ΜΑΡΙΟ ΜΟΝΤΙ

Υποψήφιος και με τις ευλογίες του Πάπα

Επειτα από μερικές εβδομάδες πολιτικής αβεβαιότητας επισκιασμένες από νεφελώδεις προθέσεις και αμφίσημες (είμαι και δεν είμαι υποψήφιος) διακηρύξεις, το προεκλογικό τοπίο πλέον ξεκαθάρισε στην Ιταλία.

Παρά τις παλαιότερες περί του αντιθέτου δηλώσεις του, ο απερχόμενος τεχνοκράτης πρωθυπουργός Μάριο Μόντι αποφάσισε τελικώς να εισέλθει κι αυτός επίσημα στην προεκλογική κούρσα ως ηγέτης ενός συνασπισμού κεντρώων κομμάτων, τα οποία πίνουν νερό στο όνομά του (ή μάλλον στο άκουσμα της μεταρρυθμιστικής ατζέντας που αυτός έδωσε προσφάτως στη δημοσιότητα).

Ως εκ τούτου, η πολυαναμενόμενη εκλογική μάχη της 24ης-25ης Φεβρουαρίου πρόκειται να κριθεί επί της ουσίας ανάμεσα σε τρεις δυνάμεις: το Κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Πιερλουίτζι Μπερσάνι, το Δεξιό Λαό της Ελευθερίας (PDL) του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το Κεντρώο Μέτωπο του Μάριο Μόντι, ένα μέτωπο με το οποίο έχουν μέχρι στιγμής συνταχθεί η χριστιανοδημοκρατική Ενωση Κέντρου UdC του Πιέρ Φερντινάντο Καζίνι, το κίνημα Μελλοντική Ιταλία του προέδρου της Ferrari, Λούκα Ντι Μοντετζέμολο, το κόμμα Μέλλον και Ελευθερία του προέδρου της Βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, καθώς και πλήθος μεμονωμένων πολιτικών προερχόμενων τόσο από την Κεντροαριστερά όσο και από την Κεντροδεξιά, ενώ τη στήριξή της στον Μόντι έχει εκφράσει ανοιχτά και η Καθολική Εκκλησία.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών που επικαλείται η χθεσινή La Stampa, το ρεύμα Μόντι θα μπορούσε να συγκεντρώσει έως και το 20% της ψήφου «κλέβοντας» υποστηρικτές από τα Αριστερά, από τα Δεξιά, αλλά και από το μπλοκ των αναποφάσιστων.

Ο Μάριο Μόντι με τη σύζυγό του Ελσα και τον εγγονό του σε ιδιωτική επίσκεψη στη Βενετία. Ο Μόντι μπήκε και επισήμως στην κούρσα για τις ιταλικές εκλογές, αλλάζοντας τις πολιτικές ισορροπίες

Σε αυτό το πνεύμα κινήθηκε άλλωστε με δηλώσεις του την περασμένη Παρασκευή και ο ίδιος ο προφεσόρε, σύμφωνα με τον οποίο «η παραδοσιακή διάκριση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς μπορεί να έχει ιστορική και συμβολική αξία αλλά δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες μεταρρυθμιστικές ανάγκες της φιλοευρωπαϊκής Ιταλίας».

Σενάρια
Ενα ποσοστό της τάξεως του 20%, εάν βέβαια επαληθευθεί στην πράξη, πρόκειται να χαρίσει στους Κεντρώους τη δεύτερη θέση στις εκλογές, πάνω από τον μπερλουσκονικό Λαό της Ελευθερίας (PDL) και κάτω από το Δημοκρατικό Κόμμα (PD), ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ Κεντροαριστερών και Κεντρώων, δεδομένου ότι κανείς δεν προβλέπεται να εξασφαλίσει αυτοδυναμία.

Ενδεικτικά, δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στη χθεσινή Il Sole 24 Ore (σφυγμομέτρηση η οποία ωστόσο διενεργήθηκε πριν από την επίσημη σύσταση της Κεντρώας συμμαχίας υπό τον Μόντι), δίνει 34,6% στο PD, 19,7% στο PDL και μόλις 14,3% στο κίνημα των Πέντε Αστέρων του κωμικού Μπέπε Γκρίλο. Πιο συγκεκριμένα, το προπορευόμενο Κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα παρουσιάζεται έτοιμο να κυριαρχήσει «εύκολα» στην Κάτω Βουλή αλλά όχι και στη Γερουσία.

Οσο για τον πρωθυπουργό της επόμενης κυβέρνησης, ως φαβορί για τη θέση παρουσιάζεται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, όχι ο τεχνοκράτης Μόντι αλλά ο Κεντροαριστερός Μπερσάνι. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την προαναφερθείσα δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το ινστιτούτο CISE για λογαριασμό της Il Sole 24 Ore, το 36,2% των Ιταλών θα ήθελε για επόμενο πρωθυπουργό της χώρας τον Μπερσάνι, έναντι 23,3% που θα προτιμούσε τον Μόντι, ενώ ο Μπερλουσκόνι ακολουθεί τρίτος στις προτιμήσεις με 21,8%.

ΣΤΑΘΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΓΚΑΛΟΠ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Με ατζέντα συνεργασίας ο Μπερσάνι

Αν και σταθερά μπροστά στις δημοσκοπήσεις, ο Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι και η Κεντροαριστερά γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν πρόκειται να εξασφαλίσουν αυτοδυναμία στις εκλογές του Φεβρουαρίου.

Στην πράξη, τούτο σημαίνει πως θα χρειαστεί να συνεργαστούν με κάποιον άλλο πολιτικό χώρο, κατά προτίμηση με κάποιον με τον οποίο θα έχουν κοινά σημεία, και τα περισσότερα κοινά τα έχουν φυσικά με το Κέντρο. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Μπερσάνι προσπαθεί από τη μία να διαφοροποιηθεί από τον Μόντι προκειμένου να περιορίσει τη φυγή ψήφων προς το Κέντρο («στα ψηφοδέλτιά μας δεν θα εντάξουμε κανέναν τεχνοκράτη υπουργό», δήλωσε αυτός χαρακτηριστικά, ενώ χθες κάλεσε τον 69χρονο προφεσόρε να αποσαφηνίσει πού στέκεται μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς).

Ταυτόχρονα ωστόσο, από την άλλη, δεσμεύεται πως θα συνεχίσει να εφαρμόζει μεγάλο μέρος των μεταρρυθμίσεων του Μόντι, τον οποίο μάλιστα χαρακτηρίζει «αξιοσέβαστο», ενώ αφήνει ανοιχτό και το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας μαζί του.

Για την πλειονότητα των αναλυτών, ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα μοιραστούν τα κυβερνητικά πόστα μετεκλογικά. Κοινώς, σε ποια θέση θα βρεθεί ο Μόντι και σε ποια ο Μπερσάνι; Σε ακριβώς αντίθετη τροχιά κινείται ο 76χρονος Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος, βλέποντας το όνειρο μιας νέας πρωθυπουργίας να απομακρύνεται (καθώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη στήριξη ούτε της ξενοφοβικής Λέγκας του Βορρά, άλλοτε εταίρου του στην κυβέρνηση), πλέον εντείνει την επίθεσή του ενάντια στον Μόντι. Πιο συγκεκριμένα, το Σάββατο τον κατηγόρησε πως «έχει συνάψει κρυφή συμφωνία με την Κεντροαριστερά», χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα... «ρεζέρβα» του Δημοκρατικού κόμματος.