L'ECONOMIE MONDIALE EST UN ENSEMBLE UNIQUE,PSYCHOSOMATIQUE.
AUSTÉRITÉ VIATIQUE VERS LA CROISSANCE POUR L'OCCIDENT.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΟΛΟ,ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟ.Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Χωρίς φορολόγηση των πλουσίων, ούτε η εξυγίανση των υπερχρεωμένων οικονομιών είναι εφικτή ούτε το ευρώ σώζεται, αναφέρει το γερμανικό περιοδικό Stern σε άρθρο του με τίτλο «Οργιάζει η φοροδιαφυγή στα υπερχρεωμένα κράτη».
Το Stern αναγνωρίζει ότι πρώτη η Γερμανία μείωσε δραστικά τη φορολόγηση των πλουσίων. «Από το 1998 οι φορολογικές ελαφρύνσεις στη Γερμανία ανέρχονται ετησίως στο ποσό των 51 δισ. ευρώ. Η έλλειψη της εισφοράς των πλουσίων σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης δημιούργησε τεράστια κενά στους δημόσιους προϋπολογισμούς, που για να κλείσουν οι υπουργοί οικονομικών καταφεύγουν σε δύο λύσεις: Συνάπτουν δάνεια και επιβαρύνουν τα εργαζόμενα μεσαία στρώματα», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Πλην ομως απο μια καταρρευση ενος νομισματος Ολοι οι πλουσιο θα χασουν και μαλιστα αυτοι περισσοτερα. Αρα ολοι εχουν συμφερον να διατηρησουν υγειες το νομισμα τους
Το αποτέλεσμα της φορολογικής ελάφρυνσης των εχόντων είναι να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και τα κράτη φτωχότερα. Κι έτσι τώρα, ενώ υπάρχουν τόσοι πλούσιοι Ιταλοί, ο Μάριο Μόντι τρέχει να καταφύγει στον μηχανισμό διάσωσης, ενώ οι συγκριτικά φτωχότεροι Γερμανοί πρέπει να σώσουν τους πλούσιους Ιταλούς. Ο βιούμενος παραλογισμός στην Ευρωζώνη είναι ότι οι μικροί πρέπει να πληρώνουν για τους μεγάλους.
Τα προβληματικά κράτη της ευρωζώνης, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, δεν έχουν ως κοινά σημεία μόνο την άμετρη σπατάλη, αλλά και τις μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις για τους πλούσιους. Αυτή η διαπίστωση αντιβαίνει στις θεμελιώδεις αρχές της τρέχουσας δυτικής χρηματοοικονομικής πολιτικής, η οποία στηρίχτηκε στην πεποίθηση ότι όσο λιγότερο εμποδίζονται οι πλούσιοι από την καταβολή φόρων τόσο περισσότερο θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη, άρα τόσο το καλύτερο για την εθνική οικονομία. «Η θεωρία αυτή όμως διαψεύδεται από την πράξη, δεδομένου ότι εκείνα ακριβώς τα κράτη που την εφάρμοσαν είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή προ πολλού ήδη χρεοκοπημένα», τονίζει το Stern.
«Υψηλοί φόροι για τους πλούσιους δεν βλάπτουν την οικονομία. Γι' αυτό άλλωστε όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι οι πλούσιοι πρέπει να κληθούν να πληρώσουν. Για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών ζητά την καθιέρωση μιας εισφοράς όλων των πλουσίων στην Ευρώπη. Αλλά και οι πολιτικοί έχουν αρχίσει σιγά - σιγά να αλλάζουν ρότα. Σε όλες τις χώρες που διέρχονται κρίση προγραμματίζονται ήπιες αυξήσεις της φορολόγησης των πλουσίων ή έχουν ήδη αποφασιστεί».
«Στη Γερμανία η κοινωνία κατέληξε στην εξής συμφωνία, όσον αφορά το επίδομα αλληλοβοήθειας (Hartz IV) : Όποιος δεν εργάζεται δεν θα παίρνει περισσότερα από όποιον εργάζεται. Τώρα πρέπει να υπάρξει και ανάλογη συμφωνία για τους πλούσιους: Όταν προστεθούν όλες οι πηγές εισοδήματος, ο εκατομμυριούχος, παρ' όλα τα φορολογικά κόλπα, δεν θα πρέπει στο τέλος να πληρώνει λιγότερα από έναν εξειδικευμένο εργάτη».
Χωρίς φορολόγηση των πλουσίων, ούτε η εξυγίανση των υπερχρεωμένων οικονομιών είναι εφικτή ούτε το ευρώ σώζεται, αναφέρει το γερμανικό περιοδικό Stern σε άρθρο του με τίτλο «Οργιάζει η φοροδιαφυγή στα υπερχρεωμένα κράτη».
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα ενιαιο συνολο ειναι η οικονομια και οι λυσεις πρεπει να ειναι ταυτοχρονα προς ολες τις κατευθυνσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Stern αναγνωρίζει ότι πρώτη η Γερμανία μείωσε δραστικά τη φορολόγηση των πλουσίων. «Από το 1998 οι φορολογικές ελαφρύνσεις στη Γερμανία ανέρχονται ετησίως στο ποσό των 51 δισ. ευρώ. Η έλλειψη της εισφοράς των πλουσίων σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης δημιούργησε τεράστια κενά στους δημόσιους προϋπολογισμούς, που για να κλείσουν οι υπουργοί οικονομικών καταφεύγουν σε δύο λύσεις: Συνάπτουν δάνεια και επιβαρύνουν τα εργαζόμενα μεσαία στρώματα», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλην ομως απο μια καταρρευση ενος νομισματος Ολοι οι πλουσιο θα χασουν και μαλιστα αυτοι περισσοτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρα ολοι εχουν συμφερον να διατηρησουν υγειες το νομισμα τους
Εν τω μεταξύ, η μεσαία τάξη είναι αναγκασμένη να επωμίζεται μόνη της τη χρηματοδότηση του κράτους, αποτελώντας έτσι το «υποζύγιο της Ευρώπης».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αποτέλεσμα της φορολογικής ελάφρυνσης των εχόντων είναι να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και τα κράτη φτωχότερα. Κι έτσι τώρα, ενώ υπάρχουν τόσοι πλούσιοι Ιταλοί, ο Μάριο Μόντι τρέχει να καταφύγει στον μηχανισμό διάσωσης, ενώ οι συγκριτικά φτωχότεροι Γερμανοί πρέπει να σώσουν τους πλούσιους Ιταλούς. Ο βιούμενος παραλογισμός στην Ευρωζώνη είναι ότι οι μικροί πρέπει να πληρώνουν για τους μεγάλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς τον πλούτο των οικονομικών ελίτ δεν μπορεί να σωθεί το ευρώ».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα προβληματικά κράτη της ευρωζώνης, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, δεν έχουν ως κοινά σημεία μόνο την άμετρη σπατάλη, αλλά και τις μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις για τους πλούσιους. Αυτή η διαπίστωση αντιβαίνει στις θεμελιώδεις αρχές της τρέχουσας δυτικής χρηματοοικονομικής πολιτικής, η οποία στηρίχτηκε στην πεποίθηση ότι όσο λιγότερο εμποδίζονται οι πλούσιοι από την καταβολή φόρων τόσο περισσότερο θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη, άρα τόσο το καλύτερο για την εθνική οικονομία. «Η θεωρία αυτή όμως διαψεύδεται από την πράξη, δεδομένου ότι εκείνα ακριβώς τα κράτη που την εφάρμοσαν είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή προ πολλού ήδη χρεοκοπημένα», τονίζει το Stern.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Υψηλοί φόροι για τους πλούσιους δεν βλάπτουν την οικονομία. Γι' αυτό άλλωστε όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι οι πλούσιοι πρέπει να κληθούν να πληρώσουν. Για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών ζητά την καθιέρωση μιας εισφοράς όλων των πλουσίων στην Ευρώπη. Αλλά και οι πολιτικοί έχουν αρχίσει σιγά - σιγά να αλλάζουν ρότα. Σε όλες τις χώρες που διέρχονται κρίση προγραμματίζονται ήπιες αυξήσεις της φορολόγησης των πλουσίων ή έχουν ήδη αποφασιστεί».
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στη Γερμανία η κοινωνία κατέληξε στην εξής συμφωνία, όσον αφορά το επίδομα αλληλοβοήθειας (Hartz IV) : Όποιος δεν εργάζεται δεν θα παίρνει περισσότερα από όποιον εργάζεται. Τώρα πρέπει να υπάρξει και ανάλογη συμφωνία για τους πλούσιους: Όταν προστεθούν όλες οι πηγές εισοδήματος, ο εκατομμυριούχος, παρ' όλα τα φορολογικά κόλπα, δεν θα πρέπει στο τέλος να πληρώνει λιγότερα από έναν εξειδικευμένο εργάτη».
ΑπάντησηΔιαγραφή