«Σοσιαλιστική χελώνα», τον χαρακτήριζε χθες η «Journal du Dimanche». Δεν εννοούσε όμως τίποτε το κακό• οι εποχές όπου ο Φρανσουά Ολάντ περιγραφόταν κοροϊδευτικά στη Γαλλία ως Monsieur Flanby (όπου Flanby, γνωστή μάρκα κρέμας καραμελέ) έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η εφημερίδα αναφερόταν απλώς στις 389 ημέρες προετοιμασίας του Σοσιαλιστή υποψηφίου για αυτόν τον πρώτο εκλογικό γύρο - έναντι μόλις 68 του «λαγού» Σαρκοζί.
Στην πραγματικότητα, λένε αυτοί που ξέρουν, ο Ολάντ προετοίμαζε τον προεδρικό αγώνα του ήδη από το 2008 όταν εγκατέλειψε έπειτα από 11 χρόνια την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Και τον ονειρευόταν από τα μικράτα του, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 όταν έβλεπε τη μητέρα του να παρακολουθεί με προσοχή στη μαυρόασπρη τηλεόραση τον Φρανσουά Μιτεράν, υποψήφιο τότε για την Προεδρία έναντι του Ντε Γκολ. «Ο Φρανσουά που θέλει να γίνει Φρανσουά», δηλαδή ο δεύτερος Σοσιαλιστής πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, διατήρησε μέχρι τέλους το σύνθημα-πρόταση «ένας νορμάλ πρόεδρος».
Στην «ισχυρή Γαλλία» του Σαρκοζί αντέτεινε μια «δίκαιη και ισχυρή Γαλλία», στη «λιτότητα-λιτότητα-λιτότητα» της Ανγκελα Μέρκελ αντέτεινε μέτρα ανάπτυξης και επαναδιαπραγμάτευση του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας. «Δεν είμαι ούτε μετριοπαθής Σοσιαλιστής ούτε μετριοπαθώς Σοσιαλιστής.
Είμαι Σοσιαλιστής, αυτό μόνο», έδωσε ο ίδιος το στίγμα του. Ψηφίζοντας χθες στο προπύργιό του, την πόλη Τιλ της Κορέζ, φάνηκε κάπως στρεσαρισμένος. «Ελπίζουμε», ψιθύρισε στο αυτί μιας ηλικιωμένης κυρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.