
![]() ![]() ![]() |

Θείος Σαμ εναντίον κινεζικού δράκου




![]() |






![]() | ΧΡΗΣΤΙΚΑ |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
|


Δημοσιεύθηκε: 16:37 - 04/10/11

Το καθοριστικό γεωπολιτικό δράμα του επόμενου αιώνα θα είναι η μάχη εξουσίας και επιρροής ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ. Αυτή η αναδυόμενη διαμάχη ήδη θέτει σε δύσκολη θέση τις ασιατικές χώρες που βρίσκονται εγκλωβισμένες ανάμεσα στους δύο παγκόσμιους γίγαντες.
Η Γερουσία των ΗΠΑ συζητά νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την επιβολή δασμών σε κινεζικά προϊόντα. Ακόμη και εάν ανακοπεί αυτή η κίνηση προστατευτισμού στις ΗΠΑ, η τάση αντιπαράθεσης στην Ουάσιγκτον είναι εμφανής και θέτει ένα κρίσιμο δίλημμα για τα γειτονικά κράτη της Κίνας.
Η Κίνα είναι πλέον ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Αυστραλίας, της Νοτίου Κορέας και των περισσότερων κρατών της νοτιοανατολικής Ασίας. Αυτές οι χώρες, όμως, έχουν επίσης σημαντική στρατιωτική σχέση με τις ΗΠΑ. Για πόσο καιρό, λοιπόν, θα μπορούν τα στρατιωτικά και τα εμπορικά τους συμφέροντα να έχουν διαφορετικές κατευθύνσεις;
Όχι για πολύ, κρίνοντας τουλάχιστον από το κύριο άρθρο της κινεζικής εφημερίδας People’s Daily. Η επίσημη εφημερίδα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στοχεύει ενάντια «ορισμένων χωρών» που «νομίζουν ότι εφόσον μπορούν να αντιμετωπίσουν την Κίνα με την βοήθεια της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ, είναι ελεύθερα α κάνουν ότι θέλουν».
Το άρθρο προφανώς πυροδοτήθηκε από την ανακοίνωση της Ιαπωνίας και των Φιλιππίνων, την προηγούμενη μέρα. Οι δύο χώρες δεσμεύθηκαν να ενισχύσουν την ναυτική τους συνεργασία αμφισβητώντας τις εδαφικές απαιτήσεις της Κίνας στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η κινεζική προειδοποίηση όμως, θα μπορούσε επίσης να αφορά το Βιετνάμ, την Ινδία, τη Νότιο Κορέα, την Αυστρία ή και την Ταϊβάν. Όλες αυτές οι χώρες τον τελευταίο χρόνο ενίσχυσαν τους στρατιωτικούς τους δεσμούς με τις ΗΠΑ.
Η Γερουσία των ΗΠΑ συζητά νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την επιβολή δασμών σε κινεζικά προϊόντα. Ακόμη και εάν ανακοπεί αυτή η κίνηση προστατευτισμού στις ΗΠΑ, η τάση αντιπαράθεσης στην Ουάσιγκτον είναι εμφανής και θέτει ένα κρίσιμο δίλημμα για τα γειτονικά κράτη της Κίνας.
Η Κίνα είναι πλέον ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Αυστραλίας, της Νοτίου Κορέας και των περισσότερων κρατών της νοτιοανατολικής Ασίας. Αυτές οι χώρες, όμως, έχουν επίσης σημαντική στρατιωτική σχέση με τις ΗΠΑ. Για πόσο καιρό, λοιπόν, θα μπορούν τα στρατιωτικά και τα εμπορικά τους συμφέροντα να έχουν διαφορετικές κατευθύνσεις;
Όχι για πολύ, κρίνοντας τουλάχιστον από το κύριο άρθρο της κινεζικής εφημερίδας People’s Daily. Η επίσημη εφημερίδα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στοχεύει ενάντια «ορισμένων χωρών» που «νομίζουν ότι εφόσον μπορούν να αντιμετωπίσουν την Κίνα με την βοήθεια της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ, είναι ελεύθερα α κάνουν ότι θέλουν».
Το άρθρο προφανώς πυροδοτήθηκε από την ανακοίνωση της Ιαπωνίας και των Φιλιππίνων, την προηγούμενη μέρα. Οι δύο χώρες δεσμεύθηκαν να ενισχύσουν την ναυτική τους συνεργασία αμφισβητώντας τις εδαφικές απαιτήσεις της Κίνας στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η κινεζική προειδοποίηση όμως, θα μπορούσε επίσης να αφορά το Βιετνάμ, την Ινδία, τη Νότιο Κορέα, την Αυστρία ή και την Ταϊβάν. Όλες αυτές οι χώρες τον τελευταίο χρόνο ενίσχυσαν τους στρατιωτικούς τους δεσμούς με τις ΗΠΑ.
Μοιραστείτε το άρθρο | ![]() ![]() ![]() | Σχόλια | 1 |



Η ειρωνεία είναι πως ακριβώς αυτή η πολεμοχαρής διάθεση της Κίνας, όπως εκφράζεται και από το συγκεκριμένο άρθρο, στρέφει τους γείτονές της στην αγκαλιά του Θείου Σαμ. Μέχρι πρότινος η Κίνα τηρούσε στάση αναμονής, στηριζόμενη στην αυξανόμενη οικονομική της ισχύ, ώστε να προσελκύσει τους γείτονές της στην δική της σφαίρα επιρροής. Τώρα, το Πεκίνο κινδυνεύει να δημιουργήσει από την δική του αλαζονεία την αντι-κινεζική συμμαχία που φοβάται και αποκηρύσσει.
Θα ήταν πιο λογικό για την Κίνα να συνεχίσει με τη πολιτική της αναμονής, καθώς πιθανότατα το 2020 θα είναι η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Οι ΗΠΑ παραμένουν η κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη του πλανήτη, ακόμη και στην γειτονιά της Κίνας στον Ειρηνικό. Συνήθως όμως, η πολιτική και η στρατιωτική ισχύς ακολουθούν την οικονομική δύναμη. Κατά συνέπεια, η αμερικανική ηγεμονία στον Ειρηνικό Ωκεανό μπορεί τελικά να αποδειχθεί μη διατηρήσιμη. Αυτό ακριβώς υπαινίσσεται και το άρθρο της κινεζικής εφημερίδας καθώς προειδοποιεί ότι «καμία χώρα δεν θέλει να εξαργυρώσει το εισιτήριο επιβίβασης στην σιδηροδρομική ταχεία της κινεζικής οικονομικής ανάπτυξης»
Καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ δανείζεται 40 σεντ σε κάθε δολάριο που δαπανά – και η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής αμερικανικού χρέους – το Πεκίνο εμμέσως χρηματοδοτεί την αμερικανική στρατιωτική ηγεμονία στον Ειρηνικό. Ως προς τους εταίρους των ΗΠΑ στην περιοχή, ακόμη και εκείνοι ανησυχούν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αμερικανική οικονομία, ίσως κάποια στιγμή αναγκάσουν την Ουάσιγκτον να μειώσει την παρουσία της στον Ειρηνικό.
Παράλληλα, η Κίνα χτίζει την δική της στρατιωτική δύναμη. Στις ΗΠΑ επισημαίνουν την ανάπτυξηκινεζικών πυραύλων νέου βεληνεκούς που μπορούν να απειλήσουν άμεσα τις αεροπορικές βάσεις και τα αεροπλανοφόρα στα οποία η Ουάσιγκτον στηρίζει την στρατιωτική της κυριαρχία στον Ειρηνικό.
Οι γείτονες της Κίνας επίσης ανησυχούν για την αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Κίνας και την διάθεσή της να την επιδείξει. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι ναυτικές διαμάχες της Κίνας με το Βιετνάμ και την Ιαπωνία πήραν πιο επικίνδυνη τροπή με έντονες επακόλουθες διπλωματικές συγκρούσεις. Στην Ινδία υποστηρίζουν ότι η Κίνα γίνεται πιο αυστηρή ως προς τις εδαφικές της διεκδικήσεις. Η Νότιος Κορέα παράλληλα, ανησυχεί περισσότερο για τις σχέσεις του Πεκίνου με την Βόρειο Κορέα.
Η δυσμενής ερμηνεία των κινήσεων της Κίνας είναι πως οι εθνικιστικές δυνάμεις και ο στρατός της χώρας αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή στο Πεκίνο. Μία νέα γενιά έρχεται στην εξουσία, η οποία πιστεύει ότι η Κίνα είχε πέσει θύμα των υπόλοιπων δυνάμεων γιατί ήταν ανίσχυρη.
Επιπλέον, η τρέχουσα αντίθεση ανάμεσα στις οικονομικές προοπτικές σε Κίνα και ΗΠΑ λειτουργεί ενισχυτικά στην αυτοπεποίθηση, αλλά και την επιθετικότητα του Πεκίνου.
Βάσει της πιο καλοπροαίρετης ερμηνείας, η Κίνα έχει πλέον ένα μεγαλύτερο φάσμα οικονομικών συμφερόντων ανά τον κόσμο, γεγονός που καθιστά αναπόφευκτη την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την πιο επιθετική διεκδίκηση των συμφερόντων της χώρας. Η πεινασμένη κινεζική οικονομία εξαρτάται από την εισαγόμενη ενέργεια και είναι ευάλωτη σε ναυτικούς αποκλεισμούς. Η κατασκευή μερικών αεροπλανοφόρων και υποβρυχίων και η διεκδίκηση των κινεζικών αιτημάτων στις ενεργειακά πλούσιες χώρες της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, ίσως θα ήταν ορθότερο να χαρακτηριστούν ως εύλογες κινήσεις πρόληψης εκ μέρους της κυβέρνησης του Πεκίνου, αντί για προσπάθεια κυριαρχίας στην περιοχή όπως φοβούνται οι γειτονικές χώρες.
Το κρίσιμο σημείο είναι ποια εκδοχή θα ακολουθήσουν ΗΠΑ και Κίνα και εάν θα ερμηνεύσουν τις αλλήλους κινήσεις ως επιθετικές, αντιδρώντας κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ξεκινήσει ένας κύκλος επιθετικότητας. Αυτό το μοτίβο στην συμπεριφορά των μεγάλων δυνάμεων οδήγησε σε πολλά δεινά κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα.
Παρ’ όλες τις εντάσεις πάντως, οι διπλωματικές επαφές στον Ειρηνικό συνεχίζονται. Τον επόμενο μήνα ο Barrack Obama θα φιλοξενήσει τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας, στην σύνοδο του ASEAN που θα γίνει στην πατρίδα του Αμερικανού προέδρου, την Χαβάη. Ενδεχομένως ο κ. Obama να πρέπει να κανονίσει και μία επίσκεψη στο Pearl Harbor για να υπενθυμίσει σε όλους τους κινδύνους που εγκυμονούν από στρατηγικά λάθη στην περιοχή του Ειρηνικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.