Ο κυκλώνας Σάντι που έπληξε πριν λίγες μέρες τις ανατολικές ΗΠΑ και οι χειρισμοί της κατάστασης από τους πολιτειακούς παράγοντες μπορεί να αποδειχθούν για τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ό,τι οι πλημμύρες του 2002 στη Γερμανία για τον γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, δηλαδή ο παράγοντας που μπορεί να κρίνει (έστω κατά τι) την επανεκλογή του στην αμερικανική προεδρία.
Και αν κρίνουμε από την κάλυψη του καταστροφικού περάσματος του κυκλώνα Σάντι, τις αντιδράσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις σημαντικών αξιωματούχων, τότε ο Ομπάμα μπορεί να συνεχίσει να είναι ένοικος του Λευκού Οίκου και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Πήρε εύσημα και υποστήριξη, και μάλιστα από ηγετικούς παράγοντες των Ρεπουμπλικανών. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ δήλωσε πως θα ψηφίσει Ομπάμα και για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, ενώ ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ αναφέρθηκε στον Ομπάμα με πολύ καλά λόγια.
Πέραν όμως αυτού του έκτακτου γεγονότος και του παράγοντα της τελευταίας στιγμής, που έκαναν κάποιους να αναφέρονται ήδη σε... από μηχανής θεό για τον Ομπάμα -και κάλλιστα μπορούν να ιδωθούν ως μια χαοτική εξέλιξη σε μια ρευστή κατάσταση-, υπάρχουν οι πολιτικές που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Τόσο με τις επιδιώξεις των κυρίαρχων κύκλων εξουσίας όσο και με την αντίδραση-ψήφο των εκλογέων. Άλλωστε, οι περισσότεροι συμφωνούν πως μέσα στο υπάρχον σύστημα και τους μηχανισμούς εξουσίας στις ΗΠΑ ο εκάστοτε πρόεδρος περισσότερο προσομοιάζει με κάποιον που... υποδύεται έναν ρόλο σε μια ταινία ακολουθώντας το σενάριο, παρά επιδίδεται στην άσκηση πολιτικής αυτόνομα εκπορευόμενης.
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΙΡΑΚ, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ
Αυτό έδειξε και η θητεία του ίδιου του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ. Άρχισε με πολλά σχέδια και ελπίδες για πολλούς, αλλά σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, δίνει την εκλογική μάχη στο νήμα. Σίγουρα με την εκλογή του το 2008 έγραψε ιστορία, μετά την άκρως τραυματική οκταετή θητεία εκείνου του ανεκδιήγητου Τζορτζ Μπους. Η θητεία του άρχισε μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλων προσδοκιών, αν μη τι άλλο για την ιστορική αλλαγή που εκπροσωπούσε ένας Αφροαμερικανός στον Λευκό Οίκο - αν και το εγχώριο και διεθνές περιβάλλον δεν άφηνε πολλά περιθώρια για πανηγυρισμούς. Σίγουρα τα πρώτα για τα οποία μπορεί να επαίρεται ο Ομπάμα είναι: για μεν την εξωτερική πολιτική η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από Ιράκ και Αφγανιστάν καθώς και η εξόντωση του ηγέτη της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπιν Λάντεν, για δε την εσωτερική πολιτική η μεταρρύθμιση στο σύστημα υγείας, καθώς και η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με τους χειρισμούς έναντι των Ευρωπαίων.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΙ
Όμως η παρατεταμένη αβεβαιότητα λόγω των ελλειμμάτων, η εύθραυστη ανάπτυξη, η υψηλή ανεργία του 8% που βρίσκεται στα επίπεδα του 2009, οι σκανδαλωδώς μαζικές κατασχέσεις λόγω της φούσκας των στεγαστικών δανείων που εκτοξεύτηκαν και η τιμή της βενζίνης που έφτασε στο ψυχολογικό όριο των 4 δολαρίων ανά γαλόνι, έγιναν στόχοι κριτικής, επιτείνοντας την αντίληψη ότι στην οικονομία τα πράγματα δεν πάνε καλά. Και μάλιστα με άθικτους τους βασικούς πυλώνες του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή πάντως διασωσμένους και ασφαλείς έναντι κινδύνων.
«Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, είχαμε εμπλακεί σε δύο πολέμους και στη χειρότερη οικονομική κρίση από την ύφεση του 1929. Μαζί παλέψαμε για να βρούμε τον δρόμο μας. Ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είναι νεκρός και οι ήρωές μας επιστρέφουν σπίτι. Οι επιχειρήσεις μας δημιούργησαν περισσότερες από πέντε εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας τα τελευταία δυόμισι χρόνια», γράφει ο Μπαράκ Ομπάμα, αναφερόμενος και στη διάσωση της αυτοκινητοβιομηχανίας. «Δεν είμαστε ακόμα εκεί που θα θέλαμε. Αλλά έχουμε σημειώσει πραγματική πρόοδο» αναφέρει, επαναλαμβάνοντας τη στήριξή του προς τη μεσαία τάξη. «Ήρθε η ώρα να τελειώσουμε ό,τι αρχίσαμε», επισημαίνει.
ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΟΣ Ο ΡΟΜΝΕΪ
Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως η οικονομία σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο έγινε κεντρικό ζήτημα. Αν επανεκλεγεί ο Ομπάμα, θα προσπαθήσει να βρει μια συμβιβαστική γραμμή για το έλλειμμα και το χρέος, τονώνοντας την απασχόληση. Αντιθέτως ο Ρόμνεϊ είναι υπέρ των δραστικών περικοπών, ιδίως σε πόρους για κοινωνική πολιτική, με φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις για τους έχοντες και κατέχοντες. Χαρακτηριστικά είναι τα πέντε σημεία του προγράμματος Ρόμνεϊ, που περιλαμβάνουν: το σταμάτημα του «πολέμου του προέδρου Ομπάμα στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο», τη διεξαγωγή του εμπορίου σύμφωνα με τους κανόνες που οι ΗΠΑ καθορίζουν, η μείωση των δαπανών με εξάλειψη των προγραμμάτων που δεν χρειάζονται, η αλλαγή της φορολογίας και η αλλαγή των κανονισμών που «δημιουργούν ασφυξία στην οικονομική ανάπτυξη».
Πέραν όμως αυτού του έκτακτου γεγονότος και του παράγοντα της τελευταίας στιγμής, που έκαναν κάποιους να αναφέρονται ήδη σε... από μηχανής θεό για τον Ομπάμα -και κάλλιστα μπορούν να ιδωθούν ως μια χαοτική εξέλιξη σε μια ρευστή κατάσταση-, υπάρχουν οι πολιτικές που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Τόσο με τις επιδιώξεις των κυρίαρχων κύκλων εξουσίας όσο και με την αντίδραση-ψήφο των εκλογέων. Άλλωστε, οι περισσότεροι συμφωνούν πως μέσα στο υπάρχον σύστημα και τους μηχανισμούς εξουσίας στις ΗΠΑ ο εκάστοτε πρόεδρος περισσότερο προσομοιάζει με κάποιον που... υποδύεται έναν ρόλο σε μια ταινία ακολουθώντας το σενάριο, παρά επιδίδεται στην άσκηση πολιτικής αυτόνομα εκπορευόμενης.
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΙΡΑΚ, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ
Αυτό έδειξε και η θητεία του ίδιου του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ. Άρχισε με πολλά σχέδια και ελπίδες για πολλούς, αλλά σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, δίνει την εκλογική μάχη στο νήμα. Σίγουρα με την εκλογή του το 2008 έγραψε ιστορία, μετά την άκρως τραυματική οκταετή θητεία εκείνου του ανεκδιήγητου Τζορτζ Μπους. Η θητεία του άρχισε μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλων προσδοκιών, αν μη τι άλλο για την ιστορική αλλαγή που εκπροσωπούσε ένας Αφροαμερικανός στον Λευκό Οίκο - αν και το εγχώριο και διεθνές περιβάλλον δεν άφηνε πολλά περιθώρια για πανηγυρισμούς. Σίγουρα τα πρώτα για τα οποία μπορεί να επαίρεται ο Ομπάμα είναι: για μεν την εξωτερική πολιτική η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από Ιράκ και Αφγανιστάν καθώς και η εξόντωση του ηγέτη της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπιν Λάντεν, για δε την εσωτερική πολιτική η μεταρρύθμιση στο σύστημα υγείας, καθώς και η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με τους χειρισμούς έναντι των Ευρωπαίων.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΙ
Όμως η παρατεταμένη αβεβαιότητα λόγω των ελλειμμάτων, η εύθραυστη ανάπτυξη, η υψηλή ανεργία του 8% που βρίσκεται στα επίπεδα του 2009, οι σκανδαλωδώς μαζικές κατασχέσεις λόγω της φούσκας των στεγαστικών δανείων που εκτοξεύτηκαν και η τιμή της βενζίνης που έφτασε στο ψυχολογικό όριο των 4 δολαρίων ανά γαλόνι, έγιναν στόχοι κριτικής, επιτείνοντας την αντίληψη ότι στην οικονομία τα πράγματα δεν πάνε καλά. Και μάλιστα με άθικτους τους βασικούς πυλώνες του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή πάντως διασωσμένους και ασφαλείς έναντι κινδύνων.
«Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, είχαμε εμπλακεί σε δύο πολέμους και στη χειρότερη οικονομική κρίση από την ύφεση του 1929. Μαζί παλέψαμε για να βρούμε τον δρόμο μας. Ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είναι νεκρός και οι ήρωές μας επιστρέφουν σπίτι. Οι επιχειρήσεις μας δημιούργησαν περισσότερες από πέντε εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας τα τελευταία δυόμισι χρόνια», γράφει ο Μπαράκ Ομπάμα, αναφερόμενος και στη διάσωση της αυτοκινητοβιομηχανίας. «Δεν είμαστε ακόμα εκεί που θα θέλαμε. Αλλά έχουμε σημειώσει πραγματική πρόοδο» αναφέρει, επαναλαμβάνοντας τη στήριξή του προς τη μεσαία τάξη. «Ήρθε η ώρα να τελειώσουμε ό,τι αρχίσαμε», επισημαίνει.
ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΟΣ Ο ΡΟΜΝΕΪ
Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως η οικονομία σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο έγινε κεντρικό ζήτημα. Αν επανεκλεγεί ο Ομπάμα, θα προσπαθήσει να βρει μια συμβιβαστική γραμμή για το έλλειμμα και το χρέος, τονώνοντας την απασχόληση. Αντιθέτως ο Ρόμνεϊ είναι υπέρ των δραστικών περικοπών, ιδίως σε πόρους για κοινωνική πολιτική, με φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις για τους έχοντες και κατέχοντες. Χαρακτηριστικά είναι τα πέντε σημεία του προγράμματος Ρόμνεϊ, που περιλαμβάνουν: το σταμάτημα του «πολέμου του προέδρου Ομπάμα στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο», τη διεξαγωγή του εμπορίου σύμφωνα με τους κανόνες που οι ΗΠΑ καθορίζουν, η μείωση των δαπανών με εξάλειψη των προγραμμάτων που δεν χρειάζονται, η αλλαγή της φορολογίας και η αλλαγή των κανονισμών που «δημιουργούν ασφυξία στην οικονομική ανάπτυξη».
ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ Βλέπουν οριακά τον Ομπάμα
Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές έχουν μετατραπεί σε θρίλερ καθώς φαίνεται ότι θα κριθούν επάνω στο νήμα, φέρνοντας τους δημοσκόπους σε θέση να μην μπορούν να τις αποκωδικοποιήσουν. Έτσι, η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» απευθύνθηκε στον «γκουρού» των πολιτικών προβλέψεων, τον Νέιτ Σίλβερ, ο οποίος δίνει νικητή τον Ομπάμα με το 50,5% των ψήφων και 300 εκλέκτορες. Για να εκπονήσει τις στατιστικές του μελέτες, ο Νέιτ Σίλβερ λαμβάνει υπόψη του τις δημοσκοπήσεις των 136 ινστιτούτων που παρακολουθούν την εκστρατεία, τα αποτελέσματα των οποίων συγκρίνονται στη συνέχεια με τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»/CBS News ή η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ»/NBC News. Το συμπέρασμα όλων των υπολογισμών του Νέιτ Σίλβερ είναι ότι ο Ομπάμα θα κερδίσει όσες από τις αμφίρροπες πολιτείες-κλειδιά της αναμέτρησης απαιτούνται για να ξεπεράσει τον αριθμό των 270 εκλεκτόρων που χρειάζεται προκειμένου να αναδειχθεί νικητής. Μέχρι στιγμής τα στοιχεία δίνουν στον Ομπάμα 243 εκλέκτορες, στον Ρόμνεϊ 206, ενώ 89 παραμένουν ακόμη ακαθόριστοι.
ΟΙ 10 ΑΜΦΙΡΡΟΠΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Οι δέκα πολιτείες-κλειδιά όπου κρίνεται η προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ είναι: Φλόριντα (29 εκλέκτορες), Πενσιλβάνια (20), Οχάιο (18), Βόρεια Καρολίνα (15), Βιρτζίνια (13), Ουισκόνσιν (10), Κολοράντο (9), Αϊόβα (6), Νεβάδα (6), Νιου Χαμσάιρ (4 εκλέκτορες).
Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές έχουν μετατραπεί σε θρίλερ καθώς φαίνεται ότι θα κριθούν επάνω στο νήμα, φέρνοντας τους δημοσκόπους σε θέση να μην μπορούν να τις αποκωδικοποιήσουν. Έτσι, η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» απευθύνθηκε στον «γκουρού» των πολιτικών προβλέψεων, τον Νέιτ Σίλβερ, ο οποίος δίνει νικητή τον Ομπάμα με το 50,5% των ψήφων και 300 εκλέκτορες. Για να εκπονήσει τις στατιστικές του μελέτες, ο Νέιτ Σίλβερ λαμβάνει υπόψη του τις δημοσκοπήσεις των 136 ινστιτούτων που παρακολουθούν την εκστρατεία, τα αποτελέσματα των οποίων συγκρίνονται στη συνέχεια με τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»/CBS News ή η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ»/NBC News. Το συμπέρασμα όλων των υπολογισμών του Νέιτ Σίλβερ είναι ότι ο Ομπάμα θα κερδίσει όσες από τις αμφίρροπες πολιτείες-κλειδιά της αναμέτρησης απαιτούνται για να ξεπεράσει τον αριθμό των 270 εκλεκτόρων που χρειάζεται προκειμένου να αναδειχθεί νικητής. Μέχρι στιγμής τα στοιχεία δίνουν στον Ομπάμα 243 εκλέκτορες, στον Ρόμνεϊ 206, ενώ 89 παραμένουν ακόμη ακαθόριστοι.
ΟΙ 10 ΑΜΦΙΡΡΟΠΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Οι δέκα πολιτείες-κλειδιά όπου κρίνεται η προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ είναι: Φλόριντα (29 εκλέκτορες), Πενσιλβάνια (20), Οχάιο (18), Βόρεια Καρολίνα (15), Βιρτζίνια (13), Ουισκόνσιν (10), Κολοράντο (9), Αϊόβα (6), Νεβάδα (6), Νιου Χαμσάιρ (4 εκλέκτορες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.