Η ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ανθρωπιστές και ήθος
στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Έγραψε στις 28.02.2012 ο/η: Kurtz Paul
2799 προβολές

Επιστροφή

Οι ανθρωπιστές αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα τής αμερικανικής κοινωνίας. Αριθμούν δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι, αν και μή θρησκευόμενοι, είναι ηθικώς ακέραιοι. Ο όρος μή θρησκευόμενοι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως για εκείνους, που δεν ανήκουν σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα ή δεν πιστεύουν στην ύπαρξη τού θεού - μπορεί να είναι αγνωστικιστές, άθεοι ή σκεπτικιστές.

Πηγή έμπνευσής τους είναι η σύγχρονη επιστήμη, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία κι όχι τα παραδοσιακά «ιερά κείμενα». Δεν ακολουθούν τα κελεύσματα τής Βίβλου, τού Κορανίου κ.λπ..

Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θρησκεύονται, αν και λόγω τής οικογενείας η άλλων κοινωνικών πιέσεων, που δέχονται, ενδέχεται να παραμένουν κατ’ όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας. Πρόκειται για μοντέρνους ανθρώπους τόσο στον τρόπο, με τον οποίο θεώνται τον κόσμο όσο και στην συμπεριφορά.

Ελλείψει ακριβέστερου όρου αποκαλούνται ανθρωπιστές και είναι αφοσιωμένοι στις ανθρωπιστικές αξίες και τις πολιτικές αρετές τής δημοκρατίας. Πιστεύουν στην ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια. Ενδιαφέρονται να ζήσουν μια ζωή γεμάτη δημιουργικότητα και ευτυχία. Δείχνουν αλτρουϊστικό ενδιαφέρον για το καλό των άλλων. Είναι ανεκτικοί ως προς τον τρόπο, με τον οποίο ζουν οι συνάνθρωποί τους και σέβονται την προσωπική τους ζωή.



Πρόσφατη έρευνα των Financial Times, αν και δεν έτυχε τής αρμόζουσας προσοχής, καταδεικνύει σαφέστατα το γίγνεσθαι τής σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Όταν ρωτήθηκαν, εάν πιστεύουν σε οποιαδήποτε μορφή θεού ή ανωτάτου όντος το 14% των αμερικανών απάντησαν, ότι είναι αγνωστικιστές (σκεπτικιστές ως προς την ύπαρξη θεού, αν και όχι άθεοι). Μόνο 4% απάντησαν, ότι είναι άθεοι, 6%, ότι «θα προτιμούσαν να μην πουν» και 3%, ότι «δεν είναι βέβαιοι». Τα ποσοστά αυτά συνιστούν το 27% τού πληθυσμού.

Πόσοι αμερικανοί δηλώνουν, ότι πιστεύουν στο θεό; 73%, σύμφωνα με την συγκεκριμένη έρευνα και όχι 91%, όπως συχνά αναφέρεται από το λόμπυ τής θρησκευτικής προπαγάνδας. Αν σε όσα αναφέρονται ανωτέρω προσθέσουμε εκείνους, που δεν εκκλησιάζονται, που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνο για γάμο ή για κηδεία ή που αποτελούν μόνον κατ΄όνομα μέλη κάποιας Εκκλησίας, τότε ο αριθμός των μή θρησκευόμενων ανθρώπων στις ΗΠΑ είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι ισχυρίζονται οι «ειδήμονες» τής Εκκλησίας. Επιπλέον, πολλοί από εκείνους, που ισχυρίζονται, ότι πιστεύουν στο θεό, μιλούν μάλλον σε πνευματικό και όχι σε υπερφυσικό επίπεδο. Γι΄αυτούς η έννοια τού θεού δεν είναι ταυτόσημη με εκείνη τού θεϊσμού.

Έρευνες έχουν δείξει, ότι όσο πιο μορφωμένος είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο πιθανόν είναι να είναι ανθρωπιστής, αγνωστικιστής ή άθεος. Έτσι, σε γενικές γραμμές οι καθηγητές σε ερευνητικά κέντρα / πανεπιστήμια είναι κατά κανόνα ανθρωπιστές. Το 60% των αμερικανών επιστημόνων είναι είτε άθεοι είτε αγνωστικιστές, ποσοστό, που φθάνει το 93% στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών.

Ωστόσο, το ποσοστό των ανθρώπων, που δεν πιστεύουν στο θεό στις λαϊκές τάξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μικρότερο απ’ όσο στις πέντε ευρωπαϊκές χώρες, όπου επίσης διεξήχθη η ανάλογη έρευνα. Εκεί, οι αγνωστικιστές είναι περισσότεροί των αθέων, εκτός από την Γαλλία, όπου το ποσοστό είναι ανάλογο, 32% αντιστοίχως. Στην Μεγάλη Βρετανία, οι αγνωστικιστές αποτελούν το 35% τού πληθυσμού και οι άθεοι το 17%, στην Ιταλία οι αγνωστικιστές φθάνουν το 20% και οι άθεοί το 7%, στην Ισπανία 30% είναι αγνωστικιστές και 11 % άθεοι, ενώ στην Γερμανία 25% είναι αγνωστικιστές και 20% άθεοι. Πολλοί δήλωσαν, ότι θα προτιμούσαν να μην απαντήσουν ή ότι δεν είναι σίγουροι. Σε όλες τις προαναφερθείσες ευρωπαϊκές χώρες, εκείνοι, που δεν πιστεύουν στο θεό είναι πολύ περισσότεροί των πιστών, εξαιρουμένης τής Ιταλίας. Η Ευρώπη έχει γίνει ουμανιστική, και οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται προς την αυτήν κατεύθυνση.

Η Θρησκευτική Δεξιά υποστηρίζει, ότι χωρίς θεό δεν υπάρχει ηθική. Οι ανθρωπιστές μιλούν περί ήθους, το οποίο ασφαλώς και υπάρχει χωρίς θεό. Οι συντηρητικοί ισχυρίζονται, ότι υπερασπίζονται την προσωπική ελευθερία, αλλά με αυτό εννοούν την οικονομική ελευθερία. Πολύ συχνά όλοι τους είναι πολύ πρόθυμοι να παρέμβουν στον κώδικα αξιών και στις πλέον προσωπικές αποφάσεις των ατόμων.

Θα περιχαρακωθεί το δημοκρατικό κόμμα μέσα στη Θρησκευτική Δεξιά, θα αερολογεί αναφορικά με τις εξαγγελίες του περί ανθρωπιστικής θέασης των πραγμάτων, προκειμένου να εξασφαλίσει την ψήφο τού θεού; Παρά το γεγονός, ότι σχεδόν όλοι οι δημοκρατικοί είναι υπέρ τού χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας και άλλων φιλελεύθερων μέτρων, ωστόσο, αισθάνονται υποχρεωμένοι να ψέλνουν εκκωφαντικά ωσαννά γι’ αυτή την παλιομοδίτικη θρησκεία. Τι αηδιαστική υποκρισία!


Σημείωση:
Το παραπάνω κείμενο αποτελείται
από αποσπάσματα από το άρθρο:
Secular Humanist Morality,
περ. «Free Inquiry», 09/07.


Επιστροφή Επιστροφή στην κορυφή




0