεση λύσης.
Στην επιστολή της κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων και αναφέρεται μεταξύ των άλλων στους μεταφορείς, τους δικηγόρους αλλά και τους μηχανικούς. Ως γνωστόν, η Κομισιόν στην τελευταία της έκθεση για την Ελλάδα επισήμανε ότι το άνοιγμα που έγινε δεν ήταν επαρκές, ότι οι αμοιβές των συμβολαιογράφων παραμένουν υψηλότερες από τις αντίστοιχες στην Ευρώπη, ότι δεν καταργήθηκαν οι ελάχιστες αμοιβές των δικηγόρων καθώς και ότι δεν άλλαξε το σύστημα διαμόρφωσης τιμών των μηχανικών και αρχιτεκτόνων.
Εκτός από τις διαρθρωτικές αλλαγές, η Τρόικα περιμένει και περικοπές δαπανών στο Δημόσιο. Παρά το ότι δεν αναφέρεται σε απολύσεις στην επιστολή της, είναι προφανές ότι περιμένει κλείσιμο φορέων με κατάργηση των αντίστοιχων θέσεων απασχόλησης.
Διαβάστε περισσότερα:Οικονομία ΔΕΚΟ δημόσιο δικηγόροι ιδιωτικός τομέας κλειστά επαγγέλματα Κομισιόν μηχανικοί μισθοί τρόικα
Δυσυχως ηρωες Δικαστικοι και Εισαγγελεις δεν υπαρχουν Καλως ή κακως εχουμε τοση δικαιοσυνη οση το πολιτικο συστημα θελει.Τα υπολοιπα ειναι για το θεαθηναι.αμα η πολιτεια δεν θελει.
Απέκλεισαν πολιτικές παρεμβάσεις οι Πεπόνης – Μουζακίτης
Παρεμβάσεις υπηρεσιακών παραγόντων δέχθηκαν οι Πεπόνης και Μουζακίτης, σύμφωνα με τα υπομνήματα που κατέθεσαν στον Αρειο Πάγο.
Απέκλεισαν, σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδεχόμενο παρεμβάσεων υπουργών στο έργο τους, οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης κατά τη δίωρη παραμονή τους στο γραφείο του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φώτη Μακρή, αλλά έκαναν λόγο για παρεμβάσεις τρίτων, υπηρεσιακών και μη παραγόντων, εκ μέρους υπουργών.
Οι δύο εισαγγελείς παρέμειναν στο γραφείο του κ. Μακρή κατέθεσαν δύο χειρόγραφα υπομνήματα, περίπου είκοσι συνολικά σελίδων, τη δε ερχόμενη Δευτέρα θα επανέλθουν για νέες διευκρινίσεις, προκειμένου να ξεκαθαριστεί εάν οι «οχλήσεις» που δέχθηκαν, ήταν υποδείξεις ή παρεμβάσεις στο έργο τους.
Το περιεχόμενο των δύο υπομνημάτων, κατά τα δύο τρίτα αλληλοκαλύπτεται, καθώς αφορούν τις ίδιες παρεμβάσεις και τα ίδια πρόσωπα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα υπομνήματά τους οι κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης δεν προβαίνουν σε αξιολογήσεις, αλλά απλώς καταθέτουν γεγονότα και πρόσωπα. Κατά τις ίδιες πληροφορίες λένε ότι δεν τους ενόχλησε ποτέ υπουργός ή υφυπουργός, αλλά τους μεταφέρθηκε επιθυμία ή δυσαρέσκεια υπουργού, μέσω τρίτου, προκειμένου να επισπευθούν ή να κλείσουν τρεις διαφορετικές υποθέσεις που χειρίζονται.
Δικαστικοί κύκλοι λένε ότι τα δύο υπομνήματα δεν είναι αποκαλυπτικά, ενώ επιδέχονται διευκρινίσεων εάν οι «ενοχλήσεις» των τρίτων προσώπων αποτελούν υποδείξεις ή παρεμβάσεις στο έργο των κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
Παρεμβάσεις υπηρεσιακών παραγόντων δέχθηκαν οι Πεπόνης και Μουζακίτης, σύμφωνα με τα υπομνήματα που κατέθεσαν στον Αρειο Πάγο.
Απέκλεισαν, σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδεχόμενο παρεμβάσεων υπουργών στο έργο τους, οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης κατά τη δίωρη παραμονή τους στο γραφείο του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φώτη Μακρή, αλλά έκαναν λόγο για παρεμβάσεις τρίτων, υπηρεσιακών και μη παραγόντων, εκ μέρους υπουργών.
Οι δύο εισαγγελείς παρέμειναν στο γραφείο του κ. Μακρή κατέθεσαν δύο χειρόγραφα υπομνήματα, περίπου είκοσι συνολικά σελίδων, τη δε ερχόμενη Δευτέρα θα επανέλθουν για νέες διευκρινίσεις, προκειμένου να ξεκαθαριστεί εάν οι «οχλήσεις» που δέχθηκαν, ήταν υποδείξεις ή παρεμβάσεις στο έργο τους.
Το περιεχόμενο των δύο υπομνημάτων, κατά τα δύο τρίτα αλληλοκαλύπτεται, καθώς αφορούν τις ίδιες παρεμβάσεις και τα ίδια πρόσωπα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα υπομνήματά τους οι κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης δεν προβαίνουν σε αξιολογήσεις, αλλά απλώς καταθέτουν γεγονότα και πρόσωπα. Κατά τις ίδιες πληροφορίες λένε ότι δεν τους ενόχλησε ποτέ υπουργός ή υφυπουργός, αλλά τους μεταφέρθηκε επιθυμία ή δυσαρέσκεια υπουργού, μέσω τρίτου, προκειμένου να επισπευθούν ή να κλείσουν τρεις διαφορετικές υποθέσεις που χειρίζονται.
Δικαστικοί κύκλοι λένε ότι τα δύο υπομνήματα δεν είναι αποκαλυπτικά, ενώ επιδέχονται διευκρινίσεων εάν οι «ενοχλήσεις» των τρίτων προσώπων αποτελούν υποδείξεις ή παρεμβάσεις στο έργο των κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
ην εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών από τα πρατήρια διάθεσης καυσίμων καθώς και τη διασύνδεσή τους με τους φορολογικούς μηχανισμούς προβλέπει η Κοινή Υπουργική Απόφαση που συνυπέγραψαν τα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης.
Ηλεκτρονικοί έλεγχοι στα πρατήρια καυσίμων
Την εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών από τα πρατήρια διάθεσης καυσίμων καθώς και τη διασύνδεσή τους με τους φορολογικούς μηχανισμούς προβλέπει η Κοινή Υπουργική Απόφαση που συνυπέγραψαν τα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης.
Η υπογραφή έγινε μία μέρα μετά τις αιχμές στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης, που υποστήριξε ότι η εγκατάσταση του συστήματος προσέκρουε στον σκόπελο των αντιδράσεων υπηρεσιακών στελεχών των Γενικών Γραμματειών Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων και Πληροφοριακών Συστημάτων.
Επίσης, οι αρμόδιες Γραμματείες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης της εγκατάστασης του συστήματος εισροών - εισροών στο σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας των καυσίμων, δηλαδή από τα διυλιστήρια έως τα πρατήρια. Την εκπόνηση του σχετικού σχεδίου έχουν αναλάβει η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ενέργειας.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
Την εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών από τα πρατήρια διάθεσης καυσίμων καθώς και τη διασύνδεσή τους με τους φορολογικούς μηχανισμούς προβλέπει η Κοινή Υπουργική Απόφαση που συνυπέγραψαν τα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης.
Η υπογραφή έγινε μία μέρα μετά τις αιχμές στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης, που υποστήριξε ότι η εγκατάσταση του συστήματος προσέκρουε στον σκόπελο των αντιδράσεων υπηρεσιακών στελεχών των Γενικών Γραμματειών Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων και Πληροφοριακών Συστημάτων.
Επίσης, οι αρμόδιες Γραμματείες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης της εγκατάστασης του συστήματος εισροών - εισροών στο σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας των καυσίμων, δηλαδή από τα διυλιστήρια έως τα πρατήρια. Την εκπόνηση του σχετικού σχεδίου έχουν αναλάβει η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ενέργειας.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
Σαλαγιάννης: Με φέουδα και οικογενειοκρατία λειτουργεί το ΠΑΣΟΚ
07.01.2012
10:45
0
Share
-A+A
Με αφορμή την επιστολή-απάντηση προς το iefimerida.gr, του Νίκου Παπανδρέου, αδελφού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στο άρθρο του Χρήστου Ράπτη «ΓΑΠ: Το θλιβερό τέλος ενός προβληματικού "ηγέτη"»ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σαλαγιάννης έκανε λόγο για φέουδα και λογική οικογενειοκρατίας μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ FM 99,5 δήλωσε ενοχλημένος με την παρέμβαση του Νίκου Παπανδρέου λέγοντας χαρακτηριστικά «με ενόχλησε πάρα πολύ» και επισήμανε ότι «τα δύο μεγάλα κόμματα τις τελευταίες δεκαετίες λειτουργούν ως φέουδα ή κληρονομιά του εκάστοτε αρχηγού» συμπληρώνοντας ότι « η λογική της οικογενειοκρατίας λειτουργεί στο ΠΑΣΟΚ»
Όσον αφορά τις διαδικασίες αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Σαλαγιάννης τόνισε ότι υπήρξε καθυστέρηση και εκτίμησε λοτι εαν δεν π΄σουν οι τόνοι ότι το επόμενο Σαββατοκύριακο στο πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος μπορεί να υπάρξει και ρήξη.
Για την διακυβέρνηση Παπανδρέου τόνισε ότι από το άλλαξε τα όλα, φτάσαμε στο διέλυσέ τα όλα
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική άρθρο Γιώργος Παπανδρέου Νίκος Παπανδρέου Νίκος Σαλαγιάννης οικογενειοκρατία πρόεδρος ΠΑΣΟΚ φέουδα Χρήστος Ράπτης
07.01.2012
10:45
0
Share
-A+A
Με αφορμή την επιστολή-απάντηση προς το iefimerida.gr, του Νίκου Παπανδρέου, αδελφού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στο άρθρο του Χρήστου Ράπτη «ΓΑΠ: Το θλιβερό τέλος ενός προβληματικού "ηγέτη"»ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σαλαγιάννης έκανε λόγο για φέουδα και λογική οικογενειοκρατίας μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ FM 99,5 δήλωσε ενοχλημένος με την παρέμβαση του Νίκου Παπανδρέου λέγοντας χαρακτηριστικά «με ενόχλησε πάρα πολύ» και επισήμανε ότι «τα δύο μεγάλα κόμματα τις τελευταίες δεκαετίες λειτουργούν ως φέουδα ή κληρονομιά του εκάστοτε αρχηγού» συμπληρώνοντας ότι « η λογική της οικογενειοκρατίας λειτουργεί στο ΠΑΣΟΚ»
Όσον αφορά τις διαδικασίες αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Σαλαγιάννης τόνισε ότι υπήρξε καθυστέρηση και εκτίμησε λοτι εαν δεν π΄σουν οι τόνοι ότι το επόμενο Σαββατοκύριακο στο πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος μπορεί να υπάρξει και ρήξη.
Για την διακυβέρνηση Παπανδρέου τόνισε ότι από το άλλαξε τα όλα, φτάσαμε στο διέλυσέ τα όλα
Διαβάστε περισσότερα:Πολιτική άρθρο Γιώργος Παπανδρέου Νίκος Παπανδρέου Νίκος Σαλαγιάννης οικογενειοκρατία πρόεδρος ΠΑΣΟΚ φέουδα Χρήστος Ράπτης
Υπερυπουργείο Διά Βίου Διαφθοράς
Hμερομηνία : 06-01-12 Eκτύπωση | e-mail
Tης Mαριας Kατσουνακη
Στημένα, μίζες, κόλπα, μαφίες, παράνομα κυκλώματα, συμμορίες. Παντού. Διατρέχουν το Δημόσιο και το συνδέουν με τον ιδιωτικό τομέα. Εμφανίζονται κάθε τόσο στην ειδησεογραφία ως «αποκαλύψεις» που περιγράφουν την πλήρη λειτουργία ενός άλλου κράτους που ζει με τις ευλογίες, την αμέριστη συμμετοχή και στήριξη του επίσημου κράτους. Στη «βαθιά διάβρωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού» συμβάλλει ένα πλέγμα θεσμών, εξουσιών, παραγόντων, παραγοντίσκων, διαμεσολαβητών, υπαλλήλων, επαγγελματιών διαφόρων ειδικοτήτων, κ.ο.κ.
Πορευόμαστε λοιπόν ένας κλονισμένος λαός, με κλονισμένη εμπιστοσύνη για κάθε συναλλαγή: από τη Δικαιοσύνη, μέχρι την εφορία, μέχρι το συνοικιακό πρατήριο καυσίμων. Τι συνέπειες έχουν για την κοινωνία η καχυποψία, ο φόβος και ο θυμός, που διαβρώνουν καθημερινά την όποια επαφή του πολίτη με τον συμπολίτη του; Οταν ένα πρωινό σε ένα δημόσιο ταμείο, στην πολεοδομία, στα τελωνεία, οπουδήποτε, οποιαδήποτε εξόρμηση δηλαδή για τη διευθέτηση μιας υποχρέωσης ή εκκρεμότητας, προϋποθέτει ειδική ψυχική (και όχι μόνο) προετοιμασία; Οταν μια απλή, διεκπεραιωτική διαδικασία μετατρέπεται σε δύσκολη, στρατηγική απόβαση στα γρανάζια ορατών ή αόρατων μηχανισμών; Ή καταλήγει σε δυσβάσταχτη περιπέτεια, με εκνευρισμό, δυστροπία (εκατέρωθεν, εξυπηρετούμενων και εξυπηρετούντων), εκρήξεις μπροστά σε ταμεία, που στην έξοδο της ημέρας συνθέτουν ένα -ακόμη- αφήγημα για την καφκική γραφειοκρατία, τη μαφιόζικη συμπεριφορά, την αναγκαστική λύση «φακελάκι», ή… ή…;
Η διά βίου διαφθορά αποδεικνύεται η ανθεκτικότερη σχέση εξουσίας, το υπερυπουργείο της νεοελληνικής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Ομως πρέπει να κάνουμε ένα επόμενο βήμα από τη διαπίστωση, από τη δημοσίευση ονομάτων μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, από τη δημοσιοποίηση εντυπωσιακών περιστατικών φοροδιαφυγής ή οικονομικής διαπλοκής. Η απρόσκοπτη ενημέρωση δεν αρκεί, αν δεν υποστηριχθεί από όλο και περισσότερους ανθρώπους που θα είναι διατεθειμένοι να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά», γιατί θα είναι η μόνη επιλογή τους.
Οσο το σύστημα ανανεώνει την ισορροπία του στην ανομία, ως οικεία και συνήθη τακτική, οι όποιες προσπάθειες ελέγχου είναι τυφλές και αποσπασματικές. Οι αλλαγές, αργές πάντα και βασανιστικές, χρειάζονται ευρεία συμμετοχή: από εκείνους που ασκούν την εξουσία έως τους συναλλασσόμενους στο γκισέ πολίτες. Μηνύματα δεν στέλνει μόνο η επιβολή της νομιμότητας αλλά και η ανοχή της ανομίας.
Tης Mαριας Kατσουνακη
Στημένα, μίζες, κόλπα, μαφίες, παράνομα κυκλώματα, συμμορίες. Παντού. Διατρέχουν το Δημόσιο και το συνδέουν με τον ιδιωτικό τομέα. Εμφανίζονται κάθε τόσο στην ειδησεογραφία ως «αποκαλύψεις» που περιγράφουν την πλήρη λειτουργία ενός άλλου κράτους που ζει με τις ευλογίες, την αμέριστη συμμετοχή και στήριξη του επίσημου κράτους. Στη «βαθιά διάβρωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού» συμβάλλει ένα πλέγμα θεσμών, εξουσιών, παραγόντων, παραγοντίσκων, διαμεσολαβητών, υπαλλήλων, επαγγελματιών διαφόρων ειδικοτήτων, κ.ο.κ.
Πορευόμαστε λοιπόν ένας κλονισμένος λαός, με κλονισμένη εμπιστοσύνη για κάθε συναλλαγή: από τη Δικαιοσύνη, μέχρι την εφορία, μέχρι το συνοικιακό πρατήριο καυσίμων. Τι συνέπειες έχουν για την κοινωνία η καχυποψία, ο φόβος και ο θυμός, που διαβρώνουν καθημερινά την όποια επαφή του πολίτη με τον συμπολίτη του; Οταν ένα πρωινό σε ένα δημόσιο ταμείο, στην πολεοδομία, στα τελωνεία, οπουδήποτε, οποιαδήποτε εξόρμηση δηλαδή για τη διευθέτηση μιας υποχρέωσης ή εκκρεμότητας, προϋποθέτει ειδική ψυχική (και όχι μόνο) προετοιμασία; Οταν μια απλή, διεκπεραιωτική διαδικασία μετατρέπεται σε δύσκολη, στρατηγική απόβαση στα γρανάζια ορατών ή αόρατων μηχανισμών; Ή καταλήγει σε δυσβάσταχτη περιπέτεια, με εκνευρισμό, δυστροπία (εκατέρωθεν, εξυπηρετούμενων και εξυπηρετούντων), εκρήξεις μπροστά σε ταμεία, που στην έξοδο της ημέρας συνθέτουν ένα -ακόμη- αφήγημα για την καφκική γραφειοκρατία, τη μαφιόζικη συμπεριφορά, την αναγκαστική λύση «φακελάκι», ή… ή…;
Η διά βίου διαφθορά αποδεικνύεται η ανθεκτικότερη σχέση εξουσίας, το υπερυπουργείο της νεοελληνικής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Ομως πρέπει να κάνουμε ένα επόμενο βήμα από τη διαπίστωση, από τη δημοσίευση ονομάτων μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, από τη δημοσιοποίηση εντυπωσιακών περιστατικών φοροδιαφυγής ή οικονομικής διαπλοκής. Η απρόσκοπτη ενημέρωση δεν αρκεί, αν δεν υποστηριχθεί από όλο και περισσότερους ανθρώπους που θα είναι διατεθειμένοι να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά», γιατί θα είναι η μόνη επιλογή τους.
Οσο το σύστημα ανανεώνει την ισορροπία του στην ανομία, ως οικεία και συνήθη τακτική, οι όποιες προσπάθειες ελέγχου είναι τυφλές και αποσπασματικές. Οι αλλαγές, αργές πάντα και βασανιστικές, χρειάζονται ευρεία συμμετοχή: από εκείνους που ασκούν την εξουσία έως τους συναλλασσόμενους στο γκισέ πολίτες. Μηνύματα δεν στέλνει μόνο η επιβολή της νομιμότητας αλλά και η ανοχή της ανομίας.
Ικανοποίηση Μέρκελ για τη δημόσια συγνώμη του Βουλφ
Κλειστά μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι το τριήμερο των Φώτων
ΔΙΕΘΝΗ
07 / 01 / 201203:29
«Η κα. Μέρκελ χαιρετίζει την δημόσια απολογία του Βουλφ», όπως τόνισε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας, Στέφεν Ζάιμπερτ, βάζοντας τέλος στο «βαρύ» κλίμα μεταξύ Καγκελαρίου και προέδρου.
Δύο ημέρες μετά τη συγγνώμη του προέδρου για το τηλεφώνημα που είχε κάνει σε εφημερίδα προκειμένου να μην δημοσιευτεί μια είδηση που τον αφορούσε, η κ. Μέρκελ εξέφρασε δημοσίως την εκτίμησή της στον πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ.
Συγκεκριμένα, ο γερμανός πρόεδρος ζήτησε συγγνώμη επειδή απέκρυψε στεγαστικά δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, ενώ αντιμετωπίζει κατηγορίες ότι άσκησε πίεση στη μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας για να μην δημοσιοποιήσει την υπόθεση.
Τον κατηγορούν ότι άφησε φωνητικό μήνυμα στον διευθυντή της «Bild» προειδοποιώντας ότι η δημοσίευση της ιστορίας για το δάνειο θα τους έβαζε σε πόλεμο.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
ΔΙΕΘΝΗ
07 / 01 / 201203:29
«Η κα. Μέρκελ χαιρετίζει την δημόσια απολογία του Βουλφ», όπως τόνισε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας, Στέφεν Ζάιμπερτ, βάζοντας τέλος στο «βαρύ» κλίμα μεταξύ Καγκελαρίου και προέδρου.
Δύο ημέρες μετά τη συγγνώμη του προέδρου για το τηλεφώνημα που είχε κάνει σε εφημερίδα προκειμένου να μην δημοσιευτεί μια είδηση που τον αφορούσε, η κ. Μέρκελ εξέφρασε δημοσίως την εκτίμησή της στον πρόεδρο Κρίστιαν Βουλφ.
Συγκεκριμένα, ο γερμανός πρόεδρος ζήτησε συγγνώμη επειδή απέκρυψε στεγαστικά δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, ενώ αντιμετωπίζει κατηγορίες ότι άσκησε πίεση στη μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας για να μην δημοσιοποιήσει την υπόθεση.
Τον κατηγορούν ότι άφησε φωνητικό μήνυμα στον διευθυντή της «Bild» προειδοποιώντας ότι η δημοσίευση της ιστορίας για το δάνειο θα τους έβαζε σε πόλεμο.
Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα στη σελίδα του Newsbomb.gr.
ΑΠΘ: Καταγγελίες του Συνδέσμου Καθηγητών εναντίον του πρύτανη Μυλόπουλου
Υπέρ της εφαρμογής του νόμου για τα Πανεπιστήμια τάσσεται με κείμενο του ο Σύνδεσμος Καθηγητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), και καταγγέλλει τον πρύτανη κ. Γ. Μυλόπουλο.
Ο Σύνδεσμος Καθηγητών του ΑΠΘ, κατηγορεί τον Πρύτανη ότι « πρωτοστατώντας στις προσπάθειες να μην εφαρμοστεί ο νόμος, μετά τη γενική κατακραυγή αναδιπλώθηκε κι επιδίδεται σε συντεχνιακού-συνδικαλιστικού τύπου μεθοδεύσεις κωλυσιεργίας και καθυστέρησης στην εφαρμογή του νόμου».
Ο Σύνδεσμος Καθηγητών τον καταγγέλλει ότι « με τη στάση αυτήν ευτελίζει τους θεσμούς, προκαλεί αλγεινή εντύπωση στην κοινωνία και υποβιβάζει το κύρος του Πανεπιστημίου και των πανεπιστημιακών. και εναντίον των ενεργειών του πρύτανη».
Ο νέος νόμος υποστηρίζουν οι καθηγητές «δίνει στα Πανεπιστήμια την ευκαιρία για μια στροφή προς την αριστεία και την αξιοκρατία, αξίες που όχι μόνο δεν αντίκεινται στις αρχές τις δημοκρατίας, αλλά αντίθετα αποτελούν τη λυδία λίθο της. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια, όπως εξάλλου και ολόκληρη η χώρα, οφείλονται σαφώς και κατά κύριο λόγο στην εκτεταμένη παρουσία ακατάλληλων ανθρώπων σε θέσεις μικρότερης ή μεγαλύτερης ευθύνης."
Πάντως, ο Σύνδεσμος Καθηγητών A.Π.Θ. τάσσεται υπέρ της άμεσης εφαρμογής του νέου νόμου, χωρίς να το θεωρεί πανάκεια για τα προβλήματα του ελληνικού Πανεπιστημίου.
Ο Σύνδεσμος επικρίνει τις πρυτανικές αρχές γιατί:
1. Δεν παρέδωσαν ακόμη στην Οργανωτική Επιτροπή τους εκλογικούς καταλόγους, παρά τις συνεχείς οχλήσεις της τελευταίας προς αυτές και παρά το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων απάντησε, ήδη από τις 9-12-2011, στα ερωτήματα που έθεσαν σχετικά οι Πρυτανικές Αρχές του Α.Π.Θ.
2. Δεν δημοσιοποίησαν ακόμη τα ονόματα των υποψηφίων, παρά το από 23-12-2011 σχετικό αίτημα της Οργανωτικής Επιτροπής.
3. Δεν δημιούργησαν ακόμη ειδική θέση στο διαδικτυακό τόπο του Α.Π.Θ., όπου οι υποψήφιοι για το Συμβούλιο θα αναρτήσουν τα βιογραφικά σημειώματά τους.
4. Δεν παρέδωσαν ακόμη στην Οργανωτική Επιτροπή τις στρογγυλές σφραγίδες που είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή των εκλογών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ
Υπέρ της εφαρμογής του νόμου για τα Πανεπιστήμια τάσσεται με κείμενο του ο Σύνδεσμος Καθηγητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), και καταγγέλλει τον πρύτανη κ. Γ. Μυλόπουλο.
Ο Σύνδεσμος Καθηγητών του ΑΠΘ, κατηγορεί τον Πρύτανη ότι « πρωτοστατώντας στις προσπάθειες να μην εφαρμοστεί ο νόμος, μετά τη γενική κατακραυγή αναδιπλώθηκε κι επιδίδεται σε συντεχνιακού-συνδικαλιστικού τύπου μεθοδεύσεις κωλυσιεργίας και καθυστέρησης στην εφαρμογή του νόμου».
Ο Σύνδεσμος Καθηγητών τον καταγγέλλει ότι « με τη στάση αυτήν ευτελίζει τους θεσμούς, προκαλεί αλγεινή εντύπωση στην κοινωνία και υποβιβάζει το κύρος του Πανεπιστημίου και των πανεπιστημιακών. και εναντίον των ενεργειών του πρύτανη».
Ο νέος νόμος υποστηρίζουν οι καθηγητές «δίνει στα Πανεπιστήμια την ευκαιρία για μια στροφή προς την αριστεία και την αξιοκρατία, αξίες που όχι μόνο δεν αντίκεινται στις αρχές τις δημοκρατίας, αλλά αντίθετα αποτελούν τη λυδία λίθο της. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια, όπως εξάλλου και ολόκληρη η χώρα, οφείλονται σαφώς και κατά κύριο λόγο στην εκτεταμένη παρουσία ακατάλληλων ανθρώπων σε θέσεις μικρότερης ή μεγαλύτερης ευθύνης."
Πάντως, ο Σύνδεσμος Καθηγητών A.Π.Θ. τάσσεται υπέρ της άμεσης εφαρμογής του νέου νόμου, χωρίς να το θεωρεί πανάκεια για τα προβλήματα του ελληνικού Πανεπιστημίου.
Ο Σύνδεσμος επικρίνει τις πρυτανικές αρχές γιατί:
1. Δεν παρέδωσαν ακόμη στην Οργανωτική Επιτροπή τους εκλογικούς καταλόγους, παρά τις συνεχείς οχλήσεις της τελευταίας προς αυτές και παρά το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων απάντησε, ήδη από τις 9-12-2011, στα ερωτήματα που έθεσαν σχετικά οι Πρυτανικές Αρχές του Α.Π.Θ.
2. Δεν δημοσιοποίησαν ακόμη τα ονόματα των υποψηφίων, παρά το από 23-12-2011 σχετικό αίτημα της Οργανωτικής Επιτροπής.
3. Δεν δημιούργησαν ακόμη ειδική θέση στο διαδικτυακό τόπο του Α.Π.Θ., όπου οι υποψήφιοι για το Συμβούλιο θα αναρτήσουν τα βιογραφικά σημειώματά τους.
4. Δεν παρέδωσαν ακόμη στην Οργανωτική Επιτροπή τις στρογγυλές σφραγίδες που είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή των εκλογών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ
Πρώτο ΘΕΜΑ online : ΑΥΡΙΑΝΗ. Οι Πολιτικοι που στηριζουν την επιστροφη στην Δραχμη ειναι το λιγοτερο απατεωνες.Το ευρω στην Ελλαδα δεν ειναι το προβλημα. Προβλημα ειναι ο τεραστιος δημοσιος τομεας με αχρηστους εργαζομενους δηθεν σε δηθεν θεσεις εργασιας που τους πληρωνει ο ελληνικος λαος να καθονται χωρις λογο και αιτια.Οι απατεωνες που ειναι υπερ τηςε Δραχμης ξερουν πολυ καλα οτι η παραγωγικοτητα στο τοπο μας δεν θα επετρεπε ποτε να δοθουν μισθοι της ταξης του 1.700.000 δραχμων=5000 ευρω.Ειναι απατεωνες οι "πατριωτες της Δραχμης"
Η Μέρκελ εξακολουθεί να στηρίζει τον πρόεδρο Βουλφ
07.01.2012
07:59
0
Share
-A+A
Η γερμανίδα καγκελάριος εξακολουθεί να στηρίζει τον Κρίστιαν Βουλφ, όπως δήλωσε εκπρόσωπός της χθες, παρά το ότι οι επικρίσεις στο πρόσωπό του συνεχίζονται δύο ημέρες αφότου ο πρόεδρος της χώρας ζήτησε συγγνώμη για το τηλεφώνημα με το οποίο αποπειράθηκε να εμποδίσει μια εφημερίδα να δημοσιεύσει άρθρο που τον έθιγε.
Ο σάλος σχετικά με τον Βουλφ, η σύγκρουση του οποίου με την εφημερίδα Bild άρχισε πριν από τρεις εβδομάδες, απειλεί να πλήξει και την ίδια την Μέρκελ, η οποία τον είχε προτείνει για το θώκο.
Ο 52χρονος Βουλφ ζήτησε συγγνώμη διότι δεν αποκάλυψε ότι είχε λάβει δάνειο με ευνοϊκούς όρους από επιχειρηματίες φίλους του για να αγοράσει ένα σπίτι και παραδέχθηκε ότι το συναισθηματικό ηχητικό μήνυμα που άφησε στον διευθυντή της Μπιλντ επιχειρώντας να εμποδίσει την δημοσίευση σχετικού άρθρου αποτέλεσε σοβαρό λάθος.
Ο Στέφεν Ζάιμπερτ, εκπρόσωπος της Μέρκελ, δήλωσε ότι η καγκελάριος καλωσόρισε τις εξηγήσεις που έδωσε δημόσια ο Βουλφ στη συνέντευξή του σε ώρα υψηλής τηλεθέασης σε δύο γερμανικά τηλεοπτικά δίκτυα ταυτόχρονα θεωρώντας τις «ένα σημαντικό βήμα για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κοινού» στο πρόσωπό του. Πρόσθεσε ότι η καγκελάριος τρέφει υψηλή εκτίμηση στον άνθρωπο και στον πρόεδρο Βουλφ.
Ο διευθυντής της Μπιλντ Κάι Ντίκμαν κάλεσε τον Βουλφ να του επιτρέψει να δημοσιοποιήσει απομαγνητοφωνημένο το μήνυμα που του είχε αφήσει την 12η Δεκεμβρίου. Ο Ντίκμαν έστειλε την απομαγνητοφώνηση στον Βουλφ χθες, σημειώνοντας ότι δεν θα την δημοσιεύσει χωρίς τη συναίνεσή του.
Ο Βουλφ και η εφημερίδα με την μεγαλύτερη κυκλοφορία στη Γερμανία συγκρούονται πλέον και για το εάν ο πρόεδρος --που λέει ότι ήταν κουρασμένος, οργισμένος και απλά ανθρώπινος-- απλώς ζήτησε να καθυστερήσει η δημοσίευση του άρθρου για 24 ώρες ώστε να προετοιμάσει την απάντησή του ή απαίτησε να μην δημοσιευθεί ποτέ.
Αρκετοί δημοσιογράφοι έχουν δει μέρος της απομαγνητοφώνησης.
Ο Κούνο Χάμπερμπους, παραγωγός του τηλεοπτικού δικτύου NDR που ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ για το θέμα, είπε πως ο Βουλφ ζήτησε να αναβληθεί η δημοσίευση, αλλά στην διάρκεια της κλήσης απείλησε επίσης να μηνύσει την Μπιλντ. Ο Χάμπερμπους προέβλεψε ότι το περιεχόμενο του μηνύματος θα διαρρεύσει μέσα στο σαββατοκύριακο.
Στην διάρκεια της υπόθεσης, η οποία διαρκεί τρεις εβδομάδες, η Μέρκελ έχει στηρίξει επανειλημμένα τον πρόεδρο καλώντας παράλληλα τον Βουλφ να χειριστεί το θέμα ο ίδιος.
Εάν ο πρόεδρος, τα καθήκοντα του οποίου είναι κατά κύριο λόγο εθιμοτυπικά, αναγκαστεί να παραιτηθεί, η Μέρκελ θα αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πολιτικό πλήγμα.
Ο Βουλφ επέστρεψε χθες Παρασκευή στα καθήκοντά του.
Ωστόσο τα προβλήματά του πολλαπλασιάστηκαν, καθώς αποκαλύφθηκε ότι ασκήθηκε αγωγή σε βάρος του και του ζητούνται 1,8 δισ. ευρώ ως αποζημίωση για τις πράξεις του ενόσω ήταν στο διοικητικό συμβούλιο της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen. Μια ομάδα 67 τραπεζών και επενδυτών άσκησαν αγωγή εναντίον του Βολφ και άλλων τεσσάρων πρώην διευθυντικών στελεχών της Φολκσβάγκεν στην Καρλσρούη.
Το διάστημα που ο Βουλφ ήταν πρωθυπουργός στην Κάτω Σαξονία, στην οποία ανήκει το 20% της VW, ήταν στο διοικητικό της συμβούλιο, ως το 2010. Ο ίδιος και άλλα τέσσερα στελέχη του ΔΣ της εταιρίας κατηγορούνται στην αγωγή ότι παρέμειναν "σιωπηλοί και άπραγοι" ενόσω η Porsche κατέγραψε μεγάλα κέρδη όταν είχε ανακοινώσει το 2008 ότι σχεδίαζε να αγοράσει την Φολκσβάγκεν, κάτι που δεν έγινε τελικά.
Δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη έδειξαν ότι η πλειοψηφία των Γερμανών θέλουν ο Βουλφ να παραμείνει πρόεδρος. Η μία, της Infratest Dimap, ανέφερε ότι το 56% των ερωτηθέντων τον υποστηρίζει ενώ το 41% λέει ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί. Μια δεύτερη, του ινστιτούτου Forsa, έδειξε ότι το 50% τον υποστηρίζει ενώ το 43% τάσσεται υπέρ του να παραιτηθεί. Ωστόσο μόλις το 36% τον θεωρεί αξιόπιστο.
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος Άνγκελα Μέρκελ άρθρο Γερμανίδα Καγκελάριος δημοσίευση εφημερίδα Bild Κρίστιαν Βουλφ πρόεδρος της χώρας
07:59
0
Share
-A+A
Η γερμανίδα καγκελάριος εξακολουθεί να στηρίζει τον Κρίστιαν Βουλφ, όπως δήλωσε εκπρόσωπός της χθες, παρά το ότι οι επικρίσεις στο πρόσωπό του συνεχίζονται δύο ημέρες αφότου ο πρόεδρος της χώρας ζήτησε συγγνώμη για το τηλεφώνημα με το οποίο αποπειράθηκε να εμποδίσει μια εφημερίδα να δημοσιεύσει άρθρο που τον έθιγε.
Ο σάλος σχετικά με τον Βουλφ, η σύγκρουση του οποίου με την εφημερίδα Bild άρχισε πριν από τρεις εβδομάδες, απειλεί να πλήξει και την ίδια την Μέρκελ, η οποία τον είχε προτείνει για το θώκο.
Ο 52χρονος Βουλφ ζήτησε συγγνώμη διότι δεν αποκάλυψε ότι είχε λάβει δάνειο με ευνοϊκούς όρους από επιχειρηματίες φίλους του για να αγοράσει ένα σπίτι και παραδέχθηκε ότι το συναισθηματικό ηχητικό μήνυμα που άφησε στον διευθυντή της Μπιλντ επιχειρώντας να εμποδίσει την δημοσίευση σχετικού άρθρου αποτέλεσε σοβαρό λάθος.
Ο Στέφεν Ζάιμπερτ, εκπρόσωπος της Μέρκελ, δήλωσε ότι η καγκελάριος καλωσόρισε τις εξηγήσεις που έδωσε δημόσια ο Βουλφ στη συνέντευξή του σε ώρα υψηλής τηλεθέασης σε δύο γερμανικά τηλεοπτικά δίκτυα ταυτόχρονα θεωρώντας τις «ένα σημαντικό βήμα για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κοινού» στο πρόσωπό του. Πρόσθεσε ότι η καγκελάριος τρέφει υψηλή εκτίμηση στον άνθρωπο και στον πρόεδρο Βουλφ.
Ο διευθυντής της Μπιλντ Κάι Ντίκμαν κάλεσε τον Βουλφ να του επιτρέψει να δημοσιοποιήσει απομαγνητοφωνημένο το μήνυμα που του είχε αφήσει την 12η Δεκεμβρίου. Ο Ντίκμαν έστειλε την απομαγνητοφώνηση στον Βουλφ χθες, σημειώνοντας ότι δεν θα την δημοσιεύσει χωρίς τη συναίνεσή του.
Ο Βουλφ και η εφημερίδα με την μεγαλύτερη κυκλοφορία στη Γερμανία συγκρούονται πλέον και για το εάν ο πρόεδρος --που λέει ότι ήταν κουρασμένος, οργισμένος και απλά ανθρώπινος-- απλώς ζήτησε να καθυστερήσει η δημοσίευση του άρθρου για 24 ώρες ώστε να προετοιμάσει την απάντησή του ή απαίτησε να μην δημοσιευθεί ποτέ.
Αρκετοί δημοσιογράφοι έχουν δει μέρος της απομαγνητοφώνησης.
Ο Κούνο Χάμπερμπους, παραγωγός του τηλεοπτικού δικτύου NDR που ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ για το θέμα, είπε πως ο Βουλφ ζήτησε να αναβληθεί η δημοσίευση, αλλά στην διάρκεια της κλήσης απείλησε επίσης να μηνύσει την Μπιλντ. Ο Χάμπερμπους προέβλεψε ότι το περιεχόμενο του μηνύματος θα διαρρεύσει μέσα στο σαββατοκύριακο.
Στην διάρκεια της υπόθεσης, η οποία διαρκεί τρεις εβδομάδες, η Μέρκελ έχει στηρίξει επανειλημμένα τον πρόεδρο καλώντας παράλληλα τον Βουλφ να χειριστεί το θέμα ο ίδιος.
Εάν ο πρόεδρος, τα καθήκοντα του οποίου είναι κατά κύριο λόγο εθιμοτυπικά, αναγκαστεί να παραιτηθεί, η Μέρκελ θα αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πολιτικό πλήγμα.
Ο Βουλφ επέστρεψε χθες Παρασκευή στα καθήκοντά του.
Ωστόσο τα προβλήματά του πολλαπλασιάστηκαν, καθώς αποκαλύφθηκε ότι ασκήθηκε αγωγή σε βάρος του και του ζητούνται 1,8 δισ. ευρώ ως αποζημίωση για τις πράξεις του ενόσω ήταν στο διοικητικό συμβούλιο της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen. Μια ομάδα 67 τραπεζών και επενδυτών άσκησαν αγωγή εναντίον του Βολφ και άλλων τεσσάρων πρώην διευθυντικών στελεχών της Φολκσβάγκεν στην Καρλσρούη.
Το διάστημα που ο Βουλφ ήταν πρωθυπουργός στην Κάτω Σαξονία, στην οποία ανήκει το 20% της VW, ήταν στο διοικητικό της συμβούλιο, ως το 2010. Ο ίδιος και άλλα τέσσερα στελέχη του ΔΣ της εταιρίας κατηγορούνται στην αγωγή ότι παρέμειναν "σιωπηλοί και άπραγοι" ενόσω η Porsche κατέγραψε μεγάλα κέρδη όταν είχε ανακοινώσει το 2008 ότι σχεδίαζε να αγοράσει την Φολκσβάγκεν, κάτι που δεν έγινε τελικά.
Δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη έδειξαν ότι η πλειοψηφία των Γερμανών θέλουν ο Βουλφ να παραμείνει πρόεδρος. Η μία, της Infratest Dimap, ανέφερε ότι το 56% των ερωτηθέντων τον υποστηρίζει ενώ το 41% λέει ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί. Μια δεύτερη, του ινστιτούτου Forsa, έδειξε ότι το 50% τον υποστηρίζει ενώ το 43% τάσσεται υπέρ του να παραιτηθεί. Ωστόσο μόλις το 36% τον θεωρεί αξιόπιστο.
Διαβάστε περισσότερα:Κόσμος Άνγκελα Μέρκελ άρθρο Γερμανίδα Καγκελάριος δημοσίευση εφημερίδα Bild Κρίστιαν Βουλφ πρόεδρος της χώρας
LOGEMENT En Espagne, les Indignés « libèrent » des immeubles pour les familles à la rue
PAR EMMANUEL HADDAD (3 JANVIER 2012)
Chaque jour, en Espagne, 300 familles sont expulsées de leur maison ou de leur appartement. Dans la lignée du mouvement des Indignés, des collectifs pour le droit au logement se multiplient. À Barcelone, des occupations d’immeubles vides viennent d’être reconnues « légitimes » par la justice. Le début d’un mouvement social massif face à la spéculation immobilière ?
Dans l’Edificio 15-O, à Barcelone, neuf familles vivent sans craindre l’expulsion. À l’issue des grandes mobilisations de l’automne pour s’opposer aux coupes budgétaires dans la santé et l’éducation, ainsi qu’au manque de logements publics, les Indignés ont pris possession de cet immeuble vide de la rue Almagro. Grâce à un petit miracle juridique, les familles qui s’y sont installées ne craignent désormais plus les poursuites pénales. Le procès pour occupation illégale s’est achevé sur un non-lieu, le 7 novembre. La fête organisée en l’honneur de ce jugement a sonné comme un coup de départ pour d’autres occupations du même genre.
300 familles expulsées chaque jour
Inoccupé depuis cinq ans, cet immeuble de la rue Almagro appartient à la banque Cajamar. Il a été racheté par la banque à la suite de la faillite de la société immobilière en charge des travaux. L’ancien propriétaire a tout perdu dans l’affaire, et la banque attend patiemment que le cours du marché de l’immobilier espagnol reprenne pour revendre le bâtiment. L’Edificio 15-O n’est pas un cas isolé : en Espagne, 3 millions de logements vides, parfois inachevés, prennent la poussière dans l’attente d’une reprise de la spéculation. Pendant ce temps, 300 familles sont expulsées chaque jour de leur logement, incapables de rembourser l’emprunt contracté pour devenir propriétaire, à une époque où l’hypothèque coûtait souvent moins cher qu’une location (voire notre reportage).
« En Hollande et dans d’autres pays, il y a des amendes, voire plus, au bout d’un an et demi d’inoccupation des logements. Mais l’Espagne est à la traîne. Si l’État est incapable d’octroyer un logement digne, l’occupation devient une alternative légitime », considère Jon Aguirre Such, membre de Democracia Real Ya et de Paisaje Transversal, une plateforme qui travaille sur de nouveaux modèles de gestion urbaine. « Tous les Espagnols ont le droit de jouir d’un logement digne et adéquat », énonce l’article 47 de la Constitution. Le 7 novembre, le juge d’instruction a pris acte de ce droit, en tenant compte des circonstances exceptionnelles de la crise : l’occupation est liée « au chômage des jeunes, au difficile accès au logement, à la spéculation urbanistique et aux alternatives autogérées ». Un jugement qui fera désormais jurisprudence.
Vers un mouvement d’occupation de masse ?
L’occupation comme arme politique ? L’idée n’est pas nouvelle. Mais, à Barcelone, elle est en train de subir un « saut qualitatif », selon un voisin de l’Edificio 15-O venu apporter de la nourriture aux habitants. « Il est difficile de parler d’"okupa" – terme qualifiant la mouvance des squats de Barcelone – dans le cas de l’Edificio 15-O. Car ses nouveaux locataires ne sont pas des militants, des professionnels du squat, mais des victimes de la crise du logement », explique Manuel Delgado, anthropologue à l’université de Barcelone. Une partie du mouvement Okupa est en train de se convertir en mouvement de masse. « Un large pan de la gauche, des plus radicaux jusqu’à des membres du parti socialiste, soutiennent l’évolution du mouvement. En stoppant des centaines d’expulsions et en relogeant des familles, ils montrent qu’il est encore possible d’obtenir des victoires », s’enthousiasme Manuel Delgado, proche du mouvement Miles de Vivienda, le collectif de « réappropriation urbaine » filmé par le documentaire Squat, la ville est à nous.
Ce nouveau type de squat a surtout un objectif social [1]. Les familles qui vivent aujourd’hui dans l’immeuble de la rue Almagro ont déjà subi au moins une expulsion. Dans l’immeuble inachevé, où il a fallu attendre un mois avant d’installer l’eau courante, on trouve des appartements neufs et de qualité, mais sans meubles. Certains ont dégoté un four pour cuisiner. Pour les autres, les Indignés qui s’occupent de l’organisation de l’immeuble font tourner une cantine communautaire au rez-de-chaussée.
Quand les collectifs de squatteurs remplacent les services sociaux
Adrián passe la plupart de ses journées à chercher du travail et ne profite de la cantine que le soir. Ce jeune Roumain vit au premier étage avec sa femme. Ils sont un des seuls couples sans enfant de l’immeuble : leur fils de 11 mois a été pris en charge par les services sociaux à Cadix. Ils font tout pour le récupérer. Une séparation douloureuse pour tous ceux qui, parmi les 150 000 familles espagnoles menacées d’expulsion, ne sauront pas trouver un toit pour leurs enfants.
À l’instar des autres familles, ils n’ont ni le temps ni la tête aux tâches quotidiennes de l’immeuble. « Au début, il y avait beaucoup d’échanges, mais à présent seules quelques familles viennent manger et cuisiner de temps en temps avec nous », souligne Natacha. La jeune femme fait partie de ceux qui se sont portés volontaires pour organiser la vie quotidienne. Cette photographe dort depuis le 15 octobre dans l’immeuble, après avoir passé ses nuits avec les Indignés de la plaza Catalunya. Une suite logique, pour elle. Et un quotidien éreintant, entre nettoyage et assemblées à répétition, où se décident les questions internes à l’immeuble, les fêtes de quartier ou les relations avec la presse. Pour beaucoup de ces jeunes issus du mouvement Okupa, c’est une nouveauté de vivre avec des habitants qui ne suivent pas leur mode de vie communautaire. « On n’est pas une secte ! Nous sommes ici pour les soutenir et leur permettre de vivre le mieux possible », précise Natacha. Balai en main, elle nettoie une salle destinée à accueillir des jeux d’enfants.
Spéculation privée ou logements sociaux ?
Soutenir les familles expulsées : une mission des services sociaux de la ville. Mais leurs efforts ne suffisent plus face à la vague quotidienne de gens jetés à la rue. « Les services sociaux construisent un hôtel d’urgence pour accueillir les familles dans le besoin. Mais celles-ci doivent quitter les lieux au bout de trois jours... C’est la seule solution qu’ils ont trouvée », rélève Antonio, membre de « 500x20 ». 500 logements avec un loyer correspondant à moins de 20 % du revenu de leurs habitants : telle est la revendication de ce collectif de quartier né à Nou Barris en 2006, qui dénonce la pénurie de logements publics à Barcelone. Chaque semaine, ils reçoivent plusieurs cas de familles sur le point d’être expulsées : « On les dirige vers un avocat et, pour les cas sans solution légale, on se charge de les "reloger". » Avec une occupation de logements vides. « Nous devons agir de manière subtile pour ne pas être accusés d’incitation au délit », souligne-t-il.
Indignés, 500x20, Miles de Viviendas... Si ces collectifs en viennent à outrepasser la loi, c’est, soutiennent-ils, parce que la politique du logement à Barcelone privilégie la spéculation privée au détriment de l’offre publique. Récemment, 500x20 a envahi le siège de l’Agence du logement de Catalogne pour dénoncer la spéculation immobilière. En réponse, l’agence publique s’est engagée à consacrer 3 000 logements vides à la location publique, à des prix accessibles. Preuve pour Antonio que la municipalité préfère réserver ses immeubles vides au marché privé plutôt qu’aux familles désœuvrées.
Des centaines de maisons murées par la municipalité
Une critique dure à avaler pour Gerard Capó, directeur technique au Consortium du logement de Barcelone. Depuis 2009, le programme pour lequel il travaille a permis de reloger 337 familles modestes, avec un loyer s’élevant à 20 % de leurs revenus. « La situation actuelle à Barcelone nous dépasse tous, on ne peut financer des logements que selon nos capacités », reconnaît Gerard. Le programme se charge de trouver des logements, mais aussi de financer 80 % du loyer.
Beaucoup de militants du droit au logement négligent de souligner les efforts de l’administration publique, regrette Gerard. Des efforts réels, souligne-t-il, dans la même veine que le programme « location accessible » lancé le 10 novembre par la Fondation sociale de la Caixa. La fondation de cette banque va permettre l’accès à 3 000 logements pour des familles précaires, à des loyers accessibles. « Ils nettoient leur image. C’est un bon début, mais il faudrait qu’il n’y ait plus aucun logement vide à Barcelone », considère Antonio, de 500x20. « Dans le quartier de Bon Pastor, il y a des centaines de maisons murées, aux toits détruits par la municipalité même de Barcelone !, témoigne Manuel Delgado. Pourquoi ne les utilise-t-on pas ? » En attendant, les Indignés continuent de « libérer » des logements vides. Suivant l’exemple de l’Edificio 15-O, cinq nouveaux bâtiments ont été occupés en novembre.
Emmanuel Haddad
Notes
[1] Dans Désobéissance civile et démocratie, l’historien états-unien Howard Zinn définit la désobéissance civile comme une « violation délibérée de la loi dans un objectif social ». L’auteur américain évoque des actions, comme celle de « voisins qui empêcheraient l’expulsion d’une famille incapable de payer son loyer » :« Même s’ils ne concernent qu’un individu ou une famille, [ces actes] adressent un message plus général sur les défaillances de la société. »
Chaque jour, en Espagne, 300 familles sont expulsées de leur maison ou de leur appartement. Dans la lignée du mouvement des Indignés, des collectifs pour le droit au logement se multiplient. À Barcelone, des occupations d’immeubles vides viennent d’être reconnues « légitimes » par la justice. Le début d’un mouvement social massif face à la spéculation immobilière ?
Dans l’Edificio 15-O, à Barcelone, neuf familles vivent sans craindre l’expulsion. À l’issue des grandes mobilisations de l’automne pour s’opposer aux coupes budgétaires dans la santé et l’éducation, ainsi qu’au manque de logements publics, les Indignés ont pris possession de cet immeuble vide de la rue Almagro. Grâce à un petit miracle juridique, les familles qui s’y sont installées ne craignent désormais plus les poursuites pénales. Le procès pour occupation illégale s’est achevé sur un non-lieu, le 7 novembre. La fête organisée en l’honneur de ce jugement a sonné comme un coup de départ pour d’autres occupations du même genre.
300 familles expulsées chaque jour
Inoccupé depuis cinq ans, cet immeuble de la rue Almagro appartient à la banque Cajamar. Il a été racheté par la banque à la suite de la faillite de la société immobilière en charge des travaux. L’ancien propriétaire a tout perdu dans l’affaire, et la banque attend patiemment que le cours du marché de l’immobilier espagnol reprenne pour revendre le bâtiment. L’Edificio 15-O n’est pas un cas isolé : en Espagne, 3 millions de logements vides, parfois inachevés, prennent la poussière dans l’attente d’une reprise de la spéculation. Pendant ce temps, 300 familles sont expulsées chaque jour de leur logement, incapables de rembourser l’emprunt contracté pour devenir propriétaire, à une époque où l’hypothèque coûtait souvent moins cher qu’une location (voire notre reportage).
« En Hollande et dans d’autres pays, il y a des amendes, voire plus, au bout d’un an et demi d’inoccupation des logements. Mais l’Espagne est à la traîne. Si l’État est incapable d’octroyer un logement digne, l’occupation devient une alternative légitime », considère Jon Aguirre Such, membre de Democracia Real Ya et de Paisaje Transversal, une plateforme qui travaille sur de nouveaux modèles de gestion urbaine. « Tous les Espagnols ont le droit de jouir d’un logement digne et adéquat », énonce l’article 47 de la Constitution. Le 7 novembre, le juge d’instruction a pris acte de ce droit, en tenant compte des circonstances exceptionnelles de la crise : l’occupation est liée « au chômage des jeunes, au difficile accès au logement, à la spéculation urbanistique et aux alternatives autogérées ». Un jugement qui fera désormais jurisprudence.
Vers un mouvement d’occupation de masse ?
L’occupation comme arme politique ? L’idée n’est pas nouvelle. Mais, à Barcelone, elle est en train de subir un « saut qualitatif », selon un voisin de l’Edificio 15-O venu apporter de la nourriture aux habitants. « Il est difficile de parler d’"okupa" – terme qualifiant la mouvance des squats de Barcelone – dans le cas de l’Edificio 15-O. Car ses nouveaux locataires ne sont pas des militants, des professionnels du squat, mais des victimes de la crise du logement », explique Manuel Delgado, anthropologue à l’université de Barcelone. Une partie du mouvement Okupa est en train de se convertir en mouvement de masse. « Un large pan de la gauche, des plus radicaux jusqu’à des membres du parti socialiste, soutiennent l’évolution du mouvement. En stoppant des centaines d’expulsions et en relogeant des familles, ils montrent qu’il est encore possible d’obtenir des victoires », s’enthousiasme Manuel Delgado, proche du mouvement Miles de Vivienda, le collectif de « réappropriation urbaine » filmé par le documentaire Squat, la ville est à nous.
Ce nouveau type de squat a surtout un objectif social [1]. Les familles qui vivent aujourd’hui dans l’immeuble de la rue Almagro ont déjà subi au moins une expulsion. Dans l’immeuble inachevé, où il a fallu attendre un mois avant d’installer l’eau courante, on trouve des appartements neufs et de qualité, mais sans meubles. Certains ont dégoté un four pour cuisiner. Pour les autres, les Indignés qui s’occupent de l’organisation de l’immeuble font tourner une cantine communautaire au rez-de-chaussée.
Quand les collectifs de squatteurs remplacent les services sociaux
Adrián passe la plupart de ses journées à chercher du travail et ne profite de la cantine que le soir. Ce jeune Roumain vit au premier étage avec sa femme. Ils sont un des seuls couples sans enfant de l’immeuble : leur fils de 11 mois a été pris en charge par les services sociaux à Cadix. Ils font tout pour le récupérer. Une séparation douloureuse pour tous ceux qui, parmi les 150 000 familles espagnoles menacées d’expulsion, ne sauront pas trouver un toit pour leurs enfants.
À l’instar des autres familles, ils n’ont ni le temps ni la tête aux tâches quotidiennes de l’immeuble. « Au début, il y avait beaucoup d’échanges, mais à présent seules quelques familles viennent manger et cuisiner de temps en temps avec nous », souligne Natacha. La jeune femme fait partie de ceux qui se sont portés volontaires pour organiser la vie quotidienne. Cette photographe dort depuis le 15 octobre dans l’immeuble, après avoir passé ses nuits avec les Indignés de la plaza Catalunya. Une suite logique, pour elle. Et un quotidien éreintant, entre nettoyage et assemblées à répétition, où se décident les questions internes à l’immeuble, les fêtes de quartier ou les relations avec la presse. Pour beaucoup de ces jeunes issus du mouvement Okupa, c’est une nouveauté de vivre avec des habitants qui ne suivent pas leur mode de vie communautaire. « On n’est pas une secte ! Nous sommes ici pour les soutenir et leur permettre de vivre le mieux possible », précise Natacha. Balai en main, elle nettoie une salle destinée à accueillir des jeux d’enfants.
Spéculation privée ou logements sociaux ?
Soutenir les familles expulsées : une mission des services sociaux de la ville. Mais leurs efforts ne suffisent plus face à la vague quotidienne de gens jetés à la rue. « Les services sociaux construisent un hôtel d’urgence pour accueillir les familles dans le besoin. Mais celles-ci doivent quitter les lieux au bout de trois jours... C’est la seule solution qu’ils ont trouvée », rélève Antonio, membre de « 500x20 ». 500 logements avec un loyer correspondant à moins de 20 % du revenu de leurs habitants : telle est la revendication de ce collectif de quartier né à Nou Barris en 2006, qui dénonce la pénurie de logements publics à Barcelone. Chaque semaine, ils reçoivent plusieurs cas de familles sur le point d’être expulsées : « On les dirige vers un avocat et, pour les cas sans solution légale, on se charge de les "reloger". » Avec une occupation de logements vides. « Nous devons agir de manière subtile pour ne pas être accusés d’incitation au délit », souligne-t-il.
Indignés, 500x20, Miles de Viviendas... Si ces collectifs en viennent à outrepasser la loi, c’est, soutiennent-ils, parce que la politique du logement à Barcelone privilégie la spéculation privée au détriment de l’offre publique. Récemment, 500x20 a envahi le siège de l’Agence du logement de Catalogne pour dénoncer la spéculation immobilière. En réponse, l’agence publique s’est engagée à consacrer 3 000 logements vides à la location publique, à des prix accessibles. Preuve pour Antonio que la municipalité préfère réserver ses immeubles vides au marché privé plutôt qu’aux familles désœuvrées.
Des centaines de maisons murées par la municipalité
Une critique dure à avaler pour Gerard Capó, directeur technique au Consortium du logement de Barcelone. Depuis 2009, le programme pour lequel il travaille a permis de reloger 337 familles modestes, avec un loyer s’élevant à 20 % de leurs revenus. « La situation actuelle à Barcelone nous dépasse tous, on ne peut financer des logements que selon nos capacités », reconnaît Gerard. Le programme se charge de trouver des logements, mais aussi de financer 80 % du loyer.
Beaucoup de militants du droit au logement négligent de souligner les efforts de l’administration publique, regrette Gerard. Des efforts réels, souligne-t-il, dans la même veine que le programme « location accessible » lancé le 10 novembre par la Fondation sociale de la Caixa. La fondation de cette banque va permettre l’accès à 3 000 logements pour des familles précaires, à des loyers accessibles. « Ils nettoient leur image. C’est un bon début, mais il faudrait qu’il n’y ait plus aucun logement vide à Barcelone », considère Antonio, de 500x20. « Dans le quartier de Bon Pastor, il y a des centaines de maisons murées, aux toits détruits par la municipalité même de Barcelone !, témoigne Manuel Delgado. Pourquoi ne les utilise-t-on pas ? » En attendant, les Indignés continuent de « libérer » des logements vides. Suivant l’exemple de l’Edificio 15-O, cinq nouveaux bâtiments ont été occupés en novembre.
Emmanuel Haddad
Notes
[1] Dans Désobéissance civile et démocratie, l’historien états-unien Howard Zinn définit la désobéissance civile comme une « violation délibérée de la loi dans un objectif social ». L’auteur américain évoque des actions, comme celle de « voisins qui empêcheraient l’expulsion d’une famille incapable de payer son loyer » :« Même s’ils ne concernent qu’un individu ou une famille, [ces actes] adressent un message plus général sur les défaillances de la société. »
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)