Ο ΤΖΑΚ ΛΟΥ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Ο «μάγος των προϋπολογισμών»

«Μάγος των αριθμών και των προϋπολογισμών», «σκληρός διαπραγματευτής, που όμως ξέρει να ακούει» και «έμπιστος» του Μπαράκ Ομπάμα, είναι οι κυριότεροι χαρακτηρισμοί που συνοψίζουν το πορτρέτο του νέου υπουργού Οικονομικών, Τζακ Λου, που καλείται με το «καλημέρα» να αντιμετωπίσει μία οικονομία που μοιάζει με τη Λερναία Υδρα

Ο Τζακ Λου χαρακτηρίζεται ως «έμπιστος του Μπαράκ Ομπάμα». Σπούδασε νομικά στο Χάρβαρντ και στο Τζορτζτάουν και εργάστηκε για τον όμιλο Citigroup την τετραετία 2006-2010. Τη φήμη του «μάγου των προϋπολογισμών» την απέκτησε επί Μπιλ Κλίντον, οπότε διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Διοίκησης και Προϋπολογισμού

Με το που κόβεται ένα «κεφάλι» ξεφυτρώνει ένα άλλο, καθώς όλα τα ακανθώδη ζητήματα, όπως η αύξηση του δανεισμού και η αποτροπή του δημοσιονομικού γκρεμού, έχουν διευθετηθεί προσωρινά.

Γεννημένος το 1955 στη Νέα Υόρκη, πέρασε μάλλον μία επαναστατική εφηβεία, θέλοντας να αλλάξει τον κόσμο.

Σκέφτηκε πως αν γινόταν δημοσιογράφος -έγραφε πύρινα άρθρα συνήθως υπέρ των ατομικών ελευθεριών στη σχολική εφημερίδα- θα κατάφερνε να αλλάξει πολλά, τελικά όμως, μετά από έναν χρόνο σε κολέγιο της Μινεσότα, σπούδασε νομικά στο Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν. Η καριέρα του στην Ουάσιγκτον ξεκίνησε το 1973, όπου επί οκτώ χρόνια υπήρξε σύμβουλος επί θεμάτων εσωτερικής πολιτικής του τότε προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τιπ Ο'Νιλ, «σύμβολο» της συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων καθώς είχε συνεργαστεί πολύ καλά με τον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν για να αλλάξουν ο φορολογικός κώδικας και το συνταξιοδοτικό στη δεκαετία του 1980.

Τη φήμη όμως του «μάγου των προϋπολογισμών» την απέκτησε επί Μπιλ Κλίντον, οπότε και διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Διοίκησης και Προϋπολογισμού από το 1998 έως το 2001. Θεωρήθηκε ως αρχιτέκτονας των πλεονασματικών προϋπολογισμών.

Την ίδια θέση κατείχε και στην προηγούμενη θητεία του Ομπάμα από το 2010 έως τον Ιανουάριο του 2012, οπότε και ανέλαβε τη θέση του προσωπάρχη του Λευκού Οίκου.

Οπως και ο προκάτοχός του, Τιμ Γκάιτνερ, που υπήρξε στέλεχος της Goldman Sachs, ο Λου έκανε ένα πέρασμα από τη Γουόλ Στριτ και συγκεκριμένα στον όμιλο Citigroup την τετραετία 2006-2010. Εξαιτίας αυτών των δεσμών του, αλλά και του προσεκτικού τρόπου με τον οποίο αναφέρεται στον ρόλο των τραπεζών στην οικονομική κρίση, εκφράζονται -κυρίως από τα αριστερά- πολλές αμφιβολίες για το αν θα επιδείξει μαχητική στάση προς τη Γουόλ Στριτ. Αρκετοί, πάντως, αναλυτές στην Ουάσιγκτον, τον θεωρούν σαφώς πιο? μαχητικό απ' ό,τι ο Γκάιτνερ.

Επίσης θεωρείται πως είναι ο πιο κατάλληλος να αντιμετωπίσει τους συνήθως αρνητικούς Ρεπουμπλικάνους, κυρίως επειδή έχει ήδη διαπραγματευτεί μαζί τους (είχε λάβει μέρος στις κρίσιμες συνομιλίες με τους Ρεπουμπλικάνους το καλοκαίρι του 2011 για το ομοσπονδιακό χρέος, ενώ συμμετείχε και σε αυτές για την αποτροπή του δημοσιονομικού γκρεμού).

Εξαιτίας όμως αυτών των διαπραγματεύσεων, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν αρχίσει ήδη τις «γκρίνιες» (αν και δεν αναμένεται να υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στο Κογκρέσο με την αποδοχή της υποψηφιότητάς του).

Η κριτική τους επικεντρώνεται στον επιθετικό του τόνο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ενώ ήδη πριν από την ανακοίνωση ότι προορίζεται για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, οι Ρεπουμπλικάνοι εξέφραζαν ανοικτά τη δυσπιστία τους καθώς τον θεωρούν «παρτιζάνο» των Δημοκρατικών.

«ΣΤΟΙΧΗΜΑ» Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΙΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ
Θα χειριστεί τις διαπραγματεύσεις με τους Ρεπουμπλικάνους

Τα δύσκολα ξεκινούν αμέσως για τον Λου, καθώς τον Φεβρουάριο ξεκινούν οι συνομιλίες των δύο κομμάτων για την αύξηση του δανεισμού των ΗΠΑ. Το Κογκρέσο έχει περιθώριο δύο μηνών για να αυξήσει το ανώτατο όριο δανεισμού του Δημοσίου, που ήδη έχει φτάσει στο υφιστάμενο ανώτατο επιτρεπτό όριο των 16,4 τρισ. δολαρίων. Αν δεν υπάρξει κάποια συμφωνία, οι ΗΠΑ θα βρεθούν, όπως κινδύνεψαν και το καλοκαίρι του 2011, σε κατάσταση στάσης πληρωμών, κλείνοντας τμήματα του δημόσιου τομέα.

Κι αν υπάρξει κάποια συμφωνία, ο Λου θα πρέπει να συμμετάσχει σε νέες διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο, αυτήν τη φορά για την οριστική αποφυγή του κινδύνου της αυτόματης ενεργοποίησης των αυξήσεων φόρων και περικοπών δαπανών, του λεγόμενου δημοσιονομικού γκρεμού. Τα δύο κόμματα εμμένουν στις θέσεις τους: οι Δημοκρατικοί επαναφέρουν το αίτημα για αύξηση των φορολογικών εσόδων και οι Ρεπουμπλικάνοι απαντούν με αιτήματα για περικοπή των δαπανών - πλην βεβαίως αυτών του Πενταγώνου.

Η οικονομία των ΗΠΑ με αριθμούς

• Δημόσιο χρέος: Βάσει συμφωνίας μεταξύ των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων στις αρχές του Αυγούστου του 2011, το ανώτατο όριο του χρέους έχει οριστεί στα 16 τρισεκατομμύρια, 394 δισεκατομμύρια δολάρια.
• ΑΕΠ: 14,8 τρισ. δολάρια το 2011.
• Ρυθμός ανάπτυξης: 3,1% στο τρίτο τρίμηνο του 2011.
• Ανεργία: 7,8% τον Δεκέμβριο.
• Φτώχεια: Το ποσοστό του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας είναι 15,1%.

ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ