Σελίδες

Συνέδριο «Herald Tribune» - Ευ. Βενιζέλος: Να κλείσουν οι θεμελιώδεις εκκρεμότητες

Κρίσιμη για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος τη σημερινή ημέρα, σε ομιλία του στο συνέδριο «Greece: Investment Forum “Moving Forward”» που διοργανώνεται από την «International Herald Tribune» και την «Καθημερινή». Σημείωσε δε ότι το ΠΑΣΟΚ στηρίζει σθεναρά και ουσιαστικά την κυβέρνηση και την προσπάθειά της και πως επιλογή της παράταξης είναι να υπάρχει ορίζοντας τετραετίας του κυβερνητικού σχήματος. «Θέλουμε να υπάρχει πάντα ένα στέρεο εθνικό μέτωπο», είπε και άσκησε κριτική στην αντιπολίτευση για «άγονη και αντιφατική στάση», προσθέτοντας πως «διαλέγει να οχυρωθεί πίσω από την ευθύνη που έχει θεσμικά η εκάστοτε κυβέρνηση για τη διαχείριση της κρίσης». Μιλώντας σε προσωπικό τόνο, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι μπήκε τον Ιούνιο του 2011 και τώρα μένει στη «φωτιά» της κρίσης για λόγους εθνικού και παραταξιακού καθήκοντος, τονίζοντας ότι με την ίδια αίσθηση καθήκοντος θα κινηθεί και τώρα. «Θέλουμε όμως οι δύσκολες αποφάσεις, με το τεράστιο κόστος τους, να έχουν τουλάχιστον εθνικό, αναπτυξιακό και κοινωνικό αντίκρισμα», προσέθεσε. Ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι πριν από τις εκλογές «κάποιοι» ασκούσαν αντιμνημονιακή κριτική στο ΠΑΣΟΚ και πως «τώρα μας ασκούν κάποιοι -με ανιστόρητο και αφελή τρόπο- και κριτική από σκοπιά φιλομνημονιακή». Αναφερθείς στις διαρθρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, είπε ότι είναι πολύ μεγάλες και σημείωσε ότι το να εστιάζεται και πάλι η συζήτηση στις εργασιακές σχέσεις και το κόστος εργασίας είναι μια «εμμονή» που δεν βλέπει τα πραγματικά προβλήματα της ανταγωνιστικότητας. Στο ίδιο πλαίσιο επεσήμανε ότι η Ελλάδα δεν είναι «τριτοκοσμική χώρα, αλλά κράτος- μέλος της ΕΕ» και συνεπώς ισχύει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και η ανταγωνιστικότητα δεν θα διασφαλιστεί εκτός των ευρωπαϊκών προδιαγραφών και εκτός της συλλογικής αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων. Επιπλέον είπε ότι η παρατεταμένη εκκρεμότητα των συζητήσεων με την τρόικα πρέπει να κλείσει το ταχύτερο όχι όμως «όπως-όπως» και η δόση να εκταμιευτεί εγκαίρως και ολόκληρη, διότι, όπως υποστήριξε, η καθυστέρηση λειτουργεί αρνητικά για την οικονομία και την εικόνα της χώρας. Επανέλαβε τη θέση του για ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, ειδάλλως «δεν θα αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση» και υπογράμμισε ότι «αν δεν κλείσουν οι θεμελιώδεις εκκρεμότητες και δεν σταλεί καθαρό μήνυμα για την αλλαγή της κατάστασης στην Ελλάδα, τόσο προς την κοινωνία όσο και τις διεθνείς αγορές, όλα τα άλλα θα θεωρούνται απλώς λόγια». Στο ίδιο πλαίσιο, ανέφερε ότι «η πάγια συγκαταβατική δήλωση των εταίρων μας πως “περιμένουμε την έκθεση της τρόικας”, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση που πρέπει να συμφωνηθεί μεταξύ όλων των κρίσιμων παραγόντων του συστήματος και πολιτικά και τεχνικά». Αναφερθείς στους χειρισμούς των διαπραγματεύσεων, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός αποδέχτηκε την προτίμηση του πρωθυπουργού η εξειδίκευση της δέσμης των δημοσιονομικών μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ να προηγηθεί του ζητήματος περί «συνολικού πλαισίου», εκφράζοντας την προσδοκία του, μετά από τρεισήμισι μήνες συζητήσεων, να υποβληθεί η έκθεση της τρόικας, στην οποία έχουν παραπεμφθεί όλα. Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι το πακέτο των δημοσιονομικών μέτρων αυξήθηκε σημαντικά, ότι προς το παρόν είναι έντονα εμπροσθοβαρές, πως η ρήτρα αντικατάστασης τίθεται αμφίδρομα και «κυρίως ως πιθανότητα επιπλέον μέτρων το 2015 και 2016», ενώ, όπως συνέχισε, η βιωσιμότητα του χρέους εκκρεμεί ακόμη με οξύ τρόπο στις συζητήσεις μεταξύ Γερμανίας και ΔΝΤ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ακόμη ότι η «μόνιμη επωδός» των εταίρων μας πως «θέλουμε την Ελλάδα στο ευρώ, αρκεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της», κρατά ανοικτή την εκκρεμότητα μέχρι το τέλος του προγράμματος προσαρμογής. Σημείωσε πως το θέμα είναι η υπάρχουσα δανειακή σύμβαση να αναθεωρηθεί προς το καλύτερο ή έστω να εφαρμοστεί και, σε κάθε περίπτωση, να μην αναθεωρηθεί προς το χειρότερο. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι έχει συμφωνηθεί στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού ότι είναι αναγκαίο, αφενός να μπορεί η κυβέρνηση να διαβεβαιώσει τον λαό ότι αυτό είναι πράγματι το τελευταίο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων τέτοιου είδους και, αφετέρου, να παρουσιαστούν ταυτόχρονα κοινωνικό και αναπτυξιακό πακέτο. Απαντώντας σε ερώτηση εκ μέρους των διοργανωτών, τόνισε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και πως «το θέμα είναι να είναι μέσα στο ευρώ πραγματικά με όρους κοινωνική συνοχής και ανάπτυξης». Ερωτηθείς σχετικά με το θέμα της «λίστας Λαγκάρντ», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι όταν το θέμα έφτασε στον ίδιο, η εντολή που έδωσε ήταν πολύ καθαρή, δηλαδή ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νόμιμο αρχείο αλλά μπορούν να αντληθούν πληροφορίες, όπως θα συνέβαινε και από μια ανώνυμη πληροφορία. «Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος που υπήρξε αδράνεια της αρμόδιας υπηρεσίας και δεν υπήρξαν αποτελέσματα», σημείωσε.

Μικρό προβάδισμα στον Ομπάμα δίνουν οι δημοσκοπήσεις

Τρεις εβδομάδες απομένουν ως τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και οι δύο υποψήφιοι εξακολουθούν να δίνουν μια μάχη στήθος με στήθος, με τον απερχόμενο πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να διατηρεί ωστόσο ένα ελαφρύ προβάδισμα έναντι του Ρεπουμπλικάνου αντιπάλου του Μιτ Ρόμνεϊ, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση. Ο Ομπάμα κερδίζει τις εκλογές με ένα 49% των ψήφων έναντι ποσοστού 46% που συγκεντρώνει ο Ρόμνεϊ, δείχνει η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση των ABC News/Washington Post, τα αποτελέσματα της οποίας δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Ωστόσο η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων είναι μικρότερη του περιθωρίου σφάλματος που έχει η δημοσκόπηση αυτή. Ο Ομπάμα προηγείται επίσης με 51% των ψήφων έναντι 46% που λαμβάνει ο Ρόμνεϊ σε εννέα πολιτείες-κλειδιά: Κολοράντο, Φλόριδα, Αϊόβα, Νεβάδα, Νιου Χάμσαϊρ, Βόρεια Καρολίνα, Οχάιο, Βιρτζίνια και Ουισκόνσιν. Η διάθεση του εκλογικού σώματος έχει ελαφρά βελτιωθεί, δείχνει επίσης η δημοσκόπηση αυτή, αν και εξακολουθεί να είναι αρκετά άσχημη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, μόνον το 42% των καταγεγραμμένων ψηφοφόρων που ερωτήθηκαν πιστεύει ότι η χώρα βαίνει προς την σωστή κατεύθυνση. Η καλή είδηση για τον Ομπάμα είναι ότι το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 13 μονάδες σε σχέση με αυτό του Αυγούστου, το οποίο σημαίνει ότι έχει πιθανότητες να επανεκλεγεί. Κανένας από τους υποψηφίους δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι το οικονομικό του πρόγραμμα θα προχωρήσει, δείχνει επίσης η δημοσκόπηση. Μόνον το 51% των πιθανών εκλογέων εμπιστεύεται τον Ρόμνεϊ ότι θα βελτιώσει την οικονομική κατάσταση, έναντι ποσοστού 48% που εμπιστεύεται τον Ομπάμα. Την ίδια ώρα το 57% των ερωτηθέντων πιστεύει ωστόσο ότι η πολιτική του Ρόμνεϊ θα είναι πιο ευνοϊκή για τους πλούσιους απ' ό,τι για τη μεσαία τάξη. Αντιθέτως το 68% πιστεύει ότι η πολιτική του Ομπάμα θα είναι πιο πολύ υπέρ της μεσαίας τάξης. Ο Ομπάμα υστερεί κατά 11 μονάδες μεταξύ των λευκών ψηφοφόρων, αλλά είναι το φαβορί, με 78%, μεταξύ των ψηφοφόρων άλλων φυλετικών ομάδων. Η δημοσκόπηση αυτή έγινε σε δείγμα 1.252 ενηλίκων, μεταξύ των οποίων 1.063 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι και 923 πιθανοί ψηφοφόροι, μεταξύ της 10ης και της 13ης Οκτωβρίου και έχει περιθώριο στατιστικού σφάλματος συν/πλην 3,5 μονάδων.

Quand les graines du jihad poussent dans nos quartiers Lundi 15 Octobre 2012 à 05:00 |

Lu 5338 fois I 21 commentaire(s) FRÉDÉRIC PLOQUIN - MARIANNE S'ABONNER À MARIANNE+ IMPRIMER AUGMENTER LE TEXTE DIMINUER LE TEXTE L'affaire Merah était une exception, nous jurait-on. Mais nombre de jeunes Français, récemment convertis à l'islam, basculent dans le terrorisme. Qui sont ces ennemis de l'intérieur ? Jérémie Louis-Sydney a été abattu par l'antigang, le 6 septembre, à son domicile. Il a réalisé son voeu de mourir en "martyr". Le jihad local a le vent en poupe, comme vient de le démontrer avec violence le démantèlement, samedi 6 octobre, d'une cellule d'apprentis terroristes islamisés entre Cannes et Strasbourg. Leur dernière cible : une épicerie kasher de Sarcelles (Val-d'Oise), attaquée à la grenade le 19 septembre 2012. Sauf que la France n'est pas l'Afghanistan, et que les candidats jihadistes étaient quasi tous français. Le chef de la cellule, Jérémie Louis-Sidney, né en 1979 en Seine-et-Marne, fiché pour trafic de stupéfiants, avait laissé son ADN sur l'arme explosive. Lors de son interpellation à Strasbourg, c'est l'arme au poing qu'il a accueilli l'antigang, réalisant son vœu de mourir en «martyr», comme le Toulousain Mohamed Merah au printemps dernier. La République va devoir s'y faire, un nombre non négligeable de ses fils virent à l'islamisme radical, souvent après avoir frayé avec les caïds du quartier. Ou avec les terrains de sport. Comme Yann Nsaku, 19 ans, complice de Louis-Sidney, un Cannois d'origine congolaise, espoir du foot stoppé en vol pour cause de blessure, converti dans la foulée à l'islam par un ami d'enfance. Ou comme Yman Bilel Benouahab, né en 1989 à Villeneuve-sur-Lot, ex-champion de boxe anglaise recyclé dans le salafisme après une défaite de trop, arrêté par la brigade criminelle de Paris en 2010. Bien avant l'affaire Merah, bien avant le démantèlement de la cellule cannoise, ce cas en disait long sur le profil de ces jeunes qui, faute d'accéder aux zones tribales du Pakistan, entendent passer à l'acte à domicile. Retour en arrière. L'enquête est ouverte lorsque l'ex-boxeur, déjà connu des services spécialisés, tente de se rendre au Pakistan à partir de l'Inde. Arrêté par la police locale, il est refoulé vers la France le 4 mai 2010. Le mauvais sort s'acharne sur l'un de ses camarades, Ibrahim Ouattara, un Franco-Malien né en 1988 à Aubervilliers. Déjà signalé à l'université islamiste de Khartoum (Soudan), au Yémen et en Egypte, il revient les menottes aux poignets. Interpellé le 12 mai 2010 par les Yéménites pour défaut de visa, il est refoulé vers le sultanat d'Oman, qui le renvoie à Paris. Le jeune homme ne s'en cache pas : il a bien cherché à rejoindre le Waziristan, fief des talibans au Pakistan, où il espérait apprendre le maniement des armes de guerre. De la France, il a une idée assez définitive : c'est une «terre de mécréance», opinion que semble partager son ami boxeur. DANGEREUX ALLUMÉS Les deux hommes sont relâchés, mais placés sous surveillance. Et la récidive ne tarde pas. Bilel Benouahab tente de gagner l'Iran à partir d'Amsterdam, mais il est de nouveau refoulé. Avec son camarade Ibrahim Ouattara, il décide de se rabattre sur la Somalie, où sévissent les chebabs, alliés d'Al-Qaida au Maghreb islamique (Aqmi), sœur sahélienne d'Al-Qaida. Le 7 octobre 2010, tous deux s'envolent d'abord pour l'Egypte, mais on ne veut toujours pas d'eux : ils sont remis dans l'avion après un interrogatoire musclé. Devant les policiers de la brigade criminelle, le Franco-Malien s'assume en jihadiste de banlieue. Il explique avoir projeté un attentat en France, à défaut d'avoir trouvé sa place auprès d'Al-Qaida : tuer d'un coup de couteau le recteur de la grande mosquée de Paris, Dalil Boubakeur, «soi-disant représentant des religieux en France». C'est en cherchant des alliés sur Facebook, explique-t-il, qu'il est tombé sur Bilel, alias «Abou Kattab», qui lui a assuré être en mesure de réunir huit ou neuf personnes. Tuer le recteur leur aurait valu les grâces de l'«organisation», qui leur aurait alloué les moyens nécessaires pour perpétrer une action spectaculaire en France - pourquoi pas un attentat contre l'ambassade des Etats-Unis ou celle d'Israël ? La bande de dangereux allumés compte dans ses rangs un certain Hakim Soukni, né à Aubervilliers en 1985. Lui aurait appris l'arabe dans une mosquée de Villiers-sur-Marne, avant de séjourner en Egypte en 2009. Comme il l'expliquera à la police, il considère le jihad comme un «devoir, tout comme la prière». C'est même un acte de «légitime défense», ajoute-t-il, citant en exemple les attentats du 11 septembre 2001, avant de se reprendre. «JE SUIS EN TRAIN DE PAYER MA DETTE» Mais c'est du côté des convertis que le groupuscule puise l'essentiel de ses forces. Le premier s'appelle Arnaud Barotteaux. Né en 1985 à Paris, il aurait embrassé l'islam en 2004. Il passe par le Yémen, voulant gagner la Somalie. Son rêve secret : mourir en martyr pour rejoindre Allah. Le deuxième, Nicolas Riollet, est né à Blois en 1989. Il rencontre Ibrahim Ouattara en 2009 et met rapidement son appartement marseillais à la disposition des «frères salafistes». Il s'installe en Egypte début 2010 pour y apprendre la lecture des textes sacrés dans leur langue originale. Sur place, il a approché l'«internationale islamiste», avec débouchés possibles sur les fronts tchétchène et afghan. Dernier SMS envoyé son ami Ibrahim : «J ai beaucoup 2 projet pr la France j'aim mon frère en Allah». Troisième larron, Weirdal Sitta, d'origine congolaise lui aussi, qui dit s'être converti en 2002 en prison, où il était pour trafic de stupéfiants. Il a épousé une certaine Carole, née en 1987 à Paris, amie d'enfance de son frère, convertie pour sa part en 2006, avec en guise de témoin un autre membre du groupe, Ahmed Khouani, né en Algérie en 1956. A l'heure de rejoindre l'Afghanistan, il explique à sa femme que le jihad «Le lavera de tous les péchés». «Les martyrs sont des oiseaux qui volent dans le ciel», précise-t-il. Il ne s'envole pas les mains vides : avec l'argent du trafic, il a acheté le matériel parfait du trekkeur, sac de montagne, boussoles, lampes Maglite, chaussures de randonnée, veste polaire couleur camouflage. Depuis les montagnes afghanes, Sitta «rassure» son épouse à sa façon : «C'est plus obligatoire que le pèlerinage, maintenant si les gens ne veulent pas y aller, c'est leur problème à eux. Moi, je suis en train de payer ma dette.» Dans une conversation captée par la Direction centrale du renseignement intérieur (DCRI), il évoque aussi ses projets sur le sol français : «Si je reviens, c'est pour tafer en céfran, tu vois, j'sais pas si t'as capté le délire. Tu vois, si je suis crevé, ça sert à rien du tout, tu vois, j'vais pas prendre dix piges dans mes dents... Les chefs, ils m'ont demandé de vérifier ça avant.» Projet d'attentat ? Les services de renseignements n'en auront jamais la confirmation : Sitta meurt au combat en Afghanistan le 9 mai 2011, en même temps qu'un quatrième converti, Mathieu, passé par la mosquée de la rue Myrha, à Paris, et connu pour «ne pas adresser la parole aux femmes»... En attendant de connaître le sort que la justice réserve au reste de la bande, Bilel le boxeur, qui avait été remis en liberté pour cause de procédure bancale grâce à son avocat, Me Yassine Bouzrou, a un premier rendez-vous avec le tribunal le 15 octobre pour avoir tabassé un photographe qui immortalisait des femmes voilées sur un trottoir de Belleville. La prochaine étape ?

Με τα μάτια του Νίκου Δένδια ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10:26

1 emailεκτύπωση Μοιάζει με αυτοτροφοδοτούμενο γεγονός. Η εξέγερση της Χρυσής Αυγής κλιμακώνεται καθημερινά σαν να είναι κάτι το εντελώς φυσιολογικό, το κράτος την κοιτάει με τα μάτια του Νίκου «Αφασία» Δένδια: έντρομα και πανικοβλημένα. Αλλά και ο συναγερμός που βαράνε τα δημοκρατικά κόμματα εναντίον της ηχεί ασθενικός, αδύναμος, και πάντως δεν αφυπνίζει πλατειά κοινωνικά στρώματα. Η παραζάλη των ημερών τα εμποδίζει προφανώς να δουν καθαρά το επωαζόμενο μεγάλο κακό. Όμως, το να καταφέρονται οι δημοκράτες εναντίον των νεοναζιστών είναι το πιο αυτονόητο πράγμα του κόσμου. Και το πιο εύκολο. Η δυσκολία αρχίζει με την ανάλυση των αιτιών που υποθάλπουν την επέλασή τους. Αυτή περιορίζεται μέχρι τώρα κυρίως στην ανάδειξη των κοινωνικών και οικονομικών πλευρών του νεοναζιστικού φαινομένου - γι αυτά έχουν ήδη ειπωθεί και γραφτεί πολλά και καλά. Για τις πολιτικές αιτίες όμως υπάρχει εμφανής στέρηση. Τόσο οι επαγγελματίες πολιτικοί, όσο και οι πολιτικοί επιστήμονες δεν κάνουν κουβέντα για ένα πρωτοφανές μεταπολιτευτικό γεγονός: την βαθιά στρέβλωση του πολιτικού συστήματος, που οφείλεται στον ξενοφοβικό προσανατολισμό όχι μόνο όλων των πολιτικών κομμάτων, με εξαίρεση τα αριστερά και τους Πράσινους, αλλά και του κράτους. Τρεις όψεις της στρέβλωσης: Πρώτον, ο πολιτικός λόγος των κοινοβουλευτικών κομμάτων, ήτοι των Ανεξάρτητων Ελλήνων, του Πασοκ και της Νέας Δημοκρατίας (για τη Χρυσή Αυγή δεν χρειάζεται φυσικά να γίνει λόγος), που έχει έναν κοινό παρανομαστή: Το ότι όλοι οι ξένοι χωρίς χαρτιά είναι παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου, και ότι πρέπει να απελαθούν το ταχύτερο δυνατό από τη χώρα. Η ένταση και η σκοπιμότητα αυτού του λόγου αλλάζει βέβαια από κόμμα σε κόμμα, στην ουσία όμως στηρίζεται στην ίδια ξενοφοβική παράνοια. Απόδειξη, συνθήματα, όπως η «ανακατάληψη των πόλεων μας» (Αντώνης Σαμαράς), που θυμίζουν πολεμικό θούριο και επιδιώκουν τη διέγερση των πιο επιθετικών ορμών κατά των ξένων. Δεύτερον, η καταχώρηση αυτού του λόγου στα προγράμματα των κομμάτων -με την πιο ανώδυνη ίσως κοινή έκφραση, ότι «η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι». Η ξενοφαγία αποκτά έτσι προγραμματικό χαρακτήρα. Και, τρίτον, η μετατροπή του πολιτικού και προγραμματικού λόγου σε πράξη -μέσω του κράτους. Η ποινικοποίηση της παραμονής των παράνομα διαβιούντων μεταναστών, οι γιγαντιαίες αστυνομικές σκούπες εναντίον τους (που όχι σπάνια συνοδεύονται από ξυλοδαρμούς και εξευτελισμούς, ενίοτε μάλιστα, όπως στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα, με κλασικά πογκρόμ), τα διαβόητα κέντρα «φιλοξενίας», που αποτελούν χώρους πλήρους ανελευθερίας, ο διαβόητος «φράχτης του αίσχους» στον Έβρο, οι νόμοι που επιβάλουν διακρίσεις εις βάρος τους, ή οι απαξιωτικές δηλώσεις πολλών αξιωματούχων, είναι μόνο μερικές από τις πτυχές αυτής της πράξης. Το σύνολό τους δείχνει την επιταχυνόμενη εδραίωση της κρατικά ασκούμενης ξενοφοβίας. Είναι αλήθεια, ότι όλα αυτά είχαν μια πολύ πεζή αφετηρία: Την προσπάθεια των κομμάτων να εκμεταλλευθούν την αυξανόμενη κοινωνική ξενοφοβία και ταυτόχρονα να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους τους, που είχαν αρχίσει να αυτομολούν μαζικά πρώτα προς το ΛΑΟΣ και ύστερα προς τη Χρυσή Αυγή. Όμως με τον καιρό η πολιτική λειτουργία της ξενοφοβίας μεταλλάχθηκε: Από ψηφοθηρική έγινε θεσμική, υπονόμευσε κόμματα και κράτος σε βαθμό, που σήμερα να παραμορφώνει τον πυρήνα του πολιτικού συστήματος. Μόνο που αυτό δεν έγινε ακόμα επαρκώς αντιληπτό από τη δημοσιότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, εξακολουθεί και σήμερα να πιστεύει, ότι ο Αντώνης Σαμαράς χρησιμοποιεί την ξενοφοβία ως τακτικίστικο τέχνασμα, ήτοι για «να αλλάξει την ατζέντα» (Αλέξης Τρίπρας), να μεταθέσει δηλαδή την προσοχή του κοινού από το κεντρικό πρόβλημα, τη συντελούμενη οικονομική και κοινωνική καταστροφή της χώρας, προς ένα δευτερεύον, το μεταναστευτικό, καθιστώντας παράλληλα τους ξένους σε αποδιοπομπαίους τράγους. Έτσι του διαφεύγει, ότι η ξενοφοβία έχει πάψει να είναι απλώς κομματική τακτική, αλλά τείνει να γίνει μόνιμη κρατική πρακτική, που υποκαθιστά τις λειτουργίες του κράτους δικαίου. Η μετάλλαξη αυτή, όπως δείχνουν τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων, έχει δυο μοιραίες συνέπειες: Η πρώτη είναι, ότι η βία του ξενοφοβικού κράτους μεταπηδά τώρα και σε μέρος των γηγενών -εκείνων τουλάχιστον που υπερασπίζονται τους ξένους. Η καταγγελθείσα κακοποίηση δεκάδων αντιρατσιστών από αστυνομικούς σε κρατητήρια της Αθήνας, με τρόπο, όπως έγραψε «The Guardian», που θυμίζει το φριχτό βασανισμό ιρακινών κρατούμενων από αμερικανούς στρατιώτες στη φυλακή Άμπου Γκράιμπ, καθώς και η προσπάθεια του κ.Δένδια να καλύψει τους φερόμενους ως βασανιστές, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Η δεύτερη συνέπεια είναι η βαθμιαία συγκρότηση «γκρίζων» ζωνών μεταξύ των χώρων δράσης της Χρυσής Αυγής και ορισμένων κρατικών οργάνων, που προέρχεται από την αμοιβαία «διάχυση» των δραστηριοτήτων τους. Αυτό έγινε εξόφθαλμο προ μηνός, όταν ορισμένοι αστυνομικοί, που είχαν αναλάβει την προσωπική ασφάλεια βουλευτών του νεοφασιστικού κόμματος, άρχισαν να συμμετέχουν με τον πιο αυτονόητο τρόπο σε επιδρομές των προστατευομένων τους κατά των ξένων. Και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα κατά τα επεισόδια μπροστά στο θέατρο Χυτήριο, όταν ο χρυσαυγίτης βουλευτής Χρήστος Παππάς προέβη στην απελευθέρωση ενός συλληφθέντα ομοϊδεάτη του ύστερα από σύντομη συναλλαγή με τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων. Παρόμοια «γκρίζα» ζώνη, μόνο πιο «πολιτική», δημιουργήθηκε και όταν ο υπουργός εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης προθυμοποιήθηκε να παραδώσει σε βουλευτές της Χρυσής Αυγής λίστες με τα παιδιά μεταναστών που φιλοξενούνται σε βρεφονηπιακούς σταθμούς. Παρωνυχίδες; Μάλλον αγγελτήρια επερχόμενων δεινών. Η μεταπήδηση της βίας στους ντόπιους και η διεύρυνση των «γκρίζων» ζωνών θα μπορούσε, σε ακραία περίπτωση, να πάρει επιδημικό χαρακτήρα -και να σμπαραλιάσει έτσι τις θεσμικές αντιστάσεις ενώπιον του πραγματικού εσωτερικού εχθρού. Γι αυτό φτάνει μια ματιά στην πρακτική του υπουργού «προστασίας» του πολίτη: Τα ίδια αστυνομικά όργανα, που κατά εντολή του συλλαμβάνουν καθημερινά χιλιάδες ξένους, το μοναδικό «έγκλημα» των οποίων είναι ότι μπήκαν στη χώρα χωρίς χαρτιά, μένουν συνήθως άπραγα μπροστά στους πραγματικούς εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Ο αριθμός των μέχρι τώρα συλληφθέντων Χρυσαυγιτών, είναι αστείος σε σύγκριση με εκείνους που βιαιοπραγούν ασύστολα καθημερινά. Αλλά και οι συλληφθέντες υφίστανται ελάχιστες ποινικές συνέπειες -οι περισσότεροι αφήνονται ελεύθεροι σχεδόν αμέσως μετά τη σύλληψή τους από τις Αρχές. Η φάρσα επαναλαμβάνεται και στη Βουλή. Ο Νίκος Δένδιας δεν παύει να διακηρύσσει σε αυτήν εμφατικά, ότι «τα ναζιστικά τάγματα εφόδου» δεν θα περάσουν. Όχι με αυτόν ως υπουργό «προστασίας» του πολίτη. Και όχι με τον ίδιο ως μαχόμενο δημοκράτη, δικηγόρο και άνθρωπο. Όμως τα μάτια του, όπως τα μεγεθύνει ο τηλεοπτικός φακός, τον προδίδουν. Το μόνο που αποτυπώνεται σε αυτά είναι ο τρόμος μπροστά σε ένα ανεξήγητο γι αυτόν, και ως εκ τούτου άκρως απειλητικό φαινόμενο, καθώς, γιατί όχι, και μια υποψία ενοχής για ό,τι κάνει ο ίδιος -ή και για ό,τι δεν κάνει. Η εδραίωση του ξενοφοβικού κράτους δεν είναι ανεπίστρεπτο φαινόμενο. Παρά τα εξασθενημένα δημοκρατικά της ανακλαστικά, η ελληνική κοινωνία, ή τουλάχιστον το μέρος της που δεν έχει ποτιστεί ακόμα με το δηλητήριο της ξενοφαγίας, μπορεί ακόμα να τη φρενάρει. Η προϋπόθεση γι αυτό είναι όμως ο ακριβής προσδιορισμός του φαινομένου. Σε αυτό ανήκει και η διαπίστωση, ότι παρά τις όποιες γκρίζες ζώνες, η τάξη που έχει σκοπό να επιβάλει η Χρυσή Αυγή είναι εντελώς διαφορετική από τη σημερινή -όσο και να υπονομεύονται εκ των έσω οι θεσμοί της τελευταίας. Άλλο το κράτος του Νίκου Δένδια, και άλλο εκείνο του Ηλία Παναγιώταρου. Άλλο η δράση των επιμέρους τουλάχιστον ελεγχόμενων κρατικών μηχανισμών, και άλλο η τυφλή νεοναζιστική βία. Άλλο η κρατική ξενοφοβία, η οποία αδιαφορεί για τα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά των ανεπιθύμητων ξένων, και άλλο ο ρατσισμός, που τους θεωρεί εκ προοιμίου «υπανθρώπους». Την τελευταία αυτή διάκριση θα έπρεπε, κατά τα άλλα, να προσέξουν ιδιαίτερα και τα κόμματα της Αριστεράς, τα οποία καταγγέλλουν με υστερικό και άκριτο τρόπο ως «ρατσιστική» κάθε διάκριση που γίνεται εις βάρος αλλοδαπών -όπως πρόσφατα σε ορισμένα ελληνικά νοσοκομεία. Το πρόβλημα δεν είναι απλό. Από τη μια είναι σαφές, ότι τα δυο αυτά φαινόμενα έχουν αυθύπαρκτη υπόσταση. Από την άλλη όμως αλληλοτροφοδοτούνται: Η ξενοφοβία υποθάλπει το ρατσισμό, ο ρατσισμός την ξενοφοβία. Και παρόλο που δεν συμπίπτουν ποτέ μεταξύ τους, έχουν, ανάλογα με τη συγκυρία, λιγότερα, ή περισσότερα σημεία επαφής. Για αυτό και η απλή καταγγελία της Χρυσής Αυγής από τους δημοκράτες δεν φτάνει -ενίοτε έχει κανείς την εντύπωση ότι την χρησιμοποιούν ως άλλοθι για την «παράβλεψη», ή και την αποσιώπηση της ξενοφοβικής στρέβλωσης του πολιτικού συστήματος. Όμως ο κίνδυνος που απορρέει από αυτήν είναι υπαρκτός και απειλεί τους πάντες, ακόμα και τους πρωταιτίους της. Όποιος έχει μάτια βλέπει: φτάνει να κοιτάξει σε κοντινό πλάνο την έντρομη ματιά του Νίκου Δένδια.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Hμερομηνία δημοσίευσης: 13-10-12 Ανενεργός ο υφιστάμενος νόμος για αποβιώσαντες συνταξιούχους Προβληματική η ενημέρωση των ασφαλιστικών ταμείων από τα ληξιαρχεία Της Χριστινας Κοψινη

Τα ληξιαρχεία είναι υποχρεωμένα εκ του νόμου να ενημερώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία για τον θάνατο συνταξιούχων, προκειμένου τα Ταμεία να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα που θα οδηγούν σε διακοπή της σύνταξής τους. Αρα, το ερώτημα που τίθεται και αφορά τη νυν αλλά και τις πρώην ηγεσίες των υπουργείων Εργασίας και Δημόσιας Διοίκησης είναι τι πράττουν για να λειτουργήσει ο νόμος, κι όχι πόσο επιπλέον πρέπει να καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι για να δικαιωθεί αυτή η παράλειψη που επιτρέπει να αυξάνονται τα φαινόμενα παραβατικότητας στα Ταμεία. «Οι ληξίαρχοι του κράτους αποστέλλουν στο τέλος κάθε μήνα στους ασφαλιστικούς φορείς κύριας ασφάλισης αντίγραφα των ληξιαρχικών πράξεων θανάτου, ανάλογα με την ιδιότητα η οποία δηλώνεται κατά την έκδοση της ανωτέρω πράξης (συνταξιούχος Δημοσίου, ΙΚΑ, άλλων Ταμείων)», ορίζει ο νόμος 2703/1999 (άρθρο 13 παράγραφος 10). Αρα, η ενημέρωση των Ταμείων δεν επαφίεται στη διάθεση των απογόνων του ασφαλισμένου. Επομένως το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η κυβέρνηση δεν ασχολείται λίγο πιο σοβαρά με το πώς θα εφαρμοστεί ο υφιστάμενος νόμος εγκαθιστώντας στα ληξιαρχεία μια ηλεκτρονική γραμμή επικοινωνίας με τα ασφαλιστικά ταμεία αντί να αναζητεί νέες ενδιάμεσες συμβολαιογραφικές πράξεις, που κοστίζουν για τους πολίτες σε χρήμα και χρόνο. Δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κάποιος τον τρόπο που σκέφτεται το υπουργείο, όταν η όλη συμμετοχή των συμβολαιογράφων αφορά την εισαγωγή στοιχείων σε μια τράπεζα δεδομένων από την οποία στη συνέχεια θα λάβει την πληροφόρηση -ελέγχοντας τα στοιχεία του ασφαλισμένου- το Ταμείο (χαρακτηριστική η περιγραφή της διαδικασίας στη χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» του ΣΚΑΪ). Βεβαίως την τράπεζα δεδομένων θα διαχειρίζεται το συντονιστικό των συμβολαιογραφικών συλλόγων το οποίο θα αποστέλλει ηλεκτρονικά δύο φορές την εβδομάδα στα ασφαλιστικά ταμεία, την ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης), τον ΟΑΕΔ (Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού), τον ΕΟΠΥΥ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας) και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έναν συγκεντρωτικό πίνακα με τα στοιχεία για τις τρέχουσες μεταβολές των ασφαλισμένων. Αλλά και σε αυτό το σημείο υπάρχουν αντεπιχειρήματα. «Γιατί να μην υποχρεούται ο ασφαλισμένος να καταθέτει τα στοιχεία μεταβολής της οικογενειακής του κατάστασης στη ΔΟΥ της περιοχής του η οποία με τη σειρά της να ενημερώνει τα Ταμεία;», προτείνουν, επί παραδείγματι, αναγνώστες της «Κ». Τα σχόλια που προκλήθηκαν από την απόφαση του υπουργείου Εργασίας να προχωρήσει στην έμμισθη εμπλοκή συμβολαιογράφων ως ενδιάμεσων κρίκων στη διαδικασία γνωστοποίησης των αλλαγών στην οικογενειακή κατάσταση των ασφαλισμένων ήταν ιδιαίτερα έντονα το τελευταίο 24ωρο. Είναι πολύ πιθανό το μέτρο να μην προχωρήσει μολονότι ο υπουργός Εργασίας θεωρεί ότι οι αντιδράσεις και η κριτική της κοινωνίας είναι αναμενόμενες και εκδηλώνονται κάθε φορά που αρχίζει να εφαρμόζεται ένα σπουδαίο μέτρο. Αλλωστε, ο κ. Βρούτσης πιστεύει ότι το μέτρο των συμβολαιογράφων είναι τόσο προωθημένο που δεν μπορεί να αφομοιωθεί αμέσως από την κοινωνία. Οπως δήλωσε στην προχθεσινή συνέντευξη Τύπου με θέμα το σύστημα «Αριάδνη», η κριτική στο μέτρο είναι αναμενόμενη διότι «κάθε καινούργιο θετικό μέτρο αντιμετωπίζεται στην αρχή επιφυλακτικά από την κοινωνία».

13.500 «ύποπτα» εμβάσματα, δείχνουν τα πρώτα αποτελέσματα της λίστας

Τα πρώτα αποτελέσματα της επεξεργασίας της λίστας με τα 54.200 πρόσωπα που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό την περίοδο 2009 – 2012 έχει στα χέρια του το υπουργείο Οικονομικών και δείχνουν ότι σε 13.500 περιπτώσεις εντοπίστηκαν αναντιστοιχίες μεταξύ εμβασμάτων στο εξωτερικό και δηλωθέντων εισοδημάτων στην Ελλάδα. Ειδικότερα, ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης και πολιτικός προϊστάμενος του ΣΔΟΕ, μιλώντας στην Βουλή είπε ότι «η ενημέρωση που έχω – ο υπουργός δεν μπορεί και δεν πρέπει να ασχολείται με τους ελέγχους – αναφέρει ότι έχει ολοκληρωθεί η πρώτη επεξεργασία της λίστας εμβασμάτων. Από τα πρώτα αποτελέσματα προκύπτει ότι σε ένα 25% υπάρχει αναντιστοιχία δηλώσεων και εμβασμάτων. Εχουμε ζητήσει από αυτούς να δικαιολογήσουν την αναντιστοιχία σε διαφορετική περίπτωση θα επιβληθούν πρόστιμα. Επιπροσθέτως, ο κ. Μαυραγάνης απαντώντας στην ερώτηση της βουλευτού των Ανεξάρτητων Ελλήνων Μαρίνας Χρυσοβελώνη επισήμανε ότι η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει στην διάθεσή της και τη λίστα με όσους έχουν αγοράσει ακίνητα στο εξωτερικό έως την 31η.12.2010. Παρά ταύτα εξήγησε ότι σε προτεραιότητα έχουν μπει οι έλεγχοι της λίστας εμβασμάτων η οποία αποτελεί «ένα μικρό περιουσιολόγιο». Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012 Πηγή: imerisia.gr

Tρόικα και κόμματα σε ξένο αχυρώνα Tου Χρηστου Γιανναρα

Tο καταλαβαίνει και ο πλέον φυρόμυαλος: οι συνεχείς και απρόσωπες (ίδιες για όλους) περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κοινωνικής αλληλεγγύης, αποζημιώσεων για απόλυση από την εργασία, μαζί με συνεχώς αυξανόμενη φορολογία, είναι πολιτικές ενέργειες που νεκρώνουν την οικονομία, δυναμιτίζουν κάθε ενδεχόμενο ανάκαμψης. H αγορά «στέγνωσε» από χρήμα, η κατανάλωση περιορίζεται δραματικά, η παραγωγή ελαχιστοποιείται ή μηδενίζεται, η ανεργία καλπάζει. O κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι τέτοια μέτρα σπρώχνουν εσκεμμένα την κοινωνία σε έκρηξη τυφλής βίας και αλληλοσφαγής: Γιατί κάθε νους θολώνει όταν η πίκρα περισσεύει, όταν η οργή γίνεται ανεξέλεγκτη. Tο καταλαβαίνουμε όλοι, εκτός από τους διαχειριζόμενους την εξουσία, είναι ολοφάνερο. Πρόκειται για απίστευτη τυφλότητα, ψυχοπαθολογική απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Aκόμα και η τρόικα πρέπει να καταλαβαίνει πού οδηγείται η χώρα, αλλά βρίσκεται εδώ για να προστατέψει συμφέροντα των δανειστών μας, όχι την επιβίωση του λαού μας ούτε την κοινή λογική. Πρέπει να έχει πεισθεί η τρόικα ότι οι κομματάνθρωποι που κυβερνούν την Eλλάδα δεν πρόκειται ποτέ να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές αλλαγές στη λειτουργία του κράτους ικανές να αναζωπυρώσουν την παραγωγικότητα, να οδηγήσουν σε πρωτογενές πλεόνασμα την οικονομία, ώστε να αρχίσουν οι δανειστές να εισπράττουν κάτι από τα δάνεια που χορήγησαν. Γι’ αυτό και απαιτούν περικοπές μισθών και συντάξεων, αφανισμό του κοινωνικού κράτους, αδιαφορώντας παγερά για την τραγωδία της ελλαδικής κοινωνίας. Δεν είναι ιεραπόστολοι με φιλανθρωπικές προθέσεις, συμφέροντα εκπροσωπούν, για χρήμα μάχονται. O θάνατός μας ζωή τους. Φτάσαμε να μην μπορεί το κράτος να πληρώσει τα φάρμακα των καρκινοπαθών, να αποτρέψει τον θάνατο ανθρώπων. Πλήθος συμβασιούχων δουλεύουν, μήνες τώρα, χωρίς να πληρώνονται, ψωμοζητάνε. Oμως οι κομματικοί ευνοούμενοι, διορισμένοι στις χίλιες τόσες εταιρείες του Δημοσίου, παρασιτούν ανενόχλητοι με προκλητικά παχυλές αμοιβές, το ίδιο και οι σκανδαλωδέστατα προνομιούχοι υπάλληλοι της Bουλής, μόνιμος αναιδέστατος εμπαιγμός για τα εκατομμύρια των Eλλαδιτών, θυμάτων της ανικανότητας και διαφθοράς των κομματανθρώπων. Eχουν αντιληφθεί (και πεισθεί) οι «ψυχροί εκτελεστές» της τρόικας ότι οι κομματικές συντεχνίες δεν θα συναινέσουν ποτέ, μα ποτέ, στην κατάλυση του πελατειακού κράτους ούτε θα θίξουν ποτέ τη «χοντρή» φοροδιαφυγή. Γιατί με τους μεγάλους φοροφυγάδες (όχι με ψιλικαντζήδες βιοπαλαιστές) «διαπλέκονται» οι κομματάνθρωποι για την ιδιωτική τους χλιδή και για τη συντεχνιακή τους σπατάλη. Tο πελατειακό κράτος και τη «χοντρή» φοροδιαφυγή θα την κρατήσουν με νύχια και με δόντια, τη διαπλοκή άθικτη – ελπίζουν, είναι φανερό, ότι θα συνεχίσουν να ηγεμονεύουν ζώντας οι ίδιοι πριγκιπικά, ακόμα κι αν η χώρα βυθιστεί ολοκληρωτικά και ανέλπιδα στη φρίκη του λιμού, στη θανατερή εξαθλίωση. (Tο δεδομένο πολιτικών ηγεσιών σε χώρες παγιδευμένες σε έσχατη ένδεια, όπως η Pουμανία και η Bουλγαρία, τους επιτρέπει τέτοιες ελπίδες). Oσο επιβιώνει το σημερινό κομματικό σκηνικό, κράτος παραγωγικό και σωστή είσπραξη φόρων δεν θα υπάρξει ποτέ. Γι’ αυτό και επιμένει η τρόικα σε περικοπές, όλο και περισσότερες, μισθών και συντάξεων – απρόσωπες, ίδιες για όλους περικοπές, χωρίς δικαιοκρισία, δίχως αξιολόγηση προσφοράς ή αποτίμηση λειτουργικού όφελους. Θέλει το σίγουρο, το «ένα και στο χέρι». Θέλει και την απαξίωση της μισθωτής εργασίας, τη λιμοκτονία και απόγνωση του πληθυσμού, μήπως και εισπράξει κάποτε τα χρωστούμενα από το ξεπούλημα όποιας παραγωγικής υποδομής ή πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Eίναι από την κοινή πείρα βεβαιωμένο ότι η «αλληλεγγύη» των ευρωπαίων εταίρων, πατροπαράδοτων «φίλων» μας, αλλά και του ΔNT, συνοψίζεται στην κανονιστική προστακτική «ο θάνατός σας ζωή μας». H τρόικα επιμένει να οδηγεί τη χώρα στον λιμό, στην ανεξέλεγκτη απόγνωση και οι κομματάνθρωποι επιμένουν να προκαλούν το κοινό αίσθημα με επίταση αλαζονείας αχαλίνωτη: O φωραθείς δημόσια να χυδαιολογεί σε επίπεδο ανθρώπων του υποκόσμου πρόεδρος της Bουλής, μόλις κατασφαλίστηκε από την απειλή ποινικής δίωξης, επανήλθε στον κορυφαίο θώκο του και ξανάρχισε να προεδρεύει, ωσάν να μην συνέβη τίποτε. Kαι ο συνταγματολόγος πρόεδρος στο κομματικό απολειφάδι της παπανδρεϊκής λοιμικής πάσχεσε, μαινόμενος και αφρίζων, να πείσει ότι «τυχαία» διέθετε εν παραβύστω στη διάρκεια δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ένα πανίσχυρο όπλο εκβιασμού μεγιστάνων του πλούτου. Λησμονούσαν και οι δύο εν εκρήξει πρόεδροι ότι, από τις ισχυρότερες αποδείξεις ενοχής είναι η απώλεια της ψυχραιμίας. Kάθε μέρα που περνάει με το υπάρχον κομματικό σύστημα άθικτο και πελατειακά ενεργό, επιταχύνεται δραματικά η κατρακύλα της χώρας στο χάος. Bέβαια, μοιάζει παράλληλα να συνειδητοποιείται από όλο και μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού συγκεκριμένο ζητούμενο: κυβέρνηση ακομμάτιστων «τεχνοκρατών», σύγκληση Συντακτικής Eθνοσυνέλευσης, καινούργιο Σύνταγμα. Nα θεσπιστούν όροι δημοκρατικής άρθρωσης και λειτουργίας των κομμάτων, να αποκλείονται από τη Bουλή κόμματα που οι καταστατικές τους αρχές και οι πρακτικές τους αποβλέπουν στην κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Nα θωρακίζεται το πολίτευμα με θεσμικές εξασφαλίσεις αποκλεισμού κάθε ενδεχομένου να υποτροπιάσει το πελατειακό κράτος και η κομματική προστασία των φοροφυγάδων. Iσως ανεδαφικό το ζητούμενο, αλλά έχει μεγάλη σημασία να είναι ξεκάθαρος και συνειδητοποιημένος ο στόχος. Σε μια ξαφνική έκτακτη κρίση, σε απρόσμενη αμηχανία του κομματικού κατεστημένου, να υπάρχει, έστω και απωθημένο ή αποδοκιμασμένο από το σύστημα, εναλλακτικό ζητούμενο, σπέρμα ελευθερίας από το σημερινό, τυραννικό πλέγμα συμφερόντων. Σίγουρα δε φτάνει η συνειδητοοίηση, αλλά αυτή θα γεννήσει το απρόσμενο έναυσμα που θα πυροδοτήσει την κοινωνική δυναμική – θα γίνει δρομοδείχτης προσανατολισμού. H ασυνειδησία και το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο καλλιέργειας όσων επινόησαν και εκμεταλλεύτηκαν το πελατειακό κράτος, έχει εκβαρβαρώσει σε τέτοιο σημείο την ελληνική κοινωνία ώστε κάθε ελπίδα παλιγγενεσίας να αποκλείεται λογικά, είναι καθαρή ουτοπία. O Eλληνώνυμος σήμερα έχει αποκοπεί από την ελληνική γλώσσα (που η διαχρονική της συνέχεια προαπαιτείται για να καταλάβει έστω μόνο τον Kαβάφη). Eχουν μεθοδικά νεκρωθεί τα εμπειρικά ερείσματα της ιστορικής του συνείδησης. Δεν έχει πια συντεταγμένη πατρίδα για να την αγαπήσει, είναι σκλάβος ενός ανήθικου τυραννικού κράτους, ζει τον έσχατο εξευτελισμό της μεταφυσικής του παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκλλησιαστικό γεγονός. Για όσους το καταλαβαίνουν: είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς πώς πεθαίνει ιστορικά, αφανίζεται, μια πρόταση πολιτισμού που γοήτευσε (τουλάχιστον) την ανθρωπότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια. Mακάβρια συναρπαγή.

Τι συζητήθηκε στη σύνοδο ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας για το ελληνικό πρόβλημα Διχασμένοι οι δανειστές της Ελλάδας στο Τόκιο...

Web only 15/10/2012 10:55 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Λαγκάρντ: Απειλή για τις αναδυόμενες οικονομίες οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζών Επιμένει ο Μποργκ για έξοδο από το ευρώ! Συνολική λύση-πακέτο για το Νότο «βλέπουν» στην Ευρωζώνη Ο Σόιμπλε παραδέχεται πως είναι αναπόφευκτη η μείωση του χρέους! Ντράγκι: Τραπεζική εποπτεία στην Ευρώπη σε ένα χρόνο και κάτι Όλι Ρεν: Σύσταση για ελαστικότητα απέναντι στην οικονομική ύφεση "Καμπανάκι" ΔΝΤ για την παγκόσμια ανάπτυξη Σουηδός ΥΠΟΙΚ: Να βγει η Ελλάδα από το ευρώ για να ανακάμψει Ερίζουν Γερμανία – ΔΝΤ για την επιμήκυνση στο ελληνικό πρόγραμμα Όλι Ρεν: Κοντά σε συμφωνία Αθήνα και Τρόικα Νέα σύγκρουση Σόιμπλε - Λαγκάρντ λόγω… Ελλάδας Άσμουσεν: Ενθαρρυντικά μηνύματα από την Ελλάδα Ads by Google Προσφορά OTE Double Play Conn-x + Δωρεάν Χρόνο Ομιλίας προς Σταθερά & Κινητά με 21,90€/μήνα! ote.gr/DoublePlayEconomy Διάσταση απόψεων παρατηρήθηκε μεταξύ των βασικών δανειστών της Ελλάδας, στο Τόκιο. Ύστερα από τη δημοσίευση έρευνας, σύμφωνα με την οποία οι δημοσιονομικές περικοπές ίσως έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στις οικονομίες από ό,τι αρχικά είχε εκτιμηθεί, η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ ήταν θετική στο να δοθεί περισσότερος χρόνος στην Ελλάδα –συγκεκριμένα, δύο χρόνια- για να εφαρμόσει τα μέτρα και να εκπληρώσει τους στόχους της, και πρότεινε νέο κούρεμα του χρέους πριν αρχίσουν περαιτέρω προσπάθειες για λήψη νέου πακέτου. Βέβαια, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άσκησε κριτική στην κυρία Λαγκάρντ, λέγοντας πως οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να δεχθούν απώλειες και απέκλεισε να υπάρξει νέα αναδιάρθρωση μέσου κουρέματος των ελληνικών ομολόγων που κατέχει ο δημόσιος τομέας. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τάσσεται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αποκλείοντας το να μην αποπληρώσει το χρέος της. «Δεν τίθεται ζήτημα χρεοκοπίας στην Ελλάδα» δήλωσε ο Σόιμπλε σε φόρουμ στη Σιγκαπούρη. Μάλιστα, πρόσθεσε πως «δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλάμε υποθετικά για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ». Αντιθέτως, ο Σουηδός ομόλογός του, Άντερς Μποργκ, δείχνοντας να έχει πολύ σύντομα ξεχάσει τη σημασία του εφετινού Βραβείου Νόμπελ που δόθηκε στην ΕΕ, είχε δηλώσει πως η Ελλάδα θα μπορούσε, αν το επιθυμεί, να «αποχαιρετήσει» την ΕΕ εντός των επόμενων 6 μηνών. «Είναι σχεδόν πιθανό ότι, ούτως ή άλλως θα βγει από την ΕΕ» δήλωσε ο Μποργκ και συνέχισε λέγοντας «δεν θα έπρεπε να αποκλείσουμε την πιθανότητα κάτι τέτοιο να συμβεί εντός του ερχόμενου εξαμήνου».

Επιτέλους, μειώστε το κράτος τώρα Αναρτήθηκε 15/10/2012 Του/Της Γιώργου Μπήτρου & Τάσου Αβραντίνη

Τα νέα μέτρα, στα οποία συμφώνησαν οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση προβλέπουν εξοικονόμηση μέχρι το 2016 περίπου 14 δισ. ευρώ. Όπως και τα προηγούμενα, τα νέα μέτρα, εκτός του ότι είναι απολύτως οριζόντια, και επομένως άδικα, θα αποδειχθούν εξίσου αναποτελεσματικά για τουλάχιστον δύο λόγους. Πρώτον, γιατί θα παρατείνουν τη βαθιά ύφεση στην οποία βρίσκεται η οικονομία μας, και, δεύτερο, γιατί δεν διορθώνουν τη θεμελιώδη διαρθρωτική της στρέβλωση, η οποία δεν είναι άλλη από τον μεγάλο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό. Αυτές οι διαπιστώσεις εγκυμονούν ύψιστους εθνικούς κινδύνους και πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα με την εναλλακτική πολιτική που προτείνουμε πιο κάτω. Εκτιμούμε ότι με την εφαρμοζόμενη πολιτική δεν θα αποφευχθεί η δραστική μείωση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα. Αντί να περιμένουμε να συμβεί σε 1-2 χρόνια, καθυστέρηση που θα προκαλέσει ανήκεστη βλάβη στην πραγματική οικονομία, προτείνουμε να αντιμετωπιστεί τώρα. Έστω, λ.χ., ότι απολύονται 200.000 δημόσιοι υπάλληλοι, κατά προτεραιότητα όσοι προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ, δηλαδή παράνομα, την τελευταία δεκαετία και όσοι απασχολούνται σε φορείς του Δημοσίου που θα κλείσουν. Ακόμη, έστω ότι σε όσους απολυθούν καταβάλλεται αποζημίωση έξι μηνών. Η άμεση εξοικονόμηση θα ανέλθει σε 3 δισ. ευρώ. (Συμπεριλαμβανομένης της ασφαλιστικής δαπάνης εκτιμούμε ότι το μέσο μισθολογικό κόστος μετά τις μειώσεις είναι 30.000 ευρώ. Αυτό επί 200.000 μας δίνει 6 δισ. ευρώ από τα οποία αφαιρούμε τα 3 δισ. ευρώ για αποζημιώσεις). Μέχρι το τέλος του 2016 η εξοικονόμηση θα είναι 21 δισ. ευρώ. Επιπλέον, μέχρι το τέλος του 2014 θα πρέπει να καταργηθούν άλλες 200.000 οργανικές θέσεις εργασίας (συμπεριλαμβανομένων και των συνταξιοδοτήσεων). Με τους ίδιους όπως παραπάνω υπολογισμούς, η εξοικονόμηση μέχρι το τέλος του 2016 θα ανέλθει τουλάχιστον σε 12 δισ. ευρώ. Έτσι, από την προσαρμογή των θέσεων απασχόλησης στο Δημόσιο μέχρι το 2016 θα εξοικονομηθούν τουλάχιστον 33 δισ. ευρώ. Στο εν λόγω ποσό μπορούν ακόμη να προστεθούν μέχρι το 2016 ενδεικτικά οι ακόλουθες οικονομίες: Από την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Από την κατάργηση της σκανδαλώδους επιδότησης στον ΟΑΠ ΔΕΗ, 2,4 δισ. ευρώ. Από το κλείσιμο 300 περίπου περιττών φορέων του Δημοσίου, 1,5 δισ. ευρώ. Από την περικοπή των συντάξεων που δεν αντιστοιχούν σε εισφορές οι οποίες πληρώθηκαν στον εργάσιμο βίο των συνταξιούχων στις ευγενείς ΔΕΚΟ, 3 δισ. ευρώ – με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς. Από τις παραπάνω εκτιμήσεις προκύπτει ότι –πολύ πρόχειρα και χωρίς να σκεφτούμε περικοπές σπατάλης που προέρχονται από κραυγαλέες περιπτώσεις απάτης κατά του Δημοσίου, έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής κ.ά.– η εξοικονόμηση δημόσιων δαπανών σε μόνιμη βάση αγγίζει τα 41,5 δισ. ευρώ. Είναι δηλαδή τρεις φορές μεγαλύτερη απ’ αυτήν που επιχειρείται με τα νέα άδικα και εξισωτικά μέτρα. Σε αντίθεση με την μονόπλευρη πολιτική λιτότητας, η οποία εφαρμόζεται επί τρία έτη χωρίς αποτέλεσμα και με καταστροφικές συνέπειες, με την πολιτική που προτείνουμε θα βγούμε σίγουρα από το αδιέξοδο γιατί: Η συρρίκνωση του Δημοσίου θα λειτουργήσει ευεργετικά στον ιδιωτικό τομέα, αφού ένα μέρος της ανωτέρω σημαντικότατης εξοικονόμησης πόρων θα πάει για την απομείωση του δημόσιου χρέους, ένα άλλο μέρος θα επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα (με εξόφληση όλων των υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους προμηθευτές του), και ακόμη ένα άλλο μέρος θα καλύψει τη δραστική μείωση των φόρων. Η ανάπτυξη που θα προέλθει από τη μεταφορά πόρων από το κράτος στην ιδιωτική οικονομία σε συνδυασμό με όσα διαρθρωτικά μέτρα έχει συμφωνήσει το ελληνικό κράτος με τους δανειστές του να λάβει (μείωση των γραφειοκρατικών εμποδίων στο επιχειρείν, άρση των ανελαστικών ρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων κ.ο.κ.) θα κινητοποιήσει την ελληνική επιχειρηματικότητα, θα ενθαρρύνει τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις και θα αλλάξει τις οικονομικές προοπτικές των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα η οικονομία να επιστρέψει σύντομα στην ανάπτυξη. Το τίμημα των μη απολύσεων στον δημόσιο τομέα, που αποτελεί συνειδητή επιλογή του πολιτικού συστήματος, την οποία δυστυχώς ανέχεται και η Τρόικα, είναι πολύ βαρύ για την κοινωνία. Επαναλαμβάνουμε ότι:Προκαλεί μεγάλη και άδικη φορολογία στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, φορολογία η οποία απλώς «κουκουλώνει» πρόσκαιρα τα ελλείμματα που δημιουργούν οι εκατοντάδες χιλιάδες υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Οδηγεί στην ανεργία διπλάσιους ή και τριπλάσιους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος γονατίζει από τους φόρους και αναγκάζεται να περιορίζει τις θέσεις εργασίας ή τους μισθούς των εργαζομένων του. Παρατείνεται η ύφεση στην οικονομία, γιατί ο δημόσιος τομέας διαχειρίζεται αναποτελεσματικά και σπάταλα τα χρήματα των φορολογουμένων. Έτσι, μέχρι το τέλος του 2013 θα προστεθούν στους ανέργους άλλες 350.000, ενώ κατά το ίδιο διάστημα θα κλείσουν άλλες 30.000 με 40.000 επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Συμπερασματικά, υπάρχει στενόχωρη μεν αλλά ελπιδοφόρα εναλλακτική πολιτική, ώστε ενόσω το πολιτικό σύστημα αναβάλλει την εφαρμογή της, φέρει ακέραιη την ευθύνη για όλα τα δεινά που κυοφορούνται.

Η ΔΗΜΑΡ συγκυβερνά με... μαστίγιο και καρότο Με «πολιτικό ρεαλισμό» ο κ. Φ. Κουβέλης λειαίνει τις ενδοκυβερνητικές τριβές αλλά και αντιδρά όπου διαφωνεί ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/10/2012 05:45

Κυρίαρχος παρά τις διαφωνίες είναι στο εσωκομματικό πεδίο ο κ. Φ. Κουβέλης 1 emailεκτύπωση Δεν προλαβαίνει να σβήνει τις φωτιές που ανάβουν κάθε τόσο στον κυβερνητικό βίο της αλλά και στην εσωκομματική της πορεία η ΔΗΜΑΡ που λειτουργεί αναγκαστικά με... αστερίσκους. Το στοίχημα του κ. Φ. Κουβέλη είναι ότι έχει αποφασίσει να κινηθεί στη γραμμή του «πολιτικού ρεαλισμού» ελπίζοντας ότι δεν θα... χάσει την «ανανεωτική αριστερή ψυχή» του. Στη νέα σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο κ. Κουβέλης θα προσπαθήσει στο όνομα της κυβερνητικής συνοχής να λειάνει τις ενδοκυβερνητικές αντιπαραθέσεις, παρά το γεγονός ότι και η ΔΗΜΑΡ εμπλέκεται σε αυτές. Αναμένεται θα δοθεί έμφαση στο ξεκαθάρισμα των «παρεξηγήσεων» με το ΠαΣοΚ, το οποίο, σύμφωνα με στελέχη της, «αποτελεί αδύναμο κρίκο» στην κυβέρνηση και λόγω των εσωκομματικών του τριβών και ζητημάτων που έρχονται από την προηγούμενη κυβερνητική του θητεία (χειρισμοί για λίστα Λαγκάρντ κ.ά.). Νωπή είναι άλλωστε η επίθεση του ΠαΣοΚ στη ΔΗΜΑΡ, την οποία κατηγόρησε για την αρνητική της στάση στη συμμετοχή των τριών αρχηγών στη συνάντηση με τη γερμανίδα καγκελάριο. Από την άλλη μεριά, θα συνεχίσει να παρεμβαίνει φρενάροντας υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες διαφωνεί. Οπως έγινε με τον υπουργό Εργασίας κ. Ι. Βρούτση τόσο όταν εκείνος δημοσιοποίησε χρονοδιάγραμμα αλλαγών σχετικά με τον κατώτατο μισθό όσο και στη Βουλή με το θέμα της κατάργησης της εργοδοτικής εισφοράς υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ). Παράλληλα, οι αντιρρήσεις επεκτείνονται πέρα από το πακέτο των μέτρων και σε σημεία των 89 διαρθρωτικών αλλαγών. Πολιτική διαφωνία έχει προκύψει σε ζητήματα όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (δικηγόροι), η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα και το ενδεχόμενο φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών με 35% από το πρώτο ευρώ. Στο εσωκομματικό πεδίο ο κ. Κουβέλης έχει πλέον απέναντί του ένα στελεχιακό δυναμικό που αντιπολιτεύεται στην επίσημη γραμμή και έκανε αισθητή την παρουσία του στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Η εισήγηση Κουβέλη και το σχέδιο πολιτικής απόφασης επικράτησε με ευρεία πλειοψηφία (80 ψήφοι επί συνόλου 104 ψηφισάντων) αλλά καταγράφοντας αξιοσημείωτες απώλειες. Περίπου το 20% των μελών της ΚΕ που παρέστησαν κατά τις ψηφοφορίες εξέφρασε την αντίθεσή του στην πολιτική που ακολουθεί η ΔΗΜΑΡ και με κείμενό του που τέθηκε σε ψηφοφορία ζήτησε η ΔΗΜΑΡ «τιμώντας την εμπιστοσύνη των πολιτών και τον προγραμματικό της λόγο καθώς και τις πολιτικές της συμφωνίες» να μη δώσει θετική ψήφο στο πακέτο μέτρων που επί της ουσίας πρότεινε προς τους βουλευτές ψήφο κατά συνείδηση. Οι διαφωνούντες βρίσκονται εν αναμονή της τελικής διαμόρφωσης του πακέτου των μέτρων για να προχωρήσουν σε νέα δημόσια παρέμβαση αντιπαράθεσης, υποστηρίζοντας ότι «δεν πρόκειται για "λάθος συνταγή" όπως πολύ συχνά λέγεται, αλλά για πολιτική επιλογή με την οποία καμία δύναμη της Αριστεράς δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει σχέση».

Αχμέτ Νταβούτογλου: «Η θέση μας για το Καστελόριζο στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο» Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας αποκαλύπτει τις προθέσεις της Αγκυρας στις εκκρεμείς διαφορές με την Ελλάδα και την Κύπρο ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/10/2012 05:45

10 emailεκτύπωση Η Τουρκία έχει καλά μελετημένες πολιτικές και νομικές θέσεις για την περίπτωση του Καστελόριζου, αποκαλύπτει ο Αχμέτ Νταβούτογλου στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής» με αφορμή την επίσκεψή του στην Αθήνα. Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται ανοιχτός στη συζήτηση όλων των προβλημάτων που ταλανίζουν την Αγκυρα και την Αθήνα εκτιμώντας ότι η οικονομική συνεργασία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τις δύο χώρες να έρθουν πιο κοντά. Χρησιμοποιεί ωστόσο ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα εναντίον της Κύπρου για το θέμα των ερευνών υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο και προτείνει να χρησιμοποιηθούν τα έσοδα από το φυσικό αέριο ώστε να χρηματοδοτηθεί η επίλυση του Κυπριακού. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία μπορούν σήμερα να επιλύσουν ζητήματα υψηλής πολιτικής σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο ή πρέπει να επιμείνουν στην ανάπτυξη θερμότερων σχέσεων σε θέματα χαμηλής πολιτικής, όπως ο τουρισμός, περιμένοντας καλύτερες συνθήκες; «Η Τουρκία είναι αφοσιωμένη στις σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα. Είναι σημαντικό οι δύο χώρες να διατηρήσουν και να διευρύνουν την κοινή θετική ατζέντα. Εχουμε την αναγκαία πολιτική βούληση να συμφιλιώσουμε τις διαφορές με την Ελλάδα σε όλα τα εκκρεμή ζητήματα, με σεβασμό στα αμοιβαία και νόμιμα συμφέροντα των δύο χωρών βάσει του διεθνούς δικαίου. Το Αιγαίο θα έπρεπε να είναι μια θάλασσα φιλίας και συνεργασίας. Αποτελεί επίσης προτεραιότητα στην πολιτική μας ατζέντα να επικεντρωθούμε στην κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Εν τω μεταξύ οι δύο πλευρές θα πρέπει να αναπτύξουν τη συνεργασία σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένων του τουρισμού, του εμπορίου, της οικονομίας και του πολιτισμού. Οι αυξημένες επαφές μεταξύ των λαών θα μας βοηθήσουν σίγουρα στην αναζήτηση λύσεων στα υπάρχοντα προβλήματα δημιουργώντας θετική ατμόσφαιρα και κλίμα εμπιστοσύνης. Σε αυτό το πλαίσιο η απόφαση των ελληνικών αρχών για έκδοση θεωρήσεων στα λιμάνια εισόδου σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου ήταν ένα θετικό βήμα για τη βελτίωση της συνεργασίας στον τουρισμό». Πώς θα μπορούσε να βοηθήσει το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας σε αυτό; «Οι σχέσεις με την Ελλάδα αναπτύσσονται από τη σύλληψη της διαδικασίας του διαλόγου το 1999. Οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις επίσης ενισχύονται. Η Τουρκία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά ελληνικών προϊόντων και η Ελλάδα ένας από τους βασικότερους προορισμούς τούρκων τουριστών. Στο πρώτο εξάμηνο του 2012 το εμπορικό ισοζύγιο έδωσε πλεόνασμα 750 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα. Το θεωρούμε θετική συνεισφορά στη δυσχερή οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Είμαστε χαρούμενοι που βοηθάμε ουσιαστικά. Ενθαρρύνουμε επίσης τουρκικές επιχειρήσεις να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η δεύτερη συνάντηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας που θα φιλοξενηθεί στην Τουρκία θα προετοιμάσει το έδαφος να συζητήσουμε πιθανά βήματα περαιτέρω συνεργασίας. Αναμένουμε τον πρωθυπουργό Σαμαρά και τους υπουργούς του στην Τουρκία το ταχύτερο. Κατά την επίσκεψή μου στην Αθήνα ανακοινώσαμε την ημερομηνία». Η ελληνική πλευρά έχει υπαινιχθεί ότι θα ήθελε να προχωρήσει με τις διερευνητικές επαφές. Μοιράζεστε την άποψη αυτή; Υπήρξε πρόοδος στις συνομιλίες αυτές τα προηγούμενα χρόνια και σε ποια ζητήματα; «Είμαστε αποφασισμένοι να διερευνήσουμε κάθε οδό για να επιτύχουμε μια συνολική και βιώσιμη λύση σε όλες τις διαφορές και τα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών, ιδιαίτερα σε όσα σχετίζονται με το Αιγαίο. Είμαστε αφοσιωμένοι στη διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίλυση όλων των ζητημάτων που αφορούν το Αιγαίο». Επιμένετε στην άποψη ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο και δεν έχει δικαίωμα σε ΑΟΖ; Θα αμφισβητούσε η χώρα σας το δικαίωμα της Ελλάδας σε έρευνες για φυσικό αέριο και πετρέλαιο νοτιοανατολικά της Κρήτης; Πώς θα περιγράφατε την προσέγγιση της Τουρκίας στο θέμα της ΑΟΖ; «Η Τουρκία έχει σαφή πολιτική και νομική θέση, εδραζόμενη στο διεθνές δίκαιο. Γνωρίζουμε ότι η Τουρκία και η Ελλάδα υποστηρίζουν διαφορετικές απόψεις αναφορικά με τη θαλάσσια δικαιοδοσία σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου. Επιθυμούμε να διευθετήσουμε όλες τις διαφορές μας με την Ελλάδα. Είμαι πεπεισμένος ότι θα πραγματοποιήσουμε πρόοδο προς έναν κοινά επιθυμητό σκοπό». Η Τουρκία έχει βρεθεί στο επίκεντρο της συριακής κρίσης. Πιστεύετε ότι μια ξένη επέμβαση αποτελεί αναπότρεπτη εξέλιξη; «Η Τουρκία πάντοτε υποστήριζε μια ειρηνική επίλυση της συριακής κρίσης, από την έναρξή της. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε και να συμμετέχουμε στις συνεχιζόμενες προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας με σκοπό να τερματιστεί άμεσα η κρίση και να διασφαλιστεί ότι η μεταβατική διαδικασία θα ολοκληρωθεί, σε συμφωνία με τα νομιμοποιημένα αιτήματα του συριακού λαού. Ούτε η Τουρκία ούτε η διεθνής κοινότητα εξετάζουν μια στρατιωτική επέμβαση ως επιλογή διευθέτησης της κρίσης. Ωστόσο, εφόσον το καθεστώς γίνεται όλο και πιο απεγνωσμένο και χάνει έδαφος επί του πεδίου της μάχης, δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί η επόμενη κίνηση. Μπορεί να καταφύγει σε κάθε μέσο. Αφού δεχόμαστε βομβαρδισμούς με όλμους στο έδαφός μας από το καθεστώς που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια ζωών στις 3 Οκτωβρίου, υπάρχει σαφής και άμεση απειλή για την εθνική μας ασφάλεια. Το καθεστώς μεταφέρει τις επιθετικές και βίαιες πολιτικές πέραν των συνόρων του. Σε αυτό το πλαίσιο είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε όλα τα αναγκαία μέτρα με βάση το διεθνές δίκαιο για να προστατεύσουμε τα σύνορά μας και τα θεμελιώδη δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών μας. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων κτηνωδιών του καθεστώτος, η ανθρωπιστική κατάσταση στη Συρία χειροτερεύει γρήγορα. Ως σήμερα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, περισσότεροι από 35.000 Σύροι έχουν σκοτωθεί, περίπου 300.000 έχουν διαφύγει σε γειτονικές χώρες και πάνω από 2,5 εκατ. Σύροι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Ο αριθμός των Σύρων που μένουν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία πλησιάζει στο κατώφλι των 100.000. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τον συριακό λαό και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του. Ωστόσο η κλίμακα της τραγωδίας αυξάνεται τόσο πολύ που θα είναι ολοένα πιο δύσκολο να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις μόνοι μας. Θα αναζητήσουμε τρόπους για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίσης εντός των συνόρων της Συρίας. Αναμένουμε από τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει τις ευθύνες της. Επιθυμούμε ειλικρινά μια ειρηνική λύση στη Συρία. Η διεθνής κοινότητα, ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν θα έπρεπε να αποφεύγει να λάβει τα απαραίτητα βήματα. Η αδράνεια και η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας απλώς θα ενθαρρύνουν το καθεστώς να συνεχίσει τις σκληρές επιθέσεις του εναντίον αμάχων και να μετατραπεί σε απειλή για τους γείτονές του». Τα «οικόπεδα» στην Κύπρο «Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει έρευνες από ξένες εταιρείες χωρίς άδεια» Η ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο έχει μεταβάλει το γεωπολιτικό τοπίο στην περιοχή. Ωστόσο η Τουρκία αμφισβητεί το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να προχωρήσει σε έρευνες για φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της και έχει απειλήσει ακόμη και με χρήση βίας. Δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να αποδεχθεί η Αγκυρα ότι η Κύπρος είναι μια ευρωπαϊκή χώρα και είναι προς το συμφέρον της να εργαστεί μαζί της εφόσον επιθυμεί να ανοίξει την ευρωπαϊκή προοπτική της; «Η μονομερής έναρξη θαλάσσιων ερευνών από την ελληνοκυπριακή πλευρά και οι εξελίξεις που ακολούθησαν μετά την προκλητική αυτή κίνηση κατέδειξαν τους κινδύνους που φέρει η συνέχιση της εκκρεμότητας του Κυπριακού τόσο σε περιφερειακή όσο μερικώς και σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό το βήμα έγινε σε μια στιγμή που οι διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είχαν φθάσει σε κρίσιμο στάδιο. Αυτό καταδεικνύει ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά παραμελεί πλήρως τα ίσα δικαιώματα και συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων και ότι δεν είναι πρόθυμοι να μοιραστούν ένα κοινό μέλλον με τους Τουρκοκυπρίους και να φθάσουν σε μια συνολική λύση. Φαίνεται ότι ορισμένα από τα επονομαζόμενα οικόπεδα προς παραχώρηση παραβιάζουν την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο, στα δυτικά του νησιού. Η Τουρκία, όπως και πριν, δεν θα επιτρέψει σε ξένες πετρελαϊκές εταιρείες να διεξάγουν χωρίς άδεια έρευνες για εξόρυξη και εκμετάλλευση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στις περιοχές που επικαλύπτονται. Η κρίση για τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο καταδεικνύει σαφώς την αναγκαιότητα πολιτικού διακανονισμού στην Κύπρο. Προσφέρει όμως και μια διορατική εικόνα για το πώς θα μπορούσε να μεταβληθεί το σημερινό περιβάλλον. Οπως πρότεινε η τουρκοκυπριακή πλευρά, οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να χρηματοδοτήσουν τη λύση. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το νερό που θα εξάγουμε με αγωγό ως μια καλή πηγή εσόδων για μια μελλοντική λύση. Το ζήτημα του πετρελαίου και του αερίου θα μπορούσε να είναι είτε ευκαιρία είτε βάρος για την Κύπρο, αναλόγως του πώς το βλέπει κανείς. Ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ερογλου πρότεινε τη σύσταση μιας τριμερούς επιτροπής με τη συμμετοχή των δύο πλευρών και του ΟΗΕ για να υπάρξει αμοιβαία συγκατάθεση και να καθοριστούν τα σχετικά οφέλη που θα χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση των προβλέψεων ενός συνολικού διακανονισμού. Αν οι Ελληνοκύπριοι επιδείξουν ανάλογη πολιτική βούληση για ειρήνη και συμφιλίωση προσεγγίζοντας θετικά τη δίκαιη πρόταση Ερογλου, οι φυσικοί πόροι της Κύπρου θα μοιράζονταν ισομερώς στους δύο λαούς που είναι και συνιδιοκτήτες του νησιού. Αυτό θα συνέδραμε τις προσπάθειες να βρεθεί βιώσιμη λύση και θα βοηθούσε να γίνει η Ανατολική Μεσόγειος μια θάλασσα ειρήνης, σταθερότητας και συνεργασίας. Αντιμετωπίζουμε σήμερα τις επιπλοκές της απόφασης της ΕΕ να δεχθεί τη μονομερή ένταξη των Ελληνοκυπρίων παρά το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων επί του Σχεδίου Αναν. Η ένταξη των Ελληνοκυπρίων, την οποία δεν άξιζαν, αποξένωσε περαιτέρω την ελληνοκυπριακή πλευρά από τον στόχο της λύσης. Το πρόβλημα νομιμοποίησης που σχετίζεται με την "ελληνοκυπριακή προεδρία της ΕΕ" είναι το άμεσο αποτέλεσμα του πολιτικού κακού υπολογισμού και του λάθους της προσχώρησης του 2004». Πιστεύετε ότι το φυσικό αέριο θα μπορούσε να είναι παράγων αλλαγής στην επίλυση του Κυπριακού; «Υπάρχει πραγματικά βαθιά κρίση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών στην Κύπρο. Αυτό πρέπει να υπερβούμε για μια βιώσιμη λύση. Σε αυτό το αδιέξοδο Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) μεταξύ των δύο πλευρών βοηθούν στη συνέχιση του διαλόγου. Η συνεργασία στον τομέα αυτόν δεν θα απέτρεπε απλώς μια κρίση, αλλά θα ήταν προς όφελος της διεθνούς κοινότητας, ιδιαίτερα για τις ευρωπαϊκές χώρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους πόρους. Αν οι δύο πλευρές συμφωνούσαν να συνεργαστούν στο ζήτημα των υδρογονανθράκων, θα βοηθούσαμε στη μεταφορά του αερίου στην αγορά, όπως πρότεινε ο κ. Ερογλου στην τελευταία του πρόταση στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Βαν Ρομπάι κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην κυπριακή Βουλή στις 28 Μαΐου σημείωσε ότι, όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ξεκίνησε από τον άνθρακα και τον χάλυβα, το κοινό συμφέρον των δύο πλευρών για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων θα μπορούσε να προσανατολιστεί στη συνεργασία. Συμφωνούμε με αυτή την προσέγγιση. Επιπλέον τέτοια ΜΟΕ θα προετοίμαζαν το έδαφος για μελλοντική λύση». Σχόλια αναγνωστών (25) Πολιτική περισσότερες ειδήσεις 10 emailεκτύπωση

Σκληραίνει τη γραμμή της η Ε.Ε. απέναντι στο Ιράν Νέες κυρώσεις σε τράπεζες, βιομηχανία και ναυτιλία της Τεχεράνης εγκρίνουν οι «27» ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:39

9 emailεκτύπωση Νέες σκληρές κυρώσεις σε βάρος του τραπεζικού, του βιομηχανικού και του ναυτιλιακού τομέα της Τεχεράνης καλούνται να εγκρίνουν οι κυβερνήσεις των «27», μετά το εμπάργκο στο ιρανικό πετρέλαιο -και την στιγμή που η οικονομία της χώρας έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Στόχος των κυρώσεων είναι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο ΕΕ και ΗΠΑ ανησυχούν πως έχει στρατιωτικές «φιλοδοξίες» ενώ η Τεχεράνη επιμένει πως ο σκοπός του είναι καθαρά ειρηνικός. Οι νέες κυρώσεις σηματοδοτούν την έως τώρα πιο σκληρή γραμμή της ΕΕ κατά του Ιράν, και έρχονται εν μέσω εντεινόμενων ανησυχιών για στρατιωτική σύγκρουση στην περιοχή. Ένδειξη των επιπτώσεων που έχουν ήδη επιφέρει οι κυρώσεις είναι η κατακόρυφη πτώση της ισοτιμίας του ριάλ, που έχει προκαλέσει μεταξύ άλλων διαδηλώσεις και αναταραχή στην Τεχεράνη: Μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, το ιρανικό νόμισμα είχε χάσει το 40% της αξίας του έναντι του δολαρίου. «Το τελευταίο δίμηνο το Ιράν δεν έχει καμία οικονομική ισχύ και θα πρέπει κατά συνέπεια να αυξηθούν οι πιέσεις μέσω κυρώσεων» ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βεστερβέλε στο Βερολίνο. Εν τούτοις ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών μιλώντας την Κυριακή μια ημέρα πριν τη συνάντησή του με τους ευρωπαίους ομολόγους του στο Λουξεμβούργο, όπου αναμένεται να εγκριθούν οι νέες κυρώσεις, είπε ότι η διπλωματία είναι ακόμα στο τραπέζι ως επιλογή. «Η προσφορά μας προς το Ιράν εξακολουθεί να ισχύει. Ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με σαφή στόχο την πρόληψη να μην εξοπλιστεί η Τεχεράνη με πυρηνικό οπλοστάσιο. Είναι καιρός για μια πολιτική λύση» δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας. Το Ιράν επιμένει ότι το πυρηνικό του πρόγραμμα έχει μόνο ειρηνικές διαστάσεις και αρνήθηκε σε σειρά τριών διαδοχικών γύρων συνομιλιών τον περασμένο Απρίλιο να το περιορίσει, εάν πρώτα δεν αρθούν οι ισχυρές οικονομικές κυρώσεις εναντίον του. Αλλά οι κυβερνήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αρνηθεί να το πράξουν και, αντ'αυτού, προχωρούν σε αυστηρότερες οικονομικές κυρώσεις κατά της Τεχεράνης, καθώς αυξάνονται οι φόβοι ότι η διένεξη για το πυρηνικό πρόγραμμα, θα μπορούσε να περιπλέξει τη Μέση Ανατολή στις δαγκάνες ενός πολέμου. Η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών τη Δευτέρα στο Λουξεμβούργο θα περιλαμβάνει επίσης την επέκταση των μέτρων κατά της Λευκορωσίας για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ αναμένεται να εγκρίνει ένα επιπλέον γύρο κυρώσεων εναντίον της Συρίας ως πίεση προς το καθεστώς του Μπασάρ Αλ-Ασάντ για να σταματήσει τη βία κατά των ανταρτών. Την Κυριακή το βράδυ, οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ δείπνησαν με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ η χώρα του οποίου θεωρείται προμηθευτής όπλων προς την κυβέρνηση του Άσαντ. Το δείπνο διήρκεσε σχεδόν τέσσερις ώρες, και ήταν «πολύ ανοικτό, ειλικρινές και φιλικό », σύμφωνα με ένα διπλωμάτη της ΕΕ. Οι υπουργοί Εξωτερικών συζήτησαν και τα διμερή θέματα στον άξονα Ευρωπαϊκή Ένωση- Ρωσία.