Τα «όπλα» που χάρισαν τη νίκη στον Ολάντ «E» 7/5 Ενθερμος υποστηρικτής της συναίνεσης ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας. Δεν χάνει ποτέ το χιούμορ του και απεχθάνεται τόσο πολύ τους καβγάδες, που κάποτε, μέσα στο κόμμα του, του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «το ζαχαρωτό». Ενσάρκωσε τις ελπίδες όλων εκείνων που έχουν κουραστεί από την πολιτική της αυστηρής λιτότητας και θεωρούν αναγκαία τη στροφή στην ανάπτυξη

Text Size


Υπομονή, εξυπνάδα, συνοχή, καλυμμένος δυναμισμός καθώς και μπόλικη καλή τύχη (που μεταφράστηκε σε μεγάλη κακοτυχία για τον μέχρι πέρυσι αδιαφιλονίκητο φαβορί Ντομινίκ Στρος Καν) ήταν μερικά από τα πλεονεκτήματα του Φρανσουά Ολάντ έναντι του αντιπάλου του, Νικολά Σαρκοζί, τα οποία και τον οδήγησαν στα Ηλύσια Πεδία.



Eνθερμος υποστηρικτής της πολιτικής της συναίνεσης, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας ήταν αποφασισμένος να αποδείξει κατά τη διάρκεια του προεκλογικού του αγώνα ότι είναι ο «κύριος Φυσιολογικός», ο μέσος Γάλλος.

Τέτοια ήταν η αγωνία του για να πείσει ότι είναι? κανονικός άνθρωπος που μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε στους δρόμους του Παρισιού με το σκούτερ του, με αποτέλεσμα οι βοηθοί του να γκρινιάζουν ότι μοιάζει με «ντελιβερά». Παράλληλα, όμως, λένε γι' αυτόν ότι δεν χάνει ποτέ το χιούμορ του κι ότι σιχαίνεται τόσο πολύ τους καβγάδες που κάποτε, μέσα στο κόμμα του, του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «το ζαχαρωτό».

Eπιθέσεις
Ο Νικολά Σαρκοζί, δε, τον έλεγε «κύβο ζάχαρης που λιώνει στο νερό», κατηγορώντας τον ταυτόχρονα ότι φοβάται να πει «όχι» κι ότι ήταν ανίκανος να πάρει μία απόφαση.

Εξάλλου, και η πολιτική του σταδιοδρομία δεν τον βοήθησε να αποκτήσει ένα πιο δυναμικό προφίλ: υπήρξε ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 1997 έως το 2008, περίοδο που το κόμμα πάλευε μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας. Πιο πολύ ντόρο έκανε ο χωρισμός του από τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ το 2007, όταν εκείνη διεκδικούσε την προεδρία, απ' ό,τι η προεδρεία του, η οποία χαρακτηρίστηκε από τις γέφυρες που έριχνε μεταξύ των διαφωνούντων.

Η ψυχραιμία του φάνηκε και τότε και τώρα χρήσιμη. Δεν την έχασε ούτε όταν ο Σαρκοζί ύψωσε τους τόνους γλυκοκοιτάζοντας την ακροδεξιά. Μόνο στο ντιμπέιτ εμφανίστηκε πολύ πιο επιθετικός απ' ό,τι όλοι περίμεναν, μεταξύ των οποίων και ο Σαρκοζί.

Με τις προκλήσεις που έχει δε να αντιμετωπίσει εντός κι εκτός Γαλλίας, θα χρειαστεί μπόλικη ηρεμία και ψυχραιμία. Εξάλλου, οι προσδοκίες από την εκλογή του στην Ευρώπη ήταν ήδη πολύ μεγαλύτερες απ' ό,τι στην ίδια του τη χώρα, σε τέτοιο βαθμό που θυμίζει αρκετά την περίπτωση Ομπάμα.

Το 2008, ήταν η Ευρώπη που περίμενε με μεγαλύτερη ανυπομονησία την αλλαγή στον Λευκό Οίκο απ' ό,τι οι ΗΠΑ και ο Ομπάμα για πολύ καιρό ήταν ο δημοφιλέστερος πολιτικός στο μεγαλύτερο μέρος της γηραιάς ηπείρου.

Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τον Ολάντ. Οσοι έχουν κουραστεί από την πολιτική της αυστηρής λιτότητας και πιστεύουν πως είναι αναγκαία η στροφή προς την ανάπτυξη, προκειμένου να χαλαρώσει ο κλοιός, ο Ολάντ αποτελούσε τη μεγαλύτερη ελπίδα για την υιοθέτηση τέτοιων πολιτικών και ο ίδιος φρόντισε να μη τους διαψεύσει- τουλάχιστον προεκλογικά- μιλώντας για την ανάγκη της ανάπτυξης.

Σοσιαλιστές
Πανηγυρισμοί με μνήμες Μιτεράν

Σε ξέφρενους πανηγυρισμούς ξέσπασαν οι οπαδοί του Φρανσουά Ολάντ στη σημαντική για τη γαλλική Αριστερά πλατεία της Βαστίλης, εκεί όπου το 1981 είχαν γιορτάσει τη νίκη του Φρανσουά Μιτεράν, του πρώτου Σοσιαλιστή προέδρου της Γαλλίας. Η νεολαία των Σοσιαλιστών, δε, σχεδίαζε να «εισβάλει» στη Βαστίλη, για να θυμίσει την ιστορική έφοδο στο φρούριο, που σηματοδότησε την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης. «Τι όμορφη που είναι η ζωή απόψε», είπε στους συγκεντρωμένους στην εκλογική του περιφέρεια στην Τουλ και πριν κατευθυνθεί για το Παρίσι ο Φρανσουά Ολάντ, ενώ ανάλογες δηλώσεις ευφορίας έκαναν και οι άλλοι Γάλλοι Σοσιαλιστές. «Είναι μια τεράστια ευτυχία», δήλωσε στο κανάλι TF1 η γενική γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Μαρτίν Ομπρί, μόλις ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα. υπερήφανοι «Νιώθουμε υπερήφανοι που παίρνει σήμερα στα χέρια του το πεπρωμένο της χώρας, περιμέναμε τόσα χρόνια αυτήν τη στιγμή. Θέλησή μας είναι η σημερινή νίκη να μην είναι η νίκη του ενός στρατοπέδου εναντίον του άλλου, αλλά μια νίκη της Γαλλίας, την οποία ο Ολάντ θέλει να ανορθώσει μέσα από τη δικαιοσύνη και τη συσπείρωση του λαού».

Τη συγκίνησή του εξέφρασε και ο Πιερ Μοσκοβισί, διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του Φρανσουά Ολάντ. «Δουλέψαμε μαζί 10 μήνες, έκανε μια υπέροχη εκστρατεία», είπε. «Θεωρώ ότι ένας πραγματικός πολιτικός ηγέτης παίρνει σήμερα την προεδρία». Την «υπέροχη νίκη» χαιρέτισε και ο πρώην πρωθυπουργός Λοράν Φαμπιούς, ενώ τη «μεγάλη της χαρά» εξέφρασε και η πρώην σύντροφος του Ολάντ και υποψήφια των Σοσιαλιστών το 2007, Σεγκολέν Ρουαγιάλ.