Η τροφή μας το φάρμακό μας
|
- Φυσική ομορφιά με κουρκούμη (κουρκουμάς ή τουρμερίκ)
- Φλαβονοειδή
- 10 οφέλη των πικάντικων τροφών
- Δραστικές ουσίες σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, καρπούς, έλαια και κρασί.
- Το υπέροχο Μελισσόχορτο!
- Πώς η κάνναβη θεραπευει τον καρκίνο | Run from the cure (βίντεο)
- ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ-Τα βακτηρίδια πού είναι υπερ της ζωής! (Βίντεο)
- Εναλλακτικές αποδεδειγμένες θαυματουργές θεραπείες που θάφτηκαν από τις φαρμακοβιομηχανίες.
- ΓΚΡΑΒΙΌΛΑ - G R A V I O L A - Ο εξολοθρευτής του καρκίνου.
- Η σόδα ως φάρμακο
- Σιταρόχορτο το Απαραίτητο και πως παρασκευάζεται.
- Η αλήθεια πίσω από τις ετικέτες των τροφίμων
|
Posted: 03 Jan 2013 08:22 AM PST
 Προβλήματα του δέρματος, μπορούν να αντιμετωπιστούν με Κουρκούμη (Turmeric) ή κουρκουμά. Εκτός από την γνωστή χρήση του στη μαγειρική, το παραδοσιακό αυτό μπαχαρικό, επίσης χρησιμοποιείται συχνά και για θεραπεία ομορφιάς του δέρματος. Η ρίζα αυτή είναι πλούσια σε ενώσεις που λέγονται curcuminoid και είναι αντιβακτηριδιακό και αντιφλεγμονώδες. Μπορεί να εξαφανίσει το πρόβλημα της πιτυρίδας στο τριχωτό της κεφαλής. Και όχι μόνο αυτά, η κουρκούμη έχει και άλλα οφέλη για την ομορφιά. Ποια είναι τα οφέλη; 1.Εξαφανιζει την πιτυρίδα. Τα προβλήματα της Πιτυρίδας και του ξηρού δέρματος της κεφαλής μπορούν να ξεπεραστούν με κουρκούμη. Συνταγή. Ανακατέψτε τον κουρκουμά με το καυτό λάδι, και μόλις κρυώσει, εφαρμόστε το μείγμα στο τριχωτό της κεφαλής που έχει υγρανθεί πρώτα. Στη συνέχεια ξεπλύνετε με ένα ήπιο σαμπουάν (μαλακού τύπου). 2.Θεραπεύει την ακμή Το turmeric μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να λύσει το πρόβλημα της ακμής. Με την κουρκούμη το δέρμα γίνεται πιο λείο και απαλλαγμένο από την ακμή. Συνταγή. Αναμειγνύετε λίγο κουρκουμά με γάλα και ελαιόλαδο. Μόλις αναμειχθούν καλά τα υλικά μπορεί να εφαρμοστεί στο πρόσωπο, σαν μάσκα. Αφήστε τη για 15 λεπτά ή και περισσότερο, στη συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. 3.Μειώνει τις ρυτίδες και τους μαύρους κύκλους των ματιών. Με τη Κουρκούμη επίσης μπορείτε να αφαιρέσετε τις λεπτές γραμμές και τους μαύρους κύκλους στα μάτια. Συνταγή. Φτιάξτε ένα πελτέ από σκόνη κουρκούμης με λίγο γάλα. Απλώστε το στο πρόσωπο γύρω από τα μάτια και αφήστε το για 20 λεπτά. Στη συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. 4.Ενυδατώνει το δέρμα Η κουρκούμη ενυδατώνει και μαλακώνει το τραχύ δέρμα. Συνταγή. Αναμείξτε ένα ασπράδι αυγού με δύο σταγόνες ελαιόλαδο, λεμόνι και ροδόνερο. Προσθέστε τον κουρκουμα και ανακάτεψε καλά. Εφαρμόστε στα ξηρά μέρη του σώματος, όπως αγκώνες, τα γόνατα και τις φτέρνες. Στη συνέχεια, ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. 5. Αντιμετωπίζει αποτέσματικά τον αποχρωματισμό του δέρματος και τα σημάδια της ακμής Συνταγή.
Αναμείξτε κουρκουμά με λίγο χυμό λάιμ μέχρι να γίνει μία πάστα, και τρίψτε το πάνω στις δυσχρωμίες του δέρματος ή στα σημάδια της ακμής. Αφήστε το για περίπου 20 λεπτά και ξεπλύνετε με ζεστό νερό.
Πηγή: www.fytokomia.gr Σημείωση: εδώ μία μάσκα ομορφιάς με κουρκουμά ή τουρμερίκ από μία καλή φίλη, την Αλεξάνδρα, που ασχολείται με τα δώρα της φύσης και τα χρησιμοποιεί για να μας ομορφαίνει!!! Αναζωογονεί, φρεσκάρει, είναι φυσικό αντιοξειδωτικό δέρματος πλούσιο σε μέταλλα-βιταμίνες. Βοηθάει στην μείωση της ακμής Προσθέτει φωτεινότητα, προστατεύει απο τους ρύπους και καυσαέρια. Συνταγή. Σε ένα φλυτζανάκι του καφέ βάζουμε μισό κουταλάκι κουρκουμά, μισό κουταλάκι μέλι, και μερικές σταγόνες λεμόνι. Ανακατεύουμε καλά και απλώνουμε σε όλο το πρόσωπο. Αφήνουμε για 15 με 20 λεπτά. Προσέχουμε το τι θα φοράμε διότι αφήνει λεκέδες κίτρινους στα ρούχα λόγο της κίτρινης χρωστικής που περιέχει. Καλό θα είναι να φοράμε και γάντια ή να ξεβγάλουμε καλά τα χέρια μας. Τρίβουμε κάνοντας πίλινγκ καθώς, παράλληλα, ξεπλένουμε πολύ καλά. Η περιοχή που θα το απλώσετε ίσως να πάρει μία κίτρινη απόχρωση, η οποία όμως φεύγει με το πλύσιμο. Γι αυτό είναι καλύτερα να κάνετε τις θεραπείες αυτές το Σαββατοκύριακο ή μόνον το βράδυ. Καλή επιτυχία!! :-)  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 03 Jan 2013 07:09 AM PST
 Κερκετίνη Ένα από τα κυριότερα φλαβονοειδή είναι η κερκετίνη. Η κερκετίνη εμποδίζει την οξείδωση της LDL, των πολυακορέστων λιπαρών οξέων και προστατεύει στους χυμούς των εσπεριδοειδών από την αυτοοξείδωση της βιταμίνης C. Τα φλαβονοειδή συμβάλλουν στην προστασία της καρδιάς, στην εμφάνιση καρκίνου και άλλων παθήσεων. Συγκεκριμένα, τα φλαβονοειδή του πορτοκαλιού εμποδίζουν τη δράση ενζύμων που μετατρέπουν κάποια συστατικά του καπνού του τσιγάρου σε καρκινογενείς ουσίες. Ισοφλαβόνες Οι ενώσεις αυτές έχουν έντονο αντιμυκητοκτόνο και αντιμικροβιακή δράση. Επίσης οι ισοφλαβόνες παρουσιάζουν μια σειρά από βιολογικές ιδιότητες. Όπως έδειξαν οι έρευνες, πρόβατα που βόσκουν σε λιβάδια που είναι πλούσια στο φυτό Trifolίum sulterraneum, για μακρά περίοδο, παρουσιάζουν οιστρογόνες ιδιότητες. Τα δύο κυριότερα οιστρογόνα της σόγιας είναι η Γενιστεϊνη και η Δαϊζίνη. Δρουν σαν οιστρογόνα και μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ορμονοεξαρτώμενων όγκων. Τα φυτοοιστρογόνα, δίνουν στον οργανισμό μια 'ορμονική' ενίσχυση, η οποία συμβάλλει στη μείωση της χοληστερόλης, την αύξηση της οστικής πυκνότητας και την ενίσχυση της νευρικής και εγκεφαλικής λειτουργίας. Κατεχίνες Οι κατεχίνες είναι μία ομάδα εξαιρετικά δραστικών ενώσεων οι οποίες ανήκουν στην οικογένεια των φλαβονοειδών. Οι κατεχίνες βρίσκονται στα φύλλα του τσαγιού, γι αυτό και το τσάι είναι η κύρια διατροφική πηγή κατεχινών. Η βιοδραστικότητα των κατεχινών αφορά κυρίως το καρδιαγγειακό σύστημα, την εγκεφαλική λειτουργία και την ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Από όλα τα είδη τσαγιού, το πράσινο τσάι έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε κατεχίνες λόγω της διαδικασίας παραγωγής του. Αμέσως μετά την συγκομιδή το πράσινο τσάι υποβάλλεται σε θερμική επεξεργασία η οποία αποτρέπει ή σταματά την περαιτέρω οξείδωση των κατεχινών. Συγκρίνοντας το μαύρο τσάι με το πράσινο, το δεύτερο περιέχει πολύ περισσότερο epigallocatechin gallate ή EGCG (κύριο φαινολικό συστατικό τσαγιού) στο οποίο οφείλονται οι περισσότερες αντικαρκινικές ιδιότητες. H περιεκτικότητα του πράσινου τσαγιού σε κατεχίνες είναι 70%, δηλαδή 90-110mg/μερίδα 200ml. ΦΑΙΝΟΛΙΚΑ ΟΞΕΑ-ΑΝΘΟΚΥΑΝΕΣ-ΤΑΝΝΙΝΕΣ Τα φαινολικά οξέα δηλαδή οι φλαβονοειδείς και μη φλαβονοειδείς φαινόλες, είναι υπεύθυνες για το χρώμα στα κρασιά, την λιπαρότητα της γεύσης και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τους. Στα φλαβονοειδή οφείλεται το κιτρινωπό χρώμα των λευκών κρασιών και στις ανθοκυάνες ή ανθοκυανίνες το ερυθροϊώδες έως ερυθρό χρώμα των κόκκινων. Οι ανθοκυάνες έχουν την τάση να δίνουν αδιάλυτα συσσωματώματα με το χρόνο και να σχηματίζουν ίζημα στη φιάλη, προκαλώντας μείωση της έντασης του χρώματος του οίνου. Στην αποφυγή αυτών των προβλημάτων, οι τανίνες παίζουν καθοριστικό ρόλο διότι: είναι αντιοξειδωτικές, προστατεύοντας έτσι τις ανθοκυάνες από τις παρενέργειες του οξυγόνου, έχουν την ιδιότητα να σχηματίζουν σταθερά σύμπλοκα με τις ανθοκυάνες, έντονου χρώματος και μικρής στυφάδας. Οι τανίνες, περιέχονται στα λευκά και κυρίως στα κόκκινα κρασιά,. η ύπαρξη της τανίνης είναι απαραίτητη στο κόκκινο κρασί, τόσο για να εξισορροπεί τη δομή του, σε σχέση με όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του, όσο και για να αυξάνει τη δυναμική παλαίωσης, έτσι ώστε το κρασί να διατηρήσει τη ζωντάνια και το χαρακτήρα του σε βάθος χρόνου. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι τανίνες προσαρτώνται στις λιπαρές πρωτεΐνες, και αυτό είναι το μυστικό του επιτυχημένου συνδυασμού του κόκκινου κρέατος με το κόκκινο κρασί! Τροφές που περιέχουν φλαβονοειδή Κρεμμύδι = κερκετίνη Μπρόκολο = κερκετίνη, ισοφλαβονη Μήλα= κερκετίνη, κατεχίνες Κόκκινα σταφύλια = κερκετίνη, τανινη Λάχανο = κερκετίνη Δημητριακά = κερκετίνη Σόγια = Ισοφλαβόνη Κουνουπίδι = Ισοφλαβόνη Φράουλες = Ισοφλαβόνη Σοκολάτα = ισοκατεχίνη Κόκκινο κρασί = κατεχίνες, ρεσβερατρόλη Πράσινο τσάι = κατεχίνες Χόρτα = κερκετίνη Πηγή  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 03 Jan 2013 05:46 AM PST
Τα πικάντικα φαγητά θεωρούνται απόλαυση σχεδόν σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Όλοι οι πολιτισμοί διαθέτουν πιάτα που διεγείρουν και τονώνουν τον ουρανίσκο σας με μπαχαρικά και προσθέτουν καυτερή γεύση σε καθημερινά συστατικά.
Αν όμως σας αρέσουν πικάντικες τροφές όπως οι πιπεριές τσίλι, το κάρι και γενικότερα τα καυτερά, υπάρχουν κι άλλα θετικά στοιχεία που μπορείτε να αποκομίσετε εκτός από τη γεύση.
1. Βοηθούν να χάσουμε βάρος
Οι κόκκινες πιπεριές περιέχουν καψαϊκίνη που επιταχύνει τη λειτουργία του μεταβολισμού και βοηθά το σώμα να κάψει θερμίδες γρηγορότερα. Αυτό συμβαίνει επειδή η καψαϊκίνη αυξάνει τη θερμοκρασία του σώματος και συμβάλλει στην αύξηση του καρδιακού ρυθμού. Επιπροσθέτως μελέτες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που τρώνε πικάντικα φαγητά, καταναλώνουν μικρότερες μερίδες, με αποτέλεσμα να λαμβάνουν και λιγότερες θερμίδες.
2. Είναι ωφέλιμα για την καρδιά
Οι καυτερές πιπεριές μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της υγείας της καρδιάς με το να βελτιώσουν την ικανότητα του σώματος να διαλύει τους θρόμβους στο αίμα. Έρευνα έχει δείξει ότι η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL ή αλλιώς «κακή» χοληστερόλη) αντιστάθηκε στην οξείδωση για περισσότερο χρόνο (κάτι που μπορεί να φράξει τις αρτηρίες) όταν προστέθηκε τσίλι στην καθημερινή διατροφή, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για καρδιακό επεισόδιο.
Η καψαϊκίνη στις πιπεριές καταπολεμά επίσης τη φλεγμονή, η οποία έχει αναγνωριστεί σαν ένας παράγοντας κινδύνου για τις παθήσεις της καρδιάς. Επιπροσθέτως οι στατιστικές δείχνουν ότι πολιτισμοί που καταναλώνουν πικάντικα φαγητά, σημειώνουν πολύ μικρότερο ποσοστό πιθανοτήτων να πάθουν καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
3. Βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος
Τα πικάντικα φαγητά συμβάλλουν στην καλή κυκλοφορία του αίματος και έχουν την ικανότητα να μειώνουν την αρτηριακή πίεση. Όταν καταναλώνετε πικάντικα φαγητά, η θερμοκρασία του σώματός σας ανεβαίνει. Ως εκ τούτου αυξάνεται η ροή του αίματος και η καρδιά χτυπά πιο δυνατά. Οι πιπεριές βοηθούν στην ενδυνάμωση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, καθώς είναι πλούσιες σε βιταμίνες A και C.
4. Δρουν κατά του καρκίνου
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική κατανάλωση τσίλι και κάρι, μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου. Η καψαϊκίνη επιβραδύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και σε ορισμένες περιπτώσεις, προκαλεί ακόμη και την «καταστροφή» τους χωρίς να βλάπτονται τα περιβάλλοντα κύτταρα. Σε χώρες όπου η διατροφή έχει παραδοσιακά μεγάλη περιεκτικότητα σε καψαϊκίνη, όπως η Ινδία και το Μεξικό, οι άνθρωποι τείνουν να έχουν χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου.
5. Βελτιώνουν την πέψη
Τα πικάντικα μπαχαρικά βελτιώνουν επίσης τη διαδικασία της πέψης επειδή αυξάνουν την έκκριση υδροχλωρικού οξέως στο στομάχι. Αυτό με τη σειρά του θα αυξήσει τη ροή του αίματος προς το στομάχι καθώς και τη βλεννογόνο επένδυση γύρω από αυτό. Η καψαϊκίνη επίσης βοηθά στο να σκοτώνονται τα βακτήρια και αποτελεί τόσο προληπτική, όσο και θεραπευτική ουσία για τα έλκη στο στομάχι. Ωστόσο, αν έχετε καούρα από τα πικάντικα τρόφιμα, προσπαθήστε να πάρετε ένα αντιόξινο χάπι που θα εξουδετερώσει τα οξέα στο στομάχι. 
6. Αρθρίτιδα
Ο κουρκουμάς μειώνει τη φλεγμονή στις αρθρώσεις και την καταστροφή των ανθρώπινων οστών. Η κουρκουμίνη που περιέχεται στον κουρκουμά, συμβάλλει στην ανακούφιση του πόνου που σχετίζεται με την αρθρίτιδα.
7. Κρύωμα και γρίπη
Το συστατικό καψαϊκίνη, επιταχύνει την εφίδρωση και απαλύνει τη δυσφορία που προκαλεί η γρίπη και τα συμπτώματα του κρυολογήματος. Βοηθά επίσης να ανοίξουν οι ρινικές δίοδοι. Μπορεί επίσης να μειώσει την ιγμορίτιδα και άλλα συμπτώματα που έχουν σχέση με τη γρίπη.
8. Βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου
Αυστραλοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που κατανάλωναν τακτικά πικάντικα γεύματα, μπορούσαν να κοιμηθούν πιο εύκολα. Επίσης, ξυπνούσαν ευκολότερα και είχαν περισσότερη ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας.
9. «Ανεβάζουν» τη διάθεση
Οι καυτερές πιπεριές ενισχύουν το επίπεδο της σεροτονίνης και των ενδορφινών, οι οποίες κάνουν τον οποιοδήποτε πόνο να εξασθενεί και μας προσφέρουν μια αίσθηση ευεξίας. Μπορεί να λειτουργήσουν σαν αντικαταθλιπτικό και σαν ισχυρό αγχολυτικό.
10. Βελτιώνουν την αναπνοή
Οι καυτερές πιπεριές λειτουργούν σαν ένα αποσυμφορητικό και μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους με άσθμα, χρόνια βρογχίτιδα, εμφύσημα, ιγμορίτιδα και άλλες ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος. Επίσης, μας βοηθούν να αναπνέουμε καλύτερα με το να ανοίγουν τις φραγμένες ρινικές διόδους.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταναλώνετε τα πικάντικα τρόφιμα με μέτρο ειδικά αν έχετε ευαίσθητο στομάχι ή απλά μια σχετική δυσανεξία προς αυτά. Μάθετε να τρώτε το φαγητό σας πικάντικο και καυτερό και απολαύστε τα πλεονεκτήματα από τα πικάντικα φαγητά.
Πηγή: www.glikiazoi.gr  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 03 Jan 2013 02:17 AM PST
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 03 Jan 2013 12:28 AM PST
 Πώς μας ωφελεί; 1. Το μελισσόχορτο είναι γνωστό για την αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή του δράση. 2. Παράλληλα, τονώνει την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα, προκαλώντας διαστολή των αγγείων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση του αίματος. 3. Θεωρείται πολύ σημαντική η συμβολή του στην καταπολέμηση των ιών. Έρευνες επιβεβαιώνουν μάλιστα την αποτελεσματικότητά του σε περιπτώσεις επιχείλιου έρπητα. 4. Πρόκειται για φυτό εξαιρετικά αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας, έντονου στρες, έντασης και ευερεθιστότητας, ενώ μπορεί να βοηθήσει ακόμα και άτομα με κατάθλιψη, χάρη στις καταπραϋντικές και χαλαρωτικές του ιδιότητες. 5. Ανάμεσα στις δράσεις του συγκαταλέγεται και η ανακούφιση από πεπτικές διαταραχές. 6. Το βάλσαμο του μελισσόχορτου θεωρείται επίσης ότι ηρεμεί τον υπερκινητικό θυρεοειδή αδένα (νόσος Graves). 7. Επιπλέον, επειδή το μελλισόχορτο καθαρίζει το μυαλό, αυξάνει την αντίληψη και ενισχύει τη μνήμη, έχει αποδειχθεί βοηθητικό σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ. 8. Τέλος, χάρη στην ιδιότητά του να δρα κατά των πόνων στις νευρικές απολήξεις, το μελισσόχορτο συστήνεται σε ανθρώπους με πονοκεφάλους, ημικρανίες και άλλους πόνους (π.χ. πόνοι περιόδου, πονόδοντος, εντερικοί κολικοί). Στην αγορά Τα μέρη του μελισσόχορτου που χρησιμοποιούμε κατά βάση είναι τα φύλλα του. Το μελισσόχορτο μπορούμε να το βρούμε ως αποξηραμένο φυτό και να το απολαύσουμε ως ρόφημα, επωφελούμενοι από τις ιδιότητές του, ή να το προμηθευτούμε με τη μορφή βάμματος. Φτιάξτε μόνοι σας ●Σε βραστό νερό προσθέτουμε 1 κουταλιά αποξηραμένο μελισσόχορτο. Αφήνουμε για 5΄ και σουρώνουμε. ●Προμηθευόμαστε μελισσόχορτο σε βάμμα και παίρνουμε 3 φορές την ημέρα από 30 σταγόνες (σε νερό). ●Το φυτό σε μορφή βάμματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και τοπικά, σε περιπτώσεις επιχείλιου έρπητα. Αλείφουμε το βάμμα πάνω στον έρπη με ένα βαμβάκι, 3-4 φορές την ημέρα. Δράση στο maximum Όσο φτιάχνουμε το ρόφημα από μελισσόχορτο, καλό είναι να έχουμε σε όλη τη διάρκεια καλυμμένο το κατσαρολάκι και στη συνέχεια την κούπα, έτσι ώστε ο ατμός –ο οποίος είναι πλούσιος σε αιθέρια έλαια με θεραπευτικές ιδιότητες- να παραμένει στο εσωτερικό. Με αυτόν τον τρόπο θα επωφεληθούμε στο μέγιστο από τη δράση του μελισσόχορτου. Ιδανικοί συνδυασμοί 1. Ο συνδυασμός μελισσόχορτου με λυκίσκο θεωρείται αποτελεσματικός σε περίπτωση δυσπεψίας. 2. Όταν συνδυάζεται με δυόσμο, το μείγμα είναι εξαιρετικά μαλακτικό για το στομάχι. 3. Το μελισσόχορτο μαζί με τη βαλεριάνα βοηθά σε περιπτώσεις αϋπνίας και πόνου των νεύρων. Στην πράξη: Φτιάχνουμε ένα μείγμα με ίσες ποσότητες από τα δύο -κάθε φορά- βότανα και ρίχνουμε μια κουταλιά από το μείγμα σε βραστό νερό. Το αφήνουμε για 5΄ και στη συνέχεια το σουρώνουμε. Να θυμάστε: Το μελισσόχορτο θεωρείται σε γενικές γραμμές ασφαλές φυτό. Ωστόσο, είναι πιθανό να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που λαμβάνονται για τον θυρεοειδή. Στην περίπτωση, λοιπόν, που αντιμετωπίζετε πρόβλημα με τον θυρεοειδή σας, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε τη λήψη του. Μελισσόχορτο δεν πρέπει να λαμβάνουν επίσης οι γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό. Διώξτε τον έρπη Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Maryland ανακάλυψαν ότι η χρήση του μελισσόχορτου στον επιχείλιο έρπητα είχε αποτελεσματικότητα στην ερυθρότητα της περιοχής, καθώς και στο πρήξιμο μετά από μόλις 2 ημέρες. Η γρήγορη ανακούφιση από τα συμπτώματα με τη βοήθεια του συγκεκριμένου βοτάνου είναι πολύ σημαντική, αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας ότι στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί ο έρπης μπορεί να χρειαστεί περισσότερες από 10 ημέρες για να υποχωρήσει. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΓΙΑΝΝΑ ΠΕΡΓΑΝΤΑ, φαρμακοποιό.  Το μελισσόχορτο αγαπά τα ημισκιερά, καλά αρδευόμενα εδάφη και καλλιεργείται για μελισσοκομικούς αλλά και φαρμακευτικούς σκοπούς. Θεωρείται το φυτό της μακροζωίας, καθώς δίνει ευεξία και ζωντάνια στον οργανισμό. Εχει αντιβιοτικές ιδιότητες και καταπολεμά διάφορα βακτήρια (όπως ο στρεπτόκοκκος) , ενώ θεραπεύει το στοματικό έρπητα. Λόγω των αναισθητικών του ιδιοτήτων ανακουφίζει από τους πόνους των πληγών και των τραυμάτων. Ως κατάπλασμα, δρα αποτελεσματικά κατά των δηγμάτων και των τσιμπημάτων των δηλητηριωδών εντόμων και κατά των αρθριτικών πόνων. Ως αφέψημα (10 γραμμάρια των ανθισμένων φύλλων του σε 1 κιλό νερό), είναι ευεργετικό για τις νευρικές ανωμαλίες και τους πόνους της δυσεντερίας. Είναι διεγερτική, τονωτική και εφιδρωτική. Κατά-πραΰνει τους κοιλόπονους, μειώνει τα εντερικά αέρια, τον πονόδοντο, τη δυσπεψία και την αϋπνία. Δροσίζει την αναπνοή και βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία. Ρυθμίζει και διευκολύνει την πεπτική διαδικασία, ενώ απαλλάσσει από τους πόνους της εμμήνου ρύσης, από τους γαστρικούς σπασμούς και τις στομαχικές διαταραχές. Λειτουργεί θεραπευτικά στα κρυολογήματα, τους πονοκεφάλους, τη βρογχίτιδα, τη ναυτία, την ανησυχία και τη μελαγχολία. Τα χρήσιμα μέρη του μελισσόχορτου είναι τα φρέσκα φύλλα της που συλλέγονται λίγο πριν την ανθοφορία, από τα οποία παράγεται ρόφημα για μετά το γεύμα επειδή διευκολύνουν την πέψη καί ανακουφίζουν από το φούσκωμα καί τους κολικούς. Τα έλαια της, ιδίως η ευγενόλη, δρουν ως ανπσπασμωδικά. Οι αρωματοθεραπευτές καί οι βοτανολόγοι χρησιμοποιούν το αποσταγμένο έλαιο του φυτού σε μασάζ. Από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι οι εμμηναγωγές ιδιότητες της καί η ανακούφιση από τους πόνους της περιόδου. Τα ζεστά εκχυλίσματα του μέλισσοχορτου είναι εφιδρωτικά και δρουν κατά τον κρυολογημάτων επίσης διαθέτουν αντιβακτηριακές ιδιότητες είναι βότανο ακίνδυνο για τα παιδιά όταν το χρησιμοποιούμε ως αφέψημα είναι προτιμότερο να είναι φρέσκο η καταψυγμένο γιατί κατά την διάρκεια της αποξήρανσης εξαφανίζονται τα αιθέρια έλαια Θεωρείται ως το βότανο της μακροζωίας καθώς είναι πολύ ωφέλιμο για την καρδιά. Πηγές: www.vita.gr και iraklei  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 02 Jan 2013 11:42 PM PST
Όπως έχω ξαναπεί εμείς δεν ενθαρρύνουμε κανέναν να ακολουθήσει αυτές τις θεραπείες!!!!! Αναφέρουμε από έρευνες τι ακριβώς έχουν ανακαλύψει!!!! Για οτιδήποτε θέλετε να κάνετε και είστε άρρωστοι ακολουθήστε την συμβουλή του γιατρού σας!!!!
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 02 Jan 2013 09:59 PM PST
 Τα προβιοτικά και κυρίως το κεφίρ και το ζωντανό γιαούρτι (όχι αυτό που πήζει με ζελατίνη αλλά με μικροοργανισμούς με την διαδικασία της ζύμωσης) είναι μια από τις καλύτερες τροφές και μάλιστα τις συμπεριλαμβάνει και ο γνωστός δερματολόγος Perricone ως μία από τις τροφές στην λίστα του με τις 10 σούπερ τροφές!
Τι είναι όμως τα προβιοτικά;
Τα προβιοτικά είναι τα φυσικά φιλικά βακτήρια που υπάρχουν στο έντερο μας και βοηθούν την πέψη, ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και τα επίπεδα ενέργειας.
Αυτοί οι ζωντανοί μικροοργανισμοί μπορούν και επιβιώνουν κατά το πέρασμα τους μέσα από τη γαστρεντερική οδό και αποφέρουν οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα προβιοτικά βακτήρια βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντος επιστημονικών μελετών εξαιτίας ενός μεγάλου αριθμού πιθανών ευεργετικών επιδράσεων στην υγεία του ανθρώπου.
Σε κείμενο του σε ενημερωτικό έντυπο ο φαρμοκοποιός Αναστάσιος Λυμπερόπουλος αναφέρει
«Στον ανθρώπινο γαστρεντερικό σωλήνα υπάρχει ένας τεράστιος πληθυσμός βακτηριδίων, που συνιστούν την λεγόμενη μικροβιακή χλωρίδα. Αυτή ακριβώς η χλωρίδα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαδικασία της πέψης και χωρίς αυτή, η διαβίωση ενός οργανισμού θα ήταν από δύσκολη έως αδύνατη. Όσο παρέχουμε σε αυτά τα ευεργετικά βακτήρια σωστή διατροφή (και συνήθως αυτό που είναι για εμάς σωστή διατροφή είναι και για αυτά), και τα διατηρούμε σε καλή υγεία, αυτά με τη σειρά τους συμβάλλουν στη διατήρηση της δικής μας καλής υγείας.
Ο όρος προβιοτικά, αναφέρεται σε φιλικούς προς το έντερο μικροοργανισμούς που προμηθευόμαστε μέσω της διατροφής, Η υγεία των εντέρων μας εξαρτάται από την καλή ισορροπία των φιλικών και των κακών βακτηρίων.
Παρόλα αυτά, η ισορροπία αυτή είναι ευαίσθητη και μπορεί εύκολα να διαταραχθεί από παράγοντες όπως:
1. αντιβιοτικά,
2. αντισυλληπτικά χάπια,
3. ταξίδια στο εξωτερικό,
4. συντηρητικά και ποσότητες ζάχαρης στη διατροφή μας,
5. παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες,
6. γήρανση,
7. κακή διατροφή και ειδικότερα όταν αυτή βασίζεται σε λιπαρές τροφές,
8. αλκοόλ
9. πολύ λίγες φυτικές ίνες,
10. τροφικές δηλητηριάσεις από βακτηρίδια όπως σαλμονέλα που προκαλεί γαστρεντερίτιδα.
Tελικά ωφελούν τον οργανισμό;
Έρευνες για τα προβιοτικά γίνονται πολλές τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί ακριβώς η δράση τους. Oι επιστήμονες είναι σίγουροι για την ωφελιμότητα των ζωντανών μικροβίων, αλλά δεν γνωρίζουν ποια προβιοτικά στελέχη συμβάλλουν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων παθήσεων και με ποια διαδικασία. Πιστεύεται, πάντως, ότι η λειτουργία των προβιοτικών γίνεται μέσω της βελτίωσης του ανοσοποιητικού συστήματος, γι’ αυτό και η κατανάλωσή τους θεωρείται ωφέλιμη. Eνεργούν κατά κύριο λόγο στο παχύ έντερο, ενώ έχουν ευεργετική δράση και σε άλλα σημεία του οργανισμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα διάφορα στελέχη δρουν σε διαφορετικά σημεία. Tο είδος των στελεχών, αλλά και ο ακριβής τρόπος δράσης τους, δεν μένει παρά να ανακαλυφθεί μέσα στα επόμενα χρόνια.
Έρευνες και κλινικές μελέτες δείχνουν ότι:
1. ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού με την αναστολή της ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών και με την καταστροφή τοξικών ουσιών
2. ενίσχυση του οργανισμού όσον αφορά την αντίσταση του στις μολύνσεις (π.χ. εμποδίζοντας τη διάρροια)
3. βελτίωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη δυσανεξία στη λακτόζη
4. βελτίωση στην ποιότητα ζωής, καταστολή της δράσης των νιτρωδών και νιτρικών αλάτων που προστίθενται στα προϊόντα κρέατος και τα οποία στον άνθρωπο μετατρέπονται σε νιτροζαμίνες, που είναι καρκινογόνες
5. αντιμετώπιση των επιπλοκών της θεραπείας με αντιβιοτικά φάρμακα
6. συμβολή στην σύνθεση και αφομοίωση των βιταμινών του συμπλέγματος Β και της βιταμίνης Κ καθώς και στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου
7. βοηθούν στην μείωση της χοληστερίνης, στην καταπολέμηση της δυσάρεστης αναπνοής καθώς και στη μείωση των αερίων του πεπτικού.
Παραδείγματα προβιοτικών τροφίμων είναι τα «ζωντανά» γιαούρτια, τοβκεφίρ, το τυρί, το ξυνόγαλο, και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα που αποτελούν προϊόντα ζύμωσης, ή ακόμα και λαχανικά με ζύμωση όπως πίκλες και ποτά όπως το κρασί.
Πρέπει να πάρω προβιοτικά;
Τα προβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν όσους παίρνουν αντιβίωση, όσους ταξιδεύουν στο εξωτερικό, όσους υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, διάρροια, φούσκωμα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και μυκητιάσεις. Πλήθος κλινικών μελετών επισημαίνουν ότι τα προβιοτικά είναι 100% ασφαλή για κατανάλωση από ανθρώπους.»
Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα το σημείο όπου αναφέρει την χρήση προβιοτικών σε όσους παίρνουν αντιβίωση. Η αντιβίωση μαζί με τα ανεπιθύμητα μικρόβια καταστρέφει ταυτόχρονα και τα ωφέλιμα δηλ την απαραίτητη χλωρίδα του γαστρεντερικού μας σωλήνα. Φροντίστε λοιπόν όταν παίρνετε εσείς ή δίνεται στα παιδιά σας αντιβίωση να καταναλώνετε και κάποιο γιαουρτάκι, εννοείται παραδοσιακό και όχι αυτά τύπου επιδόρπιου!
Πρεβιοτικά (prebiotics) ονομάζονται τα συστατικά των τροφίμων (κυρίως ίνες) που προάγουν την ανάπτυξη των ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο. Aποτελούν, δηλαδή, την «τροφή», ώστε να αναπτυχθούν περισσότερο τα προβιοτικά στελέχη. Στην ελληνική αγορά έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια και συμβιωτικές τροφές, οι οποίες περιέχουν ένα συνδυασμό προβιοτικών στελεχών και πρεβιοτικών.
2 ερωτήσεις για τα προβιοτικά
1. Mπορώ να καταλάβω ποια είναι πράγματι προβιοτικά;
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, για να ισχυριστεί μια εταιρεία ότι το προϊόν της είναι προβιοτικό, πρέπει να έχει συγκεκριμένη ποσότητα ζωντανών (μέχρι την ημερομηνία λήξεως) μικροβίων ανά γραμμάριο (ή ανά ml για το γάλα). Kι αυτό γιατί, προκειμένου να έχουν τα προβιοτικά προϊόντα ευεργετική δράση στον οργανισμό, πρέπει τα μικρόβια που προστίθενται να είναι ζωντανά. Συνήθως, όμως, δεν πραγματοποιούνται οι κατάλληλοι έλεγχοι, με αποτέλεσμα να υπάρχει η πιθανότητα ορισμένα προϊόντα να περιέχουν νεκρούς μικροοργανισμούς. Πάντως, στην περίπτωση που τα μικρόβια δεν είναι ζωντανά, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τον οργανισμό, αλλά το άτομο δεν μπορεί να αποκομίσει τα οφέλη που υπόσχεται το προβιοτικό προϊόν.
2. Eίναι κατάλληλα για όλους;
Tα προβιοτικά με τη μορφή τροφίμων μπορούν να καταναλώνονται άφοβα από όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας και κατάστασης υγείας.
Γαλακτοκομικά με στερόλες για τη μείωση της χοληστερίνης
Στη μείωση των επιπέδων χοληστερίνης στο αίμα θεωρείται ότι βοηθάει και η κατανάλωση μιας νέας κατηγορίας γαλακτοκομικών προϊόντων, εμπλουτισμένων με φυτικές στερόλες. Γάλατα και επιδόρπια γιαουρτιού με τις συγκεκριμένες ουσίες συμβάλλουν, σύμφωνα με έρευνες, στη μείωση της ολικής και της «κακής» χοληστερίνης.
Πηγές: fe-mail.gr και www.
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Posted: 02 Jan 2013 02:48 PM PST
Ανάλογη άνθηση γνωρίζει και η θαυματουργική ιατρική, ενώ η εμπιστοσύνη του κοινού στις εναλλακτικές μορφές θεραπείας παρουσιάζεται αυξημένη. Στο άρθρο αυτό καταγράφονται οι σημαντικότερες μορφές της εναλλακτικής ιατρικής, εξετάζεται η κατά περίπτωση θεραπευτική και επιστημονική αξία τους από την άποψη της συμβατικής ιατρικής και επιχειρείται μια ανίχνευση των αιτιών που εξηγούν την άνθησή της. Το συμπέρασμα είναι ότι οι μέθοδοι εναλλακτικής θεραπείας παρουσιάζουν ευρεία διάδοση και ότι εκτείνονται από θεραπευτικές μεθόδους που προσομοιάζουν με αυτές της συμβατικής ιατρικής (και που ενδεχομένως θα είχε κάποια αξία η εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη τους) έως μεθοδεύσεις οργανωμένης εξαπάτησης το κοινού και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου, που θα ήταν χρήσιμο να αποκαλυφθούν προς όφελος τόσο της επιστήμης όσο και των ασθενών.
Στο τέλος ενός αιώνα που σήμανε το θρίαμβο της τεχνολογίας και στις απαρχές ενός νέου αιώνα που υπόσχεται ακόμη περισσότερους τεχνολογικούς θριάμβους, ιδίως στο πεδίο των βιοϊατρικών επιστημών, η εναλλακτική ιατρική όχι μόνο επιβιώνει αλλά και αναπτύσσεται παράλληλα με τη συμβατική επιστημονική ιατρική, αν όχι σε βάρος της. Σχεδόν στο σύνολό της η επιστημονική κοινότητα έχει υποβαθμίσει την αξία της εναλλακτικής ιατρικής, αν δεν έχει κατηγορήσει ανοιχτά τους φορείς της ως επικίνδυνους απατεώνες. Ωστόσο, δε λείπουν οι επιστημονικές φωνές που αναγνωρίζουν κάποια συμβολή των εναλλακτικών θεραπευτών στην αποκατάσταση της υγείας των ασθενών, τουλάχιστον σε ότι αφορά ορισμένες μορφές εναλλακτικής ιατρικής. Η στάση του κοινού εμφανίζεται διαφοροποιημένη: από τη μία πλευρά, η πλειοψηφία, των μη ειδικών, στις αναπτυγμένες κυρίως κοινωνίες, δείχνει να εμπιστεύεται περισσότερο την επιστημονική ιατρική και να θεωρεί την εναλλακτική ιατρική, μερικώς αν όχι στο σύνολό της, μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξαπάτησης των ασθενών και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου. Από την άλλη, διαρκώς περισσότεροι ασθενείς, και στις προηγμένες κοινωνίες, καταφεύγουν στις υπηρεσίες των εναλλακτικών θεραπειών. Η αντιφατική αυτή τοποθέτηση απέναντι στην εναλλακτική ιατρική δεν είναι καθόλου νέα. Η εποχή κατά την οποία ο Ιπποκράτης και η σχολή του είχαν ήδη αποκτήσει σπουδαία φήμη (5ος – 4ος αι. π.χ.) ήταν επίσης και μία εποχή ακμής των Ασκληπιείων, των ιερών τεμενών του Ασκληπιού, στα οποία λάμβαναν χώρα θαυματουργικές θεραπείες. Χαρακτηριστική είναι η αριστοφανική διακωμώδησή τους στον «Πλούτο» (388 π.χ.) αλλά και η τελική αναστήλωση του κύρους τους στο ίδιο έργο. Λίγα λόγια για τα Ασκληπιεία: Η λατρεία του Ασκληπιού πρωτοεμφανίζεται τον 5ο π.Χ. αιώνα και κορυφώνεται τον 4ο π.Χ. αιώνα, χωρίς να παύσει να είναι δημοφιλής μέχρι το τέλος του αρχαίου κόσμου. Ο Ασκληπιός, γιος του Απόλλωνα και της θνητής Κορωνίδας, ήταν αρχικά χθόνιος ήρωας αλλά εξελίχθηκε σε κανονικό θεό και ως ιαματική θεότητα ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από τους πιστούς. Η λατρεία του ήταν η τελευταία που υποχώρησε μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού και κατά κανόνα στη θέση των ιερών του ιδρύθηκαν παλαιοχριστιανικές βασιλικές για να εξακολουθήσει η λατρεία υπό άλλο ένδυμα. Κέντρα λατρείας του ήταν τα διάφορα Ασκληπιεία, από τα οποία τα πιο γνωστά ήταν της Τρίκκης (Τρίκαλα), της Επιδαύρου, της Τιτάνης, των Αθηνών, της Κω, της Λισσού, της Λεβήνος, της Κυρήνης και άλλα. Δεν υπήρχε σχεδόν ελληνική πόλη που να μην είχε το Ασκληπιείο της. Η θεραπεία επιτυγχανόταν με δύο τρόπους: α) με την ψυχολογική ενδυνάμωση του ασθενούς και τόνωση της πίστης του για τις θεραπευτικές ικανότητες του θεού (υποβολή, θαύμα) και β)με την εφαρμογή φαρμακευτικής αγωγής και υγιεινής ζωής στον πάσχοντα (θεραπεία, άσκηση). Συνήθως και οι δύο μέθοδοι εφαρμόζονταν σε συνδυασμό και αλληλοσυμπληρώνονταν. Τα ιερά βρίσκονταν συνήθως μέσα σε άλση, μακριά από την πόλη, ώστε να υπάρχει υγιεινή και ήρεμη ατμόσφαιρα. Στοιχείο της λατρείας ήταν το νερό-άγιασμα για τελετουργικούς καθαρμούς και σωματικά λουτρά. Κέντρο λατρείας ήταν ο ναός του θεού και άλλα ιερά οικoδομήματα που τον περιέβαλλαν. Η πίστη των ασθενών ενδυναμώνονταν από τις διηγήσεις του ιερατείου περί θαυμάτων του Ασκληπιού, που συχνά ήταν γραμμένες σε επιγραφές (ιάματα). Υπόμνηση των θαυμάτων εξάλλου και της ευγνωμοσύνης των ιαθέντων ήταν τα διάφορααναθήματα, συνήθως γλυπτά ή έργα τέχνης, που στόλιζαν το άλσος. Η θαυματουργική "επιφάνεια" του θεού γινόταν κατά τηνεγκοίμηση μέσα στα άβατα. Υπήρχαν όμως και οικοδομήματα για ιατρική θεραπεία, ανάλογα με τα σημερινά ιατρεία. Προς τιμήν του θεού γίνονταν γυμνικοί και μουσικοί - θεατρικοί αγώνες, που προϋπέθεταν την ύπαρξη αντίστοιχα σταδίων και θεάτρων. Σχετικά με το Ασκληπιείο Αθηνών, ενδιαφέρον παρουσιάζει το απόσπασμα από το Ενημερωτικό Δελτίο της Ενώσεως Φίλων Ακροπόλεως, Τεύχος 4ο, Δεκέμβριος 1997, που υπέδειξε ο αρχαιολόγος κ. Μάντης. "Η ΔΙΑΡΠΑΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ" ... Το ενδιαφέρον όμως των ξένων δεν εξαντλείται στα γλυπτά του Παρθενώνα, αλλά προσελκύεται και από το υπόλοιπο κατακείμενο αρχαιολογικό θραυσματικό υλικό, που βρίσκεται διάσπαρτο στο βράχο και στις κλιτείς της Ακρόπολης. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα διασποράς του υλικού συνιστά η περίπτωση του αμφιγλύφου του Τηλεμάχου, ιδρυτικού μνημείου του αθηναϊκού Ασκληπιείου (420 - 419 π.χ.), που μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την μεταφορά της λατρείας του Ασκληπιού από την Επίδαυρο στην Αθήνα και το χρονικό της ίδρυσης του ιερού. Δεν αποκλείεται μάλιστα από στρατιώτες ή αξιωματικού του Morosini να μεταφέρθηκαν στην Ιταλία σπαράγματα του περίφημου αυτού αμφιγλύφου και του αντίγραφού του, τα οποία πιθανότατα περισυλλέχθηκαν από την περιοχή του μη ανασκαμμένου ακόμα τότε ιερού στην νότια κλιτύ της Ακρόπολης. Θραύσματα αυτών των αμφιγλύφων και των πλούσια διακοσμημένων με ανάγλυφα και επιγραφές πεσσών τους, που με αριστοτεχνικό τρόπο ανασύνθεσε και σε αυτή την περίπτωση ο καθηγητή L. Beschi, βρίσκονται διασπαρμένα στο Museo Civico στην Πάντοβα (εικ. 5α-β), στο Museo Maffeiano στην Βερόνα, στο Βρεταννικό Μουσείο, αλλά και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Επιγραφικό Μουσείο της Αθήνας. Τα τελευταία κατέληξαν στα αθηναϊκά Μουσεία ως προϊόντα της ανασκαφής του 1876-77, που διενήργησε η Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρεία στο χώρο του ιερού. ‘Αλλα, τέλος, αναθηματικά ανάγλυφα από το Ασκληπιείο κατέληξαν στο Κάσσελ και στο Λούβρο, ενώ πιθανολογείται η προέλευση από το Ασκληπιείο και άλλων αναγλύφων σε Μουσεία και συλλογές του εξωτερικού, όπως στα Μουσεία Torlonia και Βατικανού στη Ρώμη, στο Museo Maffeiano στη Βερόνα, στο Μουσείο Περγάμου του Βερολίνου, στο Fitzwilliam Museum στο Cambridge, στο Brocklesby Park του Lincolnshire και στη συλλογή El conde de Lagunillasa στην Αβάνα. Δείτε: Η σόδα ως φάρμακο | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.