Συναγερμός στο Μαξίμου για ψήφιση των μέτρων

Συντονισμένες προσπάθειες κατευνασμού των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας Των Γιωργου Τερζη- Ελλης Τριανταφυλλου Αντιμέτωπο με τον φόβο ενός ατυχήματος που θα τινάξει στον αέρα τις λεπτές εσωτερικές και εξωτερικές ισορροπίες βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου στην τελική, κρίσιμη, φάση της προσπάθειας για οριστικοποίηση της συμφωνίας και εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ. Αντί της «υψηλής πολιτικής», όπως τις προηγούμενες εβδομάδες, το επιτελείο του κ. Αντώνη Σαμαρά εξαντλείται, το τελευταίο διάστημα, σε διαχείριση «ημέρα την ημέρα» και σε προσπάθειες κατευνασμού (ενίοτε και πόλεμο νεύρων) τόσο των κυβερνητικών εταίρων όσο και των βουλευτών της Ν.Δ., από την ψήφο των οποίων περνά η έγκριση των μέτρων. Ο κ. Σαμαράς βρίσκεται εμφανώς αντιμέτωπος με μία κινούμενη πολιτική άμμο και παρά την αισιοδοξία που διατυπώνουν συνεργάτες του, οι προσεκτικοί παρατηρητές δεν μπορούν παρά να διαπιστώσουν την επιβάρυνση του κλίματος. Ειδικά η Πέμπτη δεν ήταν μία καλή ημέρα για το Μέγαρο Μαξίμου. Στον εκνευρισμό του γερμανικού, κυρίως, παράγοντα για την αναφορά του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών στη «δεδομένη επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος» και στην παρατεινόμενη εμπλοκή με τη ΔΗΜΑΡ του κ. Φώτη Κουβέλη για τα εργασιακά, ήρθαν να προστεθούν: α) οι αντιδράσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τις αποκρατικοποιήσεις (σ.σ. ένα ζήτημα που έχει κλείσει εδώ και ένα - ενάμιση χρόνο!), αλλά και β) η πρωτοβουλία βουλευτών της Ν.Δ. να καταθέσουν τροπολογία περιορισμού των αποδοχών των επικεφαλής των τραπεζών, την οποία θέλοντας και μη «υιοθέτησε» και το Μέγαρο Μαξίμου. Στα παραπάνω, να προστεθεί ότι όλο το προηγούμενο διάστημα τα «όχι» της συγκυβερνώσας ΔΗΜΑΡ, στις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ήταν σαφώς περισσότερα από τα «ναι». Η στάση αυτή της Αγ. Κωνσταντίνου και η προφανής εμπλοκή επί των εργασιακών μπορεί να είναι ο προφανής, ωστόσο δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που καλείται να συνυπολογίσει ο πρωθυπουργός. Θεωρητικώς, οι 127 γαλάζιοι βουλευτές της Ν.Δ. και οι 33 του ΠΑΣΟΚ αρκούν για να περάσει το πολυνομοσχέδιο των διαρθρωτικών μέτρων, όπου θα περιλαμβάνονται τα εργασιακά. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει αν το σύνολο των γαλάζιων και πράσινων βουλευτών θα ψηφίσουν. Μάλλον για το αντίθετο υπάρχει φόβος. Το πρόβλημα «ΠΑΣΟΚ» συνεπώς είναι μείζον για το Μαξίμου, καθώς είναι σαφές ότι ο κ. Ευ. Βενιζέλος δεν θα ήθελε μία ΔΗΜΑΡ σε ρόλο αντάρτη (με αρνητική ψήφο ή ακόμη και αποχή) να παραμείνει στην κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος θα πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να εξασφαλίσει τη συνοχή της κοινοβουλευτικής του ομάδας στις δύο κρίσιμες ψηφοφορίες που θα ακολουθήσουν. Σύναξη στο εντευκτήριο Υστερα από πολλούς μήνες, ο κ. Σαμαράς βρέθηκε την Τρίτη στο εντευκτήριο της Βουλής, στο οποίο είχαν ενημερωθεί να έρθουν οι βουλευτές του κόμματος. Οσοι συμμετείχαν στην κουβέντα με τον πρωθυπουργό δεν έγιναν σοφότεροι, καθώς επίμονα ο κ. Σαμαράς απέφυγε να αποκαλύψει το παραμικρό. Ωστόσο, επρόκειτο για μια πρώτη επιχείρηση γοητείας της κοινοβουλευτικής ομάδας, που επί μακρόν πορεύεται επί της ουσίας στα τυφλά χωρίς ενημέρωση για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Επρόκειτο για το... καρότο, καθώς τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσει το... μαστίγιο. Ο κ. Σαμαράς έχει καταλήξει στην απόφαση, το σύνολο των μέτρων να έρθει σε ένα άρθρο και συνεπώς οι βουλευτές θα κληθούν να απαντήσουν στο «όλα ή τίποτε». Είναι επίσης σαφές ότι, κατά την ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα, ο πρωθυπουργός θα θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας, ενώ ο μέχρι σήμερα σχεδιασμός δεν προβλέπει να δοθεί η δυνατότητα τοποθέτησης και των βουλευτών. Πέραν του γραμματέα της Κ.Ο. Θαν. Μπούρα, τη ζύμωση προς τους βουλευτές έχουν αναλάβει οι Μαν. Κεφαλογιάννης, Δημ. Σταμάτης και Κων. Μπούρας, παρεμβαίνει όποτε χρειασθεί ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης ενώ, κατά περίπτωση, ενεργοποιούνται και βουλευτές φιλικά διακείμενοι προς τους «υπόπτους» για ανταρσία. Το πρόβλημα είναι ότι για άλλη μια φορά το σύστημα εποπτείας μοιάζει με... Λερναία Υδρα. Το ίδιο είχε συμβεί, εν πολλοίς, και τον Φεβρουάριο. Οταν, παρά τα πολλά «κεφάλια», το μέγεθος των αντιδράσεων είχε σαφώς υποεκτιμηθεί.