ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ

Δεν φοβάμαι τον λαϊκό θυμό, πάνω απ' όλα νιώθω πολίτης

Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το 2012, ο δήμαρχος της Αθήνας, Γιώργος Καμίνης, κάνει τον απολογισμό του και μιλά για τους ήρωές του, τον προπηλακισμό του, τη Βίλα Αμαλίας, ενώ λέει ότι δεν τον φοβίζει τίποτε ως δήμαρχο και εξομολογείται τι τον έκανε να κλάψει.

«Χριστούγεννα στη Βιέννη». Θα μπορέσουμε να φτάσουμε μια μέρα να διαφημίζουμε «Χριστούγεννα στην Αθήνα»;

Είναι στο χέρι μας, αν η κεντρική διοίκηση μας ακούσει και ξαναγαπήσει το κέντρο, αν η τοπική αυτοδιοίκηση κάνει έργο ουσίας και όχι βιτρίνας και αν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μέσου Αθηναίου ως δημότη;

Δεν θα μπορούσαν να είναι ενιαία. Αλλά πιστεύω ότι κατά βάθος οι Αθηναίοι είναι περήφανοι για την πόλη τους και θέλουν να τη δουν σύντομα και πάλι ψηλά.

Eχει χαθεί η αλληλεγγύη;

Θα αστειεύεστε. Την περασμένη Κυριακή, ανάμεσα στα χιλιάδες δέματα και τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος, με το κάλεσμα του δήμου και του Mega Channel, η Αθήνα έζησε μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Δηλώνω όμως κατηγορηματικά ότι τέτοιες σκηνές, όσο συγκινητικές κι αν είναι, δεν θα ήθελα να τις ξαναζήσει η πόλη μας.

Θα μας περιγράψετε μια συνηθισμένη μέρα σας;

Αθηνοκεντρική, θα έλεγα.

Ποιοι είναι οι ήρωές σας;

Συνήθως εκείνοι που ανατρέπουν, σε θετική κατεύθυνση, τα δεδομένα σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα.

Η κρίση σε προσωπικό επίπεδο πώς σας έχει επηρεάσει;

Οπως, φαντάζομαι, τους περισσότερους. Με έκανε να νοιάζομαι περισσότερο για τον διπλανό μου και να εκτιμώ τα μικρά. Φεύγουμε, νομίζω, από το αυτάρεσκο και καταναλωτικό «εγώ» και πηγαίνουμε σιγά σιγά σε ένα πιο συνειδητό «εμείς».

Οι φίλοι σας στο εξωτερικό τι σας ρωτάνε για την Ελλάδα και τι τους απαντάτε;

Εχουν, αναμφίβολα, επηρεαστεί από τον παραμορφωτικό φακό των διεθνών Μέσων Ενημέρωσης, που μεταφέρουν μια εικόνα χώρας σε κατάρρευση. Ο,τι και να τους πω εγώ, μεταπείθονται μόνο όταν ταξιδέψουν στην Ελλάδα.

Ποια είναι η γνώμη σας για τον κ. Μπουτάρη;

Με τον Γιάννη έχουμε διαφορετικό στυλ παιχνιδιού, για να σας απαντήσω ποδοσφαιρικά, αλλά τον ίδιο αντίπαλο: βρήκαμε παραδομένες στην τύχη τους πόλεις, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, και κατεστημένες νοοτροπίες σπατάλης και κακοδιοίκησης, που σιγά σιγά ανατρέπουμε.

Τι συναισθήματα σας γεννιούνται όταν συναντάτε άστεγους στους δρόμους;

Με την εμπειρία του περσινού χειμώνα, μου έκανε εντύπωση ότι 8 στους 10 άστεγους αρνούνταν να μετακινηθούν από τον χώρο τους και να πάνε στα ζεστά καταφύγια που ανοίγαμε. Οι άστεγοι της Αθήνας είναι περίπου 1.200. Είναι, πάντως, συγκλονιστικός ο τρόπος συνεργασίας του Δήμου Αθηναίων με τους φορείς και τις εθελοντικές οργανώσεις που ασχολούνται με τους άστεγους. Είμαστε σε ετοιμότητα. Ο συντονισμός του περσινού δύσκολου χειμώνα αποτελεί πυξίδα.

Θα κυκλοφορούσατε βράδυ στους δρόμους της πόλης, όπως στην Αθηνάς, τη Σοφοκλέους κ.ά.;

Κυκλοφορώ. Και κυκλοφορώ μόνος μου και άνετα. Αλλά, όπως έχω ξαναπεί, αυτό δεν το απαιτώ και από τους συμπολίτες μου. Υπάρχει βελτίωση στο ζήτημα της ασφάλειας, αλλά χρειάζεται αρκετή ακόμη δουλειά για να εμπεδωθεί.

Πώς αισθάνεται ένα πρόσωπο, που είναι ο δήμαρχος της πόλης, όταν προπηλακίζεται σε μια δημόσια αγορά;

Μπορώ να σας πω ότι πιο πολύ αιφνιδιάστηκαν εκείνοι που ήταν μαζί μου. Αλλά ζούμε σε μια πόλη που έχει νεύρα, οπότε δεν δίνω στο συμβάν ιδιαίτερη σημασία.

Αρκετοί θεωρούν πως είναι «λογικό» να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή οι κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα.

Σας θυμίζω ότι η Α' Αθηνών είναι από τις λίγες περιφέρειες που η Χρυσή Αυγή έχασε δυνάμεις στις τελευταίες εκλογές.

Είχατε δηλώσει πως από τον πρώτο μήνα θα καθαρίζατε την πόλη. Αποτύχατε;

Επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι η πόλη είναι πιο καθαρή από πριν, αν και όντως αυτός είναι ένας καθημερινός αγώνας που έχει επιμέρους νίκες και ήττες.

Πώς σχολιάζετε την επιχείρηση στη Βίλα Αμαλίας;

Ηταν μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Αστυνομίας, που τερματίζει μια μακρά και πολύ συγκεχυμένη περίοδο κατάληψης. Απαιτούνται πολύ προσεκτικά βήματα.

Αρκετοί πολιτικοί δηλώνουν πως δεν μπορούν πλέον να κυκλοφορήσουν. Φοβάστε μην έρθει αυτή η μέρα και για εσάς;

Καθόλου, γιατί πάνω απ' όλα νιώθω πολίτης.

Ο πολιτισμός έχει περάσει «αναγκαστικά» σε δεύτερη μοίρα; Πρέπει να λαμβάνει επιχορήγηση από το Δημόσιο;

Αντιθέτως, η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων εξελίσσεται σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής πολιτισμού για την Αθήνα. Παράλληλα και το Πνευματικό Κέντρο κρατά πολύ ψηλά το επίπεδο των εκδηλώσεών του. Μην ξεχνάτε, επίσης, ότι στην Αθήνα ανεβαίνουν περίπου 150 θεατρικές παραστάσεις, από ζωντανά και δραστήρια σχήματα, που δίνουν αλλά και αντλούν ζωή και έμπνευση από το κέντρο. Δεν είμαι και ποτέ δεν ήμουν υπέρ του κρατικοδίαιτου πολιτισμού, αλλά κάποιες πολύ απαιτητικές παραγωγές επιβάλλεται να στηρίζονται από το δημόσιο ταμείο.

Κοιτάτε τους πολίτες στα μάτια ή λόγω της άσχημης κατάστασης και του θυμού που υπάρχει σας έχει στερηθεί αυτό το «προνόμιο»;

Μόνο καταπρόσωπο. Απεχθάνομαι το συγκαταβατικό χτύπημα στον ώμο. Οι πολίτες είναι πολύ πιο ώριμοι από όσο νομίζουμε και ξέρουν ποιοι φταίνε και ποιοι είναι δίπλα τους και δυνάμει σύμμαχοί τους.

Ως δήμαρχος τι σας φοβίζει περισσότερο;

Δεν με φοβίζει κάτι. Απλώς μου δημιουργεί μία επιπλέον πίεση ο χρόνος. Γνωρίζω ότι οι πολίτες περιμένουν πολλά από εμάς. Η πολιτική μας για το νοικοκύρεμα των οικονομικών του δήμου, για την ενίσχυση των κοινωνικών δομών και για την αλλαγή νοοτροπίας αρχίζει να αποδίδει. Αλλά για την επανεκκίνηση, επιτρέψτε μου να το πω έτσι, της Αθήνας μπορεί να μη μας φτάσει ο χρόνος της πρώτης θητείας. Δυστυχώς, προκειμένου να συμπέσουν οι επόμενες δημοτικές εκλογές με τις ευρωεκλο-γές, η παρούσα θητεία διαρκεί μόλις τριάμισι χρόνια. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η επόμενη δημαρχιακή θητεία θα είναι πενταετής.

Στη διάρκεια της θητείας σας, τι σας έκανε να κλάψετε και τι «διδαχτήκατε»;

Δεν σας κρύβω ότι μόλις που μπόρεσα να συγκρατηθώ την περασμένη Κυριακή, βλέποντας πολλούς ανθρώπους κάθε ηλικίας, και εμφανώς φτωχούς να φέρνουν στο Σύνταγμα, κάτι από το υστέρημά τους.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ