Του Αιμίλιου Περδικάρη
«Κριτική εκ τους ασφαλούς» ή αναβίωση του εμφυλίου σημιτικών-παπανδρεϊκών; Και τι προεκτάσεις έχει η αντιπαράθεση Σημίτη-Παπανδρέου στις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ;
Όπως και να’ χει, το timing της κυκλοφορίας του βιβλίου του Κ. Σημίτη ήρθε να προστεθεί στην αλυσίδα γεγονότων που κλυδωνίζουν το ΠΑΣΟΚ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και αίσθηση προκαλεί ότι ο Γ. Παπανδρέου σήκωσε το γάντι και, μολονότι επέλεξε χαμηλούς τόνους, δεν άφησε αναπάντητους τους ισχυρισμούς του πρώην πρωθυπουργού.
«Οι βασικές πολιτικές επιλογές (της κυβέρνησης Παπανδρέου) υιοθετήθηκαν τότε από πολλούς – το έχουν άραγε ξεχάσει; – που σήμερα επικρίνουν, αλλά και υιοθετήθηκαν σήμερα από πολλούς που βιώνουν τη δύσκολη πραγματικότητα συμμετέχοντας τώρα στην κυβέρνηση, ενώ πριν τις απέρριπταν χωρίς συζήτηση», είναι το απόσπασμα-κλειδί από την απάντηση του κ. Παπανδρέου.
Τι εννοεί, όμως, ως προς τον κ. Σημίτη; Ότι την περίοδο ένταξης της χώρας στο Μνημόνιο, ο πρώην πρωθυπουργός ήταν από τους υποστηρικτές της επιλογής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Παράλληλα, κατηγορούσε πρώτος εκείνος τη Ν.Δ. για την (τότε) στάση της να πει «όχι» στα μέτρα, ενώ στήριζε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Έτσι, ο κ. Παπανδρέου μ’ αυτόν τον τρόπο απαντά – κατά τον ίδιο και τους συνεργάτες του – στους ισχυρισμούς του κ. Σημίτη περί «επιπολαιότητας» ή «πρόχειρης και κακής διαπραγμάτευσης».
Ποτέ δεν υπήρξαν «φίλοι»
Οι σχέσεις των δύο ανδρών, παρά το γεγονός ότι ο κ. Σημίτης έδωσε το περίφημο «δαχτυλίδι» στον κ. Παπανδρέου το Γενάρη του 2004, ποτέ δεν υπήρξαν θερμές, με αποκορύφωμα τη διαγραφή του κ. Σημίτη από το ΠΑΣΟΚ το 2008. Έστω και από απόσταση, πάντως, ο κ. Σημίτης στήριξε την πρώτη περίοδο του Μνημονίου τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου. «Περισσότερο για να απαντήσει στην κριτική που αφορούσε την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ», λένε κάποιοι. Κάτι που ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί να θεωρεί ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της Μεταπολίτευσης.
Γι’ αυτό ακριβώς και συνομιλητές του κ. Παπανδρέου στιγματίζουν τη στάση του κ. Σημίτη να «χτυπήσει» τώρα, με το βιβλίο του, αφού ο κ. Παπανδρέου έχει αποχωρήσει από το προσκήνιο, δικαιολογώντας έτσι τη φράση «κριτική εκ του ασφαλούς».
Από την άλλη πλευρά, συνομιλητές του κ. Σημίτη διαψεύδουν τυχόν σενάρια επιστροφής του πρώην πρωθυπουργού στην ενεργό πολιτική σκηνή, αλλά τονίζουν με νόημα ότι παραμένει ενεργός παρατηρητής των εξελίξεων και συζητά με αρκετά στελέχη της Κεντροαριστεράς, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ.
Κάποιοι, μάλιστα, τον συνδέουν με την κινητικότητα που υπάρχει και τα σενάρια δημιουργίας νέων πολιτικών πόλων – χωρίς, όμως, κάτι τέτοιο να επιβεβαιώνεται, τουλάχιστον για την ώρα.
Είναι, λοιπόν, απλώς μια... κολόνια που κρατάει χρόνια η αντιπαράθεσή τους; Ή κρύβει κάτι βαθύτερο, εν όψει της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού;
«Κριτική εκ τους ασφαλούς» ή αναβίωση του εμφυλίου σημιτικών-παπανδρεϊκών; Και τι προεκτάσεις έχει η αντιπαράθεση Σημίτη-Παπανδρέου στις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ;
Όπως και να’ χει, το timing της κυκλοφορίας του βιβλίου του Κ. Σημίτη ήρθε να προστεθεί στην αλυσίδα γεγονότων που κλυδωνίζουν το ΠΑΣΟΚ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και αίσθηση προκαλεί ότι ο Γ. Παπανδρέου σήκωσε το γάντι και, μολονότι επέλεξε χαμηλούς τόνους, δεν άφησε αναπάντητους τους ισχυρισμούς του πρώην πρωθυπουργού.
«Οι βασικές πολιτικές επιλογές (της κυβέρνησης Παπανδρέου) υιοθετήθηκαν τότε από πολλούς – το έχουν άραγε ξεχάσει; – που σήμερα επικρίνουν, αλλά και υιοθετήθηκαν σήμερα από πολλούς που βιώνουν τη δύσκολη πραγματικότητα συμμετέχοντας τώρα στην κυβέρνηση, ενώ πριν τις απέρριπταν χωρίς συζήτηση», είναι το απόσπασμα-κλειδί από την απάντηση του κ. Παπανδρέου.
Τι εννοεί, όμως, ως προς τον κ. Σημίτη; Ότι την περίοδο ένταξης της χώρας στο Μνημόνιο, ο πρώην πρωθυπουργός ήταν από τους υποστηρικτές της επιλογής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Παράλληλα, κατηγορούσε πρώτος εκείνος τη Ν.Δ. για την (τότε) στάση της να πει «όχι» στα μέτρα, ενώ στήριζε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Έτσι, ο κ. Παπανδρέου μ’ αυτόν τον τρόπο απαντά – κατά τον ίδιο και τους συνεργάτες του – στους ισχυρισμούς του κ. Σημίτη περί «επιπολαιότητας» ή «πρόχειρης και κακής διαπραγμάτευσης».
Ποτέ δεν υπήρξαν «φίλοι»
Οι σχέσεις των δύο ανδρών, παρά το γεγονός ότι ο κ. Σημίτης έδωσε το περίφημο «δαχτυλίδι» στον κ. Παπανδρέου το Γενάρη του 2004, ποτέ δεν υπήρξαν θερμές, με αποκορύφωμα τη διαγραφή του κ. Σημίτη από το ΠΑΣΟΚ το 2008. Έστω και από απόσταση, πάντως, ο κ. Σημίτης στήριξε την πρώτη περίοδο του Μνημονίου τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου. «Περισσότερο για να απαντήσει στην κριτική που αφορούσε την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ», λένε κάποιοι. Κάτι που ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί να θεωρεί ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της Μεταπολίτευσης.
Γι’ αυτό ακριβώς και συνομιλητές του κ. Παπανδρέου στιγματίζουν τη στάση του κ. Σημίτη να «χτυπήσει» τώρα, με το βιβλίο του, αφού ο κ. Παπανδρέου έχει αποχωρήσει από το προσκήνιο, δικαιολογώντας έτσι τη φράση «κριτική εκ του ασφαλούς».
Από την άλλη πλευρά, συνομιλητές του κ. Σημίτη διαψεύδουν τυχόν σενάρια επιστροφής του πρώην πρωθυπουργού στην ενεργό πολιτική σκηνή, αλλά τονίζουν με νόημα ότι παραμένει ενεργός παρατηρητής των εξελίξεων και συζητά με αρκετά στελέχη της Κεντροαριστεράς, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ.
Κάποιοι, μάλιστα, τον συνδέουν με την κινητικότητα που υπάρχει και τα σενάρια δημιουργίας νέων πολιτικών πόλων – χωρίς, όμως, κάτι τέτοιο να επιβεβαιώνεται, τουλάχιστον για την ώρα.
Είναι, λοιπόν, απλώς μια... κολόνια που κρατάει χρόνια η αντιπαράθεσή τους; Ή κρύβει κάτι βαθύτερο, εν όψει της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.