Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011


Κίνηση ρουά-ματ των ευρωπαϊκών τραπεζών προς τις κυβερνήσεις

dbankΠάει το σχέδιο της υποχρεωτικής ανακεφαλαίωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, μπορούμε να το θεωρούμε τελειωμένη υπόθεση πριν καλά - καλά τεθεί σε εφαρμογή… Ο λόγος βρίσκεται στην ολοκληρωτική εξέγερση που σάλπισαν χτες εναντίον του οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες και προσωπικά ο Τζόζεφ Άκερμαν, πρόεδρος της Deutsche Bank και επικεφαλής του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής, δείχνοντας στις πολιτικές ηγεσίες πως αν προσπαθήσουν να υποχρεώσουν τις τράπεζες της Ευρωζώνης να λάβουν κρατικά κεφάλαια χωρίς τη θέλησή τους, μπορούν να τους ξεγλιστρήσουν προχωρώντας σε εκτεταμένη απομόχλευση – που βεβαίως θα προκαλέσει πιστωτικό κραχ και ύφεση, δηλαδή ό,τι συνιστά τον χειρότερο εφιάλτη των πολιτικών.
Μόλις λίγες ώρες πριν, το απόγευμα της Τετάρτης, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε δώσει στη δημοσιότητα τις βασικές γραμμές των όρων του ευρωπαϊκού σχεδίου υποχρεωτικής ανακεφαλαίωσης των τραπεζών με στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο σύστημα. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις Μπαρόζο, η διαδικασία σχεδιάζεται να ξεκινήσει με τον ορισμό ενός ‘προσωρινού υψηλού’ δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας Tier 1 στα παρόντα τεστ αντοχής των τραπεζών καθώς και με την παράλληλη επιβολή περιορισμών στη διανομή μερισμάτων και μπόνους των τραπεζικών στελεχών έτσι ώστε να επιταχυνθεί η συσσώρευση κεφαλαίων από τις τράπεζες. Ο πρόεδρος της Επιτροπής δεν προσδιόρισε τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας που θα ζητηθεί αλλά καλόν είναι να θυμόμαστε ότι στα τελευταία τεστ αντοχής των ευρωπαϊκών τραπεζών που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή είχε θέσει ελάχιστο όριο Tier 1 στο 5%, την περασμένη βδομάδα είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες που έλεγαν ότι στα νέα τεστ θα ζητηθεί όριο 7% ενώ αυτή την εβδομάδα διέρρευσαν πληροφορίες περί ενός πολύ υψηλού ορίου 9% - εκ του οποίου παρά πολύ απέχουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες. Αφού ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων, είπε ο Μπαρόζο προχτές, θα τεθεί ένα χρονοδιάγραμμα 6-9 μηνών όπου οι τράπεζες θα πρέπει να αναζητήσουν ιδιωτικά κεφάλαια και αν δεν τα καταφέρουν, θα ακολουθήσει η υποχρεωτική ανακεφαλαίωση τους με κρατικά κονδύλια – που βεβαίως συνεπάγεται κάποιου βαθμού κρατικοποίηση.

Χτες λοιπόν οι τραπεζίτες έσπευσαν να απαντήσουν στην Επιτροπή και τους πολιτικούς – όχι ψευδώς – πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουν να αντλήσουν ιδιωτικά κεφάλαια, καθώς οι τραπεζικές μετοχές είναι πολύ πιεσμένες και διαπραγματεύονται κατά μέσο όρο στο 60% της λογιστικής τους αξίας. Επίσης, πως καμιά τράπεζα δεν έχει σήμερα πρόσβαση στις αγορές και πως οι επενδυτές απλά δεν θέλουν να δεσμεύσουν νέα κεφάλαια στις τράπεζες γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το νέο χρήμα απλά θα απορροφηθεί από τις διαγραφές των ζημιών των κρατικών τίτλων. Για να καταλήξουν στο εξής ‘δια ταύτα’: από τη στιγμή που λείπουν τα ιδιωτικά κεφάλαια, είπαν, αν είναι να υποχρεωθούν σε ανακεφαλαίωση με λεφτά του κράτους, θα προτιμήσουν να αντιπαρέλθουν τον … κρατικό σκόπελο επιλέγοντας να πιάσουν τους στόχους του υψηλότερου δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας που θα τους ζητηθεί με πώληση περιουσιακών στοιχείων και ισχυρή απομόχλευση. Πλην όμως μια τέτοια στρατηγική συρρίκνωσης των τραπεζών δημιουργεί ισχυρότατους πονοκεφάλους στους Ευρωπαίους πολιτικούς και τις εποπτικές αρχές, γιατί θα περιορίσει δραστικά τον δανεισμό θέτοντας σε κίνδυνο την εύθραυστη ανάκαμψη της Ευρωζώνης. Διότι δυστυχώς για την Ευρώπη, οι επιχειρήσεις της βασίζονται στις τράπεζες για το 80% της χρηματοδότησης τους σε αντίθεση με το μόλις 30% των αμερικανικών επιχειρήσεων.

Η εξέγερση των τραπεζιτών είχε σχετικά καθολικό χαρακτήρα, με τα ιδρύματα της Γαλλίας και της Γερμανίας βεβαίως να πρωτοστατούν. Στη Γαλλία επικεφαλής των τραπεζών που δήλωσαν ότι δεν θα δεχτούν ανακεφαλαίωση με κρατικά κονδύλια τέθηκαν η BNP Paribas και η Societe Generale. Πηγές των δύο γαλλικών τραπεζών δήλωσαν στους Financial Times ότι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν κι άλλες τράπεζες της Ιταλίας και της Ισπανίας, καθώς, όπως είπαν, «είναι απολύτως λανθασμένη η αύξηση των κεφαλαίων στην παρούσα φάση, χρειαζόμαστε απομόχλευση στην πραγματικότητα».

Στη δε Γερμανία τη σημαία της απόρριψης του σχεδίου των πολιτικών σήκωσε ο ίδιος ο Ζόζεφ Άκερμαν. Ο Άκερμαν, διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, που αποτελεί τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, αλλά και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής, του πανίσχυρου οργάνου συντονισμού των παγκόσμιων τραπεζών, όχι μόνο δήλωσε κατηγορηματικά αντίθετος στο ευρωπαϊκό σχέδιο ανακεφαλαίωσης των τραπεζών αλλά και χαρακτήρισε τη σχετική συζήτηση ως ‘αντιπαραγωγική’, επειδή, όπως είπε με γλώσσα που έσταζε φαρμάκι, δεν αντιμετωπίζει το πραγματικό πρόβλημα, που είναι το πρόβλημα των κρατικών ομολόγων τα οποία έχουν χάσει τον απαλλαγμένο κίνδυνο χαρακτήρα τους.

«Από τη μια πλευρά αυτή η συζήτηση στέλνει το μήνυμα ότι ένα κούρεμα του χρέους είναι πολύ πιο πιθανό και από την άλλη καθώς οι πόροι για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών δεν πρόκειται να προέλθουν από τους ιδιώτες πιστωτές αλλά από τα κράτη, θα αυξήσει στο τέλος τα ελλείμματα επιβαρύνοντας το κρατικό χρέος», τόνισε ο Άκερμαν. «Η λύση στο πρόβλημα είναι επομένως να αποκαταστήσουν οι κυβερνήσεις την εμπιστοσύνη στη σταθερότητα των δημοσίων οικονομικών τους». Και το τελεσίγραφο με το οποίο κατέληξε ήταν: Η Deutsche Bank ‘θα κάνει τα πάντα’ προκειμένου να αποφύγει μια υποχρεωτική ανακεφαλαίωση.
Επομένως, πάμε για άλλα…

Services à domicile : la niche a créé 16.000 à 57.000 emplois

Mots clés : 
Par Marc LandréMis à jour  | publié  Réactions (88)
Les incitations fiscales ont été mises en œuvre au début des années 1990 pour développer les servicesà domicile.
Les incitations fiscales ont été mises en œuvre au début des années 1990 pour développer les servicesà domicile. Crédits photo : © Lucy Nicholson / Reuters/REUTERS
 S'abonner au Figaro.fr

Les incitations fiscales ont permis de réduire le travail au noir et de doubler le nombre de ménages utilisateurs. Mais elles coûtent cher à l'Etat.

Utiles mais onéreuses. L'Insee publie vendredi la première étude mesurant les effets des incitations fiscales mises en œuvre depuis le début des années 1990 pour développer les services à domicile (gardes d'enfants, aide à domicile pour les personnes âgées, travaux ménagers…). «Avec un coût estimé à trois milliards d'euros en 2010, le dispositif fiscal représente plus de la moitié de la dépense publique en faveur du secteur», note ainsi l'institut ­statistique.
Mises en place dès 1991, ces incitations fiscales permettent aux ménages de déduire de leurs impôts la moitié des dépenses qu'ils consacrent aux services à domicile dans la limite d'un plafond. Ce dispositif a été complété en 2007 par un crédit d'impôt pour les ménages non imposables : la moitié des sommes dépensées leur sont désormais remboursées sans que l'impôt sur le revenu ne soit une limite. Ainsi, un ménage qui dépense 2000 euros par an en services à domicile et paye (avant déduction de l'avantage fiscal) 500 euros d'impôt peut aujourd'hui récupérer 1000 euros, contre 500 auparavant.
Résultat, le «recours déclaré» aux services à domicile s'est envolé en vingt ans. Il a doublé entre 1996 et 2008, passant de 6,4 % à 12,8 % des ménages. «Cette évolution soutenue résulte à la fois de la régularisation du travail au noir et de la création d'emplois, du fait d'une meilleure solvabilisation des ménages», assure l'Insee. L'institut estime entre 85.000 et 300.000 le nombre de foyers supplémentaires qui ont recouru, grâce aux mesures fiscales, à ces services.

Crédit d'impôt 

La seule réduction fiscale aurait ainsi permis la création, entre 1991 et 2007, de 12.000 à 43.000 emplois en équivalent temps plein «pour un coût annuel par emploi créé compris entre 23.000 et 85.000 euros.»
Le crédit d'impôt, introduit en 2007 pour les ménages non imposables, aurait quant à lui favorisé la création de 4000 à 14.000 emplois, pour un coût annuel compris entre 9000 et 28.000 euros par emploi. Cette nouvelle disposition ne représente au final que 2 % du coût global de l'avantage fiscal (122 millions) du simple fait que les utilisateurs sont des ménages modestes, plutôt jeunes et qui recourent donc peu aux services à domicile.


14/10/2011 | 18:41 | Jacques Hubert-Rodier | Lu 845 fois

Le "Merkozy" peut-il encore sauver l’Europe ?

Angela Merkel et Nicolas Sarkozy sont en train de rentrer dans l’histoire comme le "Merkozy". Tout ou presque tout les oppose et pourtant en pleine crise de l’euro, ils sont obligés de s’entendre. Sauf que The Economist considère que le couple est de plus en plus déséquilibré en faveur de l’Allemagne.

Essayez d’imaginer une moto BMW avec un side-car fabriqué par Peugeot, Angela Merkel en blouson et bottes de cuir pilotant la moto accompagné de Nicolas Sarkozy, en maillot rayé bleu et blanc, le foulard rouge noué autour de la gorge.
La célèbre chronique du The Economist, « Charlemagne », décrit ainsi le « partenariat » franco-allemand qui en fait, d’après les mots d’un Eurocrate, sert « à masquer la force de l’Allemagne et la faiblesse de la France ». Aujourd’hui que cela soit dans les salles de marché à Londres ou à New York, le duo franco-allemand que forment depuis 1963 le président de la République française et le Chancelier de la République fédérale allemande, a été rebaptisé le « Merkozy » tant on voit souvent Mme Merkel et M. Sarkozy ensemble. Mais tout aux yeux de l’hebdomadaire économique britannique semble démontrer que l’Allemagne domine.
« L’objectif de la politique française a reposé sur la volonté de parvenir à égalité avec l’Allemagne, politiquement et aussi économiquement. Mais la crise de l’euro a souligné la faiblesse des finances publiques dans un pays (la France) qui n’a pas dégagé d’excédent budgétaire depuis 1974. Six mois avant des élections présidentielles qui s’avèrent serrées, Nicolas Sarkozy semble guidé par un objectif omniprésent : préserver la notation supérieure attribuée à la dette de la France ». Ce qui, suggère le journal, oblige le président français à ne pas contredire la Chancelière allemande en public.
« M. Sarkozy n’arrête pas de dire qu’il est en « accord complet » avec Mme Merkel même s’ils ne peuvent pas préciser sur quoi ils sont d’accord ».
Mais en dépit de la faiblesse de la France, le pays avec le plus gros déficit budgétaire des Triple A en pourcentage du PIB, The Economist n’élimine pas du paysage notre pays. « Est-il le plus faible des forts ou le plus fort des faibles ? ». Evidemment une dégradation de la notation de la France serait un mauvais coup pour le Fonds européen de stabilité financière. Mais en citant l’économiste Jacques Delpla, les parfums français continueront à se vendre même avec une plus mauvaise notation et la démographie en France a une meilleure physionomie que celle de l’Allemagne. Sans oublier que le gouvernement français excelle pour imposer les Français ». Enfin tout cela sous-entend qu’un pays comme l’Italie ou l’Espagne ne fasse pas faillite.
« L’incertitude reste forte : si l’Allemagne décide de mettre beaucoup d’argent pour sauver l’euro, est ce que la France peut suivre ? », s’interroge The Economist.
Dans le quotidien italien La Repubblica de jeudi dernier, le « Merkozy » apparaît sous un angle totalement différent. « C’est comme au cinéma ou au théâtre, où embrassades et baisers ne font pas appel aux sentiments des acteurs, comme les coups de poing ne provoquent pas des douleurs réelles mais feintes ». Et le journal compare ainsi l’entente franco-allemande _ remise dans sa perspective historique _ à une sorte de film où « le metteur en scène est l’histoire ». Et Angela Merkel et Nicolas Sarkzoy ? « Ils ne s’aiment pas, voire même selon certains ils se détestent. Ce sont deux personnalités opposées et pourtant ils interprètent l’entente comme un devoir auquel on ne peut pas se soustraire. Parce que l’Allemagne et la France se considèrent comme l’épine dorsale du vieux continent ».
Avec un certain lyrisme le journal rappelle combien le traité du 22 janvier 1963 signé par le général de Gaulle et le Chancelier Konrad Adenauer, était aussi une manière pour la France de s’échapper de l’entente cordiale franco-britannique et de claquer la porte à l’Amérique de John Fitzgerald Kennedy.
Et le journal cite le ministre des Affaires étrangères allemand Guido Westerwelle : « l’amitié franco-allemande est dans l’intérêt de l’Europe. Et elle doit être élargie ».
Toujours la même quadrature du cercle : car l’Europe se fait bien à plus de deux, actuellement à 27, mais sans le tandem franco-allemand _ le « moteur » même si l’une des turbines a des faiblesse aujourd’hui _ elle n’avance pas. Et à cette aune, comme le souligne le journal néerlandais Volkskrant d’après une traduction du site d’information Presseurop, le Merkozy fait autant d’erreurs qu’Obama et en tout cas n’est pas pire que le couple Mitterrand-Köhl.
Mais le Merkozy peut-il sauver l’Europe ?
Jacques Hubert-Rodier 

Υποχρεωτική συμμετοχή των τραπεζών στο κούρεμα του χρέους; — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Υποχρεωτική συμμετοχή των τραπεζών στο κούρεμα του χρέους; — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Τα διλήμματα των Γερμανών επενδυτών — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Τα διλήμματα των Γερμανών επενδυτών — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Μιχ. Σάλλας: Οι επιπτώσεις ενός κουρέματος άνω του 21% — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Μιχ. Σάλλας: Οι επιπτώσεις ενός κουρέματος άνω του 21% — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης στο επίκεντρο της G20 — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης στο επίκεντρο της G20 — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

ΤΟ ΒΗΜΑ - Δημόσιο: Οι 8+1 αλλαγές στο μισθολόγιο-βαθμολόγιο - κοινωνία

ΤΟ ΒΗΜΑ - Δημόσιο: Οι 8+1 αλλαγές στο μισθολόγιο-βαθμολόγιο - κοινωνία

ΤΟ ΒΗΜΑ - Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ στηρίζει Ολάντ για το χρίσμα των γάλλων Σοσιαλιστών - κόσμος

ΤΟ ΒΗΜΑ - Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ στηρίζει Ολάντ για το χρίσμα των γάλλων Σοσιαλιστών - κόσμος

ΤΟ ΒΗΜΑ - Υπουργοί σε πολιορκία, βουλευτές σε απόγνωση - πολιτική

ΤΟ ΒΗΜΑ - Υπουργοί σε πολιορκία, βουλευτές σε απόγνωση - πολιτική

Liliane Bettencourt préfère quitter la France que d'être mise sous tutelle

LEMONDE.FR avec AFP | 15.10.11 | 19h49
Liliane Bettencourt, en octobre 2010.
Liliane Bettencourt, en octobre 2010. AFP/FRED DUFOUR

Quitter la France. C'est la promesse de Liliane Bettencourt, si sa fille obtient autorité sur elle. La décision doit être rendue lundi 17 octobre par la juge des tutelles de Courbevoie (Hauts-de-Seine). La magistrate doit se prononcer sur une éventuelle mise sous protection judiciaire de la troisième fortune de France, à la demande de Françoise Bettencourt-Meyers"Si c'est cela, je pars à l'étranger. Si ma fille s'occupe de moi, j'étoufferai. Si c'est elle, je pars", déclare l'héritière de L'Oréal dans une interview au Journal du dimanche (édition du 16 octobre).

Au journaliste qui lui demande si elle compte partir en Suisse, elle répond : "Non, je ne fais plus beaucoup de ski !". A propos de la décision qui doit être rendue lundi par la juge des tutelles, elle dit : "Je tremble ! Il n'y a plus qu'à prier. Vous croyez que la juge peut donner raison à ma fille ? Je ne vais pas bien dormir cette nuit. Je sens que je vais être écrabouillée".
Sur ses relations conflictuelles avec sa fille Françoise, qui demande à la justice deprendre des mesures pour sa protection judiciaire, Liliane Bettencourt parle de"cauchemar", l'accusant d'être animée par la "méchanceté. (...) Je l'ai élevée et pourtant elle est le contraire de moi. Je l'étouffe, même morte je l'étoufferai. Elle aurait voulu être comme moi et pourtant, elle est mon exact contraire. Elle ne ressemble pas non plus à son père", explique l'octogénaire pour laquelle "tout cela remonte à loin. (...) On peut dire que c'est regrettable, mais on peut dire aussi, à l'extrême, que c'est honteux".

Les Français plébiscitent la primaire socialiste

samedi 15 octobre 2011 20h52
 
PARIS (Reuters) - Une très large majorité des Français juge que la primaire socialiste est une bonne chose et souhaite que l'UMP mette en oeuvre un tel processus pour la présidentielle de 2017, selon un sondage Ifop pour le Journal du dimanche.
En effet, 79% des personnes interrogées pensent que la mise en place de la primaire par le PS est une bonne chose, contre 21% qui sont d'un avis inverse.
En outre, 65% des sondés souhaitent que l'UMP organise également des primaires pour désigner son candidat en 2017, contre 35%.
"Cela légitime la réussite de la primaire comme un objet politique inédit en France", souligne Frédéric Dabi, directeur général adjoint de l'Ifop.
Il précise que ces chiffres "sont majoritaires partout, dans absolument toutes les catégories politiques, et qu'ils ne recoupent pas complètement l'électorat socialiste ou même de gauche."
Ce sondage a été effectué du 13 au 14 octobre auprès d'un échantillon représentatif de 955 personnes.
Gérard Bon, édité par Jean-Stéphane Brosse
 
 

Θύελλα για το  Πάρκο  του Πετσάλνικου στην Καστοριά
Θύελλα για το "Πάρκο" του Πετσάλνικου στην Καστοριά
Πρόκειται, όπως διευκρινίστηκε χθες, για την αποπεράτωση κτιριακών εγκαταστάσεων στην περιοχή του Γράμμου με κόστος 1,5 εκατ. ευρώ, που ανέλαβε -έπειτα από ομόφωνη απόφασή του στα τέλη του 2009- το Ιδρυμα της Βουλής.
"Η" Online 15/10 10:36
mail to Εκτυπώστε το Αρθρο Μεγαλύτερα Γράμματα Μικρότερα ΓράμματαShare12

Εντονες αντιδράσεις προκάλεσε στη Βουλή δημοσίευμα της εφημερίδας «Αυριανή» με τίτλο «Ανάκτορο για να κάνουν σκι οι βουλευτές για το οποίο ο πρόεδρος Φ. Πετσάλνικος ξόδεψε 16 εκατ. ευρώ».

Πρόκειται, όπως διευκρινίστηκε χθες, για την αποπεράτωση κτιριακών εγκαταστάσεων στην περιοχή του Γράμμου με κόστος 1,5 εκατ. ευρώ, που ανέλαβε -έπειτα από ομόφωνη απόφασή του στα τέλη του 2009- το Ιδρυμα της Βουλής.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος του Σώματος, αφού χαρακτηρίζει το δημοσίευμα ψευδέστατο και συκοφαντικό, αναφέρει ότι το επίμαχο κτιριακό συγκρότημα προορίζεται να στεγάσει το «Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης», το οποίο παραχωρήθηκε από τους δήμους Νεστορίου, Καστοριάς (εκλογική περιφέρεια του Φ. Πετσάλνικου) και Αργους Ορεστικού, στο Ιδρυμα της Βουλής, προκειμένου το έργο να ολοκληρωθεί, αφού οι δήμοι δεν είχαν χρήματα να το κάνουν.
Οπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Σώματος σε δημοσιογράφους, τότε (στα τέλη του 2009) και με βάση τη μη ύπαρξη πόρων από τους δήμους, «γεννήθηκε η ιδέα να χρηματοδοτήσει το έργο το Ιδρυμα της Βουλής». Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Βουλής, «οι δήμοι της περιοχής (Νεστορίου, Καστοριάς και Αργους Ορεστικού) ανήγειραν από το 1999 και μετά, κτιριακές εγκαταστάσεις που περιελάμβαναν αίθουσα εκδηλώσεων, εκθεσιακούς χώρους, αίθουσα βιβλιοθήκης και χώρο φιλοξενίας με 12 δωμάτια». Σύμφωνα με τον κ. Πετσάλνικο, μέχρι σήμερα έχει δαπανηθεί 1 εκατ. ευρώ.
Σημειώνεται πάντως ότι ο κ. Πετσάλνικος, σε συνέντευξή του που περιέχεται στη σελίδα του προέδρου της Βουλής στο Διαδίκτυο, υποστηρίζει ότι το έργο ήταν δικής του εμπνεύσεως από την εποχή που ο ίδιος ήταν υφυπουργός Νέας Γενιάς και Αθλητισμού, το 1988.
Μάλιστα αναφέρει ότι το συγκεκριμένο έργο σταμάτησε επί ΝΔ το 2004 και μέχρι την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή το 2009, ενώ επανήλθε στα τέλη του 2009. Σε ερώτηση που του ετέθη χθες, αν μέσα σε αυτή την οικονομική συγκυρία είναι λογικό να δίνονται κονδύλια για τέτοια έργα, ο κ. Πετσάλνικος απάντησε ότι «δεν μπορούν να σταματήσουν και τα πάντα, αφού αν το έργο σταματούσε θα πήγαιναν χαμένα όλα αυτά που είχαν γίνει στο παρελθόν».

TOI TOI (Hellas) AE Χημικές Τουαλέτες - Ενοικίαση
www.toitoihellas.com

Αεροπορικά Εισιτήρια Κλείστε Φθηνό Αεροπορικό Εισιτήριο
www.kronosonline.com

Πτήσεις με Ολυμπιακή Οι καλύτερες προσφορές Αεροπορικών
www.pamediakopes.gr/olympic-tickets

SuperGold.gr Προσφορές Όλα τα προϊόντα σε τιμές έκπληξη.
www.SuperGold.gr